Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Starowiercy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Religious policies of Anna Ivanovna
Polityka religijna Anny Iwanowny
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917708.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Anna Ivanovna
Orthodoxy
Old Believers
Anna Iwanowna
prawosławie
starowiercy
Opis:
Anna Iwanowna była carycą w latach 1730-1740. Proces demontażu autorytetu kościoła, który rozpoczął się za Piotra I w 1700 r. był kontynuowany podczas panowania Anny. Duchowni byli traktowani jako urzędnicy służący interesowi państwa poprzez ich duchową służbę, jako urzędnicy rządowi, których najwyższym obowiązkiem była służba carycy. Życie kościelne zostało zakłócone, jego rola duchowa uległa zmniejszeniu, a duchowieństwo było karane surowymi środkami. Prawosławie była obowiązkową religią. Nawrócenie się na inne wyznania było karalne. Kontynuowana była polityka dyskryminacyjna Piotra I wobec starowierców. Anna poświęcała się głównie rozrywce i zabawom, a wszystko inne zeszło na dalszy plan w tym jej zaangażowanie w sprawy państwa, a także jej osobiste życie duchowe.
Anna Ivanovna was an empress of Russia in 1730-1740. The process of dismantling the authority of the church that started under Peter in 1700 was continued during Anna’s reign. The clergy were treated as civil servants serving the interest of the state through their spiritual service, as governmental clerks whose highest obligation was to the empress. The ecclesiastical life was disrupted, its spiritual role diminished, and the clergy was whipped to submission by harsh means. Orthodoxy was a mandatory religion. Conversion to other faiths was punishable. Peter’s discriminatory policies against Old Believers were continued. Anna herself was devoted to entertainment and everything else took the second place including her involvement in the affairs of the state as well as her personal spiritual life.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 17-24
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу о староверах-филипповцах в Северной Добрудже: Кителештская пустынь
Problem starowierców-filiponów w Północnej Dobrudży: pustelnia Kiteleska
About Old Believers Filippians in Northern Dobruja: Kitelesht monastery
Autorzy:
Morozowa, Nadezda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1180902.pdf
Data publikacji:
2020-10-07
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
староверие, беспоповцы, филипповцы, Кителештский скит, Румыния, Тикилешти
Starowiercy
bezpopowcy
filipowcy
Rumunia
Pustelnia kiteleska
Tikileszti
Old Believers, Priestless Old Believers, Filippians, Kitelesht monastery, Romania, Tichilești
Opis:
О русских староверах-поповцах (филипонах/липованах) в Румынии известно давно. В то же время материалов о филипповцах-беспоповцах на территории этой страны практически нет. Цель настоящей статьи – на основе анализа филипповских рукописных источников и румынских историко-краеведческих материалов ввести в научный оборот новые данные о существовании беспоповского филипповского скита в Северной Добрудже во второй половине ХIХ в. В работе использованы сравнительный, описательный, интерпретационный и др. методы исследования. В нескольких филипповских рукописях упоминается неизвестная ранее «Кителештская пустыня», находящаяся «за Дунаем». Данные, обнаруженные в филипповских документах и румынских исследованиях и справочниках, позволяют отождествлять «Кителештскую пустыню» с беспоповским монастырем в дер. Тикилешти, расположенной на правом берегу Дуная в жудеце Тульча. На данный момент у нас имеются сведения о 12 насельниках этого скита, живших там в разное время, видимо, приблизительно с середины 1850-х до конца (или, по крайней мере, до середины) 1870-х гг. В начале ХХ в. скит в Тикилешти прекратил свое существование, а на его месте был основан лепрозорий.
It is well-known about the Russian Old believers Popovtsy (Lipovans) in Romania. At the same time, there are no reliable information about Priestless Filippians (bespopovtsy) in this country. The aim of this article is on the base of Filippians’ sources and Romanian historical and local history investigations to put new data about the existence of the Priestless Filippians monastery in Northern Dobrudja in the second half of the 19th century. The study based on comparative, descriptive, interpretative and other research methods. Several Filippians’ manuscripts mention the previously unknown Kitelesht monastery (hermitage), located “beyond the Danube”. The data, presented in Filippians’ documents and Romanian studies and reference books, allow us to identify the “Kitelesht hermitage” with the small Russian Priestless monastery in Tichilești on the right bank of the Danube in Tulcea County (județ). At the moment, we have information about 12 inhabitants of this monastery, who lived there at different times, apparently from the mid-1850s to the end (or at least until the middle) of the 1870s. At the beginning of the 20th century the monastery in Tichilești ceased to exist, and some years later in this place a leper colony was founded.
Rosyjscy starowiercy-baezpopwcy (filiponowie/lipowanowie) w Rumunii byli znani od dawna. Równocześnie materiałów na ich temat praktycznie nie ma. Celem artukułu (na podstawie analizy źródeł rękopiśmiennych i rumuńskich realioznawczych materiałów) jest wprowadzenie do obiegu naukowego nowych danych dotyczących istnienia ich pustelni w Północnej Dobrudży w drugiej połowie XIX wiek. W artykule wykorzystane zostały metody opisowe, komaratystyczne i interpretacyjne. W kilku filipowskich rękopisach wspomniana została nieznana dotąc "Pustelnia Kiteleska" znajdująca się "za Dunajem". Dane odnalezione w dokumnetach filipowców pozwalają uznać tę pustelnię za bezpopowski monaster we wsi Tikileszti, położonej na prawym brzegu Dunaju w żudecu Tylcza. Wiemy dziś o dwuanstu mieszkańcach tej pustelni, którzy przebywali tam w różnym czasie, najpewniej od połowy lat pięćdziesiątych co najmniej do połowy lat siemdziesiątych XIX wieku. Potem pustelnia w Tikileszti przestała istnieć, a na jej miejscu zorganizowano leprozorium.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 6-31
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies