Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "St. Paul" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
„[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kobieta;
zbawienie;
patrologia;
Św. Paweł Apostoł;
egzegeza patrystyczna;
grzech pierworodny;
literatura wczesnochrześcijańska;
Św. Hilary z Poitiers;
Św. Ambroży z Mediolanu;
Św. Hieronim;
Św. Grzegorz Wielki;
Św. Augustyn;
the woman;
the salvation;
the patrology;
St Paul the Apostle;
the patristic exegesis;
the literature early Christian;
St. Hilary of Poitiers;
Saint Ambrose of Milan;
St. Jerome;
St. Gregory the Great ;
St. Augustine;
Opis:
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16c). Motywy przepowiadania u św. Pawła
“Woe betide me if I do not proclaim the gospel” (1Cor 9,16c). St Paul’s motives for his proclamation
Autorzy:
Szpyra, Szczepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480088.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Głoszenie
prawo żydowskie
św. Paweł
zbawienie
zdeterminowanie
proclamation
Jewish Law
St Paul
Salvation
determinism
Opis:
W artykule szukano odpowiedzi na pytanie: jakie są motywy głoszenia Ewangelii u św. Pawła Apostoła? Pawłowa wypowiedź w 1Kor 9,16 zdaje się sugerować, że Apostoł motywowany jest lękiem i poczuciem pewnego determinizmu, na co zdaje się wskazywać użyty przez niego grecki rzeczownik avna,gkh. Jednakże dokładniejsza analiza Pawłowego użycia tego rzeczownika pokazuje, iż nie chodzi tu o determinizm, pozbawiający wolności. Owa konieczność, przymus głoszenia płynie bowiem z Bożego wybrania i powołania. Głębsze motywy głoszenia Ewangelii ukazuje analiza teologii misji u św. Pawła. Jej fundamentem jest nowa świadomość historii zbawienia, nowa koncepcja ludu Bożego oraz nowe rozumienie Prawa. Szaweł z Tarsu, świetnie znający Prawo – przekonany o wybraństwie Izraela i zbawieniu, które osiąga się przez wypełnianie tego Prawa – w osobowym spotkaniu z Chrystusem zmartwychwstałym uzyskuje nowe spojrzenie. Bóg wzywa do zbawienia wszystkie narody, tak Żydów, jak i pogan, ofiaruje im to zbawienia za darmo, poprzez wiarę, a jego sprawcą jest Jezus Chrystus. Doświadczenie pod Damaszkiem uświadamia też Pawłowi, że został wybrany jako narzędzie tego zbawienia. Będąc tego świadom, nie może nie głosić tego, co zrozumiał i czego doświadczył.
Why did St Paul proclaim the gospel? What were his motives? His cry in 1Cor 9,16 seems to betray fear; his use of the Greek noun anv ag, kh implies even a certain degree of determinism. But only on the surface of it. A closer examination makes it clear that Paul does not mean the kind of determinism that strips him of his free will. The obligation (even compulsion) to proclaim the Good News flows directly from his conviction of being chosen to do so by God himself. For Paul, his obligation to preach rests on his new understanding of the Law, the community of God’s chosen people and of the entire history of salvation. Paul knew the Jewish Law inside out. Not for him to harbour doubts about Israel having been selected by God for a special relationship with Him, or argue against the motion that one may attain salvation by strictly complying with the Law. That is, until the day when he headed off for Damascus. What happened to him then changed everything. He became aware that he was selected by the Almighty himself to be His personal hand tool in bringing others to that very salvation. His encounter with the Risen Christ shed a totally new light on everything he thought he knew. God wants all to be saved, Jews and pagans and all the rest. For free. But one must believe in Him. If one wants to be saved, the only sure way to comply with is Jesus Christ. Knowing that, Paul could not but proclaim it far and wide. Not doing that would be nothing less than sneaking out of God’s loving hands and cry: Woe to me! That was Pauls fear and determinism.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 250-262
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo ja nie wstydzę się Ewangelii” (Rz 1,16). Dynamizm przepowiadania św. Pawła Apostoła
“For I Am Not Ashamed of the Gospel” (Romans 1.16). The Dynamism of Prophesying According to St. Paul the Apostle
Autorzy:
Sztuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944102.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
św. Paweł
teologia biblijna
List do Rzymian
ewangelizacja
St. Paul
biblical theology
Romans
evangelization
Opis:
Chociaż trudno się dopatrywać w epistolarium Pawłowym systematycznego wykładu na temat głoszenia, to jednak prawie z każdego jego pisma wybrzmiewa prawda wyrażona tak bardzo dobitnie na kartach Pierwszego Listu do Koryntian: „Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię” (1Kor 1,17). Z kolei w Liście do Rzymian Apostoł umieścił refleksję na temat źródła dynamizmu jego posługi ewangelizacyjnej oraz obrazowy opis tej posługi. Tak nakreślona tematyka jest zgłębiona w artykule poprzez: 1) zapoznanie się z terminologią, jakiej Apostoł używa w swoich listach w odniesieniu do głoszenia Ewangelii; 2) eksplorację refleksji Listu do Rzymian, dotyczącej dynamizmu Bożego działania poprzez Ewangelię; 3) przyjrzenie się wybranym obrazom, których św. Paweł używa w Liście do Rzymian dla opisania głoszenia prawdy Ewangelii.
Although, it is difficult to discern a systematic lecture on proclamation in St. Paul’s epistles, almost each of his writings proclaims the truth expressed so clearly on the pages of the First Letter to the Corinthians: “Christ did not send me to baptize, but to preach the Gospel” (1 Cor. 17). In turn, in the Letter to the Romans, the Apostle reflected on the sources of dynamism of his evangelizing ministry and provided a vivid description of this ministry. The above outlined subject matter of the article is expanded upon based on: 1) a review of the terminology used by the Apostle in his letters with reference to the proclamation of the Gospel; 2) an analysis of the reflection contained in the Letter to the Romans on the dynamism of God’s action through the Gospel; 3) a scrutiny of selected images used by St. Paul in the Letter to the Romans to describe the proclamation of the truth of the Gospel.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 2; 11-19
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bogactwo” Bożego miłosierdzia w listach św. Pawła
Autorzy:
Rycerz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the abundance
God’s mercy
God’s justice
the letters of St. Paul
bogactwo
, Boże miłosierdzie
Boża sprawiedliwość
listy św. Pawła
Opis:
The author aims at presenting mercy in the letters of St. Paul in the aspect of the enriching relation of God towards man. He analyses the most representative texts, containing the semantic base: ἔλεος–ἐλεέω and οἰκτιρμός–οἰκτίρω. He takes the personal experience of God’s mercy in the apostle’s life as the starting point. Then, he attempts to deduce how it has influenced the development of the doctrine of mercy and how it has reflected in the practice of the Christian life. Finally, he enquires about the maturity of the Pauline doctrine of God’s mercy.
Autor stawia sobie za cel prezentację miłosierdzia w listach św. Pawła w aspekcie ubogacającej relacji Boga do człowieka. Poddaje analizie najbardziej reprezentatywne teksty, które zawierają bazę semantyczną: ἔλεος–ἐλεέω i οἰκτιρμός–οἰκτίρω. Punktem wyjścia czyni osobiste doświadczenie miłosierdzia Bożego w życiu apostoła. Następnie podejmuje próbę wnioskowania jak ono wpłynęło na rozwój nauki o miłosierdziu i jakie znalazło przełożenie na praktykę życia chrześcijańskiego. W końcu zadaje pytanie o dojrzałość Pawłowej nauki o Bożym miłosierdziu.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieopisane ministerstwo Bożego miłosierdzia”
“The indescribable ministry of God’s mercy”
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233704.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
teologia
Norwid
ks. Piotr Semenenko
zmartwychwstańcy
św. Paweł
nauka społeczna Kościoła
antropologia
mercy
theology
Fr Piotr Semenenko
the Resurrectionists
St Paul
social teaching of the Church
anthropology
Opis:
Wśród rozmaitych wątków refleksji religijnej Norwida zwraca uwagę, niemal niedostrzegany w dotychczasowych badaniach, temat Bożego miłosierdzia i miłosierdzia świadczonego bliźnim. Pisma poety (listy, proza i poezja) zdradzają wysiłek autora (wyrażony np. w tworzeniu ciekawych neologizmów) zmierzający do przeniknięcia i doprecyzowania tej teologicznej prawdy, do jej pełniejszego zrozumienia i nowej, głębszej interpretacji. „Miłosierdzie” jest przede wszystkim ważnym narzędziem Norwidowego „mówienia o Bogu”, jest dlań także streszczeniem istoty nauczania ewangelicznego (Nowy Testament nazywa poeta „Testamentem-miłosierdzia”). Prawda o miłosierdziu sytuuje się w centrum personalistycznej antropologii Norwida („Osobistość jest rzeczą miłosierdzia”) i tworzy osnowę jego myśli społecznej („społeczne miłowanie”, „jedenaste przykazanie”). Z pism poety wyłaniają się tropy wskazujące na jego inspiracje w tym zakresie m.in. teologią miłosierdzia św. Pawła oraz nauczaniem kaznodziei XIX-wiecznych (jak ks. Piotr Semenenko). Można zatem postrzegać Norwida jako tego myśliciela chrześcijańskiego, który antycypując rewelacje teologiczne wieku XX, wychylił się samodzielnie już w XIX stuleciu ku temu ważnemu zagadnieniu wiary.
Among the various themes of Norwid’s religious reflection, one that attracts particular attention but has largely been overlooked in previous research is the theme of divine mercy and mercy rendered to one’s neighbours. The poet’s writings (letters, prose and poetry) divulge the author’s effort (expressed, for instance, in his interesting neologisms) to penetrate and clarify this theological truth, to understand it more fully and interpret it in a new and deeper way. “Mercy” is primarily an important tool of Norwid’s “speaking of God”; for him it is also a summary of the essence of the Gospel teaching (the poet calls the New Testament the “Testament of mercy”). The truth about mercy is situated at the centre of Norwid’s personalist anthropology (“Osobistość jest rzeczą miłosierdzia” [Personality is the thing of mercy]) and forms the fabric of his social thought (“social loving”, “the eleventh commandment”). Clues emerge from the poet’s writings indicating that he was inspired in this regard by, among others, St Paul’s theology of mercy and the teaching of 19th-century preachers (such as Fr Piotr Semenenko). Thus, Norwid can be seen as that Christian thinker who, anticipating the theological revelations of the 20th century, independently addressed this important issue of faith as early as in the 19th century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 5-27
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przemija bowiem postać tego świata” (1 Kor 7,31). Dziewictwo i celibat znakiem królestwa
"The Present Form of This World Is Passing Away" (1 Cor 7:31). Virginity and Celibacy as a Sign of the Kingdom of God
Autorzy:
Bogacz, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622049.pdf
Data publikacji:
2013-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
List do Koryntian
święty Paweł
dziewictwo
celibat
przemijanie
Corinthinas
St. Paul
virgnity
celibacy
passing away
Opis:
The present article is an analysis of 1 Corinthians 7:1-40. It presents the relevance of the choice of one’s way of life, either in marriage or in celibacy. Considering the passing away of this life, St. Paul showed the Corinthians the value of virginity as a testimony of the Kingdom of God. According to the apostle, this particular form of life is the best preparation for the eternal life. It enables a person to completely devote his/her life to the preaching of the Kingdom. St. Paul chose this way of living in order to commit himself to the proclamation of the Gospel. Celibacy freed him from all concerns related to the providing for the family. The teachings comprised in the analyzed text are particularly relevant for Christians living in the early twenty-first century. 1 Cor 7: 29-31 is utterly opposed to the models of life preferred in the contemporary world. In light of this utterance, it is worth asking where we can be led by this world that has chosen a completely different way of living. It is no wonder that modern man is not able to understand the value of virginity and celibacy which are a call to conversion and a sign of the Kingdom that will be opposed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 24; 135-148
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Totus Tuus” św. Jana Pawła II. Od teologicznej głębi po ikonograficzną mistyfikację
„Totus Tuus” by Saint John Paul II. From Theological Depth to Iconographical Mystification
Autorzy:
Witko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791402.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
Izabela DelektaWicińska
René Laurentin
Totus Tuus
St John Paul II
St Louis Marie Grignion de Montfort
Izabela Delekta-Wicińska
Opis:
Życiowa dewiza Karola Wojtyły – papieża św. Jana Pawła II zawierała się w dwóch słowach: Totus Tuus. Zaczerpnięte one zostały z pochodzącego z początku XVIII stulecia, a wydanego w 1843 roku Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny św. Ludwika Marii Grignion de Montfort. Wybór takiego motta życia wyrażał całkowite i bezgraniczne zawierzenie się Matce Bożej przez Jej wyjątkowego czciciela, będąc wyrazem jego żywej, konkretnej i ogarniającej wszystkie dziedziny życia wiary. Ta właśnie dewiza zainspirowała krakowską artystkę Izabelę Delektę-Wicińską do namalowania w roku 1984 wyjątkowego obrazu Totus Tuus, który uzyskał nieprawdopodobną popularność w świecie, stając się przedmiotem pobożnościowego oszustwa. Choć artystka utrzymywała, że zainspirowała się niezwykłym uściskiem Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego w dniu inauguracji pontyfikatu polskiego papieża, jednak fotografie malowidła Totus Tuus zaczęto rozpowszechniać w całym chrześcijańskim świecie jako cudowne zdjęcie, przypadkowo wykonane papieżowi Janowi Pawłowi II. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku sprawą zainteresowano nawet jednego z najwybitniejszych ówczesnych mariologów – ks. René Laurentina. Jeszcze w 2018 roku na stronie internetowej www.infovaticana.com podano wyjaśnienia, iż przedstawienie Totus Tuus nie jest cudowną fotografią św. Jana Pawła II, ale malarską wizją krakowskiej artystki – Izabeli Delekty-Wicińskiej.
The life motto of Karol Wojtyła – of the Pope St John Paul II – was contained in two words: Totus Tuus. They were derived from the work dating back to the 18th century and published in 1843: Treatise on True Devotion to the Blessed Virgin Mary by St Louis Marie Grignion de Montfort. The choice of such a life’s motto was expressing the total and limitless offering of the exceptional follower to the Mother of God, also being an expression of his living, concrete, overwhelming and all-encompassing faith. This very motto has inspired Izabela Delekta-Wicińska, a Cracovian artist, to paint – in the year 1984 – a unique picture Totus Tuus, which gained enormous popularity in the whole world, thus becoming an object of fraud in respect of piety. Even though the artist held that she was inspired by an exceptional embrace of John Paul II and Cardinal Stefan Wyszyński on the day of inauguration of the pontifi of the Polish Pope, a photograph of the Totus Tuus painting was circulated in the entire Christian world as a miraculous picture of Pope John Paul II that was taken accidentally. In the early 1990s one of the then most pre-eminent mariologists, Rev. René Laurentin, was interested in the matter. Even as late as in the 2018 the www.infovaticana.com website explained that the Totus Tuus depiction is not a miraculous photography of the St. John Paul II but a painterly vision of the Cracovian artist, Izabela Delekta-Wicińska.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 45-56
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1 Kor 15, 3b-8 syntezą chrześcijańskiej doktryny o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa
1 Cor 15, 3b-8 as a Synthesis of the Christian Doctrine on Jesus’ Death and Resurrection
Autorzy:
Paciorek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051289.pdf
Data publikacji:
2015-12-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paweł
Pierwszy List do Koryntian
wyznania wiary
tradycja apostolska
zmartwychwstanie Jezusa
chrystofanie
St Paul
The First Epistle to the Corinthians
professions of faith
apostolic tradition
Jesus’ resurrection
Christophanies
Opis:
St Paul’s text of 1 Cor 15 3b-8 in a concise and schematic way gives the basic data con¬cerning Jesus’ death, funeral, resurrection and manifestations. It is a true synthesis of the Christian doctrine on the death and resurrection of Christ the Redeemer. The author of the article first discusses the literary aspect of St Paul’s words; he analyzes the context, tradition, edition and the structure of the text, and then he carefully interprets it from the exegetic and theological point of view.
Źródło:
The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 123-142
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Evangelization in the life of the family and the church
Autorzy:
Świecarz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177405.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Church
Familiaris consortio
Lumen Gentium
New evangelization
St. John Paul II
family
Opis:
The Church is at all times guiding the truth and credibility of the Gospel. Reflecting on the role of the New Evangelization in the family, it is worth stopping at the concept and meaning of the family. The family is holy, as St. John Paul II is a place where life is properly protected and can develop. The family is a community of people who aspires to eternal life. In Christian terms, the family is a community of parents and children built on the relationship of man and woman. As the Dogmatic Constitution on the Church of Lumen Gentium emphasizes, the family is referred to as the home church. This is where the functions of the Church are fulfilled: priesthood, royal and prophetic.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 104; 423-433
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A partire da Cristo, Redentore dell’uomo. Sant’Agostino e il Beato Giovanni Paolo II - alcuni punti di riferimento
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668477.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Christ the Redeemer
redemption
salvation
St. Augustine
Pope John Paul II
Opis:
In Jesus Christ, the human person finds greatness, dignity and worth of humanity. This article reflects on the doctrine of the great African bishop, St. Augustine of Hippo and Pope John Paul II. It discusses the truth about Jesus Christ, the Redeemer of humankind. The concept of redemption as represented by the bishop of Hippo is in essence sacerdotal and sacrificial as it is ultimately expressed by the sacrifice of the Cross. The Cross of Jesus Christ manifests the great and merciful willingness of God towards the fallen human person who is the slave of sin. The triple victory of Christ: over sin, death and Satan, restores the human person to life in the communion with God.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2012, 2, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Against Relativism. The Importance of Truth in the Ethics of St. John Paul II
Autorzy:
Probucka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668692.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Axiological relativism
Ethics
Truth
Moral good
St. John Paul II
Opis:
The main aim of the paper is the analysis and critique of axiological relativism, typical of contemporary Western culture. Its supporters deny the objective status of moral norms and values. Axiological relativism leads to moral indifference based on blurring the difference between good and evil, and negating the belief that human action may be morally better or worse. I present the anti‑relativistic position of St. John Paul II, particularly in relation to the truth, understood as a cognitive and moral value. According to the Pope, a civilization based on the belief of the relative nature of good and evil leads to widespread hypocrisy and is destined to a slow decline.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2016, 6, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet Apostołów w Kościele pierwotnym w świetle Drugiego Listu św. Piotra
Authority of the Apostles in the Early Church in the Light of the Second Epistle of Peter
Autorzy:
Mickiewicz, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494998.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Drugi List św. Piotra
apostołowie
św. Piotr
św. Paweł
the Second Epistle of Peter
apostles
St. Paul
Opis:
W artykule tym są poddane analizie teksty, w których autor Drugiego Listu św. Piotra, występując przeciwko nauce fałszywych proroków, ukazuje autorytet apostołów we wspólnocie Kościoła. Najpierw we wstępie do swego listu (2P 1,1) Piotr nazywa siebie sługą i apostołem Jezusa Chrystusa, co oznacza, że należy on do kręgu osób najściślej związanych ze Zbawicielem. Dalej oświadcza, że on i inni apostołowie są naocznymi świadkami wielkości Jezusa Chrystusa, która została im najpełniej objawiona w czasie Jego przemienienia na „górze świętej” (1,16-18). Na koniec zaś poucza chrześcijan, że powinni być wierni nauce apostolskiej, przekazanej przez św. Pawła, gdyż jest ona fundamentem prawdziwej wiary i moralności, a przez to jest bezpieczną drogą do zbawienia (3,15-16).
The present article undertakes an analysis of texts in which the author of the Second Epistle, acting against the teachings of false prophets, reveals the authority of the Apostles in the community of the Church. First in the foreword to his letter (2P 1,1), Peter calls himself a servant and apostle of Jesus Christ, which means that he belongs to the group of people most closely connected with the Savior. Further on, Peter states that he and the other apostles are eyewitnesses of the majesty of Jesus Christ, which was revealed to them during His transfiguration on the “sacred mountain” (1,16-18). Finally, he commands Christians that they should be faithful to the apostolic teachings of St. Paul, because it is the foundation of true faith and morality, and thus is a safe path to salvation (3,15-16).
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 11-21
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centralne miejsce krzyża w soteriologii św. Pawła
The centrality of the Cross in soteriology St. Paul’s
Autorzy:
Mickiewicz, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19965246.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
St. Paul’s soteriology
the cross
a sacrifice on the cross
Christ’s love
liberation from the curse of Law
reconciliation
soteriologia św. Pawła
krzyż
ofiara na krzyżu
miłość Chrystusa
wyzwolenie z przekleństwa Prawa
pojednanie
Opis:
The author of this article analyzes the texts, in which St. Paul writes on the subject of Christ’s sacrifice on the cross. In Ga 2, 19-20 the apostle presents the love of Christ as an essential feature of his nature and he suggests that this love was expressed in the particular, historical self offering on the cross. In Rom 5, 7-8 he states that the only motive for the redeeming sacrifice, which the Son of God offered of himself, following the will of the Father, is the heroic love, shown in the death for sinners. Despite the fact that in the middle-ages the cross was a tool of the most degrading and humiliating death, St. Paul writes, in Ga 6, 14 that he boasts of the cross of Jesus Christ, furthermore, in 1 Cor 1, 24 he adds that the crucified Christ is “the power of God and the wisdom of God”. In Ga 3, 13 Paul observes a state of humanity, overloaded with the curse of sin, as a slavery, from which the Christ freed it, through his sacrifice offered on the wood of the cross, because on it, by his own will he took this curse, which was leading humanity to condemnation, on himself. Further deepening of the theological reflection on the role of the cross in the saving work of God can be found in Eph 2, 13-16 and Col 1, 19-20. The author of these texts recognizes the blood of Christ, poured out on the cross, as the tool of reconciliation and introducing peace and reconciliation to the world.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2012, 16; 61-80
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cezarea – miejsce uwięzienia Pawła Apostoła
Caesarea – the site of Apostle Paul’s confinement
Autorzy:
Kondys, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944858.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Caesarea Maritima
St. Paul’s prison
archaeological excavations
Herod’s praetorium
harbour of Caesarea
Cezarea Nadmorska
Paweł Apostoł
uwięzienie
odkrycia archeologiczne
pretorium Heroda
port w Cezarei
Opis:
After being arrested by the Romans St. Paul was brought from Jerusalem to Caesarea. As a result of his trial that was conducted by the procurator Antonius Felix, the verdict was postponed. Awaiting the conclusion of the trial Paul was imprisoned for two years. During the second trial he appealed unto Caesar. In order to be judged by the Emperor he was brought to Rome in a boat, dispatched from the harbour of Caesarea. The recent archaeological excavations carried out in this ancient city revealed the sites of St. Paul’s confinement in Herod’s praetorium, of his trail conducted in the procurator’s palace, and of his departure to Rome. This paper attempts to compare the newest archaeological evidences with the biblical texts regarding the years of Paul’s detention in Caesarea and thus to throw more light on this important period in Apostle’s life. Having at our disposal accurate scheme of ancient Caesarea, its extraordinary harbour and the splendid promontory palace of Herod the Great, it was possible to depict in a more detailed way the scene of the events reported in Acts 23:31–26:32.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2013, 17; 181-192
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca w Pawłowych Listach do Koryntian
The Christian as a Temple of the Holy Spirit and as a Temple of God the Father in the Pauline Letters to the Corinthians
Autorzy:
Zdziarstek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560650.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
św. Paweł Apostoł
chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca
godność chrześcijańska.
St. Paul Apostle the Christian – a temple of the Holy Spirit and of God the Father
Christian dignity.
Opis:
Według 1 Kor 3,16 Duch Święty mieszka w każdym wiernym. Dlatego też każdy z nich jest Jego świątynią. Ale przebywa On także we wspólnocie wiernych; wobec tego również ona jest Jego świątynią. Człowiek ochrzczony powinien być lojalny wobec swojej godności, to znaczy nie powinien grzeszyć. Gdyby sprzeniewierzył się tej godności, wów-czas spotkałaby go kara Boża (w. 17). W 6,19 adresatami Pawłowego apelu, aby nie grzeszyć, są poszczególne jednostki; ale adresatem tego wezwania jest także wspólnota. Według 2 Kor 6,16 w każdym chrześcijaninie oraz we wspólnocie wiernych mieszka Bóg Ojciec, którego Paweł określa tytułem Żyjący. Określenie Boga Ojca tym tytułem ma swoje źródło w tekstach Starego Testamentu (Dn 4,31; 12,7b). Natomiast autorzy Nowego Testamentu tytułem Żyjący określili Chrystusa (Łk 24,5b; Ap 1,17b-18a).
In the First and Second Letters to the Corinthians, St. Paul calls the Christian a temple of the Holy Spirit. He owes that great dignity to the fact that the Spirit of God dwells in him; the Spirit of God dwells not only in him, but also lives in the whole community of the faithful (1 Co 3:16; 6:19). This dignity is a gift for the Christian but is also a task for him; he should be loyal to it, that is, he should be just in his actions. Otherwise, if he sinned, he would be punished by God (1 Co 3:17). It is not only the Holy Spirit that dwells in the Christian, but also God the Father dwells in him. And He dwells not only in him, but also in the whole community of the faithful (2 Co 6:16). They are His temple, they are a temple of the One who lives for ever. The name ‘He who lives for ever’, used by Paul to denote God the Father, has its source in the Old Testament texts (Dn 3:41; 12:7b); whereas, the New Testament authors used the name the ‘Living One’ to denote Christ (Lk 24:5b: Rv 1,17b-18a).
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 139-153
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies