Temat: Soviet intelligence - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Covert action vs akiwnyje mieoprijatija : rywalizacja CIA i KGB w aspekcie tajnych operacji wywiadu w okresie zimnej wojny
Covert action vs akiwnyje mieoprijatija: a comparison of CIA and KGB operations during the cold war
Autorzy:: Kamiński, Mariusz Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2201526.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:: tajna operacja
wywiad radziecki
wywiad amerykański
zimna wojna
CIA
KGB
covert action
Soviet intelligence
American intelligence
Cold War
Opis:: W artykule przestawiono zmagania amerykańskiej Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) i radzieckiego Komitet Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) w aspekcie pozainformacyjnych operacji wywiadowczych w czasie zimnej wojny. Działanie te określane w Stanach Zjednoczonych jako „covert action”, a w Związku Radzieckim jako „akiwnyje mieoprijatija” polegały m.in. na wywieraniu wpływu na sytuację polityczną, ekonomiczną lub militarną innych państw, np. poprzez inspirowanie zamachów stanu, akcje paramilitarne, zabójstwa, szkolenie i finansowanie zbrojnych oddziałów, czy też stosowanie „czarnej” propagandy. Tajne operacje były skutecznym narzędziem w rękach CIA i KGA, mieszczącym się pomiędzy tradycyjną dyplomacją a otwartym konfliktem zbrojnym, choć jednocześnie były niezgodne z prawem międzynarodowym. Porównanie metod działania obu organizacji wywiadowczych w okresie zimnej wojny wskazuje, że stosowały one dość podobne środki w operacjach zagranicznych, natomiast istotnie różniły się, co do realizacji tajnych operacji w polityce wewnętrznej państwa.
The article presents the struggles of the Central Intelligence Agency (CIA) and the Committee for State Security (KGB) in the aspect of clandestine intelligence operations during the Cold War. These activities were referred to as "covert action" (in the United States) and "akiwnyje mieoprijatija" (in the Soviet Union). They meant operations prepared by intelligence services with the purpose of influencing political, economic or military conditions abroad, e.g. by inspiring coups, paramilitary actions, attempted assassination, training and financing armed units, or using "black" propaganda. Covert action were an effective tool in the hands of the CIA and the KGA. On the one hand, there were a little more potent than traditional diplomacy and a little less offensive than the overt use of military force. On the other hand, they were illegal under international law. A comparison of the methods of operation of both intelligence organizations during the Cold War shows that they used quite similar means in foreign operations, but significantly differed in the implementation of covert action in the internal policy of the state.
Źródło:: Wiedza Obronna; 2022, 2; 155--172
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:: Wiedza Obronna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Teodor Duracz (1883–1943). Szkic do portretu
Teodor Duracz (1883–1943). Sketch for a portrait
Autorzy:: Ruzik, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488097.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:: Komunistyczna Partia Polski
wywiad sowiecki
Międzynarodówka Komunistyczna
Communist Party of Poland
Soviet intelligence
The Comintern
Opis:: The theme of the article is Teodor Duracz, one of the activists of the Communist Party of Poland and the Polish Workers Party (PWP). Born in 1883, in Charków, in 1905 he joined the Polish Socialist Party (PPS), after the break-up in 1906, belonged to the PPS-Left. Since 1918, residing in Warsaw. Related Polish Communist Party (KPP), being an lawyer of education defended the Polish communist activists before the courts and collaborated with Soviet intelligence. In the years 1922–1937 he was general counsel of the dealership USSR in Warsaw. He has also collaborated with International Organization for Aid Revolutionists (MOPR) created by the III International Socialist (The Comintern). In 1941, he was an activist of the Communist underground groups "Proletarian". In 1942, he was one of the organizers of the Polish Workers Party (PWP ). At the end of this year, was the head of the group leading the internal investigation into the circumstances of the murder of Marceli Nowotko, Secretary PWP. In 1943, arrested by the Germans in Warsaw, died at Pawiak as a result of torture used against him during the investigation.
Źródło:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2013, 2; 65-77
2299-890X
Pojawia się w:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Recenzja: J. Widacki, A. Szuba-Boroń, Sprawy o szpiegostwo przed sądami wileńskimi w okresie II RP. Przyczynek do historii zmagań polskiego wywiadu i kontrwywiadu z wywiadem sowieckim i litewskim, Kraków 2020, s. 208
Review: J. Widacki, A. Szuba-Boroń, Sprawy o szpiegostwo przed sądami wileńskimi w okresie II RP. Przyczynek do historii zmagań polskiego wywiadu i kontrwywiadu z wywiadem sowieckim i litewskim [Espionage Cases Before the Vilnius Courts During the Second Polish Republic. A Contribution to the History of the Struggle of Polish Intelligence and Counterintelligence with Soviet and Lithuanian Intelligence], Kraków 2020
Autorzy:: Hoc, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954723.pdf
Data publikacji:: 2021-12-22
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: espionage in criminal law Second Polish Republic
Lithuanian espionage
Soviet intelligence
Lithuanian intelligence
intelligence KOP (Border Protection Corps)
szpiegostwo w prawie karnym II RP
szpiegostwo litewskie
wywiad sowiecki
wywiad litewski
wywiad KOP (Korpusu Ochrony Pogranicza)
Opis:: Problematyka badawcza, którą zainteresował się J. Widacki i A. Szuba-Boroń, nie była dotąd przedmiotem zainteresowań naukowych. J. Widacki podczas sprawowania misji dyplomatycznej w Wilnie kontynuował swoje zainteresowania naukowe, docierając do akt spraw o szpiegostwo z okresu międzywojennego. Natomiast A. Szuba-Boroń, badając m.in. akta spraw o szpiegostwo, zajęła się prozą Sergiusza Piaseckiego, pisarza i byłego szpiega. Obraz pogranicza, a w nim walka wywiadów sowieckiego, litewskiego oraz polskiego kontrwywiadu to niewątpliwie interesujące tło do badań. Autorzy zdają sobie sprawę z ograniczeń badawczych, nie dotarli bowiem do spraw sądzonych w innych sądach okręgowych znajdujących się na terenie ówczesnej Rzeczypospolitej. Realnie oceniają, że wyszukanie, a także przebadanie wszystkich spraw karnych o szpiegostwo toczonych przed sądami II Rzeczypospolitej nie wydaje się dziś możliwe. Podjęty trud badawczy zasługuje na podkreślenie.
As so far, the research issues that J. Widacki and A. Szuba-Boroń became interested in have not been the subject of scientific interests. During the diplomatic mission in Vilnius, J. Widacki continued his scientific interests, reaching the files of espionage cases dated from the interwar period. On the other hand, A. Szuba-Boroń examined, inter alia, the files of espionage cases, dealing with the prose of Sergiusz Piasecki, the writer and former spy. The picture of a border, and in it the struggle of Soviet, Lithuanian and Polish intelligence services is undoubtedly an interesting background for research. The authors are aware of the research limitations, as they did not reach the cases tried in other Regional Courts, located in the territory of the then – Republic of Poland. They realistically estimate that finding and examining all of the criminal espionage cases pending before the courts of the Second Polish Republic seem to be impossible today. The undertaken research efforts are worth to be emphasized.
Źródło:: Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 1; 345-354
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wojna hybrydowa jako strategia polityczna. Próba analizy historycznej na przykładzie działań ZSRS wobec II RP.
Hybrid war as a political strategy. An attempt of historical study on the example of USSR activities towards the II Republic of Poland.
Autorzy:: Świerczek, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501779.pdf
Data publikacji:: 2017-03-15
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: wojna hybrydowa,
Związek Sowiecki,
sowieckie służby wywiadowcze,
operacje dezinformacyjno-wywrotowe,
Komunistyczna Partia Robotnicza Polski,
destabilizacja II RP.
hybrid warfare,
Soviet Union,
soviet intelligence,
disinformation-subversive
operations,
Communist Party of Poland,
state destabilization.
Opis:: Autor, analizując w artykule genezę wojny hybrydowej, stwierdza, że jej założenia teoretyczne zostały wypracowane przez rosyjskie służby specjalne na początku lat 20. XX w. Sowieci dążyli do zdestabilizowania sytuacji w II RP, aby stało się możliwe przejęcie władzy przez partię komunistyczną sterowaną bezpośrednio z Moskwy. Wojna hybrydowa w tym ujęciu jest traktowana jako instrument sowieckiej (a później rosyjskiej) polityki. W przypadku tego typu wojny czynnik militarny ma znaczenie jedynie pomocnicze – jej głównym celem jest osiągnięcie strategicznego celu politycznego za sprawą działań dezinformacyjno-wywrotowych wymienionych w opracowaniu.
In the article the author analyzes the genesis of a hybrid warfare and argues that its theoretical assumptions were developed by the Soviet secret service at the beginning of the 1920s in order to destabilize the situation in Poland to a degree which would enable the Polish Communist Party controlled directly from Moscow to take over the power in the coutry. The hybrid warfare in this sense is considered as an instrument of the Soviet (and later Russian) foreign policy. In this kind of warfare the military factor plays only an auxiliary role, aiming – along with a variety of disinformation-subversive activities – to achieve the strategic political objectives.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 16
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Autorzy:: Świerczek, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501649.pdf
Data publikacji:: 2019-04-23
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
modus operandi
II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
Opis:: Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 258-279
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Autorzy:: Świerczek, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501922.pdf
Data publikacji:: 2019-04-23
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
modus operandi
II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
Opis:: Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 42-67
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Are they still among us? Discussion with the book Rosyjski sztylet. Działalność wywiadu nielegalnego (The Russian Dagger. Activities of illegal intelligence) by Andrzej Kowalski
Autorzy:: Smyrgała, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/526978.pdf
Data publikacji:: 2015-12-01
Wydawca:: Collegium Civitas
Tematy:: intelligence
counterintelligence
illegals
Russia
Soviet Union
Opis:: The article discusses some of the theses presented in Rosyjski sztylet. Działalność wywiadu nielegalnego by Col. Andrzej Kowalski. The former director of the Polish Military Counterintelligence Service presents the most important aspects of the illegal intelligence of the former USSR. On that foundation, he analyzes media and news about the contemporary intelligence activities of the Russian Federation. He concludes that the use of illegal intelligence is still an important element of the Russian strategy and poses an underappreciated threat to the West. The book is not free of mistakes, namely that some statements cannot be confirmed by the sources. Nevertheless, it is a valuable research perspective; it’s greatest value being the practical knowledge and experience of the author.
Źródło:: Securitologia; 2015, 1(21); 175-183
1898-4509
Pojawia się w:: Securitologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: W cieniu zbrodni katyńskiej. Polscy jeńcy wojenni ocalali z obozów specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie
Autorzy:: Jaczyński, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1811307.pdf
Data publikacji:: 2019-12-11
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: polscy jeńcy wojenni
zbrodnia katyńska
obozy specjalne NKWD dla jeńców wojennych
kryteria selekcji jeńców wojennych
sowiecki wywiad i kontrwywiad
Polish war prisoners
the Katyń crime
NKVD special camps for
war prisoners
selection criteria of war prisoners
Soviet intelligence and counterintelligence
Opis:: Nasza wiedza o zbrodni katyńskiej jest już spora, to jednak jeszcze wiele spraw budzi wątpliwości i wymaga wyjaśnienia. Jedną z takich kwestii jest wyselekcjonowanie nielicznej grupy jeńców z trzech obozów specjalnych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, którzy ocaleli z zagłady katyńskiej. Badacze problematyki katyńskiej, którzy ze zrozumiałych względów wiele miejsca i uwagi w swych dociekaniach poświęcali genezie zbrodni, rekonstrukcji przebiegu wydarzeń i losom zamordowanych, na marginesie pozostawiali kwestię ocalałych. Nie trzeba było tym samym szukać odpowiedzi na nader kłopotliwe i trudne pytanie: dlaczego nieliczni polscy jeńcy wojenni uratowali się od zagłady. Jakie były kryteria, wedle których trzyosobowe gremium, tzw. „centralna trójka” NKWD, zdecydowało o zachowaniu przy życiu niespełna 400 jeńców z obozów specjalnych. Do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku była to zapewne jedna z największych tajemnic zbrodni katyńskiej. Udostępnione wówczas dokumenty sowieckie dotyczące niespełna czterystu osób, które nie znalazły się listach śmierci, przynajmniej częściowo wyjaśniają one zagadkę ich ocalenia. Wśród badaczy problematyki katyńskiej przeważa pogląd, że jednym z głównych kryterium tej selekcji stanowiła, przydatność uratowanych dla realizacji wojskowych i politycznych celów państwa radzieckiego.
Although we have already gained a great deal of information about the Katyń crime, still many issues raise doubts and require further explanation. One of such matters is the selection of a small group of prisoners from three special camps, i.e. Kozielsk, Starobielsk and Ostaszkow, and their survival from the Katyń massacre. For obvious reasons, the historians researching the Katyń crime have devoted most of their attention to the genesis of the crime, reconstruction of the course of events and life stories of the executed, while the issue of the saved has been treated rather marginally. By adopting such an approach the researchers have avoided a rather difficult and troublesome question of why a small number of Polish prisoners of war (i.e. around 400) was salvaged and what the criteria of such a selection made by the so called “the central three” of NKVD were. Undoubtedly, until the 1990s this issue remained as one of the greatest mysteries of the Katyń massacre. At that time the soviet documents pertaining to the plight of those 400 prisoners who had not found themselves on the death list were revealed and at least partially they shed some light on this historical riddle. Among the Katyń crime researchers there prevails an opinion that one of the main criteria of the selection was usefulness of some of the prisoners for fulfilment of the Soviet state’s military and political goals.
Źródło:: DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2017, 14, 14; 129-146
1730-0274
Pojawia się w:: DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Polski wywiad i kontrwywiad wojskowy w latach 1918-1939 wobec Związku Sowieckiego. Charakterystyka działalności zawarta w dokumentach Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego
Polish military intelligence and counterintelligence activities against the Soviet Union 1918-1939: a description of operations from the files of the main directorate of information of the Polish army
Autorzy:: Machniak, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/546967.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: Intelligence
counterintelligence
Soviet Russia.
wywiad
kontrwywiad
Związek Sowiecki
Opis:: Polish military intelligence and counterintelligence was formed after the First World War. Its task was to protect the Polish army and defense industry. Polish state authorities made efforts to create an intelligence and counterintelligence service on the basis of idealistic people. Its development and operation in the years 1918-1939 were associated with Polish foreign policy. One of the main interests of these services was the activity of Soviet intelligence and counterintelligence agencies. These services conducted aggressive operations on Polish territory. This resulted in the eastern region was a priority in the activities of the intelligence and counter-intelligence services. However, it involved a lot of manpower and resources. It adversely affected the protection of the Polish against the activities of the security services of Germany. Polish security services in the years 1918-1939 uncovered illegal communist underground movements within the country. The communist movement in Poland was inspired by the Soviet secret service and constituted one of the main threats to national security. After World War II the activities of Polish military intelligence and counterintelligence became the subject of scrutiny by the communist military counterintelligence, which operated in Poland in 1945-1956. This formation was created on the model of the Soviet security services operating before World War II and adopting similar working methods. The soldiers involved in Polish military intelligence and counter-intelligence in the years 1918-1939 were exposed and subjected to brutal repression by the communist counterintelligence. They were seen as one of the main enemies of the Polish communist state.
Polski wywiad i kontrwywiad wojskowy formował się po zakończeniu I wojny światowej. Jego zadaniem była ochrona polskiej armii oraz przemysłu zbrojeniowego. Władze państwa polskiego podjęły starania, aby tworzyć wywiad i kontrwywiad w oparciu o ludzi ideowych. Jego rozwój i działalność ulegały zmianom w latach 1918-1939 i były związane z polską polityką zagraniczną. Jednym z głównych zainteresowań tych służb była działalność sowieckiego wywiadu i kontrwywiadu. Służby te prowadziły agresywne działania na terenie Polski. Powodowało to, że kierunek wschodni był priorytetem w działaniach wywiadu i kontrwywiadu. Angażował jednak dużo sił i środków. Wpływało to negatywnie na ochronę Polski przed działalnością służb Niemiec.Polskie służby w latach 1918-1939 rozpracowywały również nielegalne podziemie komunistyczne w kraju. Ruch komunistyczny w Polsce był inspirowany przez sowieckie służby i stanowił jedno z głównych zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Po II wojnie światowej działalność polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego była przedmiotem analizy ze strony komunistycznego kontrwywiadu wojskowego, który działał w Polsce w latach 1945-1956. Formacja ta utworzona została na wzór sowieckich służb specjalnych działających przed II wojną światową i stosująca podobne metody pracy. Żołnierze związani z polskim wywiadem i kontrwywiadem wojskowym w latach 1918-1939 poddani zostali rozpracowaniu i brutalnym represjom ze strony komunistycznego kontrwywiadu. Postrzegani byli jako jeden z głównych wrogów dla komunistycznej Polski.
Źródło:: UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 2, 1; 27-43
2543-8379
Pojawia się w:: UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The Soviet mapping of Poland - a brief overview
Autorzy:: Kent, Alexander J.
Davis, Martin
Davies, John
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2137059.pdf
Data publikacji:: 2019-02-10
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:: Soviet topographic maps
Cold War
geospatial intelligence
Warsaw
cartography
Opis:: The Soviet military mapping project was the most comprehensive cartographic endeavour of the twentieth century. The resulting maps have been commercially available to the West since at least 1993, when a Latvian business rfist oefred Soviet plans of Western cities for sale at the 16th International Cartographic Conference in Cologne, Germany. Covering the globe at a range of scales, Soviet military maps provide a fascinating - if disconcerting - view of familiar territory with a striking aesthetic. But they also provide a substantial untapped geospatial resource, often with an unparalleled level of topographic detail. This paper gives an overview of the Soviet global military mapping programme and its coverage of Poland, including the 1:25,000-scale city plan of Warsaw (printed in 1981). By illustrating the extensive topographic symbology employed at various scales of mapping, it suggests how these maps may oefr scope for regional studies and how their cartographic language can provide some solutions for addressing the ongoing challenges of mapping the globe.
Źródło:: Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2019, 23, 1; 5-15
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:: Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Радянська агресія в Афганістані (1979–1989 рр.) і американсько-пакистанські відносини
Soviet Aggression in Afghanistan (1979–1989) and American – Pakistan Relanions
Autorzy:: Ковальков, О.Л.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22676891.pdf
Data publikacji:: 2022-11-08
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:: Афганістан
Міжвідомча розвідка
Пакистан
радянська агресія
США
Центральне розвідувальне управління
Afghanistan
Interagency Intelligence
Pakistan
Soviet aggression
USA
Central Intelligence Agency
Opis:: У статті на підставі переважно американських і пакистанських документів і мемуарної літератури досліджено вплив агресії СРСР в Афганістані в 1979–1989 рр. на відносини між США і Пакистаном. Радянська інтервенція в Афганістан зумовила погіршення радянсько-американських відносин, згортання «розрядки» і загострення «холодної війни». Одним із проявів цього стала підтримка Сполученими Штатами афганської опозиції. США потребували союзників у цій політиці, одним з яких став Пакистан. Він був затиснутий між окупованим радянськими військами Афганістаном і недружньою Індією, тож потребував надійних союзників. До того ж у Пакистані розмістилися штаб-квартири афганських опозиційних партій, знайшли притулок майже 3 млн. біженців і були облаштовані табори підготовки моджахедів. США і Пакистан були зацікавлені у співпраці. Доведено зумовленість зміни формату американсько-пакистанських відносин громадянською війною в Афганістані та залученням у неї СРСР на боці правлячої Народно-Демократичної Партії Афганістану. З’ясовано, що відносини між США і Пакистаном у 1980-і рр. розвивались у двох напрямках: офіційному і прихованому. Під впливом афганської кризи США поступилися своїми принципами. Попри диктаторський режим і порушення умов ядерного нерозповсюдження США значно розширили військово-технічну й економічну допомогу Пакистану. Це значно посилило обороноздатність країни і посилило позиції режиму М. Зіяуль-Хака. Пакистан перетворився на одного з головних союзників США у регіоні загалом і в їх підтримці опозиції в афганській кризі зокрема. Важливою була таємна співпраця Центрального розвідувального управління США і пакистанської Міжвідомчої розвідки з фінансування і постачання військового майна афганським моджахедам, надання їм розвідувальних даних, сприяння у виготовленні та поширенні пропагандистських матеріалів тощо. Це мало помітний вплив на перебіг Афганської війни, значно посилило здатність моджахедів протистояти радянським військам і збільшило згубні наслідки афганської авантюри для СРСР. Після виведення радянських військ з Афганістану Пакистан втратив для США стратегічне значення, більшість програм американсько-пакистанського співробітництва були згорнуті.
The impact of the Soviet aggression in Afghanistan in 1979–1989 on US–Pakistan relations on the basis of predominantly American-Pakistani documents and memoirs has been examined in the article. Soviet intervention in Afghanistan led to the deterioration of Soviet-American relations, the curtailment of “détente” and the escalation of the Cold War. One manifestation of this was the United States’ full support for the Afghan opposition. The USA needed Pakistan as allies in this policy but it was sandwiched between Soviet-occupied Afghanistan and unfriendly India, so it needed reliable allies. In addition, the Afghan opposition parties’ headquarters, Mujahedeen training camps were located in Pakistan with almost 3 million settled refugees. The USA and Pakistan were mutually interested in close cooperation. The conditionality of changing the format of US-Pakistani relations by the civil war in Afghanistan and the involvement of the USSR on the side of the ruling People’s Democratic Party of Afghanistan have been proved. The relations between the USA and Pakistan in the 1980s developed in two directions: official and covert but under the Afghan crisis influence the United States gave in to its principles. Despite the dictatorial regime, violation of the conditions of nuclear non-proliferation the USA has significantly expanded its military-technical and economic assistance to Pakistan. This significantly strengthened the country's defense capabilities and position of M. Ziyaul-Haq’s regime and Pakistan has become in general one of the main allies of the USA in their support of the Afghan crisis opposition. The secret cooperation between the CIA and the Pakistani Interagency Intelligence in financing and supplying military property to the Afghan Mujahedeen, providing them with intelligence, assisting in the production and dissemination of propaganda materials was important. This had a marked effect on the Afghan war outbreak, greatly strengthened the Mujahedeen’s ability to resist Soviet troops, and significantly increased the disastrous consequences of the Afghan adventure for the USSR. After the Soviet troops’ withdrawal from Afghanistan, Pakistan lost strategic importance to the USA, and most programs of US-Pakistani cooperation were curtailed.
Źródło:: Проблеми всесвітньої історії; 2022, 18; 128-143
2707-6776
Pojawia się w:: Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Some Aspects of the Cooperation between the Hungarian and Soviet Intelligence Services
Wybrane aspekty współpracy między węgierskimi a sowieckimi służbami wywiadowczymi
Autorzy:: Baráth, Magdolna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24987961.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: secret services
Intelligence
Ivan Serov
cooperation
Hungary
Soviet Union
KGB
tajne służby
wywiad
Iwan Sierow
współpraca
Węgry
ZSRR
Opis:: In the spring of 1950, the Soviet government forbade intelligence work against the so-called people’s democratic countries. Simultaneously, on 17 April 1950, the Politburo of the CPSU decided to create links between the intelligence services of the Soviet Union and the socialist countries in order to help them in the intelligence against the Western states and “Tito’s clique” and to create Soviet political intelligence representation in these countries. In Hungary the ways and methods of the cooperation were worked out in May 1950 and the first group of Soviet advisors also arrived. In the first period the cooperation meant the exchange of intelligence information, later it included also advice on structural and technical questions, using the intelligence opportunities of the partners, and joint actions.
Wiosną 1950 r. rząd sowiecki zakazał prowadzenia działań wywiadowczych wobec tzw. krajów demokracji ludowej. Równocześnie, 17 kwietnia 1950 r. Biuro Polityczne KPZR postanowiło nawiązać kontakty między służbami wywiadowczymi ZSRR i krajów socjalistycznych, aby je wspierać w działaniach wywiadowczych przeciw krajom zachodnim i "klice" Josifa Tito oraz stworzyć w tych krajach przedstawicielstwo polityczne wywiadu sowieckiego. Na Węgrzech metody i sposoby współpracy wypracowano w maju 1950 r., kiedy to przybyła na Węgry również pierwsza grupa sowieckich doradców. W początkowym okresie współpraca dotyczyła wymiany informacji wywiadowczych, później objęła także doradztwo w kwestiach strukturalnych i technicznych, korzystanie z możliwości wywiadowczych partnerów oraz wspólne działania.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 431-446
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zakres zainteresowania radzieckiego cywilnego wywiadu naukowo-technicznego w okresie rządów Michaiła Gorbaczowa. Z perspektywy wymiany informacji wywiadowczej pomiędzy MSW PRL a KGB ZSRR
The spectrum of Soviet interests in the field of civil scientific intelligence in Mikhail Gorbachev’s time. From the perspective of the intelligence exchange between Polish People’s Republic and the USSR
Autorzy:: Sikora, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/501880.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:: technologia
nauka
wywiad
szpiegostwo
zimna wojna
ZSRR
PRL
technology
science
intelligence
espionage
cold war
Soviet Union
Polish People’s Republic
Opis:: Już w latach 50. XX w. luka technologiczna pomiędzy państwami kapitalistycznymi a blokiem komunistycznym była ewidentna, na niekorzyść tego ostatniego. Wraz z odprężeniem w relacjach międzynarodowych w latach 70. kraje RWPG zdołały przyswoić część zachodnich technologii, zakupując licencje. Najważniejsze rozwiązania, zwłaszcza w zakresie elektronicznych systemów sterowania oraz chemii organicznej, były jednak nadal poddane przez zachodnioeuropejskie koncerny ścisłej ochronie. Transfer technologii hamowało dodatkowo zaostrzone u progu dekady lat 80. amerykańskie embargo na tzw. produkty podwójnego zastosowania. W niniejszym przyczynku autor wysuwa tezę, że ZSRR zmobilizował wywiady państw RWPG na rzecz masowego przenikania do zachodnich ośrodków naukowo-badawczych i produkcyjnych w celu zdobycia pożądanych z punktu widzenia gospodarki ZSRR (oraz pozostałych państw RWPG) technologii, i tym samym przełamania zachodnich restrykcji handlowych. Akcent został położony na stronę radziecką w celu sygnalnego wypełnienia luki obejmującej – z punktu widzenia badań nad wywiadem naukowo- -technicznym KGB ZSRR – drugą połowę lat 80. XX w. Analizą objęto przede wszystkim katalogi i opisy zadań przekazywanych przez KGB polskiemu MSW, a także raporty polskiego wywiadu ze spotkań roboczych z radzieckimi partnerami. Dzięki zachowanym w Archiwum IPN dokumentom można określić jakość i ilość przemycanych i wymienianych materiałów, a ponadto zidentyfikować kraje, instytucje i firmy, które znajdowały się w zainteresowaniu wywiadu ZSRR. Oprócz wiedzy dotyczącej samych technologii oba wywiady wymieniały się także doświadczeniem w zakresie pozyskiwania i obsługi agentów. Wśród najważniejszych konkluzji analizy należy wymienić: systematyczny wzrost ilości przekazywanych w obie strony informacji; pozornie zrównoważone zainteresowanie ZSRR technologiami cywilnymi i wojskowymi przy rzeczywistym transferze informacji do i z Polski zdominowanym przez zastosowania cywilne; przewagę technologii elektronicznych i informatycznych, a także biotechnologicznych i medycznych, przy mniejszym zainteresowaniu obu stron wymianą w zakresie przemysłu ciężkiego i energetyki.
Technological gap in development between both sides of iron curtain became obvious already during the fifties of the twentieth century. Along with the détente-era communists countries managed to import some vital technological solutions by purchasing production-lines or signing license-agreements. However real high-tech, especially in such branches as automatic control or organic chemistry, was either protected by private companies interested in maintaining its export-monopoly, or embargoed as so called dual-use components, by western governments, inspired by USA especially since the beginning of the eighties. Main thesis of this paper claims that Moscow encouraged satellite-states to launch massive clandestine undertakings, in order to break those legal restrictions and acquire modern solutions for the economy of the Soviet Union and their own as well. The accent is put on the Russian partner, because the activity of the scientific-technical arm within KGB in the late eighties – comparing to the previous period – is still not enough examined by historians. Analysis involved lists of requested technologies and task-descriptions passed from KGB to Polish intelligence as well as Polish reports on debriefings with the representatives of the Russian partner. Insight in those files, stored in the Archive of IPN, enables to estimate profile and quantity of smuggled and exchanged material. Moreover we can point out targeted countries, state’s organizations or private companies. Both sides exchanged experience in recruiting, handling and paying agents, which is also discussed in the paper. Basic conclusions are as follows: the amount of the information being shared was growing systematically; theoretically the spectrum of Soviet interest in the area of science and technology was rather evenly distributed between the civil and military applications; however the information transfer to and from Poland was de facto predominantly of the civil nature; electronic and IT on one hand, biotechnology and medicine on the other hand dominated information-stream, making heavy industry and energetic a secondary field of activity
Źródło:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 12; 66-87
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:: Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga) and the Polish Intelligence in the Soviet Union in the 1930s
Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga) i polski wywiad na Związek Sowiecki w latach trzydziestych XX w.
Ежи Незбжицкий (Рышард Врага) и польская разведка в отношении Советского Союза в 30-е годы XX века
Autorzy:: Kuromiya, Hiroaki
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925479.pdf
Data publikacji:: 2021-12-23
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga)
wywiad
dezinformacja
Polska
Związek Sowiecki
Łotwa
intelligence
disinformation
Polska
the Soviet Union
Latvia
Ежи Незбжицкий (Рышард Врага)
разведка
дезинформация
Польша
Советский Союз
Латвия
Opis:: Jerzy Niezbrzycki (born 1901/2 – died 1968) was a key figure in Polish intelligence circles during the Second Polish Republic. Initially serving in Kyiv (Kijów) from 1928 to 1929, he went on to lead the “East” section of the Second Department (Dwójka) of the Polish Army General Staff until 1939, which dealt with the Soviet Union. After WWII, he chose to stay abroad (in the United Kingdom, France, and the United States), where he continued to analyze Soviet affairs, publishing under the pen name of Ryszard Wraga. Later, Niezbrzycki began writing recollections of his life in English. His unfinished memoirs, now housed in New York’s Józef Piłsudski Institute of America, are reproduced partially in this essay. They have not been widely circulated or examined. The memoirs afford an interesting and unique insight into the anti-Soviet Polish Intelligence operatives who worked under tremendous constraints during the interwar period. Niezbrzycki’s memoirs also suggest that even after the infamous debacle of Operation “Trust” in 1927, some of the most experienced foreign intelligence operatives like Niezbrzycki were further misled by elaborate Soviet disinformation, as seen in the events leading up to the assassination of Sergei Kirov in December 1934 in Leningrad.
Jerzy Niezbrzycki (ur. 1901/2 – zm. 1968) był kluczową postacią polskiego wywiadu okresu II Rzeczypospolitej. Początkowo służył w Kijowie (od 1928 do 1929 r.), a w latach 1932–1939 kierował referatem „Wschód” Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po wojnie zdecydował się pozostać za granicą (w Wielkiej Brytanii, Francji, Stanach Zjednoczonych), gdzie zajmował się analizą spraw sowieckich, publikując pod pseudonimem Ryszard Wraga. Pod koniec życia Niezbrzycki zaczął spisywać w języku angielskim wspomnienia ze swojego życia. Fragment jego niedokończonych pamiętników, znajdujących się obecnie w nowojorskim Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce, autor zdecydował się opublikować w niniejszym artykule. Nie były one wcześniej szeroko znane ani badane. Wspomnienia te dostarczają ciekawego i niepowtarzalnego wglądu w działalność polskiego wywiadu przeciwsowieckiego działającego w okresie międzywojennym. Wspomnienia Niezbrzyckiego sugerują również, że nawet po niesławnej katastrofie, jaką była dla państw „kapitalistycznych” operacja „Trust” w 1927 r., najbardziej doświadczeni zagraniczni agenci wywiadu, tacy jak Niezbrzycki, byli nadal metodycznie wprowadzani w błąd przez skomplikowaną sowiecką działalność dezinformacyjną, co widać szczególnie we fragmencie wspomnień Niezbyrzckiego dotyczącym wydarzeń rozgrywających się wokół zabójstwa Siergieja Kirowa w grudniu 1934 r.
Ежи Незбжицкий (род. в феврале 1901, умер в 1968 г.) был ключевой фигурой в польской разведке во время Второй Речи Посполитой. Первоначально он служил в Киеве (с 1928 по 1929 год), а в 1932–1939 годах возглавлял отдел “Восток” Второго управления Генерального штаба Войска Польского. После войны он решил остаться за границей (в Великобритании, Франции, США), где занимался анализом советских дел, издавался под псевдонимом Рышард Врага. Ближе к концу жизни Незбжицкий начал записывать свои мемуары на английском языке. В данной статье автор решил опубликовать отрывок из его незаконченных дневников, находящихся в настоящее время в Институте Юзефа Пилсудского в Нью-Йорке. Они не были ранее ни широко известны, ни исследованы. Эти воспоминания дают любопытное и уникальное представление о деятельности польской антисоветской разведки, действовавшей в межвоенный период. Мемуары Незбжицкого также намекают на то, что даже после печально известной катастрофы, какой стала для „капиталистических” государств операция „Trust” в 1927 году, наиболее опытные агенты внешней разведки, такие как Незбжицкий, по-прежнему систематически вводились в заблуждение сложной советской дезинформационной деятельностью, что особенно заметно во фрагменте воспоминаний, касающихся событий вокруг убийства Сергея Кирова в декабре 1934 года.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 190-207
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki