Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "St. Bernard" wg kryterium: Temat


Tytuł:
St. Bernard (1090-1153). The 900th Anniversary of Establishmentof Clairvaux
Św. Bernard (1090-1153). W 900. rocznicę założenia Clairvaux
Autorzy:
Moskal, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038267.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
św. Bernard z Clairvaux
Sobór Laterański
Jan Długosz
Wincenty Kadłubek
St Bernard of Clairvaux
council of Lateran
Opis:
25 czerwca 2015 roku minęło 900 lat od założenia przez św. Bernarda klasztoru w Clairvaux. W tym też kontekście warto przypomnieć tę wybitną postać, która bardzo silnie odcisnęła się na dziejach XII-wiecznej Europy. Ponadto 800 lat temu obradował jeden z ważniejszych soborów średniowiecza – Laterański IV. Miał on uporządkować relacje między Kościołem i władzą świecką, ogłosić kolejną krucjatę oraz rozprawić się z sektą katarów. Wspomnieć należy nadto 600-lecie urodzin Jana Długosza. Jego Annales stanowią niezastąpione źródło do poznania dziejów Polski średniowiecznej. Połączenie tych rocznic ze światem cystersów stanowi przedmiot niniejszego artykułu.
The 900th anniversary of the establishment of the Monastery in Clairvaux by St. Bernard passed on the 25th of June. In this context it is worth recalling this distinguished person who strongly imprinted in the history of the twelfth-century Europe. Moreover, 800 years ago there was one of the most important councils of the Middle Ages – the Fourth Lateran. He had to sort out relationships between the Church and the secular power, announce the next crusade and deal with the sect of the Cathars. What is more, it should be mentioned that it is the 600th anniversary of the birth of Jan Długosz. His Annales are an irreplaceable source of knowledge of the history of the Polish medieval. The recalled anniversaries lead us from Cîteaux, through Clairvaux to Kraków and Jędrzejów. They connect St. Bernard with Wincenty Kadłubek and Jan Długosz. The combination of these anniversaries with the Cistercian world is the subject of this article.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 29-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół i klasztor Bernardynów w Mścisławiu
Autorzy:
Miacelski, Andrei
Trusau, Aleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33329417.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mstislav
St. Bernard
Church
Monastery
Orthodox Church
Mścisław
bernardyni
kościół
klasztor
cerkiew prawosławna
Białoruś
Opis:
Bernardyni pojawili się w Mścisławiu na początku XVIII wieku, ale ich klasztor powstał dopiero w 1727 roku dzięki pomocy miejscowej szlachty. Pierwotny kościół i klasztor były drewniane. Kościół funkcjonował do 1821 roku, kiedy został zastąpiony nowym, murowanym i zbudowanym nieco z dala od pierwszego. Pierwszy kościół wzmiankowano w opisie wizytacji, a kościół wybudowany na początku XIX wieku znany jest nie tylko z pisemnych opisów i zachowanych planów, ale również z badań archeologicznych. Zespół budynków klasztornych znajdował się zawsze w jednym miejscu, ale pod koniec XVIII wieku został przebudowany. Świadczą o tym nie tylko opisy wizytacyjne i badania archeologiczne, ale również zachowane  i obecnie udostępniane piwnice klasztoru. Po stłumieniu powstania listopadowego (1830-1831) kościół i klasztor Bernardynów w Mścisławiu zostały zamknięte przez władze carskie, a zakonnicy przeniesieni do innych konwentów. Budynki pobernardyńskie przez długi czas pozostawały opuszczone, chociaż prawa do nich rościły sobie zarówno miejscowa parafia prawosławna, jak i władze wojskowe. Podczas pożaru Mścisławia w 1858 roku kościół pobernardyński uległ poważnemu zniszczeniu. Mimo to świątynia została przejęta przez Cerkiew prawosławną, z planem dostosowania budynku do sprawowania liturgii wschodniej. Na przełomie lat 60. i 70. XIX wieku w miejscu klasztoru bernardynów wybudowano nową cerkiew św. Aleksandra Newskiego, a kościół rozebrano na prośbę prawosławnych.
The monks of the Bernardine Order appeared in Mstislavl at the beginning of the 18th century, but the monastery of the order in the city was founded only in 1727 thanks to the help of the local gentry. The original church and the monastery building were wooden, and the wooden church existed until 1821, when it was replaced by a new stone one, built somewhat apart from the original one. The original church is known thanks to visitations, and the church built in the early 19th century is known not only because of written descriptions and preserved plans, but also because of archeological investigation of its ruins. The residential monastery complex was always in one place, although it was also reconstructed at the end of the 18th century. Not only do its visitations and archaeological research give an idea of it, but some of its basements can still be accessed today. After the suppression of the uprising of 1830–1831, the church and monastery of the Bernardine Order in Mstislavl were closed and stood unattended for a long time, although both the Orthodox Church and the military claimed their buildings. During the fire of Mstislavl in 1858, the Bernardine church was severely damaged, was taken away by the Orthodox Church and a project was developed to convert it into an Orthodox church. But in the late 60s – early 70s of the 19th century, a new Orthodox church was built on the site of the residential building of the Bernardine monastery, and the church was dismantled at the request of the Orthodox Church.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 311-332
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka konserwatorska kościoła w Radecznicy
Baroque Parish Church in Radecznica: research and conservation issues
Autorzy:
Mazurek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841666.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Radecznica
kościół barokowy
architektura sakralna
bernardyni
Lubelska Częstochowa
Roztocze
Baroque church
religious architecture
Order of St. Bernard
Lublin’s Częstochowa
Opis:
Opracowanie omawia dzieje wzniesienia barokowego kościoła parafialnego w Radecznicy na przełomie XVII i XVIII wieku, a także jego późniejsze losy ściśle powiązane z historią Polski, co wpłynęło znacząco na pierwotną stylistykę świątyni oraz zniszczenie części XVII-wiecznego wystroju. Obecny wygląd wnętrza kościoła stanowi w większości odtworzenie polichromii, ołtarzy, obrazów, pod ścisłą opieką konserwatora zabytków, niezachowanych z powodu licznych zniszczeń przez pożary oraz przekształcenia (kolejno w cerkiew, monastyr), konfiskat i grabieży w czasach komunizmu. Świątynia jest mało znanym i niedocenianym dziełem projektu Jana Michała Linka, autora zamojskich fortyfikacji. Do czasów współczesnych przetrwała bez zmiany stylistyki zewnętrznej jej bryły, zachwyca także polichromią pędzla Gabriela Sławińskiego. Aktualnie obiekt doprowadzono do dobrego stanu, ukończone zostały wszelkie prace renowacyjne.
This study discusses the history of the rise of the Baroque parish church in Radecznica at the turn of the seventeenth and eighteenth centuries, as well as its later fate closely related to Polish history, which significantly influenced the original design of the church and the destruction of a part of the seventeenth-century décor. The present appearance of the church’s interior is mostly a recreation of polychrome, altars, paintings, under the strict care of the conservator of monuments, which had not survived due to being damaged by fires and transformation (successively into an orthodox church, monastery), and confiscation and looting during the Communist era. The church is a little-known and underrated work of Jan Michał Link, the author of Zamość’s fortifications. It has survived without any stylistic changes to its body, and also impresses with the polychrome by Gabriel Sławiński. Currently, the building has been restored to good condition and all renovation work has been completed.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2020, 63; 96-115
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny
Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011243.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
st. Bernhard von Clairvaux
St. Thomas von Aquin
Mariologie
Unbefleckte Empfängnis
Brief 174
St. Bernard of Clairvaux
St. Thomas Aquinas
Mariology
Immaculate Conception
Letter 174
św. Bernard z Clairvaux
św. Tomasz z Akwinu
mariologia
Niepokalane Poczęcie
List 174
Opis:
Artykuł pt. Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny jest poświęcony kontrowersji wokół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą ujawnił List 174 do kanoników lyońskich napisany przez Cysterskiego Opata. Sformułowane w nim argumenty zostały przyjęte przez św. Tomasza z Akwinu i wykorzystane w debacie teologicznej, wpływając w ten sposób na kształtowanie się stanowiska odnośnie do uświęcenia Maryi u początków Jej ziemskiego życia. Niniejszy przyczynek zwraca uwagę na wpływ Bernarda z Clairvaux na stanowisko Akwinaty w kwestii uświęcenia Dziewicy Maryi, która do tej pory zdawała się być niedostrzegana w literaturze przedmiotu.
Der Artikel mit dem Titel Bernhard von Clairvaux, Thomas von Aquin und die Heiligung der Heiligen Jungfrau Maria widmen sich der Kontroverse um die Unbefleckte Empfängnis der Heiligen Jungfrau Maria, die im Brief 174 des Zisterzienserabtes an die Canones von Lyon offenbart wurde. Die darin formulierten Argumente wurden von St. Thomas von Aquin und in der theologischen Debatte verwendet und damit die Haltung zur Heiligung Mariens zu Beginn ihres irdischen Lebens beeinflusst. Dieser Beitrag hebt den Einfluss Bernhards von Clairvaux auf die Position von Thomas von Aquin zur Heiligung der Jungfrau Maria hervor, der in der Literatur zu diesem Thema bisher scheinbar übersehen wurde.
The article entitled Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary is devoted to the controversy surrounding the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, which was revealed in Letter 174 written to the Canons of Lyon by the Cistercian Abbot. The arguments formulated in it were adopted by St. Thomas Aquinas and used in the theological debate, thus influencing the shaping of the position regarding the sanctification of Mary at the beginning of her earthly life. This contribution highlights the influence of Bernard of Clairvaux on Aquinas’ position on the sanctification of the Virgin Mary, which until now has seemed to be overlooked in the literature.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 159-176
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół pobernardyński we Wrocławiu – historia przekształceń i powojenna odbudowa. Projekt skrzydła wschodniego z 1962 r. jako prekursorskie rozwiązanie konserwatorskie
Post-Bernardine complex in Wrocław – the history of transformations and the post-war rebuilding. The 1962 project of the eastern wing as a pioneering restoration solution
Autorzy:
Grodzka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294211.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Muzeum Architektury we Wrocławiu
Małachowicz Edmund
klasztor bernardynów
kościół św. Bernarda
Museum of Architecture in Wrocław
Bernardine monastery
Church of St Bernard
Opis:
Artykuł opisuje fazy odbudowy i adaptacji zespołu pobernardyńskiego we Wrocławiu na Muzeum Architektury w latach 1956–1974, prowadzonej przez Edmunda Małachowicza. Przedstawiono krótki rys historyczny oraz skrócony opis zniszczeń budowli po II wojnie światowej. Odbudowa zespołu klasztornego trwała blisko 18 lat. Z całego tego okresu wyodrębniono trzy fazy powstawania kompleksu. Dla każdej z nich wykazano związki z obowiązującymi wówczas tendencjami w polskiej praktyce konserwatorskiej oraz wskazano szczególnie interesujące rozwiązania projektowe. Opis każdego z etapów projektu wykonano na podstawie niepublikowanej dotąd dokumentacji archiwalnej.
The article describes the phases of reconstruction and adaptation of the Bernardine monastery in Wrocław to the Museum of Architecture in the years 1956–1974 by Edmund Małachowicz. The paper presents a brief history of the creation of structures and a brief description of the destruction of buildings after World War II. Rebuilding of the monastery was carried out for nearly 18 years. In all of this period three phases of coming into existence of the complex were isolated. For each of these connection with current trends in the Polish conservation practice have been demonstrated and particularly interesting design solutions have been indicated. The description of each stage of the project was based on previously unpublished archival documentation.
Źródło:
Architectus; 2016, 1 (45); 7-18
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maryja jako "pełna łaski" w pismach św. Bernarda z Clairvaux
Autorzy:
Noworyta, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147017.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Św. Bernard z Clairvaux
mariologia
Maryja pełna łaski
Maria gratia plena
Niepokalane poczęcie Najświętszej Maryi Panny
St. Bernard of Clairvaux
Mariology
„Mary full of grace”
Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary
Opis:
Św. Bernard z Clairvaux jako wielki teolog i czciciel maryjny jest często uważanyza radykalnego przeciwnika prawdy o Niepokalanym Poczęciu NajświętszejMaryi Panny. Z drugiej strony, był wielkim zwolennikiem poglądu o otrzymaniuprzez Matkę Chrystusa przywileju szczególnej łaski. Autor artykułu stara sięwyjaśnić tę niespójność – mógłby sądzić współczesny czytelnik – w jego nauce,która wynika z krytyki poglądu o niepokalanym poczęciu i jednoczesnej akceptacjiposiadania przez Maryję pełnego uświęcenia. Wyjaśnienie tej kwestii jestkonieczne, by zobaczyć, iż oryginalna myśl mariologiczna św. Bernarda z Clairvauxjest mocno osadzona w pewnym kluczu teologicznym, a jego wizja miała wpływna późniejszą mariologię.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 130-183
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Illuminated Manuscript 626 C from the Treasury of Split Cathedral – Riddles and Suppositions
Iluminirani kodeks 626 C iz Riznice splitske stolnice – zagonetke i gonetanja
Autorzy:
Jozić, Branko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635536.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Illuminated manuscript
Origen
Gaufridus Babio
Bernard of Clairvaux
Hildebert of Lavaradin
St. Augustine of Hippo
Bernard
Archibishop of Split
Provincia Sclavoniae
sermons 1. Uvod U našim crkvenim i samostanskim zbirkama čuva se izvanredno kulturn
sermons
Opis:
The collections in Croatian churches and monasteries keep treasure of outstanding cultural and historical value, which is still waiting to be studied, properly evaluated and published. Among just such precious items is a composite, acephalic and lacunose manuscript codex from the turn of the 12th and 13th centuries, which is kept in the treasury of Split Cathedral (626 C). Although it is handsome, rich in various data and very interesting, in the last hundred or so years since it was rediscovered, it has not attracted any great attention from the cultural or the scholarly public. Here is set out a codicological description listing all the anomalies and damages, established the contents and authorship of the texts; at the end some assumptions and arguments backing them up will be put forward as well as some indications of its subsequent fortune.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 14
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura muzyczna cystersów w Krzeszowie w XVIII wieku. Wybrane zagadnienia
Musical Culture of the Cistercians in Krzeszów in the 18th Century. Chosen Issues
Autorzy:
Kutrowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040826.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Krzeszów
śląscy cystersi
opat Bernard Rosa
kościół bracki pw. św. Józefa w Krzeszowie
kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie
Silesian Cistercians
Abbot Bernard Rosa
Church of St Joseph in Krzeszów
Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary in Krzeszów
Opis:
Początki opactwa cystersów w Krzeszowie sięgają końca XIII wieku. Za punkt zwrotny w historii klasztoru można uznać 2. połowę XVII wieku, czyli czas rządów opata Bernarda Rosy (1660-1696). Dzięki niemu życie klasztorne zaczęło się dynamicznie rozwijać w wielu dziedzinach, w tym także w dziedzinie muzyki, która stanowiła ważny element życia klasztoru. Muzyka wykonywana w czasie liturgii i nabożeństw w Krzeszowie realizowana była w dwojaki sposób. Z jednej strony kontynuowane były zakonne tradycje śpiewu  chorałowego, z drugiej zaś wprowadzano nowe tendencje muzyki wielogłosowej. Bardzo wyraźnym rysem życia muzycznego Krzeszowa była wokalno-instrumentalna muzyka kościelna; obok niej wykonywana był również muzyka instrumentalna. Miała ona pełnić cztery podstawowe funkcje: być ozdobna (decoratio), sprawiać wrażenie przyjemności (delectare), wywoływać emocjonalne wzruszenie (permovere) i uczyć (docere). W XVIII-wiecznej muzyce wykonywanej w Krzeszowie przeważał styl koncertujący. Muzykę wykonywaną w Krzeszowie można podzielić – na podstawie zachowanych muzykaliów – na dwie zasadnicze kategorie: (1) dzieła przeznaczone do liturgii i (2) wykonywane poza liturgią. Utwory te były przejawem głównych nurtów duchowości cystersów krzeszowskich: nurtu chrystocentryczny, wyrażającego się w nabożeństwach adoracyjnych Najświętszego Sakramentu, w kulcie pasyjnym, w kulcie Emmanuela (praskiego Dzieciątka Jezus), nurtu mariologicznego i nurtu kultu świętych (głównie św. Józefa, św. Jana Nepomucena, św. Jadwigi i czternastu Wspomożycieli). Część utworów była komponowana przez kompozytorów rodzimych, którymi często byli sami cystersi, pozostałe – przez kompozytorów obcego pochodzenia. Muzyka w Krzeszowie wykonywana była przez istniejącą tam kapelę. Należeli do niej:  kantorzy i sukcensorzy, tzw. regentes chori, organiści, i inni muzycy. Wśród nich byli też kompozytorzy i nauczyciele, którzy uczyli młodych chłopców muzyki i liturgii w miejscowej szkole. Ważnym elementem kultury muzycznej Krzeszowa były i są nadal organy. W bazylice pw. Wniebowzięcia NMP znajdują się organy wybudowane w latach 1632-1736 przez śląskiego organ-mistrza Michaela Englera. Instrument ten jest niezwykle cenny m.in. pod względem architektury i walorów brzmieniowych. Do dziś zachowała się znaczna część oryginalnych elementów. Drugim instrumentem organowym w Krzeszowie są organy w kościele brackim pw. św. Józefa. Przypuszcza się, że zostały przeniesione do tutejszego kościoła z czeskiego klasztoru w Brzewnowie. Dokładna data ich budowy i warsztat organmistrzowski nie są znane.
The beginnings of the Cistercian Abbey in Krzeszów go back to the end of the 13th century. The second half of the 17th century, that is the time of the rule of Abbot Bernard Rosa (1660-1696), may be considered a turning point in the history of the abbey. It was owing to him that the life of the abbey started to develop dynamically in many areas, including music that was an important element of the life of the abbey. Music performed during the liturgy and services in Krzeszów was realized in two ways. On the one hand, monastery traditions of chorale singing were continued, and on the other, new tendencies of polyphonic music were introduced. Vocal-instrumental church music was a very distinct feature of the musical life of Krzeszów; besides, also instrumental music was performed. It was supposed to fulfill four basic functions: to be decorative (decoratio), to give the impression of pleasure (delectare), to stir up emotions (permovere) and to teach (docere). In the 18th century music performed in Krzeszów the concerting style was dominant. The music performed in Krzeszów may be divided—on the basis of the preserved documents —into two fundamental categories: (1) works designed for the liturgy, and (2) ones performed outside the liturgy. These works were a manifestation of the main currents of the spirituality of the Krzeszów Cistercians: of the Christocentric current, expressed in services of adoration of the Holy Sacrament, in the passion cult, in the cult of Emmanuel (the Prague Christ Child), of the Mariological current and of the current of the cult of the saints (mainly of St Joseph, St John of Nepomuk, St Jadwiga and the Fourteen Holy Helpers). Part of the works were composed by native composers, often the Cistercians themselves, and the remaining ones – by foreign composers. Music in Krzeszów was performed by the band that existed there. Its members were: cantors and successors, choirmasters, the so-called regentes chori, organists, and other musicians. Among them there also were composers and teachers, who taught young boys music and the liturgy in the local school. Organs have always been an important element of musical culture of Krzeszów. In the Basilica of the Assumption of the Blessed Virgin Mary there are organs built in the years 1632-1639 by the Silesian organ builder. The instrument is unusually precious, among others due to its architecture and sound values. A considerable part of the original elements have survived till today. The other organ instrument in Krzeszów are organs in the Church of St Joseph. It is supposed that they were moved to the church from the Czech monastery in Břevnov. It is not known precisely when and in what organ workshop they were built.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 79-95
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Does the Middle Ages Teach Us for Today?
Autorzy:
Poirel, Dominique
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1637831.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
średniowiecze
Europa
chrześcijaństwo
pluralizm
średniowieczne uniwersytety
średniowieczne renesansy
Bernard z Chartres
Jan z Salisbury
Hugon ze Św. Wiktora
Augustyn z Hippony
Middle Ages
Europe
Christianity
pluralism
medieval universities
medieval renaissances
Bernard of Chartres
John of Salisbury
Hugh of St. Victor
Augustine of Hippo
Opis:
Czego uczy nas dzisiaj średniowiecze? Na tyle, na ile można posłużyć się historią do zrozumienia swojego czasu, z badań nad średniowieczem można wyciągnąć trzy główne wnioski. Po pierwsze, powtarzająca się konfrontacja z nowymi ludami nie przeszkodziła w powstaniu jednej wspólnoty kulturowej. Po drugie, wśród przyczyn, które pozwoliły na tę asymilację, jest coś, co można by nazwać „kompleksem niższości”, który paradoksalnie popychał ludzi średniowiecza do ciągłego wprowadzania innowacji z podziwu dla swoich prestiżowych poprzedników. Wreszcie pragnieniu jedności towarzyszyły liczne napięcia i faktyczny pluralizm, ponieważ jednoczących biegunów było kilka: filozoficzna mądrość odziedziczona z Aten, prawo cywilne przekazane z Rzymu, wiara chrześcijańska otrzymana z Jerozolimy.
Insofar as it is possible to use history to understand one’s time, three main lessons can be drawn from the study of the Middle Ages. First, repeated confrontation with new populations did not prevent the foundation of a single cultural community. Then, among the causes that allowed this assimilation, there is what could be called an “inferiority complex,” which paradoxically pushed the men of the Middle Ages to constantly innovate out of admiration for their prestigious predecessors. Finally, the desire for unity was allied with numerous tensions and a de facto pluralism, since the poles around which to unify were themselves several: philosophical wisdom inherited from Athens, civil law transmitted from Rome, the Christian faith received from Jerusalem.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 4; 7-19
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane okoliczności złożenia szczątków króla Stanisława Leszczyńskiego w Petersburgu w 1857 r. w świetle relacji Bernarda i Rogera Łubieńskich na tle losów bpa Konstantego Ireneusza Łubieńskiego
The Burial of the Remains of King Stanisław Leszczyński in Sankt Petersburg in 1857 Considering the Unknown Facts in Bernard and Roger Łubieński’s Account and the Life of Bishop Konstanty Ireneusz Łubieński
Autorzy:
Dąbrosz-Drewnowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826678.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Leszczyński
Stanisław August Poniatowski
kościół św. Katarzyny w Petersburgu
Konstanty Ireneusz Łubieński
Tomasz Wenthworth Łubieński
Zygmunt Szczęsny Feliński
Bernard Łubieński
Roger Łubieński
Church of St. Catherine in Petersburg
Opis:
Artykuł przedstawia okoliczności złożenia w kościele św. Katarzyny w Petersburgu w 1857 r. trumienki ze szczątkami króla Stanisława Leszczyńskiego. Szczątki te w 1922 r. ostatecznie zostały przywiezione do Polski i złożone na Wawelu. Mimo że w historiografii zajmowano się problemem „peregrynacji” szczątków królewskich z Francji do Rosji i ich ostatecznym przywiezieniem do Polski, nieznane pozostawały okoliczności pochówku trumienki w Petersburgu, gdzie spoczęła obok trumny ostatniego polskiego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Nieznane były ponadto osoby, które się do tego przyczyniły. Artykuł pokazuje rolę, jaką odegrała w tych wydarzeniach rodzina Łubieńskich, a zwłaszcza ks. Konstanty Ireneusz Łubieński, późniejszy biskup sejneński. Przedstawione losy duchownego na podstawie wspomnień rodziny i zaprzyjaźnionych duchownych pozwalają zrozumieć, dlaczego pochowanie trumienki w Petersburgu było w ogóle możliwe.
The context of placing the coffin with the remains of King Stanisław Leszczyński in the Church of St. Catherine in Petersburg in 1857 is carried in the article. The remains finally returned to Poland and they rest in Wawel (Kraków, Poland). The history of peregrination of the remains from France to Russia and in the end to Poland is commonly known as well as their arrival to Petersburg and their burial next to King Stanisław August Poniatowski and other dignitaries responsible for their rescue. The role of the Łubieński Family and particularly the one of the bishop of Sejny Konstanty Ireneusz Łubieński in the recapture of the remains is highlighted in the article. The life of the priest traced there is based on the souvenirs of his family and his fellow priests. Thanks to their testimony it becomes clear why the burial of the remains was feasible.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2021, 18; 41-71
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies