Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Serbian culture" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ewolucja i funkcje idei narodu w Serbii od schyłku XVIII wieku
Autorzy:
Gil, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677426.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
idea of nation
ethnic identification
religious identification
Serbian culture
Opis:
The evolution and functions of the idea of the nation in Serbia from the twilight of eighteenth centuryThis article represents an attempt to describe the functionalisation of the notion of the nation – as an ideological category and theoretical factor which justifies the integrative mechanics in Serbian sociocultural life. It constitutes an elementary point of reference for the historical, philosophical, theological and cultural considerations from the end of eighteenth century. Its understanding, depending on circumstances, can deal with ethnic identity (linguistic-territorial and religious), or have a mystical-nationalistic or socioeconomic dimension. The examples presented herein, taken from the texts of the Serbian thinkers of these various orientations demonstrate that emphasising the biological, ideological or spatial‑linguistic components often results in their inaccurate application and ideologisation. Among the manifestations of national auto-identification presented as characteristically Serbian are the confessional (with an Orthodox distinguishing feature), Slavonic-romantic, folkloristic‑ethnographic, naturalistic-ethical, organic‑organicistic, as well as messianic‑missionist conceptions. Many of them have an eclectic nature and are marked with historical mythology (also nationalistic ethnopsychology), therefore only some are socioculturally objective. Ewolucja i funkcje idei narodu w Serbii od schyłku XVIII wieku W artykule rozpatrywana jest problematyka funkcjonalizacji pojęcia narodu jako kategorii ideowej oraz czynnika teoretycznego uzasadniającego mechanizmy integracyjne w serbskim życiu społeczno-kulturalnym. Stanowi ono elementarny semantyczny punkt odniesienia dla refleksji historycznej, filozoficznej, teologicznej i kulturowej od końca XVIII wieku. Jego rozumienie w zależności od okoliczności może mieć wymiar tożsamości etnicznej (językowo-terytorialnej i religijnej), mistyczno-nacjonalistyczny lub socjoekonomiczny. Analizowane przykłady pochodzą z tekstów serbskich myślicieli tych rozmaitych orientacji (aż do współczesności) i pokazują, że akcent stawiany na składniki biologiczne, ideologiczne lub lingwistyczno-przestrzenne często wiąże się z niedokładnym ich zastosowaniem i ideologizacją. Jako charakterystyczne dla Serbii manifestacje autoidentyfikacji narodowej przedstawia się między innymi takie koncepcje, jak: wyznaniowa z wyróżnikiem prawosławia oraz romantyczno-słowiańska, folklorystyczno‑etnograficzna, naturalistyczno-etyczna, organiczno-organicystyczna, mesjanistyczno-misjonistyczna. Wiele z nich ma naturę eklektyczną i zabarwioną mitologią historyczną (także nacjonalistyczną etnopsychologią) i tylko niektóre cechuje socjokulturowy obiektywizm.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W Chilandarze. Nacjonalizm jako religia
Autorzy:
Čolović, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635758.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nationalism
nationalism as religion
hilandar monastery
Serbian culture
Ivan Čolović
Opis:
-
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 5; 223-235
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki kulturowe monasteru supraskiego z kulturą serbską w XVI wieku
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Monastery of Suprasl
Cultural relations
Serbian culture
monaster supraski
relacje kulturowe
kultura serbska
Opis:
Monaster supraski, w XVI wieku był drugim po Ławrze Kijowsko-Peczerskiej prawosławnych ośrodków zakonnych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Monaster supraski zajmuje niekwestionowane miejsce w historii Kościoła prawosławnego, regionu i kultury wielu narodów. Ten najbardziej wysunięty na zachód prawosławny ośrodek klasztorny przekształcił się w drugiej połowie XVI w. w centrum kulturowe o znaczeniu ogólnosłowiańskim. Trudno bowiem wskazać inny ośrodek, w którym w takim zakresie skoncentrowane zostały najlepsze osiągnięcia różnych dziedzin kultury i w którym tak intensywnie przejawiały się kontakty z kulturą innych narodów słowiańskich, a najgłębsze i stare tradycje weszły organicznie w życie następnych wieków. Bezpośrednie związki Supraśla z kulturą serbską znajdują potwierdzenie w wystroju wnętrza cerkwi Zwiastowania NMP. Najważniejszą inwestycją klasztorną była wspomniana wyżej cerkiew Zwiastowania NMP. Wystrój wewnętrzny świątyni wskazuje na silne wpływy kulturowe bizantyjsko-ruskie na zachodnie obszary Wielkiego Księstwa Litewskiego. Za archimandrii Sergiusza Kimbara grupa malarzy podkierunkiem „Serbina Nektarego malarza” ozdobiła wnętrze świątyni freskami. Ławrę supraską odwiedzało wielu mnichów i dostojników z Bałkan w tym powracający z Moskwy patriarcha carogrodzki Jeremiasz II i patriarcha Serbski i Bułgarski Gabriel. Bliskie relacje monasteru z Kijowem, Słuckiem, Wilnem, Moskwą, Serbią, Wołoszczyzną, Bułgarią i ze św. Górą Athos pozwoliły na skoncentrowanie w nim dorobku kulturowego wielu narodów słowiańskich. Oddziaływanie kultur narodów wschodniosłowiańskichi bałkańskich uwidoczniło się na terenie monasteru w architekturze i malarstwie ikonograficznym, wystroju i wyposażeniu świątyńoraz w zbiorach biblioteki klasztornej.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perwersyjny wymiar świętości, czyli o jurodiwych i nie tylko...
The perverse dimension of sanctity, that is about the yurodivys and more…
Autorzy:
Lis-Wielgosz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202359.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Sanctity
Eastern (Orthodox) Christianity
phenomenon of yurodstvo
Old Russian culture/literature
Old Bulgarian culture/literature
Old Serbian culture/literature
Opis:
In the article, the phenomenon of yurodstvo has been recalled, which is a characteristic and perhaps the brightest realization of the Eastern Christian ideal of sanctity as a clear projection of its irrational or even specifically perverse potential. The examples which are quoted in the considerations and selected from a rich literary corpus (Old Russian, Old Bulgarian and Old Serbian), are colourful manifestations of sanctity in Eastern Christian terms, which can be defined only in a specific religious or socio-cultural context. For that reason, it was considered that this specially designed sanctity should be interpreted in the key of negative theology which is typical of the Eastern (Orthodox) Christianity. Also known as apophatic, this theology assumes the impossibility of a positive knowledge of God, which entails a specific helplessness of reason towards the phenomenon that exceeds all applicable established standards. In the discussed case, the reflection intentionally goes beyond the limits of exemplification of the sainted yurodstvo, since it also covers other types of sanctity, recognized and perpetuated in the Eastern Christian (including Church Slavonic) tradition, and shows the proximity of all projections of the so-called parenetic sanctity along with the relationship between the yurodstvo itself and eremitism and  Monasticism. In this wide exemplification range, it seems justified that the incarnated sanctity of the yurodivy, a hermit or a monk, revealing itself in the socio-cultural reality in an unusual, incomprehensible or even perverse way, is an emanation of the numinous mystery which escapes the rational orders. This emanation should be, therefore, regarded as a phenomenon going beyond the boundaries of intellectual cognition, socio-cultural sphere, or a fixed standard.
Źródło:
Studia et Documenta Slavica; 2019, 9, 3; 17-38
2658-1620
Pojawia się w:
Studia et Documenta Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The qualifier etn. in the Dictionary of Serbian language
Kwalifikator etn. w Słowniku języka serbskiego
Autorzy:
Nikolić, Vesna S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655964.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Serbian language
Serbian culture
linguoculturology
qualifier etn.
Serbian tradition
non-equivalent lexis
język serbski
kultura serbska
tradycja serbska
lingwokulturologia
kwalifikator etn.
egzotyzmy
słownictwo nieekwiwalentne
Opis:
This paper represents the continuation of the research started within the article Linguo-cultural qualifiers in the Dictionary of Serbian language, where we have marked as linguo-cultural qualifiers the following dictionary markers: etn. (ethnology, ethnography), prazn. (superstition), mit. (mythology, mythological), ist. (history, historical), rlg. (religion, religious), teol. (theology, theological), crkv. (church), pravosl. (Orthodoxy, orthodox) and kat. (Catholic). On this occasion, we have chosen those lexemes which are marked by the qualifier etn. (ethnology, ethnography) in the Dictionary of Serbian language (2011), i.e. those which refer to Serbian folk life and customs, or to be more precise – names of holidays, customs, rituals, parts of folk clothes, popular games and similar, as most of these lexemes represent the so-called non-equivalent lexis and are usually problematic in terms of translating or learning Serbian as a foreign language, but at the same time enable learning about Serbian culture and tradition.
Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację badań, które zostały zapoczątkowane artykułem Kwalifikatory lingwokulturologiczne w Słowniku języka serbskiego. Kwalifikatorami lingwokulturologicznymi nazwaliśmy skróty słownikowe etn. (etnologia, etnografia), prazn. (przesąd), mit. (mitologia, mitologiczny), ist. (historia, historyczny), rlg. (religia, religijny), teol. (teologia, teologiczny), crkv. (kościół, kościelny), pravosl. (prawosławie, prawosławny) i kat. (katolicki). Przy tej okazji postanowiliśmy wyróżnić i zaprezentować leksemy, oznaczone w Słowniku języka serbskiego (2011) kwalifikatorem etn. (etnologia, etnografia), czyli te, które związane są z życiem i obyczajami narodowymi Serbów, a dokładniej – nazwy świąt narodowych, zwyczajów, obrzędów, części stroju narodowego, tańców narodowych i inne. Większość tych leksemów stanowi bowiem tak zwane słownictwo nieekwiwalentne i często stwarza problemy podczas tłumaczenia lub nauki języka serbskiego jako obcego, ale jednocześnie umożliwia zapoznanie się z serbską kulturą i tradycjami narodu serbskiego.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 63-75
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953511.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631452.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631806.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Господар смрти као Свечовек: пројекције елитних филозофских токова у српском стрипу и популарној култури 1930–их
The Master of Death as the All–Man: Projections of elite philosophical trends in Serbian comics and popular culture in the 1930s
Autorzy:
Stefanović, Zoran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1385342.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
ideas in comics
anti–militarism
superheroes
Svetosavlje/ Saint Sava’s Way
Serbian culture
Russian
émigré culture
стрипске идеје
антимилитаризам
суперјунаци
светосавље
српска култура
руска емигрантска култура
Opis:
Among many philosophically and artistically challenging themes of comics in the Kingdom of Yugoslavia in the late 1930s — popular entertainment exported from Belgrade into a dozen of European countries — one of the dominating was the new world war. It spontaneously took on various forms, from documentary and pseudorealistic, through technologically sophisticated and futurofantastic, to metaphysical and transcendental. A special place in the microgenre occupies the Belgrade superhero series „The Master of Death” (Gospodar smrti, November 1939 — May 1940), whose author was the then young comic artist George/Yuri Lobachev (Đorđe Lobačev), a Russian born and raised in Serbian culture, founder of some comic strip genres. Unlike openly militaristic spirit reflected in the contemporary popular culture of Europe and the United States, the images of the world conflict in the comics of the Kingdom of Yugoslavia, a country not yet recovered from The Great War, were most often oriented towards the world peace and universal values. This attitude in the Serbian entertainment industry was a direct intellectual reflection of the fusion of the philosophy of life of Henri Bergson and other European thinkers with the ideas of the classical Serbian tradition and theology, which led to a new philosophical direction in the 1920s and 1930s — Svetosavlje („Saint Sava’s Way”) embodied in the works of Justin Popović, Nikolaj Velimirović, Miloš N. Đurić, and others, whose ambition was to achieve cosmopolitan values through autochthonous national forms. Belgrade comic book superheroes and antiheroes — so different from contemporary American models — through peacemaking attitude, science fiction, and mystic ethical fantasy were bringing a unique concept, in which Dostoyevsky’s All–Man (Serbian: Svečovek, Russian: Vsechelovek) shows himself as not so far away of Tesla’s Man — the Automaton of the Universe.
Źródło:
International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture; 2020, 1, 2
2658-154X
Pojawia się w:
International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Školska lektira i kulturno pamćenje... Sadržaji nacionalne kulture u nastavnim programima za srpski jezik na mlađem osnovnoškolskom uzrastu
Compulsory Reading Lists and Cultural Memory. National Culture Content in the Serbian Language Curricula for the Lower Primary School Grades
Autorzy:
Janićijević,, Valerija
Mitrović, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627340.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Serbian culture
early primary school teaching
curriculum
Serbian Language teaching
literary text
literature and culture
cultural and national identity
empathy
srpska kultura
razredna nastava
nastavni program
nastava srpskog jezika
književni tekst
književnost i kultura
istorija
kulturni i nacionalni identitet
empatija
Opis:
Maternji jezik nije samo jezik komunikacije, već i čuvar tradicije i kulture. U njemu su sačuvane sve prethodne jezičke epohe i ukupno kulturno pamćenje jednog naroda. Tako je i školski predmet Srpski jezik važan za izgrađivanje kulturnog i nacionalnog identiteta učenika i najvažniji predmet u osnovnoškolskom obrazovanju. Neophodno je da se posebna pažnja u organizaciji, planiranju i izvođenju nastave poklanja svim onim elementima nacionalne kulture koji su ugrađeni u jezik i, posebno, u književna dela. Tek tako književnost može u potpunosti da vrši svoju obrazovnu, jezičku, estetsku u identitetsku ulogu. Zato se u ovom radu razmatraju sadržaji srpske kulture u nastavnim programima za mlađe razrede osnovne škole. Polazeći od novih programa za prva četiri razred osnovne škole tumačeni su zadaci, ishodi, uputstva i propisani sadržaji u koje su ugrađeni različiti slojevi srpske kulture. Cilj istraživanja jeste da se sagleda prisustvo, rad i stvaralačko delovanje kulture u jeziku i propisanim književnim tekstovima. Tumačena su dela koja potiču iz narodne i savremene književnosti i pripadaju različitim žanrovima (epske narodne pesme, pripovetke, savremena poezija za decu). Zaključuje se da postoje napomene, usmerenja i brojni konkretni sadržaji koji u prvom ciklusu školovanja skreću pažnju na raznolikost i bogatstvo uverenja, ideja, obrazaca ponašanja i duhovnih tvorevina koje pripadaju srpskoj (nacionalnoj) kulturi.
Mother tongue is not only the language of communication, but also the guardian of tradition and culture. It preserves all earlier linguistic periods and an overall cultural memory of a nation. For this reason, the school subject of the Serbian Language is important for building students’ national identity and it is indeed the most important school subject in primary education. In the processes of organizing, planning, and teaching, a due attention must be given to the elements of national culture that are built in the language and, specifically, in literary works. It is only in this way that literature can fully perform its linguistic, aesthetic, and identity role. This paper looks at the Serbian culture content in the early primary school curricula. Taking the new curricula for the first four grades of primary school as a starting point, the authors analyse the objectives, outcomes, instructions, and the prescribed content in which different layers of Serbian culture are incorporated. The goal of the research is to examine the representation, effects, and a creative impact of culture in the Serbian Language and the literary texts included in the compulsory reading lists. The paper analyses the works belonging to national and contemporary literature, as well as to different genres (epic national poetry, short stories, and contemporary children’s literature). Our conclusion is that the examined material contains the notes, guidelines, and many contents that in the first cycle of primary education draw attention to the diversity and richness of beliefs, ideas, behavioural patterns, and spiritual heritage of Serbian (national) culture.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia; 2020, 11, 315; 141-152
2082-0909
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Преводилачки рад Павла Соларића и Јована Дошеновића
Translation Work by Pavle Solarić and Jovan Došenović
Autorzy:
Савковић, Нада
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635941.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Enlightenment in Serbia
translation
Europeanization tendencies
Dositej’s concept about the development of Serbian literature and culture
development new Serbian literary language
Pavle Solarić
Jovan Došenović
the imitatio procedure
Opis:
During the times of Dositej Obradović (1739–1811), i.e. the period of Enlightenment in Serbia, advanced ideas were best spread through literature and the translation of contemporary authors was very common in Serbian literature. Obradović was the first to point out the importance of translation to the Serbs. He advocated the development of literature and culture modelled after more advanced cultures and based on the translation of useful works; he also believed that translation must adapt to the nature of target language. His views particularly influenced same writers from the region of Croatia, namely Pavle Solarić and Jovan Došenović, who were friends also. Solarić translated philosophical, geographical, historical and other documents, while Došenović, under the influence of others, compiled an arithmetic book, as well as the first collection of lyric poetry in recent Serbian literature, with the use of the imitatio procedure too. Translation influenced the genre, subject, style, and especially the linguistic development of Serbian literature.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Trends In The Interpretation Of The Poetry Of Vasko Popa Vertical Land And Serbianbyzantine Heritage
Autorzy:
Seatović, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694473.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Vasko Popa
cycle of poems
Byzantine culture
Serbian medieval heritage
pilgrimage
Opis:
This paper presents fi ndings on the interpretation of the poetry of Vasko Popa in the last 25 years. They point to a shift in the analyzes that follow new theoretical insights. In the case of collections Vertical land shows how the medieval Serbian and Byzantine heritage built into the cycle of poems in the collection, with special emphasis on the cycle of „Pilgrimage”.
Źródło:
Slavica Lodziensia; 2017, 1
2544-1795
Pojawia się w:
Slavica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalne tradycje kulinarne w procesie integracji serbskiego rynku żywnościowego z Unią Europejską
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687246.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kuchnia serbska
kultura kulinarna
Serbia
turystyka kulinarna
Unia Europejska
Balkans
culinary culture
culinary tourism
European Union
gastronationalism
gastronomy
nutrition
Serbian cuisine
Opis:
Spośród państw regionu bałkańskiego Serbię wyróżnia ogromny areał ziem uprawnych (około 5 milionów hektarów), z czego ponad 80 procent jest wykorzystywanych przez rolnictwo. Produkty żywnościowe stanowią jeden z najważniejszych komponentów serbskiego eksportu. Od 1 marca 2012 roku, kiedy Serbia uzyskała status państwa kandydującego do Unii Europejskiej, szansą przetrwania dla rozbudowanego sektora rolno-spożywczego stało się przygotowanie go do skutecznej rywalizacji z państwami unijnymi o bardzo podobnej ofercie towarowej. Okazję na zwiększenie chłonności rynku wewnętrznego stwarza wzrost świadomości kulinarnej społeczeństwa serbskiego, które mimo kryzysu ekonomicznego coraz częściej poszukuje nowych, nieznanych dotąd smaków lub nowych form dla smaków znanych w serbskiej kuchni. Prawdziwym wyzwaniem dla serbskiego rolnictwa staje się promocja turystyki kulinarnej, stwarzająca możliwość skutecznego konkurowania z innymi krajami bałkańskimi, przedstawiającymi bardziej zróżnicowaną ofertę atrakcji turystycznych. Promocja serbskich produktów regionalnych odbywa się poprzez imprezy należące do kanonu turystyki kulinarnej – festiwale, konkursy kulinarne, turystyczne szlaki kulinarne, a także rekonstrukcje kuchni średniowiecznej. Turystyka kulinarna w realiach Serbii otwiera możliwości dla zrównoważonego rozwoju obszarów peryferyjnych, a jednocześnie pozwala na zachowanie starych zwyczajów i tradycji.
Its huge area of cultivated lands (about 5 million hectares) makes Serbia stand out against other states of the Balkan region. Food products are still one of the most important components of Serbian export. From 1 March 2012, when Serbia was granted the candidate status to the European Union, making ready to effectively competite with the Member States of the EU, which offer very similar products, became a chance of survival for Serbia’s agricultural and –food industry sector . A chance to increase the absorbency of the internal market creates an increasing culinary awareness in the Serbian society; despite the economic crisis, the Serbians are looking for new, previously unknown tastes or new taglines for tastes already known in Serbian cuisine. The real challenge for Serbian agriculture is the promotion of culinary tourism, which involves exhibiting the ability to compete with other Balkan countries by depicting a more diverse range of attractions.Promotion of the regional products is done by events typical for culinary tourism – festivals, culinary competitions, culinary tourist routes, as well as reconstructions of medieval cuisine. In the realities of Serbia, culinary tourism opens the opportunities for sustainable development of the periphery areas and, at the same time, makes it possible to retain old customs and traditions.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2017, 56
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowe i duchowe dziedzictwo narodów bałkańskich w kontekście dokumentów UNESCO ze szczególnym uwzględnieniem serbskiej slavy
Autorzy:
Ickiewicz-Sawicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
culture
cultural heritage
immaterial heritage of humanity
Balkan nations
Serbian slava
kultura
kulturowe dziedzictwo
niematerialne dziedzictwo ludzkości
narody bałkańskie
serbska slava
Opis:
Artykuł pt. składa się z trzech zasadniczych części. Pierwsza z nich zawiera opis dziedzictwa kulturowego ludzkości w świetle dokumentów międzynarodowych oraz prezentuje wybrane koncepcje teoretyczne dotyczące poruszanej w nim tematyki. Druga część odnosi się do spuścizny kulturowej wybranych narodów bałkańskich, trzecia zaś prezentuje serbską slavę jako przykład niematerialnego dziedzictwa ludzkości narodów południowych Słowian. Tekst opatrzony jest wstępem i wnioskami końcowymi.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorwaccy i serbscy wydawcy polskich książek dla dzieci i młodzieży w latach 1991–2022
Croatian and Serbian Publishers of Polish Books for Children and Young People in the Period 1991–2022
Autorzy:
Ślawska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322315.pdf
Data publikacji:
2023-12-15
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
Polish literature for children and youth
translated literature
Croatian and Serbian Lilliputian publishers
theory of culture repertoire
idea-makers
polska literatura dla dzieci i młodzieży
literatura tłumaczona
chorwackie i serbskie wydawnictwa lilipucie
teoria repertuaru kulturowego
Opis:
The aim of the article is to show how the repertoire of translations of Polish literature for children and young people in Croatia and Serbia has changed over the last thirty years. The author presents the changes that have taken place on the book market in both countries, and then shows which books by Polish authors are of particular interest to local publishers and turning points in the history of Polish children's books in these two countries in the analyzed period. The attention was focused on the activities of small publishing houses, which can be called “Lilliputians” such as: Srednja Europa and Planet Zoe from Croatia, and Propolis Books and Kozikas from Serbia. The text shows what quantitative and qualitative changes took place with the appearance of the above-mentioned publishers, who focus on children's literature of small languages, rarely found on bookstores. The analysis of their activities was carried out on the basis of Itamar Even-Zohar's theory of cultural repertoire, during which it was proved that the role played by these publishers in the process of shaping and modifying the repertoire of translations of Polish literature for children in both countries can be identified with the role of idea-makers.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 361-372
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies