- Tytuł:
-
Built as Rain. Film Analysis of Unbuildable Architectural Speculations – a Case Study of „Instant City” (dir. Peter Cook and Ron Herron, 1968) and „The Zero Theorem” (dir. Terry Gilliam, 2013)
Miasto w stanie płynnym. Filmowa analiza „papierowej architektury” na przykładzie „Instant City” (1968) Petera Cooka i Rona Herrona oraz „Teorii wszystkiego” (2013) Terry’ego Gilliama - Autorzy:
- Stasiowski, Maciej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31341128.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
architektura
Archigram
Terry Gilliam
reprezentacja przestrzeni
architecture
space representation - Opis:
-
The introduction of time-based media into the design stage opened up a new understanding of architectural and represented space as a dematerialized, dynamic, and user-dependent concept. Unbuildable architectural projects always relied on specific techniques and media. Their radical nature usually channelled innovative artistic currents and visualization tools, like collage and pop art aesthetics in the works of Archigram. Cinema is yet another ground for such deliberations. With Instant City (Archigram’s Peter Cook and Ron Herron) and The Zero Theorem (Terry Gilliam) the problem of dematerialization is being channelled by architectural/spatial proposals that involve a range of literary tropes, cultural texts, and filmic intertexts, in order to create a rich embroidery of references that forward a new look upon architectural production as a practice of creating protocols for dynamic and all the more elusive imagery. This article’s central objective lies in the task of reframing a discussion on iconicity, media facades, and mutative building skins, so as to include modes of cinematic portrayal that are not just contents of architectural “messages”, but also their “media”.
Wprowadzenie mediów bazujących na przebiegu czasowym na etapie projektowym wiązało się z nowym rozumieniem przestrzeni reprezentowanej i architektonicznej jako tworu dynamicznego i poniekąd zdematerializowanego. Projekty architektoniczne nieprzeznaczone do wybudowania zawsze wiązały się ze specyfiką medium/nośnika. Nieraz ich radykalna estetyka łączyła tradycyjne metody notacji ze współczesnymi prądami w sztuce, jak pop-art w przypadku prac Archigramu. Kino jest kolejnym gruntem, na którym mogą być realizowane tego typu eksperymenty myślowe. Przypadek Instant City jest w historii „papierowej architektury” szczególny, gdyż antycypuje miejskie życie w czasach Web 2.0, z kolei Teoria wszystkiego Terry’ego Gilliama dobitniej uwypukla bezradność urbanistycznej armatury w nadążaniu za zmianami. W swym artykule autor koncentruje się na najbardziej medialnym aspekcie prowadzonej przez dekady polemiki, czyli fasadach medialnych, ikoniczności, immersji w środowiska wirtualne, responsywnych skórach budynków, spekulując na temat granicy między architekturą a wydarzeniem. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 159-176
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł