Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Shishkin Mikhail" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Wstęp
    Introduction
    Вступительное слово
    Autorzy:
    Skotnicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604254.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Michaił Szyszkin
    Mikhail Shishkin
    Opis:
    Вступительное слово
    Introduction
    wstęp do bloku tematycznego
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Повесть Кампанила святого Марка М. Шишкина в интернет-журнале, на сцене и в радиоэфире: Интерпретация позиции автора
    Autorzy:
    Кравченкова, Евгения
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902674.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Shishkin Mikhail
    Kobelev Nikita
    St Mark’s Campanile
    modern Russian literature
    metatext
    the authorial intent
    irony
    title
    Opis:
    Михаил Шишкин написал Кампанилу Святого Марка (2011) как документальную повесть, основанную на письмах супругов-социалистов Франца Брупбахера и Лидии Кочетковой. Режиссер Никита Кобелев представил аудиоверсию и театральную интерпретацию в 2012 г. В трех вариантах одного и того же текста авторский замысел может быть выражен через прямую речь автора, заглавие, иронию и композицию. В настоящей статье Кампанила рассматривается как метатекст, в котором персонаж является писателем и, таким образом, за мыслями и идеями персонажа скрывается авторский замысел. Кобелев, напротив, подчеркивает свою точку зрения на поступки и идеалы героев. В радиопостановке он анализирует достижения и потери женщины в революционной работе, а в спектакле режиссер акцентирует внимание на мечте Франца о семейном счастье.
    Mikhail Shishkin wrote St Mark’s Campanile (2011) as a documentary short novel, based on letters of the socialist couple Franz and Lidia. Director Nikita Kobelev presented an audio version and a theatrical interpretation of the novel in 2012. In three variants of the same text the authorial intent can be expressed through the direct speech of the author, title, irony and composition. In the present article St Mark’s Campanile is considered as a metatext in which the character is a writer and, thus, the authorial intent is hidden behind the character’s thoughts and ideas. Kobelev, on the contrary, emphasizes his point of view on the characters’ actions and ideals. In the radio drama he analyses achievements and losses of a woman involved in revolutionary activities, and in the stage performance the director focuses on Franz’s dream of family happiness.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2021, 2, XXVI; 53-62
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Образ войны в романе Михаила Шишкина "Письмовник"
    A Picture of War in Mikhail Shishkin’s Novel "The Light and the Dark"
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031285.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Mikhail Shishkin
    war
    Boxer Rebellion
    picture of soldiers
    death
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 2; 273-287
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz iluzjonisty w prozie Michaiła Szyszkina na tle tradycji literatury rosyjskiej
    The Image of an Illusionist in Mikhail Shishkin Prose Against the Background of Russian Literary Tradition
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877407.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Michaił Szyszkin
    współczesna proza rosyjska
    iluzja
    iluzjonista
    Mikhail Shishkin
    contemporary Russian literature
    illusion
    illusionist
    Opis:
    Artykuł traktuje o obrazie iluzjonisty w prozie Michaiła Szyszkina. Postać magika pojawia się we wszystkich głównych powieściach pisarza: Zdobycie twierdzy Izmaił (2000), Włos Wenery (2005), Nie dochodzą tylko listy nienapisane (2010). Szyszkin często wiąże sztukę iluzjonistyczną z dzieckiem, któremu ufność pozwala wierzyć w możliwość kształtowania świata przez artystę, człowieka. Magik w twórczości Szyszkina pojawia się w nawiązaniu do tradycji platońskiej, w kontekście działań twórczych, które z kolei kojarzone są z boską kreacją świata (triada Stwórca – iluzjonista – pisarz). W związku z tym postać iluzjonisty często występuje jako metafora autora tekstu – on też ma zdolność tworzenia czegoś z niczego, sprawia, że coś może znikać, czy ulegać przemianom. Pojawia się też w prozie Szyszkina myśl o nieprawdziwości, złudności działań zarówno iluzjonistów, jak i artystów, jednak podkreśla on, że zadaniem pisarza nie jest relacjonowanie rzeczywistości, lecz takie jej ukazanie, które daje odbiorcy nadzieję.
    The article is devoted to the image of an illusionist in the prose of Mikhail Shishkin. This figure appears in all of his main novels: The Taking of Izmail (2000), Maidenhair (2005), and The Light and the Dark (2010). Shishkin often links illusionistic art with the figure of a child whose trust makes him believe in the possibility of the world being shaped by an artist, a human being. In the works of Shishkin, the figure of an illusionist appears in reference to the Platonic tradition, in the context of creative activities associated with the divine creation of the world (the triad illusionist-writer-Creator). Therefore, this figure often appears as a metaphor of the author of the text, who also has the ability to create something out of nothing, to make something disappear or change. Moreover, Shishkin’s prose includes the theme of unreality and trickery of the actions of both illusionists and creators. Still, Shishkin emphasizes that the writer’s responsibility is not to report reality but to present it in a way which gives the recipient hope.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 139-159
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Формы памяти и память формы в романе Михаила Шишкина Взятие Измаила
    The forms of memory and the memory of forms in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail
    Formy pamięci oraz pamięć formy w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił
    Autorzy:
    Raspapou, Aliaksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603898.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    автобиографический рассказ
    культурная память
    мнемические образ
    Michaił Shishkin
    narracja autobiograficzna
    pamięć kulturowa
    obrazy mnemiczne
    Mikhail Shishkin, autobiographical narrative, cultural memory, mnemonics
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony zagadnieniu pamięci w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił. Celem opracowania jest włączenie powieści Szyszkina do nurtu badań nad pamięcią. Punktem wyjścia do rozważań jest stwierdzenie Renate Lachmann, że „literatura jest jedną z mnemicznych konstrukcji świata”. Analiza zagadnienia pamięci w powieści wskazuje na autorski, złożony i niejednorodny, model narracyjnego konstruowania zarówno tożsamości, jak i zewnętrznego wobec niej świata.
    The article is devoted to the issue of memory in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail. The main purpose of the present research is to include Shishkin’s novel into memory studies. The approach to the memory aspect of the novel is based on Renate Lachmann conclusion that the literature is one of the mnemonic construction of the world. The analysis of memory issue in Shishkin’s novel indicates the author’s compound and heterogeneous model of narrative identity and external reality construction.  
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Мотив болезни в романе Михаила Шишкина «Взятие Измаила»
    The motive of disease in the novel “The Taking of Izmail” of Mikhail Shishkin
    Motyw choroby w powieści “Zdobycie twierdzy Izmaił” Michaiła Szyszkina
    Autorzy:
    Брюханова, Юлия Михайловна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603902.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Взятие Измаила
    болезнь
    Michaił Szyszkin
    Zdobycie twierdzy Izmaił
    choroba
    Mikhail Shishkin
    The Capture of Ismael
    disease
    Opis:
    Powieści Michaiła Szyszkina tworzą złożony system motywów artystycznych. Jednym z najbardziej rzucających się w oczy jest motyw choroby. Artykuł poświęcony jest analizie tego właśnie motywu w powieści “Zdobycie twierdzy Izmaił”. Pojawia się on na różnych piętrach struktury tekstu: fabuły (choroba jako przyczyna działań bohatera, jako motor fabuły), postaci (prawie wszyscy bohaterowie powieści wiele cierpią), chronotopu (powtarzalność i „zamienialność” czasu i przestrzeni również dotyczy motywu choroby). Ponadto motyw ten odnosi się do kompleksu motywów związanych z życiem i śmiercią, co pozwala nam mówić o stopniowym rozwoju koncepcji artystycznej Michaiła Szyszkina od „Zdobycia twierdzy Izmaił” do następnych powieści.
    Mikhail Shishkin's novels form a complex system of artistic motives. One of the most obvious is the motive of disease. This paper is devoted to the analysis of this motive in the novel “The Taking of Izmail”. The narrative motive of disease is manifested at different levels of the text structure: the plot (illness as the cause of character's action and, respectively, as the "engine" of the plot), the character (almost all heroes of the novel suffer much), the chronotope (repeatability and "interchangeability" of time and space is concerned with the motive of disease). In addition, the motive of disease is included in the complex of motives of life and death. It allows us to talk about the gradual development of the artistic concept of Mikhail Shishkin from “The Taking of Izmail” to the following novels.
    Романы Михаила Шишкина образуют сложную систему художественных мотивов. Один из самых очевидных - мотив болезни. Его анализу в романе «Взятие Измаила» посвящена данная статья. Повествовательный мотив болезни проявляется на разных уровнях текстовой структуры: сюжетном (болезнь как причина действия персонажа и, соответственно, как «двигатель» сюжета), персонажном (практически все герои романа страдают какими-то недугами), пространственно-временном (повторяемость и «взаимозаменяемость» времени и места поддерживается мотивом болезни). Кроме того, мотив болезни включается в комплекс мотивов жизни и смерти, что позволяет говорить о постепенном развитии художественной концепции Михаила Шишкина от «Взятия Измаила» к следующим романам.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Взятие Измаила как новая робинзонада
    Isails capture as a new robinsonada
    Zdobycie twierdzy Izmaił jako nowa robinsonada
    Autorzy:
    Гримова, Ольга Александровна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603900.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Взятие Измаила
    роман
    робинзонада
    Michaił Szyszkin
    Zdobycie twierdzy Izmaił
    powieść
    robinsonada
    Mikhail Shishkin
    The taking of Izmail
    novel
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest badaniom specyfiki gatunkowej powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił. Traktując określone jej fragmenty jako realizację inwariantu gatunkowego robinsonady, autorka wskazuje drogi transformacji szeregu jej parametrów. We współczesnej robinsonadzie granica między „swoim” i „obcym” zyskuje nowy sens. Przestrzeń artystyczna rozrasta się  i traci swoją jednoznaczność i konkretny charakter. Zmieniają się funkcje takiej kompozycyjno-narracyjnej formy, jak notatki w dzienniku. Autorka dochodzi do wniosku, że zwrot M. Szyszkina ku gatunkowej strategii robinsonady związany jest z koniecznością zrozumienia kryzysu tożsamości charakterystycznego dla współczesnego człowieka.
    Article is devoted to a research of the genre nature of the Shishkin’s novel Izmaial's Capture. Considering its certain fragments as the sphere of realization of a genre invariant of a robinzonada, the author analyses the transformation of its parameters. In a modern robinzonada the border between "mine" and "others" is comprehended in a new way. The space represented in novel becomes multiple and loses the definiteness, unambiguity. Functions of such special composite and speech form as diary also change. The author comes to a conclusion that Shishkin's appeal to the genre strategy of a robinzonada is connected with the necessity of comprehension of identity crisis relevant for modernity.
    Статья посвящена исследованию жанровой природы романа Михаила Павловича Шишкина Взятие Измаиала. Рассматривая определенные его фрагменты как сферу реализации жанрового инварианта робинзонады, автор намечает пути трансформации ряда ее параметров. В современной робинзонаде по-новому осмысливается граница между «своим» и «чужим». Мультиплицируется и теряет свою определенность, однозначность художественное пространство. Меняются функции такой особой композиционно-речевой формы, как дневниковые записи. Автор приходит к выводу, что обращение М.П. Шишкина к жанровой стратегии робинзонады связано с необходимостью осмысления актуального для современного человека кризиса идентичности.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ИСКУССТВО ИЛЛЮЗИИ В РОМАНЕ МИХАИЛА ШИШКИНА «ВЗЯТИЕ ИЗМАИЛА» И В ТВОРЧЕСТВЕ ВЛАДИМИРА НАБОКОВА
    The art of illusion in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in the oeuvre of Vladimir Nabokov
    Sztuka iluzji w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił i w twórczości Vladimira Nabokova
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603896.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Владимир Набоков
    илюзия
    илюзионист
    цирк
    Michaił Szyszkin
    Władimir Nabokow
    iluzja
    iluzjonista
    cyrk
    Mikhail Shishkin
    Vladimir Nabokov
    illusion
    illusionist
    circus
    Opis:
    Iluzjonista w powieści Michaiła Szyszkina Zdobycie Twierdzy Izmaił oraz w twórczości Vladimira Nabokova pojawia się w nawiązaniu do tradycji platońskiej, w kontekście działań twórczych, które z kolei kojarzone są z boską kreacją świata (triada Stwórca – iluzjonista – pisarz). W związku z tym postać maga często występuje jako metafora autora tekstu – on też ma zdolność tworzenia czegoś z niczego, sprawia, że coś może znikać, czy ulegać przemianom. Zarówno Szyszkin jak i Nabokov (np. w utworach Król, dama, walet i Blady ogień) do sztuki iluzji porównują kreację światów literackich, co szczególnie u współczesnego prozaika kojarzone jest z powstaniem wszechświata. Istotnym motywem związanym ze sztuką iluzji jest znikanie/śmierć bohaterów (Kartoflany Elf, Obrona Łużyna Nabokova), co ma swe korzenie w tradycji literatury rosyjskiej i wiąże się z podkreśleniem roli autora tekstu jako siły sprawczej rozwoju fabuły utworu.
    The illusionist in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail and in Vladimir Nabokov works appears in reference to the Platonic tradition, in the context of creative efforts, which, in turn, are associated with the divine creation of the world (the Creator - illusionist – writer triad). Therefore, the character of  the magus often functions as a metaphor of the author of the text: he also has the ability to create something out of nothing; he can make something disappear or undergo transformations. Both Shishkin and Nabokov (e.g. in King, Queen, Knave, and Pale Fire) compare the creation of literary worlds to the art of illusion, which is especially associated with the origin of the universe in contemporary prose writers. An important motif related to the art of illusion is the disappearance / death of heroes (The Potato Elf, and The Luzhin Defense by Nabokov), which has its roots in the tradition of Russian literature and is connected with emphasizing the role of the author of the text as the driving force for the development of the story.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Образ коллекционера в прозе Михаила Шишкина
    THE IMAGE OF THE COLLECTOR IN MIKHAIL SHISHKIN’S NOVEL THE TAKING OF IZMAIL
    OBRAZ KOLEKCJONERA W POWIEŚCI MICHAIŁA SZYSZKINA ZDOBYCIE TWIERDZY IZMAIŁ
    Autorzy:
    Skotnicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604129.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Взятие Измаила
    роман
    коллекционер
    Michaił Szyszkin
    Zdobycie twierdzy Izmaił
    powieść
    kolekcjoner
    Mikhail Shishkin
    The Taking of Izmail
    novel
    collector
    Opis:
    Obraz kolekcjonera w powieści Michaiła Szyszkina „Zdobycie twierdzy Izmaił”  Artykuł poświęcony jest problemowi kolekcjonera w powieści M. Szyszkina Zdobycie twierdzy Izmaił. Autorka wykorzystuje do analizy obrazu kolekcjonera prace Krzysztofa Pomiana i Waltera Benjamina i dowodzi, że pojęcie to odnosi się nie tyle do bohatera, ile do autora i narratora powieści. Kolekcjonowanie traktowane jest jako postawa wobec świata i rozpatrywane w kontekście cech całej prozy pisarza, wśród których autorka wyróżnia tęsknotę za całością, wynikającą z doświadczenia rozpadu świata, a także palimpsestowość i intertekstualność.  
     The Image of the Collector in Mikhail Shishkin’s Novel „The Taking of Izmail” The article is dedicated to the problem of the collector in Mikhail Shishkin’s novel The Taking of Izmail. Using the works by Krzysztof Pomian and Walter Benjamin, the author establishes that the term “collector” refers rather to the author and the narrator of the novel than to its main character. In the article, collecting is regarded as the attitude towards the world and is considered in the context of the main traits of Shishkin’s works, among which the author identifies longing for wholeness resulting from the experience of fragmentation of the world, palimpsestic nature, and intertextuality.
     Статья посвящена проблеме коллекционера в романе М. Шышкина Взятие Измаила. Автор использует произведения Кжиштофа Помяна и Вальтера Бенджамина для анализа образа коллекционера и доказывает, что этот термин относится не столько к герою, сколько к автору и рассказчику романа. Сборник трактуется как отношение к миру и рассматривается в контексте всей прозы писателя, среди которой автор выделяет стремление к целому, вытекающее из опыта распада мира, а также ее интертекстуальность.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Синкретизм / синтетизм как конструктивный принцип организации нарратива и моделирования образа мира в романе Михаила Шишкина «Взятие Измаила»
    Syncretism / synthetism as structural principle of the narrative and modeling image of the internal world in Mikhail Shishkins novel «The taking of Ishmael»
    Syntetyzm/synkretyzm jako zasada konstrukcyjna organizacji narratywu i modelowania obrazu świata w powieści Michaiła Szyszkina "Zdobycie twierdzy Izmaił"
    Autorzy:
    SHUNIKOV, Vladimir Leontievich
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/604133.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Шишкин
    Взятие Измаила
    нарратив
    синтетизм
    синкретизм
    Michaił Szyszkin
    Zdobycie twierdzy Izmaił
    narratyw
    syntetyzm
    syncretism
    Mikhail Shishkin
    The taking of Ishmael
    narrative
    synthetism
    Opis:
    W niniejszym artykule poddano analizie powieść Zdobycie twierdzy Izmaił  ze względu na podstawowe zasady narracji i specyfikę obrazu świata, cechującą autorską manierę pisarza. Autor artykułu wskazuje na syntezę różnych jakości dyskursu, a mianowicie form i strategii gatunkowych, modalności wypowiedzi w odniesieniu do  sfer „publiczne-intymne”, „sacrum-profanum”, a także zwraca uwagę na splot różnych czasowo realiów i stylistyk, wielokierunkowość komunikacji w czasie gramatycznym, ambiwalencję subiektywnego i obiektywnego narratywu oraz słowa autentycznego i literackiego, swojego i cudzego. Wszystko to tworzy syntetyczny narratyw i określa synkretyczny obraz świata w powieści.
    In the article M. Shishkin's novel «The taking of Ishmael» is considered as a text in which the key principles of narrative and specific internal world, determining the author's manner, are approbated. Vl. Shunikov reveals synthesis of different discourse characteristics, in particular genre forms and strategies, modes of expression in the aspect of «public - intimate», «sacred - profane», a plexus of diverse realities and stylistics, multidirectional communication in grammatical time, ambivalence of subjective and objective narrative, factual and literary, original word and quoting. All this forms a communal, synthetic narrative and determines image syncretism in Shishkin's novel.
    В статье роман М. Шишкина «Взятие Измаила» рассматривается как произведение, в котором апробируются ключевые принципы наррации и особенности образа мира, определившие авторскую манеру писателя. Вл. Шуников выявляет синтез разных качеств дискурса, в частности жанровых форм и стратегий, модальностей высказывания в аспекте «публичное – сокровенное»,  «сакральное - профанное», сплетение разновременных реалий и стилистик, разнонаправленность коммуникации в грамматическом времени, амбивалентность субъективного и объективного нарратива, аутентичного и литературного, своего и чужого слова. Все это формирует соборный, синтетический нарратив и определяет синкертизм образа мира в романе.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2019, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utrata i żałoba w prozie Michaiła Szyszkina
    Loss and grief in Mikhail Shishkins fiction
    Autorzy:
    Skotnicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172224.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Russian literature of the 20th–21st century
    contemporary Russian novel
    grief and mourning
    female characters
    bereavement
    Jacques Derrida (1930–2004)
    Mikhail Shishkin (b. 1961)
    Michaił Szyszkin
    proza
    utrata
    smutek
    żałoba
    melancholia
    inkorporacja
    Opis:
    Representations of loss, grief and mourning are have a prominent place in Mikhail Shiskhin's fiction. They coexist with other parathanatological themes such as funerals and reflections on life after death. As funerals provide the proper opening of periods of mourning, the first part of the article deals with the characters’ reactions to the scenes of death and burial. It is followed, in the second part, by a close examination of the internal life of selected female characters who experience grief after the loss of a person they love. On the whole, Shiskhin's characters seem to be less preoccupied with the funeral as a social institution, but rather tend to experience bereavement in a way which is typical of a melancholic. Drawing on Jacques Derrida's conceptualization of mourning, the article demonstrates how Shishkin's female characters conceal mourning by the act of incorporating the dead into their own bodies and allowing them their voice. At the same time, the activity of letter writing enables them to hinder or even deny bereavement, and in this way, hold off the admission of a complete loss.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2022, 1; 115-133
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies