Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Holy See" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przepisy małżeńskie konkordatu polskiego na tle innych umów konkordatowych
Le norme matrimoniali del Concordato Polacco nel quadro degli accordi concordatari
Autorzy:
Adamczewski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663749.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przepisy małżeńskie konkordatu polskiego
konkordat polski
Concordat between the Holy See and the Republic of Poland
rules of marriage law in Polish concordat
Opis:
Dopo oltre duae anni di funzionamento pratico del matrimonio concordatario in Polonia, vale le pena fare un’analisi delle norme matrimoniali del Concordato Polacco, a luce di altri accordi concordatari, cercando di tracciare le linee principali dell’evoluzione di questo istituto giuridico. Nel Concordato Polacco ci sono alcune particolaria rispetto ad altri accordi postconciliari, come la formula generica del sanzionamento degli impedimenti matrimoniali esistenti nella legislazione statale (art. 10 comma 1, num. 1), l’autonomia della volontà dei futuri sposi circa le produzione di effetti civili (art. 1 comma 1, num. 2), e l’assenza di un meccanismo automatico di riconoscimento degli effetti civili delle sentenze ecclesiastiche di nullità del matrimonio canonico. Quest’ultima rimane finora una caratteristica unicamente polacca. Anche se in proposito tra gli autori si può trovare un giudizio negativo su tale voluta omissione, questa sembra reggionevole e communque appare una scelta migliore dei generici rinvii alia legislazione civile inseriti negli accordi stipulati dopo il Concordato Polacco.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2001, 12, 6; 127-144
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II w dialogu z religiami Chin
John Paul II in a Dialogue with the Religions of China
Autorzy:
Mierzejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480348.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Jan Paweł II
konfucjanizm
taoizm
buddyzm
Stolica Apostolska
Dyplomacja
Matteo Ricci
dialog
John Paul II
Confucianism
Taoism
Buddhism
the Holy See
diplomacy
dialogue
Opis:
Artykuł prezentuje stosunek papieża Jana Pawła II do tradycyjnych religii chińskich. W pierwszej części autorka ukazuje specyficzne cechy trzech głównych religii Chin: konfucjanizmu, taoizmu, i buddyzmu. Do cech tych zalicza m.in. synkretyzm, podkreślanie nauczania o moralności (ortopraksja) oraz silny i powszechny kult przodków. W dalszej części autorka ukazuje historię chrześcijaństwa w Chinach, akcentując zwłaszcza działalność Matteo Ricciego (1552-1610), jezuickiego misjonarza, który jako pierwszy podjął dialog z religiami i kulturą chińską. Jest on pionierem inkulturacji Ewangelii. Następnie autorka śledzi rozwój zainteresowania Stolicy Apostolskiej sytuacją Kościoła w Chinach. Jan Paweł II z troską spoglądał na sytuację katolików chińskich, czemu dawał wyraz w czasie spotkań ad limina apostolorum z biskupami z Tajwanu, w czasie synodu poświęconego Azji (1998) oraz w licznych przemówieniach. Przy tych okazjach wyrażał swój szacunek i podziw dla cywilizacji chińskiej. Dwukrotnie (1982, 2001) wypowiadał się też w ramach kongresów naukowych w Rzymie z okazji rocznic misji Ricciego, którego uważał za pośrednika pomiędzy światem zachodu a cywilizacją chińską. W dialogu z religiami Chin Papież doceniał wyznawców chińskich religii za umiłowanie cnót moralnych, poszukiwanie mądrości, a także za szacunek dla starszych oraz przodków.
The article presents Pope John Paul II’s attitude towards the traditional Chinese religions. In the first part, the present author indicates the specific characteristics of China’s three main religions: Confucianism, Taoism, and Buddhism. The features of these three include, among others: syncretism, emphasising the teaching of morality (orthopraxis), and the strong and widespread cult of ancestors. In the article’s following part, the author presents the history of Christianity in China, focusing in particular on the activities of Matteo Ricci (1552-1610), a Jesuit missionary who first took up a dialogue with other religions and Chinese culture. He is a pioneer of inculturation of the Gospel. Then, the author traces the development of the Holy See’s interest in the situation of the Church in China. John Paul II looked with concern at the situation of Chinese Catholics, which he expressed during the ad limina apostolorum meetings with bishops from Taiwan, during the synod devoted to Asia (1998) and in numerous speeches. On these occasions, the Pope expressed his respect and admiration for Chinese civilisation. Twice (in 1982 and 2001), he also spoke in the context of scientific congresses in Rome on the occasion of the Ricci’s mission anniversary, whom John Paul II considered an intermediary between the world of the West and the Chinese civilisation. In the dialogue with the religions of China the Pope appreciated the Chinese religions’ followers for their moral virtues for love, the search for wisdom as well as respect for the elders and ancestors.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 306-320
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedstawicielstwo dyplomatyczne Stanów Zjednoczonych Ameryki przy Watykanie a Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA (aspekty historyczne i prawne)
U.S. Diplomatic Representation at the Vatican and the Constitution’s First Amendment (Historical and Legal Aspects)
Autorzy:
Zieliński, Tadeusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494522.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Dyplomacja USA
Watykan
Stolica Apostolska
rozdział kościoła I państwa
Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA
U.S. Diplomacy
The Vatican
The Holy See
Separation of Church and State
First Amendment to the U.S. Constitution
Opis:
The paper presents an issue of diplomatic relations of the United States with Papacy since the early years of American Republic. It sketches development of consular representation of the late 18th century which eventually turned into regular contacts at the ambassadorial level during the Presidency of Ronald Reagan three decades ago. This historical analysis is accompanied by legal remarks highlighting constitutional matters evoked by the First Amendment, which stipulates the principle of separation of church and state.
Artykuł podejmuje zagadnienie stosunków dyplomatycznych Stanów Zjednoczonych z Papiestwem od czasu utworzenia amerykańskiej Republiki. Przynosi zarys rozwoju stosunków konsularnych obu podmiotów począwszy od schyłku XIX wieku, które ostatecznie około trzydzieści lat temu przyjęły w okresie prezydentury Ronalda Reagana kształt stałych relacji na poziomie ambasadorów. Tej analizie historycznej towarzyszą rozważania natury prawnej skupione na problematyce konstytucyjnej związanej z normą Pierwszej Poprawki, która określa zasadę rozdziału kościoła i państwa w USA.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 155-180
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korespondencja między kardynałem Mieczysławem Halką Ledóchowskim a księciem Adamem Stanisławem Sapiehą dotycząca stanu metropolii lwowskiej obrządku greckokatolickiego
Exchange of letters between Cardinal Mieczyslaw Halka Ledóchowski and Prince Adam Stanisław Sapieha on the condition of the Greek Catholic Church in the Uniate Metropolis of Lviv
Autorzy:
Bober, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023158.pdf
Data publikacji:
2015-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adam Stanisław Sapieha
kardynał Mieczysław Ledóchowski
Kościół greckokatolicki
Stolica Apostolska
duchowieństwo
Cardinal Mieczysław Ledóchowski
Greek Catholic Church
the Holy See
the clergy
Opis:
Stanisław Adam Sapieha, a Galician magnate and politician was one of the Catholic activists who were concerned about the Greek Catholic Church organizations in Galicia endangered by the Orthodox propaganda spread by some Russophile-minded Greek Catholic clergy. A significant issue was to strengthen the local episcopate and provide sound education in the seminary. Sapieha was not really confident to what extent the Holy See was aware of the situation, and so on his own initiative he observed the events taking place in the Orthodox and Greek Catholics proceedings in order to properly show those relations to the Holy See, where he was well known for his concern for the affairs of the Greek Catholics in Galicia. Sapieha repeatedly provided information for different Roman dicasteries. The following publication presents the letters between Sapieha and Cardinal Mieczysław Ledóchowski, then employed in the Roman Curia, who as the archbishop of Gniezno and Poznań, just like after settling in Rome in 1876, was vividly interested in the Greek Catholics in the Kingdom of Poland after the liquidation of the Union there in 1875. Ledóchowski, soon after the election of Pope Leo XIII (interested in ending the Kulturkampf in Prussia), was not welcomed by the Pope, because the Archbishop of Gniezno and Poznań was one of the major obstacles to an agreement between Bismarck and the Pope. He was very careful about the problems presented by Sapieha. From the correspondence published here it can be concluded that Cardinal Ledóchowski was not at that time a good mediator in the cases which Sapieha was involved with.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 23-31
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny wymiar dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem w wybranych dokumentach Kurii Rzymskiej
The Political Dimension of the Dialogue of the Catholic Church with Judaism in some Documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595131.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
the Second Vatican Council; interreligious dialogue; Judaism; documents of the Roman Curia; the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews
Sobór Watykański II; dialog międzyreligijny; judaizm; dokumenty Kurii Rzymskiej; Komisja Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem
Opis:
The starting point for discussion were the documents of the Roman Curia, especially the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews, acting within the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, one of the dicasteries of the Roman Curia, which take up the issue of interreligious dialogue, primarily Catholic-Jewish dialogue. The article presents the political aspects, which can include, inter alia, forms of interreligious dialogue, cooperation of followers of the two religions for justice and peace, opposition to anti-Semitism and all forms of discrimination. The article refers to the documents of Vatican II (1962–1965), in particular the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate, which was an important turning point in the history of Catholic-Jewish relations.
Punktem wyjścia do rozważań były dokumenty Kurii Rzymskiej, zwłaszcza Komisji Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem, działającej w ramach Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które podejmują problematykę dialogu międzyreligijnego, przede wszystkim dialogu katolicko-żydowskiego. W niniejszym artykule zaprezentowano ich polityczne aspekty, do których możemy zaliczyć m.in.: formy dialogu międzyreligijnego, współpraca wyznawców obu religii na rzecz sprawiedliwości i pokoju, przeciwstawianie się antysemityzmowi i wszelkim formom dyskryminacji. Nawiązano do dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962–1965), zwłaszcza do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, która stanowiła istotny zwrot w historii stosunków katolicko-żydowskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 291-312
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II
Autorzy:
Krzystek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the encyclical
the liturgy
the Holy See
the road
Vatican
encyklik
liturgia
Stolica Apostolska
droga
Sobór Watykański
Opis:
Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza akcji wyborczej solidarność
Autorzy:
Kawęcki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131174.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Right-wing parties
Solidarity Electoral Action
Independent Self-governing Trade Union “Solidarity”
the Holy See’s Charter of the Rights of the Family
political platform of Solidarity Electoral Action
the program teams of the Solidarity Electoral Action
Opis:
In June 1996, the Polish right-wing parties, which had hitherto been broken up, united thanks to the efforts of Independent Self-governing Trade Union “Solidarity” and formed a political party coalition named Solidarity Electoral Action (AWS). About forty political formations entered the coalition. The AWS platform was based on a social economy market model. The coalition declared to carry out reforms of healthcare and education systems, improve the functioning of courts and initiate a non-political civil service. There were two main goals announced in its foreign policy: obtaining the membership in NATO and the accession to the European Union understood as ‘Europe of Fatherlands’. AWS won the elections in 1997 with the result of 34 per cent of the vote.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2016, 2(21); 85-95
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation in The Process of European Integrationas a Means of Cooperation of The Holy Seewith International Organisations
Autorzy:
Wielgosz, Maria Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195147.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Holy See
EU
European integration
Holy See and the European Union
Opis:
A dynamic development of politics and international European relations makes the analysis of them considerably more difficult. Current research and analytical interest in it concentrates on the process of so-called European integration. The European Union is an epitome of a specific vision of humanity and a model of a society having a specific attitude towards certain values, in particular: systems of protecting human rights, respect for religious and cultural differences and dynamic economic development. The Holy See is not only a passive onlooker of civilisation changes. Concern for common welfare and peace keeping between particular nations was, is and always will be its priority. That is why it undertakes various forms of cooperation with international organisations. One of them is an eager interest and participation in European integration processes. The key and universal value connecting international organisations and the Holy See is still an inborn human dignity, which unites integration urge of many nations.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2016, 24, 1; 101-117
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personal Parish As An Element Of The Organizational Structure Of The Pastoral Care Of Polish Immigrants By The Missionary Oblates Of Mary Immaculate In The Archdiocese Of Toronto
Autorzy:
Kowal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398545.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Assumption Province
Canada
contract
Felician Sisters
immigrants
indult of the Holy See
jurisdiction
Oblates of Mary Immaculate
Archdiocese of Toronto
parish
Opis:
The article offers a particular perspective on the organizational structure of the pastoral care of Polish immigrants in Toronto, Canada. The scope of the presentation is limited to the Polish personal parishes in the Archdiocese of Toronto presently entrusted to the Missionary Oblates of Mary Immaculate (Assumption Province). The author’s starting point is an analysis of the implementation of the concept of personal parish in the particular circumstances of the Archdiocese of Toronto, in the period of time before the Second World War when the first Polish personal parishes were formed. The canonical discipline allowed for creation, with the required indult from the Holy See, of non-territorial parishes for persons speaking various national languages or belonging to a specific nation living in the given city or territory. An important step in providing for solid organizational basis for pastoral care of Polish immigrants who in great numbers arrived in Canada after the Second World War, was taken with the signing on July 12, 1949 of particular agreements between the Archdiocese of Toronto and the Oblate Congregation entrusting two Polish national parishes, of Saint Stanislaus and of Saint Casimir, to the Oblates.. A new wave of Polish immigrants arriving in Canada in 1981–1991, due to the introduction of martial law in Poland, coincided with the promulgation of the new Code of Canon Law (1983) which greatly facilitated the task of diocesan bishops in providing pastoral care of immigrants through the means of personal parishes. As the metropolitan region of Toronto is the place in which the great majority of persons of Polish origin have settled, two new personal parishes, of Saint Maximilian Kolbe in Mississauga, ON and, most recently, of Saint Eugene de Mazenod in Brampton, ON were created. The author offers a canonical overview of the present situation after a recent renegotiation of canonical agreements between the Archdiocese of Toronto and Assumption Province of the Missionary Oblates of Mary Immaculate in Canada. Finally, a perspective for the future of pastoral care of persons with Polish ancestry in Canada is proposed. The author concludes that the personal Church structures, including parishes, are beneficial to immigrant population, and thus worthy to be maintained and promoted.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2016, 21; 151-167
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma Urzędu Informacji Finansowej i Instytutu Dzieł Religijnych
The Reform of the Financial Information Authority and the Institute for the Works of Religion
Autorzy:
ROMANKO, AGNIESZKA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660744.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Rada Kardynałów
Papieska Komisja Referująca przy Instytucie Dzieł Religijnych
Papieska Komisja Referująca ds. organizacji struktur ekonomiczno-administracyjnych Stolicy Apostolskiej
Komitet Bezpieczeństwa Finansowego
Council of Cardinals
Papal Commission for the Reference on the Institute for Works of Religion
Pontifical Commission for Reference on the Organization of the Economic-Administrative Structure of the Holy See
Financial Security Committee
Opis:
The author analyzes the reform of the Pope Francis in the Holy See and Vatican City State. At the beginning the Pope Francis established three organs helping him in the reform: Council of Cardinals, Papal Commission for the Reference on the Institute for Works of Religion, Pontifical Commission for Reference on the Organization of the Economic-Administrative Structure of the Holy See. Then the author describes the changes in the Financial Information Authority – establishment the Financial Security Committee and approving the new statute of the Authority – and in the Institute for the Works of Religion.
Autor analizuje reformę przeprowadzoną przez papieża Franciszka w Stolicy Apostolskiej i Państwie-Mieście Watykan. W pierwszej kolejności papież Franciszek utworzył trzy organy mające na celu wspomaganie go w reformie: Radę Kardynałów, Papieską Komisję Referującą przy Instytucie Dzieł Religijnych i Papieską Komisję Referującą ds. organizacji struktur ekonomiczno-administracyjnych Stolicy Apostolskiej. Następnie autor opisuje zmiany w Urzędzie Informacji Finansowej – ustanowienie Komitetu Bezpieczeństwa Finansowego i zatwierdzenie nowego statutu Urzędu – i w Instytucie Dzieł Religijnych.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 122-142
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypowiedzi Stolicy Apostolskiej na temat znaczenia praktyki spowiedzi w odnawianiu żywotności wiary Kościoła
The Statements of the Holy See on the Importance of the Practice of Confession in Renewing the Vitality of the Faith of the Church
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038433.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament pokuty i pojednania
duszpasterstwo
teologia moralna
Stolica Apostolska
The sacrament of penance and reconciliation
pastoral
moral theology
the Holy See
Opis:
Sakrament pokuty i pojednania jest uprzywilejowanym narzędziem duszpasterskim Kościoła, przez które wierni, spotykając Chrystusa udzielającego łaski miłosierdzia, odnawiają swoje życie duchowe, zapalają się w miłości do Boga i uczą się ofiarnej służby wobec bliźnich. Przez odpuszczenie grzechów chrześcijanin zyskuje nadzieję nowego życia i staje się świadkiem zmartwychwstania, przez co wnosi w życie Kościoła dynamizm włączania się w odnowę świata zgodnie z planem Boga. Niniejszy artykuł przedstawia liczne zachęty Stolicy Apostolskiej wyrażane przez ojców Soboru Watykańskiego II oraz papieży Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, którzy niestrudzenie powracają do tego tematu i proponują świeckim i duchownym korzystanie z sakramentu pokuty jako drogi wzrastania w wierze i miłości.
Sacrament of penance is the privileged instrument of the pastoral of the Church, through which the faithful encounter with Christ has granted the grace of mercy, renew their spiritual life, light up in the love of God and learn to generous service to others. By the forgiveness of sins Christian hope is gaining new life and becomes a witness of the resurrection, which brings to the life of the Church dynamism enable the renewal of the world in accordance with God's plan. This article presents a number of incentives Holy See expressed by the Fathers of Vatican II and the Popes Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis, who very oft takes this topic and offer laity and clergy use of the sacrament of penance as a way to grow in faith and love.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 107-121
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiencje polityków komunistycznej Polski u papieża w latach 1945–1978
Polish Communist Politicians’ Audiences with the Pope in 1945–1978
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478031.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
dyplomacja komunistyczna
polityka zagraniczna PRL
Stolica Apostolska
Pius XII
Jan XXIII
Paweł VI
polityka wschodnia Watykanu
relacje państwo–Kościół
Communist diplomacy
foreign policy of the Polish People’s Republic
Holy See
John XXIII
Paul VI
eastern policy of the Vatican
state-Church relations
Opis:
After the Second World War, Communist Poland and the Holy See did not maintain official diplomatic relations for over a quarter of the century (1945–1974). Despite that complicated situation, there were several personal meetings between the Pope and the representatives of Communist Poland during the pontificated of Pius XII, John XXIII and Paul VI. These meetings seemingly confirm the definite rule of the Vatican’s diplomacy which does not refuse to talk with anyone and to conduct dialogue in any situation. The analysis of the circumstances and the courses of meetings between Communist politicians from Poland and the Pope allows us to draw the line that divides the period in question into two parts. Until 1965, the Pope held audiences with Catholic activists engaged in public Communist Poland, while after that date, there were also meetings with Communist politicians, including two foreign ministers and a First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. Throughout nearly the entire period, the primary goal of the relations between Poland and the Vatican, including meetings with the Pope, was to win the Holy See’s favour, particularly in opposition to the Primate, and create the propaganda image of religious freedom and good relations between the state and the Church in Poland. It is difficult to assess how the Holy See benefited from those meetings. The dialogue started in 1965, and it took an institutional form in 1974, but that did not affect the model of religious policy in Poland, and the strong position of the Church did not result from the dialogue between the Communists and the Vatican, but the unrelenting and principled policy of the Episcopate lead by the Primate. I have based the present article primarily on materials prepared by the Communist diplomatic service and stored in the Archives of the Ministry of Foreign Affairs and documents prepared by the Party and administration of the Communist Poland, particularly the Office for Religious, and stored at the Polish Central Archives of Modern Records. Diaries and memoirs also proved to be important – particularly those by Jerzy Zawieyski and Janusz Zabłocki.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 50-71
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomaci Władysława Jagiełły w Stolicy Apostolskiej
Diplomats of king Ladislaus Jagiello in the Holy See
Autorzy:
Dudka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545223.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dyplomacja polska
Stolica Apostolska
Władysław Jagiełło
Zakon Krzyżacki
Polish diplomacy
the Holy See
Ladislaus Jagiello
the Teutonic Order
Opis:
W czasie panowania Władysława Jagiełły monarchia polsko-litewska stała się ważnym podmiotem polityki europejskiej. Władca prowadził intensywną politykę zagraniczną, a polskie poselstwa docierały na najważniejsze dwory średniowiecznej Europy. Istotną rolę w tym czasie odgrywały stosunki monarchii jagiellońskiej ze Stolicą Apostolską, z uwagi na to, że panowanie pierwszego Jagiellona zbiegło się w czasie z wydarzeniami kluczowymi dla całego Kościoła Powszechnego. To właśnie w kurii papieskiej, najważniejszym dworze średniowiecznej Europy, znajdowały rozwiązanie wszystkie kwestie, które zdominowały politykę zagraniczną państwa tego okresu, a więc sprawy krzyżackie, husyckie, czy luksemburskie. Częstotliwość kontaktów, a także ranga załatwianych w Rzymie spraw, skłania do zastanowienia się nad osobami królewskich dyplomatów. Wśród nich znalazły się osoby należące do kościelnej i prawniczej elity ówczesnego państwa polskiego, takie jak Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, czy Mikołaj Lasocki. Ich działalność obejmowała przede wszystkim zabiegi mające na celu zatwierdzenie przez papieża chrystianizacji Litwy, zmagania z dyplomacją Zakonu Krzyżackiego, utrzymującego w Rzymie stałego prokuratora oraz uzyskiwanie prowizji na wyższe godności w Kościele polskim. W artykule zostały omówione działalność posłów, ich pochodzenie, wykształcenie, kariera i sprawowane funkcje publiczne. Artykuł podejmuje także próbę charakterystyki środowiska królewskich dyplomatów oraz dróg ich rekrutacji do służby dyplomatycznej.
During the rule of Ladislaus Jagiello, the Polish-Lithuanian monarchy became an important subject of European politics. The king conducted an intensive foreign policy and Polish legations were present at the most important courts of Medieval Europe. Because the reign of the first Jagiellonian coincided in time with key events for the Catholic Church, the relationships of the Jagiellonian monarchy with the Holy See played an important role at that time. It was in the Roman Curia, the most important court of Medieval Europe, that all problems dominating in foreign policy of that time found their solution: problems with the Teutonic Knights, Hussites or Luxembourg. Frequency of contacts as well as the rank of problems solved in Rome puts a focus on the royal diplomats. Among them one can find members of the contemporary church and judicial elite of Poland, such as Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, or Mikołaj Lasocki. Their activity comprised mostly endeavours to obtain papal confirmation of the Christianisation of Lithuania, struggles with the diplomacy of the Teutonic Order, which had a special attorney in Rome, as well as obtaining provisions for higher ranks in the Polish Church. The article presents the activity of the legates, their descent, education, career and public functions. It also attemps to characterise the background of the royal legates and the means of their recruitment for the diplomatic service.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 5-39
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endecja, socjaliści i kościół hierarchiczny na przełomie XIX i XX wieku. Wybrane problemy
National Democracy Socialists and the Church at the turn of the 20th century
Autorzy:
Waniek, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533266.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nationalism
The Polish League
National Democracy (endecja)
The Catholic Church
socialists
the concept of independence socialism
secular nationalism
conciliation
Polish Socialist Party (PPS)
national independence, amicability
Holy See
encyclical
school strike
nacjonalizm
Liga Polska
endecja
kościół katolicki
socjaliści
socjalizm niepodległościowy
świecki nacjonalizm
PPS
niepodległość
ugodowość
Stolica Apostolska
encykliki
strajk szkolny
Opis:
The author describes and analyzes the formation of the two mass political blocs in Polish environments – socialist and nationalist ones at the turn of the 20th century. Having been created as secret structures, both movements were primarily based on secular ideologies. Their main goal was the fight for independence. However, they began to differ in methods and means concerning its achievement over time. The socialists combined the struggle for independence with social revolution, not excluding even armed struggle; the nationalists on the contrary wanted to regain the independence by means of compromise, evolvement, not excluding national uprisings. In time, the amicable attitude of the nationalists was backed by the Polish Church, which was thereby fulfilling the recommendations and expectations of the Holy See.
Autorka opisuje i analizuje kształtowanie się w środowiskach polskich przełomu XIX i XX wieku dwóch masowych bloków politycznych – socjalistycznego i nacjonalistycznego. Oba nurty powstawały jako struktury tajne, oba też w swych początkach stały na gruncie ideologii świeckich, a ich celem była walka o niepodległość. Z czasem zaczynały się różnić co do metod i środków osiągania założonego celu. Socjaliści walkę o niepodległość łączyli z rewolucją socjalną, nie wykluczali także walki zbrojnej; nacjonaliści do niepodległości chcieli dojść metodami ugodowymi, ewolucyjnymi, wykluczając kolejne powstania narodowe. Z czasem po stronie ugodowej postawy nacjonalistów opowiedział się polski Kościół hierarchiczny, który w ten sposób wypełniał również zalecenia i oczekiwania Stolicy Apostolskiej.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 217-235
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się Kongregacji Edukacji Katolickiej
The Formation of the Congregation for Catholic Education
Autorzy:
Sitarz, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010873.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stolica Apostolska
zadanie nauczycielskie Kościoła
uniwersytet katolicki
uniwersytet kościelny
Holy See
teaching function of the Church
Catholic university
Church university
Opis:
Jezus Chrystus powierzył Kościołowi zadanie nauczania. W 1588 r. papież Sykstus V utworzył Kongregację do Spraw Uniwersytetu Studiów Rzymskich, aby nadzorować studia zarówno w Studium Rzymskim, jak i innych znaczących uniwersytetach tamtych czasów. Następni Biskupi Rzymu utworzyli: Kongregację Studiów, Świętą Kongregację Seminariów i Uniwersytetów, Świętą Kongregację do Spraw Wychowania Katolickiego, a w 1988 r. Kongregację Seminariów i Instytutów Studiów. Papież Benedykt XVI w 2013 r. zmienił nazwę dykasterii na Kongregację Edukacji Katolickiej (Instytutów Studiów).
The founder of the Church entrusted the Church the teaching function. In 1588 Pope Sixtus V erected the Congregatio pro universitate studii romani to supervise the studies at the University of Rome and other notable universities of the time. Then the Roman Pontiffs created: the Congregatio studiorum, Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus, Sacra Congregatio pro institutione Catholica, and in 1988 Congregation for Catholic Education (in Seminaries and Institutes of Study). The Pope Benedict XVI changed in 2013 the name of the dycastery into Congregation for Catholic Education (Institutes of Study).
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 107-122
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies