Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Metamorphosis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Kafkowski tryptyk interpretacyjny: Opowiadanie "Przemiana"
    Autorzy:
    Moreno Szypowska, Jadwiga Clea
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030266.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Kafka
    The Metamorphosis
    Job
    Jesus
    Przemiana
    Hiob
    Jezus
    Opis:
    Opowiadanie Franza Kafki Przemiana, które odczytywane było od czasu powstania w najprzeróżniejszy sposób, zostaje tutaj ujęte nowatorsko. Autorka szczegółowo omawiając treść pokazuje ukryte aluzje do postaci Hioba ze Starego Testamentu oraz jego typologiczną prefigurację jako Jezusa Chrystusa z Nowego Testamentu. Podążając krokami egzegezy biblijnej autorce udaje się udowodnić mesjanistyczny przekaz zawarty w tym dziele, który łączy żydowską myśl z chrześcijańską zakamuflowaną pod świecką powłoką powszechności.
    The article presents the allegorical novella The Metamorphosis of FranzKafka from a biblical perspective. The main character, Gregor Samsa, is comparedto Job and Jesus, the New Adam, and his father to God. The images emerging in thetext reveal their hidden meaning, which in a surprising way shows the connectionwith the Holy Scriptures, both with the Old and New Testaments, which may besurprising in the case of a Jewish writer from the Vltava River. The author usesKafka’s other writings, including Letter to His Father, to demonstrate the autobiographical sources. Gregor Samsa–Franz Kafka sacrifices himself to the Father’sglory. The whole interpretation is inscribed in the philosophy of the Danish thinker– Søren Kierkegaard.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 541-563
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Swojskie przestrzenie absurdu
    Autorzy:
    Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042260.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Franz Kafka
    Przemiana
    metamorfoza
    proza groteskowa
    absurd
    wyobraźnia artystyczna
    przestrzeń przedstawiona
    parabola
    symbol
    The Metamorphosis
    grotesque prose
    absurdity
    artistic imagination
    depicted space
    Opis:
    Przedmiotem analizy w artykule jest Przemiana (1915) Franza Kafki. Autorka podejmuje próbę uchwycenia różnorodnych aspektów fenomenu przestrzeni kafkowskiej w kontekście funkcjonowania motywu murów/ścian/sufitów w tym bodaj najsłynniejszym opowiadaniu literatury światowej. Badaczka traktuje przy tym utwór Kafki jako niedościgniony wzór artystycznego kształtowania scenerii: takiego mianowicie, które plastyczność i konkret motywów oraz relacji przestrzennych czyni swego rodzaju residuum wysublimowanych, symbolicznych znaczeń, realizujących się w pełni dopiero za pośrednictwem wyobraźni odbiorcy, w toku kontemplacyjnej lektury i towarzyszącego jej przeżycia estetycznego. Wywód prowadzi do konkluzji, że Kafka w swym parabolicznym, absurdalnym, pełnym niedopowiedzeń (a jednak zaskakująco konkretnym) opowiadaniu nie odsłania sensu historii bohatera przemienionego w stawonoga, pozwala nam jednak ten sens przeżyć i przeczuć – jako treść naszego własnego życia.
    The subject of analysis in the article is The Metamorphosis (1915) of Franz Kafka. The author attempts to capture various aspects of the Kafka space phenomenon in the context of the functioning of the wall / ceiling motif in this probably the most famous narrative of world literature. At the same time, the researcher treats Kafka’s work as an unsurpassed pattern of artistic scenery shaping: namely, which plasticity and concrete motifs and spatial relations make a kind of residuum of sublime, symbolic meanings, realizing fully only through the imagination of the recipient, in the course of contemplative reading and accompanying it aesthetic experience. The argument leads to the conclusion that in his parabolic, absurd, full of understatement (and yet surprisingly specific) piece of work, Kafka does not reveal the sense of the story of a hero transformed into an arthropod, but allows us to experience this sense and presage it – as the content of our own lives.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 29-44
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Tam jesteś, gdzie cię pragną ludzie”. Obraz Boga w poezji Zbigniewa Jankowskiego
    “There you are, where people crave for you”. The image of God in Zbigniew Jankowski’s poetry
    Autorzy:
    Kołwzan, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/627135.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Zbigniew Jankowski
    poetry
    the image of God
    three stages
    the metamorphosis
    a weak, ruthless demiurge
    a merciful father
    synonymous with the eternity
    the comments
    the biographical context
    The parallel
    poezja
    obraz Boga
    trzy etapy
    tok metamorfoz
    słaby, bezwzględny demiurg
    miłosierny ojciec
    synonim wieczności
    wyznania
    kontekst biograficzny
    paralela
    Opis:
    Szkic stanowi próbę przedstawienia ewolucji obrazu Boga w poezji Zbigniewa Jankowskiego. W toku metamorfoz wizerunku Stwórcy daje się wyodrębnić trzy etapy: fazę Boga o kamiennym wnętrzu (prezentowaną w utworach z lat 1959–1966), fazę Boga wszelkich możliwości, wzlotów i upadków (prezentowaną w utworach z lat 1970–2000) oraz fazę Boga wiekuistego (prezentowaną w utworach z lat 2001–2014). W pierwszej części rozważań Bóg o kamiennym wnętrzu przedstawione zostały odczytania utworów pochodzących z czterech pierwszych tomów poetyckich, w których Bóg jawi się podmiotowi lirycznemu jako słaby, bezwzględny demiurg, twórca ludzkiego cierpienia. Kolejny fragment pracy Bóg wszelkich możliwości, wzlotów i upadków zawiera interpretacje wybranych wierszy z lat 1970–2000, w których wizerunek Boga ulega metamorfozie – podmiot liryczny postrzega Stwórcę jako miłosiernego ojca i wszechobecne uosobienie miłości. Natomiast ostatnia część opracowania Bóg wiekuisty, przywołując utwory z lat 2001–2014, pokazuje, że Najwyższy stał się synonimem wieczności, z którą scalenia pragnie podmiot liryczny. Całość wywodu została opatrzona dotyczącymi wiary i Boga wyznaniami Z. Jankowskiego znajdującymi się w jego autobiograficznych tekstach, które wzbogacają eksplikację o kontekst biograficzny. Paralela rozwoju obrazu Boga zarówno w poezji jak i prozie Jankowskiego pozwala wysnuć wniosek o integralności podmiotu lirycznego i narratora.
    This essay constitutes an attempt to show the evolution of the image of God in Zbigniew Jankowski’s poetry. One can identify three stages in the metamorphosis of the Creator’s image: the rock-solid God phase (presented in poems in the 1959–1966 period), the almighty God of ups and downs phase (presented in poems in the 1970–2000 period) and the eternal God phase (presented in poems in the 2001–2014 period). The initial section, The Rock-solid God, concentrates on poems from the first four poetry volumes, in which the God presents Himself to the lyrical I as a weak, ruthless demiurge, the creator of human suffering. The next part, The Almighty God of ups and downs, contains interpretations of selected poems created in the 1970–2000 period. In those poems the image of God has undergone a metamorphosis – the lyrical I perceives the Creator as a merciful father and an omnipresent personification of love. The last part, The Eternal God, based on the poems created in the 2001–2014 period, shows that the Sovereign has become synonymous with the eternity, which the lyrical I craves to be united with. The whole study has been complemented with the comments on faith and God made by the author himself in his autobiographical texts, which adds the biographical context to the explication. The parallel of the evolution of God’s image in both Jankowski’s poetry and prose may lead one to a conclusion that the lyrical I and the narrator are integrated.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 2; 142-153
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Niechaj w was moje dary nie giną do szczęta” − motyw metamorfozy w „Wierzbach” Szymona Szymonowica
    “Let not my bounties all die in you” − the theme of metamorphosis in “Willows” by Szymon Szymonowic
    Autorzy:
    Rot-Buga, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012471.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Szymon Szymonowic
    Sannazaro
    Owidiusz
    sielanka
    wierzba
    metamorfoza ciała
    Ovid
    bucolic tale
    willow
    metamorphosis of the body
    Opis:
    In Willows Szymon Szymonowic used a popular in Polish Renaissance and Baroque literature theme of the metamorphosis of the body, making a reference to Ovid’s Metamorphoses and other literary sources. In his bucolic tale he connected metamorphic theme with meta-poetic reflection on fame and immortality of the poet. The key motif of nymphs losing their purity and the punishment of turning them into willows is accompanied by a warning against losing the spirit of poetry, which may result from writing for unworthy crowds. Willows is also an attempt to demonstrate the mythical provenance of Polish bucolic tales. The author included in the conventional world of pastoral scenery his very own, local space by the river of Pur and by doing so he introduced the motif of Polish folk culture into European literary tradition. The relation between the metamorphic motifs and the essence of the bucolic tale genre is therefore disclosed.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 177-190
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Extraordinary Feminine Nature in Anne Richter’s Fantastic Stories
    Niezwykłość kobiecej natury w opowiadaniach fantastycznych Anne Richter
    Autorzy:
    Loska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366551.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Anne Richter
    women’s fantastic
    the motif of metamorphosis
    extraordinariness
    women’s nature
    womanhood
    fantastyka kobieca
    motyw metamorfozy
    niezwykłość
    natura kobieca
    kobiecość
    Opis:
    The objective of this article is to examine how the classic fantastic motif of metamorphosis is used by Anne Richter, a Belgian writer and theorist of women’s fantastic, not only to arouse fear in the reader but also to raise women’s issues, particularly marriage. Using studies by fantastic literature theorists (including Labbé, Millet, Malrieu, Prince and Richter), as well as feminist critique texts (Cixous, de Beauvoir, Kristeva), the author analyses the motif of metamorphosis in two of Richter’s stories – Sul passo dell’Arno [Over the Arno Pass] and Un sommeil de plante [The Sleep of Plants] – showing the interweaving of classic elements of a fantastic work with the “extraordinary nature of women” and their womanhood.
    Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jaki sposób klasyczny motyw fantastyczny metamorfozy jest wykorzystany przez Anne Richter, belgijską pisarkę i teoretyczkę fantastyki kobiecej, nie tylko do wzbudzenia strachu u czytelnika, ale także do poruszenia tematyki kobiecej, w szczególności małżeństwa. Korzystając z opracowań teoretyków literatury fantastycznej (m.in. Labbé, Millet, Malrieu, Prince, Richter) oraz tekstów krytyki feministycznej (Cixous, de Beauvoir, Kristeva), autorka artykułu poddaje analizie motyw metamorfozy w Sul passo dell’Arno i Un sommeil de plante – dwóch opowiadaniach Richter, wskazując przeplatanie się klasycznych elementów utworu fantastycznego z „niezwykłą naturą kobiety” i jej kobiecością.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 225-236
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czas i przestrzeń w badaniach sztuki oraz twórczości literackiej ks. profesora Janusza St. Pasierba
    Time and space in the research into art and literary works of rev. prof. Janusz Pasierb
    Autorzy:
    Mazurczak, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068280.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Chronos
    Kairos
    czas linearny
    biblijne metafory czasu - cykl/ koło
    hermeneutyka humanistyczna
    humanistic hermeneutics
    linear time
    the Biblical time of metamorphosis - circular
    Opis:
    Czas i przestrzeń w badaniach nad sztuką i twórczością literacką księdza profesora Janusza Pasierba Czas i przestrzeń stale obecne w świadomości i sposobie przeżywania ks. prof. Janusza Pasierba przenikają całą jego twórczość naukową, poetycką i literacką. Dlatego też trudno rozdzielić jego przemyślenia dotyczące czasu, wyrażone w metaforach języka poetyckiego od metod opisu czy interpretacji temporalnej dzieł sztuki wizualnej. Studium Człowiek i jego świat w sztuce religijnej renesansu stanowi syntezę postaw badawczych tego okresu. Zawiera ono szereg stanowisk metodologicznych głównych badaczy renesansu. Autor uznaje tradycyjne metody historyczno-porównawcze czy ikonologię. W swoich badaniach wykorzystuje również nowsze podejścia metodologiczne: lingwistykę, antropologię i hermeneutykę. Potwierdzają to wczesne studia dotyczące miasta Pelplina, opactwa Cystersów oraz katedry w Pelplinie, Drzwi Gnieźnieńskich, motywu koronacji Maryi Dziewicy, a przede wszystkim monografia poświęcona malarzowi Hermanowi Hanowi. Idea czasu przenika głęboko studia ks. Pasierba z dziedziny historii sztuki, stając się ogniskową umożliwiającą głębszą analizę. Studium Czas otwarty stanowi heurezę pozwalającą na eksplorację powiązań czasu i przestrzeni jako kategorii przedstawionych, artystycznie wypracowanych środkami wizualizacji. Ks. prof. Pasierb wprowadza rozróżnienie sposobów pojmowania czasu: biologicznego, psychologicznego, społecznego, historycznego i kalendarzowego. Jak sam przyznaje, jako autor łączy różne rozumienia czasu w przekazie artystycznym; poszukuje i odnajduje siebie w sztuce. Twórca dzieła sztuki prezentuje je odbiorcy – widzowi, czytelnikowi. Tak ukierunkowana refleksja pomaga odkryć doświadczenia paralelne, pomaga twórcy wejść w „dialog” z odbiorcą, podobny do dialogu znanego z filozofii Levinasa. Refleksja na temat czasu przywodzi Autorowi na myśl pytania ostateczne, którym towarzyszy niepokój, niepewność, a nawet strach przed niewiadomym końcem ludzkiego istnienia. Zbawienna okazuje się cykliczność czasu natury. Czas przyrody, zamknięty w powtarzających się cyklach, obrazuje również przemijanie i odradzanie się życia człowieka. Czas świąteczny Wielkiejnocy to dla ks. Pasierba okres radości i szansa metamorfozy duchowej. Ten rytm powtarzających się przemian postrzegany jest przez Autora jako koło, kręgi – kyklos. Przestrzega on jednak przed wirującym kręgiem czasu. Jego środek, punk zanurzający się głębiej i głębiej w otchłani kosmicznej, odrywa człowieka od krawędzi – „nigdzie”. Człowiek zostaje pozbawiony więzi z Początkiem, z Kimś. Widoczne jest tu nawiązanie do filozofii Anicjusza Manliusza Sewerynusa Boecjusza, jak też do innych autorów, których prace, zebrane przez Georgesa Pouleta w tomach: Études sur le temps humain (1949), Les Métamorphoses du cercle (1961), były dobrze znane Pasierbowi. W Czasie otwartym, pracy będącej syntezą o czasie, ks. prof. Pasierb przyjmuje biblijną linię początku i końca czasu. Przywołuje on również figury pulsujących kręgów czasu, które przewijają się w jego rozmyślaniach literackich o czasie i w analizach temporalnych w malarstwie. Znamienne jest także przyswojenie przez Autora i nawiązywanie do koncepcji wiecznych powrotów – apokatastasis. Zgodnie z przekazami wczesnochrześcijańskich myślicieli i pisarzy, apokatastasis daje szansę zbliżenia się do Boga – Wiecznej Miłości. W swoich wspomnieniach (The diary – 1991) słowa modlitwy ”dobry Panie, każdemu daj kwitnienie, i każdej śmierci zmartwychwstanie” śpiewa jako radosną pieśń wielkanocną. Czas otwarty podzielony jest na wiele znaczących rozdziałów: Czas zamknięty, Czas otwarty, Czas Boga, Czas człowieka, Czas przyjścia, Czas Kościoła, Czas zbawienia, Czas życia, Czas śmierci. Autor doświadczył bliskości czasu otwartego jako obcowania z pięknem słowa i obrazu oraz w dziełach sztuki wizualnej. Podzielił się głęboką refleksją na temat eschatologicznego wymiaru ludzkiego czasu. Czas i przestrzeń w obrazie – czas i przestrzeń obrazu             Autor rozróżnia czas zwizualizowany i czas powstania obrazu. Oba zakorzenione są w ważnym dla artysty punkcie historii, w czasie tworzenia danego dzieła, ale także w wewnętrznej strukturze obrazu, która określona została poprzez temat i przedstawione postacie. Badacz historii sztuki, na którego historia wywarła głęboki wpływ, przeszukuje ją dogłębnie, by odnaleźć jak najwięcej „teraz” - momentów lub zdarzeń, które nanieść należy na linię czasu artysty lub historii w której żył. Oś czasu, czas historyczny stanowią też podstawę wiedzy na temat warsztatu artysty oraz punkt wyjścia dla historyczno-porównawczej metodologii badań. Ksiądz Pasierb obeznany był z hermeneutyką z kręgów naukowych Hansa Gadamera i Paula Ricœura. W eksploracji struktury czasowej swoich dzieł wskazuje czytelnikowi kolistą strukturę kompozycji, charakterystyczną dla scen największych mistrzów baroku, takich jak: Koronacja Maryi, Pokłon pasterzy. Struktura czasu jest szczególnie ważna w portretach siedemnastowiecznego malarza Hermana Hana.                Analiza malarstwa mistrza gdańskiego, Hermana Hana, zwłaszcza obrazu Koronacja Najświętszej Maryi Panny znajdującego się w ołtarzu głównym katedry w Pelplinie, jest wstępem do odkrywania kolistych struktur czasu i przestrzeni. Pokazuje koncepcje Autora jako bliskie tradycyjnym, antycznym koncepcjom czasu, odbieranego jako dwa przeciwieństwa: Chronos - nieubłagany czas, który pochłania wszystko na swojej drodze oraz Kairos - ulotny moment, który może być zatrzymany przez mądrość, piękno czy zdolność przewidywania. Pozostając pod wrażeniem greckiej wazy namalowanej przez Makrona (Paryż, Luwr), piękną apostrofą wyraził profesor Pasierb swoje wyczulenie na ulotność czasu, Kairos: „długowłosy chłopcze z obręczą i pieskiem biegnący szybko po attyckiej czarze, spoglądający wstecz, skąd wołają wracaj, nie słuchałeś, dziś już za późno, odbiegłeś o dwadzieścia pięć wieków. Malarz Makron, którego mijałeś w rozpędzie, zdążył napisać Kalos - Piękny ”.            Podstawową metodą analizy czasu i przestrzeni w malarstwie jest podejście hermeneutyczne z kręgów Paula Ricœura i Hansa Georga Gadamera.
    Time and space in the research into art and literary works of Rev. Prof. Janusz Pasierb Time and space constantly present in the awareness and experiencing of Reverend Professor Janusz Pasierb pervade all of his academic achievements, his poetry and literary works. It is, therefore, so difficult to separate his thoughts concerning time, expressed in the metaphors of his poetic language, from the methods of description and temporal interpretation of the visual art works. The study The man and his world in the religious art of Renaissance is a synthesis of his research of this period. It contains a range of methodological opinions of the main researchers of Renaissance. The author considers the traditional historical and comparative methods as well as iconology as the most current ones, and at the same time, he introduces the latest methods such as linguistics, anthropology and hermeneutics into his research. It is confirmed in the early research on the city of Pelplin, on the Cistercian abbey and on the church in Pelplin, on the Gniezno doors, on the motif of the Coronation of Virgin Mary and, first and foremost, on the monograph of the painter Herman Han. The idea of time pervades his studies of the history of art, becoming the connecting point of deeper analyses. The study The open time reflects the heuristic technique of exploration of the relationships between time and space meant as categories presented in artistic ways, worked out by means of visualization. He distinguishes between different ways of understanding time: biological, psychological, social, historical, and of the calendar. As the author admits, he himself constitutes the connecting bond between various kinds of time in the artistic message; he searches for himself in art. The creator of the work of art presents it to the recipient – the viewer or the reader. This type of reflection helps to discover parallel experiences, it helps the creator to enter into the „dialogue” with the recipient, similar to the dialogue from the philosophy of Levinas. Reflections on time raise the Author's questions about the last things in man’s life – they reveal his anxiety, uncertainty and even the fear of the unknown ending of the human life. The cycles of nature come as a salvation as the time in closed cycles reflects dying and the rebirth of life, especially of the human life. The holy time of Easter is a great joy for the Author and a perfect chance for his spiritual metamorphosis. The rhythm of repeated changes is perceived by the Author as a circle, the circles – kyklos. The Author warns against the spinning circle of time. Its centre, the point submerging deeper and deeper in the space abyss, detaches the man from its circumference – the “nowhere”. Man seems to be deprived of the bond with the Beginning, with Somebody. It reveals the philosophy of Anicio Manlio Torcuato Severino Boecio as well of other authors whose works were collected in the studies of George Poulet: Etudes sur le temps humain (1949), Les Metamorphoses du cercle (1961), well-known to the Author. In the book The open time, which constitutes a synthesis about time, the Author adapts the Biblical line of the beginning and of the ending. He also reminds of the figures in the circle of time, visualized as pulsating circles, which are often mentioned in his literary studies about time and in the temporal analyses in painting. The understanding of apokatastasis, the constant returns, which, according to patristic (early Christian) writers give the chance of being closer to God – the Eternal Love, is also well-known. In his diary (The diary – 1991) he as if sang the song of the Easter joy in the words of the prayer “Good Lord, bless everyone’s lives and change everyone’s death into resurrection”. The open time consists of many significant chapters: The closed time, The open time, God’s time, The man’s time, The time of coming, The time of the Church, The time of salvation, The time of life, The time of dying. The Author experienced the closeness of the open time in the beauty of the word and in the works of visual art. He presented his deep reflection about the eschatological dimension of the human time. Time and space in the painting – the time and space of the painting The Author separated the visualized time and the time when the painting was created. Both are rooted in the point of history which was important for the artist, in the time of creating the work of art as well as in the internal structure of the painting which is expressed through the theme and the presented figures. The researcher who was deeply influenced by history, browsed it deeply in order to find every “now”, adding it to the timeline of the artist’s life, or to the history he was a part of. The timeline, history, constitutes a basis of the knowledge about the artist’s workshop and it is the basis for the historical-comparative method. The priest knew hermeneutics with the hermeneutic circle of Hans Gadamer and Paul Ricoeur. In his exploration of the temporal structure of his works of art he indicates to the reader the circular structure of the composition, which is typical for the scenes of the greatest masters of the Baroque, e.g. The Coronation of Mary, the Adoration of the Shepherds. The structure of time is particularly important in the portraits of Herman Han in the painting of 17th century. The analysis of the paintings of the master of Gdańsk Herman Han, especially of his painting The Coronation of the Virgin Mary in the main altar in Pelplin is an introduction for discovering the circular structures of time and space. It shows the author's concepts as close to the traditional Antique concepts of time: as the two opposites: Chronos – the inevitable time which consumes everything on its way and Kairos, the fugacious moment which can, however, be stopped by wisdom, beauty, the ability of predicting. The sensitivity to time, the Kairos, was expressed by the priest who was impressed by a Greek vase painted by Makron (Paris, Louvre) “long-haired boy with a hoop and with a dog, quickly running round an attic goblet, looking back where they are calling you, come back, you didn't listen, today it is too late, twenty-five centuries passed. The painter Makron whom you passed by so quickly, managed to write kalos – Beautiful”. The basic method used for the analysis of time and space in the painting is the hermeneutic method of Paul Ricœur and Hans Georg Gadamer.
    Źródło:
    Artifex Novus; 2019, 3; 2-19
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktor jako cyfrowa marioneta, czyli Edward Gordon Craig w kinie przyszłości
    An Actor as a Digital Marionet, or Edward Gordon Craig in the Cinema of the Future
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921346.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    actor
    character
    acting
    metamorphosis
    virtual reality
    digital phantom
    the art of film
    Opis:
    Screen actor as a digital puppet? From one point of view, that potentially becomes an interesting platform for modern way of spectacularity and for communications. From another, it’s something destructive and dangerous for the film art. Marek Hendrykowski’s essay analyzes possible consequences of new era of digital actorship in the shadow of its fundamental question and challenge: what happens with man in this form of moving pictures creation.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Travelling in Time and Space: Alice’s Adventures in Wonderland by Lewis Carroll and In Wonderland by Sylwia Chutnik
    Autorzy:
    Włodarczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16437448.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    dream
    imagination
    metamorphosis
    change
    language
    autothematism
    the demiurge-narrator
    an open ending
    Opis:
    The paper offers a reading of Lewis Carroll’s Alice’s Adventures in Wonderland and Sylwia Chutnik’s collection of short stories W krainie czarów [In wonderland], addressing the protagonists’ journey into self. Chutnik’s stories are interpreted in terms of some key motifs drawn from a reading of Carroll’s novel, which constitute the touch points of the two authorial designs: dream, imagination, metamorphosis, change, language, auto-thematicity, the demiurgic role of the narrator, and an open ending. Juxtaposed, these concepts shed light on the problem of travelling in time and space understood as a return to the world of childhood imagination. The analysis of Chutnik’s eleven short stories reveals a literary creation of signifying space, in particular the images of Warsaw and Silesia as sites appropriated by history as well as by the protagonists. In every case (be it cities, people’s experiences or post-traumatic stories), an attempted interpretation of particular places and times is shown as a process of discovering the mythology of space – a return to a personal Wonderland. The reflections are brought together by referring to the problem of “bad memory”, a literary means of presenting the reader with alternative testimonies of postmemory.
    Źródło:
    Filoteknos; 2022, 12; 83-100
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ciało w procesie konstruowania tożsamości
    The body in the process of constructing identity
    Autorzy:
    Marzec, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645143.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    somatic turn
    reflexive identity project
    extreme metamorphosis
    the body in the cultural constructivism
    integral life practice
    Opis:
    The main intention of my text is to describe the specific of the somatic turn of cultural studies and, to follow Chris Barker’s proposition, “the desire to understand the ways in which the body becomes the object of shaping and disciplining by social and cultural forces – i.e. how the body acquires meaning in contemporary culture”. The above problem provokes the consideration of the mutual relationships between the culture of late modernity and the category of identity (especially the body in the process of identity construction). The goal outlined in this way aims to present contexts and space for the manifestation of the issues of the body in contemporary culture, The aim of the proposed deliberations is to present the problem of the body from the perspective of reflexive identity (A. Giddens), constructivism perspective (Z. Melosik, A. Gromkowska, M. Bogunia-Borowska), in selected therapeutic systems (J. Kabat-Zinn, A. Lowen, S.&C. Block) and in the final section I present the category of the body in the integral approach to development (K. Wilber). Also, I shortly summarize my analysis and I point to the dangers of the presented approaches especially in the dominant instant culture practices.
    Źródło:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2018, 14, 2
    2300-0422
    Pojawia się w:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemiana w dniu św. Marcina. Wacław Potocki o kobietach i wilczycach
    Transformation on St. Martin’s Day. Wacław Potocki on women and she-wolves
    Autorzy:
    Kroczak, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    literatura XVII wieku
    Wacław Potocki
    św. Marcin
    karnawał
    metamorfoza
    literature of the 17th century
    saint Martin
    carnival
    metamorphosis
    Opis:
    The paper touches upon the transformation described in Nowy cud w podgórskich krajach (A new wonder in the piedmont regions), a poem by Wacław Potocki, a 17th century poet: a roe deer turns into a wolf during the hunt on St. Martin’s Day (November 11). In traditional agrarian culture, it was the time of abundance, gluttony and fun − the autumn carnival, when such a transformation can be explained by the laws of the world upside down. In the poem, this has been juxtaposed with the metamorphosis of women into she-wolves. The Latin word lupa (‘a she-wolf’), meaning ‘a prostitute’, refers to the nature of women and their power to transform town houses into lupanars; this metamorphosis is so curious, as it happens permanently, outside the period of carnival licentiousness. It is related to the concept, embraced by Potocki, of the degeneration of the world, in which women’s extraordinary sexual appetites lead to a humiliating metamorphosis of men into deer.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 297-307
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies