Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Teatr amatorski" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Wojenny teatr u Sióstr Samarytanek w Henrykowie
Autorzy:
Junosza-Woysław, Krystyna (1942-2020).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2017, nr 7, s. 38-42
Data publikacji:
2017
Tematy:
Benedyktynki Samarytanki
II wojna światowa (1939-1945)
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Teatr amatorski
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wadowickie teatry, teatrzyki i idee Mieczysława Kotlarczyka
Autorzy:
Kotlarczyk, Janusz
Kotlarczyk-Mrozowa, Janina
Mróz-Krysta, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458224.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Stefan Kotlarczyk
Mieczysław Kotlrczyk
teatr amatorski
Teatr Rapsodyczny
Wadowice
Karol Wojtyła
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2015, 18; 165-197
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theatre Organised by the Industrial and Handicraft Youth Association in Krakow – Inspired by Father Mieczysław Kuznowicz, a Graduate of the Jesuit School in Chyrów
Autorzy:
Puchowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198463.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
amateur theatre
Jesuit education
teamwork
teatr amatorski
edukacja jezuicka
praca zespołowa
Opis:
The theatre established by the Industrial and Handicraft Youth Association is a representative of the amateur theatre movement, typical for Krakow during the inter-war period. However, it has one remarkable feature – it was created by young people from very diverse social backgrounds, far from the gymnasium elite, often illiterate. They were connected by common passion and artistic needs, awakened by the creative educational concept of Father Mieczysław Kuznowicz. The aim of the theatre on Skarbowa Street was to use appropriate dramatic texts to develop religious, national and social feelings among the members of the association, to teach proper communication in the mother tongue and to form the habits of cultural behaviour and solid teamwork. The form of the youth theatre adopted in the association seems to correspond with the concept known from the theatrical stages of Jesuit schools. The author attempts to answer the following question: ”To what extent did the experiences of Kuznowicz, a graduate of the Scientific and Educational Department of the Jesuits in Chyrów, influence the shape of the theatrical stage in Krakow?”
Teatr Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej w Krakowie – chyrowskie inspiracje księdza Mieczysława Kuznowicza.Scena Związku Młodzieży Przemysłowej i Rękodzielniczej z jednej strony wpisuje się w typowy dla Krakowa okresu 20-lecia międzywojennego ruch teatrów amatorskich, z drugiej posiada cechę niezwykłą – tworzyli ją młodzi ludzie pochodzący z bardzo odmiennych środowisk społecznych, dalekich od elit gimnazjalnych, często analfabeci. Jednoczyły ich wspólne pasje i potrzeby artystyczne, rozbudzane twórczą koncepcją wychowawczą księdza Mieczysława Kuznowicza. Celem działalności teatru przy ulicy Skarbowej stało się rozwijanie wśród członków Związku, za pomocą odpowiedniej literatury dramatycznej, uczuć religijnych, narodowych i społecznych, uczenie poprawnego komunikowania się w języku ojczystym oraz wpajanie nawyków kulturalnego zachowania, a także solidnej, zespołowej pracy. Przyjęta w Związku formuła teatru młodzieżowego zdaje się korespondować z koncepcją znaną z działalności szkolnych scen konwiktów jezuickich. Autorka stara się, w kontekście wychowania przez pracę oraz edukacji przez sztukę, odpowiedzieć na pytanie, w jakiej mierze doświadczenia Kuznowicza, absolwenta Zakładu Naukowo-Wychowawczego w Chyrowie, wpłynęły na kształt tej krakowskiej sceny.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 283-303
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatry włościańskie w Galicji autonomicznej – geneza powstania, działalność i znaczenie społeczno - kulturowe
Peasant theaters in autonomus Galicia – genesis, aktivity and socio-cultral meaning
Autorzy:
Potoczny, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564593.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
teatr ludowy, towarzystwa kulturalno-oświatowe w Galicji, Związek Teatrów i Chórów Włościańskich, amatorski ruch teatralny
folk theater, cultural and educational societies in Galicia, Association of Folk Theaters and Choirs, amateur theather activity
Opis:
W niniejszym artykule ukazano problematykę rozwoju amatorskiego, włościańskiego ruchu teatralnego w Galicji doby autonomicznej (1867–1918). Ruch ten w wyniku złagodzenia cenzury i ograniczeń administracyjnych przyczynił się w znacznym stopniu, szczególnie pod koniec XIX stulecia do rozwoju oświaty i kultury w środowiskach plebejskich społeczeństwa galicyjskiego. Na uwagę szczególną zasługuje działalność Związku Teatrów i Chórów Włościańskich pod przewodnictwem Zygmunta Gargasa, który kształtował nie tylko kulturę umysłową ludu, ale przede wszystkim gusty i upodobania teatralne mieszkańców wsi galicyjskiej. Było to zjawisko, które samo przez się świadczyło o nieodwołalnej potrzebie tej instytucji na wsi, kształcącej wrodzoną muzykalność ludu przez organizowanie chórów i teatrów włościańskich.
This article shows the development of the amateur, folk theater movement in Galicia during the autonomous period (1867-1918). As a result of the easing of censorship and administrative restrictions, this movement, especially at the end of the 19th century, contributed significantly to the development of education and culture in the plebeian communities of Galician society. Special attention deserves the work of the Association of Theaters and Choirs under the leadership of Zygmunt Gargas, which shaped not only the intellectual culture of the people, but also the theatrical tastes of the Galician people. This was a phenomenon which, by itself, was a testimony to the irrevocable need of this institution in the country, educating the innate musicality of the people by organizing the folk choirs and theaters.
Źródło:
Kultura – Przemiany – Edukacja; 2017, 5; 93-109
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:
Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr szkolny – wartością dla szkoły. O roli teatru szkolnego na przykładzie Teatru Beznazwy z Zespołu Szkół Salezjańskich w Łodzi
School theater – a value for the school. Theatre “Withoutname” from Salesian School Complex in Lodz as an example on the role of theatre in schools
Autorzy:
Lach, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083771.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
amateur theater
Salesian theater scene
preventive system
school theater
teatr amatorski
scena salezjańska
system prewencyjny
teatr szkolny
Opis:
Szkolne grupy teatralne są istotnymi elementami procesu dydaktyczno-wychowawczego. Teatr Beznazwy, działający od 2005 r. w Zespole Szkół Salezjańskich Łodzi, odgrywa istotną rolę wychowawczo-edukacyjną. W placówce tej działa kilka różnych grup – począwszy od pierwszych klas szkoły podstawowej, na maturzystach skończywszy. Dzięki aktywności artystycznej dzieci i młodzież poznają otaczający ich świat, rozwijają swoje pasje i zainteresowania, dzielą się z innymi (zwłaszcza swoimi rówieśnikami) własnymi obserwacjami rzeczywistości. Łódzki teatr jest również istotny dla działalności samej szkoły. Dzięki profesjonalnemu zaangażowaniu samych uczniów teatr ten jest rozpoznawalny w środowisku, przez co staje się dobrą wizytówką samej szkoły. Działania Teatru Beznazwy są dostrzegane nie tylko przez młodzież, ale także przez samą dyrekcję, która docenia wartość tychże zajęć teatralnych prowadzonych w szkole.
School theater groups are important elements of the didactic and educational process. The “Withoutname Theatre”, is operating since 2005 in the Salesian School Complex in Lodz and plays an important educational role among students at developmental stage. There are several diff erent groups operating in this facility, from the first years of primary school to high school graduates. Thanks to this artistic activity, children and young people learn about the world of values around them, develop their passions and interests, share their observations of reality, especially with their peers. The theater in Lodz’s school is also important for the activities of the school itself. Thanks to the professional involvement of the students, under the supervision of Sylwia Gajewska, the theater is recognizable in the community, which is additional benefit for school image. Activity of the “Withoutname Theatre” is noticed not only by young people, but also by the management of the school, who seems to appreciate the value of theatrical activities conducted at the Salesian school.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2020, 15; 134-145
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna i wychowawcza rola teatru ludowego w Drugiej Rzeczypospolitej
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053575.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
People’s theater
amateur artistic movement
peasant movement
interwar period
teatr ludowy
amatorski ruch artystyczny
ruch ludowy
dwudziestolecie międzywojenne
народный театр
художественная самодеятельность
народное движение
межвоенный период
Opis:
Teatr ludowy był zjawiskiem niezwykłym w życiu kulturalnym okresu Drugiej Rzeczypospolitej o ogromnym zasięgu oddziaływania, zróżnicowanej geografii i przynależności organizacyjnej. Był przejawem potrzeb duchowych mieszkańców polskiej wsi, a także istotnym instrumentem odziaływania na warstwę chłopską. Stał się motorem przyspieszającym kształtowanie świadomości politycznej i narodowej chłopów, ważną szkołą wychowania patriotycznego i obywatelskiego. Głównym celem funkcjonowania teatrów ludowych była aktywizacja społeczności wiejskiej w ich własnym środowisku. Z reguły nawoływano do działalności społecznej, ale także politycznej, zrzeszania się w organizacjach ludowych, spółdzielniach, organizacjach kobiecych, a także namawiano do korzystania z praw obywatelskich. W granych przedstawieniach budowano zróżnicowaną narrację i oprawę: od poradnictwa, przez pochwałę usamodzielnienia, rozbudzania godności chłopskiej, po patriotyczną postawę obywatelską. Teatr ludowy przyczyniał się do rozwoju życia gospodarczego, wpływał pozytywnie na postawę moralną młodego pokolenia, pobudzał troskę o estetyczny wygląd zabudowań i całej wsi, wyrażał także troskę o poprawę sytuacji higienicznej i zdrowotnej ludności wiejskiej. Szczególną rangę w tym zakresie przypisywano wychowaniu uwzględniającemu kulturę sanitarną i popularyzowanie wiedzy o zdrowiu przez teatr. Wyrażano pogląd, że zachowania antyhigieniczne wynikają z braku wiedzy i odpowiednich nawyków, dlatego chętnie poruszano te sprawy w przedstawieniach. Prowadzono zatem za pomocą teatrów ludowych wielokierunkową działalność społeczno-oświatową, wychowawczą w zakresie upowszechniania kultury na wsi, edukacji z zakresu zagadnień gospodarczych, społecznych i politycznych. 
The folk theater was an extraordinary phenomenon in the cultural life of the Second Polish Republic, with a huge range of influence, diversified geography and organizational affiliation. It was a manifestation of the spiritual needs of the inhabitants of the Polish countryside as well as an important instrument of influencing the peasants. It became a factor accelerating the formation of political and national consciousness of peasants, an important school of patriotic and civic education. An important goal of folk theaters was to activate the rural community in their own environment. As a rule, calls were made for social but also political activity, association in popular organizations, cooperatives, women's organizations, and encouraged to exercise civil rights. The presented performances built a varied narrative and setting: from counseling, through praise of independence, awakening peasant dignity, to patriotic civic attitude. The folk theater contributed to the development of economic life, positively influenced the moral attitude of the young generation, stimulated concern for the aesthetic appearance of buildings and the entire village, and expressed concern for the improvement of the hygienic and health situation of the rural population. Upbringing which took into account sanitary culture and popularizing knowledge about health through theater was of particular importance in this respect. The opinion was expressed that anti-hygiene behavior resulted from the lack of knowledge and appropriate habits, therefore these matters were eagerly mentioned in the performances. Therefore, with the help of folk theaters, multidirectional social and educational activities were carried out in the field of popularizing culture in the countryside, as well as education in the field of economic, social and political issues.
Народный театр был необычным явлением в культурной жизни Второй Республики Польши, с огромным диапазоном влияния, разнообразной географией и организационной принадлежностью. Это было проявлением духовных потребностей жителей польской деревни, а также важным инструментом воздействия на класс крестьян. Он стал двигателем, ускоряющим формирование политического и национального самосознания крестьян, важной школой патриотического и гражданского воспитания. Основная цель народных театров - активизировать сельскую общину в их собственной среде. Как правило, звучали призывы к общественной активности, но также и к политической активности, объединению в общественные организации, кооперативы и женские организации, а также к поощрению осуществления гражданских прав. Представленные спектакли выстроили разнообразный рассказ и сеттинг: от консультирования, восхваления независимости, пробуждения крестьянского достоинства до патриотической гражданской позиции. Народный театр внес свой вклад в развитие хозяйственной жизни, положительно повлиял на нравственный настрой молодого поколения, стимулировал заботу об эстетическом виде зданий и всего села, выразил заботу об улучшении гигиенического и санитарного состояния сельского населения. Особое значение в этом отношении имело воспитание, учитывающее санитарную культуру и популяризацию знаний о здоровье через театр. Бытовало мнение, что антигигиеническое поведение является результатом недостатка знаний и соответствующих привычек, поэтому эти вопросы активно поднимались в выступлениях. Поэтому с помощью народных театров проводились разнонаправленные общественно-просветительские мероприятия в области пропаганды культуры в сельской местности и образования в области экономических, социальных и политических вопросов.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 125-138
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewiwalizm kultury i folkloryzm
Revivalism of culture and folklorism
Autorzy:
Fox, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467532.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Teatr amatorski, regionalizm, Jędrzej Cierniak, kultura ludowa, teatr obrzędowy
regionalism
folk culture
ritual theatre
Jędrzej Cierniak
Opis:
A growing interest in tradition and memory, as well as a strong need for "taking root" in the environment are nowadays manifested, among others, in the flourishing of various spectacles based on folklore, growing out of the old folk tradition to explore it in different ways. Such spectacles have been and still are the domain of amateur theatres operating in the rural environment, outside the mainstream theatrical life, which accounts for little interest exhibited by researchers,  theatrologists and ethnographers alike. To change such an attitude it is necessary to undertake thorough field research in order to describe the phenomenon of amateur ritual theatres and their condition in the contemporary times in the context which is most appropriate for them, such as folklorism, postfolklorism or revivalism. Therefore, the reflections contained in the article have become an introduction to this type of research and they aim at exploring the possibility of using the concept of cultural transfer in such research. It seems interesting to trace the paths of transmission of traditional folk culture content, that is folklore, which took place and continues through a number of ritual theatres, in the network of conditions which they are subjected to, still operating in the ever-changing cultural reality hugely affected by the media. It is also highly interesting to offer a preliminary diagnosis of the goals set by the initiators and authors of this transfer.
Wzrost zainteresowania tradycją i pamięcią, także mocno odczuwalna potrzeba „zakorzenienia” się w środowisku, przejawia się obecnie między innymi w rozkwicie rozmaitych widowisk opartych na folklorze, wyrastających z dawnej tradycji ludowej, w różny sposób ją eksplorujących. Widowiska tego typu były i są nadal domeną teatrów amatorskich, działających w środowisku wiejskim, poza głównym nurtem życia teatralnego, co tłumaczy niewielkie nimi zainteresowanie badaczy, zarówno teatrologów jak i etnografów. Zmiana takiego nastawienia wymaga podjęcia gruntownych badań terenowych, by opisać fenomen amatorskich teatrów obrzędowych i ich kondycje w czasach współczesnych w najodpowiedniejszym dla nich kontekście: olkloryzmu, postfolkloryzmu. oraz rewiwalizmu. Zawarte w artykule rozważania  są zatem wstępem do tego typu badań i sprawdzeniem możliwości wykorzystania w nich koncepcji transferu kulturowego. Wydaje się bowiem interesujące prześledzenie dróg transmisji treści ludowej kultury tradycyjnej - folkloru, do jakiej dochodziło i nadal dochodzi za pośrednictwem teatrów obrzędowych, w sieci uwarunkowań, jakim podlegają, działając w ciągle zmieniającej się pod wpływem mediów rzeczywistości kulturowej oraz wstępne rozpoznanie celów, jakie stawiają sobie inicjatorzy i sprawcy tego transferu.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 159-177
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przykłady realizacji idei teatralnych Świętego Jana Bosko w Polsce na początku XXI wieku
Contemporary realizations of theatrical ideas of St. John Bosco in Poland at the beginning of the 21st century
Autorzy:
Lach, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944004.pdf
Data publikacji:
2018-10-22
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
teatr amatorski
scena salezjańska
system prewencyjny
Salesian theater scene
preventive system
amateur theater
Opis:
Since the beginning of their foundation, the Salesians have placed great emphasis on educating young people by developing their passions and interests. The theater has always been present in Salesian work. Today, there are still groups that put emphasis on this form of education. This refers to schools, oratories or student theaters. It is noteworthy that, despite the socio-cultural changes, there are passionate people who can help other people develop their skills and spirituality.
Salezjanie od początku powstania zgromadzenia kładą duży nacisk na wychowanie młodych ludzi rozwijając ich pasje i zainteresowania. Teatr był zawsze obecny w dziełach salezjańskich. Dzisiaj ciągle można spotkać grupy kładące nacisk na te formę wychowania. Tak jest w przypadku teatrów szkolnych, oratoryjnych czy działających wśród studentów. Godnym uwagi jest to, że ciągle, mimo zmian społeczno-kulturowych pojawiają się pasjonaci, za których wzorem inni młodzi ludzie mogą rozwijać zarówno swe umiejętności, jak i duchowość.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 139-148
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Promieniowanie ojcostwa – promieniowanie teatru. Zarys interpretacji scenicznych dramatu Karola Wojtyły
The Radiance of Fatherhood – the Radiance of Theatre. An Outline of the Stage Interpretations of the Dramatic Work of Karol Wojtyła
Autorzy:
Komorowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1732104.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Promieniowanie ojcostwa
dramaturgia
interpretacje sceniczne
teatr profesjonalny
teatr amatorski
The Radiance of Fatherhood
dramaturgy
stage interpretations
professional theatre
amateur theatre
Opis:
Artykuł śledzi historię wystawień dramatu Karola Wojtyły Promieniowanie ojcostwa, który jest przez wielu uważany za najmniej sceniczny z dramatów autora, począwszy od światowej prapremiery z 1983 roku w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego, poprzez kolejne wersje inscenizacji reżysera, interpretacje sceniczne innych reżyserów scen profesjonalnych, alternatywnych, a nawet amatorskich. W zdecydowanej większości są to spektakle polskie, choć wspomniane zostają ostatnio przygotowane prapremiery dramatu na Słowacji (2015) i w Czechach (2019). Celem tekstu jest ukazanie zmagań twórców teatralnych z tym niewątpliwie najbardziej wieloznacznym tekstem w dorobku Wojtyły, prześledzenie zaproponowanych rozwiązań wizualnych i interpretacji scenicznych dramatu.
This article deals with the history of the stage performances of Karol Wojtyła’s play The Radiance of Fatherhood, which is considered by many to be, of all of the author’s plays, the one least suitable for performing on stage, starting with the world premiere in 1983 by Andrzej Maria Marczewski, through subsequent versions by the same director, as well as by others, both from professional and alternative theatres, including amateur ones. The vast majority of the stage performances in question were performed in Poland; however, the recently accomplished premieres of the dramatical work in Slovakia (2015) and in the Czech Republic (2019) are also mentioned. The aim of this text is to show the way many theatre artists faced the challenge of dealing with what is undoubtedly the most multidimensional text of Wojtyła’s oeuvre, as well as to trace the proposed visual solutions and stage interpretations of the dramatical work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 231-247
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie teatry jenieckie w Niemczech 1939-1945. T. 2
Autorzy:
Piekarski, Stanisław.
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Warszawa : Departament Społeczno-Wychowawczy MON [Ministerstwa Obrony Narodowej] : Dom Wojska Polskiego
Tematy:
Jeńcy wojenni polscy kultura Niemcy 1939-1945 r.
Teatr amatorski polski 1939-1945 r.
Teatry żołnierskie Polska 1939-1945 r.
Ruch artystyczny w wojsku Polska 1939-1945 r.
Kultura
II wojna światowa (1939-1945)
Obozy jenieckie
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Opis:
Bibliogr. - Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies