Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "St. Mark" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Markowa Ewangelia o Synu Bożym
Mark’s Gospel about the Son of God
Autorzy:
Malinowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Marek
Ewangelia
Syn Boży
Jezus Chrystus
St. Mark
Gospel
Son of God
Jesus Christ
Opis:
Every gospel discovers the truth about God. St. Mark reveals Jesus Christ to us. Gospel shows us identity of Jesus, presents him, and with details shows his relation to his father. The title of this gospel is given by Mark himself, and at its very beginning appears the subject of Gods fatherhood.Mark focuses on the vision of the mission of Jesus. Presents with details showing chronology of events in Jerusalem, exactly showing also the relation between Jesus and his pupils. Firstly we see the picture of a person, than crucified Messiah, human son, and finally Gods Son.The article focuses on only two crucial moments of St. Marks Gospel: the description of baptism and the death of Jesus (the confession of centurion) showing Jesus as Gods son.Tradition perpetuates the belief that it is a work about Gods son. Mark shows it in the very first sentence. His baptism is a confirmation of solidarity of Jesus and sinners, but also climax in St. Mark Gospel. This moment convinces us that the mission of John the Baptist is fulfilled. In the direct closeness of the death of Jesus we see this happening emphasising the significance of what happened. The centurion ascertains a big change after the death of Jesus. It is also a condensation of a faith admission of commune into godhead after his death and resurrection.Mark admits just like Matthew extraordinary happenings that took place in nature after his death. The confession of centurion is shown similarly by Mark and Matthew. By introducing the centurions figure Mark shows the analogy between the baptism and the death of Jesus. Mark in his gospel speaks to those who are unfaithful and to those who wander. By reading marks gospel they can see that Jesus is alive and acts in reference to the Father. And at the same time we can see that alongside there exists the Father and the Son.
Każda Ewangelia odkrywa przed nami prawdę o Bogu. Chcę pokazać, że św. Marek objawia nam Jezusa Chrystusa. Ewangelista, ukazując nam tożsamość Jezusa, przedstawia, kim On jest oraz szczegółowo rysuje nam relację Jezusa z Ojcem. Tytuł tej Ewangelii nadaje sam Marek, a na samym początku pojawia się temat ojcostwa Boga.Marek skupia się na wizji posłannictwa Jezusa. Bardzo dokładnie przedstawia chronologię wydarzeń z publicznej działalności Jezusa w samej Jerozolimie, dokładnie ukazuje też relacje Jezusa i uczniów. Najpierw widzimy obraz człowieka, nauczyciela, dalej ukrzyżowanego Mesjasza, Syna Człowieczego i w końcu Syna Bożego. W swojej prezentacji zatrzymuję się jedynie nad dwoma kluczowymi momentami Ewangelii św. Marka: opis chrztu i śmierci Pana Jezusa (wyznanie setnika), które ukazują Chrystusa jako Syna Bożego.Sama tradycja utrwala przekonanie, że jest to dzieło o Synu Bożym. Marek pokazuje to już w pierwszym zdaniu: „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym” (Mk 1,1). Chrzest Jezusa jest potwierdzeniem solidarności Jezusa z grzesznikami, ale i punktem kulminacyjnym Ewangelii św. Marka. Ten moment utwierdza nas w tym, że teraz wypełnia się misja Jana Chrzciciela. W bezpośredniej bliskości śmierci Jezusa zauważamy wydarzenie, które podkreśla znaczenie tego, co się stało. Opis ten pokazuje nam poganina i jego serce, w którym coś się dzieje. Setnik stwierdza wielką zmianę, która ma miejsce po śmierci Pana Jezusa. Jest to jednocześnie streszczenie wyznania wiary gminy w bóstwo Chrystusa po jego zmartwychwstaniu.Marek wskazuje tak jak Mateusz niezwykłe zjawiska, jakie miały miejsce w naturze po śmierci Pana Jezusa. Wyznanie setnika Mateusz i Marek ukazują podobnie. Wprowadzając postać setnika, Marek wskazuje analogię, jaka jest pomiędzy chrztem i śmiercią Jezusa. Marek w swojej Ewangelii przemawia do niewierzących i do tych którzy jeszcze błądzą. Czytający więc Ewangelię Markową mogą zobaczyć, że Jezus żyje i działa w odniesieniu do Ojca, a jednocześnie możemy zobaczyć, że obok Syna istnieje Ojciec.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 281-291
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Roman Bartnicki, Jezus w drodze do śmierci i zmartwychwstania. Komentarz do Ewangelii Marka 8,27–16,20. Część I: Mk 8,27–13,37, Warszawa: Instytut Papieża Jana Pawła II, 2018, ISBN 978-83-65198-50-1
Fr. Roman Bartnicki, Jesus on the Way to Death and Resurrection. Comment on the Gospel of Mark 8.27–16.20. Part I: Mk 8,27–13.37, Warsaw: Pope John Paul II Institute, 2018, ISBN 978-83-65198-50-1
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469414.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
recenzja
komentarz do Ewangelii św. Marka
Roman Bartnicki
review
commentary on the Gospel of St. Mark
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 367-371
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Повесть Кампанила святого Марка М. Шишкина в интернет-журнале, на сцене и в радиоэфире: Интерпретация позиции автора
Autorzy:
Кравченкова, Евгения
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902674.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Shishkin Mikhail
Kobelev Nikita
St Mark’s Campanile
modern Russian literature
metatext
the authorial intent
irony
title
Opis:
Михаил Шишкин написал Кампанилу Святого Марка (2011) как документальную повесть, основанную на письмах супругов-социалистов Франца Брупбахера и Лидии Кочетковой. Режиссер Никита Кобелев представил аудиоверсию и театральную интерпретацию в 2012 г. В трех вариантах одного и того же текста авторский замысел может быть выражен через прямую речь автора, заглавие, иронию и композицию. В настоящей статье Кампанила рассматривается как метатекст, в котором персонаж является писателем и, таким образом, за мыслями и идеями персонажа скрывается авторский замысел. Кобелев, напротив, подчеркивает свою точку зрения на поступки и идеалы героев. В радиопостановке он анализирует достижения и потери женщины в революционной работе, а в спектакле режиссер акцентирует внимание на мечте Франца о семейном счастье.
Mikhail Shishkin wrote St Mark’s Campanile (2011) as a documentary short novel, based on letters of the socialist couple Franz and Lidia. Director Nikita Kobelev presented an audio version and a theatrical interpretation of the novel in 2012. In three variants of the same text the authorial intent can be expressed through the direct speech of the author, title, irony and composition. In the present article St Mark’s Campanile is considered as a metatext in which the character is a writer and, thus, the authorial intent is hidden behind the character’s thoughts and ideas. Kobelev, on the contrary, emphasizes his point of view on the characters’ actions and ideals. In the radio drama he analyses achievements and losses of a woman involved in revolutionary activities, and in the stage performance the director focuses on Franz’s dream of family happiness.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2021, 2, XXVI; 53-62
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Implications of Markan Interpretative Intercalations
Teologiczne implikacje wpleceń narracyjnych w Ewangelii św. Marka
Autorzy:
Kusio, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/672304.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Marek
wplecenie narracyjne
teologia nowotestamentalna
krytyka literacka
St Mark
interpretative intercalation
New Testament theology
literary criticism
Opis:
Artykuł ma na celu uzasadnienie tezy, iż wplecenia narracyjne w Ewangelii św. Marka są zabiegiem ukazującym dogłębne zaangażowanie teologiczne ewangelisty. Zabieg ten zdefiniować można jako powiązanie ze sobą dwóch linii narracji w układ A1BA2, który poprzez zastosowanie środków, takich jak równoczesność, kontrast, ironia, podobieństwo i tym podobne przekazuje całkowicie nowe znaczenie obu historii. Sześć wpleceń z Ewangelii św. Marka – 3,20–35, 5,21–43, 6,7–31, 11,21–23, 14,1–11 oraz 14,53–72 – łączą różne sceny z konkretnymi zamysłami natury teologicznej i jako takie nie mogą być sprowadzone do kategorii zabiegu literackiego lub redakcyjnego. Wszystkie one krążą dookoła najważniejszych problemów Markowej teologii, takich jak chrystologia, szczególnie w nawiązaniu do cierpienia, wymagania względem prawdziwego ucznia Jezusa, wizja przyszłej wspólnoty kościelnej. W swoich wpleceniach narracyjnych św. Marek wyjawia swoją rozbudowaną, wyrazistą teologię, jak również oryginalność i mistrzostwo w prowadzeniu narracji.
This paper aims at evidencing the thesis that Markan interpretative intercalations are a narrative structure that manifests profound theological engagement of the evangelist. This device is defined as an entanglement of two storylines in the A1–B–A2 pattern which by using the notions of simultaneity, contrast, irony, similarity, etc. offers a wholly novel meaning of the stories. Six intercalations of the St Mark’s gospel – 3 : 20–35; 5 : 21–43; 6 : 7–31; 11 : 12–23; 14 : 1–11, 53–72 – merge different episodes with distinct theological purposes and as such cannot be reduced to the rank of a literary or redactional device. All of them are concerned with the most essential topics of the Markan theology, such as Christology, especially in relation to suffering, requirements of true discipleship, vision of the future ecclesiastical community. St Mark in his intercalations reveals his elaborated, clear-cut theology, as well as narrative ingenuity and mastery.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orędzie homilijne w okresie zwykłym w ciągu roku cyklu B
The Homily Message in the Ordinary Time during the Cycle B Liturgical Year
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062633.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Lekcjonarz
Ewangelia według św. Marka
rok liturgiczny
homily
Lectionary
Gospel according to St Mark
liturgical year
Opis:
One of the reasons of a lesser efficiency of preaching in homilies is the fact that every Sunday the homily is preached as if it were independent and not connected with the previous and the following ones. However, it should be possible to end a homily, at least from time to time, with a remark that the homily will be continued, which would really serve emphasizing the sense of continuity and identity of the congregation. The preacher is supposed to discover the way, in which the given Gospel has been passed on by the Lectionary, and what the spirit, the style of the given Evangelist is. The listeners should be introduced into this Gospel, the Gospel should be referred to, the connection between subsequent pericopes should be shown, for example by reminding the message conveyed in the preceding Sundays. In the Lectionary the Gospel according to St Mark has been divided into six parts that are discussed in detail in the present paper. They constitute the following sections: Jesus’ baptism and the first events (the Lord’s Baptism, Sundays II and III); signs of God’s kingdom and the first disputes (Sundays IV to IX); revelation of God’s closeness and the division provoked by the revelation (Sundays X to XIV); the mission and the bread of life (Sundays XV-XXIII); Peter’s confession and the requirements to follow Jesus through the cross of love and service (Sundays XXIV-XXX); Jesus’ revelation in Jerusalem, the final confrontation and the eschatological speech (Sundays XXXI-XXXIII). Such are the main stages of the development of Mark’s message that should be followed by the preacher, so that his preaching could take the faithful through the itinerary of faith contained in the Ordinary Time during the Cycle B Liturgical Year.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 17-39
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The beginnings of Christianity in Cyprus. Religious and cultural aspects
Początki chrześcijaństwa na Cyprze. Religijne i kulturalne aspekty
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560317.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Barnabas
St. Paul
St. Lazarus
St. Mark
Cyprus
Christianity
apostles
św. Barnaba
św. Paweł z Tarsu
św. Łazarz
św. Marek
Cypr
chrześcijaństwo
apostołowie
Opis:
The history of Christianity in Cyprus has a long and beautiful tradition, whose beginnings are connected with four important figures: Saint Lazarus and apostles Paul, Barnabas and Mark. The apostles came to Cyprus in the first half of the 1st century, when the island was under the Roman rule. According to tradition, by preaching God’s Word they became the founders of the Cypriot Church. Their mission was not an easy one, and the pressure of the indignant Jewish community led to the capture of Paul in Paphos and his consequent whipping at the whipping post. The post can still be seen today among the ruins of the church of Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnabas sacrificed his life for his faith: he was captured in Salamis, and then burnt at the stake by a Jewish mob. Roman Proconsul Quintus Sergius Paulus became the first important Roman official who converted to Christianity, and Cyprus became the first Roman province which adopted Christianity. Tradition also links Saint Lazarus with the island: allegedly, after being miraculously resurrected by Jesus in Bethany, he came to Cyprus, where he became a bishop and where he preached God’s Word and converted pagans into Christianity for the next 30 years.
Historia chrześcijaństwa na Cyprze posiada długą i piękną tradycję, a jej początki są związane z czterema ważnymi dla kościoła postaciami: św. Łazarza oraz apostołów Pawła, Barnaby oraz Marka. W pierwszej połowie I wieku n.e. na Cypr, pozostający pod panowaniem rzymskim, przybyli apostołowie Paweł, Barnaba i Marek, którzy głosząc Słowo Boże stali się w myśl tradycji założycielami Kościoła cypryjskiego. Misja ta nie była łatwa, a presja oburzonej gminy żydowskiej, spowodowała, że Paweł został pojmany w Pafos i ukarany biczowaniem, przywiązany do pręgierza, który do dzisiaj można oglądać wśród ruin bazyliki Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnaba poświęcił swoje życie. Został pojmany w Salamis, a następnie spalony na stosie przez żydowski tłum. Tradycja łączy również z wyspą Łazarza, który po cudownym wskrzeszeniu przez Jezusa w Betanii, przybył na Cypr głosić Słowo Boże, gdzie mieszkańcy obrali go biskupem i przez następne 30 lat nauczał i nawracał pogan na chrześcijaństwo.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 13-36
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kerygmatu Jezusa do kerygmatu Kościoła w Ewangelii według św. Marka
Autorzy:
Kotecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178451.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia św. Marka
początki przepowiadania
uczniowie Jezusa
Gospel of St. Mark
beginning of the preaching
disciples of Jesus
Opis:
L’autore del saggio propone uno studio sul tema della proclamazione nel Vangelo secondo Marco. L’ordine dei paragrafi è seguente: I. Il kerygma di Gesù; II. Il kerygma dei guariti; III. Il kerygma dei Dodici; IV. Il kerygma della Chiesa; V. Discepolato – una forma del kerygma. In Mc si nota la vera intensificazione temporale, geografica ed oggettiva della proclamazione. L’oggetto del kerygma nel secondo vangelo è molto ampio: l’avvicinamento della signoria di Dio; Gesù come Messia e Figlio di Dio, che tramite la sua proclamazione e le opere, morte e risurrezione, aveva confermato, che in Lui ed attraverso di Lui, Dio si è reso veramente e pienamente vicino all’uomo. La risposta adeguata al kerygma è il seguire Gesù, che suppone un’entrata alla comunione con Lui e una realizzazione di tutto ciò essa richiede. Solo così il kerygma in quanto è creduto diventa anche proclamato.
Źródło:
The Biblical Annals; 2003, 50, 1; 51-66
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawroty brzmieniowe w ewangelii wg św. Marka w kilku nowszych przekładach wersetów 33-50 z rozdziału 9
The wording recurence in the gospel according to st. Mark in several newer translations of verses 33-50 form chapter 9
Autorzy:
Kubski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592086.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Gospel of St. Mark
Mark 9
33–50
translations
rhetoric
euphony
figures of the group of geminatio
Ewangelia według św. Marka
Mk 9
przekład
retoryka
eufonia
geminacje
Opis:
W artykule przedmiotem dokładniejszego badania jest perykopa zawarta w wersetach 33–50 rozdziału 9 Markowej Ewangelii. To nie tyle ogólne cechy stylu są przedmiotem opisu oraz refleksji, co jednostkowe środki literackiego opracowania perykopy, jej artystycznego wykończenia korzystającego z niektórych możliwości współbrzmienia wyrazów, a wyzyskanego lub pominiętego przez tłumaczy. Badanym materiałem są przekłady Ewangelii wg św. Marka na język polski, których autorami są redaktorzy-modyfikatorzy tłumaczenia o. Walentego Prokulskiego SJ w V wydaniu Biblii Tysiąclecia, tłumacz z zespołu Biblii paulistów, Roman Brandstaetter, ks. Marian Wolniewicz, Czesław Miłosz, o. Franciszek Sieg SJ (którego tekst stanowi w tym artykule główne źródło cytowania). Dobór autorów przekładów ma tutaj tę specyfikę, iż czterej spośród nich są także (a nawet w dwóch wypadkach głównie) poetami. Są to Brandstaetter, Miłosz, o. Sieg, ks. Wolniewicz. Dwa pozostałe zaś tłumaczenia pretendują wśród współczesnych polskich katolików do miana najpowszechniej używanych w nauczaniu Kościoła lokalnego
Newer translations of the Gospel according to St. Mark into the Polish language - as well as translations of other books of the Holy Bible - are characterized by a significant reduction of the use of an measures adopted in our culture as a style of biblical, though in varying degrees. In many cases, such measures are fully translatable into the Polish language - e.g. polysyndetic coordination from καὶ . The text of St. Mark uses relatively narrow vocabulary and frequent recurrence of the same expressions. They serve for a clearer arrangement of voicings, the euphony marks subtle literary composition of pericopes. Literary composition of the Gospel of St. Mark is being emphasized by the exploitation of the broad possibilities of semantic and aesthetic use of figures of words per adiectionem, especially the figures of the group widely understood geminatio. In this article detailed classification of these figures is treated cursorily, and main focus is on the compositional (disposable) and the literary consequences of their use in a part of text of 9,33-50 (it can be considered as an independent pericope). The article is the result of a comparison of pericope 9, 33-50 translations by Roman Brandstaetter, Marian Wolniewicz, Czesław Miłosz, Franciszek Sieg SJ, and specified in the fifth edition of the Millennium Bible, and the Paulines Bible. Four of these translators are also a poets. Attention was pointed to the varying degree of respecting of polysyndetic coordination from καὶ and the recurrence of words and phrases, such as. «On the way», «in My name», «accepts», «reason of sin,» «throw», «fire» and the role of antonymy «dispute» and «keep the peace». It turned out that in maintaining euphony of Brandstaetter’s translation healso used the sonic possibilities verses rhyme, which he wrote out the text according to the colometric system. He approached in this way to the construction of versification. The presence of the traditional features of the Polish language in these Bible translations was also noted - respected in varying degrees. Undoubtedly, those translators who also have a poetic legacy, broadly taken into account the aesthetic potential of euphony.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 103-125
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny profil Maryi w relacji „o narodzeniu Jezusa (Mt 1,18-25) - propozycja interpretacji
The Biblical Profile of Mary in the Account of the Birth of Jesus (Matt 1,18-25) - an Attempt at Interpretation
Autorzy:
Mikołajczak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607289.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mary
birth
Jesus
Lord
Messiah
Son of David
St. Joseph
biblical profile
Gospel
St. Matthew
the synoptics
St. Mark
St. Luke
Maryja
narodzenie
Jezus
Pan
Mesjasz
Syn Dawida
św. Józef
biblijny profil
Ewangelia
św. Mateusz
synoptycy
św. Marek
św. Łukasz
Opis:
The author proposes an interpretation of the pericope of Matt 1,18-25 that emphasizes some Mariological aspects in the context of the first canonical Gospel.The author attests to the fact that the virgin birth of Mary is not given any special justification in Matt 1,18-25 nor is it an object of any special theological reflection because the pericope in question (Matt 1,18-25) is a self-contained narrative in which St. Matthew depicts the birth of Jesus as an exceptional event in the economy of salvation. And he does so for two reasons: because the virgin birth itself as well as the whole presented event (cf. Matt 1,22) is a fulfillment of the Old Testament prophecy of Is 7,14 (cf. Matt 1,22b-23) and because the fact that Mary conceived by the power of the Holy Spirit becomes a logical ground for acknowledging Jesus as the Son of God. Nevertheless, the Evangelist also allows for the Mariological theme in a very special way.The author of the article reaches a number of crucial Mariological conclusions which are the guiding ideas of his research, i.e. that in Matt 1,18-25 Mary is portrayed even more expressively than in the pericope presenting the genealogy of Jesus (Matt 1,1-17 especially Matt 1,16). St. Matthew depicts Mary as a remarkable person, very significant in the fulfillment of God’s plan of saving humanity. Mary plays an invaluable role in the pericope of Matt 1,18-25. Since the times of the prophet Isaiah she was the chosen Virgin who would give birth to the Emmanuel. Thus, she can be described as a mediator of God’s actions in His plan of saving all humanity. But in Matt 1,18-25 St. Matthew does not mention any personal deeds of Mary.The author attests to the fact that Mary is the virgin and immaculate Mother of Jesus, the Messiah, the Christ, Son of David and Son of God. This leads to a conclusion that Mary is the Mother of the Emmanuel. And because her motherhood is the result of the Holy Spirit’s action (Matt 1,18.20) the Church owes to her the Master, the Son of God who stands by the Church “always, [even] unto the end of the world” (Matt 28,20).Keywords
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 139-147
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Music Recordings as Mythography: Monteverdi and the ‘Other’ Vespers
Nagrania muzyki dawnej jako przykład mitografii – Monteverdi i „inne” nieszpory
Autorzy:
Gembicki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328341.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
nagrania muzyki dawnej
Claudio Monteverdi
Wenecja
kościół św. Marka
John Eliot Gardiner
HIP
mity
muzyka włoska
nieszpory
early music recordings
Venice
St. Mark's church
HI{
myths
Italian music
Vespers
Opis:
In 1989, at St Mark’s Basilica in Venice, John Eliot Gardiner conducted and recorded Claudio Monteverdi’s Marian Vespers, published in 1610. Despite the print’s dedication to Pope Paul V, the three-year gap between the print being issued and Monteverdi taking up the post of maestro di cappella at St Mark’s and the considerable stylistic diversity of the pieces contained in that print, Gardiner considers Monteverdi’s Vespers as one coherent whole, for which the Venetian basilica was the target venue. Gardiner’s project has undoubtedly played a major role in how present-day audiences conceive of the 1610 Vespers. It has thus made a permanent mark on contemporary musical culture, as evidenced by the numerous reissues of the 1989 album and, most of all, productions by other musicians that associate the 1610 Vespers with St Mark’s. This article discusses the concept of ‘Monteverdi’s Vespers’ as represented in contemporary record releases of the composer’s works. This concept refers both to Monteverdi’s Vespro della Beata Vergine, published in 1610, and to various modern compilations of his works which musicians, musicologists and producers refer to as ‘Vespers’. The great wealth of Vespers-related pieces held in libraries and archives still considerably outweighs the number of performances and recordings of those works. Monteverdi’s Vespers, on the other hand, make up the majority of existing recordings of seventeenth-century polyphonic Vespers and thus constitute a key point of reference. I analyse around 500 albums (not only with Vespers music) released between 1952 and 2019, focussing on their iconographic and typographic content, as well as their graphic designs, in an attempt to show how the modern vision of this repertoire came to be formed and what persons and places are associated with this current in the history of early music recording.
W 1989 roku John Eliot Gardiner wykonał i zarejestrował w kościele św. Marka w Wenecji nieszpory maryjne Claudia Monteverdiego wydane w 1610 roku. Mimo dedykacji druku dla papieża Pawła V, trzech lat różnicy między ukazaniem się zbioru a podjęciem pracy przez Monteverdiego na stanowisku maestro di capella w kościele św. Marka oraz znacznej różnorodności stylistycznej zawartych w druku kompozycji, Gardiner, traktując dzieło Monteverdiego jako spójną całość, utrzymuje, że kościół św. Marka jest niejako docelowym miejscem jego powstania. Projekt Gardinera odegrał bez wątpienia istotną rolę w kształtowaniu wyobrażenia dzisiejszych odbiorców o Nieszporach z 1610 roku, trwale zapisując się we współczesnej kulturze muzycznej. Świadczyć mogą o tym liczne wznowienia wspomnianego wyżej albumu, a zwłaszcza produkcje innych muzyków, które łączą Nieszpory 1610 z kościołem św. Marka. Niniejszy artykuł dotyczy pojęcia „nieszpory Monteverdiego” we współczesnej fonograficznej recepcji twórczości kompozytora. Pojęcie to oznacza zarówno utwory składające się na wydane w 1610 roku Vespro della Beata Vergine Claudia Monteverdiego, jak i współczesne kompilacje utworów kompozytora opatrywanych przez muzyków, muzykologów i producentów określeniem „nieszpory”. Bogaty zasób zachowanych w bibliotekach i archiwach kompozycji nieszpornych wciąż znacznie przewyższa liczbę ich nagrań czy wykonań. Same zaś nieszpory Monteverdiego, stanowią większość wyprodukowanych dotąd dźwiękowych zapisów polifonicznego repertuaru nieszpornego z całego XVII wieku i tym samym ważny punkt odniesienia. Analizowany materiał dyskograficzny stanowi ok. 500 albumów (nie tylko z muzyką nieszporną) wydanych w latach 1952–2019. Skupiając się na zawartych treściach ikonograficznych i typograficznych w projektach graficznych albumów muzycznych, autor stawia pytania o sposób kształtowania się współczesnych wyobrażeń na temat tego repertuaru oraz postaci i miejsc z nim związanych w kontekście fonografii.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 84-104
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works
Autorzy:
Styrcz-Przebinda, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433484.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
rola wykrzykników w przekładzie
rosyjski wykrzyknik Ба! i jego odpowiedniki w innych językach
kalkowanie a wierność przekładu
adekwatność wyrażania emocji w tłumaczeniu klasyki
Mistrz i Małgorzata Bułhakowa
Martwe dusze Gogola
Bracia Karamazow Dostojewskiego
Podróż z Petersburga do Moskwy Radiszczewa
Mądremu biada Gribojedowa
Synalek szlachecki Fonwizina
kreatywność tłumacza
the role of exclamation marks in translation
the Russian exclamation mark Ба! and its equivalents in other languages
copying vs. faithful translation
the appropriateness of expressing emotions in the translation of the classics
Bulgakov’s “The Master and Margarita”
Gogol’s “Dead Souls”
Dostoevsky’s “The Brothers Karamazov”
Radishchev’s “Journey from St. Petersburg to Moscow”
Griboyedov’s “Woe to the Wise”
Fonvizin’s “The Nobleman’s Son”
translator’s creativity
Opis:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich Tekst dotyczy problemu przekładu wykrzykników i adekwatności przekazu komunikowanych przez nie emocji. Liczne cytaty, egzemplifikujące znaczenie rosyjskiego słowa Ба!, w oryginale dotyczą zdziwienia, zaskoczenia na widok kogoś/czegoś, w szczególności przy nieoczekiwanym spotkaniu. Dosłowne tłumaczenie w takich sytuacjach jest w polszczyźnie nieuzasadnione, ponieważ polska równobrzmiąca jednostka ba – nietożsama z rosyjską – funkcjonuje inaczej. Zalicza się ona do kategorii komentarza metatekstowego, dopowiedzeń, odnoszących się zawsze do treści wcześniejszego kontekstu.
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works The text deals with the problem of translating exclamation marks and the appropriateness of conveying the emotions they convey. Numerous quotations illustrate the meaning of the Russian word Ба!, which in the original refers to surprise, amazement at the sight of someone/something, especially at an unexpected encounter. A literal translation in such situations is not justified in Polish, as the Polish unit ba – which is not identical to the Russian one – functions differently. It falls into the category of apposition or metatextual commentary, always referring to the content of the earlier context.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 87-100
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies