Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Seneca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 33
Tytuł:
“Gothic” Elements in Seneca’s Tragedies
Autorzy:
Pypłacz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046060.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Seneca
Gothic tragedy
imagination
Poe
Opis:
In the present article I discuss the remarkable fact that many of the motifs to be found in Seneca’s tragedies – such as a horrible death, a madman, an obsession or some supernatural agent – are also to be found in abundance in the work of “Gothic” authors such as Ann Radcliffe and Edgar Allan Poe. Indeed, these motifs are now commonly considered to be the hallmark of the Gothic genre. I also analyse some of the techniques which Seneca uses in order to arouse fear and stimulate the reader’s imagination, comparing them with those used by Poe and other Gothic writers.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 35-47
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Good Person for a Crisis? On the Wisdom of the Stoic Sage (in Himself & for Us)
Autorzy:
Sharpe, Matthew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1357942.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
sage
wisdom
exercise
Seneca
Cato
technê for living
Opis:
Is the Stoic sage a possible or desirable ideal for contemporary men and women, as we enter into difficult times? Is he, as Seneca presents him, the very best person for a crisis? In order to examine these questions, Part 1 begins from what Irene Liu calls the “standard” modern conceptions of the sage as either a kind of epistemically perfect, omniscient agent, or else someone in possession of a specific arsenal of theoretical knowledge, especially concerning the physical world. We contest this contentious conception of the sage for being inconsistent with the Stoic conceptions of wisdom, the technai and knowledge which can be gleaned from the doxographic sources. In Part 2, we suggest that the wisdom of the Stoic sage reflects the Stoics’ “dispositional” conception of knowledge, their substantive conception of reason (Logos), and their sense of philosophy as above all an “exercise” or askêsis of a craft or technê for living. It is embodied in an ongoing exercise of examining one’s impressions for consistency with what one already knows, looking back to the natural prolêpseis with which all people are equipped. In Part 3, we show how only this account of the wisdom of the sage, at the epistemic level, enables us to understand how, in the non-doxographic texts led by Seneca’s De Constantia Sapientiae, the sage is celebrated above all for his ethical characteristics, and his ability to bear up in a crisis. Concluding reflections return to our framing concern, as to whether philosophy as a way of life, and the ancient ideal of the sage, can speak to us today not only as scholars, but as individuals called upon to live in difficult times. We suggest that they can and should remain sources of orientation, contestation, and inspiration.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2021, 5, 1; 32-49
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Macabre Parallel. A Reading of Lucan’s Pharsalia 1, 1–7
Autorzy:
Pypłacz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571057.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Lucan
Pharsalia
Seneca
Thyestes
Atreus
Republic
Caesar
nefas
entrails
murder
feast
allusion
funus mundi
Lukan
Farsalia
Seneka
Republika
Cezar
wnętrzności
morderstwo
uczta
aluzja
Opis:
The present article gives a rough outline of Lucan’s use of alliteration by attempting to discover the most important functions of this particular rhetorical device in the Pharsalia. For the sake of clarity, the instances of alliteration that are found in the Pharsalia are divided into three groups: ‘pure’ (of one and the same consonant), ‘mixed’ (of two or more consonants) and ‘combined’ (accompanied by other rhetorical devices). Lucan’s use of alliteration is shown to extend far beyond the achievement of an instantaneous sound effect at the level of a single line or even a single passage. In several cases, alliteration is used as a means of association in order to allow the poet to connect passages that would seem to have nothing in common. This in turn leads to the conclusion that Lucan’s compositional scheme – based on allusions and association – is present even at the level of the phoneme.
Niniejszy artykuł stanowi analizę pierwszych wersów Farsalii Lukana (1, 1–7) oraz zawartych w nich ewidentnych nawiązań do Agamemnona i Thyestesa Seneki. Autorka dowodzi w nim, że liczne zbieżności leksykalne pomiędzy omawianym passusem a owymi dwiema tragediami nie ograniczają się jedynie do ogólnych nawiązań służących retorycznemu uwypukleniu i tak oczywistego faktu, że podobnie jak mityczny konflikt między Atreusem i Thyestesem, rzymska wojna domowa jest również wojną bratobójczą. Okazuje się bowiem, że aluzje do utworów Seneki na początku Farsalii pełnią bardzo istotną funkcję konstrukcyjną: łączą księgi pierwszą oraz siódmą (centralną dla poematu), jednocześnie ustanawiając subtelną, lecz wyrazistą paralelę pomiędzy nefas dokonanym przez Juliusza Cezara poprzez „uśmiercenie” Republiki, a nefas jako morderstwa popełnionego przez Atreusa na małoletnich bratankach. Dzięki temu zestawieniu bitwa pod Farsalos, przedstawiona przez poetę jako funus mundi, jawi się jako nie mityczna, lecz jak najbardziej rzeczywista „uczta Thyestesa”.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2017, 67; 321-335
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysta na obrzeżach świata, czyli wszyscy jesteśmy Odyseuszami. Kilka refl eksji ogólnych w nawiązaniu do Cycerona, Owidiusza i Seneki
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631198.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Odysseus
Cicero
Ovid
Seneca
exile
centre
periphery
Opis:
Th e paper discusses three grand personalities of antiquity: Cicero, Ovid and Seneca in the circumstances of their exile, Th eir attitudes to the punishment received (whose severity varied) were diverse. Nevertheless, all they left a trace in the shape of literary works and letters. Upon reading, one discovers ambiguous attitudes towards their per-sonal misfortunes. Finally, the situation of the exiles and their return may be compared with the archetypal fi gure of Odysseus.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 141-147
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between medicine and rhetoric: therapeutic arguments in Roman Stoicism
Autorzy:
Łapiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943896.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Stoicism
Musonius Rufus
Epictetus
Seneca
Marcus Aurelius
Chaim Perelman
consolation
spiritual exercise
Opis:
In this paper, I intend to focus on some rhetorical strategies of argumentation which play crucial role in the therapeutic discourse of Roman Stoicism, namely in Musonius Rufus, Epictetus, Seneca, and Marcus Aurelius. Reference is made to Chaim Perelman’s view of ancient rhetoric as an art of inventing arguments. Moreover, it is pointed out that in rhetorical education (cf. Cicero, Ad Herennium, Quintilian, etc.) as well as in therapeutic discourse the concept of “exercise” and constant practice play a crucial role.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 1; 11-24
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Countries: Exile and Classical Influences in Joseph Brodsky
Zmieniając kraje. Wygnanie i wpływy klasyczne u Josifa Brodskiego
Autorzy:
Bajoni, Maria Grazia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954295.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
exile
change of country
Joseph Brodsky
classical influences
Ovid
Seneca
Virgil
wygnanie
zmiana kraju
Josif Brodski
wpływy klasyczne
Owidiusz
Seneka
Wergiliusz
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie niektórych wpływów klasycznych w twórczoÑci Josifa Brodskiego, zaczynając od topiki wygnania u Owidiusza i Seneki. Istotnie, wygnanie jest nie tylko bolesną zmianą kraju, pełnym napięcia doświadczeniem życia, lecz także szansą, by wygnany człowiek mógł jeszcze raz popatrzeć na swoje życie i umocnić swoją duszę. Istnieje bardzo silna więź między wygnaniem i językiem, ponieważ język ojczysty jest środkiem do zachowania tożsamości poety: samotność i smutek Owidiusza zasadniczo określa jego językowa izolacja (por. np. Trist. 3.14.45-50; 5.7.55-56; 5.12.57-58; ex Pont. 4.13. 17-20). Brodski zaznacza, óe w warunkach wygnania język sprawuje kontrolę tak nad literaturą, jak i myÑl, percepcją i uczuciem. Zainteresowanie Owidiuszem u Brodskiego wychodzi ponadto poza sprawę wygnania: Owidiusz jest przede wszystkim poetą metamorfozy, a List do Horacego Brodskiego, pomimo swego adresata, stanowi właściwie pochwałę Owidiusza, ponieważ metamorfoza i wygnanie ściśle się ze sobą łączą. Brodski woli Owidiusza od Wergiliusza. Owidiusz, jako poeta zmieniającej się rzeczywistości, zostaje przeciwstawiony Wergiliuszowi, poecie augustowskiej propagandy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 131-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wirus Seneca jest nowym groźnym patogenem świń?
Is Seneca virus an emerging pathogen of pigs?
Autorzy:
Glinski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/861285.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
czynniki chorobotworcze
pikornawirusy
wirus Seneca
epidemiologia
wlasciwosci
trzoda chlewna
choroby zwierzat
infekcja wirusowa
patogeneza
objawy chorobowe
zmiany anatomopatologiczne
zmiany histopatologiczne
diagnostyka
test ELISA
test seroneutralizacji
lancuchowa reakcja polimerazy
postepowanie ze zwierzetami
profilaktyka
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 09
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drzewa w „Listach moralnych Seneki Filozofa
Autorzy:
Budzanowska-Weglenda, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080465.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Seneka Młodszy
drzewa
stoicyzm
starość
śmierć
zbytek
Seneca the Younger
trees
stoicism
old age
death
luxury
Opis:
Seneka Młodszy w Listach moralnych jawi się jako filozof stoicki, dając swemu przyjacielowi Lucyliuszowi wiele praktycznych porad. Ilustruje je różnymi przykładami z życia i otaczającego go świata, odwołuje się także do drzew. Mądrość stoicką przyrównuje do lasu lub do owocującego drzewa, las stanowi dla niego pomoc w refleksji nad Bogiem. Filozof objaśnia drzewa jako istnienia mające pierwowzory oraz jako stworzenia cielesne, ale niemające ducha ani rozumu, a zatem i prawdziwego dobra. W niektórych wypowiedziach Seneka krytykuje współczesne mu umiłowanie zbytku – wychwala ludzi złotego wieku, którzy zadowalali się tym, co dawała im natura, mieszkali w drzewach, z drzew robili odzienie. Natomiast drewniane ściany i sufity pokryte marmurem i złotem nie dają ludziom szczęścia. Drzewa pokazują Senece także, ile czasu już przeminęło, a opadające liście przypominają o nieuchronności śmierci. Zajmowanie się rolnictwem może być ważne w starości, dawać przyjemność i być pożytecznym.
Seneca the Younger in his Moral Epistles appears as a Stoic philosopher, giving his friend, Lucilius, many practical tips. He illustrates these with various examples from life and the world around it, and also refers to trees. He equates Stoic wisdom to a forest or fruiting tree, the forest helps him reflect on God. The philosopher explains that trees as beings having prototypes and as bodily creatures, but without spirit or reason, and therefore of real good. In some statements, Seneca criticises the contemporaneous love for luxury – he praises the people of the golden age, who were content with what nature gave them, lived in trees, and made clothes out of trees. However, wooden walls and ceilings covered with marble and gold do not bring people happiness. The trees also show him how much time has passed and the falling leaves remind him of the inevitability of death. Dealing with agriculture can be important in old age, give pleasure, and be useful.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 245-261
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag
Two or three Cassandras and what I know about them. Some observations
Autorzy:
Wesołowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013686.pdf
Data publikacji:
2014-06-02
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Homer
Ajschylos
Eurypides
Seneka
wieszczenie
wykluczenie
niedowierzanie
motyw zemsty
Aeschylos
Euripides
Seneca
foretelling
isolation
disbelief
motif of revenge
Opis:
Cassandra is a peculiar female character in ancient mythology and literature. She appears as early as Homer’s epic, and then incidentally in Aeneid. A would-be lover of Apollo, seer, doomed to disbelief, concubine of Agamemnon, and killed with him on their arrival to Mycenae, she is tragic and it is the tragedy, where she is presented most fully, i.e. in plays by Aeschylus, Euripidesand Seneca. However, her personality traits are so poorly determined that it leaves room for the authors’ actions organising her profile anew. Andso, in Aeschyluss he is a prophetess of her impending death, but she does not try to defend herself. In Seneca, she relates what is covered from spectators’ eyes. She happens to be the symbol of reconciliation, but in Euripides’ Helen she personifies the element of revenge. She is Apollo’s medium, and at the same time she apparently discredits his prophetic power since she was able to cheat him on some occasions. Her attitude towards Agamemnon is vague, because she bemoans his death the same way Helen, whom she hates, mourns Hector’s death. Only the Greek Troades provides an opinion on the beauty of the prophetess. Afterall, Helenand Cassandra’s fatesare mysteriously intertwined. We have the right to suppose that Clytaemestra’s calling Cassandraa female swan is not accidental, although it formally seems to refer to her stage “muteness”.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 35-46
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Furies et Muses dans la Thébaïde de Stace
Autorzy:
Delarue, Fernand
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559761.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Statius
Thebaid
latin epics
allegory
Furies
Muses
« Longinus »
Seneca
Opis:
Furies and Muses in the Thebaid of Statius The Thebaid, by the Latin poet Statius, is at the crossroads between the traditional epic and the later “Psychomachiae”. Muses and Furies are fully fictional characters, yet they “symbolise” also inspiration and murderous madness. Thus, far from being outdated, this mythological epic refers to contemporary occupations.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 50; 187-197
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
God and Self in Confessiones IV and Beyond: Therapeia, Self-Presence, and Ontological Contingency in Augustine, Seneca, and Heidegger
Bóg i jaźń w Wyznaniach IV i dalej: Therapeia, Samo-bytowanie, i przygodność ontologiczna u Augustyna, Seneki i Heideggera
Autorzy:
Knotts, Matthew William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158085.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustine
Confessiones
Therapeia
Facticity
Death
Seneca
Heidegger
Opis:
This article investigates Augustine’s reflection on the death of his friend in Confessiones IV. A critical treatment of this passage discloses the three key themes which will form the main substance of the analysis: self-presence, the contingency of being, and divine absence. Integrating philosophical and theological methodologies with an historical-critical treatment of Augustine’s work, this article relates Augustine’s insights to his foregoing classical context and his reception in posterity, with particular attention to Lucius Annaeus Seneca (ca. 4 BCE-65 CE) and Martin Heidegger (1889-1976). This investigation shows that these three figures are connected by an appreciation of how self-presence and ontological instability are constant facets of human life, though easily neglected. Each advocates a curriculum of philosophical training, whereby one learns to pacify the mind by an awareness of the true nature of mundane reality. This research contributes to the renewed appreciation of how the therapeutic aspects of classical philosophy influenced early Christian authors; illuminates a key episode in Augustine’s life en route to his conversion to Christianity; and raises questions about the “apophatic” dimensions of Augustine’s theology and anthropology.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 113-144
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hamlet Szekspira a tragedie Seneki
Shakespeare’s ‘Hamlet’ and Seneca’s Tragedies
Autorzy:
Hajduk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046681.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
William Shakespeare
Seneca the Younger
Ancient tragedy
Elizabethan drama/theatre
Hamlet
Opis:
In this paper I am discussing some crucial resamblences between ancient tragedy of Seneca the Younger and Hamlet by William Shakespeare. I want to show how important is to have in mind Seneca’s efforts while trying to understand „philosophy” and structure of Hamlet.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 1; 109-125
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Alan Bardziński – dominikanin, kaznodzieja, tłumacz. Próba nakreślenia sylwetki twórczej
Autorzy:
Rusnak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030434.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
the Dominican Order
translation
Lucan
Seneca
Lucian of Samosata
Boethius
St. Thomas Acquinas
Bardziński Jan Alan
dominikanie
tłumaczenia
Lukan
Seneka
Lukian z Samosat
Boecjusz
Opis:
  The article casts light on a poorly known and rarely appreciated figure of a late-Baroque Dominican, keen preacher and devoted translator of both laic and religious texts, Jan Alan Bardziński. The author firmly states that Bardziński’s literary activity remains strongly connected to his multiple duties as a monk as one of the main values he searches for in his readings is a didactic one. Nevertheless he certainly can be defined as a consistent adapter of some renowned ancient works as well, which puts him among other 17th and 18th century followers of the humanistic and classicist traditions and enables us to rank high his erudition and philological preparation. The essay makes a brief survey of his works, describing their content and underlining some important notes given by the translator himself regarding his goals and prorities. Some general observations on the characteristics of his texts are made and the question of integrity or disintegrity of his literary production is highlighted as well. The article casts light on a poorly known and rarely appreciated figure of a late-Baroque Dominican, keen preacher and devoted translator of both laic and religious texts, Jan Alan Bardziński. The author firmly states that Bardziński’s literary activity remains strongly connected to his multiple duties as a monk as one of the main values he searches for in his readings is a didactic one. Nevertheless he certainly can be defined as a consistent adapter of some renowned ancient works as well, which puts him among other 17th and 18th century followers of the humanistic and classicist traditions and enables us to rank high his erudition and philological preparation. The essay makes a brief survey of his works, describing their content and underlining some important notes given by the translator himself regarding his goals and prorities. Some general observations on the characteristics of his texts are made and the question of integrity or disintegrity of his literary production is highlighted as well.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 203-224
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Andrzej Morsztyn and Votum z Seneki; or, A scorpion and his stings
Jan Andrzej Morsztyn i Votum z Seneki; albo Skorpion i jego użądlenia
Autorzy:
Jakielaszek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012620.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Jan Andrzej Morsztyn
Seneka
Horacy
epigram
stoicyzm
Seneca
Horatius
Stoicism
Opis:
The present paper investigates the relevance of structural and intertextual information for an interpretation of Votum z Seneki dla Jegomości Pana Chorążego Wielkiego Księstwa Litewskiego by Jan Andrzej Morsztyn. Placing both the structural and intertextual properties of the text against a wider context of the literary practices of the period, of the contemporaneous philosophical discussions and tendencies, as well as philological discussions of relevant hypotexts, allows one, it is argued, to uncover at least two distinct, although closely intertwined, layers of irony and scepticism in Morsztyn’s piece.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2015, 5(8); 149-166
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lucjusz Anneusz Seneka − mistrz słowa, nauczyciel życia przyszłych pokoleń
Lucius Annaeus Seneca – the Master of Word and Teacher of Life to the Future Generations
Autorzy:
Błaszczyk, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811490.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Seneka Młodszy
wartości
wartości moralne
etyka
perenializm
przyjaźń
miłość
nadzieja
szczęście
cierpienie
kłamstwo
prawdomówność
lęk przed śmiercią
Seneca the Younger
values
moral values
ethics
perenialism
friendship
love
hope
happiness
suffering
lie
truthfulness
fear of death
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie, że mimo upływu wieków, słowa Seneki Młodszego, jego rozważania oraz refleksje, podnoszące zagadnienia związane z różnorakimi kategoriami w starożytnych koncepcjach etycznych, jak i pozytywnymi ideami (miłość, przyjaźń, prawdomówność, szacunek dla drugiego człowieka), ukierunkowującymi działania ludzkie, nie straciły na aktualności. Seneka, mieniąc się wychowawcą i nauczycielem życia, filozofię, zwłaszcza etykę, uczynił skarbnicą rad oraz wzorów postępowania. Analiza jego dzieł skłania ku refleksji, że fundamentalne zasady i wartości kierujące ludzkim życiem wykazują dużą stabilność, a tym samym ciągłość kulturową. Myśli Seneki wpisują się tym samym w nurt powstałego na przełomie XIX i XX wieku, współczesnego perenializmu, którego reguły − podobnie jak u Seneki − są ponadczasowe, ponadprzestrzenne, odnoszą się do każdej kultury.
The article aims at showing that, despite the flow of the centuries, the words of Seneca the Younger, his considerations and reflections are still valid. They raise the questions related to various categories in the ancient ethical concepts, as well as to the positive ideas (love, friendship, truthfulness, and respect for the other) giving a direction to human actions. Seneca, naming himself an educator and teacher of life, used philosophy, particularly ethics, as a repository of good advice and the patterns of behavior. The analysis of his works makes us think that fundamental principles and values which set direction for human life show a substantial stability, and consequently a cultural continuity. Therefore, Seneca's thoughts may be considered a part of a current which was raised at the turn of 19th and 20th century, that is the contemporary perennialism whose rules – similarly to Seneca's ones – are timeless, spaceless, and relate to any culture.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2016, 8(44), 1; 79-104
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies