Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Synchytrium endobioticum" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Propozycja zmian w polskiej skali oceny odporności odmian ziemniaka na raka ziemniaka zgodnie z Protokołem Diagnostycznym EPPO PM 7/28
Suggestions for changes in the Polish scale used to evaluate the resistance of potato cultivars to potato wart disease according to the EPPO Diagnostic Protocol PM 7/28
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42837889.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
metoda Glynne-Lemmerzahla
Synchytrium endobioticum
rak ziemniaka
ziemniak
Solanum tuberosum
Glynne-Lemmerzahl method
potato wart disease
potato
Opis:
W Polsce, od ponad 30 lat oceny odporności laboratoryjnej metodą Glynne-Lemmerzahla na raka ziemniaka następowały zmiany skali oceny do postaci akceptowanej przez Państwa Członkowskie Unii Europejskiej (UE). W roku 1980 (Malec, 1980) podstawą pierwszej skali oceny było występowanie sorusów, co pozwalało na selekcję podatnych i pozostawianie rodów odpornych. Zastosowanie tej skali nie pozwalało wyszczególnić rodów krańcowo odpornych, odpornych i słabo odpornych. W roku 2008 nowa skala pozwalała na taki podział, który wykonywano na podstawie reakcji nekrotycznych gospodarza (Przetakiewicz, 2008). Zastosowana skala oceny nie była jednak zrozumiała dla innych Państw Członkowskich UE i nie pokrywała się ze skalą Protokołu Diagnostycznego EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004). W Polsce skala rozpoczynała się od stopnia 0 (krańcowo odporne) poprzez IV, III, II/III, II do I (krańcowo podatne). Natomiast w skali Protokołu Diagnostycznego EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004) stopień 1 oznaczał krańcowo odporne poprzez 2, 3, 4 do stopnia 5 oznaczającego krańcową podatność. W roku 2009 podjęto decyzję o ujednoliceniu polskiej oceny odporności na raka ziemniaka zgodnie z Protokołem Diagnostycznym EPPO PM 7/28 (OEPP/EPPO, 2004) z podziałem na pięć stopni: 1 — krańcowo odporne, 2 — odporne, 3 — słabo odporne, 4 — słabo podatne i 5 — krańcowo podatne. Odmiany uznawane za odporne w warunkach laboratoryjnych (testowane metodą Glynne-Lemmerzahla) mieszczą się w przedziale od 1 do 3 stopnia.
Over 30 years of evaluating in Poland the resistance of potato to Synchytrium endobioticum by the Glynne-Lemmerzahl method, the resistance scale pattern has evolved to its final version that is acceptable to other Members of EU. In 1980, the first scale focused on the occurrence of sori. This approach allowed to eliminate susceptible breeding lines and recognize resistant lines. However, there was no possibility to discriminate between extremely resistant, resistant and weakly resistant lines. Such a discrimination was possible after developing in 2008 a new scale, based on the necrotic response of the host. This scale however was not understandable for other Members of EU. Moreover, it greatly differed from the scale accepted in the EPPO Diagnostic Protocol PM 7/28. In the Polish scale, 0 (extremely resistant) was followed by IV, III, II/III, II and I, the latter degree meaning extremely susceptible. In the EPPO scale, I (extremely resistant) is followed by 2, 3, 4 and 5, the latter degree indicating extremely susceptible. In 2009, the decision was made on adjusting the Polish scale to the EPPO standards. The modified scale has five degrees: 1 — extremely resistant, 2 — resistant, 3 — weakly resistant, 4 — slightly susceptible, and 5 — extremely susceptible. The cultivars considered as resistant to S. endobioticum under laboratory conditions based on the Glynne-Lemmerzahl method are given 1–3 points.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 254; 169-177
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie dwóch metod oceny stopnia porażenia kiełków ziemniaka patotypem 1(D1) grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.
Comparison of two methods for assessing the rate of infection of potato sprouts by pathotype 1(D1) of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41454298.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Synchytrium endobioticum
Solanum tuberosum
metoda Glynne-Lemmerzahla
metoda Spieckermanna
rak ziemniaka
ziemniak
odporność
Glynne-Lemmerzahls method
potato wart disease
resistance
Spieckermanns test
Opis:
W doświadczeniu użyto 5 zagranicznych odmian ziemniaka, które wykazywały polową odporność na patotyp 1(D1) Synchytrium endobioticum. Oceniono stopień porażenia kiełków odmian ziemniaka w warunkach laboratoryjnych metodą Glynne-Lemmerzahla i Spieckermanna. Przy użyciu pierwszej metody, 2 odmiany (Calla oraz Banba), zaklasyfikowano do słabo odpornych (od st. 0 do II/III). Pozostałe 3 odmiany (Orbit, Magda i Nancy), zakwalifikowano do słabo podatnych (od st. 0 do I). W metodzie Spieckermanna wszystkie z pięciu wymienionych odmian wykazywały pełną odporność laboratoryjną. Otrzymane wyniki wskazują na brak możliwości zróżnicowania testowanych odmian przy użyciu metody Spieckermanna. Metoda ta nie pozwala na wyróżnienie odmian takich, które wykazują częściową odporność lub podatność na testowany patotyp S. endobioticum. Zastosowanie metody Glynne-Lemmerzahla pozwala na taką identyfikację wśród testowanych odmian.
Five foreign potato cultivars: Banba, Calla, Magda, Nancy and Orbit, showing field resistance to pathotype 1 (D1) of Synchytrium endobioticum, were assessed for their resistance to this pathotype under laboratory conditions using comparatively the Glynne-Lemmerzahls method and the Spieckermanns test. When the Glynne-Lemmerzahls method was applied, cvs Banba and Calla were assessed as weakly resistant (ranks from 0 to II/III), and cvs Magda, Nancy and Orbit were classified into the group of slightly susceptible potatoes (ranks 0–I). Meanwhile, all the cultivars were assessed as resistant to S. endobioticum based on the Spieckermanns test. The results obtained indicate that the Glynne-Lemmerzahls method, but not the Spieckermanns one, is suitable for differentiating between potato cultivars resistant and partly resistant to pathotype 1 (D1) of S. endobioticum.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 67-76
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieszańce diploidalne ziemniaka źródłem odporności na raka ziemniaka (Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.)
Diploid potato hybrids — a source of resistance to potato wart disease (Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc.)
Autorzy:
Jakuczun, Henryka
Przetakiewicz, Jarosław
Wasilewicz-Flis, Iwona
Hara-Skrzypiec, Agnieszka
Smyda, Paulina
Zimnoch-Guzowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198477.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
diploidalny ziemniak
gamety 2n
odporność
patotypy
rak ziemniaka
Solnaum tuberosum
Synchytrium endobioticum
diploid potato
2n gamets
pathotypes
potato wart disease
resistamnce
Opis:
W latach 2006–2012 w IHAR — PIB w Radzikowie, w Pracowni Organizmów Kwarantan-nowych, oceniano diploidalne klony ziemniaka pod względem odporności na Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. Klony te, wyselekcjonowane w IHAR — PIB w Młochowie, w Pracowni Genetyki, są mieszańcami międzygatunkowymi ziemniaka Solanum tuberosum powstałymi z udziałem dzikich i uprawnych gatunków Solanum. Klony testowano pod względem odporności na patotypy: 1(D1), 2(G1), 2(Ch1), 3(M1), 6(O1), 8(F1), 18(T1) i 39(P1) S. endobioticum, pochodzące z kolekcji Pracowni Organizmów Kwarantannowych. Testy oceny odporności na patotypy S. endobioticum wykonano zmodyfikowaną metodą Glynne-Lemmerzahla. Z 288 badanych klonów wyselekcjonowano 101 odpornych na patotyp 1(D1). Grupę 70 klonów testowano pod względem odporności na pięć patotypów 2(G1), 2(Ch1), 6(O1), 8(F1) i 18(T1) S. endobioticum, 44 z nich dodatkowo na patotyp 3(M1), a 22 klony dodatkowo na patotypy 3(M1) oraz 39(P1). W wyniku testów wyselekcjonowano siedem diploidalnych klonów ziemniaka jednocześnie odpornych na siedem wirulentnych patotypów S. endobioticum: 2(G1), 2(Ch1), 3(M1), 6(O1), 8(F1), 18(T1) i 39(P1). Są to wyjątkowo złożone rekombinanty pod względem odporności na patotypy S. endobioticum, jakich dotychczas nie opisano w innych pracach. Mieszańce te są materiałem do poszukiwania i lokalizacji na mapie genetycznej ziemniaka markerów sprzężonych z odpornością na poszczególne patotypy S. endobioticum. Odporne klony diploidalne charakteryzują się dobrym poziomem cech jakościowych i odpornościowych. Pięć z nich wytwarza męskie gamety o niezredukowanej liczbie chromosomów (gamety 2n), dzięki którym allele odporności na patotypy S. endobioticum można przekazać na poziom tetraploidalny w krzyżowaniach 4x × 2x.
In 2006–2012 in IHAR — PIB Radzików, in Laboratory of Quarantine Organisms, diploid potato clones were tested for resistance to Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. The diploid clones selected in IHAR — PIB Młochów, in Laboratory of Genetics, were interspecific hybrids of Solanum tuberosum possessing in their pedigree wild and primitively cultivated Solanum species. Clones were tested for resistance to following pathotypes of S. endobioticum: 1(D1), 2(G1), 2(Ch1), 3(M1), 6(O1), 8(F1), 18(T1), and 39(P1), from the collection of Laboratory of Quarantine Organisms. Modified method of Glynne-Lemmerzahl was used for evaluation of their resistance. From 288 tested clones 101 were found resistant to pathotype 1(D1). The group of 70 clones was tested for resistance to 5 pathotypes of S. endobioticum: 2(G1), 2(Ch1), 6(O1), 8(F1), and 18(T1); 44 clones from that group were evaluated additionally for the pathotype 3(M1) and 22 clones were assessed for 2 additional pathotypes 3(M1) and 39(P1). Selection resulted with 7 diploid clones simultaneously resistant to 7 virulent pathotypes of S. endobioticum: 2(G1), 2(Ch1), 3(M1), 6(O1), 8(F1), 18(T1), and 39(P1). They are complex recombinants combining resistance to wart disease agent pathotypes that have not been described in other studies, so far. Selected resistant hybrids are excellent material for identification and localization on potato genetic map of genetic markers linked to the resistance to particular pathotypes of S. endobioticum. These diploid clones exhibit a good level of quality and resistance traits. Five of them produce male 2n gametes which can be used in 4x × 2x crosses for transfer of alleles of resistance to wart disease agent pathotypes to tetraploid level.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 268; 113-119
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odporność polskich odmian ziemniaka na występujące w kraju wirulentne patotypy 2(Ch1) i 3(M1) grzyba Synchytrium endobioticum (Schilb.) Per.
Resistance of Polish cultivars of potato to virulent pathotypes of Synchytrium endobioticum (Schilb.) Per.: 2(Ch1) and 3(M1)
Autorzy:
Przetakiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43021657.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
metoda Glynne-Lemmerzahla
odporność odmian
Synchytrium endobioticum
patotypy
rak ziemniaka
ziemniak
Solanum tuberosum
Glynne-Lemmerzahl method
cultivar resistance
pathotypes
potato wart disease
potato
Opis:
Od roku 2008 w Procowni Organizmów Kwarantannowych oceniana była odporność na wirulentne patotypy S. endobioticum 2(Ch1) i 3(M1) 69 polskich odmian ziemniaka. Dziesięć z nich: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba i Ślęza było odpornych na patotyp 2(Ch1): a jedenaście: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba, Ślęza i Rudawa uznano za odporne na patotyp 3(M1). Kolejne 7 odmian: Harpun, Neptun, Pasja, Sonda, Hinga, Miłek i Ruta oceniono jako słabo podatne na obydwa testowane patotypy. Odmiana Rudawa wykazała słabą podatność tylko na patotyp 2(Ch1) była natomiast odporna na patotyp 3(M1). Za odmiany odporne na dany patotyp grzyba uznano tylko takie, które wykazały pełną odporność zarówno w warunkach laboratoryjnych jak i w testach doniczkowych. Odmiany, które charakteryzowały się słabą lub krańcową podatnością w testach laboratoryjnych były dyskwalifikowane. Każda z odmian, która została ostatecznie uznana za odporną była oceniana w ciągu 2–3 lat w co najmniej 3 niezależnych doświadczeniach.
The resistance of 69 Polish cultivars of potato to virulent pathotypes of S. endobioticum 2(Ch1) and 3(M1) has been evaluated since 2008 at the Laboratory of Quarantine Organisms. Ten of them: Ikar, Wist, Cekin, Adam, Ibis, Bzura, Gandawa, Kuba, Zagłoba and Ślęza were found to be resistant to pathotype 2(Ch1). The same cultivars as well as cv. Rudawa appeared to be resistant to pathotype 3(M1). Another 7 cultivars: Harpun, Neptun, Pasja, Sonda, Hinga, Miłek and Ruta have been assessed as weakly susceptible to both pathotypes, whereas cv. Rudawa was found to be weakly susceptible to the 2(Ch1) but resistant to the 3(M1). The group of resistant cultivars included only those which have been classified as resistant both in laboratory and in pot tests. The cultivars assessed as weakly or extremely susceptible under laboratory conditions have been declassified. All the resistant cultivars were tested using the Glynne-Lemmerzahl method in at least 3 independent replications during a period of 2 or 3 years.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 207-214
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zdrowotnosci polskiego ziemniaka i jej zagrozenia
Autorzy:
Sadowski, C
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800304.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
choroby kwarantannowe
rak ziemniaka
zgnilizna kielkow
zdrowotnosc roslin
Rhizoctonia solani
odmiany roslin
parch srebrzysty
sucha zgnilizna bulw ziemniaka
choroby roslin
bakterioza pierscieniowa ziemniaka
zaraza ziemniaka
Helminthosporium solani
ziemniaki
Phytophthora infestans
Synchytrium endobioticum
Clavibacter michiganensis ssp.sepedonicus
Fusarium
quarantine disease
potato wart
sprout rot
plant health
plant cultivar
silver scurf
tuber dry rot
plant disease
bacterial ring rot
late blight
potato
Opis:
One of the main reasons of low potato yields in Poland is plant health. Many farmers, particularly those growing potatoes for their own needs, plant the same material year by year, making the situation worse and worse. Such a procedure significantly increases the viral infections of plants. The yield obtained from such infected plants will be always low. Numerous disqualifications of seed plantations or the degradations to lower degree ranging in 1989-2001 from 14.9 to 43.1%, indicate strong threat by viruses. Seed tubers mag also be a source of bacterial and fungal origin diseases. The most dangerous are: the black leg, wet rot of tubers and common scab. Apart from production specialization the healthy seed tubers are the basis to reduce the risk of diseases. Sprout rot (Rhizoctonia solani) also decreases the yield. Extremely high threat occurs in the years of lower temperature and higher soil moisture content during germination. Potato blight (Phytophthora infestans) is a serious problem during the whole vegetation season. Losses of potato yield in Poland in the years favourable for disease development on unprotected plantations may achieve even 60-70% of potential yield. In the last years increased demand on the tubers of very high quality, both for direct consumption, and for industrial processing, resulted in higher importance of tuber peel pathogens. Silver scurf (Helminthosporium solani), occurring at various intensity, becomes more and more important in Poland. Dry rot of the tubers (Fusarium spp.) may also develop during storage. Separate problem is connected with preventing the expansion of quarantine diseases that may cause loses, both direct - lower yield, and indirect - resulting from quarantine regulations - such as field disqualification, prohibition of potato cultivation, ban of the export and local turnover. Under Polish climatic conditions the most dangerous quarantine objects are ring rot of potato (Clacibacter michiganensis subsp. sepedonicus) and potato canker (Synchytrium endobioticum).
Jedną z głównych przyczyn niskich plonów ziemniaka w Polsce jest zdrowotność roślin. Wielu rolników, szczególnie uprawiających ziemniaki na własne potrzeby, wysadza przez wiele lat własny materiał sadzeniakowy, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację. Wysadzanie przez kilka lat własnego materiału sadzeniakowego powoduje wzrost zawirusowania roślin, sięgające nawet do kilkudziesięciu procent. Plon z takich roślin zawsze będzie niski. O silnym zagrożeniu przez wirusy świadczą liczne dyskwalifikacje lub degradacje do niższego stopnia plantacji nasiennych, wynoszące w latach 1989-2001 od 14,9 do 43,1%. Z sadzeniakami mogą przenosić się także choroby bakteryjne i powodowane przez grzyby. Z chorób bakteryjnych w produkcji ziemniaka największe znaczenie mają: czarna nóżka, mokra zgnilizna bulw, parch zwykły ziemniaka. Podstawą zmniejszenia ryzyka chorób, niezależnie od kierunku produkcji są zdrowe sadzeniaki. Plony obniża także zgnilizna kiełków (Rhizoctonia solani). Szczególnie duże zagrożenie występuje w latach, kiedy panują niższe temperatury i duża wilgotność gleby w okresie wschodów. W okresie wegetacji dużym problemem jest zaraza ziemniaka (Phytophthora infestans). Straty plonu w Polsce w sprzyjających latach dla rozwoju choroby na plantacjach niechronionych mogą osiągać nawet 60-70% potencjalnego plonu. W ostatnich latach w Polsce nastąpił wzrost zapotrzebowania na bulwy bardzo wysokiej jakości, tak do bezpośredniej konsumpcji, jak i na potrzeby przetwórstwa spożywczego, co spowodowało wzrost znaczenia patogenów skórki bulw. Coraz większego znaczenia nabiera parch srebrzysty (Helminthosporium solani), który występuje w całym kraju ale w różnym nasileniu. Podczas przechowywania rozwijać się może sucha zgnilizna bulw ziemniaka (Fusarium spp.). Oddzielnym problemem jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób kwarantannowych, które mogą powodować straty zarówno bezpośrednie - obniżenie plonu, jak i pośrednie, wynikające z przepisów kwarantannowych (dyskwalifikacja polowa, zakaz uprawy ziemniaka, wstrzymanie eksportu, obrotu wewnętrznego). Z obiektów kwarantannowych do najgroźniejszych w warunkach Polski najgroźniejsze są bakterioza pierścienowa ziemniaka (Clacibacter michiganensis subsp. sepedonicus) i rak ziemniaka (Synchytrium endobioticum).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 1; 37-51
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies