Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stare listy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Kwestia poczucia humoru? Słodko-gorzki smak „Starych listów” op. 77 Mieczysława Wajnberga
A question of a sense of humour? The bittersweet taste of Mieczysław Wajnberg’s ‘Old Letters’ Op. 77
Autorzy:
Nowok-Zych, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52482652.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
Mieczysław Wajnberg
Stare listy
humor
sarkazm
Verena Mogl
Mieczysław Weinberg
Old Letters
sarcasm
Opis:
Mieczysław Wajnberg od początku swojej działalności kompozytorskiej aż do lat sześćdziesiątych XX stulecia sięgał po teksty Juliana Tuwima. Podziwiał jego poetycki kunszt, a treść Tuwimowskich wierszy odczytywał niejednokrotnie przez pryzmat własnych doświadczeń. Cykl pieśni „Stare listy” op. 77 bez wątpienia stanowi jeden z najpiękniejszych nie tylko w artystycznym dorobku samego Wajnberga, ale również w literaturze wokalnej XX wieku. Wysublimowane związki muzyki i tekstu, które z pewnością świadczą o wrażliwości autora, zdają się również zdradzać Wajnbergowski sarkazm i tzw. czarne poczucie humoru. Wajnberg w opus 77 wielokrotnie „puszcza oko” w kierunku słuchacza: uważny, przygotowany muzycznie odbiorca jest bowiem w stanie wychwycić wiele kompozytorskich aluzji w postaci niuansów harmonicznych, które zmieniają kontekst znaczeniowy treści pieśni. Badaczka życia i twórczości Wajnberga, Verena Mogl, twierdzi, iż tego typu środki mogą stanowić rodzaj „komentarza dotyczącego zachodnioeuropejskiego społeczeństwa, wydźwięku sowieckiej rzeczywistości”. Słodko-gorzki smak „Starych listów” autorka artykułu przedstawia na wybranych przykładach, prezentując tym samym własną propozycję odczytania poszczególnych pieśni na podstawie przeprowadzonych przez siebie wnikliwych analiz. Artykuł uzupełniony został o aneks, zawierający wszystkie teksty Tuwima wykorzystane przez Wajnberga w opus 77.
From the beginning of his composing activity until the 1960s, Mieczysław Weinberg reached for texts by Julian Tuwim. He admired his poetic artistry, and often read the content of Tuwim’s poems through the prism of his own experiences. Song cycle ‘Old Letters’ Op. 77 is undoubtedly one of the most beautiful not only in the artistic output of Wajnberg himself, but also in the vocal literature of the 20th century. Sublime connections between music and text, which certainly testify to the author's sensitivity, also seem to betray Weinberg’s sarcasm and the so-called “black sense of humor”. In Opus 77, Wajnberg repeatedly winks at the listener: an attentive, musically prepared listener is able to pick up many of the composer’s allusions in the form of harmonic nuances that change the semantic context of the song's content. Verena Mogl, a researcher of Weinberg’s life and work, claims that such measures may constitute a kind of “commentary on Western European society, an overtone of Soviet reality.” The author of the article presents the bittersweet taste of Old Letters on selected examples, thus presenting her own proposal for reading individual songs based on her in-depth analyzes. The article was supplemented with an appendix containing all Tuwim’s texts used by Weinberg in Opus 77.
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2023, 21; 154-175
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies