Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Syn Boży”" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Neoplatoński Bóg Orygenesa
Autorzy:
Leszczyński, Rafał Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106071.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Orygenes
neoplatonizm
Plotyn
Jednia
Bóg
Logos
Syn Boży
Opis:
Koncepcję Boga Orygenesa należy analizować w kontekście filozofii neoplatońskiej. Zgodnie z nauczaniem neoplatońskim Orygenes przedstawiał Boga jako niematerialną, niezmienną i niepodzielną Jednię, która jest źródłem istnienia wszystkich bytów. Nawiązując do neoplatonizmu twierdził, że boskość i doskonałość bytów zmniejsza się wraz z oddalaniem się ich od źródła bytu, czyli Boga. Również Syn Boży ma w sobie mniej boskości i doskonałości od Boga Ojca, będąc Bogiem w sensie wtórnym.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 415-423
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica Jezusa - Mesjasza i Syna Bożego, który stał się Człowiekiem (J1, 1-14)
Mystery of Jesus - Messiah and Son of God who becam a Human Being (J1,1-14)
Autorzy:
Witczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Son of God
Logos
Jesus Christ
Syn Boży
Jezus Chrystus
Opis:
Czwarta Ewangelia rozpoczyna się wielkim hymnem ku czci Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który stał się człowiekiem (J 1,1–14). Objawia on najważniejsze aspekty tajemnicy osoby odwiecznego Logosu – Jednorodzonego Boga, pełnego „daru Prawdy” (J 1,14.16). Ewangelista wprowadza w tajemnicę Logosu, który będąc stale zjednoczony z Ojcem (1,1–5), wkroczył w dzieje ludzi, gdy „stał się ciałem” (1,6–14). Św. Jan w swoim świadectwie, rozpoczynającym się w 1,19, a kończącym w 21,25, pozwala kolejnym generacjom ludzi wnikać w misterium Jezusa Chrystusa. On jest nową Świątynią, w której wierzący otrzymują pełnię objawienia („dar Prawdy”) i łaskę stawania się dziećmi Bożymi, czyli „synami w Synu”. Analiza trzech, głównych, części hymnu, pozwoliła autorowi artykułu w jakimś stopniu wniknąć w trójwymiarowe misterium „Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1,14). Jest to najpierw wymiar egzystencji osoby Słowa u Boga (ww. 1–5), potem Jego wcielenie (ww. 6–14) i aktywność wewnątrz wspólnoty wierzących. (ww. 15–18). Następnie wykazuje, że tworząca się od momentu wcielenia Logosu wspólnota wierzących, Kościół, czyli wspólnota nowej Świątyni, powołana jest do dawania światu świadectwa o Bogu objawiającym swą Chwałę w Jezusie Chrystusie – Chwałę Jednorodzonego Syna. Każdy człowiek poprzez wiarę w „Słowo, które stało się ciałem”, i Kościół jako wspólnotę („my”) już teraz w niej uczestniczy
The Fourth Gospel begins with the great hymn praising Jesus Christ, the Son of God who became man (John 1,1–14). The hymn reveals the most important aspects of the mystery of the eternal Logos, the Firstborn of God, the full “gift of Truth” (John 1,14.16). The Gospel writer introduces his readers in the mystery of Logos, who, being constantly united with the Father (John 1,1–5), entered the history of men and “became flesh” (1,16–14). In his witness, which beings in 1,19 and finishes in 21,25, John allows next generations to penetrate the mystery of Jesus Christ. He is the New Temple in which the believers receive the fullness of revelation (the “gift of Truth”) and the grace to become children of God, that is, “sons in the Son”. The analysis of the three parts of the hymn allowed the author to illumine the three-dimensional mystery of the “Word that became flesh and dwelt among us” (John 1,14). The first dimension is the existence of the Word with God (vv. 1–5), the second one is His incarnation (vv. 6–14), and the third one is acting within the community of believers (vv. 15–18). Subsequently, the author shows that the community of believers, which is established from the moment of the incarnation of Logos, the Church, or the community of the New Temple, is called to give witness to the world on God who reveals his glory in Jesus Christ, namely, the glory of the Firstborn. The Church as a community (“we”) and every man already participates in this glory through faith in the “Word that became flesh”.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 59-106
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Syn Boży" i "Syn człowieczy" w Chrystologii źródła Q
Autorzy:
Paciorek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178490.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
źródło Q
Syn Boży
Syn Człowieczy
source Q
Son of God
Son of Man
Opis:
The title “Son of God” appears in Q only in the pericope about the tempting of Christ (Luke 4,1-13). Jesus only and exclusive relation to the Father is a significant point of confrontation between Jesus and his opponent. Contrary to Israel carried across the desert like the Son by his Father (Deut 1, 31; 8, 5) and again and again succumbing to temptations, Jesus proves to be a true “Son of God” behaving according to God's orders; the only Obedient one. The title “Son” in Q (Luke 10, 21) finds its roots in the wisdom circle. Pronouncements about the Father, typical of Jesus, have affected the understanding of Sonship in the sense of mutual cognition and in consequence in the sense of revelation. After discussing the ideological context of the phrase “Son of Man” the author analyses Jesus' pronouncements concerning the Son of Man. They point to the Son of Man acting on Earth and to the Son of Man appearing at the judgement. The article is concluded with a review of opinions about the historical authenticity of the discussed statements. Acceptance of the substantial authenticity of the statements concerning the Son of Man seems justified, although the influence of a Christian hand is not ruled out.
Źródło:
The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 81-104
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota synostwa Bożego (Gal 3, 26-27)
Autorzy:
Szymanek, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162862.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synostwo
syn Boży
Ga 3
26-27
sonship
Son of God
Gal 3
Opis:
Den Stoff des Artikels bildet die Frage, wie der hl. Paulus die Lehre der Gotteskindschaft versteht. Der Verfasser stützte sich auf den Text des Galaterbriefes 3, 26-27, und begründet es, dass dieser Text grundlegend für das behandelte Problem ist, während andere Texte des hl. Paulus, die von der Kindschaft Gottes sprechen, nur einige wenige, zum Text des zitierten Galaterbriefes gehörende Aspekte anführen. Den Inhalt der Kindschaft Gottes bilden zwei grundlegende Elemente: der Glaube und die Taufe. Daher ist der ganze Inhalt des Glaubens und der Taufe wesentlicher Inhalt dieser Kindschaft. Der Glaube und die Taufe bilden die Mitwirkung Gottes und des Menschen. Der Glaube, als erste Gabe Gottes, ist die Zusammenfassung der von Gott offenbarten und durch die Apostel gelehrten Wahrheiten, er ist auch die innerliche Disposition des Zuhörers, die ihn zum Annehmen dieser Wahrheiten befähigt und sich mit seiner ganzen Persönlichkeit Gott ergeben lasst. Dieser innere Akt der Gottergebung ist gleichzeitig die Folge des menschlichen Wirkens und wird in ganzer Vollkommenheit durch den Empfang der Taufe geäussert. Die Taufe, als zweite Gabe Gottes, ist das Element, durch welches der Mensch sich mit Gott, dem Vater, Christus und dem Heiligen Geiste verbindet. Mit Gott, dem Vater, ist er verbunden, weil Gott die Liebe zu dem Menschen ist, also die Ursache des Erlösungswerkes Jesu Christi. Mit Christus vereinigt sich der Mensch in der Taufe, als Nachkomme des „zweiten Adams”, mit seinem Tode und seiner Auferstehung verbunden. Mit dem Heiligen Geiste dagegen verbindet sich der Neophyt dadurch, dass der Heilige Geist in der Taufe durch das Einwohnen im Menschen wirkt und ihn mit seinen Gaben beschenkt — mit tieferem Verständniss der Wahrheiten Gottes, mit Kraft und Liebe. Die Verbindung mit Gott, Christus und dem Heiligen Geiste und die innere Umwandlung des Menschen bildet in ihm den neuen Zustand, der alte Sünden hinwegnimmt und von Natur aus verlagt, sie zu meiden und gerechte Taten auszuüben. Ausserdem gibt dieser Zustand das Recht, das künftige ewige Leben zu erben. Der auf diese Weise mit Gott vereinigte Mensch das Gotteskind — bildet eine Einheit mit anderen Menschen — den Kindern Gottes.
Źródło:
The Biblical Annals; 1969, 16, 1; 61-76
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tytuły chrystologiczne w Ewangelii Galilejskiej, czyli w źródle Q
Christological titles in the Galilean Gospel (Q source)
Autorzy:
Buras, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761782.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
tytuły chrystologiczne
Syn Boży
Syn Człowieczy
Syn
źródło Q
christological titles
Son of God
Son of Man
Son
Q source
Opis:
Artykuł przybliża główne tytuły chrystologiczne zawarte w źródle Q. Centralnym tytułem chrystologicznym, w którym pozostałe określenia się zawierają, jest określenie „Syn Boży”. Autentyczne słowa Jezusa zawarte w źródle Q wskazują na świadomość Bożego synostwa, a także na wyjątkową więź Syna z Ojcem. Autorytet Jezusa dokument podkreśla również przez użycie tytułu „Syn Człowieczy”, który odnosi się do życia ziemskiego oraz do oczekiwanego sędziego w eschatologicznej przyszłości.
The article introduces the main Christological titles contained in the Q document. The central Christological title, in which the other terms are included, is the term “Son of God”. The authentic words of Jesus, which are contained in the Q source, indicate the awareness of Divine filiation and the unique bond between the Son and the Father. This document emphasizes Jesus’ authority also by using the title “Son of Man”. This title refers to the earthly life and to the anticipated judge in the eschatological future.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2020, 39, 2; 31-47
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Markowa Ewangelia o Synu Bożym
Mark’s Gospel about the Son of God
Autorzy:
Malinowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Marek
Ewangelia
Syn Boży
Jezus Chrystus
St. Mark
Gospel
Son of God
Jesus Christ
Opis:
Every gospel discovers the truth about God. St. Mark reveals Jesus Christ to us. Gospel shows us identity of Jesus, presents him, and with details shows his relation to his father. The title of this gospel is given by Mark himself, and at its very beginning appears the subject of Gods fatherhood.Mark focuses on the vision of the mission of Jesus. Presents with details showing chronology of events in Jerusalem, exactly showing also the relation between Jesus and his pupils. Firstly we see the picture of a person, than crucified Messiah, human son, and finally Gods Son.The article focuses on only two crucial moments of St. Marks Gospel: the description of baptism and the death of Jesus (the confession of centurion) showing Jesus as Gods son.Tradition perpetuates the belief that it is a work about Gods son. Mark shows it in the very first sentence. His baptism is a confirmation of solidarity of Jesus and sinners, but also climax in St. Mark Gospel. This moment convinces us that the mission of John the Baptist is fulfilled. In the direct closeness of the death of Jesus we see this happening emphasising the significance of what happened. The centurion ascertains a big change after the death of Jesus. It is also a condensation of a faith admission of commune into godhead after his death and resurrection.Mark admits just like Matthew extraordinary happenings that took place in nature after his death. The confession of centurion is shown similarly by Mark and Matthew. By introducing the centurions figure Mark shows the analogy between the baptism and the death of Jesus. Mark in his gospel speaks to those who are unfaithful and to those who wander. By reading marks gospel they can see that Jesus is alive and acts in reference to the Father. And at the same time we can see that alongside there exists the Father and the Son.
Każda Ewangelia odkrywa przed nami prawdę o Bogu. Chcę pokazać, że św. Marek objawia nam Jezusa Chrystusa. Ewangelista, ukazując nam tożsamość Jezusa, przedstawia, kim On jest oraz szczegółowo rysuje nam relację Jezusa z Ojcem. Tytuł tej Ewangelii nadaje sam Marek, a na samym początku pojawia się temat ojcostwa Boga.Marek skupia się na wizji posłannictwa Jezusa. Bardzo dokładnie przedstawia chronologię wydarzeń z publicznej działalności Jezusa w samej Jerozolimie, dokładnie ukazuje też relacje Jezusa i uczniów. Najpierw widzimy obraz człowieka, nauczyciela, dalej ukrzyżowanego Mesjasza, Syna Człowieczego i w końcu Syna Bożego. W swojej prezentacji zatrzymuję się jedynie nad dwoma kluczowymi momentami Ewangelii św. Marka: opis chrztu i śmierci Pana Jezusa (wyznanie setnika), które ukazują Chrystusa jako Syna Bożego.Sama tradycja utrwala przekonanie, że jest to dzieło o Synu Bożym. Marek pokazuje to już w pierwszym zdaniu: „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym” (Mk 1,1). Chrzest Jezusa jest potwierdzeniem solidarności Jezusa z grzesznikami, ale i punktem kulminacyjnym Ewangelii św. Marka. Ten moment utwierdza nas w tym, że teraz wypełnia się misja Jana Chrzciciela. W bezpośredniej bliskości śmierci Jezusa zauważamy wydarzenie, które podkreśla znaczenie tego, co się stało. Opis ten pokazuje nam poganina i jego serce, w którym coś się dzieje. Setnik stwierdza wielką zmianę, która ma miejsce po śmierci Pana Jezusa. Jest to jednocześnie streszczenie wyznania wiary gminy w bóstwo Chrystusa po jego zmartwychwstaniu.Marek wskazuje tak jak Mateusz niezwykłe zjawiska, jakie miały miejsce w naturze po śmierci Pana Jezusa. Wyznanie setnika Mateusz i Marek ukazują podobnie. Wprowadzając postać setnika, Marek wskazuje analogię, jaka jest pomiędzy chrztem i śmiercią Jezusa. Marek w swojej Ewangelii przemawia do niewierzących i do tych którzy jeszcze błądzą. Czytający więc Ewangelię Markową mogą zobaczyć, że Jezus żyje i działa w odniesieniu do Ojca, a jednocześnie możemy zobaczyć, że obok Syna istnieje Ojciec.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 281-291
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ as the Persona Speaking according to Origen’s First Homily on Psalm 15(16)
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134453.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos
Syn Boży
Mesjasz
Chrystus
Kościół
Eucharystia
Hades
God’s Son
Messiah
Christ
Church
Eucharist
Opis:
The discovery of Origen’s commentaries on Psalms in 2012 was an event for patristic studies. These commentaries are prepared in the form of homilies. It is said that Origen published them at the end of his life. In preparing his homilies, he applied the allegorical method as he used to do in many of his works. The implied author of Psalm 15(16) speaks in the first person. For Origen, it was evident that the persona speaking in Psalm 15(16) was Christ. Indeed, this Psalm belongs to the messianic Psalms. The article draws attention to three points: 1) Christ as the persona which has seen no corruption after the death in body; 2) Christ speaking about the Church; 3) Christ’s double inheritance corresponding to His double nature: Divine and human. The Son of God (eternal Logos) is connected ontologically to the Father. He is also connected to the people, especially to Christians. The Son of God acts for Christians in the Church. When the Son prays for protection, He prays for Himself and for the faithful. In his commentary on Psalm 15(16), Origen wanted to expose the unity of the Old Testament with the New Testament: God’s Son, Logos, Messiah and Christ is the center of both Testaments.
Odkrycie komentarza Orygenesa do dziesięciu psalmów w 2012 roku było znaczącym wydarzeniem dla studiów patrystycznych. Komentarze te zredagowane są w formie homilii. Przypuszcza się, że Orygenes opublikował je pod koniec życia. Orygenes posługuje się w nich, podobnie jak wielu innych swych dziełach, alegoryczną metodą interpretacji Pisma Świętego. Autor Psalmu 15 mówi w pierwszej osobie. Dla Orygenesa było rzeczą oczywistą, że tą osobą (prosōpon) jest Chrystus. Istotnie, Psalm 15(16) należy do psalmów mesjańskich. Niniejszy artykuł dotyczy trzech rzeczy: 1) Chrystus jako osoba, której ciało nie doznało rozkładu po śmierci; 2) Chrystus mówiący o Kościele; 3) podwójne dziedzictwo Chrystusa odpowiadające dwu naturom – boskiej i ludzkiej. Syn Boży (wieczny Logos) jest związany z Bogiem Ojcem ontologicznie. Jest on także związany z ludźmi, szczególnie z chrześcijanami. Syn Boży działa na rzecz chrześcijan w Kościele. Jeśli Syn prosi Boga Ojca o protekcję, to prosi o nią dla siebie, a także dla wierzących. W swym Komentarzu do Psalmu 15(16) Orygenes chciał podkreślić jedność Starego Testamentu z Nowym: w centrum obu znajduje się Logos jako Syn Boży, Mesjasz i Chrystus.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 65-86
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synoptyczne ujęcie roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję (Mt 1,18.20; Łk 1,35)
A Synoptic Approach to the Role of the Holy Spirit in the Conception of Jesus through Mary (Matt 1:18.25; Luke 1:35)
Autorzy:
Witkowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595545.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Duch Święty
Najwyższy
zstępować
ocieniać
Syn Boży
Holy Spirit
the Most High
descend
shade
Son of God
Opis:
The article is based on the analysis of three verses (Matt 1:18.20; Luke 1:35), which deal with the role of the Holy Spirit in the conception of Jesus through Mary. Matthew uses the formulation “by the Holy Spirit” twice. Luke, in this context, uses a parallel indicating that the Holy Spirit is the power of the Most High that is God. The Holy Spirit is in these texts a separate Person having a relationship with the Father and acting on his behalf. Therefore the conceived Child will be Holy and called God’s Son from the moment of conception. In this way, the version of the text by Matthew receives a fuller understanding when read from the perspective of Luke.
Artykuł opiera się na analizie trzech wersetów (Mt 1,18.20; Łk 1,35), które traktują o roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję. Mateusz dwukrotnie posługuje się formułą „z Ducha Świętego”, natomiast Łukasz stosuje w tym kontekście paralelę wskazującą, że Duch Święty jest mocą Najwyższego, czyli Boga. Duch Święty jest w tych tekstach odrębną Osobą, mającą więź z Ojcem i działającą w Jego imieniu. Dlatego poczęte Dziecko będzie Święte i nazwane od samego poczęcia Synem Bożym. W ten sposób tekst Mateuszowy otrzymuje pełniejsze zrozumienie, gdy jest odczytany w perspektywie Łukaszowej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys i moc wiary. Refleksja nad myślą Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
The Crisis and the Power of Faith. Reflecting upon the Thought of Joseph Ratzinger - Benedict XVI
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234092.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
rozum
Logos
Syn Boży
Kościół
Józef Ratzinger − Benedykt XVI
faith
reason
Son of God
Church
Joseph Ratzinger – Benedict XVI
Opis:
Joseph Ratzinger – Benedict XVI is aware of both the power and the crisis of faith. The Pope traces the roots of the contemporary crisis of faith in the complex network of external negative factors, represented by such phenomena as relativism, postmodernism or liberalism. However, His Holiness also reaches into the depth of a human being to diagnose an intrapersonal crisis. Overwhelmed by these negative trends, modern humans are incapable of the definitive comprehension of the essence of their faith. This is why Benedict XVI points towards the faith of the Church and its true power as a way out of the crisis. The history of the Church is not a history of scandals, but is a source of hope. This is the hope of the faith in Jesus Christ, expressed by the Church in its invariable, original message. The faith in Jesus Christ is the faith in a real concrete Person, the incarnated Logos. This is why Christian faith is personalistic, trinitary and communal in its nature, but its central attribute is its being reason-oriented, Logos-oriented. The characteristic feature of Christian faith as propounded by Joseph Ratzinger is its rationality. To believe is to place trust in Logos, the Sense that supports the whole universe and the human being. The Logos is not an Ancient Greek reason, but the Divine Logos who was incarnated in Jesus Christ. Under His power, Christianity becomes „the religion of the Logos”, the religion of creative power that has created the world, supports it and directs it towards the Pleroma. Is it, therefore, true to contend that the contemporary lack of faith is simply a loss of rationality? Let us hope that this reflection can wake homo sapiens up, if the species is still rational enough to realize the truth.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 7-18
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonograficzne przedstawienia Chrystusa pod postacią anioła w kontekście opisów biblijnych
ICONOGRAPHIC PRESENTATION OF CHRIST IN CHARACTER DESCRIPTIONS ANGEL IN THE CONTEXT OF BIBLE
Autorzy:
Cyrek, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489986.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ikona
anioł
sztuka bizantyjska
Syn Boży
Mądrość Boża
icon
ngel
Byzantine art
the Son of God
the Wisdom of God
Opis:
The article describes the iconographic images of Christ in the form of an angel, which developed in the art of the east, but were also present in the West. Such images are often associated with a symbolic representation of the Divine Wisdom, an example of which is the icon Sophia-Wisdom of God coming from Novgorod. The icon in the center of this is shown angel who can be identified with the Son of God or the Holy Spirit. The inspiration for these subjects were texts from the Book of Sirach, the Book of Wisdom, or the Book of Proverbs. To be known iconographic types on Christ Sacred Silence, which was based on the prophecies of Isaiah. In the West, the more popular he was painting entitled Christ Crucified Serafin, which is based on the vision of St. Francis of Assisi. The best-known present Christ as an angel also appear to topics showing the type of the Old Testament Trinity, where the three angels who sit at the table imagine the three divine Persons. The most famous of this type of icon is by Andrew Rublev.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2015, 22; 99-126
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cel wcielenia Syna Bożego i jego znaczenie dla człowieka
Autorzy:
Gardocki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369736.pdf
Data publikacji:
2021-03-03
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
stworzenie
wcielenie
Syn Boży
Jezus Chrystus
człowieczeństwo Boga
przebóstwienie
usynowienie
creation
incarnation
Son of God
Jesus Christ
humanity of God
deification
domination
Opis:
Centralną prawdą wiary chrześcijańskiej jest prawda o Jezusie Chrystusie jako odwiecznym Synu Bożym, który, gdy nadeszła pełnia czasu, stał się człowiekiem. Prawda ta ma swoje odniesienie i oparcie w konkretnym wydarzeniu, jakim jest wcielenie Syna Bożego, którym jest Jezus Chrystus. Dlatego w Jezusie Chrystusie, który jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, dochodzi do spotkania Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Dochodzi do wymiany między tym, co boskie,i tym, co ludzkie, której celem jest przebóstwienie człowieka i uczynienie z niego przybranego syna Bożego oraz włączenie go w życie samego Boga. Spotkanie to odsłania jednocześnie prawdę o konstytutywnym ukierunkowaniu Boga na człowieka, jak i człowieka na Boga. Ukierunkowanie to jest związane z tym, że w Bogu istnieje Słowo, które ma zdolność do człowieczeństwa, tj. do stania się człowiekiem. Zdolność ta wynika z samego bytu Słowa i z tego, kim jest Ono w Bogu – immanentną samowypowiedzią Boga w Jego odwiecznym życiu trynitarnym i z tego względu jest również samowyrażeniem się Boga na zewnątrz. Dlatego kiedy Bóg wypowiada siebie na zewnątrz, co ma miejsce w akcie stworzenia, powstaje człowiek, któremu Bógofiarowuje się jako pełnia. W pierwszym punkcie niniejszego artykułu zostaje ukazany cel i motyw wcielenia Syna Bożego. Skoro wcielenie Syna Bożego znajduje się w centrum planu Bożego i jest odwiecznie zamierzone przez Boga, który stwarzając człowieka, myślał o wcieleniu swojego Syna, oznacza to, że wcielenia nie należy widzieć i rozumieć jakowydarzenia wymuszonego przez grzech człowieka. Ten ostatni natomiast wpłynął jedynie na sposób, w jaki dokonała się realizacja zamierzonego przez Boga pierwotnego celu stworzenia człowieka, jakim było przebóstwienie i usynowienie go oraz danie mu uczestnictwa w życiu Bożym. W drugim z kolei punkcie przedstawimy to, co wcielenie Syna Bożego przynosi ludzkości oraz to, że jest ono z jednej strony objawieniem najgłębszej tajemnicy na temat człowieka i jego powołania, z drugą zaś ich realizacją. Dlatego wcielenie Syna Bożego jest wydarzeniem, które odsłania prawdę o tym, że wielkość Boga i Jego chwała nie realizuje się kosztem pomniejszenia wielkości i chwały człowieka, gdyż jest ono wyniesieniem człowieczeństwa do szczytu jego możliwości i jest promocją człowieka przez Boga
The central truth of the Christian faith is the truth about Jesus Christ as the eternal Son of God who, when the fullness of time came, became a man. This truth has its own reference and support in a specific event, which is the incarnation of the Son of God, who is Jesus Christ. Therefore, in Jesus Christ, who is the true God and a true man, God meets the human being and the human being meets God. There is an exchange between the divine and the human, the purpose of which is to divinise the human being and make him/her an adopted son of God and to include him in the life of God Himself. This encounter at the same time reveals the truth about the constitutive direction of God towards humans as well as humans towards God. This orientation is related to the fact that there is a word in God that has the capacity for humanity, i.e. to become a human being. This ability results from the very existence of the Word and what It is in God, namely, that It is God’s immanent self-expressionin His eternal Trinitarian life and is therefore also the self-expression of God outside. Therefore, when God declares Himself outside, which takes place in the act of creation, a human being is created to whom God offers Himself as a fullness. In the first part of this article, the purpose and theme of the incarnation of the Son of God is shown. It is shown that since the incarnation of the Son of God is at the centre of God’s plan and is eternally intended by God, who when creating a human being thought about the incarnation of His Son, means that incarnation should not be seen and understood as an event forced by human being’s sin. The latter, however, influenced only the way in which God’s original purpose of human creation was accomplished which was his/her deification and the adoption and giving him/her participation in the life of God. In the second part in turn is shown what the Incarnation of the Son of God brings to humanity and the fact that it is on the one hand the revelation of the deepest mystery about the human being and his/her vocation, and on the other hand their implementation. Hence the incarnation of the Son of God is an event that reveals the truth that the greatness of God and His glory is not realised at the expense of diminishing the greatness and glory of the human being, because it is the elevation of humanity to the height of its possibilities and is the promotion of the human being by God
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 2; 5-21
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre aspekty trynitologii współczesnej
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669635.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Trinity
Son of God
Holy Spirit
language
doctrine
love
freedom
communion
prayer
Trójca
Syn Boży
Duch Święty
język
dogmat
miłość
wolność
komunia
modlitwa
Opis:
Theology has recently witnessed a renewed interest in the primary mystery of Christianity, namely the mystery of the Holy Trinity. The effects of theological reflection in this matter are becoming more and more visible. More prominent position of Christology inevitably results in a profound reflection over the origins of Jesus Christ phenomenon framed by the mystery of the Trinity as well as over his lasting connection with this mystery (pre-existence). Jesus Christ is described to be in a strong relation with both the Father and the Holy Spirit. Therefore, a plenty of works and suggested perspectives may be found in Trinitarian theology, which evidently influence new catechisms and religion textbooks. This study points out to certain issues which seem to arouse a greatest interest in Trinitarian theology. First, it has to be said, that the most emphasised matter is self-communication of God, which results in the statement that the mystery of the Holy Trinity is concealed from Man and leads to the enlightenment of His life. The reflection upon the mystery of Jesus Christ usually stresses all the themes where He appears as the Son of the Father. Particularly significant in this respect is the so called “logion of John” (Matthew 11:25–27). In the case of the Holy Spirit the major issue is His connection not only with the reality of freedom in God and in Man, but also with the mystery of the communion and the love of God. Because of the significant role of language in the reflection over the Holy Trinity there are some voices suggesting wider application of the biblical language. Finally, it has to be stressed that a prayer, as the way to loving cognition of God, is a commonly discussed topic.
W ostatnim okresie można zauważyć w teologii odnowione zainteresowanie pierwszą tajemnicą wiary chrześcijańskiej, którą jest tajemnica Trójcy Świętej. Efekty refleksji teologicznej w tej dziedzinie są coraz bardziej widoczne. Coraz większy nacisk kładziony na chrystologię nieuchronnie pociąga za sobą pogłębioną refleksję o genezie wydarzenia Jezusa Chrystusa w ramach tajemnicy trynitarnej i o jego stałym związku z tą tajemnicą (preegzystencja). Jezus Chrystus jest widziany w bardzo mocnym związku z Ojcem oraz z Duchem Świętym. Odnotowuje się więc w teologii trynitarnej duży rozkwit dzieł i proponowanych ujęć, wyraźnie wpływający na nowe katechizmy i podręczniki religii. W niniejszym opracowaniu zostają wskazane niektóre zagadnienia, które zwracają w teologii trynitarnej szczególną uwagę. Na pierwszym miejscu trzeba podkreślić, że zagadnieniem mocno akcentowanym jest samoudzielanie się Boga, którego rezultatem jest podkreślenie, ze tajemnica Trójcy jest tajemnicą dla człowieka, prowadzącą do oświecenia jego życia. Wychodząc od tajemnicy Jezusa Chrystusa, podkreśla się wszystkie te wątki, w których jawi się On jako Syn Ojca. Szczególnego znaczenia nabrał w tym względzie tak zwany „logion Janowy” (Mt 11, 25–27). W odniesieniu do Ducha Świętego podkreśla się Jego związek z rzeczywistością wolności w Bogu i w człowieku, a tym samym także z tajemnicą boskiej komunii i miłości. Niebagatelną rolę odgrywają w refleksji nad Trójcą Świętą kwestie dotyczące języka, zwłaszcza postuluje się szersze uwzględnienie języka biblijnego. W końcu trzeba pokreślić, że wiele uwagi poświęca się modlitwie jako drodze do miłującego poznania Boga.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność synów Bożych na podstawie Rz 8, 12–17 i Ga 4, 1–7
Autorzy:
Górska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950233.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
wolność
dziecko Boże
syn Boży
List do Galatów
List do Rzymian
freedom
child of God
son of God
Epistle to the Galatians
Epistle to the Romans
Opis:
This article presents the connections between the state of being an adopted son of God by Christians and the freedom of humanity on the basis of Romans 8 : 12–17 and Galatians 4 : 1–7. At the beginning, it presents the state of the person before he or she is granted new existence and is a child of God. The different kinds of slavery that in these two fragments are presented by St. Paul and the symbolism of the young heir are discussed. The next part of the article presents Greek words that St. Paul uses to describe the state of the new existence of Christians; namely: ἡ υἱοθεσίά τό τέκνον, ὁ υἱός. The last part of this article is devoted to the connection that exists between being an adopted son of God and freedom.
Artykuł przedstawia powiązanie między stanem przybranego synostwa Bożego chrześcijan a wolnością człowieka na podstawie fragmentów Rz 8, 12–17 i Ga 4, 1–7. Na początku przedstawiony zostaje stan człowieka, zanim jeszcze zostanie obdarowany nową egzystencją, którą jest bycie Bożym dzieckiem. Omówione zostają rodzaje niewoli, które w tych dwóch fragmentach przedstawia św. Paweł oraz symbolika małoletniego dziedzica. W następnej części artykułu przedstawione zostaje greckie słownictwo, którego używa św. Paweł do opisania stanu nowej egzystencji chrześcijan, a mianowicie: ἡ υἱοθεσίά τό τέκνον, ὁ υἱός. Ostatnia część pracy poświęcona jest natomiast powiązaniu, które istnieje między przybranym synostwem Bożym oraz wolnością.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesus’ Intitulation of God as Abba: Its Sources and Impact on the Idea of the Fatherhood of God in the New Testament
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043609.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abba
Joachim Jeremias
Bóg Ojciec
ojcostwo Boga
Jezus jako Syn Boży
usynowienie wierzących (υἱοθεσία)
God the Father
the fatherhood of God
the Son of God
adoption to sonship (υἱοθεσία)
Opis:
In the article, the author discusses Jesus’ intitulation of God as Abba and its impact on the idea of God’s fatherhood in the New Testament writings. Responding to the recent criticism of J. Jeremias’s theses (cf. B. Chilton, M.R. D’Angelo), he tries to show that without the initial source, which was Jesus of Nazareth and his public teaching, the dynamic expansion of the idea of God’s fatherhood in the New Testament would not be possible. After a brief presentation of J. Jeremias’s ground-breaking opinion on Jesus’ filial relation to God as Father, encapsulated in the “Abba, Father” cry (Mk 14:36), a second section analyses the texts of the Hebrew Bible and Second Temple Judaism that explore the theological idea of God as Father. The third part focuses on the NT witnesses to God’s fatherhood, i.e. God both as the Father of Jesus Christ and the Father of all believers (υἱοθεσία). In conclusion, the literary evidence preserved in the NT writings and rational arguments point to Jesus of Nazareth as the source and starting point of the NT idea of God’s fatherhood. Jeremias’s study is still valid, and the address “Abba-Father” uttered by the historical Jesus remains the most concise and fullest expression of his filial relation to God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 485-502
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus – prorok czy Bóg? Bóg czy człowiek?
Jesus – a Prophet or God? God or a Human Being?
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480174.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bóg; Allah
100 imion Allaha
tradycja muzułmańska
Koran
Jezus
Syn Boży
Maryja Matka Boża
God
Allah
Muslim tradition
Qur’an
Jesus
God’s Son
Mary Mother of God
Opis:
Niniejszy artykuł nie jest jedynie akademicką odpowiedzią na postawione w tytule pytanie. To przede wszystkim opis Boga, Jezusa, także Matki Bożej, w kontekście islamu i przez pryzmat nauki Koranu. Autor zaczyna od etymologii słowa Allah, którym Boga określają nie tylko muzułmanie. Następnie przechodzi do kwestii prawdy o jednym i jedynym Bogu, która jest punktem wyjścia wszystkich podejmowanych w ciągu wieków wypowiedzi muzułmanów na temat przymiotów Boga, w tym przede wszystkim jego wszechmocy. Również los człowieka oraz opis i analiza jego wolnej woli ma swoje ostatecznie źródła w prawdzie o Bogu. Autor dotyka też problemu grzechu – sirk, którego istota polega na przekonaniu, że oprócz Boga prawdziwego istnieją inne bóstwa. Następnie pisze o postaci Jezusa w tradycji muzułmańskiej, która postrzega Go jako posłańca Allaha, natomiast nigdy nie określa tytułami przyjętymi przez chrześcijaństwo, w tym najbardziej powszechnym – Jezus Chrystus. Koran odmawia Jezusowi tytułu Syna Bożego, który oznaczałby podważenie i zakwestionowanie czystego monoteizmu, i postrzega w Jezusie Sługę Bożego, utrzymując ponadto, iż Jezus był muzułmaninem. Dużo uwagi poświęca autor wydarzeniu ukrzyżowania Jezusa i jego muzułmańskiej interpretacji, która zdaje się nie rozumieć Krzyża; wreszcie pisze o tradycji muzułmańskiej dotyczącej Jezusa w kontekście drugiej osoby Trójcy Świętej. Pisząc o Jezusie w interpretacji islamu autor wiele uwagi poświęca także Matce Bożej w muzułmańskiej tradycji.
The present article is not only an academic answer to the question put in the title. It is most of all a description of God, Jesus, Mary Mother of God – all in the Islamic context and in terms of Qur’anic teachings. The author begins with the etymology of the word Allah, with which not only the Muslims call God. Then, the author proceeds to the issue of the truth about the one and only God – which is a starting point to all the Muslims’ statements through the centuries on God’s qualities, most of all including His omnipotence. Also the fate of human beings with the description and analysis of their free will has its ultimate origins in the truth about God. The present author also tackles upon the problem of a sin – sirk, the nature of which manifests itself in a conviction that there are other gods except for the one and only God. Next, the author writes about Jesus in the Muslim tradition which perceives Him as Allah’s Harold and never titles Him with the names so characteristic for Christianity, including the most common one: Jesus Christ. Qur’an denies Jesus’ title of God’s Son, which would discredit and question the pure monotheism, and sees Jesus as God’s Servant stating additionally that He was a Muslim. The present author pays much attention to the event of Jesus’ crucifixion and a Muslim interpretation to that which seem to not understand the Cross; finally, he writes about the Muslim tradition concerning Jesus as the second person in the Holy Trinity. While pondering upon the Islamic interpretation of Jesus – the present author also discusses the issue of Mary Mother of God in Muslim tradition.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 63-76
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies