Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sisters of St. Catherine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Działalność Sióstr Świętej Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w Pieniężnie
    The activity of the Sisters of St. Catherine, Virgin and Martyr, in Pieniężno (Mehlsack)
    Autorzy:
    Krebs, Magdalena Łucja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165495.pdf
    Data publikacji:
    2013-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Pieniężno
    Sisters of St. Catherine
    activity
    The Second World War
    Opis:
    The article presents the activity of the Sisters of St Catherine, Virgin and Marty in Pieniężno (Mehlsack) in the years 1856–1876 and 1889–1945. In 1856 three sisters of St Catherine in Braniewo took up educational activity at the Catholic elementary school for girls in Pieniężno (Mehlsack). On 9 September, 1856 a contract of employment was signed between the Town Council of Pieniężno and the Order of St Catherine in Braniewo represented by Mother Apolonia Stuhrmann, Superior General. The Presbyter Marquard of Frombork participated in the event. In 1870 the sisters were additionally entrusted with teaching younger classes at a school attended by boys and girls. The number of sisters increased to five then. On 13 May, 1876, at the time of the Kulturkamph, the sisters were removed from the Pieniężno schools. Secular staff were appointed to fill their positions. Then the sisters returned to their convent in Braniewo. After 13 years, on 7 January, 1889 the sisters of St Catherine returned to Pieniężno to take up the job of nursing at St George’s Hospital. Soon the number of halls and the space for patients proved to be insufficient. A plot adjacent to the hospital was purchased and within the years 1912–1913 a larger, modern 50-bed hospital was built with collected money. It was fitted with the most modern equipment. There was also a chapel. In 1929 a twenty-bed paedriatric department for sick children and infants was opened in the hospital. The hospital was the property of the Catholic parish. It was subordinate to the department of education under the management of consecutive deans. Medical service was fulfilled by one of the physicians who practised in the town; nursing was done by the sisters of the Order of St Catherine. In 1930 six sisters worked there. During World War II (1939) a part of the hospital functioned as field hospital. Because of enormous amount of work the number of sisters increased to ten. On 11 February 1945 when the war front reached Orneta and military operations were nearing Pieniężno the last wounded patients were sent to field hospitals in the north of the country. The sisters had to leave the hospital too. On the night of 12/13 February they left Pieniężno.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2013, 14; 37-46
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem języka w klasztorze sióstr katarzynek w Krokach w pierwszej połowie XX wieku
    Autorzy:
    Kamuntavičienė, Vaida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676821.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Krakės
    Samogitia
    Lithuania
    Lithuanian language
    Polish language
    Rule of St Catherine Virgin and Martyr
    Sisters of St Catherine
    Opis:
    The language question in St Catherine’s Convent in Krakės in the first half of the twentieth centuryAfter 1918, the two Catholic convents on the territory of the Republic of Lithuania faced the issue of Lithuanisation, which was solved in different ways. The Benedictine Convent in Kaunas, the provisional capital of Lithuania, had been firmly Lithuanised by 1924. However, St Catherine’s Convent in Krakės in Samogitia chose a different path. This article aims to find out how the Krakės convent dealt with the challenges of nationalism in the context of ongoing modernisation of its life at that time. The main objective is to present the shift from the Polish to the Lithuanian language in public and private life of the convent. The study is mostly based on original documents held in the archives of St Catherine’s Convent in Kaunas.The Polish language was very important for the Krakės convent (established in 1645). According to the modified Rule of St Catherine the Virgin and Martyr adopted in Krakės in 1673, the language of prayers and sermons was Polish. Only daughters of noblemen were accepted to join; they were obliged to donate a dowry, which meant that only wealthy girls could become nuns. The Krakės convent stemmed from the cultural traditions of the nobility of the Grand Duchy of Lithuania. The establishment of the independent Republic of Lithuania meant that St Catherine’s sisters of Krakės needed to re-evaluate their political (civic), national and cultural identities.The study indicates that the solution to the language question in the Krakės convent was not enforced. The sisters were able to naturally reconcile to the situation, with time left to adapt. The article provides a detailed account of the reasons behind the gradual shift from Polish to Lithuanian. Initially, the nuns used Lithuanian to communicate outside the convent. It was not until 1930 that it began to be used in their community life, including prayers. Even then nuns could use Polish to communicate among themselves, say their private prayers or write letters.The study reveals various tensions which existed during this transitional period. However, the conclusion is that the convent successfully managed to avoid hasty decisions and resist emotions, as well as to balance between the universal and local church, the congregation of St Catherine in Braniewo (Braunsberg), the aims of various Lithuanian institutions, and the needs of the convent itself. The greatest achievement can be seen in the fact that the language issue in Krakės was not given unnecessary prominence and prioritised. As the study shows, giving it time was the best solution as the issue of language became resolved naturally, although the transition period lasted for a decade. Problem języka w klasztorze sióstr katarzynek w Krokach w pierwszej połowie XX wiekuPo 1918 roku dwa żeńskie klasztory katolickie, które znalazły się na terytorium Republiki Litewskiej, zetknęły się z problemem lituanizacji, który został rozwiązany na różne sposoby. Klasztor benedyktynek, który znajdował się w tymczasowej stolicy Litwy – Kownie, do 1924 roku uległ drastycznej lituanizacji. Klasztor katarzynek w Krokach, znajdujący się na Żmudzi, wybrał inną drogę. Celem artykułu, opartego głównie na autentycznych dokumentach przechowywanych w kowieńskim archiwum zgromadzenia katarzynek i innych, jest ukazanie, w jaki sposób w klasztorze katarzynek w Krokach poradzono sobie z wyzwaniami dotyczącymi kwestii narodowości w kontekście modernizacji życia klasztoru w owych czasach. Głównym zamiarem jest pokazanie, w jaki sposób nastąpiło przejście z języka polskiego na język litewski w życiu publicznym i wewnętrznym klasztoru.Język polski był bardzo ważny dla klasztoru w Krokach, ufundowanego w 1645 roku. Reguła Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy przyjęta przez klasztor w Krokach w 1673 roku przewidywała modlitwy i słuchanie kazań księdza w języku polskim. Do klasztoru mogły wstąpić tylko córki szlacheckie. Należało wnieść posag, dlatego mogły być przyjęte tylko osoby o odpowiedniej kondycji majątkowej. Klasztor w Krokach ukształtował się jako ośrodek kultury szlacheckiej WKL. Powstanie niepodległej Republiki Litewskiej oznaczało, że katarzynki z Krok musiały zastanowić się nad swoją tożsamością polityczną (obywatelską), narodową i kulturową.Badania wykazały, że rozwiązanie kwestii języka w klasztorze sióstr katarzynek w Krokach nie było forsowane. Siostrom pozwolono w sposób naturalny zdać sobie sprawę z sytuacji, dano im czas na jej zaakceptowanie. W artykule przedstawiono szczegółowo powody, które doprowadziły do tego, że katarzynki w Krokach stopniowo przeszły od używania języka polskiego do używania języka litewskiego. Początkowo używały go do komunikowania się ze światem zewnętrznym, a dopiero od 1930 roku zaczęły używać go w życiu wewnętrznym klasztoru, podczas modlitw. Jednakże nawet wówczas nie zakazano siostrom używania języka polskiego do własnych kontaktów, do komunikacji między sobą, korespondencji lub podczas osobistej modlitwy.W artykule zostały ujawnione różne napięcia, które miały miejsce w badanym okresie przejściowym, aczkolwiek stwierdza się, że udało się bez podejmowania pochopnych decyzji, bez ulegania emocjom uwzględnić zarówno potrzeby Kościoła powszechnego i lokalnego, zgromadzenia sióstr katarzynek z Braniewa, jak i cele różnorodnych instytucji państwa litewskiego, a także potrzeby klasztoru w Krokach.Za największe osiągnięcie można uznać fakt, że kwestia języka w Krokach nie była wyolbrzymiona, nie była najważniejsza. Jak wykazują badania, czas miał najlepszy wpływ na rozwiązanie problemu. Kwestia języka w klasztorze w Krokach została rozwiązana w sposób naturalny, chociaż zajęło to całe dziesięciolecie.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2019, 43
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność opiekuńczo-wychowawcza sióstr św. Katarzyny w elbląskiej Pangritz-Kolonie w latach 1887-1946
    Care and educational activities of the Sisters of St Catherine in the Elbląg Pangritz Colony between 1887 and 1946
    Autorzy:
    Zawadzki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433248.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-20
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Elbląg
    Prusy Zachodnie
    zakony katolickie
    siostry katarzynki
    działalność opiekuńczo-wychowawcza
    West Prussia
    catholic orders
    sisters of St Catherine
    care and educational activities
    Opis:
    Elbląg przed drugą wojną światową był dużym miastem, z rozwiniętym przemysłem i społecznością o charakterze robotniczym. W XIX w. szybko rozwijała się dzielnica miasta Kolonią Pangritza, w której osiedlili się ubodzy przybysze z różnych stron państwa pruskiego. Kolonia przez dziesięciolecia pod względem ekonomicznym i rozwoju infrastruktury mocno odbiegała od reszty miasta. Kumulowały się też na tym terenie wszystkie niekorzystne procesy związane z XIX-wieczną klasą robotniczą tj. analfabetyzm, bezrobocie, społeczne wykluczenie, brak opieki socjalnej i medycznej a nade wszystko bieda materialna. Duże znaczenie dla rozwiązywania tych problemów miało przybycie do Kolonii Pangritza w 1887 r. Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny. Zakonnice do 1945 r. prowadziły w klasztorze niewielki szpital, opiekę ambulatoryjną, przedszkole oraz kursy dokształcające i szkołę gospodarstwa domowego dla kobiet. Posługa katarzynek miała duże znaczenie dla rozwoju w Elblągu nowoczesnej opieki socjalnej.
    Elbląg was a large city before the Second World War, with developed industry and a working-class community. In the 19th-century, a district of the city called Pangritz Colony developed rapidly, in which poor newcomers from various parts of the Prussian state settled. For decades, the colony diverged sharply from the rest of the city in terms of economic and infrastructural development. All the unfavorable processes associated with the 19th-century working class, i.e. illiteracy, unemployment, social exclusion, lack of social and medical care and, above all, material poverty, were also accumulated in this area. The arrival of the Congregation of the Sisters of St Catherine in the Pangritz Colony in 1887 was of great importance in solving these problems. In the convent, until 1945, the nuns ran a small hospital, out-patient care, a kindergarten, and further education courses, and a domestic school for women. The ministry of the Sisters of St Catherine was of great importance for the development of modern social care in Elbląg.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2022, 318, 3; 379-389
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny i jego Reguła
    The Congregation of the Sisters of Saint Catherine and its Rule
    Autorzy:
    Jaworska, Łucja Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144435.pdf
    Data publikacji:
    2021-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    siostry św. Katarzyny (katarzynki)
    bł. Regina Protmann
    Reguła
    Warmia
    Diecezja Warmińska
    prawo kościelne
    Sisters of St Catherine
    Blessed Regina Protmann
    Rule
    Diocese of Warmia
    church law
    Opis:
    Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy (siostry katarzynki) sięga swymi początkami drugiej połowy XVI stulecia. Powstało ono w 1571 r. w Braniewie (niem. Braunsberg) na Warmii (niem. Ermland), w wyniku przemian zachodzących w Kościele po Soborze Trydenckim. Jego założycielką jest bł. Regina Protmann (†1613), która w nowo utworzonej wspólnocie sióstr połączyła kontemplację z działalnością apostolsko-czynną. Pierwsza Reguła zgromadzenia powstała dzięki wsparciu jezuitów, działających w Braniewie od 1565 roku, za aprobatą ówczesnych biskupów warmińskich (Marcin Kromer, Piotr Tylicki). W kolejnych wiekach, a zwłaszcza w XX w., te zasady życia wspólnotowego były modyfikowane, przede wszystkim ze względu na myśl Soboru Watykańskiego II.
    The Congregation of the Sisters of St Catherine the Virgin and Martyr (Sisters of St Catherine) dates back to the second half of the 16th century. It was founded in 1571 in Braniewo (ger. Braunsberg), in Warmia (ger. Ermland), as a result of changes taking place in the Church after the Council of Trent. Its founder was Blessed Regina Protmann (†1613), who combined contemplation with apostolic activity in the newly established community of sisters. The first Rule of the congregation was drafted with the support of the Jesuits, who had been active in Braniewo since 1565, with the approval of the then Warmian bishops (Marcin Kromer, Piotr Tylicki). In the following centuries, and especially in the 20th century, these principles of community life were modified, mainly due to the thought of the Second Vatican Council.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2021, 22; 103-126
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podziały rzeczowe akt archiwów sześciu zakonów żeńskich
    Autorzy:
    Librowski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044732.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    karmelitanki
    misjonarki
    służebniczki
    terezjanki
    katarzynki
    urszulanki
    Congregation of the Carmelite sisters of the Child Jesus
    Missionaries of the Holy Family
    Marian Servants
    Teresian Sisters
    Congregation of the Sisters of st Catherine the Virgin and Martyr
    Ursulines of the Roman Union
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1977, 34; 387-400
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies