Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Skin tests" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
IgE- mediated anaphylaxis and successful desensitization to Pertuzumab: a first case with positive skin test
Anafilaksja mediowana mechanizmem IgE-zależnym i desensytyzacja Pertuzumabem: pierwszy przypadek z dodatnimi testami skórnymi
Autorzy:
Sevim, Bavbek
Yeşil, Hakan
Akbay, Nilay Orak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176165.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Pertuzumab
Anaphylaxis
Hypersensitivity
Drug desensitization
Skin tests
pertuzumab
anafilaksja
nadwrażliwość
desensytyzacja
testy skórne
Opis:
IgE-related hypersensitivity reactions (HSRs) to pertuzumab may occur and limit their practicality. Pertuzumab related infusion reactions are not surprising, but HSRs are less common. We report a 58-year-old female with the diagnosis of metastatic breast cancer. She experienced itching, pruritus, flushing, sweating, tachycardia, chest tightness and collapse within 2-3 minutes of pertuzumab administration. Following positive skin test results with pertuzumab, she was successfully desensitized with rapid drug desensitization protocol, despite having a history of pertuzumab-induced Grade 3 anaphylaxis.
Podanie pertumuzabu niesie ze sobą ryzyko wystąpienia anafilaksji mediowanej mechanizmem IgE-zależnym, co ogranicza praktyczność stosowania leku. W pracy opisano przypadek 58-letniej kobiety z rozpoznaniem raka piersi z przerzutami. W ciągu 2-3 minut od podania pertumuzabu doświadczyła świądu, zaczerwienienia się, pocenia się, tachykardii, ucisku w klatce piersiowej i zapaści. Po pozytywnych wynikach testów skórnych z pertuzumabem pacjentka została skutecznie odczulona zgodnie z protokołem desensytyzacji pomimo wcześniejszego przebycia anafilaksji 3-go stopnia wywołanej przez pertuzumab.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2019, 24, 4; 170-172
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vivo w diagnostyce alergii pokarmowej – wybrane aspekty praktyczne
In vivo studies in the diagnosis of food allergy – selected practical aspects
Autorzy:
Ukleja-Sokołowska, Natalia
Kuźmiński, Andrzej
Tykwińska, Marta
Bartuzi, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012564.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
alergia
diagnostyka
próby prowokacji
IgE
testy skórne płatkowe
testy skórne punktowe
allergy
diagnostics
challenge tests
skin prick tests
atopy patch test
Opis:
Diagnostyka alergii pokarmowej niejednokrotnie jest bardzo trudna. Pacjenci zgłaszają liczne objawy, które czasem trudno powiązać z konkretnym pokarmem. Pomimo rozwoju immunologicznych metod diagnostycznych, przede wszystkim zwiększenia dostępności diagnostyki opartej o komponenty alergenowe, badania in vivo, w szczególności próby prowokacyjne, są niezbędne by rzetelnie ocenić faktyczny przebieg reakcji u pacjenta. Próby prowokacyjne są czasochłonne i niejednokrotnie trudne do przygotowania. Z tego powodu poszukuje się innych, alternatywnych metod diagnostycznych, takich jak np. różne modyfikacje testów skórnych. Metody te budzą liczne kontrowersje oraz wątpliwości u klinicystów. Szczególny problem dotyczy diagnostyki reakcji o charakterze niezależnym od IgE. W tym przypadku testy skórne płatkowe budziły nadzieje, jednak okazało się, że ich swoistość jest ograniczona, a interpretacja trudna. W pracy przedstawiono praktyczne aspekty przeprowadzania badań in vivo u chorych z podejrzeniem alergii na pokarmy. Wyjaśniono, na podstawie danych literatury oraz obserwacji własnych, jakie ograniczenia mają badania diagnostyczne in vivo i jak można usprawnić postępowanie diagnostyczne u pacjenta.
Diagnosis of food allergy is often very difficult. Patients report numerous symptoms that are sometimes difficult to associate with a specific kind of food. Despite the development of immunological diagnostic methods, most importantly the increasing availability of component resolved diagnosis, in vivo tests, in particular oral challenge tests, are necessary to reliably assess the actual course of the patient's symptoms. Food challenges are time-consuming and often difficult to prepare. For this reason, other alternative diagnostic methods are being sought, such as various skin prick test modifications. These methods raise numerous controversies and doubts in clinicians. In particular many concerns are gathered with the diagnosis of IgE-independent reactions. Atopy patch tests raised hopes in this area, but it turned out that their specificity is limited and the interpretation of the result difficult. In this article we present practical aspects of conducting in vivo diagnosis in patients suspected of food allergies. Based on literature data and own observations, we explaine what are the limitations of in vivo diagnostic tests and how the patient’s diagnostic procedure can be improved.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 1; 10-17
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek pomiędzy typem alergenu a rozwojem choroby atopowej w grupie pacjentów leczonych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej WIM w Warszawie
The relationship between the type of allergen and the development of atopic disease in the group of patients treated at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology, Military Institute of Medicine in Warsaw
Autorzy:
Kalicki, Bolesław
Maślany, Anna
Rustecka, Agnieszka
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Placzyńska, Małgorzata
Fal, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031772.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
allergic rhinitis
allergy
asthma
atopic dermatitis
skin prick tests
punktowe testy skórne
astma
alergiczny nieżyt nosa
atopowe zapalenie skóry
alergia
Opis:
Skin prick tests are one of the most commonly used diagnostic method in modern allergology through which we recognize the immediate allergy, i.e. IgE-mediated allergy. Allergens are being administered in form of a standardized solutions. Then, the wheal diameter is measured and evaluated in relation to the positive and negative control. The thesis presents the results of skin prick tests carried out among 225 children with symptoms of allergy such as asthma, allergic rhinitis (ANN) and atopic dermatitis (AZS). Evaluation embraced a relationship between the types of allergies and a predisposition to the development of atopic disease and child’s age. The most common sensitising allergen in the whole group were house dust mites found in 81% of patients. The second most common allergy was allergy to grass pollen (43%), then to trees (33%) and cat dander allergens (27%). This order differs in studied age groups. The most frequently observed allergens in the youngest group were molds (54.3%), then equally dust mites and grass pollen (43.5%). The dominant allergen in the group between 5 and 12 years was dust mite (90.7%), then molds (50.4%) and grass allergens (36%). In the oldest age group the allergens of dust mite were also dominant (92%), less often grass pollen (58%) and molds (58%). The most common clinical manifestation was the co-occurrence of asthma and rhinitis, then asthma symptoms, less often symptoms of rhinitis and a co-occurrence of asthma and atopic dermatitis. The smallest group were children with atopic dermatitis. Distribution of most common allergens in relation to the manifestation of atopic disease showed that the allergen of dust mine is playing crucial role in patient with symptoms of asthma and co-occurrence of asthma and allergic rhinitis. These results are consistent with reports of other cited authors. However, due to the nature of studied group of patients, we can suppose that the results for whole paediatric population can be a bit different.
Punktowe testy skórne to jedna z najpowszechniej stosowanych metod diagnostycznych we współczesnej alergologii, dzięki niej rozpoznajemy alergię natychmiastową, IgE-zależną. Diagnostycznie alergeny są stosowane w postaci standaryzowanych roztworów. Oceniana jest średnica powstałych bąbli, a także ich wielkość względem kontroli dodatniej i ujemnej. W prezentowanej pracy przedstawiono wyniki punktowych testów skórnych przeprowadzonych w grupie 225 dzieci z objawami alergii w postaci astmy, alergicznego nieżytu nosa (ANN) oraz atopowego zapalenia skóry (AZS). Oceniano związek pomiędzy typem alergenu a chorobą atopową oraz wiekiem dziecka. Najczęściej uczulającym alergenem w całej badanej grupie były roztocza kurzu domowego, stwierdzone u 81% pacjentów. Drugą co do częstości występowania alergię stanowiło uczulenie na pyłki traw (u 43%). W dalszej kolejności uczulały pyłki drzewa (33%) i alergeny sierści kota (27%). Kolejność ta zmienia się w poszczególnych grupach wiekowych. Dla najmłodszej grupy pacjentów najczęściej stwierdzanym alergenem były pleśnie (54,3%), rzadziej odnotowywano – w równym stopniu – roztocza kurzu domowego oraz alergeny traw (po 43,5%). W grupie między 5. a 12. rokiem życia dominującym alergenem były roztocza kurzu domowego (90,7%), następnie pleśnie (50,4%) i trawy (36%). U dzieci powyżej 12. roku życia również dominowały roztocza kurzu domowego (92%), rzadziej stwierdzano uczulenie – w równym stopniu – na trawy i pleśnie (po 58%). Najczęstszą manifestacją kliniczną był zespół współwystępowania astmy i ANN, rzadziej występowały objawy astmy, a jeszcze rzadziej objawy ANN oraz zespół współwystępowania astmy i AZS. Najmniej liczną grupę stanowiły dzieci z objawami AZS. Rozkład najczęściej występujących alergenów w odniesieniu do manifestacji choroby atopowej wykazał, że wśród pacjentów z astmą oraz współistniejącymi astmą i ANN dominującą rolę odgrywają roztocza kurzu domowego. W grupie dzieci z ANN równie często obserwuje się też alergie na pyłki traw. Powyższe wyniki są zgodne z doniesieniami innych cytowanych autorów. Jednakże ze względu na specyfikę badanej grupy pacjentów można przypuszczać, że uzyskane wyniki mogą być nieco inne dla ogółu populacji dziecięcej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 144-149
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies