Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "St. Paul the Apostle" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca w Pawłowych Listach do Koryntian
    The Christian as a Temple of the Holy Spirit and as a Temple of God the Father in the Pauline Letters to the Corinthians
    Autorzy:
    Zdziarstek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560650.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    św. Paweł Apostoł
    chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca
    godność chrześcijańska.
    St. Paul Apostle the Christian – a temple of the Holy Spirit and of God the Father
    Christian dignity.
    Opis:
    Według 1 Kor 3,16 Duch Święty mieszka w każdym wiernym. Dlatego też każdy z nich jest Jego świątynią. Ale przebywa On także we wspólnocie wiernych; wobec tego również ona jest Jego świątynią. Człowiek ochrzczony powinien być lojalny wobec swojej godności, to znaczy nie powinien grzeszyć. Gdyby sprzeniewierzył się tej godności, wów-czas spotkałaby go kara Boża (w. 17). W 6,19 adresatami Pawłowego apelu, aby nie grzeszyć, są poszczególne jednostki; ale adresatem tego wezwania jest także wspólnota. Według 2 Kor 6,16 w każdym chrześcijaninie oraz we wspólnocie wiernych mieszka Bóg Ojciec, którego Paweł określa tytułem Żyjący. Określenie Boga Ojca tym tytułem ma swoje źródło w tekstach Starego Testamentu (Dn 4,31; 12,7b). Natomiast autorzy Nowego Testamentu tytułem Żyjący określili Chrystusa (Łk 24,5b; Ap 1,17b-18a).
    In the First and Second Letters to the Corinthians, St. Paul calls the Christian a temple of the Holy Spirit. He owes that great dignity to the fact that the Spirit of God dwells in him; the Spirit of God dwells not only in him, but also lives in the whole community of the faithful (1 Co 3:16; 6:19). This dignity is a gift for the Christian but is also a task for him; he should be loyal to it, that is, he should be just in his actions. Otherwise, if he sinned, he would be punished by God (1 Co 3:17). It is not only the Holy Spirit that dwells in the Christian, but also God the Father dwells in him. And He dwells not only in him, but also in the whole community of the faithful (2 Co 6:16). They are His temple, they are a temple of the One who lives for ever. The name ‘He who lives for ever’, used by Paul to denote God the Father, has its source in the Old Testament texts (Dn 3:41; 12:7b); whereas, the New Testament authors used the name the ‘Living One’ to denote Christ (Lk 24:5b: Rv 1,17b-18a).
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 139-153
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Τὰ χαρίσματα wczoraj i dziś
    Autorzy:
    Tomczyk, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950222.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    charyzmaty
    χάρισμα
    Paweł Apostoł
    1 List do Koryntian
    dar języków
    chrzest
    Duch Święty
    łaska
    charisms
    χάρισμα
    St. Paul the Apostle
    1 Corinthians
    the gift of speaking in tongues
    baptism
    Holy Spirit
    grace
    Opis:
    This article is a critical discussion of Andrzej Sionek’s book “Charyzmaty. Aktywna obecność Boga w Kościele” (Charisms: God’s Active Presence in the Church). Because millions of Christians of various denominations in today’s world experience the charismatic gifts of the Holy Spirit, the topic of the charisms, especially the gifts of speaking in tongues and of prophesying, has become very vibrant in the theological discourse. Andrzej Sionek, who himself is engaged in today’s charismatic movement, reveals to us the theological complexities of St. Paul’s texts in 1 Corinthians 12–14. Charisms did not belong solely to the early Church; Pentecost still goes on today, because Jesus is alive and active in His Church.
    Artykuł jest krytycznym omówieniem książki Andrzeja Sionka „Charyzmaty. Aktywna obecność Boga w Kościele”. Doświadczenie charyzmatyczne darów Ducha Świętego przez miliony chrześcijan różnych denominacji we współczesnym świecie sprawia, że zagadnienie charyzmatów, w szczególności daru języków czy daru proroctwa, stało się bardzo żywe w dyskursie teologicznym. Andrzej Sionek, sam zaangażowany we współczesny ruch charyzmatyczny, odsłania przed nami teologiczne zawiłości tekstów św. Pawła 1 Kor 12–14. Charyzmaty nie należą tylko do Kościoła pierwotnego. Zielone Święta wciąż trwają, ponieważ Jezus żyje i działa w swoim Kościele.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Φιλαργυρία – czy jedyny korzeń wszelkiego zła? Analiza 1 Tm 6, 10a
    Autorzy:
    Tomczyk, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912678.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    φιλαργυρία
    ῥίζα
    πᾶς
    κακός
    korzeń
    zło
    pieniądze
    bogactwo
    List do Tymoteusza
    Paweł Apostoł
    root
    evil
    money
    wealth
    Epistle to Timothy
    St. Paul the Apostle
    Opis:
    Autor artykułu przedstawia analizę fragmentu 1 Listu do Tymoteusza 6, 10a i odpowiada na podstawowe pytanie, czy miłość pieniędzy (φιλαργυρία) jest rzeczywiście jedynym korzeniem wszelkiego zła? Autor analizuje relację Pawła Apostoła do filozofii stoików w kontekście określenia αὐτάρκεια. Następnie przedstawia słowo φιλαργυρία od strony semantycznej. Omawia po kolei kluczowe słowa tekstu: „korzeń” (ῥίζα), „wszelkie zło” (πάντον τῶν κακῶν) oraz „miłość pieniędzy” (φιλαργυρία). Brak rodzajnika określonego (ἡ) przy słowie „korzeń” (ῥίζα) sprawia, że należy traktować je jakościowo. Tym samym ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία należy rozumieć następująco: (u)miłowanie pieniędzy nie jest jedynym korzeniem wszelkiego zła, ale jednym z wielu innych.
    The author of this article presents an analysis of a fragment of the First Epistle to Timothy and responds to the basic question of if love of money (φιλαργυρία) indeed is the root of all evil.  The author analyzes St. Paul’s relationship to the philosophy of the stoics in the context of the term αὐτάρκεια. Next, he presents the word φιλαργυρία from a semantic perspective. He in turn discusses the key words “root” (ῥίζα), “all evil” (πάντον τῶν κακῶν), and “love of money” (φιλαργυρία). The lack of the definite article (ἡ) by the word “root” (ῥίζα) necessitates that it be treated in a qualitative way. Thus, ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία should be understood as follows: love of money is not the only root of evil, but one of many among others.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2020, 73, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le caratteristiche della paternità di san Paolo Apostolo nella Prima Lettera ai Corinzi
    Cechy ojcostwa św. Pawła Apostoła w Pierwszym Liście do Koryntian
    The characteristics of the paternity of St. Paul the Apostle in the First Letter to the Corinthians
    Autorzy:
    Pastorczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554171.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    św. Paweł Apostoł
    Pierwszy List do Koryntian
    ojcostwo
    theologia crucis
    St. Paul the Apostle
    First Letter to the Corinthians
    fatherhood
    Opis:
    Dla wielu wspólnot chrześcijańskich św. Paweł Apostoł był nie tylko założycielem i nauczycielem, lecz przede wszystkim ojcem. Głoszona w mocy Ducha Świętego Ewangelia sprawiła, że między nim a młodymi lokalnymi Kościołami zawiązała się prawdziwie ojcowsko-synowska relacja. Jej intensywność i charakter można zauważyć przede wszystkim w listach kierowanych przez Apostoła do wspólnoty w Koryncie, szczególnie wtedy, gdy Koryntianie oddalali się od prawdziwej wiary.
    For many Christian communities, St. Paul the Apostle was not only the founder and teacher but above all a father. The Gospel proclaimed in the power of the Holy Spirit, created a truly father-son relationship between him and the young local Churches. Its intensity and character can be particularly seen in the letters sent by the Apostle to the community in Corinth, especially when the Corinthians were moving away from true faith.
    Źródło:
    Sympozjum; 2019, 2(37); 159-179
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
    „[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
    Autorzy:
    Kołosowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kobieta;
    zbawienie;
    patrologia;
    Św. Paweł Apostoł;
    egzegeza patrystyczna;
    grzech pierworodny;
    literatura wczesnochrześcijańska;
    Św. Hilary z Poitiers;
    Św. Ambroży z Mediolanu;
    Św. Hieronim;
    Św. Grzegorz Wielki;
    Św. Augustyn;
    the woman;
    the salvation;
    the patrology;
    St Paul the Apostle;
    the patristic exegesis;
    the literature early Christian;
    St. Hilary of Poitiers;
    Saint Ambrose of Milan;
    St. Jerome;
    St. Gregory the Great ;
    St. Augustine;
    Opis:
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Janusz Wilk, Charakterystyka i zadania przełożonego wspólnoty chrześcijańskiej według Listów Pasterskich. Studium biblijno-pragmatyczne, Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniw. Śląskiego 81, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2015, ss. 457
    Rev. Janusz Wilk, Characteristics and tasks of the superior of a Christian community according to the Pastoral Epistles. A biblical-pragmatic, Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniw. Śląskiego 81, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2015, pp. 457
    Autorzy:
    Karczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150955.pdf
    Data publikacji:
    2016-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    św. Paweł apostoł
    listy pasterskie
    St Paul the Apostle
    Pastoral Letters
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2016, 17; 317-319
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Raz jeszcze o grobie Dzeusa na Krecie
    On Zeus Grave in Crete Once More
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954799.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Religia grecka
    kult grobów
    paradoks kłamcy
    komentarze do Nowego Testamentu
    Epimenides z Krety
    Kallimach z Cyreny
    święty Paweł Apostoł
    Greek religion
    the tomb cult
    the liar paradox
    Commentaries to the New Testament
    Epimenides of Crete
    Callimachus of Cyrene
    St. Paul Apostle
    Opis:
    According to the author, the legend about Zeus' grave was probably created as early as VIII or VII centuries BC, being a part of the common tomb cult in Early Greece. In this time the Mycenaean tholos graves began to be considered as tombs of the Greek heroes and gods. However, some Greeks raised an objection to the new form of the tomb cult. The belief in Zeus' grave was regarded as downright blasphemy by Epimenides (VII/VI century BC) and brought censure upon the Cretans for being liars. This is reflected not only in Callimachean Hymnus to Zeus (vv. 8-9), but also in a lost poem of Epimenides (probably in his Theogony). A fragment of this poem has been preserved in two Syriac commentaries to the Apostle Acts (17, 28). The English translation of these Syriac sources runs as follows: “The Cretans carved a tomb for thee, O Holy and High, / Liars, noxious beasts, evil bellies, / For thou didst not die, ever thou livest and standest firm / For in thee we live and move and have our being”. This fragment may been restored in the following shape: Τύμβον ἐτεκτΥναντο σέϑεν, Κύδιστε, Μέγιστε,Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀργαί.᾽Αλλὰ γὰρ οὐ σὺ ᾽ϑάνες, ζώεις δὲ καὶ ἵστασαι αἰεί,῎Εν σοι καὶ ζῶμεν καὶ κινύμεϑ᾽ ἠδὲ καὶ ἐσμέν. Both the second and the fourth verses were quoted by St. Paul, the former as an excerption from a poem of the Cretan seer, the latter as an anonymous quotation. Two remaining lines are convincingly restored on the basis of both Syriac translations. The attribution of this tetrameter to Epimenides, the well known Cretan prophet, poet and politician, seems certain. Thus some verses of the Callimachean Hymnus to Zeus had to be modelled on Epimenides' version of the birth-story of the Greek principal god. They contain an exact imitation of the prophet's words: “The Cretans always Liars” (Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται) and the same arguments: (1)both poets (i.e. Epimenides and Callimachus) reproached the Cretans for the lie; (2) both think congruently that the alleged Zeus' grave in Crete was a basic reason for arising the popular opinion on the lying character of the Cretans; (3) both deny the supposed death of Zeus; (4) both believe in the immortality of the god;(5) both criticize the different traditions, referring to the authority of a god (Zeus in the Callimachean hymn) or a hero (Minos in Epimenides' poem). Callimachus of Cyrene follows silently Epimenides, summarizing the same arguments, which permit him to reject the common version of the Zeus' birth-story in Crete. He also records some of Epimenides' aetiological tales, e.g. on the Omphalian Plain and the Mountain Panacra.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 95-124
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies