Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Gospel of John" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 33
Tytuł:
The Current Debate on the Relationship between Sin and Sickness in John 5:14
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088490.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sin
sickness
John 5:14
the Gospel of John
Opis:
The article focuses on the understanding of sin in John 5:14, as well as the relationship between sin and sickness presented in this verse. It provides a thorough status quaestionis on both of these issues. After examining various hypotheses regarding the meaning of sin in John 5:14, the Johannine notion of sin as unbelief is expounded as the most convincing. This sin encompasses the past, present, and future life of the healed man. Thus, contrary to the exegetical opinio communis, the cause-and-effect relationship between sin and sickness does not apply to John 5:14. In light of this explanation, the messages of John 5:14 and 9:2–3 do not contradict each other. Jesus’ words in 5:14, intentionally pronounced in the temple, should be understood as an invitation to follow him in faith.
Źródło:
The Biblical Annals; 2022, 12, 2; 203-232
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judas or Jesus’ Other Disciples? The Old Testament or Jesus’ Word? A Mysterious Reference to the “Scripture” in John 17:12
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051085.pdf
Data publikacji:
2019-01-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Gospel of John
John 17
12
Judas Iscariot
Scripture
the use of the OT in the NT
Opis:
The fulfillment of “the Scriptures” in John 17:12 has long been a bone of contention among commentators on the Fourth Gospel. The majority of authors have argued that ἡ γραφή unmistakably refers to a passage in the Hebrew Bible. Wendy Sproston (North) and Francis Moloney, however, picking up on an earlier observation by Edwin Freed, suggest Jesus’ own words as a more appropriate referent of ἡ γραφή in this verse. The issue of the correct scriptural referent is intrinsically connected with the question of the thematic referent within the verse in question. As it turns out, the fulfillment of the scripture can refer to either the tragic fate of Judas or the preserving of Jesus’ other disciples. The article surveys recent scholarship on these issues in order to identify the most convincing solutions.
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 1; 131-176
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe życie uczniów Jezusa w Ewangelii Jana
The New Life of Jesus’ Disciples in the Gospel of John
Autorzy:
Ledwoń, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034285.pdf
Data publikacji:
2018-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ewangelia Jana
uczniowie
nowe życie
wiara
The Gospel of John
disciples
the new life
faith
Opis:
This short study of the narration and theology of the Fourth Gospelfocuses on the apparently absent, yet undeniably visible theme of the newlife of the disciples of Jesus, which He himself defines as the knowledgeof the Father and the Son (17,3). The various stages of the analysis of John’stext are aimed at establishing the reasons, the time frame, the environmentof the addressees, and the nature of the change, which allows the life ofthe disciples to be described as new. The study ends with a presentationof the laws and the rules defining the meaning of the new life with a shortreference to the present times.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 2; 5-16
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eternity and Time in the Gospel of John
Autorzy:
Jojko, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044498.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
początek
czas
godzina
symbolizm
The Gospel of John
beginning
time
hour
symbolism
Opis:
The relationship between eternity and time has been a perennial issue in Johannine studies. Consider that the pre-existent Word of God enters in time and within concrete human history, thus bridging eternity and time. The evangelist describes both Jesus’ divinity as the Logos, existing in an  eternal, timeless “beginning” (1:1), and Jesus’ true humanity as the historical person who was made “flesh” (1:14), taking on the human condition in all its fragility, in its temporality, suffering and death. His earthly mission was fulfilled “in time” – in a concrete “hour”. Reading the Fourth Gospel in this light may help us appreciate the Johannine understanding of eternity and time. This survey presents the various interpretations of the expression “in the beginning” and also of the time-related noun “hour”, used by the evangelist on certain occasions with detailed precision: “it was about the tenth hour” (1:39); “it was about the sixth hour” (4:6; 19:14); and “at the seventh hour” (4:52), referring always to a particular chronological point in time. However, this article does not place undue emphasis on the  numbers recounting the particular hour, but rather tries to identify the links of each hour with the accompanying words and deeds of Jesus.
Relacja między wiecznością a czasem jest przedmiotem nieprzerwanych studiów Janowych. Odwieczne Słowo Boże wkracza bowiem w czas i w konkretną historię ludzkości, łącząc wieczność i czas. Ewangelista opisuje zarówno boskość Jezusa jako Słowa istniejącego w odwiecznym, ponadczasowym „początku” (1,1), jak i prawdziwe człowieczeństwo Jezusa jako postaci historycznej, która stała się „ciałem” (1,14), przyjmując na siebie ludzką kondycję w całej kruchości: w jej doczesności, cierpieniu i śmierci. Jego ziemska misja została wypełniona „w czasie” - w konkretnej „godzinie”. Czytanie Czwartej Ewangelii w tym świetle może więc uwydatnić Janowe rozumienie wieczności i czasu. Niniejsza publikacja przedstawia różne interpretacje wyrażenia „na początku” oraz związanego z czasem rzeczownika „godzina”, używanego przez ewangelistę przy pewnych okazjach: „Było to około dziesiątej godziny” (1,39); „było to około szóstej godziny” (4,6; 19,14); „o siódmej godzinie” (4,52), odnosząc się każdorazowo do chronologicznego, określonego punktu w czasie. Jednakże niniejszy artykuł nie ustala znaczenia liczb wskazujących daną godzinę. Jego celem jest uwypuklenie związków każdej godziny ze słowami i czynami Jezusa, ktore jej towarzyszą.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 245-278
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo Pism o Jezusie w Ewangelii Janowej
Testimony of the Scriptures about Jesus in the Gospel of John
Autorzy:
Nalewaj, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621750.pdf
Data publikacji:
2015-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
Jezus
Żydzi
świadectwo
Pisma
the Gospel of John
Jesus
Jews
testimony
Scriptures
Opis:
The subject of the present study is the words of Jesus presented in John 5:39: “You search the Scriptures because you think that in them you have eternal life; and it is they that bear witness about Me.” A larger apologetic speech of Jesus constitutes the immediate context of this statement; within the structure of the Fourth Gospel this discourse follows the description of the healing of the paralytic at the Bethesda Pool (cf. John 5:1-47). The monologue is the response of Jesus to certain Jews who strongly objected to his activity during the Sabbath day and to Jesus’ likening himself to the Father. Exchanging arguments in his own defence, Jesus quotes the testimony of the Scriptures. Investigation of the Old Testament texts clearly points to Jesus, and thus His claims to take action on a holy day are fully justified.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 27; 187-206
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hymn o Słowie Romana Brandstaettera, czyli Co jest przed wszystkim?
Hymn to the Word by Roman Brandstaetter, or What Comes First?
Autorzy:
Ojcewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444562.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
hymn
The Gospel of John, translation
an experiment in translation
an experimental adaptation
Roman Brandstaetter
Opis:
The article presents a translation experiment done by Roman Brandstaetter while translating the prologue initiating the Gospel of John. Not only did the translator change the traditional form of naming the prologue About the Word or The Eternal Word and propose a lofty genre one – Hymn to the Word – but also altered past tense form “was” for present “is” which constituted the core of his experiment. That alteration revealed and established the understanding of eternal time by the Israelis in the times of John the Evangelist. Following the innovative path of Brandstaetter the author of the article suggested another transformation – exchange of “Word” for “Ghost” – in order to create a new experimental adaptation of that work as well as to emphasize the timelessness of Hymn to the Word.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2012, XIV/2; 185-198
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Jan był czwartym Synoptykiem?
Was John the fourth Synoptic?
Autorzy:
Adamczewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009234.pdf
Data publikacji:
2018-02-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Ewangelia według św. Jana, Dzieje Apostolskie, Ewangelie synoptyczne, hipertekstualizm
The Gospel of John, the Acts of the Apostles, the Synoptic Gospels, hipertextuality
Opis:
A detailed comparative analysis of the fragments Jn 4 and Acts 8 reveals that Jn 4 is linked to Acts 8 with the use of 48 sequentially ordered correspondences.These correspondences are mainly conceptual-thematic (John’s use of Lucan ideas), but also linguistic (John’s use of Lucan phrases, keywords, etc.).In order to illustrate the ideas from Acts, John often used motifs borrowed from other works (all three Synoptic Gospels, the Septuagint, the Pauline letters,the First Letter of John, etc.). However, it is the Acts of the Apostles that constitutes the main base text (hypotext) for the conceptual structure of the Fourth Gospel. This surprisingly close structural-conceptual connection of the Fourth Gospel to the Acts of the Apostles permits us to regard John as in fact the fourth Synoptic.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 1; 78-93
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temat stworzenia w Ewangelii Janowej
The Theme of Creation in the Gospel of John
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037269.pdf
Data publikacji:
2019-02-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ewangelia Janowa
stworzenie
ST w NT
intertekstualność
The Gospel of John
creation
the NT use of the OT
intertextuality
Opis:
The article surveys recent scholarship on the use of creation imagery inthe Gospel of John, with the aim of presenting rather exhaustive register ofpossible references. Both the obvious and the less clear-cut allusions to Gen1–3 are discussed, the main focus being to accumulate and assess evidence(for or against) all the apparent references to creation imagery. Included inthis examination are several unconvincing and even far-fetched proposalsadvanced by some modern scholars, in order to give the fullest possiblepicture of current discourse on these issues. After discussing the creationtheme in the Prologue (1:1–18), the article explores the presence of creationimagery in the Book of Signs (1:19–12:50) and the Book of Glory (13:1–21:25).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 3; 5-38
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porovnanie základných prvkov súčasného vnímania synodality v Katolíckej cirkvi s homíliami svätého Augustína na Jánovo evanjelium
Comparison of the basic elements of the present perception of synodality in the Catholic Church with St. Augustine’s homilies on the Gospel of John
Autorzy:
Horka, Róbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32677795.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
Augustín
kázne
Komentár k Jánovmu evanjeliu
synodalita
Augustine
sermons
Commentary on the Gospel of John
synodality
Opis:
Augustínove homílie predstavujú väčšinou doslovne zachytený autentický príhovor biskupa bez dodatočných korektúr a občas šírený aj bez jeho schválenia. Taká je aj prvá časť Augustínovho Komentára k Jánovmu evanjeliu (výklady 1 – 16). Biskup sa v nich prihováral vlastnej komunite v Hippo Regius, a preto nám môžu poskytnúť reálny pohľad do života kresťanského spoločenstva v Afrike na začiatku 5. storočia. Kazateľ v nich často žiada členov komunity nielen o modlitbovú podporu pre svoj výklad Božieho slova, ale priamo ich vyzýva, aby vytvárali aj vlastné výklady pre obohatenie celej komunity. Ďalej ich často vyzýva, aby sami prosili Ducha Svätého o vysvetlenie toho, čo biskup nezvládol, alebo čo nestihol dopovedať, pričom Augustín bol presvedčený o správnosti takých vnuknutí. Preto možno konštatovať, že vzťahy medzi Duchom Svätým, biskupom a poslucháčmi sa v tejto komunite rozvíjali vo všetkých smeroch a medzi všetkými jej členmi. Ak tieto Augustínove homílie konfrontujeme s príhovormi pápeža Františka o synodalite, zistíme, že Augustín pestoval vo svojej komunite všetky prvky synodality tak, ako nám ju predkladá pápež dnes.
Augustine’s homilies represent mostly a verbatim reproduction of the authentic speech of the bishop without additional corrections and sometimes was disseminated without his approval. Such is also the first part of Augustine’s Commentary on the Gospel of John (sermons 1 – 16). These the bishop addresses to his community in Hippo Regius and can therefore give us a real look on the life in Christian community in Africa at the beginning of the 5th century. The preacher often asks the community members not only for prayer support for his expositions of God’s Word, but directly invites them to produce their own interpretations as an enrichment of the whole community. Further, he often invites them to ask the Holy Spirit themselves to explain what the bishop has missed to do or to finish, and Augustine was convinced of the correctness of such inspirations. It may be concluded, therefore, that the relationship between the Holy Spirit, the bishop, and the hearers flourished in this community in every way and among all its participants. If we confront these Augustineʼs homilies with Pope Francis’ speeches on synodality, we find that Augustine nourished in his community such basic elements of synodality, as the Pope presents it to us today.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 90-106
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman versus Jewish Reckoning of Hours in the Gospel of John: An Exegetical Misconception That Refuses To Die
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178818.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Gospel of John
hour
day
time reckoning
John 1:39
John 4:6
John 4:52
John 19:14
Opis:
The article deals with an exegetical misunderstanding revolving around the purported existence of two different ways of reckoning the hours of the day in antiquity, and consequently in the Gospels: an alleged Roman mode (in John’s Gospel) and the Jewish one (in the Synoptics). Among Johannine scholars a disagreement exists over the issue of which system was embraced by the Evangelist. While the majority claim that John followed the known Jewish system of reckoning hours, a minority argue that another, distinctively Roman system was being employed in the FG. In its first part, the article reviews extrabiblical ancient literature to demonstrate that, while the Romans in fact had two systems of marking the beginning of the day (dies civilis, legitimus – starting at midnight, and dies naturalis, verus – starting at sunrise), the manner of reckoning the hours of the day (and the night) was precisely the same for the Romans as for the Jews. In the second part, both systems are applied to four specific Johannine references to the hours of the day (1:39; 4:6; 4:52; and 19:14) in order to assess which method of reckoning the hours better suits the literary context of each narrative. While this internal analysis of the Johannine text is inconclusive, our assessment of the external, extrabiblical evidence points to the conclusion that the ancients, including John the Evangelist, used only one, nearly universal manner of reckoning the hours, i.e. beginning from sunrise.
Źródło:
The Biblical Annals; 2021, 11, 2; 247-280
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo Boga Ojca o Jezusie w Ewangelii wg św. Jana
The Witness of God the Father about Jesus in the Gospel of John
Autorzy:
Kręcidło, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621774.pdf
Data publikacji:
2015-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Jana
świadectwo Ojca
teologia posłannictwa
chwała Boża
The Gospel of John
witness of the Father
agency theology
glory of God
Opis:
The article addresses the issue of the witness of the Father about Jesus in the Fourth Gospel. The topic is inscribed in the very essential theological message of the Gospel of John, according to which Jesus is the Messiah and the Son of God revealing the Father to the world. In two units of the Fourth Gospel (5:1-47 and 8:12-20) Jesus invokes the witness of the Father in order to prove his divine status. In the first passage Jesus argues that the witness of the Father about him is expressed by the witness of the people (John the Baptist), by Jesus’ works, and by the Scriptures. In the second passage he claims that the Father’s witness authenticates his divine origins, and that thanks to his status as the Son of God he is not subject to human judgment. In a third passage (12:20-36) examined in the article the voice of the Father coming from heaven gives the explicit witness confirming Jesus’ divine status and mission. The motif of the witness of the Father is strictly connected here with the theme of the salvific activity of Jesus in the world as a means of increasing the glory of God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 27; 147-167
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 1. Oblubieniec spotyka Oblubienicę (J 1-4)
Spousal Metaphor in the Gospel of John. Part 1: The Bridegroom Meets His Bride (Jn 1–4)
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559595.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Ewangelia Janowa
Kana
Samarytanka
metafora oblubieńcza
mesjańskie małżeństwo
mesjański oblubieniec
The Gospel of John
Cana
Samaritan woman
spousal metaphor
Messianic wedding
Messianic bridegroom
Opis:
Symbolika małżeńska obecna jest w całej Ewangelii Jana, ale zwłaszcza w pierwszych czterech rozdziałach oraz w jej drugiej części (rozdziały 12–20). Celem artykułu jest ukazanie i krytyczna ocena obecności metafory oblubieńczej w J 1,19–4,54. W tej części Ewangelii, Jezus jest wprost nazwany panem młodym (3,29). Jednocześnie perykopa za perykopą zdefiniowana jest obecność panny młodej. Jej pełna prezentacja następuje w czterech pierwszych rozdziałach Ewangelii. Jej ukazanie rozpoczyna się od matki Jezusa i jego uczniów w Kanie (rozdział 2), a następnie prowadzi do Żydów w Jerozolimie, Samarytan i ostatecznie pogan na końcu rozdziału 4. Poprzez swoją wiarę (1,50) Natanael, prawdziwy Izraelita, staje się prefiguracją wszystkich wierzących, oblubienicy Mesjasza.
Nuptial symbolism permeates the thought of the fourth evangelist throughout his work, but especially his first four chapters plus the entire second part of his gospel (12–20). The main focus of this article is to demonstrate and critically evaluate the presence of spousal metaphor in Jn 1:19–4:54. In this part of the Gospel, Jesus is explicitly presented as a bridegroom (3:29), while at the same time, in pericope after pericope, his bride becomes more and more visible and present. It takes four chapters to define the messianic bride in full. The whole presentation starts with the mother of Jesus and his disciples in Cana in Chapter 2, then continues with Jews in Jerusalem, the Samaritans, and finally pagans at the end of Chapter 4. By his faith (1:50), Nathanael, the Israelite, is the prefiguration of all believers, the bride of Messiah.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 39-65
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 2: Mesjańskie zaślubiny (J 12–20)
Spousal Metaphor in the Gospel of John. Part 2: The Messianic Wedding (Jn 12–20)
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558725.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Ewangelia Janowa
metafora oblubieńcza
mesjański ślub
mesjański oblubieniec
śmierć Jezusa
Maria Magdalena
The Gospel of John
spousal metaphor
Messianic wedding
Messianic bridegroom
Jesus’ death
Mary Magdalene
Opis:
Artykuł wskazuje na najważniejsze aluzje i echa metafory oblubieńczej znajdujące się w J 12–20, dostarczając ich opisu, jak i krytycznej oceny. Namaszczenie Jezusa w Betanii (12,1-11) otwiera całą serię aluzji do symboliki małżeńskiej rozsianych w drugiej części Ewangelii Janowej, ukazującej historię Jezusowej męki, śmierci i zmartwychwstania. Janowe użycie metafory oblubieńczej pokazuje, iż śmierć Jezusa winna być interpretowana jako celebracja mesjańskiego ślubu.
The article traces all major allusions to and echoes of spousal metaphor in Jn 12–20, including both their description and critical evaluation. As it turns out, the episode of the anointing of Jesus in Bethany (12:1-11) opens a whole series of allusions to nuptial imagery found throughout the second part of John’s Gospel, which unfolds the story of Jesus’ passion, death, and resurrection. John’s use of the spousal metaphor reveals that Jesus’ death should be understood as the Messianic wedding.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 39-59
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drzewo figowe, osioł i woda żywa : rola Księgi Zachariasza w Ewangelii Janowej
FIG TREE, DONKEY AND LIVING WATER. THE USE OF THE BOOK OF ZECHARIAH IN THE GOSPEL OF JOHN
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490090.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Księga Zachariasza
Ewangelia Janowa
Natanael
drzewo figowe
świątynia
intertekstualność
cytat Starego Testamentu w Nowym Testamencie
aluzja
echo
Book of Zechariah
the Gospel of John
Nathanael
fig tree
temple
intertextuality
ST quote in NT
allusion
Opis:
In four sections, the article deals with four specific issues related to the use of the Book of Zechariah in the Fourth Gospel. First, nine different ways in which the Old Testament is employed in John’s Gospel are presented. In this section the article aims to justify focusing on the use of a single OT book in John’s Gospel, an approach which appeals to many scholars as the most appropriate way of dealing with the broader issue of the use of the OT in the Fourth Gospel. Such a seemingly narrow methodological choice enables the exegete to investigate virtually all possible uses of a particular OT text (book), applying the appropriate attention and thoroughness. Second, the article discusses two major methodological problems connected with the study of the OT in the Fourth Gospel, namely (1) the absence of careful, widely accepted definitions for the literary devices of quote, allusion, and echo; and, related to this, (2) the elusive nature of any objective criteria for identifying allusions and echoes. The article also broaches the issue of the rightly questioned legitimacy of using the term “intertextuality” within the realm of biblical studies employing the historical-critical method. As to the problem of definitions, Ben-Porat’s definition of literary allusion, together with Sommer’s approach to the phenomenon called an echo, are adopted in this article. Thirdly, the article presents a case study of one particular allusion in the Fourth Gospel, namely the mention of the fig tree in the narrative of the call of the first disciples in John 1:45-51. Indeed, the question of why Nathaniel confesses Jesus to be the Son of God and the king of Israel (1:49) following Jesus’ statement that he saw him under the fig tree (1:48) stands as a perennial crux interpretum in Johannine studies. Seeing an allusion to the prophecy of Zec 3:10 seems to solve this problem convincingly. Fourth, the article discusses the use of explicit quotations from Zechariah in the Fourth Gospel. The current study reveals that there are two basic focal points of the major Johannine references to Zechariah: (1) the cleansing narrative (Jn 2:13-22), with its references to Zec 6:12-13 and 14:21, and the triumphal entry narrative (Jn 12:12-16), which quotes Zec 9:9, both refer to the rebuilding of the temple; and (2) Jn 7:38, quoting Zec 14:8, and Jn 19:30-37, quoting Zec 12:10 both relate to the gift of the Spirit. Taken together, the references to Zechariah in the Fourth Gospel express two facets of a single, fundamental Johannine theological paradigm, i.e. that Jesus is the new temple: (1) the cleansing and rebuilding of the temple, understood as both Jesus’ body and the community of believers, and (2) the gift of the Spirit flowing out of the new temple, Jesus’ body.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2015, 22; 211-238
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość uczniów. Kompozycja i interpretacja J 17,9-19 w świetle retoryki semickiej
The identity of disciples. The composition and interpretation of J 17,9-19 in the light of Semitic rhetoric
Autorzy:
Opiełka, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578645.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ewangelia św. Jana
biblijna retoryka hebrajska
struktury paralelne
struktury koncentryczne
interpretacja teologiczna
The Gospel of St. John
biblical Hebrew rhetoric
parallel structures
concentric structures
theological interpretation
Opis:
The subject of this paper is finding foundations for the identity of the disciples of Christ in the Gospel in a world where all borders are getting blurred and where we need to show a clear image of a disciple of the Lord. This objective was achieved through the exegesis of John 17: 9-19 by using the biblical Semitic rhetoric and taking into account the latest literature on the subject of research. The essential stages of this dissertation were: a delimitation of the analysed text, a description of the biblical context, the interpretation and the theological conclusions, all distributed in three chapters. In the beginning of the first chapter, the delimitation was discussed, to show the further and the closer context of John 17. Then, using a top-down analysis, the three units were separated: 1d-8, 9-19 and 20-26. The central unit (9-19), which expresses the prayer of the Son for his disciples, was chosen for the further part of the dissertation. Using a rhetorical analysis method the three parts was discovered (9-11c, 11d-13 and 14-19) which are composed in an ABA’ structure. For each of them, the internal structure of the analysed fragment was described. This was necessary to carry out a correct interpretation. In the second chapter, an interpretation of the individual parts of the text was conducted, proceeded by an analysis of the biblical context for each of them. This analysis showed the links between the studied pericope and the parable of the prodigal son (Luke 15: 31-32), or with the prayer “Our Father” (Matt 6: 9-13). The third chapter, which consists of two paragraphs shows the composition of the whole rhetorical passage that leads to the theological conclusions. The structure shows that the essence of the message of John 17: 9-19 is the love of the Father, which takes imperfect sons, so that they can become truly for themselves brothers.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest poszukiwanie fundamentów tożsamości ucznia Chrystusa znajdujących się w Ewangelii, aby w obliczu świata, w którym wszelkie granice się rozmywają, na nowo pokazać wyraźne rysy ucznia Pana. Cel ten został zrealizowany poprzez egzegezę fragmentu 17. rozdziału Ewangelii według św. Jana (J 17,9-19), z wykorzystaniem biblijnej retoryki semickiej oraz z uwzględnieniem najnowszej literatury z zakresu przedmiotu badań. Zasadnicze etapy pracy, którymi były: delimitacja badanego fragmentu, opis kontekstu biblijnego, interpretacja i wyciągnięcie wniosków teologicznych, zostały ujęte w 3 punktach. Na początku pierwszego punktu omówiono delimitację, ukazując kontekst dalszy oraz bliższy dla J 17. Następnie z zastosowaniem analizy odgórnej wydzielono w nim 3 jednostki: 1d-8, 9-19 i 20-26. Do dalszej pracy wybrano fragment środkowy (9-19), którego treścią jest modlitwą Syna za uczniów. Poprzez zastosowanie metody analizy retorycznej udało się w badanym tekście wyszczególnić 3 części (9-11c, 11d-13 oraz 14-19) ułożone koncentrycznie w schemacie ABA’. Dla każdej z nich została opisana struktura wewnętrzna konieczna do przeprowadzenia właściwej interpretacji. W punkcie drugim przeprowadzono interpretację poszczególnych części poprzedzoną analizą kontekstu biblijnego dla każdej z nich. Ta analiza pozwoliła m.in. zobaczyć powiązanie badanej perykopy z przypowieścią o syn marnotrawnym (Łk 15, 31-32), oraz z modlitwą „Ojcze nasz” (Mt 6,9-13), a przez to, dostrzec głębszy sens tekstu biblijnego. Trzeci punkt, który składa się z dwóch podpunktów, pokazuje kompozycję retoryczną całego fragmentu, prowadzącą do wniosków teologicznych. Na jej podstawie pokazano, że istotą przesłania J 17,9-19 jest miłość Ojca, która przyjmuje niedoskonałych synów, aby ci mogli prawdziwie stać się dla siebie braćmi.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 99-136
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies