Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Simple Forms" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Unikalne znaczenie wody chrzcielnej i jej wykradanie do praktyk magicznych przyczyną ewolucji formy chrzcielnicy i jej zabezpieczenia
    Baptismal font form evolution and protection of the place of baptism celebration resulting from the growing importance of baptismal water and instances of its stealing for sorcery rituals
    Autorzy:
    Nowiński, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495281.pdf
    Data publikacji:
    2014-05-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    chrzest
    chrzcielnica
    zabezpieczenie chrzcielnicy
    woda chrztu
    profanacja sakramentów
    czarna magia
    praktyki magiczne
    magiczne figurki z wosku
    The growing importance of baptismal water since the 3rd c
    emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies
    developed the perception of baptismal water as a res sacra
    a holy item category
    turning it into unique matter
    Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel
    primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal
    The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration
    In the Middle Ages
    the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio)
    In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees
    wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at
    As a result
    baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches
    Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave)
    the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font
    from simple lids strengthened with metal ferrules
    up to impressive conic ones
    with time becoming more and more artistically elaborate
    The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period
    Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade
    transl
    Magdalena Iwińska
    baptism
    baptismal font
    baptismal font protection
    baptismal water
    Sacrament profanation
    black magic
    sorcery practices
    sorcery wax figurines
    Opis:
    The growing importance of baptismal water since the 3rd c., emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies, developed the perception of baptismal water as a res sacra, a holy item category, turning it into unique matter. Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel, primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal. The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration. In the Middle Ages, the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio). In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees, wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at. As a result, baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches. Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave), the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font: from simple lids strengthened with metal ferrules, up to impressive conic ones, with time becoming more and more artistically elaborate. The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period. Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 175-191
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pseudo Aristides: On political style and On simple style. Attribution and the nature of treaties
    Autorzy:
    Podbielski, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806924.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Arystydes; Pseudo-Arystydes; Basilikos; Harpokration; Hermogenes; styl polityczny; styl prosty; postacie i zalety stylu
    Aristides; Pseudo-Aristides; Basilikos; Harpokration; Hermogenes; political style; simple style; forms/types and virtues of style
    Opis:
    Pseudo-Arystydes: O stylu politycznym i O stylu prostym. Atrybucja i charakter traktatów Głównym, analizowanym w artykule problemem jest sprawa autorstwa pochodzących z II wieku po Chr. traktatów O stylu politycznym i O stylu prostym. Traktaty te zachowały się w przechowywanym w Bibliotece Narodowej w Paryżu, sławnym bizantyjskim rękopisie z X wieku Parisinus gr. 1741, jako dzieła jednego z najwybitniejszych przedstawicieli Drugiej Sofistyki, żyjącego w latach 117-180 Eliusza Arystydesa, autora ponad 50 zachowanych mów. Po wyjaśnieniu głównych przyczyn odmówienia mu autorstwa tych traktatów przez nowożytnych badaczy przedstawiona jest szerzej podjęta przez M. Patillona próba znalezienia ich rzeczywistych autorów, jakiej dokonał w swym najnowszym wydaniu i naukowym opracowaniu tych traktatów w serii „Belles Lettres” (2002). Jego ustalenia stały się dla autora artykułu bezpośrednią inspiracją do ponownej analizy w kontekście historyczno-literackim świadectw komentatorów bizantyjskich: Syriana (V wiek) i Jana z Sycylii (X wiek). W świetle tej analizy okazało się, że nie ma podstaw do przyjętego przez M. Patillona podziału traktatu O stylu politycznym na część obejmującą wyjaśnienie pierwszych siedmiu „idei” (& 2-128), jako dzieła De ideis sławnego sofisty Basilikosa (II/III wiek) i na część drugą, obejmującą krótkie, teoretyczne wyjaśnienie pozostałych pięciu „postaci” stylu, jako dzieła mało znanego sofisty Dionizjusza z Miletu. Na podstawie świadectwa Syriana istnieje wprawdzie pewna możliwość przyjęcia, że autorem całego wykładu o „postaciach” stylu politycznego (& 2-140) był Basilikos, ale w tym przypadku należałoby wcześniej wyjaśnić, w jaki sposób jego traktat De ideis znany w V wieku Syrianowi i w X wieku Księdze Suda tak łatwo utracił swą tożsamość autorską, stał się utworem anonimowym i w tym samym X wieku został przepisany w Bizancjum pod innym tytułem jako dzieło Arystydesa. Analogiczne trudności wiążą się z proponowaną przez M. Patillona atrybucją traktatu O stylu prostym sławnemu Sofiście Eliuszowi Harpokrationowi, jako autorowi traktatu O postaciach stylu, którego dzieła retoryczne funkcjonowały w kulturze bizantyjskiej pod jego własnym imieniem. Jeśli podważamy bizantyjską atrybucję tych traktatów Arystydesowi, musimy je więc raczej nadal traktować jako mu przez tradycję przypisane dzieła anonimowego autora.
    The main problem analysed in the article is the authorship of two treatises from the 2nd century AD: On political style and On simple style. The treatises have been preserved in Parisinus gr. 1741, a famous Byzantine manuscript from the 10th century kept at the National Library in Paris, as works of Aelius Aristides, one of the most eminent representatives of the Second Sophistic. Aristides lived in the years 117-180 and was the author of over 50 preserved speeches. After explaining the main reasons why contemporary scholars refuse to accept Aristides as the author of the treatises, the article presents more extensively M. Patillon’s attempt to find real authors of the treatises, made by the scholar in the latest academic edition of the treatises published within „Belles Lettres” series in 2002. His findings have been a direct inspiration for the author of this article to analyze again the testimonies of Byzantine commentators: Syrianus (5th century) and John of Sicily (10th century) in historical and literary context. In the light of this analysis it turns out that there is no basis for the division of the treatise On political style, adopted by M. Patillon, into part covering the explanation of the first seven “ideas” (& 2-128), treated as Basilikos’ (a 2nd/3rd-century sophist’s) work De ideis, and the second part including a brief theoretical explanation of the remaining five “forms” of style, treated as the work of Dionysius of Miletus, a little-known sophist. On the basis of Syrianus’ testimony there is a certain possibility that Basilikos was the author of the entire lecture on the “forms” of political style (& 2-140). But, in this case it should be explained first how the treatise De ideis, which was known to Syrianus in the 5th century and was included in the Suda in the 10th century, easily lost its author, became an anonymous work and in the very 10th century was copied in Byzantium under a different title as Aristides’ work. Similar difficulties are connected with the attribution of the treatise On simple style to Aelius Harpokration which was proposed by M. Patillon. Aelius Harpokration was a famous sophist whose rhetorical works, including On forms of style, functioned in Byzantine culture under his own name. Even if we question Byzantine attribution of these treatises to Aristides, we must continue to treat them as works of an anonymous author attributed to Aristides by tradition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 249-267
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ex rege dominus, ex optimatibus factio, ex populo turba. O cyklach ustrojowych w De re publica Cycerona
    Ex rege dominus, ex optimatibus factio, ex populo turba. On the constitutional cycles in Cicero’s De re publica
    Autorzy:
    Banach, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057175.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-08
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    constitutional cycle
    mixed government
    simple forms of government
    constitutiona changes
    cykl ustrojowy
    ustrój mieszany
    ustroje prawidłowe
    ustroje zdegenerowane
    przemiany ustrojowe
    Opis:
    Przedmiot badań: W artykule dokonano analizy koncepcji cyklów ustrojowych w De re publica Cycerona. W części pierwszej zaprezentowanych zostało pięć cyklów ustrojowych. Następnie zwrócono uwagę na związek opisywanej koncepcji z pojęciem res publica, a tym samym na znaczenie wolności, umiaru oraz tyranicznego charakteru wszystkich form zdegenerowanych. W części drugiej autor zajął się problematyką relacji cyklów ustrojowych i rzymskiego ustroju mieszanego, a także zagadnieniem jego ewentualnej degeneracji. W zakończeniu dokonano próby oceny koncepcji Cycerona tak od strony teoretycznej, jak i stricte politycznej. Cel badawczy: Analiza koncepcji cyklów ustrojowych Cycerona oraz wykazanie jej oryginalności. Metoda badawcza: W artykule wykorzystano metodę historyczno-prawną oraz metodę porównawczą. Wyniki: Konstrukcja cyklów ustrojowych Cycerona jest, w przeciwieństwie do „sztywnej” konstrukcji cyklu Polibiusza, bardziej elastyczna. Nie ma tu stałego i sztywnego schematu następstwa ustrojów, a zmiana ustrojowa (cursus mutationum) nie jest przesądzona, jest co najwyżej ewentualna. Stanowiąca istotę republikańskiej myśli politycznej utilitas rei publicae sprawia, że w swej refleksji politycznej Cyceron nieustannie konfrontuje teorię z praktyką, który to pragmatyzm czyni teorię cyklów ustrojowych bardziej „użyteczną” dla rzymskiej wspólnoty politycznej.
    Background: The article analyzes the concept of constitutional cycles in Cicero’s De re publica. The first part presents five constitutional cycles. Next, attention was drawn to the relationship between the described concept and the concept of res publica, and thus to the importance of freedom, moderation and the tyrannical nature of all degenerate forms. In the second part, the author deals with the problems of the relations between the constitutional cycles and the Roman mixed constitution, as well as with the issue of its possible degeneration. In the end, an attempt was made to evaluate Cicero’s concept from the theoretical and strictly political side. Research purpose: Analysis of Cicero’s concept of constitutional cycles and demonstration of its originality. Methods: The article uses the historical – legal method and the comparative method. Conclusions: The structure of Cicero’s constitutional cycles is, in contrast to the “rigid” structure of Polybius’ cycle, more flexible. There is no permanent and rigid systematic pattern of change, and a systemic change (cursus mutationum) is not a foregone conclusion but rather is possible at best. The utilitas rei publicae, which is the essence of republican political thought, makes Cicero constantly tests theory with practice in his political reflection, the pragmatism of which makes the theory of constitutional cycles more “useful” for the Roman political community.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 120; 11-33
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Einfache Formen – Mythologische Redensarten – Die Lebendigkeit der Idiome
    Simple Forms – Mytological proverbial expressions – The liveness of idioms
    Autorzy:
    Komenda-Earle, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098192.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Einfache Formen
    mythologische Idiome
    Lebendigkeit der Idiome
    Varianten
    Korpusuntersuchungen
    Simple Forms
    mythological idioms
    liveness of idioms
    variants
    corpus research
    Proste Formy
    idiomy mitologiczne
    żywotność idiomów
    warianty
    badania korpusowe
    Opis:
    Das Ziel des Beitrags ist es, Zusammenhänge zwischen den Einfachen Formen im Sinne von André Jolles‘ und dem Begriff der Lebendigkeit von Idiomen aufzuzeigen und demnächst die Lebendigkeit der idiomatischen Einheiten zu untersuchen. Die Lebendigkeit der Idiome, ein linguistisches Konzept, das die mentale Präsenz und die Gebräuchlichkeit der Idiome umfasst, erscheint kompatibel mit solchen Elementen des Konzepts der Einfachen Formen wie sprachliche Gebärde, Vergegenwärtigung (Sprichwort – Redensart), Stetigkeit und Vielfältigkeit (Varianten, Modifikationen), Geistesbeschäftigung. Unter Einfachen Formen werden der Mythos, das Sprichwort und die sprichwörtliche Redensart (Idiom) angesprochen. Nach einer Charakteristik der Idiome mythologischer Herkunft im Deutschen wird am Beispiel des Idioms zwischen Szylla und Charybdis und formell-inhaltlich zusammenhängenden Formen die Lebendigkeit dieser Idiome im 19. und im 20.-21. Jh. untersucht. Die Untersuchung ist lexikographisch und korpuslinguistisch gestützt.
    The aim of this article is to demonstrate the relationship between Simple Forms as understood by André Jolles and the notion of the liveliness of idioms and then to investigate the liveliness of idiomatic units. The liveliness of idioms, a linguistic concept that includes the mental presence and usability of idioms, appears compatible with such elements of the concept of Simple Forms as verbal gesture, actualization (proverb – idiom), continuity and multiplicity (variants, modifications), mental occupation. The myth, the proverb and the proverbial saying (idiom) are addressed under Simple Forms. After a characterisation of the idioms of mythological origin in German, the example of the idiom between Szylla and Charybdis and its variants illustrates the liveliness of the idioms in the 19th and 20th-21st centuries. The study is lexicographically and corpus-linguistically based.
    Celem niniejszego artykułu jest wykazanie związków między Prostymi Formami w rozumieniu André Jollesa i pojęciem żywotności idiomów a następnie zbadanie żywotności form idiomatycznych. Żywotność idiomów, jako pojęcie językowe obejmujące obecność mentalną u użytkowników języka i użycie idiomów, okazuje się kompatybilne z takimi elementami koncepcji Prostych Form André Jollesa, jak gest językowy, aktualizacja, ciągłość i różnorodność Prostych Form, zajęcie umysłowe. Spośród Prostych Form omówiono mit, przysłowie i wyrażenie przysłowiowe. Scharakteryzowano idiomy pochodzenia mitologicznego w języku niemieckim a na przykładzie idiomu między Scyllą a Charybdą oraz form strukturalnie i znaczeniowo pokrewnych zbadano żywotność tych form idiomatycznych w XIX i XX-XXI wieku. Badanie opiera się na weryfikacji źródeł leksykograficznych i korpusów językowych.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 181-200
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies