Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tatian" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The missing turning point. Apologetic roots of the Nicene creed
Zwrot, którego nie było. Korzenie Credo niecejskiego w pismach apologetów greckich
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612540.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apologeci
Credo Nicejskie
Justyn Męczennik
Tacjan
Apologetics
Nicene Creed
Justin Martyr
Tatian
Opis:
W tekstach apologetów greckich II w. jest wyraźnie powiedziane, że Logos został zrodzony z Ojca, a Justyn i Tacjan na opisanie tego procesu używają zazwyczaj greckiego czasownika gennao (rodzić), nigdy zaś ktizo (stwarzać). Justyn Męczennik jest pierwszym autorem chrześcijańskim, który użył zwrotów „zrodzony z woli Ojca”, „według woli Ojca”, „z Ojca, Jego wolą i mocą”. W Dialogu z Żydem Tryfonem 128, 4 pośrednio potwierdza on, że Syn został zrodzony z substancji Ojca i używa po raz pierwszy w tekstach chrześcijańskich terminu “substancja Ojca” (oÙs…a), aby opisać naturę Boga. Precyzuje również, że to zrodzenie Syna z Ojca dokonało się nie przez odcięcie albo całkowite oddzielenie się, ale przez uczestnictwo, podobnie jak nowy ogień zapala się od starego nie umniejszając jego natury. Ten Syn zrodzony z Ojca jest według Justyna numerycznie odrębny od Niego i różni się od Niego nie tylko imieniem, ale rzeczywistym nowym istnieniem choć nadal uczestniczy w tej samej niepodzielnej substancji. Tak więc przynajmniej w tych dwóch punktach: Syn „został zrodzony z Ojca” i “został zrodzony z substancji Ojca” Credo Nicejskie nie jest żadnym teologicznym punktem zwrotnym, a potwierdza jedynie teologiczne idee wypracowane już przez Justyna i Tacjana w II wieku.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 89-101
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od jednej Ewangelii Chrystusa do czterech Ewangelii Koscioła
From one Gospel of Christ to four Gospels of the Church
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614069.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia
kanon
Marcjon
Justyn
Tacjan
Gospel
canon
Marcion of Sinope
Justin Martyr
Tatian the Syrian
Irenaeus
Opis:
FROM ONE GOSPEL OF CHRIST TO FOUR GOSPELS OF THE CHURCH (Summary)   The Early Church had to deal with numerous issues while fulfilling Its mission. One of them was the question of formulating the unambiguous list of canonical writings, especially Gospels, which would serve as a foundation for shaping of Its life and Its doctrine. The problem was even more complicated since one Gospel taught by Jesus before long became the source for manifold writings which aspired to become Its authentic testimony. As a result, a lot of Gospels appeared. The question of making the right choice became the source of actions and the subject of debates held by Marcion of Sinope, Justin Martyr, Tatian the Syrian, and finally Saint Irenaeus. The latter, most notably contributed to the codification of all four, now-canonical Gospels by Matthew, Mark, Luke and John (one Gospel in four variations) as a rule for Church life. The article includes the attempt to recreate the process which took place in the 2nd century.
Pośród wielu zagadnień, które musiał podjąć pierwotny Kościół w swojej misji, było także przyjęcie jednoznacznie określonego korpusu pism, a zwłaszcza Ewangelii, aby móc na tym fundamencie kształtować swoje życie i swoją doktrynę. Problem komplikował się z tego powodu, że jedna Ewangelia głoszona przez Chrystusa bardzo szybko stała się źródłem wielu pism, które pretendowały do stania się jej autentycznym świadectwem. Pojawiło się wiele Ewangelii. Kwestia dokonania odpowiedniego wyboru stała się przedmiotem poczynań i sporów, w których uczestniczyli Marcjon, Justyn, Tacjan, a w końcu Ireneusza z Lyonu. Ten ostatni w najwyższym stopniu przyczynił się do skodyfikowania zbioru czterech Ewangelii: Mateusza, Marka Łukasza i Jana (jednej Ewangelii w czterech formach) jako normy życia kościelnego. Artykuł zawiera próbę odtworzenia tego procesu, który dokonał się w II wieku.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 351-372
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angelology in the Writings of Justin Martyr, Tatian and Athenagoras
Angelologia w pismach Justyna, Tacjana i Atenagorasa z Aten
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43572847.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
aniołowie
apologeci
grzech aniołów
Justyn Męczennik
Tacjan Syryjczyk
Atenagoras z Aten
angels
Apologists
the sin of angels
Justin the Martyr
Tatian the Syrian
Athenagoras of Athens
Opis:
Opracowanie stawia sobie za cel analizę tekstów Justyna, Tacjana i Atenagorasa na temat aniołów. Czynię to w trzech punktach: stworzenie aniołów przez Boga/Logos jako istot wolnych (1); zadania aniołów (2) oraz grzech aniołów i ostateczne unicestwienie demonów/złych aniołów. Wszyscy trzej autorzy podkreślają, że Bóg stworzył aniołów i ludzi jako istoty wolne, a więc też odpowiedzialne za swoje czyny i powierzył im opiekę nad ludźmi i swoim stworzeniem. Niektóre jednak anioły dały się zwieść pierwszemu aniołowi (Tacjan) czy mocy wrogiej (Atenagoras), który dał się ponieść próżnej chwale, zerwał wszelkie więzy zależności od Niego i chciał zawłaszczyć bóstwo. Zamienił się w demona, a jego zwolennicy w zastęp demonów. Atenagoras łączy koncepcję Tacjana i Justyna stwierdzając, że moc/duch, której Bóg powierzył zarząd nad materią i jej formami, znieważyła istotę swojego bytu i powierzoną jej władzę, zaś aniołowie z pierwszego sklepienia zgrzeszyli współżyciem z kobietami z czego narodzili się giganci. Koncepcja grzechu aniołów Tacjana i Atenagrasa jest zdecydowanie mniej mityczna niż Justyna. Według Tacjana i Atenagorasa ten stan upadku aniołów jest nieodwracalny.
The aim of the study was to analyze the texts of Justin, Tatian and Athenagoras on the subject of angels. I do this on three points: the creation of angels by God/Logos as free beings (1); the tasks of angels (2) the sin of angels and the final annihilation of demons/evil angels. All three authors emphasize that God created angels and people as free beings, and therefore also responsible for their actions, and entrusted them with the care of people and his creation. However, some angels were deceived by the first angel (Tatian) or by the hostile power (Athenagoras), who let himself be carried away by vain glory, broke all ties of dependence on God and wanted to appropriate the deity. He turned into a demon and his followers into a host of demons. Athenagoras combines the concept of Tatian and Justin, stating that the power/spirit to whom God entrusted the management of matter and its forms, insulted its own essence and the power entrusted to it, and the angels from the first vault sinned by intercourse with women, which gave birth to giants. Tatian’s and Athenagoras’ concept of the sin of angels is definitely less mythical than that of Justin. According to Tatian and Athenagoras, this state of fallen angels is irreversible.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 7-30
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies