Temat: Stare Miasto - Katalog OPAC zbiorów

Tytuł:: Zamość w szóstym roku renowacji
ZAMOŚĆ DANS SA SIXIÈME ANNÉE DE RENOVATION
Autorzy:: Kurzątkowski, Mieczysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537021.pdf
Data publikacji:: 1969
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: zabytkowy Zamość
Stare i Nowe Miasto w Zamościu
dwuogniskowe centrum
problemy konserwatorskie Zamościa
renowacja Zamościa
Opis:: Zamość figure parmi les plus grandes villes de la voïvodie de Lublin, à côté de Chełm et de Puławy. Elle compte plus de 30.000 habitants et est le chef-lieu de la subrégion qui comprend trois districts au sud de la voïvodie qui bénéficient de ses services en ce qui concerne l’enseignement secondaire et supérieur, la culture, le commerce, le transport et l'approvisionnement. La construction, prévue dans les plus proches années, des Etablissements de matériels électriques et d’isolation en 1985, influera sur le développement de la ville qui pourra atteindre 50 à 70.000 habitants. Elle influera sur le changement de la fonction de la Vieille Ville de Zamość qui dès lors fera partie du nouveau grand centre industriel. Depuis 1964, des travaux complexes de rénovation sont menés dans la Vieille Ville. Ces travaux englobent successivement les pâtés des maisons anciennes. Après le relogement des locataires et le transfert des services, on procède aux réparations capitales liées avec la modernisation des intérieurs autant que le permet le respect de leur substance historique. On procède également à l’assainissement des cours intérieures. Dans le plan actuel détaillé de l ’aménagement spatial de la Vieille Ville (élaboré au cours des années 1966— 1967 par Zofia Haman et son équipe), le principe de conserver et de protéger en procédant à sa replanification toute la substance des bâtiments historiques et non historiques, est de rigueur. De cet ensemble en accord avec la direction des services de conservation, seront éliminés les objectifs n’ayant aucune valeur ou se trouvant en colision avec le système historique spatial. Le plan détaillé sera accompagné de recherches, études et projets englobant les problèmes conçus à l’échelle de toute la Vieille Ville, concernant par exemple, les revêtements des rues et des places, les terrains des anciennes forteresses, les terrains verts, la petite architecture, la coloristique, etc. Ils doivent être efféctués le plus rapidement possible afin de faire face aux besoins croissants et de contrecarrer l’action immédiate.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1969, 3; 171-180
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Zabytkowa kamienica w Polsce międzywojennej : badania, konserwacja, adaptacje
THE HISTORICAL TOWN HOUSE IN INTER-WAR POLAND
Autorzy:: Lewicki, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536948.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: zabytkowa kamienica w Polsce międzywojennej
architektura mieszczańska
zabudowa dawnych miast
historia architektury
panorama plastyczna dawnego Lwowa
Janusz Witwicki
Oskar Sosnowski
Kazimierz nad Wisłą
Lwów kamienica Królewska
Warszawa Rynek Starego Miasta
Warszawa Stare Miasto
prace konserwatorskie II Rzeczpospolitej
Lwów ul. Boimów
Lwów Rynek
Toruń Stare Miasto
Toruń Rynek Staromiejski 31
Toruń ul. Królowej Jadwigi 3
Jan Zachwatowicz
Kraków Rynek Główny
nowa architektura w sąsiedztwie zabytkowych kamienic
Opis:: Thorough research into town houses was initiated during the first half of the twentieth century, the period of the first modern studies dealing with the urban development of old towns (the most extensive investigations were conducted in Lvov, Warsaw and Cracow). The investigations encompassed an analysis of particular town houses as well as their complexes perceived from the viewpoint of the history of architecture. Scientific investigations conducted at the time inspired the conservation of old town houses, which entailed reconstruction of wartime devastation, the recreation and rebuilding of transformed parts of buildings, and the conservation of historical townhouse complexes as well as a reform of the development of the lots. A number of town houses in Lvov, Cracow, Warsaw, Toruń, Vilno and several smaller centres was subjected to conservation. Greatest importance was attached to the façade and rendering its spatial configuration more legible, without, as a rule, due attention paid to the development of building lots. Conservation entailed the repair and conservation of elevations and, sometimes, of particular details (masonry or ceilings). Upon certain occasions, the conservation of interiors led to the removal of secondary divisions and rendering the historical outfitting of the interiors more legible. Upon other occasions, old town houses were arranged in a contemporary mode. Such reconstruction was carried out in a historical spirit (arbitrary compositions of neo-Renaissance, neo-Baroque, Neoclassical and modern elements). The town houses were also granted a contemporary modernist outfitting which referred to stylised historical forms. The work conducted at the time frequently exceeded the binding theory of the history and conservation of architecture, and the applied solutions were repeated after the second world war when they probably influenced the conception of reconstructing the townhouse development of historical cities. The article analyses research focused on old town houses, conducted in Poland up to 1939, and the trends of reconstruction after World War I. The author went on to consider the conservation of historical buildings, focusing on their range and applied methods, and presented the most important conservation undertakings of the period. The last discussed issue is the problem of modern architecture adjoining historical town houses, widely considered at the time.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2002, 3-4; 241-260
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Z kanałów wychodziło się z „prześlicznym” zapachem
Autorzy:: Weber, Maria (geografia).
Powiązania:: Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2020, nr 8, s. 16-20
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Tazbir-Tomaszewska, Bożenna (1923-2006)
Wilska, Teresa (1926- )
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Łączność wojskowa
Kanalizacja
Służba wojskowa kobiet
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Pamiętniki i wspomnienia
Opis:: Fotografie.
Artykuł przedstawia wykorzystanie kanałów w powstaniu warszawskim. Autorka artykułu, na podstawie rozmów z dwiema łączniczkami kanałowymi – Teresą Wilską „Bożenką Białą” i Bożenną Tazbir-Tomaszewską „Bożeną Czarną” pokazuje powstańczą codzienność. Łączniczki dostarczały meldunki, amunicję i zaopatrzenie medyczne. Były również przewodniczkami powstańców, którzy przemieszczali się ze Starego Miasta do Śródmieścia. We wrześniu 1944 roku przechodziły specjalną trasą kanałową z Czerniakowa na Mokotów i do Śródmieścia.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Z dziejów dominikanek klasztoru św. Anny na Starym Mieście w Pradze (1293–1782)
The history of the St Anne convent of Dominican nuns in the old town of Prague (1293–1782)
Autorzy:: Stefaniak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595597.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Praga Stare Miasto
mniszki dominikańskie
rotunda św. Wawrzyńca
klasztor św. Anny
Prague Old Town
Dominican nuns
St Lawrence rotunda
St Anne Monastery
Opis:: The most renowned female monastery in Prague Old Town had belonged to the nuns of the Order of Preachers (the Dominicans). The convent had been founded in 1293 by the Canon of Wyshehrad Jan Holý on the right bank of the Vltava River in Újezd. After the dissolution of the Order of Knights of the Temple in 1312, their seat in the Old Town by the Rotunda of St Lawrence was transferred on 9th July 1313 for 130 stags of cents to the Dominican nuns of Prague. Shortly afterwards, on the site of a former commandery, a marvelous Gothic monastery with the large Church of St Lawrence and St Anna was built. In the Middle Ages the Dominican convent, referred to as Anenský court, became famous as an important spiritual and intellectual center. An example can be the Bible translation into Czech (the so-called Bible of Dresden) done by the Dominican Kolda from Koldice for the prioress Anna Leskoviecka. The Middle Ages were a period of the most remarkable development of the nuns community. During the Hussite Wars, in 1420, the monastery became a grouping place of all the Prague nuns that were forced into Hussite liturgical practices. Moreover, a further economic and spiritual collapse of the community occurred. The revival came only in the 17th century. At that time the nuns adopted the reform proposed by the Council of Trent. In 1676 a process of a thorough reconstruction of the monastery begun, resulting in its new baroque architectural form. Concurrently, the community was increasing gradually and in 1710 it consisted of 60 nuns. Between 1709 and 1712 the only foundation of a new monastery in the convent’s history occurred – in the city of Plzen. The prosperity of the order was undermined by the war between Austria and Prussia. Prague itself, was affected especially by the French-Bavarian occupation of the city between 1741 and 1742. After that, in 1744, Prague was invaded by the Prussians. Numerous tributes collections, goods overtaking and pillages begun. In 1744 the Prussians imposed on the convent a tribute of 25 thousand stags of gold. Since then, the Dominican nuns were struggling with a difficult economic situation. On 21th May 1782, the convent got disbanded by a decree of the emperor Joseph II and 14 nuns (10 choir-nuns and 3 converse) had to leave the monastery. Through the ages, the Dominican Convent of Prague consisted mostly of nuns originating from the social elites: aristocracy, nobility, a participating and wealthy bourgeoisie. It guaranteed its high intellectual level. The nuns in the convent were representative both the German and the Czech world.
Najznakomitszy żeński klasztor na Starym Mieście w Pradze należał do mniszek Zakonu Kaznodziejskiego. Sam konwent powstał w 1293 r. z fundacji kanonika vyšehradzkiego Jana Holý’ego na prawym brzegu Wełtawy w Újeździe. Po likwidacji zakonu rycerskiego templariuszy w 1312 r. ich siedzibę na Starym Mieście w Pradze przy rotundzie św. Wawrzyńca przekazano 9 lipca 1313 r. za 130 kop groszy praskich dominikankom. Niebawem w miejscu dawnej komturii powstał wspaniały gotycki zespół klasztorny z obszernym kościołem pw. św. Wawrzyńca i św. Anny. W średniowieczu konwent dominikanek zwany Aneńskim dworem zasłynął jako ważne centrum duchowe i intelektualne. Przykładem jest przekład Biblii (tzw. Rękopis Drezdenski), który dla subprzeoryszy Anny Leskovieckiej dokonał na język czeski dominikanin Kolda z Koldic. Średniowiecze było dobą najpomyślniejszego rozwoju wspólnoty sióstr. W okresie wojen husyckich klasztor stał się w 1420 r. miejscem zgrupowania wszystkich praskich mniszek, które zmuszono do husyckich zwyczajów liturgicznych. Nastąpił także dalszy upadek ekonomiczny oraz duchowy wspólnoty. Odrodzenie przyszło dopiero w XVII w. Wówczas siostry przyjęły reformę proponowaną przez Sobór Trydencki. W 1676 r. zapoczątkowany został proces gruntownej przebudowy zespołu klasztornego, który uzyskał barokową formę architektoniczną. Równocześnie wspólnota rozrastała się sukcesywnie i w 1710 r. składała się z 60 mniszek. W latach 1709–1712 doszło do jedynej w dziejach konwentu fundacji nowego klasztoru, który powstał w Pilznie. Pomyślność konwentu podkopała wojna Austrii z Prusami. W samej Pradze we znaki dała się zwłaszcza francusko-bawarska okupacja miasta, która nastąpiła w latach 1741–1742. Po niej doszło do zajęcia Pragi przez Prusy w 1744 r. Rozpoczęły się liczne pobory kontrybucji, zajmowanie dóbr, grabieże. Urzędnicy pruscy w 1744 r. obłożyli klasztor kontrybucją w kwocie 25 000 złotych. Odtąd dominikanki borykały się z trudną sytuacją materialną. 21 maja 1782 r. konwent został skasowany dekretem cesarza Józefa II i 13 mniszek dominikańskich (10 chórowych i 3 konwerski) musiało opuścić klasztor. Poprzez wieki praski klasztor dominikanek składał się przede wszystkim z mniszek wywodzących się z ówczesnych elit społecznych: arystokracji, szlachty, patrycjatu i zamożnego mieszczaństwa. To gwarantowało jego wysoki poziom intelektualny. Mniszki w klasztorze reprezentowały zarówno żywioł niemieckojęzyczny, jak i czeski.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 195-224
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: WZMOCNIENIE FUNDAMENTÓW ZABYTKOWEGO PAŁACU BISKUPA ERAZMA CIOŁKA NA KRAKOWSKIM STARYM MIEŚCIE PRZY ZASTOSOWANIU TECHNOLOGII MIKROPALI
REINFORCEMENT OF THE FOUNDATIONS OF THE HISTORICAL PALACE OF BISHOP ERAZM CIOŁEK IN THE OLD TOWN IN CRACOW – THE APPLICATION OF THE MICROPOST TECHNOLOGY
Autorzy:: Pająk, Marta
Mikłaszewicz, Magdalena
Piórczyk, Marzena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537326.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Stare Miasto w Krakowie
zabytkowe budowle w Krakowie
pałac biskupa Erazma Ciołka
Galeria Sztuki Polskiej
Galeria Sztuki Cerkiewnej
wzmocnienie podłoża fundamentów obiektów zabytkowych
Baszta Artyleryjska
Opis:: The article describes the palace of Bishop Erazm Ciołek (beginning of the sixteenth century), situated in the Old Town in Cracow, and presents an outline history of the object, stressing the devastation of the building during the post-World War II period. The present-day programme of the palace’s function was devised in a manner guaranteeing a display of its rich architecture and historical transformations. The object in question is to be adapted for the purposes of two permanent Old Art Galleries at the National Museum in Cracow. The article proposes a classification of the methods applied for reinforcing the foundations of historical objects and basic criteria for choosing suitable methods. It also contains a characterisation of the discussed palace, in whose case attention was paid to the conditions of the base and the construction requirements; the ultimately accepted stabilisation method called for microposts.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2004, 3-4; 44-50
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki