Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Seminarium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 422
Tytuł:
Działalność Koła Misyjnego im. o. Jana Beyzyma w kieleckim Seminarium Duchownym (1927-1940)
Activities of the Missionary Circle of Father Jan Beyzym at the Seminary in Kielce (1920-1940)
Autorzy:
Gocel, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339214.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Seminarium Duchowne
Kielce
Koło Misyjne Kleryków
misje
misjonarze
pomoc
Theological Seminary
Clerical Missionary Circle
missions
missionaries
support
Opis:
W okresie międzywojennym (1918-1939) w Seminarium Duchownym w Kielcach funkcjonowało wiele organizacji zrzeszających kleryków, nastawionych na formację przyszłych księży. Jedną z nich było Koło Misyjne im. o. Jana Beyzyma (1927-1940). Formowało się ono przez kilka lat i w 1927 r. przyjęło ostateczny kształt organizacyjny. Prowadziło ożywioną i wieloraką działalność w seminarium i na terenie diecezji. Naczelnym zadaniem Koła była formacja misyjna samych kleryków i alumnów. Odbywała się ona poprzez prezentację referatów o tematyce misyjnej, wyświetlanie przeźroczy i filmów oraz czytelnictwo prasy misyjnej. Koło prowadziło też dzieła miłosierdzia na rzecz misji. Do najważniejszych działań organizacji należała krucjata modlitewna, wsparcie finansowe i rzeczowe dla misjonarzy polskich na Kresach, w Afryce i Azji oraz utrzymywanie stałej korespondencji z misjonarzami. Koło propagowało ideę misyjną na terenie diecezji kieleckiej poprzez organizowanie w parafiach i szkołach odczytów, wygłaszanie referatów o tematyce misyjnej, urządzanie akademii i wystaw poświęconych misjom, kolportaż czasopism i broszurek misyjnych. Systematyczna i różnorodna działalność alumnów na rzecz misji znalazła uznanie w kraju, nie spotkała się jednak z szerokim odzewem w społeczności katolickiej diecezji, mimo to jego działalność przyczyniła się do utrzymania polskich misjonarzy na placówkach misyjnych na Kresach, w Afryce i Azji.
In the inter-war period (1918-1939) at the Seminary in Kielce there were many initiatives in Kielce associating seminarians, aimed at the formation of future priests. One such organisation was the Father Jan Beyzym Missionary Circle (1927-1940). The Circle was forming for several years and in 1927 it took its final organisational shape. The Circle associated seminarians of the Kielce seminary. It carried out lively and varied activities in the seminary and in the diocese. The main task of the Circle was the missionary formation of the seminarians. This took place through the presentation of papers on missionary themes, the screening of slides and films and the reading of the missionary press. The Circle also carried out works of charity for the missions. The most important activities included a prayer crusade, financial and material support for Polish missionaries in the Eastern Borderlands, Africa and Asia, and maintaining constant correspondence with missionaries. The Circle promoted missionary ideas in the Kielce diocese. The Circle organised in parishes and schools lectures and presentations on missionary themes, as well as academies and exhibitions devoted to missions; it also distributed missionary magazines and brochures. The systematic and varied activity of the seminarians for the missions found recognition in the country, however, it did not meet with a wide response in the Catholic community of the diocese; nevertheless, its activity contributed to the maintenance of Polish missionaries in missionary posts in the Eastern Borderlands, Africa and Asia.
Źródło:
Studia Polonijne; 2023, 44; 293-329
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja liturgiczna alumnów po Soborze Watykańskim II
The Liturgical Formation of Clerics after the Second Vatican Council
Autorzy:
Mieczkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430908.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgia
formacja liturgiczna
studium liturgii
praktyczne wprowadzenie w liturgię
życie liturgiczne w seminarium
liturgy
liturgical formation
liturgical study
practical introduction to liturgy
liturgical life in the seminary
Opis:
Celem formacji liturgicznej jest zrozumienie, w jaki sposób celebruje się i wyraża misterium zbawienia. Fundamentem formacji liturgicznej jest zbawcze dzieło Jezusa oraz udział człowieka w jest misterium paschalnym Chrystusa poprzez wiarę i sakramenty. Formacja ta ma być mistagogiczną, więc ma obejmować przede wszystkim uczestnictwo w liturgii, która sama ma moc oddziaływania na jej uczestników. Dlatego na pierwszym miejscu dokumenty zawsze stawiają uczestnictwo w liturgii, a dopiero potem naukę i praktyczne wtajemniczenie w obrzędy. Jeśli chodzi o życie liturgiczne w seminarium ma ono koncentrować się na codziennym uczestnictwie w Eucharystii. Obok niej pojawia się także troska o częste sprawowanie Liturgii godzin, sakrament pokuty i pojednania i właściwe przeżywanie roku liturgicznego. Ważne są także przyjmowane w odpowiednim czasie posługi lektora i akolity. W Nowym Ratio studiorum dla Polski nauka liturgii wpisana została w nowy podział całej formacji seminaryjnej, czyli „etap propedeutyczny”, „etap stawania się uczniem Jezusa”, „etap upodabniania się do Chrystusa” oraz etap pastoralny. Ratio studiorum dla Polski przewiduje w czasie studiów tylko 120 godzin zajęć liturgicznych (85 godzin wykładów i 35 godzin ćwiczeń), do których dochodzi jeszcze przedmiot „Liturgiczna posługa prezbitera” na etapie pastoralnym.
The aim of liturgical formation is to understand how the mystery of salvation is celebrated and expressed. The foundation of liturgical formation is the saving work of Jesus and human participation in the Paschal mystery of Christ through faith and the sacraments. This formation is to be mystagogical, so it is to include primarily participation in the liturgy, which itself has the power to influence its participants. That is why the documents always prioritize participation in the liturgy as in the work of Christ’s salvation, and only science and practical initiation into the rites. Therefore, the documents always put participation in the liturgy in the first place, and only then study and practical initiation into the rites. As for the liturgical life in the seminary, it is to focus on daily participation in the Eucharist. Next to her, there is also concern for frequent celebration of the Liturgy of the Hours, the Sacrament of Penance and Reconciliation, and the proper experience of the liturgical year. Also important are the timely received lecturers and acolytes. In the New Ratio studiorum for Poland, the teaching of the liturgy was inscribed in a new division of the entire seminary formation, i.e., the “introductory stage”, “the stage of becoming a disciple of Jesus,” “the stage of becoming conformed to Christ” and the pastoral stage. The ratio studiorum for Poland provides for only 120 hours of liturgy during studies (85 hours of lectures and 35 hours of practice), and the subject “Liturgical Service of the Presbyter” at the pastoral stage (15 hours of practice).
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 163-190
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głosy sprzed stu lat, czyli o potrzebie reformy kształcenia i wychowania w rzymskokatolickich seminariach duchownych na ziemiach polskich na początku XX w.
Voices from a Hundred Years Ago. On the Need to Reform Education and Upbringing in Roman Catholic Seminaries on Polish Lands at the beginning of the Twentieth Century
Autorzy:
Lewalski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050927.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
theological seminary
ratio studiorum
education and upbringing
clergy
seminarium duchowne
edukacja i wychowanie
duchowieństwo
Opis:
W artykule podjęto problematykę, która na początku XX w. znalazła swój wyraz na łamach prasy kościelnej oraz w trakcie zjazdów duchowieństwa. Rozgorzała wówczas dyskusja nad potrzebą reformy kształcenia i wychowania w seminariach duchownych. Wśród przyczyn niedomogów systemu seminaryjnego, obok niesprzyjających uwarunkowań politycznych, wymieniano niskie wymogi stawiane kandydatom, krótki czas studiów, nieprzystawalność programów nauczania do zmieniających się wymagań życia społecznego, brak odpowiednich podręczników i metod nauczania oraz zbyt mała i ciągle zmieniająca się liczba wykładowców. Wychowankowie seminariów duchownych, w Królestwie Polskim przeważnie nie wynosili gruntownego wykształcenia teologicznego i zamiłowania do nauki. Domagano się zatem podniesienia poziomu intelektualnego oraz standardów kształcenia duchowieństwa tak, aby wzmocnić słabnącą więź katolicyzmu z inteligencją. Za pożądane uznawano wprowadzenie do seminariów wykładów z socjologii i pedagogiki. W celu pogłębienia formacji intelektualno-duchowej alumnów postulowano również podniesienie wymagań stawianych kadrze seminaryjnej oraz zadbanie o częstsze kontakty przełożonych z wychowankami.
The article concerns the issues that found expression in the church press and during clergy meetings at the beginning of the 20th century. Then a discussion broke out on the need to reform education and upbringing in theological seminaries. The reasons for the failures of the seminary system, included unfavorable political conditions, low requirements for candidates, short study period, incompatibility of curricula with the changing requirements of social life, lack of appropriate textbooks and teaching methods, and a small and constantly changing number of lecturers. Students of theological seminaries in the Kingdom of Poland usually did not have thorough theological education or a passion for learning. Therefore, there was a demand to raise the intellectual level and education standards of the clergy so as to strengthen the weakening bond between Catholicism and the intelligentsia. It was considered very important to introduce lectures on sociology and pedagogy into seminars. In order to deepen the intellectual and spiritual formation of the students, it was also proposed to raise the requirements for the seminary staff and to ensure more frequent contacts between superiors and students.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2023, 53; 109-122
0137-4338
2720-7102
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczna krytyka Ewangelii synoptycznych
Historical Criticism of the Synoptic Gospels
Autorzy:
Alston, William
Iwanicki, Marcin
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232750.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the criterion of dissimilarity
Rudolf Bultmann
Norman Perrin
the Jesus Seminar
kryterium niepodobieństwa
Seminarium Jezusa
Opis:
Artykuł analizuje krytycznie pewne linie argumentacji stosowane przez wielu badaczy Nowego Testamentu na poparcie negatywnej oceny przekazów na temat wypowiedzi Jezusa i wydarzeń w Ewangeliach synoptycznych.
This paper examines critically certain lines of argument used by many New Testament scholars to support their negative assessment of the reported sayings of Jesus and events in the Synoptic Gospels.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 551-582
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Justinas Staugaitis – Bishop and Politician
Justinas Staugaitis – biskup i polityk
Autorzy:
Katilius, Algimantas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26028087.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Bishop Justinas Staugaitis
Seinai Theological Seminary
society “Žiburys”
chair of the Seimas
bishop of Telšiai
bp Justinas Staugaitis
Seminarium Duchowne w Sejnach
stowarzyszenie „Žiburys”
przewodniczący Sejmu
biskup Telšiai
Opis:
The aim of the article is to present three important stages of the life and work of Bishop Justinas Staugaitis: 1) education, 2) pastoral, social, cultural and political activity, 3) holding the office of bishop of the Telšiai diocese. Bishop Staugaitis was a student of the Junior High School in Marijampolė and the Theological Seminary in Sejny, where he took part in the secret activities of Lithuanian seminarians and developed strong national attitudes. The most important contribution he made to Lithuanian culture and education was the founding of the “Žiburys” Benevolent and Educational Society, which operated in the then Suwałki Voivodeship and contributed to raising the level of culture in society. He also edited the magazine “Vadovas” addressed to priests. During World War I, Bishop Staugaitis became involved in the political life of Lithuania and was elected a member of the Lithuanian Council. It was then that he signed the Act of Independence of Lithuania. He was elected to the Lithuanian Constituent Assembly of the first and second terms, in which he served as chairman. After the establishment of the Ecclesiastical Province of Lithuania, J. Staugaitis was appointed ordinary bishop of the Telšiai diocese.
Celem artykułu jest przybliżenie trzech ważnych etapów życia i pracy biskupa Justinasa Staugaitisa: 1) edukacji, 2) działalności duszpasterskiej, społecznej, kulturalnej i politycznej, 3) sprawowania urzędu biskupa diecezji Telšiai. Bp Staugaitis był uczniem Gimnazjum w Mariampolu i Seminarium Teologicznego w Sejnach, w którym brał udział w tajnej działalności seminarzystów litewskich i kształtował w sobie silne postawy narodowe. Najważniejszym wkładem, jaki wniósł w litewską kulturę i edukację było założenie Towarzystwa Dobroczynno-Oświatowego „Žiburys”, które działało w ówczesnym województwie suwalskim i przyczyniało się do podniesienia poziomu kultury społeczeństwa. Redagował także czasopismo „Vadovas” adresowane do księży. Podczas I wojny światowej bp Staugaitis zaangażował się w życie polityczne Litwy i został wybrany na członka Rady Litewskiej. Wtedy też podpisał Akt Niepodległości Litwy. Został wybrany do Litewskiego Zgromadzenia Ustawodawczego (Sejmu) pierwszej i drugiej kadencji, w którym pełnił funkcję przewodniczącego. Po utworzeniu Prowincji Kościelnej Litwy J. Staugaitis został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Telšiai.
Źródło:
Studia Ełckie; 2023, 25, 4; 471-482
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku integralnemu dojrzewaniu do kapłaństwa – identyfikacja zagrożeń
Towards an integral ripening to the priesthood – identifying the threats
Autorzy:
Rybarski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40021968.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
integracja osobowości
terapia schematu
formacja permanentna
kapłaństwo
diagnoza psychologiczna w seminarium
personality integration
schema therapy
permanent formation
priesthood
psychological diagnosis in seminary
Opis:
Problematyka związana z formacją kandydatów do kapłaństwa oraz formacją permanentną kapłanów jest wciąż aktualna i zapewne nie przestanie taką być. Brak wewnętrznego zintegrowania osoby powołanej jest przyczyną kryzysów kapłańskich, które oddziaływają nie tylko na sferę duchową, ale również emocjonalno-poznawczą, relacyjną, a nawet somatyczną. Problematyka poniższego artykułu koncentruje się na niektórych przyczynach utrudniających proces integracji osobowościowej. W celu poszukiwania tych przyczyn został przedstawiony kontekst psychologicznego funkcjonowania księży, tendencje ujawniające się w postawie do badań psychologicznych w seminarium u alumnów, które wskazują na liczne dysymulacje. Nieprawidłowa (niezgodna z prawdą) percepcja siebie staje się przyczyną zachowań kompensacyjnych, które w perspektywie czasu mogą stać się przyczyną kryzysów, chorób bądź zaburzeń psychicznych.
The issues related to the formation of candidates for the priesthood and the permanent formation of priests are still topical and probably will not cease to be so. The lack of internal integration of the person called is the cause of priestly crises, which affect not only the spiritual but also the emotional-cognitive, relational and even somatic sphere. The problems of the following article focus on some of the causes that hinder the process of personality integration. In order to search for these causes, the context of the psychological functioning of priests was presented, the tendencies revealed in the attitude to psychological examinations in the seminary in alumni, which indicate numerous dissimulations. Incorrect (inconsistent with the truth) self-perception becomes the cause of compensatory behavior, which, in time, can become the cause of crises, diseases or mental disorders.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 73-86
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starania o utworzenie i budowę Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie w kontekście polityki władz PRL (1972-1989)
Autorzy:
Kowalczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33342804.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Higher Theological Seminary in Szczecin
Diocese of Szczecin-Kamień
the policy of the communist authorities
Wyższe Seminarium Duchowne w Szczecinie
diecezja szczecińsko-kamieńska
polityka władz PRL
Opis:
W artykule zanalizowano proces powstania i budowy Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Szczecinie w kontekście polityki władz państwowych w Polsce. Określono podmioty i cele polityki wyznaniowej władz PRL w rozpatrywanym okresie, status Kościoła katolickiego na Ziemiach Zachodnich i Północnych, następnie etapy działań biskupów o powołanie seminarium. Od 1945 roku do początku lat 70. XX wieku na tym obszarze funkcjonowała tymczasowa polska administracja kościelna. Po podpisaniu układu normalizacyjnego między PRL a RFN w 1970 roku, Stolica Apostolska przystąpiła do organizacji stałej administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich i Północnych, tj. utworzenia diecezji, w tym szczecińsko-kamieńskiej. Diecezja ta została powołana przez papieża Pawła VI w 1972 roku. Jednym z wymogów jej funkcjonowania było posiadanie własnego seminarium duchownego. Już w 1972 roku starania o utworzenie WSD podjął pierwszy ordynariusz diecezji szczecińsko-kamieńskiej bp Jerzy Stroba. Działania te kontynuował od 1979 roku jego następca – bp Kazimierz Majdański. Władze komunistyczne konsekwentnie odmawiały zgody na utworzenie tej instytucji. W ich optyce powstanie seminarium wzmacniałoby intelektualnie, formacyjnie i duszpastersko diecezję. W związku z tym stosowano taktykę „uników” lub odsyłania ordynariusza do poszczególnych wojewódzkich lub centralnych organów władzy. W tej sytuacji o powstanie WSD apelowała Komisja Plenarna Episkopatu Polski (1977) i prymas kard. Stefan Wyszyński (1979). Biskupi uznawali, że utworzenia seminarium wymaga polska racja stanu na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Dopiero po powstaniu NSZZ „Solidarność” zaistniały przesłanki do realizacji tego postulatu. Partia komunistyczna i rząd zaaprobowały spełnienie niektórych postulatów Kościoła. W listopadzie 1980 roku przedstawiciele władz państwowych wyrazili zgodę na budowę seminarium w Szczecinie. Proces ten nie odbywał się bez utrudnień ze strony państwa. Brakowało materiałów budowalnych, inwigilowano robotników. W 1987 roku papież Jan Paweł II dokonał wmurowania kamienia węgielnego pod powstające WSD. Prace budowlane zakończyły się dopiero w wolnej Polsce w 1993 roku.
The article analyses the process of establishment and construction of the Higher Theological Seminary (WSD) in Szczecin in the context of the policies of the state authorities in Poland. The subjects and goals of the religious policy of the communist authorities in the period under consideration, the status of the Catholic Church in the Western and Northern Territories, then the stages of the bishops’ efforts to establish a seminary, are subsequently defined. From 1945 until the early 1970s, a temporary Polish church administration operated in the area. After the signing of the normalization treaty between the Polish People’s Republic and West Germany in 1970, the Holy See proceeded to organize a permanent church administration in the Western and Northern Territories, i.e. the creation of dioceses, including the Diocese of Szczecin-Kamień. The diocese was established by Pope Paul VI in 1972. One of the requirements for its operation was to have its own seminary. As early as 1972, efforts to establish the WSD were made by the first Ordinary of the Szczecin-Kamień Diocese, Bishop Jerzy Stroba. These activities were continued from 1979 by his successor, Bishop Kazimierz Majdański. Communist authorities consistently refused to allow the establishment of this institution. In their view, the establishment of the seminary would strengthen the diocese intellectually, formally and pastorally. Accordingly, the tactic of ‘dodging’ or referring the Ordinary to individ ual provincial or central authorities was used. In this situation, the Plenary Commission of the Polish Episcopate (1977) and Primate Cardinal Stefan Wyszyński (1979) called for the establishment of the WSD. The bishops recognized that the establishment of the seminary was required by the Polish raison d’état in the Western and Northern Territories. It was only after the formation of the Solidarity Trade Union that the rationale for the realization of this demand emerged. The Communist Party and the government approved the fulfilment of some of the Church’s demands. In November 1980, representatives of state authorities consented to the establishment of a seminary in Szczecin. The process did not take place without impediments from the state. Construction materials were in short supply, and workers were being invigilated. In 1987, Pope John Paul II laid the cornerstone of the nascent WSD. Construction work was not completed until 1993, in free Poland.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 223-240
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sympozja naukowe ku czci św. Tomasza z Akwinu w Wyższym Seminarium Duchownym w Ełku w latach 2013-2023
Scientific Symposiums in Honor of St. Thomas Aquinas at the Theological Seminary in Ełk in 2013-2023
Autorzy:
Kopiczko, Tomasz
Sieńkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147206.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
St. Thomas Aquinas
Symposium
Scientific Conference
Speaker
Theological Seminary in Ełk
św. Tomasz z Akwinu
sympozjum
konferencja naukowa
prelegent
Wyższe Seminarium Duchowne w Ełku
Opis:
Article devoted to symposiums in honor of St. Thomas Aquinas at the Theological Seminary in Ełk, which were organized in 2013-2023, aims to demonstrate whether and to what extent the postulates (six in number) formulated by the organizers were implemented. The text contains the programs of all ten symposiums. On their basis, data regarding the presented topics, speakers, scientific communities, dates and organizers were compiled. Based on the collected data, conclusions were formulated regarding each of the assumptions. It turned out that all of them were implemented. Some of them to a greater extent than others. The assumption regarding the celebration of Thomas Aquinas Day has been largely implemented, as has the assumption regarding the teaching mission of the Church and the implementation of the postulates contained in the formation documents. The assumption of revitalizing and integrating the scientific community at the WSD in Ełk, as well as the idea of promoting it, was achieved to a small extent.
Artykuł poświęcony sympozjom ku czci św. Tomasza z Akwinu w Wyższym Seminarium Duchownym w Ełku, które były organizowane w latach 2013-2023 zmierza do wykazania, czy i w jakim stopniu postulaty (w liczbie sześciu), sformułowane przez organizatorów, zostały zrealizowane. W tekście zebrano programy wszystkich dziesięciu sympozjów. Na ich podstawie zestawiono dane dotyczące prezentowanych tematów, prelegentów, środowisk naukowych, terminów, organizatorów. W oparciu o zebrane dane sformułowano wnioski dotyczące każdego z założeń. Okazało się, że wszystkie z nich zostały zrealizowane. Jednakże niektóre w stopniu większym niż pozostałe. W dużym stopniu zrealizowano założenie dotyczące celebrowania dnia św. Tomasza z Akwinu, a także założenie mówiące o nauczycielskim posłannictwie Kościoła oraz realizowaniu postulatów zawartych w dokumentach formacyjnych. W niewielkim stopniu zrealizowano założenie dotyczące ożywienia i integracji środowiska naukowego przy WSD w Ełku, a także założenie jego promowania.
Źródło:
Studia Ełckie; 2023, 25, 3; 265-283
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie za rządów rektora bł. ks. Romana Sitki (1936–1941)
The Higher Theological Seminary in Tarnów under the rector of Bl. Fr. Roman Sitko (1936–1941)
Autorzy:
Soprych, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340863.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
diecezja tarnowska
seminarium
II wojna światowa
klerycy
WSD Tarnów
powołania
diocese of Tarnów
seminary
World War II
seminarians
vocations
Opis:
Seminarium Duchowne w Tarnowie w ciągu dwóch wieków istnienia szczyciło się wieloma i wielkimi postaciami rektorów, a jeden z nich, ks. Roman Sitko, został wyniesiony do chwały ołtarzy. Osoba błogosławionego Rektora wciąż inspiruje, nie tylko kapłanów i alumnów WSD w Tarnowie czy WSD w Rzeszowie, ale także osoby świeckie. Jego całkowite oddanie sprawie powołań i dobrej formacji nowych kapłanów zasługuje na opracowanie. W artykule tym został ukazany fragment historii tarnowskiego seminarium, kiedy urząd rektorski sprawował ks. Sitko – skład kadry wychowawczej i profesorskiej, liczby alumnów i nowo wyświęconych kapłanów. Nie pominięto też wręcz ojcowskich relacji pomiędzy rektorem i alumnami, co sprzyjało dobrej atmosferze formacji. Cenne są tu przywoływane fragmenty świadectw ówczesnych kleryków. Zaprezentowano także sytuację seminarium w trudnym czasie II wojny światowej, kiedy jego budynek został zajęty przez Wehrmacht. Nie przeszkodziło to jednak w kontynuowaniu formacji kleryków. Rektor Sitko zorganizował ośrodek w Błoniu koło Tarnowa, gdzie podjął się przygotowania kleryków do święceń kapłańskich. Ostatecznie został za to aresztowany i osadzony w więzieniu. Po roku aresztu trafił do obozu Auschwitz, gdzie ukoronował całkowite oddanie sprawie tarnowskiego seminarium i kleryków męczeńską śmiercią.
During the two centuries of its existence, the Seminary in Tarnów boasted many great rectors, including Fr. Roman Sitko, who was elevated to the glory of the altars. The blessed person of the rector still inspires not only priests and graduates of the Major Seminary in Tarnów or the Major Seminary in Rzeszów, but also lay people. His dedication to the question of vocations and the good formation of the new priests deserves to be taken into account. This article presents a fragment of the history of the seminary in Tarnów, during which the rector's office was held by Fr. R. Sitko – the composition of the educational and professorial staff, the number of alumni and newly ordained priests. The paternal relationship between him as the rector and the seminarians is shown, which facilitated an atmosphere of good formation. The quoted fragments of testimonies of seminarians of the time are valuable here. It also shows the situation of the seminary during the difficult time of the outbreak of World War II and the occupation of the building by the Wehrmacht. However, this did not prevent the continuation of the formation of seminarians. Rector Sitko organized a center in Błonie near Tarnów, where the process of clerical preparation for priestly ordination continued. He was soon arrested and imprisoned for that. After a year of arrest, he ended up in Auschwitz, where he confirmed his absolute devotion to the case of the Seminary and seminarians with a martyr's death.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2023, 28, 3; 5-22
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie sądzę, żeby posądzanie mnie o wrogość do Kościoła było słuszne” . Związki Czesława Miłosza z Seminarium Polskim w Paryżu
Autorzy:
Kłakus ks., Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158275.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Czesław Miłosz
ks. Antoni Banaszak
Polish Seminary
„Culture”
Aleksander Giedroyc
Seminarium Polskie w Paryżu
„Kultura”
Opis:
Czesław Miłosz is one of the greatest Polish poets, essayists and translators. In 1980, in recognition of his literary merits, he was awarded the Nobel Prize. He was born in 1911 in Lithuania. This is how he graduated from the law studies at the Stefan Batory University. In Vilnius, he was one of the leading activists of the local literary circle. In 1933, his first book was published (Poem of Frozen Time). Before the outbreak of World War II, he worked for Polish Radio. After 1939, he was forced to stay in Romania, then in Vilnius, and finally managed to get to Warsaw. He took part in the underground cultural life of the occupied capital. After 1945, he began to cooperate with the communist authorities. As a diplomat, he worked at posts in New York, Washington and Paris. In 1951, Czesław Miłosz decided to resign from his position as cultural attaché at the Polish Embassy in Paris. For him, a difficult period begins both materially and morally: destitute, with a marriage (civil union) falling apart. By a happy coincidence, the then Rector of Polish Seminary in Paris, Father Antoni Banaszak, stood on his life path. As a result of his efforts, on 13 January 1956, in the Polish church at rue Saint Honoré, the writer sanctioned their long-standing relationship with a church wedding. What was the relationship between the Rector of the Polish Seminary and Czesław Miłosz, a former communist dyplomat who came from he USA?
Czesław Miłosz zaliczany jest do największych polskich poetów, eseistów i tłumaczy. W 1980 roku w uznaniu zasług na polu literatury otrzymał Nagrodę Nobla. Urodził się w 1911 roku na Litwie. Tam też ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Stefana Batorego. W Wilnie był jednym z czołowych działaczy tamtejszego koła literatów.  W 1933 roku ukazała się jego pierwsza książka (Poemat o czasie zastygłym). Przed wybuchem II wojny światowej pracował w Polskim Radiu.  Po 1939 roku przebywał w Rumunii, następnie w Wilnie i w końcu udało mu się przedostać do Warszawy. Brał udział w konspiracyjnym życiu kulturalnym okupowanej stolicy. Po 1945 roku rozpoczął współpracę z komunistycznymi władzami. Jako dyplomata pracował na placówkach w Nowym Jorku, Waszyngtonie oraz Paryżu. W 1951 roku C. Miłosz postanowił zrezygnować z funkcji attaché kulturalnego w ambasadzie polskiej w Paryżu. Rozpoczął się wówczas dla niego trudny okres zarówno pod względem materialnym, jak i moralnym: został bez środków do życia, z rozpadającym się małżeństwem (związkiem cywilnym). Szczęśliwym zbiegiem okoliczności na jego życiowej drodze stanął ówczesny rektor Seminarium Polskiego w Paryżu ks. Antoni Banaszak. W wyniku jego starań 13 stycznia 1956 roku w polskim kościele przy rue Saint-Honoré pisarz usankcjonował swój wieloletni związek, zawierając ślub kościelny. Artykuł przybliża, jak układały się relacje między rektorem Seminarium Polskiego a przybyłym ze Stanów Zjednoczonych byłym dyplomatą komunistycznym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 131-142
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemia historii
Chemistry of history
Autorzy:
Polasik‑Wrzosek, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312197.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Wojciech Wrzosek
Jerzy Topolski
Jerzy Kmita
seminar
non‑classical historiography
seminarium
historiografia nieklasyczna
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2022, 52; 9-28
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracyjna działalność ks. Szczepana Walkowskiego – kapłana diecezji częstochowskiej (1912-1969)
Emigration Activity of Rev. Szczepan Walkowski – A Priest of the Diocese of Częstochowa (1912–1969)
Autorzy:
Kęsik, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339109.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
seminarium duchowne
emigracja
służby lotnicze
Argentyna
Theological Seminary
emigration
aviation services
Argentina
Opis:
Szczepan Walkowski urodził się 12 listopada 1912 r. w Wieruszowie. Po wstąpieniu do seminarium duchownego w Krakowie w 1934 r. odbył studia filozoficzno-teologiczne i angażował się w organizacje studenckie. Święcenia kapłańskie przyjął w czerwcu 1939 r. Niebawem został wikariuszem w Lututowie. Już 2 września musiał stamtąd uciekać z powodu wybuchu II wojny światowej. Przechodząc przez Jugosławię i Rumunię dotarł do Rzymu. Niebawem przeniósł się do Francji do Coetquidain na pierwszy turnus szkoły podchorążych. Został kapelanem Brygady Podhalańskiej, następnie Zapasowego Ośrodka Oficerskiego w Sables-d’Or-les Pains. Po zdobyciu Francji prze Hitlera w czerwcu 1940 r., przeniósł się do Anglii gdzie niebawem został przydzielony do lotnictwa polskiego w ramach RAF-u. Po wojnie został uznany przez wadze sowieckie w Polsce za wroga narodu, dlatego w 1949 r. emigrował do Argentyny. Rozpoczął szeroką pracę duszpastersko-oświatową w Quilmes w prowincji La Plata. Zginął w wypadku samochodowym 8 czerwca 1969 r. Powyższe fakty udało się ustalić na podstawie dostępnych archiwaliów, w zdecydowanej większości wykorzystanych po raz pierwszy do pracy naukowej. Dzięki nim ukazano przebieg pracy kapłańskiej w rzeczywistości emigracyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem okresu II wojny światowej i pobytu w Argentynie. Panoramiczne spojrzenie na aktywność duszpasterską ks. Walkowskiego ukazuje postać polskiego patrioty budzącego wzniosłe uczucia wśród Polonii. Śledząc kolejne homilie duchownego poruszające temat wojny i powojennego komunizmu w Polsce, zauważa się jego zatroskanie o pomyślny rozwój ojczyzny. Mając świadomość, że nie będzie mógl wrocić do Polski, podejmował działania mające na celu podnoszenie morali rodaków na obczyźnie, którzy mieli być przykładem religijności i miłości do rodzinnych stron.
Szczepan Walkowski was born on 12th November 1912 in the village of Wieruszów. Having entered the Częstochowa Theological Seminary in Cracow in 1934, he completed his philosophy and theology studies. He was ordained to the priesthood in June 1939 and he became a vicar in the village of Lututów. Immediately after the outbreak of the Second World War, namely on 2nd of September, he had to flee to Rome. Soon after that, he moved to France to Camp Coetquidain to the first group of the Officer Cadet School. He became the chaplain of the Podhale Brigade and later he took the post of chaplain of the Back-up Officer Centre in Sables-d’Or-les Pains. In June 1940 he moved to England, where he was assigned to the Polish Air Forces under the Royal Air Force. After the war, he was recognised an enemy of the nation in Poland and that made him emigrate to Argentina in 1949. He started extensive pastoral and educational work in Quilmes in the La Plata province. He died in the car accident on 8th of June 1969.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 337-363
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etap propedeutyczny w formacji seminaryjnej w Polsce
The Propaedeutic Stage in Poland’s Seminary Formation
Autorzy:
Mraczek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430821.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
etap propedeutyczny
formacja do kapłaństwa
seminarium duchowne
kandydaci do kapłaństwa
propedeutic stage
formation for the priesthood
seminary
candidates for the priesthood
Opis:
Etap propedeutyczny stanowi aktualnie integralną część formacji do kapłaństwa. W artykule zostają ukazane dokumenty Kościoła dotyczące tego aspektu formacji począwszy od Soboru Watykańskiego II. Autor przedstawiając i analizując kolejne dokumenty poświęcone formacji do kapłaństwa, prezentuje postępujący rozwój idei okresu propedeutycznego aż do najnowszego dokumentu Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ukazane zostają zarówno motywy wprowadzenia tego etapu, zakładane cele oraz środki służące formacji. Artykuł podejmuje również trudności związane z koniecznością wprowadzenia rocznego etapu propedeutycznego w polskich seminariach duchownych, związane między innymi z małą liczbą zgłaszających się kandydatów czy brakiem przygotowanego szczegółowego programu wychowawczego. Autor wskazuje również na możliwość skorzystania z doświadczeń niektórych diecezji w Polsce związanych z tym etapem formacji (w kilku seminariach duchownych już wcześniej taki etap był wprowadzany).
The propaedeutic stage is now an integral part of the formation for the priesthood. The article presents the documents of the Church concerning this aspect of formation starting from the Second Vatican Council. By presenting and analyzing successive documents on priestly formation, the author presents a progressive development of the idea of the propaedeutical period up to the latest document The Way of Priestly Formation in Poland. The motives for introducing this stage, the assumed goals, and the means for formation are presented. The article also discusses the difficulties connected with the necessity of introducing the one-year propaedeutical stage in Polish seminaries, associated, among others, with the small number of candidates or the lack of a detailed educational program. The author also points to the possibility of taking advantage of the experience of some dioceses in Poland related to this stage of formation (in several seminaries, such a stage has already been introduced).
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 155-170
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkunabuły "medyczne" z Biblioteki Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach
Autorzy:
Kardyś, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088335.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
incunabula
old prints
Michele Savonarola
Gentile da Foligno
medicine
Library of the Major Seminary in Kielce
inkunabuły
medycyna
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach
Opis:
W artkule omówiono 5 inkunabułów o treści medycznej przechowywanych obecnie w Bibliotece Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Traktaty autorstwa niekwestionowanych średniowiecznych autorytetów Michele Savonaroli i Gentile da Foligno zostały współoprawione w jeden klocek. Scharakteryzowano oprawę i zawartość inkunabułów, przytaczając poszczególne rubryki, porady i recepty. Krótko zostały omówione dokonania w zakresie medycyny i biografie obu wymienionych autorów. Niestety, na obecnym etapie badań niemożliwe jest wyjaśnienie, w jaki sposób wolumin trafił do Biblioteki Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Można jedynie stwierdzić fakt użytkowania go w XVI-XVII wieku poprzez wpisy o charakterze poweniencyjnym.
The article discusses five incunabula with medical content that are currentlystored in the Library of the Major Seminary in Kielce. Treatises by the undisputed medieval authorities Michele Savonarola and Gentile da Foligno have been bound together in a single adligat. The binding and contents of the incunabula are characterised and specific sections, tips and prescriptions are cited. The medical achievements and biographies of the two authors mentioned above are discussed in brief. Unfortunately, at the present stage of research it is impossible to explain how the volume found its way to the Library of the Major Seminary in Kielce. It is only possible to ascertain its use in the 16th and 17th centuries through entries made after its renovation.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 141-170
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zespołu „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie” z zasobu Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie
Autorzy:
Krucki ks., Łukasz
Mizerka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158302.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gniezno
seminary
Archdiocese of Gniezno
seminarians
Catholic education
seminarium duchowne
archidiecezja gnieźnieńska
klerycy
szkolnictwo katolickie
Opis:
Założone w 1960 roku przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie zostało zobowiązane do gromadzenia, przechowywania, opracowywania oraz udostępniania archiwaliów związanych z dziejami archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej. W jego zasobie ważne miejsce zajmuje zespół „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie”, który odzwierciedla skomplikowane dzieje jednego z najstarszych seminariów funkcjonujących na ziemiach polskich. Seminarium duchowne w Gnieźnie zostało założone przez abp. Stanisława Karnkowskiego w 1602 roku. Erekcja ta przypadła jednak na niesprzyjające czasy, stąd też okazała się nietrwała. W 1718 roku abp Stanisław Szembek dokonał ponownego ustanowienia seminarium i powierzył jego zarząd misjonarzom św. Wincentego à Paulo. W tej formie przetrwało ono do 1835 roku. Po kasacie zgromadzenia w zaborze pruskim abp Marcin Dunin postanowił przekształcić seminarium gnieźnieńskie w zakład kształcący kleryków w zakresie praktycznym. Rozwiązanie to przetrwało do 1927 roku, mimo iż w latach 1875-1886 seminarium było zamknięte na skutek kulturkampfu. W 1927 roku kard. August Hlond dokonał reorganizacji studiów seminaryjnych. W Gnieźnie ustanowił pełne studium filozoficzne dla kleryków z archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej. W trakcie II wojny światowej w gmachu uczelni Niemcy urządzili szkołę policyjną. Zajęcia seminaryjne wznowiono dopiero w kwietniu 1945 roku. W 1953 roku kard. S. Wyszyński doprowadził do scalenia w Gnieźnie studiów filozoficznych i teologicznych. Od 1998 roku gnieźnieńskie seminarium stanowi część Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przy zachowaniu własnej osobowości prawnej i odrębności organizacyjnej. Bogata tradycja gnieźnieńskiego seminarium sprawiła, że z jego działalności zachował się okazały zasób archiwalny. Obejmuje on 376 jednostek, które odnoszą się do dokumentacji wytworzonej po 1718 roku. Nie zachowały się bowiem wcześniejsze dokumenty wytwarzane przez kancelarię seminaryjną, co uświadamia drukowany inwentarz dołączony do niniejszego opracowania. Uwzględnia on archiwalia, z których można wyodrębnić następujące tematyczne grupy aktowe: wychowankowie; regulaminy i programy nauczania; biblioteka; dochody i rozchody; kontrakty i rachunki; majątek Braciszewo; inwentarze; korespondencja; konwikt arcybiskupi; seminarium zagraniczne; rekolekcje kapłańskie; akta budowlane.
Founded in 1960 by Primate Stefan Wyszynski, the Gniezno Archdiocesan Archive was assigned with the role of collecting, preserving, processing and providing access to archival materials related to the history of the Archdiocese and Metropolis of Gniezno. The ‘Ecclesiastical Seminary in Gniezno’ fond, which reflects the complicated history of one of the oldest seminaries functioning in the Polish lands, occupies an important place in its collection. The Gniezno Seminary was founded by Archbishop Stanisław Karnkowski in 1602. However, its erection witnessed unfavourable times, and consequently proved unsustainable. In 1718, Archbishop Stanisław Szembek re-established the seminary and entrusted its administration to the missionaries of St Vincent à Paulo. It survived in that form until 1835. After the dissolution of the congregation under the Prussian partition, Archbishop Marcin Dunin decided to transform the Gniezno seminary into a practical education facility for seminarians. This form of institution survived until 1927, although the seminary was closed in 1875–1886 as a result of the kulturkampf. In 1927, Cardinal August Hlond reorganized the seminary’s studies. In Gniezno, he established a full philosophical study for seminarians from the archdioceses of Gniezno and Poznań. During World War II, the Germans set up a police school in the building. Seminar classes did not resume until April 1945. In 1953, Cardinal S. Wyszyński managed to consolidate philosophical and theological studies in Gniezno. Since 1998, the Gniezno seminary has been part of the Faculty of Theology of the Adam Mickiewicz University in Poznań, while retaining its own legal personality and organizational distinctiveness. The rich tradition of the Gniezno seminary has resulted in a preservation of extensive archival resource concerning its activities. It includes 376 units that refer to documentation produced after 1718. This is because the earlier documents produced by the seminary’s registry have not survived, as evidenced by the printed inventory report accompanying this study. It includes archives with distinguishable thematic groups of files: alumni; regulations and curricula; library; income and expenditure; contracts and accounts; Braciszewo estate; inventories; correspondence; archbishop’s boarding school; foreign seminary; priestly retreats; construction records.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 143-178
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 422

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies