Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sztuka teoria" wg kryterium: Temat


Tytuł:
On Foreclosure and Fresh Cherries
O wykluczeniu i świeżych wiśniach
Autorzy:
Ajder, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Anna Baumgart
Polish Contemporary Art
Video art
Serge Daney
Women’s Rights
Film Theory
Jean-Luc Godard
French New Wave Cinema
Jacques Rivette
współczesna sztuka polska
video art
prawa kobiet
teoria filmu
francuska Nowa Fala w filmie
Opis:
This is an attempt to put a video artwork – Świeże wiśnie [Fresh cherries] by Anna Baumgart to a critical test proposed by the film critic Serge Daney. Daney formulated it while discussing a number of films that emerged in Europe as a result of the Holocaust experience. He claims that first, an author creating a film dealing with such a theme should not place beauty before the just; second, the author should honestly acknowledge the impossibility of telling the story – the stopping point in the course of history, when storytelling freezes or runs idle, and finally, such a film should not be talking about amnesia or repression, but rather about foreclosure, that is a hallucinatory return to the reality of something upon which it was impossible to place a ’judgment of reality’.
Artykuł stanowi próbę poddania pracy wideo, zatytułowanej Świeże wiśnie autorstwa Anny Baumgart, krytycznemu testowi zaproponowanemu przez krytyka filmowego Serge’a Daney’a. Daney sformułował go w czasie omawiania szeregu filmów, które powstały w Europie w wy-niku doświadczeń Holocaustu. Twierdzi on, że po pierwsze, autor/ka tworząc film o takim temacie nie powinien/na stawiać piękna nad słusznością, po drugie, powinien/na nadać filmo-wi szczerość, która uniemożliwiłaby opowiadanie fabuły. Jest to moment, w którym opowia-danie toczy się na jałowym biegu lub ulega zawieszeniu. Film taki nie powinien mówić w związku z tym o amnezji lub represji, lecz raczej o wykluczeniu, o halucynacyjnym powro-cie do prawdziwości czegoś, czego nie można było osądzić „orzeczeniem rzeczywistości”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 89-106
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deep battle : an army perspective
Autorzy:
Anderson, E. G.
Gordon, J.
Powiązania:
Army 1995, nr 3, s. 9-15
Data publikacji:
1995
Tematy:
Sztuka wojenna teoria Stany Zjednoczone 1995 r.
Działania sojusznicze wojsko zadania 1995 r.
Dowodzenie organizacja 1995 r.
Opis:
Uzupełnienia do nowej teorii sztuki wojennej. Zadania wojsk w operacjach szczebla armii oraz w operacjach połączonych. Podział szczebli dowodzenia.
Fot., tab.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
HOW MANY CUBAN LIVES WILL IT TAKE TO BUILD AN ISLAND? (NOTES ON AN ISLAND APART: CUBAN ARTISTS IN EXILE)
Autorzy:
Badajoz, Joaquin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555910.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
Cuba
The United States
Cuban contemporary art
Cuban American artists
Cuban Revolution
Cuban diaspora
contemporary art
art theory
immigration
Kuba
Stany Zjednoczone
kubańska sztuka współczesna artyści amerykańscy kubańskiego
pochodzenia
Rewolucja Kubańska
diaspora kubańska
sztuka współczesna
teoria sztuki
imigracja
Opis:
This article is an approximation to the narratives of the contemporary Cuban-American art while reviewing critically the exhibition An Island Apart: Cuban Artists in Exile, that explore contemporary Cuban art and culture inside the United States, focusing on issues of identity, place-making, and ways of knowing. The exhibitions feature works by prominent and internationally recognized emergent and mid-career Cuban artists: Pavel Acosta, Alejandro Aguilera, Jairo Alfonso, Angel Delgado, Coco Fusco, Frank Guiller (Rank), Armando Marino, Maritza Molina, Carlos Martiel, Fabian Pena and Juan Si Gonzalez.
Autor prowadzi rozważania na temat sztuki współczesnych twórców amerykańskich kubańskiego pochodzenia, zainspirowany wystawą An Island Apart: Cuban Artists in Exile. Celem tej wystawy było zaprezentowanie dokonań w zakresie sztuk plastycznych i kultury zamieszkałych w Stanach Zjednoczonych Kubańczyków, których zainteresowania twórcze koncentrują się na zagadnieniach tożsamości, procesie kształtowania przestrzeni publicznej i sposobach poznawania rzeczywistości. Na wystawie zgromadzono dzieła znanych i cenionych na arenie międzynarodowej artystów młodego i średniego pokolenia, takich jak: Pavel Acosta, Alejandro Aguilera, Jairo Alfonso, Angel Delgado, Coco Fusco, Frank Guiller (Rank), Armando Marino, Maritza Molina, Carlos Martiel, Fabian Pena i Juan Si Gonzalez
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 4(94); 61-80
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja liberacka: o potrzebie pisania teorii liberatury
Autorzy:
Bazarnik, K.
Fajfer, Z.
Matuszyk, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970052.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
liberatura
teoria literatury
książka
literatura i sztuka
przestrzeń dzieła literackiego
Zenon Fajfer
tradycja literacka
liberature
literary theory
book
literature and the arts
the space of a liberary work
literary tradition
Opis:
Artykuł stanowi swoisty teoretyczny wstęp do zjawiska artystycznego zwanego liberaturą. Zostaje w nim podjęta jedna z pierwszych prób usytuowania liberatury w ramach tradycji literackiej, jednak bez szczegółowego badania konkretnych odniesień intertekstualnych. Na początku pokrótce przedstawiono zakres znaczeniowy terminu „liberatura”, przyrównując ową formę do innych form artystycznego wyrazu. Następnie zadano kilka kluczowych pytań dotyczących liberatury i wskazano możliwe odpowiedzi. Szkic ma na celu – poprzez postawienie szeregu problemów badawczych – zwrócenie uwagi na konieczność prowadzenia badań teoretycznych nad liberaturą.
The article is aimed to be a theoretical introduction into the artistic phenomenon called liberature. One of the fi rst att empts to locate liberature within literary tradition is made, although without a detailed analysis of specifi c intertextual references. In the beginning, the scope of the notion of “liberature” is presented and compared to other forms of artistic expression. Subsequently, several key questions concerning liberature are asked and possible answers are indicated. The purpose of the essay is – through pointing to some of the research problems – to draw academics’ att ention to the need for a theoretical research on liberature.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 524-531
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozycja: pojęcie, struktura, kontekst kulturowy
Composition: Concept, Structure, and Cultural Context
Autorzy:
Bigaj-Zwonek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37271883.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kompozycja
forma
kultura
sztuka
teoria kompozycji
composition
composition theory
image
culture
art
Opis:
W każdej dziedzinie życia może zachodzić proces komponowania, choć z pojęciem kompozycji łączymy przede wszystkim aktywność artystyczną. Komponowanie to działanie, którego celem jest zbudowanie układu o określonym charakterze. W plastyce jest to układ wizualny, a jego cechą jest dążenie do równowagi. Składa się na nią szereg elementów optycznych, między którymi zachodzą skomplikowane zależności. Komponujący dany układ powinien liczyć się tak z potrzebami idei i formy, jak i z tym, że odbiór (w przypadku tego artykułu – obrazu) zależy od wielu czynników związanych ze znaczeniem i wzajemnym oddziaływaniem poszczególnych elementów dzieła. Tematyce analizy obrazów i percepcji wizualnej poświęconych jest wiele różnorodnych badań, z których wypływa wiedza o warunkach postrzegania, mogąca pomóc komponować bardziej świadomie. Metody praktyczne komponowania nie wywodzą się jednak tylko z teorii, kształtują się także wraz z rosnącym doświadczeniem warsztatowym. W tym artykule została podjęta problematyka kompozycji, wskazano jej podstawy, przypomniano opracowania, które – choć czasem już leciwe, wciąż są aktualne. Przybliżano, w zarysie, historię teorii kompozycji. Wymieniono niektóre z elementów łączących prawa widzenia z prawami komponowania. Wskazano także na wybrane wątki wiążące problematykę kompozycji z rozwojem kultury (m.in. z upodobaniem danych epok do określonych schematów, różnicami w podejściu do przekazu artystycznego w zależności od rejonów geograficznych).
The process of composing can occur in any area of life, although we mainly associate artistic practice with the notion of composition. Composing is an activity that seeks to build an arrangement of a specific kind. In the visual arts, it is a visual arrangement, whose characteristic feature is the quest for balance. It consists of a number of optical elements, between which there occur complex relationships. One who builds a composition should take into account both the needs of idea and form, and the fact that how the work will be received (in this article, the artwork is a painting) depends on a variety of factors associated with the meaning and interaction of the various elements of the work. Image analysis and visual perception is the subject of a wide range of studies, which have produced insights into the conditions of perception that can help artists compose more consciously. However, practical methods of composing do not originate only from theory, they also take shape with growing experience. This article addresses the issue of composition, points out its fundamentals, and recalls studies that, though sometimes decades old, are still relevant. It also outlines the history of the theory of composition and mentions some of the elements linking the laws of vision with the laws of composition. Selected topics tying the problem of composition to the development of culture are also pointed out (including the predilection of certain eras for certain formulas and differences in the approach to the art depending on geographical regions).
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 317-340
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
André Cadere: Rozpocząć Sztukę od Nowa. Komentarz do Konferencji z Louvain
André Cadere: To Begin Art from Scratch. A Comment upon the Conference in Louvain
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
André Cadere,
sztuka konceptualna,
sztuka krytyczna,
teoria instytucjonalna,
dokumentacja,
certyfikacja,
komodyfikacja,
utowarowienie
Conceptual Art,
critical art,
institucional theory,
documentation,
certification,
commodification
Opis:
Wychodząc od opublikowanego w 1974 roku tekstu André Cadere pod tytułem Prezentacja pracy. Sposoby jej użycia, drugie wydanie Dokumentów Artystów w Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego przedstawia mało w Polsce znaną pracę tego artysty. Reprodukowany tutaj dokument nie zastępuje dzieła i nie jest równoważny praktyce artystycznej: ale nie jest on jedynie czymś wtórnym, bo jest także jednym z jego sposobów prezentacji własnej sztuki. Wygłoszony przez artystę na Uniwersytecie w Louvain wykład nie jest konstrukcją teoretyczną sensu stricto, której jego praktyka artystyczna byłaby realizacją; miał on jedynie na celu uwypuklenie pojęć i refleksji naturalnie zawartych w jego codziennej praktyce sztuki. A praktyka Cadere otwierała nowy sposób tworzenia i prezentowania sztuki, którego istotą było całkowite uwolnienie jej od instytucji takich, jak galeria, muzeum czy centrum sztuki. Pozwalającą na to metoda opierała się na założeniu, że każdy uczyniony z tej pracy użytek jest pewnym sposobem jej prezentacji. Jego sztuka nie potrzebuje przestrzeni wystawowej innej, niż jakakolwiek przestrzeń, w jakiej się on znajduje, a miejsce dzieł zajęły w niej wielobarwne, złożone z segmentów drążki, tworzone według ściśle określonego systemu, którego elementem był także błąd. Tym sposobem dzieło traciło swe uprzywilejowane miejsce w centrum uwagi i w przestrzeni, a jego misją nie miało już być niesienie treści narratywnych i jakości estetycznych, lecz skupienie uwagi na przestrzeni, w której jest ono prezentowane. Drążki Cadere nie potrzebują ani postumentów, ani galeryjnych ścian, bo każdy sposób ich użycia jest zarazem pełnoprawnym sposobem ich prezentacji: mogą być oparte o ścianę, w galerii lub w jakiejkolwiek innej przestrzeni, położone na stole lub na podłodze, mogą też być niesione przez samego artystę na ulicy, w mieście, czy w przestrzeniach jakichkolwiek instytucji, w muzeum; mogą też znaleźć dla siebie miejsce poza salami wystawienniczymi, nie tracąc ani sensu ani wartości, a nawet przeciwnie, nabierając właściwego im znaczenia. Ta antropologiczna koncepcja sztuki opuszczającej ramy instytucjonalne, aby przeniknąć do codziennej rzeczywistości, podważa dominującą ciągle jeszcze w społeczeństwach zachodnich koncepcję socjologiczną, zgodnie z którą to właśnie instytucje „świata sztuki” nadają ostatecznie status dzieł różnym przedmiotom. Odmawiając instytucjom tego typu władzy, Cadere stał się dla nich samych rodzajem zagrożenia i wielokrotnie spotykał się z ich strony z brutalnymi reakcjami: niejednokrotnie zakazywano mu wstępu na wernisaż lub wręcz „wypraszano” manu militari z ich przestrzeni. Ale jego sztuka była nie tylko eksperymentalną prowokacją zwróconą przeciwko instytucjom sztuki; proponowała ona także radykalnie odmienną jej ekonomię, odrzucając miedzy innymi praktykę podpisu artysty na samym dziele, kluczowy element fetyszyzacji dzieła jako towaru na rynku sztuki, i zastępując go certyfikatem sporządzonym przez notariusza, przewidującym również ewentualną rekonstrukcję drążków w wypadku ich zaginięcia lub zniszczenia. Opierając się na tych fundamentach, Cadere proponował dogłębne przemyślenie doświadczenia sztuki w kontekście epoki, w której przyszło mu żyć. Był świadom tego, że praktyka jaką wymyślił i wdrażał w życie miała charakter nierozłącznie artystyczny i polityczny, a jego krytyczna postawa w największym może stopniu dotyczyła pytań o przyszłość kultury, którą Cadere wiązał ze sferą widzenia, decydującym doświadczeniem epoki reklam, telewizji i rozwoju mass mediów. Wyzwolił sztukę z wąskiego kręgu instytucji sztuki poszerzając granice pola artystycznego, określonego przez możliwość poznania rzeczywistości za sprawą widzenia. „Dlatego widzenie, sztuka, malarstwo są w pierwszej linii walki ideologicznej”, mówił w Louvain, podkreślając znaczenie sfery widzenia dla kształtu kultury: „Praca tu prezentowana” – mówił – „trzyma się na uboczu, pozwalając ujawnić się naturze miejsca, gdzie się znajduje, oraz widza, który na nią patrzy.”
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 281-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślązacy a teoria sztuki ogrodniczej od XVI do XVIII w. w świetle zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu
The Silesians and theories of garden art from the 16th to the 18th century with new research from the Wroclaw University Library collection
Autorzy:
Brzezowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294224.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
teoria
sztuka ogrodowa
Śląsk
theory
gardening
Silesia
Opis:
O randze, jaką nadawano ogrodom w okresie renesansu i baroku, świadczyć mogą nie tylko realizacje, ale także liczba poświęconych im traktatów. W kolekcji starodruków Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu znajduje się pokaźny zbiór dzieł poświęconych agronomii, botanice i sztuce ogrodowej. Znaczna ich część była w użyciu na Śląsku w XVII i XVIII w., pochodzą one bowiem ze zbiorów dawnych bibliotek wrocławskich czy śląskich bibliotek klasztornych. Ale Ślązacy byli nie tylko biernymi odbiorcami dzieł poświęconych ogrodom, mieli także swój udział w rozpowszechnianiu wiedzy o sztuce ogrodniczej. Już w 1590 r. ukazało się dzieło poświęcone agronomii autorstwa Martina Grossera, proboszcza z podwrocławskiej miejscowości Szewce (Schewitz). W 1664 r. wydano w Brzegu traktat Johanna Christofa Hibnera, ogrodnika książęcego w Oławie, zatytułowany Horticultura [...]. Znajduje się tam pierwsza w historii Śląska wzmianka o ziemniaku. Praca ta zawiera także wykaz roślin ogrodowych zajmujący ponad 40 stron. Wydaje się mało prawdopodobne, by w owym czasie wszystkie z wymienionych przez Hibnera roślin były uprawiane w Śląskich ogrodach i tekst ten jest raczej wyrazem idealnej wizji. Niemniej miał on niewątpliwy wpływ na rozpowszechnienie nowych tendencji w sztuce ogrodowej. Podobną funkcję pełniło drugie z XVII-wiecznych dzieł śląskich ogrodników – opublikowany w 1692 r. traktat Georga Herbsta Des Schlesischen Gärtners Lustiger Spatziergang. Autor pełnił funkcję ogrodnika księcia oleśnickiego Christiana Ulricha von Würtemberga. Wydarzeniem wykraczającym poza teren Śląska było wydanie we Wrocławiu w 1708 r. niemieckiego tłumaczenia dzieła Curiositez de la nature et de l’art sur la végétation, którego autorem był Pierre le Lorrain de Vallemont. Tłumaczem dzieła był członek wrocławskiej rady miejskiej Ferdinand Ludwig von Breßler und Aschenburg. Wymienić tu także trzeba wydrukowane w 1727 r. w drukarni wrocławskiego kolegium jezuickiego poświęcone ogrodnictwu dzieło Jacques’a Vanière’a Praedium rusticum. We wrocławskich zbiorach znajduje się obecnie także wiele innych traktatów ogrodniczych. Znaki własnościowe i dawne numery inwentarzowe wskazują, że większość z nich należała do dawnych bibliotek śląskich, a więc była tu znana i z całą pewnością oddziaływała na poziom sztuki ogrodniczej na Śląsku.
The importance endowed upon gardens in the period of the Renaissance and the Baroque may be witnessed not only in realizations but also in the number of treatises devoted to them. In the collection of old prints of the Wroclaw University Library there is a substantial collection of works devoted to agronomy, botany and garden art. A considerable part of them was used in Silesia in the 17th and 18th centuries, as they originate from collections of old Wroclaw libraries or Silesian monastic libraries. But the Silesians were not only passive recipients of works devoted to gardens, they also participated in propagating the knowledge of garden art. As early as 1590 there appeared a work devoted to agronomy, whose author was Martin Grosser, a parish priest from Szewce (Schewitz) near Wroclaw. The treatise of Johan Christof Hibner, Horticultura [...], was published in 1664. Hibner was a gardener of the duke of Oława. For the first time in the history of Silesia the potato was mentioned in this work. It also contains a register of garden plants of over 40 pages. However, it seems hardly possible that at that time all the plants mentioned by Hibner were cultivated in Silesian gardens and this text is more of an expression of an ideal vision, nevertheless, no doubt, it had an influence on spreading new tendencies in the art of gardening. A similar function was performed by another 17th century work of Silesian gardeners – the treatise of Georg Herbst Des Schlesischen Gartners Lustiger Spatziergang, published in 1692. The author performed the function of the gardener of duke Christian Ulrich von Würtemberg. An event which went beyond the area of Silesia was the publishing in Wrocław in 1708 the German translation of the work called Curiositez de la nature et de l’art sur la végétation, written by Pierre le Lorrain de Vallemont. The translation of this work was carried out by Ferdinand Ludwig von Bresler und Aschenburg, a member of the Wrocław municipal counsel. The work of Jacques Vanière Praedium rusticum devoted to gardening and published in 1727 by the printing house of the Jesuit College, should also be mentioned here. There are many other garden treatises in the collections of Wrocław. Ownership signs and one-time inventory numbers indicate that most of them belonged to former Silesian libraries and so this points to the fact that it was known and with all certainty influenced the art of gardening in Silesia.
Źródło:
Architectus; 2013, 1(33); 3-10
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe koncepcje prowadzenia działań
Autorzy:
Cieśla, Sławomir.
Powiązania:
Przegląd Sił Zbrojnych 2020, nr 6, s. 70-75
Data publikacji:
2020
Tematy:
Sztuka operacyjna
Teoria
Doktryny operacyjne
Projekty
Prognostyka wojskowa
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł dotyczy nowych projektów doktryn operacyjnych. Autorzy przybliżają cel tworzenia nowych koncepcji prowadzenia działań bojowych. Przedstawiają główne założenia amerykańskiej koncepcji działań bojowych o nazwie Mosaic Warfare. Omawiają nowe koncepcje walki dla marynarki wojennej, piechoty morskiej oraz sił powietrznych. Opisują także testy Mosaic Warfare przy pomocy gier wojennych oraz podejście do nowych koncepcji w polskich siłach zbrojnych.
Fotografie, rysunki.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies