Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Suprasl monastery" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Kodeks supraski wśród zbiorów biblioteki monasteru supraskiego. Kilka hipotez w sprawie czasu przybycia Minieji Czetnej z XI wieku do Supraśla
Autorzy:
Kierejczuk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167276.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
monaster supraski
Kodeks supraski
Supraśl monastery
Codex of Supraśl
Opis:
In 1498 some monks from the Kiev Pechersk Lavra came to Grodek to found a monastery, which was later transferred to Suprasl. The co-founders of this initiative were Alexander Khodkevich and the bishop of Smolensk, Joseph Soltan. At the beginning of the XVI century there were 40 monks. In 1505 the patriarch of Constantinople, Joachim confirmed the foundation of the monastery and of its church in a special tomos. Gradually the monastery was granted with lands and villages, acquired an important role among the monasteries of the country, maintained contacts with Mount Athos and other centres of religious life. It became itself a centre of theological thought. The monastery was famous also for its library and scriptorium. The founders of the monastery believed that copying, ornamentation and biding the books should be one of the principle works of the monks. With the time the library of the monastery acquired more and more books, among others also very rare manuscripts and parchment codices. It contained religious books (liturgical books, lives of the saints) as well as historical and chronicle materials. In 1823 Michael Bobrovsky, while making research on the collection of the library, found among the ancient books an XI century Cyrillic manuscript in Old Church Slavonic – the Chetnaya Menea for March.The volume was afterwards called Codex Suprasliensis after the place were it was found. The codex consists of 285 pages and contains 24 lives of the saints, 20 homilies of St. John Chrysostom as well as those of St Basil the Great, Photius and Epiphanius of Cyprus. There is no precise information concerning the place, time and author of the manuscript. Several theories though exist concerning when and how the codex arrived in the Suprasl monastery: it was a gift from the founder of the monastery, Alexander Khodkevich; it was brought from Mount Athos, Kiev Pechersk Lavra or a Bulgarian monastery; it was brought to the monastery at the time of its foundation; came in 1505 together with the tomos of the patriarch of Constantinople, Joachim; was given by the metropolitan Joseph Soltan during the consecration of the Annunciation church in 1511; arrived before 1532; was brought by Kievan ob Bulgarian monks before 1557; was offered in 1582 by the Serbian and Bulgarian patriarch Gabriel; was given by the patriarch of Constantinople Jeremiah II in 1589; was brought to the monastery after 1557, before 1645 and remained there in 1668. The analysis of its copies and the notes written on it allows to follow the journey of the Codex Suprasliensis. Some of the theories are more probable than others, still the scientists cannot come up with one definite version of how and when the Chetnaya Menea came to the Suprasl monastery.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 141-152
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Византийский богослужебно-певческий устав в Супрасльском Благовещенском монастыре (XVI в.)
Autorzy:
Густова, Лариса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167277.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
monaster supraski
bizantyjski regulamin
Suprasl monastery
Byzantine rubrics
Opis:
In the Byzantine Church there were many liturgical rubrics of the Great Constantinople church, Everghetidos, Athonite (or of the Holy Mountain), Studite, patriarchal (of the Holy Sepulchre), Costamonitou, skete, Studite-Alekseyev, of St Sabbas etc. Those rubrics were used in monasteries, sketes, cathedrals and parishes. Many of them existed simultaneously. Due to the changing church reality the place of the rubrics of the Great Constantinople church and of the Holy Sepulchre was taken by that of Jerusalem and later by Studite-Alekseyev rubrics. Before the XV century in the Grand Duchy of Lithuania the Great Constantinople and the Studite rubrics were enriched by the local liturgical traditions, even the ideological sense of many elements was changed and was assumed to be a part of autonomous, authentic ancient Russian religious life. At that time begins the reform of the liturgical rubrics, finished in the second half of the XVII century by patriarch Nikon. Starting from the XV century the Jerusalem rubrics in their Constantinopolitan version were introduced in the Russian Church. The reform of the liturgical rubrics in the Suprasl monastery, carried out by archimandrite Sergius Kimbar, was based on the liturgical indications of the Holy Mountain Typicon, Przemyśl Typicon, “tchastoslovs” of various Greek monasteries, as well as texts from “holy books of Church rules” in Slavonic. All the mentioned books were offered to the monastery by Joseph Soltan, the metropolitan of Kiev, Halych and all Russia. The reforms met some opposition from the brethren, in some cases justified, as certain changes were not based on the Church rubrics. Still in parish and in monastery churches of the Grand Lithuanian Duchy in the services there were a lot of elements coming “rather from the local habits than from the books”. One of the remarks made by archimandrite Sergius concerned the lack of readings from the Church Fathers during the Mattins and the Vigil. He questioned also the use of the Royal Doors, he introduced in Suprasl monastery churches the interior narthex etc. One can also notice the same Byzantine style changes in the Russian church culture, especially in choral music.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 153-162
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katakumby monasteru supraskiego
The catacombs of the Suprasl monastery
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38410918.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Suprasl monastery
catacombs
Khodkieviche
monaster supraski
katakumby
Chodkiewiczowie
Opis:
The bodies of the founders and representatives of many prominent Orthodox families from the Grand Duchy of Lithuania were buried in the catacombs of the Suprasl monastery in the 16th century. Some of the people buried in the catacombs were transferred to the altar part of the Church of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary in 1644. Currently, an important problem is the protection and reconstruction of the Suprasl catacombs.
W katakumbach klasztoru supraskiego w XVI wieku spoczęły ciała jego fundatorów i przedstawicie wielu wybitnych prawosławnych rodzin z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Część pochowanych w katakumbach osób została przeniesiona do części ołtarzowej cerkwi sobornej Zwiastowania NMP w 1644 roku. Obecnie ważnym problemem staje się zabezpieczenie i rekonstrukcja katakumb supraskich.
Źródło:
ELPIS; 2022, 24; 41-49
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Antoni Supraski
St. Anthony of Suprasl
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420292.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
św. Antoni
monaster supraski
St. Anthony
monastery of Suprasl
Opis:
Św. Antoni był Rusinem i otrzymał na chrzcie imię Onufry. Jego powiązania z pierwszym ihumenem supraskim Pafnucym Sieheniem i rodziną Sieheniów sugerują, że pochodził z Bielska. Z tekstu żywotu męczennika wynika, że Onufry nie zawsze żył pobożnie. Onufry chciał odbyć pokutę. Onufry, zdecydował się pójść do Ojca Pafnucego, który był ihumenem monasteru supraskiego. Młodzieniec został przyjęty do monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny po 1508 r. Po kilku latach pobytu w klasztorze Onufry udał się do Turcji by umrzeć tam za Chrystusa. Kraje bałkańskie były okupowane przez Imperium Osmańskie. Onufry prosił ihumena Pafnucego o zgodę na podróż na św. Górę Athos. Pafnucy Sieheń podstrzygł Onufrego w wielką schimę, nadał mu imię Antoni. Antoni, po otrzymaniu schimy i błogosławieństwa od ihumena Pafnucego, udał się na św. Górę Athos. Tam zamieszkał w wieży św. Sawy Serbskiego. Po kilku latach pobytu Antoniego na Athosie do kielii św. Sawy dotarły informacje o męczeństwie Jerzego z Kratowa. Mnich Antoni, słysząc o męczeńskiej śmierci młodzieńca Jerzego, zamęczonego przez Turków, podjął decyzję pójścia jego śladami. W tym celu mnich opuścił św. Górę Athos i udał się do Salonik. Po przybyciu do Salonik mnich Antoni wszedł do cerkwi Bogurodzicy Acheiropoietos, zamienionej na meczet. Antoni Supraski zaczął się modlić, wykonał znak krzyża i stanął na kolanach. Taką postawę mnicha muzułmanie uznali za obrazę ich religii, schwytali Antoniego i poddali torturom. Kadis chciał zmusić Antoniego do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Antoni nie zgodził się na to. Turecki sędzia polecił zakonnika supraskiego spalić a popiół rozrzucić w powietrzu. W ten sposób Turcy chcieli uniknąć sytuacji, w której ciało Antoniego mogło się stać obiektem kultu wśród chrześcijan. Dokładną datę męczeństwa św. Antoniego można ustalić na podstawie danych pośrednich. Wyznaczenie daty śmierci Antoniego według kalendarze juliańskiego na dzień 4 (14) lutego 1516 r. Dzień 4 lutego według kalendarza juliańskiego, obecnie odpowiada dacie 17 lutego, według kalendarza gregoriańskiego. 17 luty został przyjęty jako dzień pamięci św. Antoniego w Cerkwi prawosławnej.
St. Anthony was Ruthenian and received at baptism the name of Onuphry. His relationship with the first abbot of the monastery of Suprasl Pafnucy Siehen and family Siehen suggest that he came from Bielsk. Life of a martyr from the text that is not always Onuphry lived piously. Onuphry wanted to do penance. He decided to go to the Father Pafnucy, who was abbot of the monastery of Suprasl. The young man was admitted to the monastery of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary after 1508. After a few years in the monastery Onuphry went to Turkey to die there for Christ. Balkan countries were occupied by the Ottoman Empire. Onuphry asked abbot Pafnucy to travel to St. Mount Athos. Pafnucy ordained Onuphry in schima, gave him the new name Anthony. Anthony, after receiving schimy and blessings from Pafnucy, went to St. Mount Athos. There lived in the tower of St. Sava Serbian. Monk Anthony lived at the tower of St. Sava a few years. There he reached information about the martyrdom of George of Kratovo. Monk Anthony, upon hearing of the martyrdom of the young George, martyred by the Turks, decided to follow in his footsteps. To this end, the monk left St. Mount Athos and went to Thessaloniki. Upon arrival at Thessaloniki monk Anthony came to the church of the Theotokos Acheiropoietos, converted into a mosque. Antoni began to pray, made the sign of the cross and stood on his knees. This attitude of the Muslims monk found it insulting their religion, captured and subjected to torture Anthony. Kadis wanted Anthony to renounce the Christian faith. Anthony did not agree to it. Turkish judge ordered Suprasl monk burned and the ashes be scattered in the air. In this way, the Turks wanted to avoid a situation in which the body of Anthony could become an object of worship among Christians. The exact date of the martyrdom of Saint Anthony can be determined on the basis of the indirect data. Appointment of Anthony’s date of death of the Julian calendar at 4 (14) February 1516 r. Day 4 February according to the Julian calendar currently corresponds to the date of February 17, according to the Gregorian calendar. February 17 was adopted as a day of remembrance of St. Anthony in the Orthodox Church.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 11-24
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kulturowe monasteru supraskiego z kulturą serbską w XVI wieku
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Monastery of Suprasl
Cultural relations
Serbian culture
monaster supraski
relacje kulturowe
kultura serbska
Opis:
Monaster supraski, w XVI wieku był drugim po Ławrze Kijowsko-Peczerskiej prawosławnych ośrodków zakonnych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Monaster supraski zajmuje niekwestionowane miejsce w historii Kościoła prawosławnego, regionu i kultury wielu narodów. Ten najbardziej wysunięty na zachód prawosławny ośrodek klasztorny przekształcił się w drugiej połowie XVI w. w centrum kulturowe o znaczeniu ogólnosłowiańskim. Trudno bowiem wskazać inny ośrodek, w którym w takim zakresie skoncentrowane zostały najlepsze osiągnięcia różnych dziedzin kultury i w którym tak intensywnie przejawiały się kontakty z kulturą innych narodów słowiańskich, a najgłębsze i stare tradycje weszły organicznie w życie następnych wieków. Bezpośrednie związki Supraśla z kulturą serbską znajdują potwierdzenie w wystroju wnętrza cerkwi Zwiastowania NMP. Najważniejszą inwestycją klasztorną była wspomniana wyżej cerkiew Zwiastowania NMP. Wystrój wewnętrzny świątyni wskazuje na silne wpływy kulturowe bizantyjsko-ruskie na zachodnie obszary Wielkiego Księstwa Litewskiego. Za archimandrii Sergiusza Kimbara grupa malarzy podkierunkiem „Serbina Nektarego malarza” ozdobiła wnętrze świątyni freskami. Ławrę supraską odwiedzało wielu mnichów i dostojników z Bałkan w tym powracający z Moskwy patriarcha carogrodzki Jeremiasz II i patriarcha Serbski i Bułgarski Gabriel. Bliskie relacje monasteru z Kijowem, Słuckiem, Wilnem, Moskwą, Serbią, Wołoszczyzną, Bułgarią i ze św. Górą Athos pozwoliły na skoncentrowanie w nim dorobku kulturowego wielu narodów słowiańskich. Oddziaływanie kultur narodów wschodniosłowiańskichi bałkańskich uwidoczniło się na terenie monasteru w architekturze i malarstwie ikonograficznym, wystroju i wyposażeniu świątyńoraz w zbiorach biblioteki klasztornej.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii Parafii Prawosławnej Zwiastowania NMP i św. Jana Teologa w Supraślu
The outline of the history of the Orthodox Parish of the Annunciations of the Mother of God and St. John Theologian in Supraśl
Autorzy:
Karczewski, Pantelejmon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917268.pdf
Data publikacji:
2019-11-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Supraśl
monastery
Mularczyk
Makal
Miron Chodakowski
monaster
Opis:
Parafia Prawosławna w Supraślu istnieje przy Supraskim Monasterze i jest z nim nierozłącznie związana. Choć historia Monasteru sięga lat 90-tych XV wieku, parafię utworzono w 1800 r. W 1839 roku wspólnota monasterska powróciła do Prawosławia, po dwustu latach przebywania pod „okupacją” unii. Wybuch I Wojny Światowej spowodował ewakuację mnichów w głąb Rosji. W 1918 r. polski rząd przejął mienie cerkiewne. Parafianom pozwolono na użytkowanie jedynie małej cmentarnej świątyni – opiekę nad wiernymi sprawowała wasilkowska parafia, z której w 1931 r. wydzielono filialną supraską parafię. Podczas II Wojny Światowej hitlerowskie wojska wysadziły w powietrze główną monasterską cerkiew. Okres powojenny to czas walk o odzyskanie cerkwi i budynków, a także ciągłe rozwijanie życia parafialnego. Na początku lat 80-tych nowy ordynariusz diecezji białostocko-gdańskiej biskup Sawa zaczął czynić starania o odrodzenie Monasteru. W 1984 r. do Supraśla trafił o. Miron, który został proboszczem parafii i przełożonym Monasteru. Zaczęło się rozwijać życie monastyczne, a wraz z nim pogłębiło się duchowe życie parafian. W 1993 r. państwo ostatecznie przekazało Monaster Kościołowi Prawosławnemu. Obecnie supraska parafia prowadzi swoją aktywną działalność także poza murami Monasteru, czego ważnym dowodem było poświęcenie cerkwi ku czci św. Łukasza Chirurga we wsi Łaźnie w 2019 r.
The Orthodox parish in Supraśl exists together with the Supraśl Monastery and is inseparably connected with it. Although the history of the monastery dates back to the 90s of the 15th century, the parish was created in 1800. In 1839, the monastic community returned to the Orthodox Church, after two hundred years of being under the “occupation” of the union. The outbreak of the First World War caused the evacuation of monks into the depths of Russia. In 1918, the Polish government took over church property. Parishioners were allowed to use only a small cemetery church - the care of the faithful was taken by by the Wasilków parish, from which in 1931 a branch parish of Supraśl was separated. During the Second World War, the Nazi army blown up the main monastery church. The post-war period is the time of struggles for regaining the church and buildings, as well as the constant development of parish life. In the early 1980s, Bishop of Białystok Sawa began to make efforts to revive the monastery. In 1984, Fr. Miron came to Supraśl and became the rector of the parish and the head of the monastery. Monastic life began to develop, and along with it, the spiritual life of parishioners deepened. In 1993, the state finally returned the monastery to the Orthodox Church. Currently, the Supraśl parish conducts its active activities outside the walls of the Monastery, which was evidenced e.g. by the consecration of the church in honor of St. Luke the Surgeon in the village Łaźnie in 2019.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 99-108
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływy bizantyjsko-bałkańskie na ziemiach polskich na przykładzie Kodeksu Supraskiego
Byzantine and Balkan influences on Polish lands on the ex ample of the Codex Suprasliensis
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420303.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Codex Suprasliensis
cyrylic manuscript
monastery of Supraśl
Michał Bobrowski
the Byzantine Commonwealth
the Balkans
Slavia Orthodoxa
Kodeks supraski
rękopis cyrylicki
monaster w Supraślu
Imperium Bizantyjskie
Bałkany
Prawosławie
Opis:
The Codex Suprasliensis (called also the Retkov Sbornik), a Cyrillic manuscript copied in the late 10th century, is the largest extant Bulgarian manuscript from the Preslav literary school. Codex Suprasliensis contains 24 vitae of Christian saints for March and 23 homilies for the movable cycle of the church year. The Codex Suprasliensis is written on parchment and shows careful writing and craftsmanship. It was discovered in 1823 in the Monastery of Supraśl by Canon Michał Bobrowski. He sent it to the Slovenian scholar Bartholomaeus (Jernej) Kopitar for study. After Kopitar’s death the first 118 folios were preserved in the University Library in Ljubljana, where they are still kept. The following 16 leaves were purchased by A. F. Byčkov in 1856 and are now located in the Russian National Library in St. Petersburg. There maining 151 leaves found themselves in the collection of the Counts Zamoyski; this so-called Warsaw part disappeared during World War II and was long considered lost until it reemerged in the USA and was returned to Poland in 1968. It is now located in the National Library in Warsaw. The Codex Suprasliensis has been listed in the UNESCO’s Memory of the World Register since 2007. The Codex Suprasliensis is very importand by all who are interested in the history of Bulgaria, the Byzantine Commonwealth, the Balkans and Slavia Orthodoxa.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 63-68
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies