Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Shavkat Mirziyoyev" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Old and New Uzbekistan – A comparative essay on the last years of Islam Karimov’s reign and Shavkat Mirziyoyev’s presidency
Autorzy:
Pachucki-Włosek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041592.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Republic of Uzbekistan
Islam Karimov
Shavkat Mirziyoyev
internal policy
foreign policy
Opis:
The article aims to present the positive and negative effects of the change in the position of the President of the Republic of Uzbekistan. The article focuses on economic issues, comparing the policy of President Islam Karimov and the policy of President Shavkat Mirziyoyev. The work also compares the foreign policy of both leaders towards Uzbekistan’s largest political partners: Russia and China. The above article tries to answer the question: are the changes in Uzbekistan significant after 2016 or only superficial?
Źródło:
Eastern Review; 2019, 8; 31-48
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:
Eastern Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzbekistan: A State Undergoing Total Reconstruction
Autorzy:
Bodio, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014425.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Uzbekistan
Shavkat Mirziyoyev
leadership style
political dialogue
human resources and management system
security and foreign policy
state reconstruction strategy
economy and social sphere
Opis:
This study attempts to demonstrate the reform strategies implemented in the last three years in Uzbekistan. The author focuses on analyzing the implementation of five priorities of this strategy - the dialogue between the authorities and society, human resources and management system, economy and social sphere, security and foreign policy. He devotes a great deal of attention to present the image of the architect of these reforms - the president of the state. The author emphasizes that the style of exercising power, including the implementation of reforms by Shavkat Mirziyoyev, fits into the model of transformational leadership. It is a reforming, missionary, and servant (national) leadership tailored to the expectations and aspirations of the society, but also burdened with high risk, regardless of the starting conditions for the reconstruction of the state.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2020, 2 (49); 11-40
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana polityka władz Uzbekistanu względem hodowli bawełny jako następstwo nieposłuszeństwa obywatelskiego
Autorzy:
Pachucki-Włosek, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053935.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Republic of Uzbekistan
cotton
civil disobedience
Islam Karimov
Shavkat Mirziyoyev
Republika Uzbekistanu
nieposłuszeństwo obywatelskie
bawełna
Islam Karimow
Szawkat Mirzijojew
Республика Узбекистан
хлопок
гражданское неповиновение
Ислам Каримов
Шавкат Мирзиёев
Opis:
Artykuł pochyla się nad kwestią nieposłuszeństwa obywatelskiego w Uzbekistanie. Jako główne źródło powstawania zachowań nieposłuszeństwa obywatelskiego autor przyjął kwestię ekonomiczne, a w szczególności przepisy hamujące możliwość swobodnej sprzedaży bawełny, która prawie dla połowy społeczeństwa Uzbekistanu stanowi główne źródło dochodów. Autor przedstawia sytuację hodowców bawełny od 1991 roku aż do 2020 roku. Odwołanie do okresu panowania dynastii Romanowych i okresu władzy radzieckiej ma na celu pokazanie, kiedy problem bawełny zaczął się tworzyć. W artykule autor przedstawia działania pierwszego prezydenta Republiki Uzbekistanu Islama Karimowa i jego następcy Szawkata Mirzijojewa w kwestii podejścia do sektora hodowli bawełny. Rozdzielenie trzydziestu lat niepodległości miało na celu przestawienie długości procesu formowania się nieposłuszeństwa obywatelskiego względem ustawy ograniczającej wolnorynkowy handel bawełną i ukazanie odmiennych podejść obu prezydentów do żądań społecznych. W artykule autor przytacza wpływ krajów hemisfery zachodniej i Kazachstanu na zmiany zachodzące w uzbeckim sektorze bawełnianym. Podkreślając znaczenie inwestycji szwajcarskich w uzbeckie włókiennictwo i znaczenie kazachskiego rynku w czasach prześladowania rolników wykazujących własną inicjatywę biznesową. W podsumowaniu autor ocenia skuteczność nieposłuszeństwa obywatelskiego i dokonuje prognozy na temat możliwości rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i organizacji społecznych w Republice Uzbekistanu. Przedstawiony tekst ma na celu pokazanie jak negatywny wpływ na kondycję ekonomiczną i społeczną miało utrzymanie monokultury bawełny w Uzbekistanie jako dziedzictwa postradzieckiego.
The article looks at the issue of civil disobedience in Uzbekistan. The aim of the article is to find an answer to the question of whether a civil society has emerged in Uzbekistan capable of influencing the ruling elite. The confirmation of this thesis was the history of the long-term struggle against the state monopoly on cotton trading, known as white gold. As the main source of the emergence of civil disobedience, the author adopted the economic issue, in particular the regulations that inhibit the possibility of the free sale of cotton, which is the main source of income for half of Uzbekistan's population. In the article, the author presents the actions of the first president of the Republic of Uzbekistan, Islam Karimov, and his successor, Shavkat Mirziyoyev, regarding the approach to the cotton farming sector. The separation of thirty years of independence was aimed at rearranging the length of the process of forming civil disobedience in relation to the law limiting the free-market cotton trade. The article also discusses the influence of an external factor in the form of Kazakhstan's attitude, which made it possible to break the current legal order, as well as the importance of Swiss investments in Uzbek textiles. In the final conclusions, the author states that the process of creating a civil society and popularizing civil disobedience began in Uzbekistan. He confirms this by describing the behavior of both the authorities and society. It shows the negative impact of maintaining the cotton monoculture after the collapse of the Soviet Union on the financial condition of the society.
В статье рассматривается проблема гражданского неповиновения в Узбекистане. Цель статьи – найти ответ на вопрос, возникло ли в Узбекистане гражданское общество, способное влиять на правящую элиту. Подтверждением этого тезиса стала история многолетней борьбы против государственной монополии на торговлю хлопком, известную как белое золото. В качестве основного источника возникновения гражданского неповиновения автор принял экономический фактор. В частности, ограничения свободной продажи хлопка, который является основным источником дохода для половины населения Узбекистана. В статье автор представляет действия первого президента Республики Узбекистан Ислама Каримова и его преемника Шавката Мирзиёева в отношении к хлопководству. Разделение тридцатилетней независимости на этапы иллюстрирует медленный процесс формирования гражданского общества, катализатором чего стало несправедливое законодательство о свободной торговле хлопком. В статье также обсуждается влияние внешнего фактора в виде незаконной продажи хлопка в Казахстан и швейцарских инвестиций в текстильную промышленность Узбекистана, в изменении подхода власти к проблеме. В окончательных выводах автор констатирует, что в Узбекистане начался процесс создания гражданского общества и популяризации гражданского неповиновения. Он подтверждает это, описывая поведение власти и самого общества. Это показывает негативное влияние сохранения монокультуры хлопка после распада Советского Союза на финансовое состояние общества. В заключении автор дает оценку эффективности гражданского неповиновения и делает прогноз о возможности дальнейшего развития гражданского общества и общественных организаций в Республике Узбекистан.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 183-197
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzbekistan – państwo w totalnej przebudowie
Uzbekistan: A State Undergoing Total Reconstruction
Узбекистан – государство в процессе полной реконструкции
Autorzy:
Bodio, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568482.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Uzbekistan
Shavkat Mirziyoyev
leadership style
state reconstruction strategy
political dialogue
human resources and management system
economy and social sphere
security and foreign policy
Узбекистан
Шавкат Мирзиёев
формат и стиль лидерства
стра¬тегия государственного переустройства
политический диалог
система управления персоналом
экономика и социальная сфера
безопасность и внешняя политика
Opis:
This study attempts to demonstrate the reform strategies implemented in the last three years in Uzbekistan. The author focuses on analyzing the implementation of five priorities of this strategy – the dialogue between the authorities and society, human resources and management system, economy and social sphere, and security and foreign policy. He devotes a great deal of attention to present the image of the architect of these reforms – the president of the state. He emphasizes that the style of exercising power, including the implementation of reforms by Shavkat Mirziyoyev, fits into the model of transformational leadership. It is a reforming, missionary, and servant (national) leadership tailored to the expectations and aspirations of the society, but also burdened with high risk, regardless of the starting conditions for the reconstruction of the state.
В данном исследовании предпринята попытка представить стратегии реформ, реализованные в Узбекистане за последние три года. Автор сосредотачивает вни¬мание на анализе пяти приоритетов этой стратегии: диалога власти с обществом, человеческих ресурсов и системы управления, экономики и социальной сферы, безопасности и внешней политики. Большое внимание уделяет архитектору этих реформ, которым является президент государства. Подчеркивает, что стиль осу¬ществления власти, включая реализацию реформ Шавката Мирзиёевa, вписывается в модель трансформационного лидерства. Это реформаторское и миссионерское руководство, а также национально-государственная служба в соответствии с ожи¬даниями и стремлениями большинства общества, но также связанные с высоким риском, ввиду изначальных условий восстановления государства.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 2(25); 61-101
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies