Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Last Supper" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Ostatnia Wieczerza" Pawła Huellego (i Jany Unuk) jako konfrontacja z tradycją, z własną i cudzą kulturą
"Zadnja večerja" Pawła Huelleja (in Jane Unuk) kot soočenje z lastno tradicijo in tujo kulturo
"Ostatnia Wieczerza" by Paweł Huelle (and Jana Unuk) as a confrontation with own tradition and other people’s culture
Autorzy:
Tokarz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486814.pdf
Data publikacji:
2013-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
stereotyp
przekład
Ostatnia Wieczerza
Paweł Huelle
Jana Unuk
stereotip
prevod
Zadnja večerja
a stereotype
translation
The Last Supper
Opis:
Slovenski prevod romana Zadnja večerja Pawła Huelleja je izšel leta 2010, komaj tri leta po izidu izvirnika, prevedla ga je Jana Unuk. Miselna shema Zadnje večerje (kot podlaga stereotipa), ki jo sestavljajo skupna večerja Jezusa in apostolov na način daritvene gostije, Jezusova vednost o Judeževi izdaji, lastnem mučeništvu in žrtvovanju ter preobrazba in sporočilo vere — obsega strukturo celotnega romana. Stereotip je vključen v kontekst sodobnih dogajanj kot argument širšega dialoga na temo skupnosti, svobode, izdaje, vere in umetnosti. Jana Unuk je pri prenašanju smisla in ideje izvirnika v slovensko kulturo glede na uresničeni jezikovni transfer do določene mere soustvarjalka romana. Kljub prevajalkini zvestobi izvirniku in njenim prevajalskim veščinam miselna shema Zadnje večerje, naravnana na prihodnost, zaradi drugačne pragmatike slovenskega jezika in nekoliko drugačne kulturne imaginacije ni dosegla vseh potencialov izvirnika (zbujajočih upanje). Ko izvirnik vstopa v ciljno kulturo, privzema njene lastnosti celo na ravni prevoda tako univerzalnih stereotipov, kot so religiozni stereotipi.
In 2010, only three years after the Polish edition, a translation by Jana Unuk of the novel Ostatnia Wieczerza (‘The Last Supper’) by Paweł Huelle appeared. The mental schema of The Last Supper (the basis of a stereotype), which is in the character of a sacrificial feast and consists of: the shared supper of Jesus and the apostles, the knowledge of Jesus about the betrayal by Judas, about His own martyrdom, sacrifice and transubstantiation and the message of faith, covers the structure of the entire novel. The stereotype has been introduced into the context of the contemporary events as an argument of a broader dialogue on the topic of community, freedom, betrayal, religion and art. In a way, Jana Unuk has become a co-author of the novel by transferring the sense and the idea of the original version to the Slovenian culture, due to the performed language transfer. Despite the faithfulness to the original and the translation art of the translator, the mental schema of The Last Supper that is oriented upon the future did not receive the potentiality of the original (giving hope) because of the different pragmatics of the Slovenian language and its slightly different cultural conception.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2013, 4, 1; 185-207
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgiczna w przeżyciu Misterium Paschalnego
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668857.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church music
Paschal Triduum
chants of choirs and of congregation during Triduum
the Mass of the Last Supper
Liturgy of the Lord’s Passion
the Paschal Vigil
muzyka kościelna
Triduum Paschalne
śpiewy chóralne i wiernych podczas Triduum
msza Wieczerzy Pańskiej
Liturgia Męki Pańskiej
Wigilia Paschalna
Opis:
If “music is an integral part of the solemn liturgy” (SC 112) it is tremendously important that during the crucial ceremonies at churches, particularly those involving liturgical celebrations, it would become its clear sign. Since, when we prepare liturgical music we always draw our special attention to: liturgical year,  namely, to a particular season, feast or celebration, examining the contents of the holy mass antiphon (referring to entrance songs and the holy communion), the mass order, the collect and the readings, especially the Gospel. And this entire content of liturgical prayers and readings is to be reflected through music of the celebrations. Therefore the music becomes integral because its role is not merely supplementary, complementary, substitutive nor decorative, but incorporated in liturgy with which it is inextricably linked. Music springs from liturgy and leads to liturgy. It enriches mass liturgy, makes it more grandly and clearly rendered.It should be no different during the Easter Triduum for which the music ought to be even more thoroughly prepared as for the most important season of the liturgical year, that is, the Feast of Christ, suffering, crucified and resurrected. As it is the greatest event of the mystery of redemption observed here and now. The importance of the Easter Triduum was indicated by Pope Benedict XVI during his General Audience on 19 March 2008. May his words serve as the conclusion of my speech:these three days are commonly known as ‘holy’ because they allow us to re live the event central to our Redemption. They lead to nucleus of Christian faith: the passion, Heath, and resurrection of Jesus Christ. These three days could be considered as one single day. They make up the heart and are the key to both the liturgical year and the life of the Church. … Remembering the mysteries of Christ also means a willing and complete adherence to the history of today, convinced that when we celebrate, it is vivid and present reality… These holy days reawaken a great hope in us: Christ was crucified, yet he rose again and conquered the world. Love is stronger than hate, it has triumphed and we should affiliate ourselves with this victory of love. We should therefore start again from Christ and work together with him for a world founded on peace, justice and love.
Jeśli „muzyka jest integralną częścią uroczystej liturgii” (KL 112), to niezmiernie ważne jest, by podczas najważniejszych wydarzeń w świątyni, a zwłaszcza liturgicznych celebracji, stawała się ona czytelnym znakiem. Gdy bowiem przygotowujemy muzykę liturgiczną, zawsze zwracamy uwagę na: rok liturgiczny, a więc okres, uroczystość czy wspomnienie, zatrzymujemy się nad treścią antyfony mszalnej (w odniesieniu do pieśni na wejście i komunię), formularzem mszalnym, treścią kolekty i czytań mszalnych, zwłaszcza zaś Ewangelii. I ta cała treść przeżywanych liturgicznych modlitw i czytań ma znaleźć swoje odzwierciedlenie właśnie w muzyce, którą proponuje się na celebrację. Na tym właśnie polega jej integralność, że nie jest jakimś uzupełnieniem, dopełnieniem, zastąpieniem, oprawą, ale jest tożsama z liturgią, jest z nią nierozerwalnie związana. Ona z niej wypływa i do niej prowadzi. Ona ją ubogaca, upiększa i jest bardziej czytelnym jej znakiem.Nie inaczej ma być z muzyką podczas Triduum Paschalnego. Ta muzyka musi być jeszcze bardziej i lepiej przemyślana, bowiem tu mamy do czynienia z najważniejszym wydarzeniem całego roku liturgicznego jakim jest święto Chrystusa, cierpiącego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. To jest najważniejsze wydarzenie zbawcze sprawowane tu i teraz. Na wielkie znaczenie i wymowę tych świętych dni Triduum Paschalnego zwrócił uwagę papież Benedykt XVI podczas audiencji generalnej 19 marca 2008. Niech słowa te będą szczególną konkluzją mojego wystąpienia. Ojciec święty powiedział:te trzy dni są powszechnie nazywane „wielkimi”, ponieważ przeżywamy w nich na nowo najważniejsze wydarzenie naszego odkupienia. Przypominają nam bowiem o samej istocie wiary chrześcijańskiej – męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Te dni moglibyśmy potraktować jako jeden jedyny dzień: stanowią one serce i kulminacyjny moment całego roku liturgicznego oraz życia Kościoła. […] Wspominać tajemnice Chrystusa znaczy również głęboko i solidarnie uczestniczyć w obecnie dokonującej się historii, z przekonaniem, że to, co celebrujemy, jest rzeczywistością żywą i aktualną […]. Te dni budzą w nas wielką nadzieję: ukrzyżowany Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył świat. Miłość jest silniejsza od nienawiści, odniosła zwycięstwo, a my powinniśmy uczestniczyć w tym zwycięstwie miłości. Powinniśmy więc zacząć na nowo od Chrystusa i pracować w jedności z Nim na rzecz świata, którego fundamentami są pokój, sprawiedliwość i miłość.  
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Par-eikon: przypadek Ostatniej Wieczerzy
Par-eikon: the case of the Last Supper
Autorzy:
Zarychta, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/917968.pdf
Data publikacji:
2014-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eikon
parody
irony
picture analysis
transtextuality
the evolution of aesthetic forms
visual metaphors
stimulus equivalence
difference and repetition
pop-culture
The Last Supper
David La Chapelle
Leonardo da Vinci
Jacopo Bassano
Opis:
The text is an attempt to analyze the evolution of aesthetic forms and motifs discussed on the example of the so-called “great figure” The Last Supper – the starting point for the analysis of the motif is the photography of David La Chapelle of the series: Jesus is my homeboy. Significant here is the context theory of parody by Linda Hutcheon – understood as a central point overview of contemporary art – a phenomenon combining fidelity to tradition and contemporary ideas of creative freedom, to express, among others, in need of confrontation with the ‘classic’ conventions – encroaching and deconstructive also in our contemporary pop-cultural processes of “image-consumption”. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 14, 23; 93-110
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia celebracją ofiary paschalnej
Eucharist as a celebration of Paschal Oblation
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056725.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Pascha
Eucharystia
Ostatnia Wieczerza
Passover
Eucharist
the Last Supper
Opis:
Treść artykułu nawiązuje do faktu paschy w czasach Starego Testamentu. Przybliża jej celebrację obrzędową. W Chrystusie nastąpiło wypełnienie wszystkich figur Starego Testa-mentu. Misterium paschalne wcielonego Syna Bożego jest zawarte w Eucharystii. Jego Ostatnia Wieczerza z uczniami w Wielki Czwartek stanowi granicę pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Jest równocześnie Pierwszą Wieczerzą Pańską.
The content of the article refers to Passover in The Old Testament Times. It explains its ritual celebration. In Jesus Christ fulfilling of all figures of The Old Testament has hap-pened. Paschal mystery of Embodied Son of God is included in Eucharist. His Last Supper with the Twelve Disciples on Maundy Thursday is a bound between The Old and New Tes-taments. It is The First Lord’s Supper at the same time.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 111-121
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spotkania Józefa Ignacego Kraszewskiego z Ostatnią Wieczerzą, czyli trzy epizody z włoskiej podróży
Józef Ignacy Kraszewski’s meetings with The Last Supper, or three episodes from an Italian journey
Autorzy:
Chlebowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560159.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Józef Ignacy Kraszewski
Ostatnia Wieczerza
Leonardo da Vinci
Andrea del Sarto
Pietro Perugino
ekfraza
Kartki z podróży
The last Supper
ekphrasis
Kartki z podróży (Pages from a Journey)
Opis:
The article discusses three ekphrases produced by Kraszewski referring to an execution of one pictorial topic, namely the Last Supper, consecutively the famous work executed by Leonardo da Vinci from Milan, Last Supper at present assigned to Perugino or Perugino’s school (whilst in the mid 19th century it was claimed Raphael’s work), and a fresco by Andrea del Sarto from San Salvi. The writer’s reports are inscribed in his European (or to be more precise, Italian) journey, and preserved on leaves of his Kartki z podróży (Pages from a Journey). The set of the descriptions concerning the grand art subject allows us to recognise a mechanism of description and evaluation of a work of art performed by the author of Stara baśń (An Ancient Tale). The analysed relations are undoubtedly marked by substantive and almost report-like approach. At the same time Kraszewski does not hide away his knowledge and erudition which derived from various specialist as well as fiction and popular editions, e.g. guide books of that time. The circumstances under which the works of art were created, historical and biographical facts concerning the painters, anecdotes and legends, etc. function as not only introductory and preparatory elements but first of all – as an acoustic background of the writer’s account, which makes it sound more fully and louder. Kraszewski does not hide his emotional and subjective approach to the viewed and contemplated by him piece of art, what can be seen at the level of the very description, which despite its substantive and objective form, does not purport to be a complete one as in case of scientific or even popular scientific approach, but also at the level of formulating judgement. These reflections have their basis in an axiological intention, which is born at the moment when the descriptor reveals a crucial sense of a pictorial message. A “literary” or a “semantic” factor becomes an essential one. To a large extent it defines Kraszewski’s style of reception. In case of Sarto’s Supper, where a simple equivalent in a form of a deeper verbalized sense is lacking (as it was not the artist’s aim, he wanted to achieve for instance external beauty or technical proficiency), the judgement and evaluation are strident and clearly negative. Whereas, in case when the sense is the basis of a work of art, the descriptor focuses on revealing it, and subordinates to it all elements of his relation. The sensu stricto literary categories introduced by Kraszewski in his descriptions of works of art by Leonardo and a supposed one by Raphael tend to reveal axiological inside of the reality – motion and life (seen in drama, or even scenic categories), and silence before the storm (in categories of epic order and epic sensitivity).
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2015, 2(36); 40-55
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Sobieski jako czytelnik Biblii w świetle Listów do Marysieńki
Jan Sobieski as a Reader of the Bible in the Light of His Listy do Marysieńki
Autorzy:
Pawłowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451091.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jan Sobieski
Marysieńkathe
Bible
providentialism
Vienna
St Paul
the Last Supper
the white dove
Moses
antemurale christianitatis
Marysieńka
Biblia
Hiob
prowidencjalizm
Wiedeń
św. Paweł
Ostatnia Wieczerza
Biała Gołębica
Mojżesz
antemurale christianitati
Opis:
To date, studies of Jan Sobieski’s letters have meticulously been setting aside biblical reminiscences, which occur over the entire set of his enormous epistles to his wife. Not entirely seriously, we can say that the fame of military perfection and literary excellence overshadow subtle and occasional references to the Bible. Biblical references uncover for the reader an image of a humble man subordinated to God’s will, who wants to atone for his sins and transgressions in his lifetime. In the power of God he was also looking for relief and answers when his conjugal life was not doing best. Sobieski was also deeply convinced of the immutability of God’s judgments which were always faultless (providentialism).
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 155-162
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnia Wieczerza popkultury
The Last Supper of popculture
Autorzy:
Smorawska, Aleksandra Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339590.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Ostatnia Wieczerza
reklama drukowana
kultura popularna
sacrum
shockvertising
The Last Supper
printed advertisement
popculture
the sacred
Opis:
Oksymoroniczne zestawienie kultury popularnej z elementami należącymi do sfery sacrum jest jedną ze strategii shockvertisingu. Analiza występowania w reklamie drukowanej motywu znanego z Ostatniej Wieczerzy Leonarda da Vinci pokazuje, jak często współczesny przemysł reklamowy sięga po oswojone, powszechnie rozpoznawalne przedstawienia należące do porządku sakralnego. Z zapożyczeń chętnie korzystają przedstawiciele rozmaitych branż, by za pomocą nawiązań do Ostatniej Wieczerzy promować produkty, miejsca, wydarzenia czy usługi. Reakcje towarzyszące pojawieniu się poszczególnych reklam unaoczniają, jak silne emocje wywołuje sięganie przez ich twórców po elementy ze sfery sakralnej. Warto na mariaż sacrum i kultury popularnej spojrzeć nie tylko jako na chęć zwrócenia uwagi znudzonego odbiorcy i szokowania za wszelką cenę, ale także szerzej – jako próbę postawienia ważnych pytań w debacie dotyczącej współczesności.
An oxymoronic relation between popular culture and the sacred is one of the strategies of shockvertising. The analysis of The Last Supper theme in printed advertisement shows how often the industry of advertising uses well-known and easily recognizable sacred symbols. Elements taken from the sacred sphere can be found in advertisements from various sectors, and also in different places, events and services. The reactions to analyzed advertisements show how strong emotions are related to shockvertising that uses sacred symbols. Research proves that it is valuable to look at the relation between popculture and the sacred not only as a way to simply shock, but also as an important voice in the debate about the present.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2017, 2(3); 139-149
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota Kościoła według Josepha Ratzingera
The Essence of the Church According to Joseph Ratzinger
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601893.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół Chrystusowy
istota Kościoła
Ciało Chrystusa
Corpus Christi
Ostatnia Wieczerza
Eucharystia
Christ's Church
essence of the Church
Body of Christ
Last Supper
Eucharist
Opis:
Kościół jest ludem Bożym, który żyje Ciałem Chrystusa i w celebrowaniu Eucharystii sam staje się Ciałem Chrystusa.
The author puts forwards a hypothesis relating to the interpretation of the thought of Joseph Ratzinger – Benedict XVI concerning the essence of the Church as the Body of Christ. Jesus Christ built His Church in a visible form through His choice of the Twelve, who were called to build a special community with Him. By building the Church, the Apostles participated in Christ’s earthly mission. The essence of the Church does not lie in the very fact of its apostolic foundation, but in the event of the Last Supper, that is of the Eucharist, which marks the actualization of the Church. The Eucharist concretizes the Body of Christ in its “physical” and its risen dimension (Corpus Christi verum) as well as its social form, where Jesus is the Head of the body of all the baptised faithful (Corpus Christi mysticum), that is in the aspect of the integral Church. The Eucharist is a manifestation of both, the individual Body of Christ (“This is my Body” 1 Cor 11:24; Mk 14:22b) and the “social” Body of Christ’s Church. Therefore, the essence of the Church is the community of Christ with the baptised faithful, whose sacramental participation actualizes of the Body of Christ through the Eucharist (“He is the Head of the Body – the Church” Col 1:18; cf. Eph 1:10; and we are “the Body of Christ and each of you is a part of it” 1 Cor 12:27, cf. 12:12–13). In other words, the essence of the Church lies in its being the Body of Christ in both of its aspects: individual and social, which are actualized through the Eucharist. Ratzinger himself also puts it in the following manner: “The Church is the People of God through the Body of Christ.” In this sense, the Church is not only a sacramental sign (signum), but it is a matter of fact (res). This is how Ratzinger advocates the original Christian idea of a strong link between the Church and the Eucharist. By doing so, he opts for the full ontical, realist approach to theology, refuting the idealist stance. For Ratzinger, the Church is more than a sign. It constitutes the full reality of Christ as its Head in communion with the faithful as members of His Body.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 5-15
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia u Homera?
The Eucharist in Homer?
Autorzy:
Piasecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612094.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Centony Homeryckie
Homer
Iliada
Odyseja
Eucharystia
Ostatnia Wieczerza
Homeric Centos
the Iliad
the Odyssey
the Eucharist
the Last Supper
Opis:
The article attempts to answer the question: is it possible to represent the Last Supper of Jesus and His Apostles by means of verses selected from Homer’s Iliad and the Odyssey. The Homeric Cento no. 40, which emphasizes the community of Christ’s table with His disciples, has been a subject of my analysis. The specific selection of Homeric verses, with some minor modifications, allowed the centonist to construct a new text with a completely different context and content, reflecting both the reality of the Upper Room and the establishment of the Eucharist by Jesus.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 561-572
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia genetycznie wpisana w Kościół
Liturgy Genetically Imprinted in the Church
Autorzy:
Nowak SA, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Kościół
genetyka liturgii
Ostatnia (Pierwsza) Wieczerza
liturgy
Church
genetics of the liturgy
the Last (First) Supper
Opis:
The article “Liturgy genetically imprinted in the Church” has been divided into four parts: 1. The Last Supper as the First Supper; 2. Corpus mysticum; 3. Ecclesiological and liturgical view of the paschal mystery; 4. Liturgy as a genetic fact. The paper shows that it is impossible to imagine the Church without the liturgy or the liturgy without the Church, since the Church, as a being, needs to have life i.e. the liturgy. The liturgy and the Church were created at the moment of Christ’s paschal mystery. The liturgy is a gene of the Church; in other words, the liturgy gives life to the Church.
Artykuł „Liturgia genetycznie wpisana w Kościół” został podzielony na cztery części: 1. Ostatnia Wieczerza Pierwszą Wieczerzą; 2. Corpus mysticum; 3. Eklezjologiczno-liturgiczne spojrzenie na misterium paschalne; 4. Liturgia jako fakt genetyczny. Opracowanie ukazuje, że nie można wyobrazić sobie Kościoła bez liturgii i liturgii bez Kościoła, ponieważ Kościół jako byt musi mieć życie, czyli liturgię. Liturgia i Kościół powstały w momencie misterium paschalnego Chrystusa. Liturgia jest genem Kościoła, czyli liturgia daje życie Kościołowi
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 5-16
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieczerza Pańska – „pamiątka” Chrystusowej męki, śmierci i zmartwychwstania jako ekspiacyjnej Ofiary „za wielu” i Ofiary Nowego Przymierza (1 Kor 11,23-27; Łk 22,19-20)
The Lord’s Supper – the Memorial of Jesus’ Passion, Death and Resurrection as the Sacrifice of Expiation “for Many” and the Sacrifice of the New Covenant (1 Cor 11:23-27; Luke 22:19-20)
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051181.pdf
Data publikacji:
2018-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ostatnia Wieczerza
ofiara ekspiacyjna
ofiara nowego Przymierza
Wieczerza Pańska
pamiątka
Ciało Pana
Krew Pana
The Last Supper
the sacrifice of expiation
the New Covenant Sacrifice
the Lord’s Supper
memorial
the Body of the Lord
the Blood of the Lord
Opis:
Research on the role of oral tradition (orality) in the process of Gospel and Pauline letters composition provides a basis for the synchronic reading of the traditions on the Last Supper (Matt 26:26-29; Mark 14:22-24; Luke 22:14-14-20; 1 Cor 11:23-26). The author, taking into consideration the data contained in the mentioned textual traditions, seeks an answer to the question of what Jesus recommended to his disciples in the Cenacle by saying: “Do this in remembrance of me” (Luke 22:19; 1 Cor 11:24). The author enters into a polemic with the latest theories according to which Jesus intended to celebrate the Last Supper as a “covenant sacrifice”, precisely speaking a “feast of covenant”. Through the analysis of the formulas pronounced over bread and wine, which take into consideration the texts on the suffering and death of Jahwe’s Servant (Isa 53), the author seeks to demonstrate that Jesus applied to his death the sense of the sacrifice of expiation which also establishes the New Covenant. To interpret the formulas only in light of “covenant sacrifice/feast” means to radically diminish the meaning of the prophetic words and gestures of Jesus from the Last Supper.
Źródło:
The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 545-565
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i symbolika pszenicy (Triticum L.) w konsekracji chleba eucharystycznego
Wheat (Triticum L.) in the Consecration of the Eucharistic Bread. Meaning and Symbolism
Autorzy:
Mich, Katarzyna A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480636.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chleb eucharystyczny
Eucharystia
materia Eucharystii
Ostatnia Wieczerza
pszenica
eucharistic bread
Eucharist
matter for the Eucharist
Last Supper
wheat
Opis:
Pszenica dla ludów Bliskiego Wschodu miała istotne znaczenie zarówno w gospodarce, jak i w sferze religijnej, ale to chrześcijaństwo wyniosło ją na pierwsze miejsce w świecie roślin. W artykule została podjęta próba zrozumienia znaczenia i symboliki pszenicy w konsekracji Eucharystii, bowiem bez pszenicy Msza Święta staje się nieważna. W pierwszej części autorka usiłowała odpowiedzieć na pytanie, jaki chleb został użyty w trakcie Ostatniej Wieczerzy. W drugiej części przedstawiona została refleksja wczesnochrześcijańskich pisarzy na temat pszenicy i Eucharystii. Trzecia część ukazuje symboliczne znaczenie pszenicy w sztuce i pieśniach kościelnych, ostatnia zaś prezentuje pszenicę w kanonicznych normach prawnych. Podjęta także została kwestia użycia innej materii w sprawowaniu Eucharystii.
Peoples of the Near East greatly valuded wheat in their daily economy and religious beliefs. Christianity accorded it the very top place among plants. The author of this essay penetrates deep into the meaning and symbolism of wheat in the consecration rite at the Eucharist. For without it, the whole thing is quite simply invalid. In the first part of her paper, the author attempts to identify the exact kind of bread used at the Last Supper. She then discusses a number of reflections from the earliest Christian writers on wheat and Eucharist, following it with a survey of direct allusions to it in Christian art and church hymns. She concludes her research with an overview of references to wheat in canon law and the problem of the use of other matter in the Eucharist.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 311-326
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When Did Jesus Drink the Fourth Cup of the Passover Meal?
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178954.pdf
Data publikacji:
2019-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the last supper
the eucharist
the passover meal
the fourth cup
Opis:
The article begins with the presentation of the content of the book by Scott Hahn entitled The Fourth Cup. Unveiling the Mystery of the Last Supper and the Cross. Then the author of the article outlines the shape of the ritual Passover meal, assuming that the sacrament of the Eucharist was instituted by Jesus during a meal similar to a Passover feast. Having delineated the context, he presents Scott Hahn’s hypothesis which identifies the fact of accepting by Jesus the drink of sour wine or vinegar right before his death with drinking the fourth cup of the Passover feast. The hypothesis has been critically analyzed and an alternative hypothesis has been proposed, according to which Jesus drinks the fourth cup of the Last Supper in the eschatological kingdom of God.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 3; 569-590
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ koncepcji obecności Jezusa w Eucharystii na kształtowanie się nauki reformatorów o Wieczerzy Pańskiej
The Influence of the Concept of Jesus’ Presence in the Eucharist on the Formation of Reformers’ Teachings about the Lords Supper
Autorzy:
Ławik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Eucharystia
Wieczerza Pańska
Stół Pański
Sakrament Ołtarza
Komunia Święta
Eucharist
Last Supper
Communion Table
Holy Communion
the Sacrament of the Altar
Opis:
We współczesnym świecie zauważamy wiele odłamów jednej religii. Tak jest i z Chrześcijaństwem, gdzie na przestrzeni wieków pojawiło się wiele jego denominacji. Największymi wydarzeniami z tym związanymi była Schizma Wschodnia (1054) oraz Reformacja XVI wieku. Jednym z najważniejszych tematów podejmowanych w dialogu międzywyznaniowym jest interpretacja misterium Eucharystii. Protestantyzm, to pewien dynamizm i ruch wypowiadający się w historycznych przemianach teologicznego myślenia, a w konsekwencji praktyki kościelnej. Niniejszy tekst dotyczy nauki na temat obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej w Kościołach luterańskim i reformowanym. Wypowiedzi Reformatorów zawarte w Księgach symbolicznych i wyznaniowych tychże Kościołów pokazują, iż nawiązywali oni w swej nauce do konepcji przedreformacyjnych. U. Zwingli odwoływał się do koncepcji sakramentalnej nawiązującej do Tertuliana, natomiast M. Luter zwalczając jego teorię minimalistyczą, jak uważał, ku koncepcji realistycznej, reprezentowanej wcześniej przez Berengariusza. Artykuł także zwraca uwagę na to, jakie konsekwencje na stanowisko wobec transsubstancjacji ma nauka na temat obecności Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej Reformatorów ( np. koncepcja współobecności).
In the contemporary world we can observe many branches of the same religion. This is also true of Christianity, with the many denominations created over the centuries. The most important events were the Great Easter Schism (1054) and the Reformation (XVI c.). One of the most important questions taken up in inter-confessional dialogue is the interpretation of the mystery of the Eucharist. Protestantism is a certain dynamism and a movement which expresses itself in historical changes in theological understanding and in consequence in the Church’s experience. This article concerns teaching on the presence of Jesus Christ in the Last Supper in the Lutheran and Reformed Churches. The pronouncements of the reformers contained in Symbolic and Confession Books of these Churches show us that they referred in their teaching to pre-reformation conceptions. Zwingli referred to the sacramental conception connected with Tertulian teaching; while Luther, who opposed what he considered this minimalist theory, turned in his teaching to the realistic conception represented before him by Berengarius. This article also focuses on the consequences that the Reformers’ teaching on the presence of Christ in the Last Supper (for example the concept of co-presence) has on their view of transsubstantiation
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 131-143
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dispute over the Date of the Last Supper. Its Chronology Revisited
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043879.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ostatnia Wieczerza
chronologia ostatnich dni Jezusa
wieczerza paschalna
kalendarz żydowski
the Last Supper
chronology of the last days of Jesus
Passover supper
Jewish calendar
Opis:
The article discusses the issue of alleged or real disagreements between John and the Synoptics regarding the dating of the Last Supper. After showing the elements of the Gospel narratives that portray the Last Supper as a paschal supper, the author outlines eight hypotheses regarding the dating of the Last Supper. Two of them seem to be the most convincing within the current state of research: the Jesus Passover hypothesis (a final Passover unique to Jesus and his followers) and the philological hypothesis.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 179-198
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies