Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Royal Castle" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    36 x Rembrandt – wystawa na Zamku Królewskim w Warszawie w świetle wybranych ekspozycji rocznicowych
    Autorzy:
    Kossowski, Maciej Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2046322.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Exhibition at the Royal Castle in Warsaw
    Year of Rembrandt exhibition
    display of prints
    assets and the shortcomings of museum exhibitions
    Opis:
    In autumn 2019, the Royal Castle in Warsaw saw the exhibition associated with the Year of Rembrandt(Rembrandt-jaar) which celebrated the 350th anniversary of death of the Dutch painter. The publicity and promotion were well conceived and successful. The eloquent banner over the entrance featuring a section of Rembrandt’s portrait and the caption “36 x REMBRANDT” appealed to the imagination. The audience expected to see a substantial number of standalone masterpieces, but it turned out that the advertised pieces are chiefly prints along with two portraits from the permanent display. No efforts were made to have at least two high-quality works by Rembrandt brought from abroad, sourcing them instead from domestic collections only. Still, even those artefacts were not duly displayed to their best effect, which is saddening given the noble venue. The review discusses the assets and the shortcomings of the show, in order to acquaint museum professionals with the expectations of the viewers.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2021, 23; 139-153
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ANDRZEJ CIECHANOWIECKI (1924–2015)
    Autorzy:
    Andrzej, Rottermund,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433378.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Andrzej Ciechanowiecki (1924–2015)
    patron
    collector
    the Royal Castle in Warsaw
    the Wawel Castle
    Opis:
    2 November 2015 saw the death in London of Andrzej Ciechanowiecki, a historian, an outstanding collector and patron of art, born on 28 September 1924 in Warsaw, founder of the Ciechanowiecki Foundation operating at the Royal Castle in Warsaw (1986). He was a generous contributor to and a friend of Polish museums. For his services to Polish culture he was awarded the Order of the White Eagle, and for his scientific, cultural and social activities he was granted the title of doctor honoris causa of the Jagiellonian University, the University of Warsaw, the University of New Mexico in Albuquerque (USA) and the Belarusian State University in Minsk. As a collector, he focused on gathering the so-called polonica, i.e. works of art, documents and historical items connected with Poland, European modern sculpture and oil sketches, mainly 16th-, 17th- and 18th-century French ones. He was also a renowned expert in modern sculpture and European painting. His achievements also included building up friendly relations between Poland and Belarus, the Vatican, and cultural ties between Poland and Germany, Italy, Great Britain and with the Jewish community. Polish museum centres and libraries abroad were particularly close to him, the Polish Museum in Rapperswil among others, to which he offered numerous valuable works of art as long-term loans and co-created the museum exposition which exists today. For many years he was an active member of the Board of Société Historique et Littéraire Polonaise of the Polish Library in Paris and the Sikorski Institute in London. He was also an originator and co-organiser of many exhibitions prepared by American and Polish museum institutions, including "The Twilight of the Medici" (1974), "The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805" (1981) and "Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764" (1999–2000). He was our teacher and a stern critic, he did not tolerate mediocrity, laziness, irresponsibility and nonchalance in voicing opinions and judgements. He always wanted us to match world standards in the field of museology.
    2 listopada 2015 zmarł w Londynie dr Andrzej Ciechanowiecki, wybitny kolekcjoner, mecenas kultury, historyk, urodzony 28 września 1924 r. w Warszawie, założyciel m.in. Fundacji im. Ciechanowieckich na Zamku Królewskim w Warszawie (1986). Był hojnym ofiarodawcą i przyjacielem polskich muzeów, za zasługi dla polskiej kultury odznaczonym orderem Orła Białego, a za działalność naukową, kulturalną i społeczną doktoratami honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu New Mexico w Albuquerque (USA) i Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Jako kolekcjoner skupiał się na gromadzeniu tzw. poloniców – dzieł sztuki, dokumentów i pamiątek historycznych związanych z Polską, nowożytnej rzeźby europejskiej oraz szkiców olejnych, głównie francuskich z XVI, XVII i XVIII wieku. Był też uznanym ekspertem w dziedzinie nowożytnej rzeźby i malarstwa europejskiego. Niemało osiągnął też w budowaniu przyjaznych relacji polsko-białoruskich, relacji z Watykanem a także kulturalnych stosunków polsko-niemieckich, polsko-włoskich, polsko brytyjskich i polsko-żydowskich. Szczególnie bliskie były mu polskie ośrodki muzealne i biblioteczne poza granicami kraju, m.in. Polskie Muzeum w Rapperswilu, któremu przekazał w depozycie wiele cennych dzieł sztuki oraz współtworzył istniejącą do dzisiaj stałą ekspozycję muzealną. Przez wiele lat był też aktywnym członkiem Rady Société Historique et Littéraire Polonaise przy Bibliotece Polskiej w Paryżu oraz Instytutu Generała Sikorskiego w Londynie. Był też pomysłodawcą i współorganizatorem wielu wystaw przygotowywanych przez amerykańskie i polskie instytucje muzealne m.in. „The Twilight of the Medici” (1974), „The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805” (1981), czy „Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764” (1999–2000). Był naszym nauczycielem i surowym krytykiem, nie tolerował w sprawach zawodowych bylejakości, lenistwa, nieodpowiedzialności i nonszalancji w wydawaniu sądów. Pragnieniem Jego zawsze było byśmy w dziedzinie muzealnictwa dorównywali światowemu poziomowi.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2016, 57; 108-111
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania społeczne na rzecz odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie na przykładzie Towarzystwa Przyjaciół Warszawy
    Social activities for the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw on the example of the Society of Friends of Warsaw
    Autorzy:
    Michalec, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2195814.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    społeczeństwo
    Towarzystwo Przyjaciół Warszawy
    Zamek Królewski
    odbudowa
    historia
    Society
    Society of Friends of Warsaw
    The Royal Castle
    reconstruction
    history
    Opis:
    Środowisko historyczne Warszawy (i nie tylko) wielokrotnie podkreślało konieczność odbudowy Zamku oraz domagało się rozpoczęcia przygotowanych prac naukowych i konserwatorskich. Na plenarnych zebraniach Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, od momentu powołania do życia stowarzyszenia, corocznie podejmowano uchwałę o potrzebie odbudowy Zamku i podjęciu gruntownych badań nad jego dziejami. Członkowie TPW organizowali akcje społeczne, szerząc ideę odbudowy pomnika kultury polskiej. Największym autorytetem w dziele odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie był prof. Stanisław Lorentz, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie, zarazem współzałożyciel i pierwszy prezes TPW. W niniejszym artykule przedstawiono wielki wkład społeczny członków Towarzystwa Przyjaciół Warszawy w dzieło odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Społeczne zaangażowanie i ofiarność przekroczyły wszelkie oczekiwania. Dzięki niestrudzonej postawie Stanisława Lorentza i wielu działaczy Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, dziś Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum, Rezydencja Królów i Rzeczypospolitej wkroczył w jubileusz 50-lecia odbudowy.
    The not only historical society of Warsaw has repeatedly emphasized the need to rebuild the Royal Castle and demanded that the prepared scientific and conservation works need to be started. At the plenary meetings of the Society of Friends of Warsaw from the moment the association was established, a resolution was passed every year about the need to rebuild the Royal Castle and to undertake thorough research into its history. TPW members organized social campaigns, spreading the idea of rebuilding a monument of Polish culture. The greatest authority in the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw was prof. Stanisław Lorentz, director of the National Museum in Warsaw, co-founder and first president of TPW. This article presents the great social contribution made by the members of the Society of Friends of Warsaw to the reconstruction of the Royal Castle in Warsaw. The social commitment and generosity of the society exceeded all expectations. Thanks to the tireless attitude of Stanisław Lorentz and many activists of the Society of Friends of Warsaw, today the Royal Castle in Warsaw – Museum – The Residence of the Kings and (Commonwealth) the Republic of Poland entered the 50th anniversary of reconstruction.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2022, 3(72); 23-35
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Characteristics of Italian Collections of Gilt Leather as an Element of the Research into the Provenance of the Gilt-Leather Wall Hangings in Wawel Royal Castle
    Charakterystyka kolekcji włoskich złoconych skór jako wstęp do badań nad pochodzeniem obić kurdybanowych w Zamku Królewskim na Wawelu
    Autorzy:
    Sieradzka-Malec, Ojcumiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11342161.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Wawel Royal Castle
    Italian Collections of Gilt Leather
    Baroque period
    castle in Moritzburg
    zamek króewski na Wawelu
    włoska kolekcja zdobionych skór
    barok
    zamek Moritzburg
    Opis:
    The Wawel Royal Castle is home to a large collection of gilt-leather upholstery from the Baroque period (1720s). They were not part of the original furnishing of the Wawel Caste, but were acquired in 1930s from the castle in Moritzburg, the seat of Elector of Saxony and King of Poland, Augustus II the Strong. In the course of complex studies on these wall hangings, the question of their provenance has not been investigated yet. Knowing that the king was interested in gilt leather from Venice, I am focusing on the collections found in several regions of Italy. The largest assemblage of gilt leather in Europe can be found in Palazzo Chigi in Ariccia. Thanks to the preserved archival materials of the Chigi family, their provenance has been linked to Roman workshops, even the names of craftsmen, and the dates of origin have been established, which is an extraordinarily rare exception. When it comes to other collections found in Rome, Umbria, Tuscany and Bologna, there is no data concerning the provenance of the pieces of art, nor the palce and source of their purchase. The largest collections of gilt leather can be found in two museums: the Stefano Bardini and the Stibbert museums, which constitute the embodiment of the collecting passion characteristic of the late 19th century. When compared with the leathers from Kraków, the Italian ones are earlier, as most of them are dated to the 17th century, they also differ in their decorative patterns and character respectively. Their decorations (the arrangement and motifs) echo the patterns used on fabrics. Unfortunately, in the archival material investigated and presented here there are no examples of gilt wall hangings that are decoratively analogous to the ones found in the collection of the Wawel Castle. In regards to the techniques used, the gilt leathers from Kraków feature those with a flat surface, variegated with the aid of punching, and with patterns highlighted with paint, which were most often manufactured in Italy.  The technological aspects, however, cannot confirm where a given piece was made, as flat gilt leather was produced in other European countries. Similarly the place of origin cannot be determined by the analysis of the type of punching used. On account of that, the topic requires further investigation, with emphasis on the study of Venetian workshops.
    W Zamku Królewskim na Wawelu znajduje się duży zespół złoconych malowanych obić skórzanych z okresu baroku (l. 20 w. XVIII). Nie stanowiły one pierwotnego wyposażenia wawelskiej rezydencji, ale zostały nabyte w l. 30 w. XX z zamku Moritzburg, siedziby elektora saskiego i króla polskiego Augusta II Mocnego. W wielowątkowej problematyce dotyczącej tych tapet, zagadnienia proweniencji nie zostały dotychczas opracowane. Bazując na wskazówce o zainteresowaniu władcy kurdybanami z Wenecji, prezentuję kolekcje w kilku regionach Włoch. Największy w Europie zbiór złoconych skór zdobi pałac Chigich w Aricci. Dzięki zachowanym archiwaliom rodziny, można dokładnie wskazać miejsce ich wytworzenia: warsztaty rzymskie, nazwiska kurdybanników oraz dokładny czas, co stanowi cenny wyjątek. W odniesieniu do innych zbiorów w Rzymie, a także w Umbrii, Toskanii oraz Bolonii  nie istnieją zazwyczaj informacje związane z proweniencją dzieł, a nawet również z miejscem i źródłem ich zakupu. We Florencji większe kolekcje złoconych skór znajdują się w dwóch muzeach: Stefano Bardini i Stibbert, stanowiąc wyraz antykwarycznego zbieractwa 2 poł. XIX w. W stosunku do obić z Krakowa, włoskie obiekty są wcześniejsze, gdyż większość datowanych jest na w. XVII, o odmiennej ornamentyce i charakterze. Dekoracja (układ, motywy) stanowi nawiązanie do wzornictwa stosowanego na tkaninach. Niestety w zapoznanym i przedstawionym materiale zabytkowym, nie występują przykłady złoconych tapet analogiczne w warstwie dekoracyjnej do istniejących  na zamku na Wawelu. Z punktu widzenia techniki złocone obicia z krakowskiej rezydencji reprezentują, wytwarzane najczęściej we Włoszech, skóry o powierzchni płaskiej, różnicowanej za pomocą puncowania, ze wzorem zaznaczonym farbą.  Aspekty technologiczne, nie mogą jednak przesądzać o miejscu powstania obiektu, wobec wytwarzania kurdybanów płaskich również w innych krajach Europy. Podobnie wyróżnika geograficznego nie stanowią zastosowane typy punc. Wobec powyższych wniosków temat wymaga kontynuowania, zwłaszcza badanie działalności warsztatów w Wenecji.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 2; 45-75
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Imperial Theme in Art and Architecture of the Polish Vasas
    Imperialny wątek w sztuce i architekturze polskich Wazów
    Autorzy:
    Kaufmann, Thomas DaCosta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23944997.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Zamek Królewski w Warszawie
    Kolumna Zygmunta
    sztuka i władza
    dynastia Wazów
    Royal Castle in Warsaw
    Sigismund Column
    the Vasa dynasty
    art and power
    Opis:
    This essay reconsiders two of the most famous monuments in Poland, the Warsaw Castle and the Sigismund Column. It argues that both evoke imperial themes, with reference to a model provided by the Habsburgs for both the architecture and the sculpture, but present them in ways that specifically express the ambitions of the Vasa dynasty.
    Artykuł jest jeszcze jedną próbą analizy dwóch znanych polskich zabytków – Zamku Królewskiego i Kolumny Zygmunta w Warszawie. Postawiono w nim tezę, że oba te dzieła wyrażają treści imperialne nawiązując do wzorca stworzonego przez Habsburgów zarówno dla architektury jak i rzeźby, a jednocześnie modyfikując je tak, by odpowiadały konkretnym dążeniom dynastii Wazów.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 2; 323-349
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies