Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "South Ossetia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Sovereignty issues in the Caucasus: contested ethnic and national identities in Chechnya, Abkhazia, and South Ossetia
    Autorzy:
    Rukhadze, Vasili
    Duerr, Glen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678348.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Chechnya
    Abkhazia
    South Ossetia
    secession
    terrorism
    Opis:
    Sovereignty issues in the Caucasus: contested ethnic and national identities in Chechnya, Abkhazia, and South OssetiaThe issue of sovereignty has been at the forefront of regional politics in the Caucasus since the dissolution of the USSR in 1991. In particular, the Russian government has approached various-seemingly similar cases-in very different ways. Although each specific region examined-Chechnya, Abkhazia, and South Ossetia-is unique, the nature of ethnic and national identity has been framed differently by the Russian government. In Chechnya, the Putin administration has framed any outstanding separatist claims in conjunction with terrorism and national security issues. In Abkhazia and South Ossetia, the Putin administration has instead noted the need for “liberation.” The outcome has been to stifle secessionist desires in Chechnya, while supporting those same secessionist desires outside of Russia’s borders, in Abkhazia and South Ossetia. Kwestia suwerenności na Kaukazie: kontestowane tożsamości etniczne i narodowe w Czeczenii, Abchazji i Osetii PołudniowejKwestia suwerenności wysunęła się na czołowe miejsce w polityce regionalnej na Kaukazie z chwilą rozpadu Związku Sowieckiego w 1991 roku. W istocie rząd rosyjski do poszczególnych, pozornie podobnych, przypadków podszedł w odmienny sposób. Aczkolwiek każdy z interesujących nas tutaj regionów – Czeczenia, Abchazja i Osetia Południowa – jest unikatowy, to charakter tożsamości etnicznej i narodowej został ujęty przez rząd rosyjski w inne ramy. W Czeczenii administracja Putina wiązała wysuwane tam roszczenia separatystyczne z terroryzmem i kwestiami bezpieczeństwa narodowego. Z kolei w Abchazji i Osetii Południowej Rosja dostrzegła potrzebę „wyzwolenia”. W efekcie nastąpiło stłumienie aspiracji do secesji w Czeczenii, podczas gdy poza granicami Rosji, w Abchazji i Osetii Południowej, te same dążenia secesjonistyczne zyskały sobie poparcie.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2016, 48
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcjonowanie Osetii Południowej w świetle prawa narodów do samostanowienia
    The existance of South Ossetia in the context of the right of nations to self-determination
    Autorzy:
    Lesyk-Szkutnik, Yuliya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521454.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    South Ossetia
    self-determination
    Russian Federation
    Political destabilisation
    Opis:
    South Ossetia also known as the Tskhinvali Region, is a partially recognised state in the South Caucasus. Georgia as an independent state has got a great problem with this region. The main reason is a very important role of Russian Federation in the process of destabilization the political situation in the country. Two wars from the past (1992, 2008) showed that South Essetia didn’t have the rigth to use the argument of self-determination of the nation.
    Źródło:
    Wschodnioznawstwo; 2017, 11; 337-345
    2082-7695
    Pojawia się w:
    Wschodnioznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczne uwarunkowania konfliktów etniczno-politycznych na Kaukazie Południowym - wybrane zagadnienia
    Historical conditions of ethnic and political conflicts in South Caucasus - selected problems
    Autorzy:
    Olszewski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/348303.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Górski Karabach
    Osetia Południowa
    Abchazja
    historia
    Mountainous Karabagh
    South Ossetia
    Abkhazia
    history
    Opis:
    Wybuch zbrojnych walk w Osetii Południowej w 1991 r. oraz w Górskim Karabachu i w Abchazji w 1992 r. był związany także z uwarunkowaniami historycznym. Podbój Kaukazu Południowego przez Rosję w XIX w. doprowadził do gruntownych zmian etnicznych w tych trzech regionach. Od 1918 do 1989 r. Abchazja oraz Osetia Południowa podlegały formalnie władzy Gruzji, Górski Karabach zwierzchnictwu Azerbejdżanu, natomiast w praktyce regiony te posiadały szeroką autonomię. Rozwój ruchu narodowego wśród Abchazów i Osetyjczyków w latach 80. XX w. spowodował, iż zaczęli oni domagać się większej autonomii. Postulatom tym sprzeciwiały się zarówno gruzińskie władze komunistyczne, jak i działacze opozycji, którzy w 1990 r. przejęli władzę w Gruzji. Wybuch wojny domowej w Gruzji w 1991 r. ułatwił ogłoszenie niepodległości Osetii Południowej u schyłku 1991 r. i uniezależnienie się Abchazji od Gruzji w pierwszej połowie 1992 r. Istniejące wśród Ormian przekonanie o silnych związkach Górskiego Karabachu z Armenią spowodowało, iż u schyłku lat 80. XX w. pojawiły się żądania przyłączenia tego regionu do Armenii. Przeciwko tym postawom występowały azerbejdżańskie władze komunistyczne oraz kształtujący się od 1988 r. ruch opozycyjny w tym kraju. Narastające napięcia ormiańsko-azerbejdżańskie zamieniły się w gwałtowne demonstracje polityczne w Azerbejdżanie, Armenii i Górskim Karabachu w latach 1988-1990. Ogłoszenie niepodległości przez Azerbejdżan i Armenię w 1991 r. zintensyfikowało konflikt o Górski Karabach, który w grudniu 1991 r. także ogłosił niepodległość.
    The main subject of this article is the presentation of the historical backgrounds of the contemporary conflicts over the Mountainous Karabagh, South Ossetia and Abkhazia. The author describes the history of these regions from the beginning of the 19th century till 1992. The conquest of the South Caucasus by Imperial Russia in the 19th century resulted in the immigrations of Armenians to the Mountainous Karabagh, Ossetians to South Ossetia and Georgians to Abkhazia. These immigrations completely changed the ethnic compositions of these region. The Russian authorities supported the immigrations of pro-Russian Armenians and Ossetians. The political situation in these regions changed in 1918, when the independence of Georgia, Armenia and Azerbaijan was declared. South Ossetia and Abkhazia were parts of independent Georgia, and the Mountainous Karabagh was dependent on Azerbaijan. Ossetians and Abkhazians resisted the Georgian authorities and Karabagh Armenians fought against Azerbaijan's rule. After the conquest of the South Caucasus by Soviet Russia in 1920-1921, the Mountainous Karabagh remained part of Soviet Azerbaijan, and South Ossetia and Abkhazia remained part of Soviet Georgia. The Autonomous Oblast of Nagorno-Karabagh was created in the Mountainous Karabagh in 1923. The authorities of the Mountainous Karabagh were dominated by Karabagh Armenians and this region was practically independent of Soviet Azerbaijan. A similar situation was in South Ossetia and Abkhazia, especially after 1956. The development of Abkhazian and Ossetian national movements at the end of the 1980s led to the situation in which Abkhazians and South Ossetians claimed the political autonomy of Abkhazia and South Ossetia in Georgia, and then the independence of these regions. The Georgian authorities were against these claims, as they considered these regions to constitute the historical parts of Georgia. The political hostility between Georgia and South Ossetia resulted in South Ossetian-Georgian armed fighting in January 1991, and South Ossetia proclaimed its independence in November 1991. Moreover, the political conflict between the Georgian government and the Abkhazian authorities in the first half of 1992 turned into open war in August 1992. Karabagh Armenians claimed the incorporation of the Mountainous Karabagh into Soviet Armenia because of historical, ethnic, cultural and regional connections between the Mountainous Karabagh and Armenia. These claims were very strong from the end of 1980s, but Azerbaijan's communist authorities and the Azerbaijan anticommunist movement wanted to retain the Karabagh region in Azerbaijan. The hostility between the local Armenian and Azerbaijan population of the Mountainous Karabagh turned into armed fighting in 1989. The Mountainous Karabagh proclaimed its independence in December 1991.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2012, 2; 237-257
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Between sustainability and uncertainty. Political systems of Abkhazia, South Ossetia and the Nagorno-Karabakh Republic – conditions and features
    Autorzy:
    Czachor, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647527.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    de facto entities
    politics of the South Caucasus
    Abkhazia
    South Ossetia
    Nagorno-Karabakh Republic
    Opis:
    The article revisits the issue of the political functionality and social organization in Caucasian de facto entities. Basing on theoretical approaches regarding the phenomenon of unrecognized states, the paper examines cases of Abkhazia, South Ossetia and the Nagorno-Karabakh Republic (NKR) with the focus on internal and external factors, including historical legacy, system of power, weakness of the mother state as well as support of the metropolitan state. It concludes that de facto entities demonstrate the vitality of their societies and political maturity, but their future depends mostly on international politics.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2015, 22, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elity polityczne Osetii Południowej wobec idei niepodległości
    Autorzy:
    Czachor, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/569031.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Caucasus parastates
    political elites
    South Ossetia
    South Ossetian conflict
    Кавказский парастраны политические элиты
    Южная Осетия
    конфликта в Южной Осетии
    Opis:
    The process of political disintegration of the Soviet Union has not ended with official dissolution of this state in the end of 1991. The best evidence of instability of the post-Soviet space are “frozen” ethno-political conflicts in Transnistria, Abkhazia, South Ossetia and Nagorno-Karabakh Republic. The main goal of this article is to analyze the attitude of South Ossetian political elites to the idea of independence. The author presents the development of political life in South Ossetia since the declaration of its independence in 1990. He argues that despite of strong will to get sovereignty, South Ossetian politicians are considering the future of separatist quazi-state within Russian Federation. In fact both Ossetian elite and Russian authorities get advantages of current status quo.
    Процесс политической дезинтеграции бывшего Советского Союза не завершился в конце 1991 года. Самым ярким доказательством нестабильности постсоветского пространства являются «замороженные» этнополитческие конфликты в Приднестровье, Абхазии, Южной Осетии и Нагорном Карабахе. Главная цель данной статьи проанализировать отношение южноосетинских политических элит к идее независимости. Автор проследил процесс разивтия политической жизни Южной Осетии с момента объявления суверенитета в 1990 году. Доказано, что несмотря на сильное привержение к идее независимости, южноосетинские политки будуще непризнан- ной республики рассматривают в составе Российской Федерации. Однако текущая ситуация и сохранение статус кво вписывается в интересы южноосетинских политиков и властей России.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 1(6); 52-66
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyczyny wojny gruzińsko-rosyjskiej w 2008 roku
    Autorzy:
    Kowalczyk, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687402.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Russo-Georgian relations, the 2008 Russo-Georgian War, War in Georgia, the 2008 South Ossetia War, Abkhazia, South Ossetia, Ajaria
    stosunki rosyjsko-gruzińskie, wojna gruzińsko-rosyjska 2008, wojna w Gruzji, wojna w Osetii Południowej 2008, Abchazja, Osetia Południowa, Adżaria
    Opis:
    The paper is an attempt to have a multifaced discussion about the causes of the Russo-Georgian War that broke out on August 8th, 2008. The analysis begins with a geographic-historical feature of the disputed republics: Abkhazia, South Ossetia and Ajaria. The international character of the conflict between Georgia and the rebellious republics was given by interference of a global power – the Russian Federation. The author presents the causes of the conflicts between Russia and Georgia, which have multilayered and centuries-old substrates. They have led to a five-day armed conflict in which Georgia has defended its sovereignty and territorial integrity.
    Niniejszy artykuł stanowi próbę wielopłaszczyznowego omówienia przyczyn wojny gruzińsko-rosyjskiej, która wybuchła 8 sierpnia 2008 roku. Analizę rozpoczyna rys geograficzno-historyczny dotyczący spornych republik: Abchazji, Osetii Południowej i Adżarii. Konflikt pomiędzy Gruzją a zbuntowanymi republikami zyskał charakter międzynarodowy dzięki zaangażowaniu się światowego mocarstwa – Federacji Rosyjskiej. Autor przedstawia przyczyny zatargów pomiędzy Rosją i Gruzją, które mają wielowątkowe i wielowiekowe podłoże. Doprowadziły one do pięciodniowego konfliktu, który Gruzja stoczyła w obronie własnej suwerenności i integralności terytorialnej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2017, 2
    2450-6354
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misja Obserwacyjna Unii Europejskiej EUMM Gruzja w latach 2008–2019
    European Union monitoring mission in Georgia EUMM in years 2008–2019
    Миссия Наблюдателей Европейского Союза в Грузии МНЕС 2008–2019
    Autorzy:
    Kołodziejska, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568341.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    EUMM
    observation mission
    Russian-Georgian conflict
    Abkhazia
    South Ossetia
    МНЕС
    наблюдательная миссия
    российско-грузинский конфликт
    Абхазия
    Южная Осетия
    Opis:
    The article concerns the functioning of the European Union Monitoring Mission EUMM Georgia in the years 2008–2019. The EUMM mission was presented as a tool to guarantee the sustainability of the Sarkozy-Medvedev agreement. It is considered to be crucial to decide what results led to the functioning of the Mission and to determine whether the current situation in the region allows to state that the objectives of the Mission have been achieved and its further occurrence is justified. The article includes the issue of the negative impact exerted by the limited nature of the mission’s mandate on the practical activities of observers for the stabilization and normalization of post-conflict situations. The balance sheet of the Mission’s activity and perspectives of its functioning were presented in the form of a scenario of future events.
    Статья посвящена работе Миссии Наблюдателей Европейского Союза МНЕС в Грузии в 2008-2019 годах. Миссия МНЕС была представлена как инструмент, гарантирующий устойчивость соглашения Саркози-Медведев. Крайне важным является решить, к каким результатам привела работа Миссии, и определить, позволяет ли нынешняя ситуация в регионе утверждать, что цели Миссии были достигнуты, а ее дальнейшая работа оправдана. В статье рассматривается проблема негативного влияния ограниченного характера мандата миссии на практическую деятельность наблюдателей по стабилизации и нормализации постконфликтных ситуаций. Баланс деятельности Миссии и перспективы ее функционирования были представлены в виде сценария будущих событий.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 1(24); 102-135
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    VISA LIBERALISATION: WHAT DOES THIS MEAN IN REALITY FOR MOLDOVA AND GEORGIA?
    Autorzy:
    Chapichadze, Khatuna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483821.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Tematy:
    visa liberalisation
    Schengen zone
    EU
    Moldova
    Georgia
    Eastern Partnership (EaP) countries
    Transnistria
    Abkhazia
    Samachablo (s. c. South Ossetia)
    Opis:
    Within the framework of the “Visa Liberalisation Dialogues” conducted by the EU with three Eastern Partnership countries, namely Ukraine, Moldova and Georgia, two of them, initially Moldova and now already Georgia have been successful so far in terms of gaining visa free travel to the Schengen zone countries, however still under special circumstances. In particular, the regime is functional for those who hold a biometric passport and at the same time, it works only for the short-stay visits, i.e., for a period of stay of 90 days in any 180-day period. The article analyses not only the effects of the “Visa Liberalisation” on the example of Moldova, as well as foresees the general dynamics in the case of Georgia, but there has been also addressed the main question on how much the visa liberalisation means only the specific type of cooperation of these countries with the EU with no mandatory membership or can eventually lead to that, in the light of the current dynamics of the European community development.
    Źródło:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2017, 1(8) Moldova on the geopolitical map of Europe; 147-152
    2353-6306
    Pojawia się w:
    Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzysy legitymacji władzy w Abchazji i Osetii Południowej w ujęciu neopatrymonialnym
    Crises of Political Legitimacy in Abkhazia and South Ossetia in a Neopatrimonial Perspective
    Autorzy:
    Czachor, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832873.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kryzys legitymacji
    kolorowe rewolucje
    neopatrymonializm
    Abchazja
    Osetia Południowa
    crisis of political legitimacy
    „colour revolutions”
    neopatrimonialism
    Abkhazia
    South Ossetia
    Opis:
    Artykuł przedstawia zagadnienie kryzysów legitymacji władzy w dwóch pozbawionych powszechnego uznania parapaństwach kaukaskich: Abchazji i Osetii Południowej. Problem został omówiony w ujęciu neopatrymonialnym, które pozwala na analizę dynamiki systemów politycznych poza kategoriami demokratyzacji i modernizacji. Artykuł składa się z kilku części: prezentuje główne cechy postradzieckich reżimów politycznych w ujęciu neopatrymonialnym, omawia kryzysy legitymacji władzy w Abchazji w latach 2004 i 2014 oraz w Osetii Południowej w roku 2011. We wnioskach stwierdzono, że procesy polityczne w obu parapaństwach mają głównie nieformalny charakter i przebiegają w warunkach rywalizacji klanowej; omówione kryzysy wpisują się w kategorię „kolorowych rewolucji”, które nawiedziły przestrzeń postradziecką w latach 2003-2005 oraz że Rosja pozostaje ważnym elementem polityki parapaństw, aczkolwiek nie w pełni kontroluje mechanizmy sprawowania władzy i jej przekazywania.
    The article approaches the problem of the legitimacy of power in two Caucasian de facto entities from the perspective of neopatrimonialism. This approach allows to analyze the dynamics of political systems avoiding misunderstandings of modernization and democratic breakthroughs. The article contains several parts: it describes main features of the post-Soviet political systems in a neopatrimonial perspective, crises of legitimacy in Abkhazia in 2004 and 2014 as well as in South Ossetia in 2011. In conclusions it was confirmed that political processes in both de facto states have mainly informal character and are determined by clans’ rivalry. Described crises can be considered as variations of so called ‘colour revolutions’ that happened in some post-Soviet countries in 2003-2005. Russia remains an important factor of politics of Abkhazia and South Ossetia, but it is not able to fully control their political processes.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 31-50
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zjawisko borderyzacji w polityce gruzińskich i osetyjskich elit władzy
    Borderization in the politics of Georgian and South Ossetian power elites
    „Бордеризация” в политике властных элит Грузии и Южной Осетии
    Autorzy:
    Tomczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930268.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    South Ossetia
    unrecognized state
    borderization
    political elites
    Georgia
    Russia
    Южная Осетия
    непризнанное государство
    бордеризация
    политические элиты
    Грузия
    Россия
    Opis:
    The dissolution of the Soviet Union led to both the restoration of independent states and the emergence of entities with the status of unrecognized states. In the aftermath of the five-day Georgia-Russia conflict of August 2008, the borderization incidents have intensified. The process involves the installation of barbed fences along the Administrative Boundary Line (ABL) between Georgia and South Ossetia, and shifting border marks deep into the Georgia-controlled territory to transform the official ceasefire line into an international border by the Russian FSB border guards. The paper aims to examine how ‘borderization’ activities have affected the politics of Georgian and South Ossetian ruling elites. By becoming a part of the political and social debate, border incidents have allowed victimization the Georgian nation to be presented to the world. However, especially in 2012-2013, the two main political parties in Georgia differed in their perceptions of borderization. From South Ossetian perspective, in turn, the process has served as a manifestation of strengthening national identity, independence from Georgia, and above all, the belief in Ossetian statehood guaranteed by Russia’s military presence and the growing importance of the military elite. The methodology of the work is based on the case study approach, as well as critical analysis of literature, documents, web content and a review of archival materials. The paper also includes data obtained during the 2018 and 2019 field research in Abkhazia and in the IDPs camp in Shavshvebi, near the Georgian-Ossetian border.
    Распад Советского Союза принес бывшим республикам независимость, но в тоже время послужил причиной возникновения спорных территорий, претендующих на статус независимых государств. В результате пятидневной войны между Россией и Грузией в августе 2008 года инциденты бордеризации усилились. Данное явление выражается в установлении колючей проволоки вдоль административно-территориальных границ (ABL), разделяющих Грузию и Южную Осетию, а также в смещении пограничных столбов вглубь территории Грузии с целью преобразовать официально обозначенную линию прекращения огня в международную границу российскими пограничниками с ФСБ. Цель статьи состоит в исследовании того, как бордеризация повлияла на политику властных элит Грузии и Южной Осетии. Проблема бордеризации возникла в полит-социальных дебатах и позволила показать миру виктимизацию грузинского народа. Это тоже позволило, особенно в 2012-2013 годах, оценить разницу между подходами к процессу бордеризации основных политических партий в Грузии. С точки зрения Южной Осетии, бордеризация представляет собой процесс усиления народной идентичности, независимости от Грузии, а в первую очередь - доказательство статуса государства Южной Осетии, гарантом которого служило пребывание там российских военных сил, а также растущее значение военной элиты. Методология работы заключается на подходе кейс-стади, а также в критическом анализе литературы, документов, содержания интернет страниц, а кроме этого в изучении архивных материалов. В работе также использованы результаты полученные во время исследовательских поездок в 2018 и 2019 годах в Абхазию и в лагерь для вынужденно переселённых лиц в Шавшвэби, расположенный подле грузинско-южноосетинской границы.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 2(29); 124-144
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De facto states and their socio-economic structures in the post-Soviet space after the annexation of Crimea
    Państwa de facto i ich struktury społeczno-ekonomiczne w przestrzeni postsowieckiej po aneksji Krymu
    Autorzy:
    Baar, Vladimír
    Baarová, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/965671.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    państwa de facto
    gospodarka
    Abchazja
    Osetia Południowa
    Arcach
    Naddniestrze
    Rosja
    PKB
    de facto states
    economy
    Abkhazia
    South Ossetia
    Artsakh
    Transnistria
    Russia
    GDP
    Opis:
    The paper is focused on the economic problems of de facto states in the post-Soviet space after Russia's annexation of Crimea in 2014, creation of the Eurasian Economic Union in 2015 and the signing of the Deep and Comprehensive Free Trade Agreement between the EU and Georgia and Moldova with effect from 2016. It analyzes long-term economic strategies of Transnistria, Nagorno-Artsakh, South Ossetia-Alania and Abkhazia in the context of such changes. On the basis of statistical  analyzes their economic problems, which are closely connected with developments in Russia and its geopolitical interests.
    Artykuł koncentruje się na problemach ekonomicznych państw de facto w przestrzeni postsowieckiej po aneksji Krymu przez Rosję w 2014 r., utworzeniu Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej w 2015 r. oraz podpisaniu pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu między UE a Gruzją i Mołdawią wchodzącej w życie od 2016 r. Poddaje analizie długoterminowe strategie gospodarcze Naddniestrza, Górskiego Arcachu, Południowej Osetii-Alanii i Abchazji w kontekście tych zmian. Bazując na danych statystycznych i innych informacjach poddaje analizie ich problemy gospodarcze, które są ściśle związane z rozwojem sytuacji w Rosji i jej geopolitycznymi interesami.  
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2017, 6; 267-303
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Politics of Memory in Independent Georgia. Selected Aspects
    Autorzy:
    Górecki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956293.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Georgia
    Abkhazia
    South Ossetia
    Gori
    Tbilisi
    Joseph Stalin
    USSR
    Russia
    Zviad Gamsakhurdia
    Eduard Shevardnadze
    Rose Revolution
    Mikheil Saakashvili
    politics of memory
    Transcaucasia
    Southern Caucasus
    Opis:
    This article outlines the question of politics of memory in independent Georgia (since the collapse of the USSR). The author argues that Georgia is not yet conducting such a policy, but we may nevertheless discuss a sum of activities which during the rules of Zviad Gamsakhurdia (1990–1992) and Eduard Shevardnadze (1992–2003) were sporadic and intuitive, but since the Rose Revolution and the government of Mikheil Saakashvili (2004–2013) have become more thoughtful and methodical (the Museum of Soviet Occupation was opened in Tbilisi during this time). The actions taken were influenced by the political situation – the civil war, the wars in South Ossetia and Abkhazia in the 1990s, and the Russian-Georgian war of 2008 – as well as the regional diversity of the country, its multi-ethnicity, and its position in the South Caucasus (which in Soviet times was known as Transcaucasia). This article discusses the most important topics that appear in Georgian narratives about the past, highlighting the historical ties between it and the West (the aim is to prove that in cultural-axiological terms Georgia belongs to Europe, and thus to justify Tbilisi’s aspirations to integration with the EU and NATO), and depicting Georgia as the victim of the Russian and Soviet empires (and whose successor is contemporary Russia). However, the Georgian message is hindered by the existence of the Joseph Stalin State Museum, which glorifies the Soviet dictator.
    Źródło:
    Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 283-309
    2658-1566
    Pojawia się w:
    Institute of National Remembrance Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Państwa nieuznawane w badaniach analityczno-prognostycznych rynku paliwowo-energetycznego Południowego Kaukazu. Zaopatrzenie energetyczne Osetii Pd. i Abchazji vs. Republiki Górskiego Karabachu
    Unrecognized Countries in the Analytical and Prognostic Research of the South Caucasus Fuel and Energy Market. Energy Supply of Ossetia South and Abkhazia vs. The Republic of Nagorno-Karabakh
    Autorzy:
    Kwiatkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339481.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    crude oil
    natural gas
    electricity
    power plants
    hydroelectricity
    wind power
    South Caucasus
    Armenia
    Georgia
    Azerbaijan
    South Ossetia
    Abkhazia
    the Nagorno-Karabakh Republic
    ropa naftowa
    gaz ziemny
    energetyka
    elektrownie
    hydroenergetyka
    energetyka wiatrowa
    Kaukaz Pd.
    Osetia Pd.
    Abchazja
    Republika Górskiego Karabachu
    Opis:
    Kaukaz Południowy i badania nad jego gospodarką niosą za sobą trudności wynikające ze specyfiki politycznej tego regionu. Konflikt zbrojny między Armenią i Azerbejdżanem, ograniczone relacje z otoczeniem zewnętrznym – Armenia–Turcja, Gruzja–Rosja; nie sprzyjają wymianie handlowej i transparentności zawieranych transakcji. Wyzwanie dla poszukiwań naukowych stanowi istnienie tzw. państw nieuznawanych. Nie sposób określić precyzyjnie wielkości konsumpcji paliwowej czy zużycia energii elektrycznej, gdyż nie są zaopatrywane energetycznie przez państwa, w których granicach de jure są położone. Ich legalna przynależność nie pozwala by były pomijane we wszelkiego typu zestawach, co rzutuje na wyniki końcowe poszukiwań analityczno-prognostycznych w obszarze energetyki, które są zależne od jakości przekazywanych danych oraz trafności prognoz rozwoju gospodarczego. Omawiane przykłady Abchazji i Osetii Pd. oraz Republiki Górskiego Karabachu są tego dowodem. Zestawienie tych dwóch przypadków pozwala wyeksponować różnice między nimi.
    The Southern Caucasus and its economic research entails difficulties due to the political uniqueness of the region. Armed conflicts between Armenia and Azerbaijan and limited relations with the external environment of Armenia–Turkey and Georgia–Russia do not favor trade and transparency of concluded transactions. The existence of the so-called unrecognized countries poses a challenge to scientific research. It is impossible to determine precisely the amount of fuel consumption or electricity consumption, because they are not supplied by the countries within which they are located. Their legal affiliation does not allow them to be omitted in all types of sets, which affects the final results of analytical and prognostic research in the field of energy, which depend on the quality of data and economic development forecasts accuracy. The examples of Abkhazia, South Ossetia, and the Republic of Nagorno- Karabakh are proof of this. The combination of these two cases makes it possible to highlight the differences between them, which result from a different approach to the issue of meeting the energy needs of the local population by their home countries.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2022, 4; 155-168
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some legal aspects of Russian policy towards neighbouring countries
    Wybrane aspekty prawne rosyjskiej polityki wobec państw sąsiednich
    Отдельные правовые аспекты политики России в отношении соседних государств
    Окремі правові аспекти російської політики щодо сусідніх держав
    Autorzy:
    Goradze, George
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33510541.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Росія
    нацизм
    геноцид
    етнічні чистки
    кримінальна відповідальність
    Україна
    Грузія
    Абхазія
    Південна Осетія
    Россия
    этнические чистки
    ответственность
    Украина
    Грузия
    Абхазия
    Южная Осетия
    Rosja
    nazim
    ludobójstwo
    czystki etniczne
    odpowiedzialność
    Ukraina
    Gruzja
    Abchazja
    Osetia Południowa
    Russia
    Nazi
    ethnic cleansing
    responsibility
    Ukraine
    Georgia
    Abkhazia
    South Ossetia
    Opis:
    Russia’s policy towards neighbouring countries and nations has always been dictated by imperialist and expansionist goals. To achieve them, Russia used brutal methods, including direct military aggression, inciting ethnic conflicts, genocide and ethnic cleansing. There are many examples of this in history in the form of the genocide of the Caucasian nations in the 19th century, the Holodomor against Ukrainian people, Soviet repressions, the ethnic cleansing of Georgians in the Abkhazia and Tskhinvali region at the end of the 20th and the beginning of the 21st century, and others. Nevertheless, Russia has not been held accountable for its actions. The war against Ukraine, which started in February 2022, dispelled all illusions of the democratic world towards Russia. Today, the democratic world is united, and the primary basis of this unity is the values, which it must bear responsibility for protecting. For this purpose, all international legal levers and institutions should be used. Russia’s leadership must be brought to justice, and the country must be held financially accountable. The only way for peace between Russia and the world is the democratisation of Russia, which is only possible through international legal coercion, as happened in the case of Nazi Germany. This article is an attempt to present the specific facts of Russia’s aggressive and imperialist policy towards neighbouring countries, especially towards Georgia, the specific legal levers for combating this policy, and future perspectives.
    Політика Росії щодо сусідніх держав і народів завжди була продиктована імперіалістичними та експансіоністськими цілями. Для досягнення цих цілей Росія використовувала жорстокі методи, включаючи пряму збройну агресію, розпалювання міжнаціональних конфліктів, геноцид та етнічні чистки. Існує багато прикладів з історії, таких як геноцид кавказьких народів у 19-му столітті, Голодомор в Україні, радянські репресії та етнічні чистки грузинів в Абхазії та Цхінвальському регіоні наприкінці 20-го та на початку 21-го століть. Росія ніколи не була притягнута до відповідальності за свої дії. Війна проти України, що розпочалася в лютому 2022 року, зруйнувала будь-які ілюзії демократичного світу щодо Росії. Сьогодні демократичний світ єдиний, і головною основою цієї єдності є цінності, за захист яких він має взяти на себе відповідальність. Для цього мають бути задіяні всі міжнародні інституції та правові інструменти. Винні керівники Росії мають бути притягнуті до відповідальності, а держава – нести фінансову відповідальність. Єдиний спосіб досягти миру в Росії та світі – це демократизація Росії, яка можлива лише через міжнародно-правовий примус, як це було у випадку з нацистською Німеччиною. Ця стаття є спробою представити окремі факти агресивної та імперіалістичної політики Росії по відношенню до сусідніх країн, особливо до Грузії, та конкретні правові інструменти боротьби з цією політикою, а також перспективи на майбутнє.
    Политика России в отношении соседних государств и народов всегда диктовалась империалистическими и экспансионистскими целями. Для достижения этих целей Россия использовала жестокие методы, в том числе прибегала к прямой вооруженной агрессии, разжиганию межнациональных конфликтов, геноциду и этническим чисткам. Примеров тому из истории много: геноцид кавказских народов в XIX веке, Голодомор на Украине, советские репрессии, этнические чистки грузин в Абхазии и Цхинвальском регионе в конце XX – начале XXI века. Россия никогда не была привлечена к ответственности за свои действия. Война против Украины, начавшаяся в феврале 2022 года, разрушила все иллюзии демократического мира в отношении России. Сегодня демократический мир объединен, и главной основой этого единства являются ценности, за защиту которых он должен взять на себя ответственность. Для этого должны быть задействованы все международные институты и правовые инструменты. Виновные руководители России должны быть привлечены к ответственности, а государство – нести финансовую ответственность. Единственным путем достижения мира в России и во всем мире является демократизация России, которая возможна только путем международного правового принуждения, как это было в случае с нацистской Германией. Данная статья является попыткой представить отдельные факты агрессивной и империалистической политики России в отношении соседних стран, особенно Грузии, и конкретные правовые инструменты противодействия этой политике, а также перспективы на будущее.
    Polityka Rosji wobec sąsiednich państw i narodów zawsze była podyktowana imperialistycznymi i ekspansjonistycznymi celami. Aby osiągnąć te cele, Rosja stosowała brutalne metody, w tym uciekała się do bezpośredniej agresji zbrojnej, podżegania do konfliktów etnicznych, ludobójstwa i czystek etnicznych. Jest na to wiele przykładów z historii, takich jak ludobójstwo narodów kaukaskich w XIX w., Holodomor na Ukrainie, represje sowieckie, czystki etniczne Gruzinów w Abchazji i regionie Cchinwali pod koniec XX i na początku XXI w. Rosja nigdy nie została pociągnięta do odpowiedzialności za swoje działania. Wojna przeciwko Ukrainie, która rozpoczęła się w lutym 2022 r., rozwiała wszelkie złudzenia demokratycznego świata wobec Rosji. Dziś demokratyczny świat jest zjednoczony, a główną podstawą tej jedności są wartości, za których ochronę musi wziąć odpowiedzialność. W tym celu należy wykorzystać wszystkie międzynarodowe instytucje i instrumenty prawne. Winni przywódcy Rosji muszą zostać postawieni przed sądem, a państwo musi zostać pociągnięte do odpowiedzialności finansowej. Jedynym sposobem na osiągnięcie pokoju w Rosji i na świecie jest demokratyzacja Rosji, która jest możliwa tylko za sprawą międzynarodowego przymusu prawnego, tak jak to miało miejsce w przypadku nazistowskich Niemiec. Artykuł jest próbą przedstawienia poszczególnych faktów agresywnej i imperialistycznej polityki Rosji wobec państw sąsiednich, zwłaszcza wobec Gruzji, oraz konkretnych instrumentów prawnych służących zwalczaniu tej polityki, jak również perspektyw na przyszłość.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 49-65
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies