Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Son" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 106
Tytuł:
Poszukiwanie „objawień antropologicznych” w chrystologii. Wskazówki metodologiczne
Looking for “anthropological revelations” in Christology. Methodological guidelines
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469433.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
wcielenie
Słowo Wcielone
Chrystus
antropologia
chrystologia
soteriologia
dla naszego zbawienia
przebóstwienie
humanizacja
sobór w Chalcedonie
sobór w Konstantynopolu
ontologia
modlitwa
dialog Syna z Ojcem
quod non est assumptum non est sanatum
Incarnation
Incarnated Word
Christ
anthropology
Christology
soteriology for our salvation
deification
humanization
Council of Chalcedon
Council of Constantinople
ontology
prayer
dialogue between the Son and the Father
Opis:
Autor artykułu zaproponował wskazówki metodologiczne ważne w procesie wyprowadzania prawd antropologicznych z chrystologii. W tekście zaprezentowano doktrynę chrystologiczną wraz z jej współczesną reinterpretacją. Stanowi ona klucz hermeneutyczny w procesie prowadzenia badań nad ziemską historią Wcielonego opisaną w Ewangeliach. Podkreślono również fakt prymatu chrystologii nad antropologią oraz wagę twierdzenia, że Słowo „dla nas i dla naszego zbawienia” stało się człowiekiem. W Chrystusie człowiek otrzymuje nie bezpośrednie, lecz pośrednie objawienie się człowieka. Trzeba widzieć zarówno Syna, który stał się człowiekiem, jak i Zbawiciela, który właśnie jako człowiek odkupia grzeszników. Tak na Słowo Wcielone, jak i na człowieka należy spoglądać dynamicznie, uwzględniając prawa czasu. Patrystyczny aksjomat Quod non est assumptum non est sanatum („co nie zostało przyjęte, nie zostało zbawione”) wolno odnieść również do poszczególnych okresów życia ludzkiego odkupionych przez Chrystusa.
The author of the article puts forward methodological guidelines important in the process of deriving anthropological truth from Christology. A Christological doctrine along with its modern reinterpretation is presented in the text. It is a hermeneutical key to conduct a research on the earthly history of the Incarnated described in the Gospels. The fact of the primacy of Christology over anthropology is highlighted, as well as the significance of the statement that the Word became man ‘for us and for our salvation’. In Christ we receive not direct, but indirect manifestation of a human. One should regard both the Son who became man and the Redeemer who, being exactly a man himself, redeems sinners. Therefore, the Incarnated Word as well as a man should be regarded in a dynamic way, taking into account the time dimension. The patristic axiom Quod non est assumptum non est sanatum (‘what is not assumed is not saved’) can be also referred to particular stages of human life redeemed by Christ.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 203-215
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia natchnienia z perspektywy posłania Syna i Ducha Świętego
The Theology of Inspiration from the Perspective of the Missions of the Son and the Holy Spirit
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434363.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
biblical inspiration
theology of inspiration
divine revelation
theology of revelation
the missions of the Son
the missions of the Holy Spirit
Christology of the word of God
pneumatology of the word of God
hagiographer
apostolic men
Acts of the Apostles
theology of the Eucharist
incarnational analogy
natchnienie biblijne
teologia natchnienia
objawienie Boże
teologia objawienia
posłanie Syna
posłanie Ducha Świętego
chrystologia słowa Bożego
pneumatologia słowa Bożego
hagiograf
mężowie apostolscy
Apostołowie
teologia Eucharystii
analogia inkarnacyjna
Opis:
W artykule zaprezentowano wybrane aspekty teologii natchnienia i teologii objawienia opracowane z perspektywy teologii dogmatycznej. Za klucz prowadzonej refleksji przyjęto nierozdzielne misje Syna i Ducha Świętego. Wzięto pod uwagę, że natchnienie i objawienie winny być rozróżnione, ale nie rozdzielone. Wykorzystano wzajemne powiązania tajemnic wiary między sobą (nexus mysteriorum). Na pierwszy plan wysunięto natchnienie autorów Nowego Testamentu będące rezultatem kulminacyjnych wydarzeń zbawczych i objawieniowych związanych ze Wcieleniem, Paschą i Zesłaniem Ducha Świętego. Uwzględniono również związek hagiografów z Kościołem, dla którego Lud Boży Starego Przymierza był typem. Najpierw została zaprezentowana chrystologia słowa i pneumatologia słowa wyprowadzona z analogii inkarnacyjnej. Kolejno podjęto kwestie więzi Apostołów z hagiografami (nazywanych w Dei verbum „mężami apostolskimi”) i ich partycypacji w posłaniach Syna i Ducha Świętego. W ostatniej części ukazano znaczenie Eucharystii, w której kontynuowana jest samo-komunikacja Trójjedynego Boga, dla teologii natchnienia.
This article presents selected aspects of the theology of inspiration and the theology of revelation developed from the perspective of dogmatic theology. As a key for reflection the inseparable missions of the Son and the Holy Spirit were taken. It was considered that inspiration and revelation should be distinguished, but not separated. Account was also taken of the interrelations of the mysteries of faith (nexus mysteriorum). To the fore came the inspiration of the New Testament authors resulting from the crucial salvific and revelatory events associated with the Incarnation, Pascha and Pentecost. The relationship of the hagiographers to the Church, for which the People of God of the Old Covenant was a type, was also considered. The text first presents the Christology of the Word and the pneumatology of the Word derived from the incarnational analogy. Subsequently, the relationship of the Apostles to the hagiographers (called “apostolic men” in Dei verbum) and their participation in the missions of the Son and the Holy Spirit are addressed. The final part shows the importance of the Eucharist, in which the self-communication of the Triune God continues, for the theology of inspiration.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 87-112
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Children’s Positive Attitudes in the New Testament Epistles
Pozytywne postawy dziecka w listach Nowego Testamentu
Autorzy:
Wronka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375513.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
New Testament
epistles
letters
child
infant
son
service
obedience
modesty
innocence
education
discipline
breast milk
dependence
devotion
cordiality
Nowy Testament
listy
dziecko
niemowlę
syn
postawa
służba
posłuszeństwo
skromność
niewinność
wychowanie
karcenie
mleko matki
zależność
oddanie
serdeczność
Opis:
The subject of the article is the attitudes and characteristics of children, which the authors of the New Testament epistles evaluate directly or indirectly as positive and recommend to their addressees in their relation to God, Christ, the Gospel, other people and values. Such attitudes include: service (Phil 2:22), obedience (Eph 6:1–3; Col 3:20; 1 Pet 1:14–16), modesty and innocence (1 Thess 2:7), receiving discipline (Heb 12:4–11), the desire for healthy mother’s milk (1 Pet 2:1–3). Besides, Semitic expressions such as ‘children of Abraham’ or ‘children of obedience’ emphasize the child’s origin and dependence on parents and participation in their goods. While in familiar phrases such as ‘my children’ or ‘my babies’ the cordiality, trust and devotion characteristic for children come to the fore. By recommending children’s attitudes to adult Christians, the authors of the letters do not want to lead them to infantilism, but to preserve the child’s soul. Although they do not refer to the positive statements of the Lord Jesus about children, their view of children is similar. They only pay more often attention to the negative attitudes of small persons.
Przedmiotem artykułu są postawy i cechy dzieci, które autorzy listów Nowego Testamentu oceniają wprost lub pośrednio jako pozytywne i zalecają swoim adresatom w ich odniesieniach do Boga, Chrystusa, Ewangelii, innych ludzi i wartości. Do takich postaw należą: służba (Flp 2,22), posłuszeństwo (Ef 6,1–3; Kol 3,20; 1 P 1,14–16), skromność i niewinność (1 Tes 2,7), przyjmowanie karcenia (Hbr 12,4–11), pragnienie zdrowego mleka matki (1 P 2,1–3). Poza tym semickie wyrażenia typu „dzieci Abrahama” czy „dzieci posłuszeństwa” podkreślają pochodzenie i zależność dziecka od rodziców oraz udział w ich dobrach. Natomiast w poufałych zwrotach w stylu „dzieci moje” czy „dzieciątka moje” dochodzą do głosu serdeczność, zaufanie i oddanie charakterystyczne dla dzieci. Zalecając postawy dziecięce dorosłym chrześcijanom, autorzy listów nie chcą doprowadzić ich do infantylizmu, ale do zachowania duszy dziecka. Mimo że nie nawiązują do pozytywnych wypowiedzi Pana Jezusa na temat dzieci, ich spojrzenie na dzieci jest podobne. Zwracają tylko częściej uwagę na negatywne postawy małych osób.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 23-51
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Janowy jako objawiciel oblicza Ojca
Johannine Jesus as the Revealer of the Face of God
Autorzy:
Wróbel, Mirosław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622816.pdf
Data publikacji:
2015-08-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
objawienie
ojcostwo Boga
Ojciec i Syn
Ewangelia wg św. Jana
revelation
paternity of God
Father and Son
Gospel of John
Opis:
The present article deals with the essential message of the Fourth Gospel which is based on the relation between Father and Son. The main motive of this article is the last verse of the Prologue (Jn 1:18) which appears like leitmotive in the various contexts of the Gospel of John. In the first part of the article the author describes the relation between Father and Son in the Fourth Gospel. He stresses especially a deep communion between them which determines the function of Son as the Revealer of His Father. In the second part of the article the author makes analysis on the function of Jesus as the Revealer of Father. This function can be seen especially in His words and acts. The main goal of this function is the faith of the Jesus’ disciples in God who is the loving Father and Donor of salvation. In the power of faith every human being can recognize in Jesus the face of Father whose main feature is Love until the mystery of the Cross.
The present article deals with the essential message of the Fourth Gospel which is based on the relation between Father and Son. The main motive of this article is the last verse of the Prologue (Jn 1:18) which appears like leitmotive in the various contexts of the Gospel of John. In the first part of the article the author describes the relation between Father and Son in the Fourth Gospel. He stresses especially a deep communion between them which determines the function of Son as the Revealer of His Father. In the second part of the article the author makes analysis on the function of Jesus as the Revealer of Father. This function can be seen especially in His words and acts. The main goal of this function is the faith of the Jesus’ disciples in God who is the loving Father and Donor of salvation. In the power of faith every human being can recognize in Jesus the face of Father whose main feature is Love until the mystery of the Cross.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 20; 191-203
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o Ojcu i Synu w starożytnych formułach wiary z Sirmium
The Teaching About the Father and the Son in Ancient Formulas of the Faith in Sirmium
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601866.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojciec
Syn
formuły wiary
ojcostwo Boga
zrodzenie Syna
podporządkowanie Syna
ousia
podobieństwo Syna
the Father
the Son
formulas of faith
the fatherhood of God
begetting of the Son
the subordination of the Son
the similarity of the Son
Opis:
Artykuł składa się z dwóch części. Pierwszą stanowi teologiczna analiza formuł wiary z uwzględnieniem nauki o Ojcu i Synu. Ojcostwo odnosi się w nich nie tylko do Osoby Ojca, ale także do całej Trójcy. Zrodzenie Syna z Ojca pozostaje tajemnicą, ale także jest podstawą boskości Syna. Formuły wiary nie przyjmują jednak pojęcia współistotności, odrzucając filozoficzny termin grecki ούσία. Syn jest posłany przez Ojca i poddany Ojcu. Przede wszystkim jest On jednak podobny do Ojca. Druga część artykułu jest pogłębioną refleksją nad nauką synodalną w celu ukazania jej aktualności. Przez osobę i zbawcze dzieło wcielonego Syna ojcostwo Boga odnosi się w nowy sposób do uczniów Pana. Poddanie Syna jest drogowskazem dla każdego człowieka, który powinien być poddany Ojcu jak Syn. Z kolei pojęcie podobieństwa Syna do Ojca może być sposobem wyrażenia tajemnicy trynitarnej, jeśli oznacza Boską równość Ojca i Syna (tożsamość natury Boskiej), ale zarazem określa odrębność Osób Boskich (nietożsamość Osób).
The article consists of two parts. The first part constitutes theological analysis of the formulas of faith with regard to the teaching about the Father and the Son. Here, the fatherhood refers not only to the Person of the Father, but also to the entire Triune. The begetting of the Son from the Father remains a secret, but at the same time forms the basis of Divinity of the Son. However, the formulas of faith do not accept the concepts of coessentialness, rejecting the philosophical term ousia. The Son is sent by the Father and He is subjected to the Father. But first of all, He is similar to the Father. The second part of the article constitutes profound, in-depth reflection on the synodal teaching to indicate its topicality. Through the Person and the Redemptive Act of the incarnate Son the fatherhood of God refers, in a new way, to the disciples of the Lord. Submissiveness of the Son is a signpost for every man who should be submissive to the Father like the Son. In turn, the concept of similarity of the Son to the Father can be a way of expression of the Trinitarian Mystery, provided it encompasses Divine equality of the Father and the Son (the identity of Divine nature), yet at the same time determines the distinctness of God’s Persons (Their non-identity).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 51-66
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theology of Similarity in the Teaching of the Synod of Ancyra (358)
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029761.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
synod w Ancyrze
Syn
Ojciec
podobieństwo
substancja
κατ’ οὐσίαν
Synod of Ancyra
Son
Father
similarity
substance
Opis:
Recent research has addressed the problem of the orthodoxy of the teaching of the Synod of Ancyra, but has not dealt directly with the theology of similarity, which is not identical to the theology of the image, although it is close to it. The Synod focused on the similarity of the Son in God’s inner Trinitarian life, claiming that the Son is similar to the Father κατ’ οὐσίαν. It also mentioned the Son’s similarity to us. However, it did not take up the subject of the similarity between man and God or between man and man. The article shows the biblical basis of the synodal theology of similarity and its basic propositions. The difficult expression κατ’ οὐσίαν, defining the similarity of the Son to the Father, is the key to the understanding of the synodal theology. It means the similarity of a person to a person and the unity of persons on the level of substance.
Synod w Ancyrze (358) mówi o podobieństwie Syna κατ’ οὐσίαν do Ojca. Czy nauka synodalna jest herezją? Pierwsza część artykułu jest próbą teologicznej interpretacji podobieństwa, które okazuje się być podobieństwem osoby (Syna) do osoby (Ojca) i podobieństwem substancji (istoty). W drugiej części zostają przedstawione biblijne teksty, na których Synod opiera teologię podobieństwa, z ich synodalną interpretacją. Trzecia część dotyczy podobieństwa Syna do ludzi, które w ujęciu synodalnym jest analogiczne do podobieństwa Syna do Ojca, chociaż jest od niego różne. Końcowe wnioski ukazują znaczenie teologii podobieństwa, która może wnieść nowe impulsy dla współczesnej teologii.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 25-50
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać podobna Synowi Człowieczemu z kobiecym biustem przepasanym złotym pasem (por. Ap 1,13) - Teologiczne konsekwencje zróżnicowania terminów sth/qoj oraz mastoi, w przekładzie apokalipsy arcybiskupa Jana Marii Michała Kowalskiego używanym w Kościołach Mariawitów w Polsce
A similar figure to the Human Son with a feminine bust girdle with gold belt (Cf. Ap. 1:13) - the theological consequences of the differentiation of the terms sth/qoj and mastoi, in the translation of the apocalypse of archbishop Jan Maria Michał Kowalski used in the Mariavites Churches in Poland
Autorzy:
Wojciechowska, Kalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592098.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Apocalypse of John
Son of Man
translation
Mariavitism
Catholic Mariavite
Church
Archbishop Jan Maria Michał Kowalski
Second Coming
Porousia
trinitology
Apokalipsa św. Jana
tłumaczenie
mariawici
Kościół Katolicki Mariawitów
Kościół Starokatolicki Mariawitów
arcybiskup Jan Maria Kowalski
Powtórne Przyjście
Paruzja
trynitologia
Opis:
W artykule przedstawiono różnice w znaczeniu greckich terminów oznaczających piersi – sth/qoj (odnoszące się zazwyczaj do klatki piersiowej oraz piersi męskich) i mastoi, (odnoszące się najczęściej do piersi kobiecych) oraz ich kontekst biblijny. W postaci podobnej do Syna Człowieka w Księdze Objawienia 1.13 użyto terminu mastoi,. Arcybiskup Jan Maria Michał Kowalski (1871–1942) – tłumacz Biblii używanej w Katolickim Kościele Mariawitów oraz w Starokatolickim Kościele Mariawitów – zauważył tę różnicę i zidentyfikował postać w Księdze Objawienia jako żeńską. Zdaniem Kowalskiego ktoś podobny do Syna Człowieczego obleczonego w szatę ze złotym pierścieniem wokół piersi to Maria Franciszka Kozłowska (zwana Mateczką), założycielka Mariawitów. Identyfikacja ta ma konsekwencje dla teologii, soteriologii, eschatologii i trynitologii
This article presents the differences in meaning of the Greek terms sth/qoj and mastoi, and their biblical contexts. In the description of the figure similar to the Son of Man in Revelation 1,13 was used the term mastoi,. Archbishop Jan Maria Michał Kowalski (1871-1942) – the translator of the Bible used in the Catholic Mariavite Church and in the Old Catholic Mariavite Church noticed this difference, and identified the figure in the Book of Revelation as female. According to Kowalski someone like a son of man dressed in a robe reaching down to his feet and with a golden sash around his breast is the founder of the Mariavitism – Feliksa Maria Franciszka Kozlowska (called by the Mariavites the Little Mother). This identification had consequences for mariavite theology – soteriology, eschatology and trinitology.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 227-245
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synoptyczne ujęcie roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję (Mt 1,18.20; Łk 1,35)
A Synoptic Approach to the Role of the Holy Spirit in the Conception of Jesus through Mary (Matt 1:18.25; Luke 1:35)
Autorzy:
Witkowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595545.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Duch Święty
Najwyższy
zstępować
ocieniać
Syn Boży
Holy Spirit
the Most High
descend
shade
Son of God
Opis:
The article is based on the analysis of three verses (Matt 1:18.20; Luke 1:35), which deal with the role of the Holy Spirit in the conception of Jesus through Mary. Matthew uses the formulation “by the Holy Spirit” twice. Luke, in this context, uses a parallel indicating that the Holy Spirit is the power of the Most High that is God. The Holy Spirit is in these texts a separate Person having a relationship with the Father and acting on his behalf. Therefore the conceived Child will be Holy and called God’s Son from the moment of conception. In this way, the version of the text by Matthew receives a fuller understanding when read from the perspective of Luke.
Artykuł opiera się na analizie trzech wersetów (Mt 1,18.20; Łk 1,35), które traktują o roli Ducha Świętego w poczęciu Jezusa przez Maryję. Mateusz dwukrotnie posługuje się formułą „z Ducha Świętego”, natomiast Łukasz stosuje w tym kontekście paralelę wskazującą, że Duch Święty jest mocą Najwyższego, czyli Boga. Duch Święty jest w tych tekstach odrębną Osobą, mającą więź z Ojcem i działającą w Jego imieniu. Dlatego poczęte Dziecko będzie Święte i nazwane od samego poczęcia Synem Bożym. W ten sposób tekst Mateuszowy otrzymuje pełniejsze zrozumienie, gdy jest odczytany w perspektywie Łukaszowej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowieczeństwo i bóstwo Syna Człowieczego w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Trzy pouczenia Jezusa o swej pasji w ujęciu Markowym
Humanity and Divinity of the Son of Man in His Passion, Death and Resurrection. Three Teachings of Jesus on His Passion from Mark’s Perspective
Autorzy:
Witkowski MS, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571313.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
człowieczeństwo Jezusa
los Syna Człowieczego
poniżenie Jezusa
niezrozumienie przez uczniów
„dać swoje życie”
powstanie z martwych Jezusa
Humanity of Jesus
destiny of the Son of Man
humiliation of Jesus
lack of understanding from the disciples
„give his life”
Resurrection of Jesus
Opis:
Jezus, pouczając trzykrotnie uczniów o swoim dramatycznym losie oraz ukazując cel swojego życia, posługiwał zawsze się tytułem „Syn Człowieczy”. Zawarł w nim swoje człowieczeństwo naznaczone wyjątkowym cierpieniem. Ukazał w ten sposób swoim uczniom, że Jego mesjańskość wyrazi się nie w triumfie, ziemskiej chwale, lecz przejdzie przez ekstremalne poniżenie, wzgardę i śmierć. Jezus – człowiek zmierzał do swego kresu w sposób zdecydowany i umotywowany. Klęska Syna Człowieczego, chociaż miała swoją widzialną przyczynę w ludzkich sprawcach, to jednak wypływała z planu Bożego, w którym zostały przewidziane zastępcza śmierć Jezusa za wszystkich ludzi oraz powstanie z martwych Syna Człowieczego. Wszystkie trzy pouczenia Jezusa podkreślają, że ostateczne zwycięstwo jest właśnie Jego dziełem. W ten sposób ewangelista Marek, który wyeksponował w losie Syna Człowieczego przede wszystkim cierpienia Jezusa, zwrócił także uwagę na Jego bóstwo. Tym samym ukazał, że człowieczeństwo i bóstwo Syna człowieczego łączą się ze sobą w sposób nierozerwalny.
The article refers to Mark’s Christology, that has a primitive character and expresses itself, inter alia, under the title “Son of Man”. The author presents it as a specific aspect referring to three teachings of Jesus on his dramatic fate (Mark 8, 31–32, 9, 30–32, 10, 32–34) and also in the statement of Jesus where He speaks about the giving of his life as a ransom for many (cf. Mark 10, 45). The analysed title “Son of Man” combines humiliation and glory. Mark indeed stresses in each of the three teachings that the Son of Man will resurrect by his own power. His death is a liberation of man – the slave of sin. Therefore, the Evangelist showed indirectly that in the title „Son of Man” are hidden both the humanity and divinity of Jesus, despite the fact that Mark put more emphasis on Jesus’ tormented humanity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 141-153
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica Jezusa - Mesjasza i Syna Bożego, który stał się Człowiekiem (J1, 1-14)
Mystery of Jesus - Messiah and Son of God who becam a Human Being (J1,1-14)
Autorzy:
Witczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Son of God
Logos
Jesus Christ
Syn Boży
Jezus Chrystus
Opis:
Czwarta Ewangelia rozpoczyna się wielkim hymnem ku czci Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który stał się człowiekiem (J 1,1–14). Objawia on najważniejsze aspekty tajemnicy osoby odwiecznego Logosu – Jednorodzonego Boga, pełnego „daru Prawdy” (J 1,14.16). Ewangelista wprowadza w tajemnicę Logosu, który będąc stale zjednoczony z Ojcem (1,1–5), wkroczył w dzieje ludzi, gdy „stał się ciałem” (1,6–14). Św. Jan w swoim świadectwie, rozpoczynającym się w 1,19, a kończącym w 21,25, pozwala kolejnym generacjom ludzi wnikać w misterium Jezusa Chrystusa. On jest nową Świątynią, w której wierzący otrzymują pełnię objawienia („dar Prawdy”) i łaskę stawania się dziećmi Bożymi, czyli „synami w Synu”. Analiza trzech, głównych, części hymnu, pozwoliła autorowi artykułu w jakimś stopniu wniknąć w trójwymiarowe misterium „Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1,14). Jest to najpierw wymiar egzystencji osoby Słowa u Boga (ww. 1–5), potem Jego wcielenie (ww. 6–14) i aktywność wewnątrz wspólnoty wierzących. (ww. 15–18). Następnie wykazuje, że tworząca się od momentu wcielenia Logosu wspólnota wierzących, Kościół, czyli wspólnota nowej Świątyni, powołana jest do dawania światu świadectwa o Bogu objawiającym swą Chwałę w Jezusie Chrystusie – Chwałę Jednorodzonego Syna. Każdy człowiek poprzez wiarę w „Słowo, które stało się ciałem”, i Kościół jako wspólnotę („my”) już teraz w niej uczestniczy
The Fourth Gospel begins with the great hymn praising Jesus Christ, the Son of God who became man (John 1,1–14). The hymn reveals the most important aspects of the mystery of the eternal Logos, the Firstborn of God, the full “gift of Truth” (John 1,14.16). The Gospel writer introduces his readers in the mystery of Logos, who, being constantly united with the Father (John 1,1–5), entered the history of men and “became flesh” (1,16–14). In his witness, which beings in 1,19 and finishes in 21,25, John allows next generations to penetrate the mystery of Jesus Christ. He is the New Temple in which the believers receive the fullness of revelation (the “gift of Truth”) and the grace to become children of God, that is, “sons in the Son”. The analysis of the three parts of the hymn allowed the author to illumine the three-dimensional mystery of the “Word that became flesh and dwelt among us” (John 1,14). The first dimension is the existence of the Word with God (vv. 1–5), the second one is His incarnation (vv. 6–14), and the third one is acting within the community of believers (vv. 15–18). Subsequently, the author shows that the community of believers, which is established from the moment of the incarnation of Logos, the Church, or the community of the New Temple, is called to give witness to the world on God who reveals his glory in Jesus Christ, namely, the glory of the Firstborn. The Church as a community (“we”) and every man already participates in this glory through faith in the “Word that became flesh”.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 59-106
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka ojcostwa w prozie Brunona Schulza
Hermeneutics of paternity in Bruno Schulz’s prose
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950787.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ojciec – syn
pan – niewolnik
totalitaryzm
tradycja biblijna
istota człowieczeństwa
father – son
master – slave
totalitarianism
biblical tradition
the
essence of humanity
Opis:
The article is an attempt to read a philosophical load of prose by Bruno Schulz, a writer whose biography marked by the tragic experiences of the Soviet and Nazi totalitarianism is an example of an artist who was turned into a slave. In Schulz’s prose strikes the focus on the father and the son relationship, which is a reversal of the key projects of modernity paradigm of a slave and his master. The axis of the dialectic of Schulz’s father – son are parallel phenomena of presence and absence of the father. Schulz’s narrative fits into the biblical archetype, evokes the heritage of the Patriarchs (James and Joseph), raises the question about the source of being. The fact of renewing the birth, the flow of existence from one entity to the other makes the dialectic of the father and the son a core of anthropological thought. Bruno Schulz, regardless of his break with Judaism and agnostic attitude shows the anthropological significance of the vision of Genesis, according to which man owes its existence to the creative will of God. In Schulz’s prose we meet images of deformation of the source father – son relationship in various forms of authoritarianism: the family, institutional and political.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesus’ Intitulation of God as Abba: Its Sources and Impact on the Idea of the Fatherhood of God in the New Testament
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043609.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abba
Joachim Jeremias
Bóg Ojciec
ojcostwo Boga
Jezus jako Syn Boży
usynowienie wierzących (υἱοθεσία)
God the Father
the fatherhood of God
the Son of God
adoption to sonship (υἱοθεσία)
Opis:
In the article, the author discusses Jesus’ intitulation of God as Abba and its impact on the idea of God’s fatherhood in the New Testament writings. Responding to the recent criticism of J. Jeremias’s theses (cf. B. Chilton, M.R. D’Angelo), he tries to show that without the initial source, which was Jesus of Nazareth and his public teaching, the dynamic expansion of the idea of God’s fatherhood in the New Testament would not be possible. After a brief presentation of J. Jeremias’s ground-breaking opinion on Jesus’ filial relation to God as Father, encapsulated in the “Abba, Father” cry (Mk 14:36), a second section analyses the texts of the Hebrew Bible and Second Temple Judaism that explore the theological idea of God as Father. The third part focuses on the NT witnesses to God’s fatherhood, i.e. God both as the Father of Jesus Christ and the Father of all believers (υἱοθεσία). In conclusion, the literary evidence preserved in the NT writings and rational arguments point to Jesus of Nazareth as the source and starting point of the NT idea of God’s fatherhood. Jeremias’s study is still valid, and the address “Abba-Father” uttered by the historical Jesus remains the most concise and fullest expression of his filial relation to God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 485-502
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Duch Święty
Syn Boży
Jezus Chrystus
Trójca Święta
Wcielenie
teologia
pneumatologia
trynitologia
eklezjologia
jedność
communio
duchowość
instytucja
Kościół
charyzmat
ortodoksja
utopia
ideologia
Holy Spirit
Son of God
Jesus Christ
Holy Trinity
Incarnation
theology
pneumatology
trinitology
ecclesiology
unity
spirituality
institution
Church
charism
orthodoxy
ideology
Opis:
Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota synostwa Bożego (Gal 3, 26-27)
Autorzy:
Szymanek, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162862.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synostwo
syn Boży
Ga 3
26-27
sonship
Son of God
Gal 3
Opis:
Den Stoff des Artikels bildet die Frage, wie der hl. Paulus die Lehre der Gotteskindschaft versteht. Der Verfasser stützte sich auf den Text des Galaterbriefes 3, 26-27, und begründet es, dass dieser Text grundlegend für das behandelte Problem ist, während andere Texte des hl. Paulus, die von der Kindschaft Gottes sprechen, nur einige wenige, zum Text des zitierten Galaterbriefes gehörende Aspekte anführen. Den Inhalt der Kindschaft Gottes bilden zwei grundlegende Elemente: der Glaube und die Taufe. Daher ist der ganze Inhalt des Glaubens und der Taufe wesentlicher Inhalt dieser Kindschaft. Der Glaube und die Taufe bilden die Mitwirkung Gottes und des Menschen. Der Glaube, als erste Gabe Gottes, ist die Zusammenfassung der von Gott offenbarten und durch die Apostel gelehrten Wahrheiten, er ist auch die innerliche Disposition des Zuhörers, die ihn zum Annehmen dieser Wahrheiten befähigt und sich mit seiner ganzen Persönlichkeit Gott ergeben lasst. Dieser innere Akt der Gottergebung ist gleichzeitig die Folge des menschlichen Wirkens und wird in ganzer Vollkommenheit durch den Empfang der Taufe geäussert. Die Taufe, als zweite Gabe Gottes, ist das Element, durch welches der Mensch sich mit Gott, dem Vater, Christus und dem Heiligen Geiste verbindet. Mit Gott, dem Vater, ist er verbunden, weil Gott die Liebe zu dem Menschen ist, also die Ursache des Erlösungswerkes Jesu Christi. Mit Christus vereinigt sich der Mensch in der Taufe, als Nachkomme des „zweiten Adams”, mit seinem Tode und seiner Auferstehung verbunden. Mit dem Heiligen Geiste dagegen verbindet sich der Neophyt dadurch, dass der Heilige Geist in der Taufe durch das Einwohnen im Menschen wirkt und ihn mit seinen Gaben beschenkt — mit tieferem Verständniss der Wahrheiten Gottes, mit Kraft und Liebe. Die Verbindung mit Gott, Christus und dem Heiligen Geiste und die innere Umwandlung des Menschen bildet in ihm den neuen Zustand, der alte Sünden hinwegnimmt und von Natur aus verlagt, sie zu meiden und gerechte Taten auszuüben. Ausserdem gibt dieser Zustand das Recht, das künftige ewige Leben zu erben. Der auf diese Weise mit Gott vereinigte Mensch das Gotteskind — bildet eine Einheit mit anderen Menschen — den Kindern Gottes.
Źródło:
The Biblical Annals; 1969, 16, 1; 61-76
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syn i ojciec w „Bojaźni i drżeniu” Sørena Kierkegaarda
Son and father in Søren Kierkegaard’s “Fear and Trembling”
Autorzy:
Szabat, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950149.pdf
Data publikacji:
2013-06-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
kierkegaard
abraham
isaac
son
father
faith
ethics
Opis:
This article concerns events of the Old Testament – Yahweh commands Abraham to sacrifice his only son – Isaac – on Mount Moriah. This passage from the Old Testament, from the Book of Genesis, became the basis of Søren Kierkegaard’s considerations in Fear and Trembling. In the text I refer to, on the one hand, Kierkegaard’s considerations, while on the other hand I try to identify other possible interpretive tropes that could be useful, for example, during classes on the subject of faith or the status of ethical dilemmas in the modern world.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2013, 2, 1; 213-220
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 106

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies