Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Christ" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Магија речи у приповеци Момчила Настасијевића Запис о даровима моје рођаке Марије
Magic of Words in Momčilo Nastasijević’s Narrative An Account of the Gifts of My Cousin Marija
Autorzy:
Жижовић, Оливера
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Momčilo Nastasijević
magic of words
curse
depth psychology
Shadow
Christ the Savior
Logos
second coming
Opis:
Interpretation of Momčilo Nastasijević’s narrative „An Account of the Gifts of my Cousin Marija” indicated  the  significance  of  the  storyteller’s  belief  in  the  magic  of  words  and  in calamitous effect of words on destiny – not only his own destiny, but also that of his cousin Marija.  Except  the power  of  words  –  curse,  and  magic  belief  in  it,  important  part  in  the events is also played by disrespect for somebody else’s word (intensified by the fact that it is the last will of a dying person), as well as by breaking of one’s word (false oath), which also turns to be fatal. Destiny of Marija and that of her cousin is viewed from the perspective of depth  psychology,  as  well  as  her  confronting individual  and  collective  Shadow,  and  his temporary  state  of  being  overwhelmed,  and  later permanently  engulfed  by  unconscious contents and family Shadow. While Marija comprehends evil in herself and in the world, and through  agony  and  suffering  reveals  her  light  side, and experiences  enlightenment,  her cousin, having heard her story, begins to identify  himself with dead Marija, failing to face these  contents  or  fight  them  creatively.  Marija  has „light  in  her  life”  while expecting  the second coming of Christ – coming of the Word, Logos, that will set the world free, so she spends  her  life  doing  embroidery,  in  order  to  fulfill  the  Word  –  what  was  foretold  and announced (spoken and written). Unlike her, under the pressure of his cognition, her cousin falls silent, wishing only for death, which is the only one, he believes, that can untie the knot of his suffering. Still, in order to die peacefully, actually to be able to die at all, near the end of  his  life  he will  be  compelled  to  speak,  meaning  to  write  down  the  narrative  about  his cousin and himself, in order for the „knot of suffering” to be resolved by words, meaning, by the very concept that tied it in the first place. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иисус брат сатаны? Христология Церкви Иисуса Христа Святых последних дней (мормонов)
Jesus – Satan’s brother? Christology in the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons)
Jezus brat szatana? Chrystologia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów)
Autorzy:
Аношко, Сергей A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480100.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bóg Ojciec
chrystologia
Elohim
Jehowa
Jezus Chrystus
mormonizm
God the Father
christology
Jehovah
Jesus Christ
Mormonism
Opis:
Proponowany tekst jest próbą syntetycznej analizy chrystologii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nazywanych mormonami. Najpierw autor analizuje oryginalną koncepcję chrystologiczną mormonów, a następnie porównuje ją z teologią chrześcijańską. Okazuje się, że (uważane za natchnione) oficjalne nauczanie mormonów dotyczące natury, pochodzenia, misji, zmartwychwstania Chrystusa oraz paruzji jest niekompatybilne z chrystologią tradycyjnych wyznań chrześcijańskich. Proponowany tekst może być przyczynkiem do dalszych badań nad rolą osoby Jezusa Chrystusa nie tyle w oficjalnej wykładni tej nowej, parachrześcijańskiej religii, ile w codziennym życiu adeptów nowego Kościoła, zwłaszcza w obszarze modlitwy, liturgii i relacji wewnątrzgrupowych.
The author analyses the original christological concept propounded by members of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons), and compares it with the Christian theology. It turns out that the official Mormon teaching on Christ’s nature, origins, mission, resurrection and Parousia (thought of as inspired) is incompatible with the christology of the traditional Christian denominations. Despite J. Smith’s and his successors’ radical departure from the pronouncements of Christian denominations, the proposed text may encourage further research into the person of Jesus Christ and his role in – perhaps, not so much the official teaching of this new, para-christian religion – but in the everyday life of Mormons, especially in their prayers, liturgy and communal relationships.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 56-72
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pier Paolo Pasolini und das Christentum. Einige Facetten einer Komplexen Beziehung
Pier Paolo Pasolini and Christianity. Some Facets of a Complex Relationship
Pier Paolo Passolini i chrześcijaństwo. Wybrane aspekty złożonej relacji
Autorzy:
Zwick, Reinhold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147123.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christ figures
Gospel of Matthew
option for the poor
Sacrificial death
Saint Paul
figury Chrystusa
Ewangelia wg Mateusza
opcja na rzecz ubogich
śmierć ofiarna
św. Paweł
Opis:
Mit seinen vielgestaltigen künstlerischen Arbeiten und bemerkenswert aktuell gebliebenen kulturkritischen Schriften erfreut sich Pier Paolo Pasolini (1922-1975) auch fast fünfzig Jahre nach seinem Tod ungebrochen hoher internationaler Aufmerksamkeit. Der vorliegende Beitrag profiliert die zentrale, gleichwohl zumeist unterschätzte Rolle des christlichen Glaubens für Pasolinis Leben und Werk, ungeachtet seiner Selbstbezeichnung als Atheist. Teils überblickshaft, teils in entfalteten Stichproben kommen dazu ausgewählte biographische Zeugnisse, literarische Arbeiten und Filme Pasolinis in den Blick, insbesondere seine beiden ihm sehr wichtigen, unrealisiert gebliebenen Filmprojekte „Der heilige Paulus“ und sein letztes Filmskript „Porno-Theo-Kolossal,“ der intendierte Schlussstein und die Summe seiner Regiearbeiten. Dabei wird die markante christologische Ader sichtbar, die nicht nur Pasolinis Oeuvre, sondern auch sein Leben tiefgreifend durchformt.
Dzięki swoim różnorodnym dziełom artystycznym i niezwykle aktualnym pismom krytycznym pod względem kulturowym Pier Paolo Pasolini (1922-1975) prawie pięćdziesiąt lat po swojej śmierci nadal cieszy się dużym zainteresowaniem międzynarodowym. Artykuł przedstawia centralną, choć przeważnie niedocenianą, rolę wiary chrześcijańskiej w życiu i twórczości Pasoliniego, niezależnie od tego, iż sam siebie określał jako ateistę. Badane są wybrane świadectwa biograficzne, dzieła literackie i filmy Pasoliniego, w szczególności jego dwa bardzo ważne dla niego, niezrealizowane projekty filmowe „Święty Paweł” oraz jego ostatni scenariusz filmowy „Porno-Theo-Kolossal” (zamierzone zwieńczenie jego dzieł reżyserskich). W wynikach badań ujawnia się uderzający wątek chrystologiczny, który głęboko kształtuje nie tylko twórczość Pasoliniego, ale także jego życie.
With his multifaceted artistic works and still remarkably relevant critical writings, Pier Paolo Pasolini (1922-1975) continues to enjoy a high level of international attention almost fifty years after his death. This article profiles the central, yet mostly underestimated role of Christian faith in Pasolini’s life and work, despite his self-description as an atheist. Partly in an overview, partly in unfolded samples, selected biographical testimonies, literary works, and films by Pasolini are examined, in particular his two very important, but unrealized film projects “Saint Paul” and “Porno-Theo-Colossal,” his last script and intended capstone of his directorial works. In the process, the striking Christological vein becomes visible, which profoundly pervades not only Pasolini’s oeuvre, but also his life.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 7-30
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:
Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Christian in the Roman Empire in the Light of Saint Augustine’s Enarrationes in Psalmos
Chrześcijanin w Cesarstwie Rzymskim w świetle Enarrationes in Psalmos św. Augustyna
Autorzy:
Ziółkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038257.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrystus
chrześcijanin
bliźni
sakramenty
relacje interpersonalne
obywatel
świat
Cesarstwo Rzymskie
Christ
Christian
neighbour
sacraments
interpersonal relations
citizen of the world
the Roman Empire
Opis:
Kwestia tożsamości chrześcijańskiej stanowiła ważne zagadnienie w religijno-społecznych realiach IV/V w. Stała się tematem, który podejmował, św. Augustyn jako duszpasterz gminy hippońskiej. Czerpiąc przykłady z życia wiernych, interpretuje wydarzające się sytuacje na podstawie fundamentalnej opcji, jaką jest bycie chrześcijaninem. Prezentowana publikacja w części pierwszej ukazuje postawy chrześcijanina w odniesieniu do bliźnich. W myśl biskupa Hippony relacje interpersonalne pomiędzy mieszkańcami Hippony bez względu na wyznanie czy pochodzenie mają być budowane na wzajemnym szacunku i braterskiej miłości. Druga część poświęcona jest zasadniczemu odniesieniu w stosunku do świata, w którym żyje chrześcijanin. Wierzący w Chrystusa ma traktować życie ziemskie jako wędrówkę ku wieczności i nie może zapominać o zmienności i przemijającym charakterze rzeczywistości świata. Część trzecia ukazuje chrześcijanina jako obywatela Cesarstwa Rzymskiego, który jest zobowiązany do rzetelnej i sumiennej służby państwowej, pozostając wiernym Bożym prawom. Liczne wskazania parenetyczne tworzą swoiste vademecum dla chrześcijan, są konkretnymi postulatami w formacji chrześcijańskiej.
The question of Christian’s identity was an imperative issue in the socio-religious realities of the fourth and fifth centuries. This topic was undertaken by St. Augustine as a priest of the community of Hippo. Taking examples from the life of the faithful people it explicates the events from the fundamental perspective, i.e. from the point of view of a Christian. This publication presents the first part of the Christian attitude with regard to others. The second part is devoted to the overriding respect for the world in which people live as Christians. The third part presents the Christian as a citizen of the Roman Empire. Numerous moralistic indications create a somewhat handbook for Christians and present the concrete postulates for Christian formation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 5-12
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy i elementy formacji chrześcijańskiej według Leona Wielkiego
The basis and elements of Christian formation according to Leo the Great
Autorzy:
Ziółkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613969.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Leon Wielki
formacja
formacja duchowa
naśladowanie Boga
współpraca z Chrystusem
walka duchowa
Leo the Great
formation
spiritual formation
the imitation of God
cooperation with Christ
spiritual fight
Opis:
The pontificate of Leo the Great (440-461) was one of the longest in the history of the Church. Since his days as Pope were difficult and complicated, Leo’s part in the civil and political events of the Roman Empire was significant. That time was also characterized by continuous christological debates and controversies in which Leo’s voice as that of the head of the Catholic Church was decisive. He considered it his fundamental duty to strengthen Christian faith through formation and spiritual direction of the faithful. It also involved the formation of Christian character. His Sermons clearly testify to St. Leo’s fundamental role as a spiritual guide who strives for the salvation of the souls of those who are called to perceive their earthly lives in the proper manner. This paper offers a detailed analysis of Sermons delivered on various occasions, including Advent, Lent or Ember days which were for Pope Leo an occasion for a systematic exercise of his responsibilities. The first part of the paper deals with Leo’s conception of the basis and goals of spiritual formation in the 5th c. The second part sets forth the main elements of the formation programme. Consequently, the ancient concept of Christian formation has been presented here with its practical adaptations as implemented in daily striving for holiness.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 525-534
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serce Jezusa jako istota chrystocentrycznej estetyki Josepha kard. Ratzingera/Benedykta XVI. Studium teologiczno-muzyczne na przykładzie twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego
The Heart of Jesus as the Essence of Christocentric Aesthetics Joseph card. Ratzinger / Benedict XVI. A Theological and Musical Study Based on the Works of Henryk Mikołaj Górecki
Autorzy:
Ziemlewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146630.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jezus Chrystus
Serce Jezusa
Ratzinger
Górecki
teologia
muzyka
teologia muzyki
estetyka
Jesus Christ
the Heart of Jesus
theology
music
theology of music
aesthetics
Opis:
Joseph kard. Ratzinger w swojej twórczości teologicznej poświęcał uwagę estetyce, a zwłaszcza estetykom muzyki sakralnej. Interpretację opierał na teologii dogmatycznej nakierowanej chrystologicznie. Samą zaś estetykę wiązał z faktem przebicia Serca Pana Jezusa na krzyżu. Twierdził bowiem, że prawdziwe piękno łączy się z prawdą i nie może zaistnieć bez przyjęcia cierpienia, czego wyrazem jest przebicie serca. W przeciwnym razie piękno byłoby fałszywe, ponieważ odwodziłoby od ludzkiego życia. Tymczasem Chrystus stał się człowiekiem, gdyż współczuł ludziom. Również ta kategoria ma ważne miejsce w estetyce muzyki sakralnej. Droga piękna to droga powrotu do Boga w prawdzie. Henryk Mikołaj Górecki to kompozytor, którego twórczość często jest nadmiernie wiązana z postacią Maryi. Tymczasem Jezus Chrystus również ma swoje miejsce w muzycznym dorobku Góreckiego, również w aspekcie Najświętszego Serca.
Joseph card. Ratzinger in his theological works, devoted an important place to the aesthetics, especially the aesthetics of sacred music. He based his interpretation on the dogmatic theology directed towards Christology. He associated aesthetics with the fact that the Heart of Jesus Christ was pierced on the cross. He argued that true beauty is linked to truth and cannot exist without suffering, which is expressed by piercing the heart. Otherwise, beauty would be false as it would distract from human life. Meanwhile, Christ became a man because he felt compassion for people. This category also plays an important role in the aesthetics of sacred music. The way of beauty is the way to return to God in truth. Henryk Mikołaj Górecki is a composer whose work is often excessively associated with the figure of Mary. Meanwhile, Jesus Christ also has his place in Górecki’s musical output, also in the aspect of the Sacred Heart.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2021, 19; 21-39
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności
An "Incomprehensible Union" of Time and Eternity
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601814.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia
czas
wieczność
Chrystus
historia
protologia
eschatologia
królestwo Boże
Kościół
misterium
theology
time
eternity
Christ
history
protology
eschatology
the Kingdom of God
Church
mystery
Opis:
Wzajemne przenikanie się czasu i wieczności winno być brane pod uwagę w każdej refleksji teologicznej. W artykule zwrócono uwagę na pewne ogólne ramy, które warto uwzględnić w rozpracowywaniu poszczególnych kwestii teologicznych. „Niewysłowione zjednoczenie” czasu i wieczności to jedna z odsłon tej samej tajemnicy Chrystusa, którą teolog winien dostrzegać w każdym z misteriów wiary. We wszystkich zagadnieniach teologicznych daje o sobie znać współistnienie czasu i wieczności przy supremacji bieguna wiecznego.
The mutual penetration of time and eternity should be taken into account in every theological reflection. The article deals with a general framework that is to be considered while working out particular theological issues. An “incomprehensible union” of time and eternity is one of the versions of the same Mystery of Christ which a theologian should recognize in every single mystery of faith. In all theological issues the coexistence of time and eternity is noticeable and the eternity polar is supreme here.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 163-182
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza teologiczna w świetle opracowań Międzynarodowej Komisji Teologicznej
Theological Exegesis in the Light of the International Theological Comissions Documents
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601930.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pismo św.
egzegeza
interpretacja
egzegeza teologiczna
hermeneutyka wiary
„hermeneutyka chalcedońska”
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
analogia wiary
metoda historyczno-krytyczna
wiara
nauka
Jezus Chrystus
Duch Święty
Kościół
Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Joseph Ratzinger
zmysł wiary
chrystologia
pneumatologia
eklezjologia
Holy Scripture
exegesis
interpretation
theological exegesis
hermeneutics of faith
“Chalcedonian hermeneutics”
canonical exegesis
the living Tradition of the Church
the analogy of faith
historical-critical method
faith
science
Jesus Christ
Holy Spirit
Church
the International Theological Commision
the sense of faith
Christology
Pneumatology
Ecclesiology
Opis:
Katolicką interpretację Pisma św. charakteryzuje współistnienie zasad teologicznych i metod naukowych. Tak rozumiana egzegeza teologiczna sama z kolei wymaga uzasadnienia teologicznego. W jego poszukiwaniu autor artykułu sięgnął do dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W tekście ukazany został teologiczny fundament zarówno dla tzw. wielkich zasad interpretacji Biblii, jak i konieczności stosowania metody historyczno-krytycznej. W zakończeniu przedstawiono propozycje godne uwagi w interpretacji biblijnej. Spośród nich najbardziej interesująca wydaje się przede wszystkim niemożliwa do zdefiniowania dwubiegunowość procesu egzegezy.
The Catholic interpretation of the Holy Scripture is characterised by coexistence of theological principles and scientific methods. Theological exegesis so understood itself requires theological justification. In search of the latter the author of the article referred to the International Theological Commission’s documents. A theological basis for both the so-called “great principles of the interpretation” of the Bible and the necessity to apply the historical-critical method are presented in the text. The conclusion deals with suggestions worthy to be considered in the Biblical interpretation. Bipolarism of the exegesis process that is impossible to be defined is first of all to be heeded.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 125-151
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natchnienie w diachronicznie ujmowanym Ciele Chrystusa. Przyczynek do eklezjologii natchnienia
Inspiration in the Diachronically Understood Body of Christ: Contribution to the Ecclesiology of Inspiration
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034988.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
natchnienie biblijne
eklezjologia natchnienia
Ciało Chrystusa
członki Chrystusa
jedność diachroniczna
communio sanctorum
biblical inspiration
ecclesiology of inspiration
the Body of Christ
the members of Christ
diachronic unity
Opis:
Niniejszy tekst stanowi przyczynek do teologii natchnienia. Autor wyprowadza wnioski dotyczące natchnienia biblijnego ze współczesnej myśli eklezjologicznej, ukazującej Kościół jako Ciało Chrystusa. Duch Święty działał na hagiografów włączonych w „my” Kościoła (Nowy Testament) lub przygotowujących drogę dla przyszłego Ciała Chrystusa (Stary Testament). Natchnienie zostało udzielone jednostkom, ale ze względu na wspólnotę i za pośrednictwem oddziaływania pozostałych członków Ciała Chrystusa na autorów natchnionych. Wszyscy biblijni pisarze służą sobie nawzajem także diachronicznie: Nowy Testament nie jest możliwy bez hagiografów Starego Testamentu, z kolei Stary Testament odkrywa swój najgłębszy sens dopiero wraz z nowotestamentalnym wypełnieniem. Oddziaływanie Ducha Świętego na autorów natchnionych należy postrzegać w ramach communio sanctorum oraz łączności Kościoła ziemskiego z niebieskim.
The paper contributes to the theology of inspiration. The author draws conclusions regarding the biblical inspiration from contemporary ecclesiological thought presenting the Church as the Body of Christ. The Holy Spirit acted upon both the hagiographers included in the  “we” of the Church (the New Testament) and those preparing the way for the future Body of Christ (the Old Testament). Inspiration was given to individuals, but for the sake of the community and through the influence of other members of the Body of Christ on the inspired authors. All biblical writers serve each other diachronically, too: the New Testament is not possible without the Old Testament hagiographers, while the Old Testament reveals its deepest meaning only within the New Testament fulfillment. The influence of the Holy Spirit on inspired authors should be seen in the framework of the communio sanctorum (the union of the earthly Church with the heavenly Church).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 125-144
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokalane Poczęcie. Czy łaska Odkupienia działa wstecz?
The Immaculate Conception. Does the grace of Redemption work backwards?
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950390.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
Maryja
Matka Boża
Niepokalane Poczęcie
wola
czas
wieczność
historia
predestynacja
wolność
łaska
współpraca
Odkupienie
powołanie
god
man
christ
incarnation
mary
mother of god
the immaculate conception
will
time
eternity
history
predestination
freedom
grace
cooperation
redemption
vocation
Opis:
Marian dogmas are often being criticised. In case of the Immaculate Conception the following question is asked: how had been the redemption possible before Christ redeemed people? It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepokalany wyjątek od reguły. Powołanie chrześcijan w świetle maryjnego dogmatu
The Immaculate Exception to the Rule. Vocation of Christians in the Light of the Marian Dogma
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601416.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
Maryja
Matka Boża
Niepokalane Poczęcie
wola
czas
wieczność
historia
predestynacja
wolność
łaska
współpraca
odkupienie
powołanie
ekumenizm
protestantyzm
prawosławie
sola gratia
God
man
Christ
Incarnation
Mary
Mother of God
the Immaculate Conception
will
time
eternity
history
predestination
freedom
grace
cooperation
redemption
vocation
ecumenism
Protestantism
Orthodox Christianity
Opis:
W wyjątkowej relacji Boga i Matki Pana kryje się model obowiązujący wszystkich chrześcijan (nie tylko katolików), który należy odkryć. Na Niepokalane Poczęcie można patrzeć jak na wyjątek, z którego daje się odczytać reguła współpracy człowieka z Bogiem w realizacji Jego odwiecznego planu zbawienia.
It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity. The article also underlines an ecumenical aspect of the dogma’s contents. The author engages in polemics against the widespread (even among Catholics) opinion, according to which the Immaculate Conception should be an expression of the sola gratia principle.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 161-187
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie „objawień antropologicznych” w chrystologii. Wskazówki metodologiczne
Looking for “anthropological revelations” in Christology. Methodological guidelines
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469433.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
wcielenie
Słowo Wcielone
Chrystus
antropologia
chrystologia
soteriologia
dla naszego zbawienia
przebóstwienie
humanizacja
sobór w Chalcedonie
sobór w Konstantynopolu
ontologia
modlitwa
dialog Syna z Ojcem
quod non est assumptum non est sanatum
Incarnation
Incarnated Word
Christ
anthropology
Christology
soteriology for our salvation
deification
humanization
Council of Chalcedon
Council of Constantinople
ontology
prayer
dialogue between the Son and the Father
Opis:
Autor artykułu zaproponował wskazówki metodologiczne ważne w procesie wyprowadzania prawd antropologicznych z chrystologii. W tekście zaprezentowano doktrynę chrystologiczną wraz z jej współczesną reinterpretacją. Stanowi ona klucz hermeneutyczny w procesie prowadzenia badań nad ziemską historią Wcielonego opisaną w Ewangeliach. Podkreślono również fakt prymatu chrystologii nad antropologią oraz wagę twierdzenia, że Słowo „dla nas i dla naszego zbawienia” stało się człowiekiem. W Chrystusie człowiek otrzymuje nie bezpośrednie, lecz pośrednie objawienie się człowieka. Trzeba widzieć zarówno Syna, który stał się człowiekiem, jak i Zbawiciela, który właśnie jako człowiek odkupia grzeszników. Tak na Słowo Wcielone, jak i na człowieka należy spoglądać dynamicznie, uwzględniając prawa czasu. Patrystyczny aksjomat Quod non est assumptum non est sanatum („co nie zostało przyjęte, nie zostało zbawione”) wolno odnieść również do poszczególnych okresów życia ludzkiego odkupionych przez Chrystusa.
The author of the article puts forward methodological guidelines important in the process of deriving anthropological truth from Christology. A Christological doctrine along with its modern reinterpretation is presented in the text. It is a hermeneutical key to conduct a research on the earthly history of the Incarnated described in the Gospels. The fact of the primacy of Christology over anthropology is highlighted, as well as the significance of the statement that the Word became man ‘for us and for our salvation’. In Christ we receive not direct, but indirect manifestation of a human. One should regard both the Son who became man and the Redeemer who, being exactly a man himself, redeems sinners. Therefore, the Incarnated Word as well as a man should be regarded in a dynamic way, taking into account the time dimension. The patristic axiom Quod non est assumptum non est sanatum (‘what is not assumed is not saved’) can be also referred to particular stages of human life redeemed by Christ.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 203-215
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie teologii i mistyki Synteza dwóch mądrości „bez zmieszania i bez rozdzielania”
Divinization in The Perspective of Theology and Mysticism. Synthesis of Two Wisdoms “Inconfusedly and Indivisibly”
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950460.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Benedykt XVI
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Jan od Krzyża
Faustyna Kowalska
Maksymilian Kolbe
benedict xvi
christ
god
man
mary
divinization
the council of
chalcedon
the third council of constantinople
union
mysticism
theology
christology
anthropology
nature
will
john of the cross
faustyna kowalska
maksymilian kolbe
Opis:
Benedict XVI showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople). The article deals with the coherence between dogmatic statements and saints as well as mistics’ experience (John of the Cross, Faustyna Kowalska, Maksymilian Kolbe). Synthesis of dogmatics and mysticism allows to better understand what theosis is and how it takes place
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies