Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Simeon the Great" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
On the Reliability of Constantine Porphyrogenitus’ Account of the “Flight” of Prince Časlav from Bulgaria
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Časlav
Simeon the Great
tsar Peter
Constantine Porphyrogenitus
Bulgaria in the 10th century
Byzantium in the 10th century
Opis:
The present text aims to reflect on the reliability of Constantine Porphyrogenitus’ account about the departure of Časlav, a Serbian prince, from Bulgaria at the beginning of the reign of Peter I, the successor of Symeon. The passage devoted to this event is located in the De administrando imperio (32, p. 159, 161) by the learned emperor. Constantine Porphyrogenitus’ relation about the “flight” of Časlav to Serbia should be treated as manipulated and approached with considerable caution.
Źródło:
Studia Ceranea; 2017, 7; 129-138
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Master Narratives and the Master Narrative of the Bulgarian Middle Ages
Autorzy:
Daskalov, Roumen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032061.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
master narrative
grand narrative
metanarrative
counter-narrative
Bulgarian Middle Ages
King Samuil
Khan Asparuh
Khan Kubrat
Tsar Simeon the Great
Tsar Ioan Asen II
San Stefano Treaty
Ivaylo’s peasant uprising
Bogomil heresy
Tsar Asen I
Opis:
The article is a brief and schematic presentation of the notion of a “master narrative” and of the master narrative of the Bulgarian Middle Ages, which is the subject a detailed book of mine in Bulgarian. This master narrative was constructed starting with what is known as “Romantic” historiography (from Monk Paisij’s “Istorija Slavjanobolgarskaja” [Slavonic-Bulgarian History] in 1762 to Vasil Aprilov’s writings in the first half of the nineteenth century) but it was elaborated especially with the development of “scientific” (or critical) historiography first by Marin Drinov (1838–1906) and mainly by the most significant Bulgarian historians from the “bourgeois” era: Vasil Zlatarski (1866–1935), Petăr Mutafčiev (1883–1943), and Petăr Nikov (1884–1938). Then it was interrupted by the (crude) Marxist counter-narrative of the late 1940s through the 1960s. Starting in the late 1960s there was a gradual return to the nationalism of the master national narrative, which reached a peak with the celebration of the 1,300th anniversary of the founding of the Bulgarian state in 1981. The same line continued after 1989 (stripped of the Marxist vulgata), yet some new tendencies appeared.
Źródło:
Studia Ceranea; 2020, 10; 259-280
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enemy of All Virtues: Once Again on the Image of Simeon the Great in the Oration “On the Treaty with the Bulgarians”
Wróg wszelkich cnót: Raz jeszcze w sprawie wizerunku Symeona Wielkiego w oracji „Na pokój z Bułgarami“
Autorzy:
Marinow, Kirił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158124.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
cnoty kardynalne
Symeon I (893-927)
średniowieczna Bułgaria
relacje Bizanzjum-Bułgaria
retoryka bizantyńska
ideologia bizantyńska
obraz Bułgarów w źródłach bizantyńskich
obcy w źródłach średniowiecznych
średniowieczna egzegeza biblijna
cardinal virtues
Simeon I the Great (893–927)
medieval Bulgaria
Byzantine-Bulgarian relations
Byzantine rhetoric
Byzantine ideology
the image of Bulgarians in Byzantine sources
the others in medieval sources
medieval biblical exegesis
Opis:
This article focuses on the Bulgarian Tsar Simeon I the Great (893-927), who in the second half of his reign entered into a protracted military and ideological conflict with the Byzantine Empire. He wished not only to extend his dominions at the expense of his southern neighbour, but also to equal him in titular power, and it is possible - although scholars differ on this point - that his aspirations reached even further, namely Constantinople itself. Either way, Bulgaria under his reign posed a serious threat to Byzantium and its main antagonist. The death of the Tsar in 927 and the conclusion of peace with the Empire by his son, Peter I (927-969), finally put an end to the conflict between both the states. The celebrations marking the conclusion of the agreement provided an opportunity to take stock. In a rhetorical speech written for the occasion, Simeon's actions and aspirations were severely criticised – through comparisons to figures from ancient literature and biblical texts, the Byzantine speaker discredited the attitude of this ruler. Comparisons to those of them who aroused negative connotations in listeners and readers deprived Simeon of all the virtues belonging to a Christian ruler and, above all, of the cardinal ones by which he should, above all, legitimise himself.
Artykuł koncentruje się na postaci cara bułgarskiego Symeona I Wielkiego (893-927), który w drugiej połowie swojego panowania wszedł w długotrwały konflikt militarny i ideologiczny z cesarstwem bizantyńskim. Pragnął bowiem nie tylko poszerzyć swoje włości kosztem południowego sąsiada, lecz i zrównać się z nim w tytulaturze, niewykluczone zaś, jakkolwiek w tej materii zdania uczonych są rozbieżne, iż jego aspiracje sięgały jeszcze dalej, a mianowicie samego Konstantynopola. Tak czy owak, Bułgaria czasów jego panowania stanowiła poważne zagrożenie dla Bizancjum i jego głównego antagonistę. Śmierć cara w 927 i zawarcie pokoju z cesarstwem przez jego syna, Piotra I (927-969), ostatecznie położyła kres konfliktowi pomiędzy oboma krajami. Uroczystości związane z zawarciem porozumienia stały się okazją do podsumowań. W napisanej z tej okazji mowie retorycznej działania i aspiracje Symeona zostały poddane surowej krytyce – poprzez porównania do postaci z literatury antycznej i tekstów biblijnych bizantyński mówca zdyskredytował postawę tego władcy. Porównanie do tych z nich, którzy wzbudzali u słuchaczy i czytelników negatywne konotacje pozbawiło Symeona wszelkich cnót przynależnych chrześcijańskiemu władcy, a nade wszystko tych kardynalnych, którymi przede wszystkim powinien się legitymizować.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 84; 105-122
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umiarkowanie i roztropność Symeona, władcy bułgarskiego w listach Mikołaja Mistyka, patriarchy Konstantynopola. Kilka uwag
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158123.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mikołaj Mistyk
Symeon I Wielki
Bizancjum w X w.
Bułgaria w X w.
umiarkowanie
roztropność
Nicholas Mystikos
Simeon I the Great
Byzantium (10th C.)
Bulgaria (10th C.)
temperance
prudence
Opis:
W latach 912-927 Mikołaj Mistyk, patriarcha Konstantynopola prowadził korespondencję z Symeonem, władca Bułgarii. Jej celem było nakłonienie Symeona do zakończenia działań wojennych i zawarcia pokoju z Bizancjum. By ten cel osiągnąć Mikołaj Mistyk imał się różnych metod i sięgał po różnorodne argumenty. Odwoływanie się patriarchy do umiaru i roztropności było jednym z środków wpłynięcia na  Symeona, by ten zaniechał działań militarnych, a podjął takie, które doprowadziłyby do zawarcia pokoju. Dla Mikołaja Mistyka podstawowym kryterium uznania Symeona za człowieka kierującego się w swoim życiu m.in. cnotami umiarkowania i roztropności było to, czy jego działania w sferze politycznej były zgodne z bizantyńskimi interesami.
Between 912–927, Nicholas Mystikos, Patriarch of Constantinople maintained a correspondence with Simeon, ruler of Bulgaria. The goal of Nicholas’ correspondence was to persuade Simeon to end hostilities and make peace with Byzantium. For this purpose, he employed various methods and resorted to a variety of arguments. Appeals to temperance and prudence were clearly means of influencing Simeon to abandon military action and take steps that would bring peace. It seems that for Nicholas Mystikos, the primary criterion for recognizing Simeon as a temperate and prudent man were his actions in the political sphere and whether they were aligned with Byzantine interests.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 84; 93-104
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies