Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Second Empire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204-1261) (2). Agnieszka z Montferrat i (Maria?) nieznana córka cara Kałojana
    On Empresses of the Latin Empire (1204–1261). Agnes of Montferrat (Maria?), the unknown daughter of Tsar Kaloyan
    Autorzy:
    Pentek, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2043555.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Agnes of Montferrat
    second wife of emperor Henry of Flanders
    Latin Empire
    Agnieszka z Monferrat
    druga żona cesarza Henryka z Flandrii
    Cesarstwo Łacińskie
    Opis:
    Artykuł jest drugą częścią cyklu ‘O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261)’. Ten jest poświęcony Agnieszce z Montferrat i drugiej żonie (prawdopodobnie Marii) cesarza Henryka z Flandrii, a córce cara Kołojana. W tekście przybliżono ich losy oraz polityczne znaczenie małżeństw Henryka. Analizy poświęcone obu żonom Henryka pokazują, jak znikomym materiałem źródłowym dysponuje historyk usiłujący cokolwiek o nich napisać. Bezpotomność Henryka z Flandrii wywarła wpływ na losy Cesarstwa Łacińskiego. Zwracam też uwagę, że Henryk wyszedł poza dotychczasowy schemat poślubiania kobiet z własnego kręgu kulturowego.
    The article is the second part of the series “On Empresses of the Latin Empire (1204–1261)”. This one is dedicated to Agnes of Montferrat and the second wife (probably Maria) of Emperor Henry of Flanders, and the daughter of Tsar Kaloyan. This one is dedicated to Agnes of Montferrat and the second wife (probably Maria) of Emperor Henry of Flanders, and the daughter of Tsar Koloyan. The text presents their fate and the political significance of Henry's marriages. Analyses devoted to both Henry's wives show how scarce source material is available to a historian who tries to write anything about them. The childlessness of Henry of Flanders influenced the fate of the Latin Empire. I would also like to point out that Henry went beyond the current scheme of marrying women from his own cultural circle. 
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2021, 28, 2; 31-40
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Rags on fire are floating around”. On the deprecated world of things in Norwid’s writing
    „Wokoło lecą szmaty zapalone”. O zdeprecjonowanym świecie rzeczy w twórczości Norwida
    Autorzy:
    Trybuś, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17850801.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Second French Empire
    confederate cap
    coat
    rags
    Bible
    memory
    Benjamin
    Heidegger
    art
    Drugie Cesarstwo Francji
    konfederatka
    płaszcz
    szmaty
    Biblia
    pamięć
    sztuka
    Opis:
    The article is an attempt at describing and defining the role and function of depreciated things in Norwid’s poetry. The author points out that their material imperfection is the stigma of the contemporary world. He also points out that the destroyed things-symbols bearing the hallmarks of allegory are the carriers of cultural memory that is an integral part of everyday life of Norwid’s heroes. The main concern of this analysis involves the examination of different types of memory in the poet’s works, their disturbance in the process of perception of things. The author refers, among others, to Heidegger’s views on the “failure” of things in their existence. In his reflections, he contextually evokes the works by Mickiewicz and Baudelaire.
    Artykuł jest próbą opisu i określenia roli i funkcji, jaką pełnią w poezji Norwida rzeczy zdeprecjonowane. Autor wskazuje, że ich materialna ułomność jest piętnem współczesności, w której istnieją, zwraca uwagę na to, że poddane destrukcji przedmioty-symbole o znamionach alegorii są nośnikiem pamięci kulturowej, wkraczającej w codzienność Norwidowskich bohaterów. Dominanta problemowa rozważań wiąże się z analizą różnych odmian pamięci w twórczości poety, ich zakłóceń w procesie percepcji rzeczy. Autor odwołuje się m.in. do poglądów Heideggera, dotyczących stanu „awarii” rzeczy w ich codziennym bytowaniu. Kontekstowo w swych rozważaniach przywołuje twórczość Mickiewicza i Baudelaire’a.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 43-58
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rex or Imperator? Kalojan’s Royal Title in the Correspondence with Innocent III
    Autorzy:
    Dall’Aglio, Francesco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682138.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    power conceptualization and legitimization
    crusade studies
    Second Bulgarian State
    Latin Empire of Constantinople
    relations between Bulgaria and Byzantium
    Innocent III
    Church history of the Romans
    Opis:
    In the correspondence between Innocent III and Kalojan of Bulgaria (1197–1207), the title of the Bulgarian ruler is recorded both as rex and imperator. While the pope consistently employs the title rex, Kalojan refers to himself, in every occasion, with the title imperator. Some scholars have speculated that the use of this title was a deliberate political move: styling himself imperator, Kalojan was claiming a much greater political dignity than that of king of Bulgaria, putting himself on the same level as the emperor of Constantinople. On the other hand, while Innocent’s letters were obviously written in Latin, Kalojan’s letters were originally in Bulgarian, translated in Greek, and finally translated from Greek to Latin. Therefore, the use of the word imperator may be just an attempt at translating the term βασιλεύς, not in the sense of Emperor of the Romans but merely in that of autocrat, a ruler whose power was fully independent from any other external political authority. This recognition was of a fundamental importance for Kalojan, since the rulers of Bulgaria’s neighbouring states, the kingdom of Hungary, the Byzantine empire, and especially the Latin empire of Constantinople, were not willing to recognize his legitimacy as an independent sovereign.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2019, 9; 171-185
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozbiórka byłego soboru Aleksandra Newskiego na placu Saskim w Warszawie. Studium przypadku z dziedziny polityki i administracji władz centralnych i samorządowych odrodzonej Rzeczypospolitej
    Demolition of the Former Alexander Nevsky Cathedral in the Saski Square in Warsaw. Case Study in the Field of Politics and Administration of Central and Local Government Authorities of the Reborn Polish Republic
    Autorzy:
    Zarychta, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478080.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    Imperium Rosyjskie
    magistrat warszawski
    Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
    polityka symboliczna
    sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie
    urbanistyka
    Second Polish Republic
    Russian Empire
    Warsaw City Hall
    Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment
    symbolic politics
    Alexander Nevsky Cathedral in Warsaw
    urban planning
    Opis:
    Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w ramach oczyszczenia przestrzeni publicznej Warszawy z pozostałości zaborczej polityki symbolicznej podjęto decyzję o rozbiórce soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego. Sprawa ta była szeroko komentowana zarówno pośród elit politycznych II RP, jak i mieszkańców Warszawy, a informowani o niej byli mieszkańcy całej Polski. Pierwsze kwestię zburzenia soboru podjęły organizacje społeczne oraz magistrat Warszawy. Informacje na ten temat pojawiły się w prasie, a także dotarły do rządu RP. Stanowisko w tej sprawie zajęło Prezydium Rady Ministrów na wniosek swego prezesa Ignacego Jana Paderewskiego. Było ono jednoznaczne – sobór należało zburzyć, a dokonać tego miało Ministerstwo Robót Publicznych. Ze względu na interwencje Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministerstwa Spraw Wojskowych rozbiórkę wstrzymano. Jej temat został ponownie podjęty przez Sejm Ustawodawczy, który, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i żywej dyskusji na posiedzeniu plenarnym, przesunął rozbiórkę na okres późniejszy (co ciekawe, wnioski o zburzenie i o zachowanie soboru przedstawiali sejmowi przedstawiciele jednej partii). Następnie sprawę rozbiórki podjął rząd gen. Władysława Sikorskiego (co spotkało się z nieudaną kontrakcją posłów mniejszości narodowych) i zlecił ją Ministerstwu Robót Publicznych. Podwykonawca wybrany przez ministerstwo zawiódł i dopiero magistrat Warszawy zakończył prace rozbiórkowe, a następnie oddał plac Saski na potrzeby reprezentacyjne władz RP w lipcu 1926 r. Pracami tymi kierował przyszły prezydent Warszawy Zygmunt Słomiński. Artykuł jest case study rozbiórki byłego soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego jako działania wymagającego współpracy wielu instytucji rządowych i samorządowych odrodzonego państwa polskiego, działania, które spowodowało polaryzację poglądów, często niepokrywających się z sympatiami politycznymi.
    When Poland regained its independence, a decision was made to pull down the Orthodox St. Alexander Nevsky Cathedral as part of clearing Warsaw’s public space from the remains of the symbolic politics of partition. This matter was widely commented on both among the political elites of the Second Polish Republic and the residents of Warsaw, and the inhabitants of whole Poland were informed about it. Social organisations and the Town Hall of Warsaw were the first to take the issue of demolition of the Cathedral. Information on this subject appeared in the press and reached the Government of the Polish Republic. The Presidium of the Council of Ministers took a stand on this matter at the request of its Chairman, Ignacy Jan Paderewski. It was unambiguous – the Cathedral had to be demolished, and the Ministry of Public Works was to do it. Due to the interventions of the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment and the Ministry of Military Affairs, demolition was ceased. This subject was again taken up by the Legislative Sejm which, after conducting public consultations and lively discussions at the plenary session, postponed the demolition for a later period (interestingly, requests for demolition and maintaining the Cathedral were presented to the Sejm by representatives of one party). Then, the issue of demolition was taken up by the government of Gen. Władysław Sikorski (which met with a failed counteraction of members of national minorities) and commissioned to the Ministry of Public Works. The subcontractor chosen by the Ministry failed and only the City Hall of Warsaw completed the demolition works, and then gave the Saski Square for the representative needs of the Polish authorities in July 1926. These works were managed by the future Mayor of Warsaw, Zygmunt Słomiński. The article is a case study of demolition of the former Alexander Nevsky Cathedral as an action requiring the cooperation of many state and local government institutions of the reborn Polish State, an action which resulted in the polarisation of views, often not coinciding with the political affinity.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 416-439
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wokoło lecą szmaty zapalone”. O zdeprecjonowanym świecie rzeczy w twórczości Norwida
    “Rags on fire are floating around”. On the deprecated world of things in Norwid’s writing
    Autorzy:
    Trybuś, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117266.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Drugie Cesarstwo Francji
    konfederatka
    płaszcz
    szmaty
    Biblia
    pamięć
    Benjamin
    Heidegger
    sztuka
    Second French Empire
    confederate cap
    coat
    rags
    Bible
    memory
    art
    Opis:
    Artykuł jest próbą opisu i określenia roli i funkcji, jaką pełnią w poezji Norwida rzeczy zdeprecjonowane. Autor wskazuje, że ich materialna ułomność jest piętnem współczesności, w której istnieją, zwraca uwagę na to, że poddane destrukcji przedmioty-symbole o znamionach alegorii są nośnikiem pamięci kulturowej, wkraczającej w codzienność Norwidowskich bohaterów. Dominanta problemowa rozważań wiąże się z analizą różnych odmian pamięci w twórczości poety, ich zakłóceń w procesie percepcji rzeczy. Autor odwołuje się m.in. do poglądów Heideggera, dotyczących stanu „awarii” rzeczy w ich codziennym bytowaniu. Kontekstowo w swych rozważaniach przywołuje twórczość Mickiewicza i Baudelaire’a.
    The article is an attempt at describing and defining the role and function of depreciated things in Norwid’s poetry. The author points out that their material imperfection is the stigma of the contemporary world. He also points out that the destroyed things-symbols bearing the hallmarks of allegory are the carriers of cultural memory that is an integral part of everyday life of Norwid’s heroes. The main concern of this analysis involves the examination of different types of memory in the poet’s works, their disturbance in the process of perception of things. The author refers, among others, to Heidegger’s views on the “failure” of things in their existence. In his reflections, he contextually evokes the works by Mickiewicz and Baudelaire.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35; 41-53
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imperium Słowiańskie. Konfederacki projekt powojennej jedności Europy Środkowej
    The Slavic Empire: the Confederation’s project of post-war unity of Central Europe
    Autorzy:
    Grott, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521525.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Slavic Empire
    Polska
    Second World War
    nationalism
    Opis:
    The Confederation of the Nation, the ideological continuation of the National Radical Camp Falanga during the Second World War, created a concept for the post-war order in Central Europe which would be guaranteed by a new geo-political construct – the Slavic Empire – with borders defined by the three seas: the Baltic, the Black and the Adriatic. Poland, with its Western borders significantly expanded compared to the pre-war period and in union with Lithuania, Slovakia and the Czech Republic, would take the lead of the proposed block. Despite the name of the proposed supernation, the Baltic countries as well as Romania and Hungary were welcome to participate in shaping the new future. The Confederates did not see any other option for either Poland or any other countries of the Intermarium. The leader of the Confederation of the Nation Bolesław Piasecki wrote: „No other choice remains, as either we, as the culturally paramount nation among the Slavs, take up and implement the idea of designing the geo-political Slavic bloc, or the Poles and all Slavs fall into a civilizational abyss, becoming slaves to foreign forces and their own unawareness. (…) If our iron will is lacking, it is easy to imagine Europe without Poland and the rest of Slavs as actors of history”.
    Źródło:
    Wschodnioznawstwo; 2017, 11; 205-217
    2082-7695
    Pojawia się w:
    Wschodnioznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MAKSYMILIAN I KAROLINA – MAŁŻONKOWIE POŁĄCZENI MIŁOŚCIĄ CZY ŻĄDZĄ WŁADZY?
    Maximilian and Carolina – Spouses Connected with Love or Lust for Power?
    Autorzy:
    Obtułowicz, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556155.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Maksymilian I Habsburg
    cesarz Meksyku
    Karolina Koburg
    II Cesarstwo Meksykańskie
    Meksyk
    historia
    Mexico
    history
    Maximilian I of Habsburg
    the Emperor of Mexico
    Charlotte Coburg
    Second Mexican Empire
    Opis:
    Prezentowany artykuł traktuje o arcyksięciu Ferdynandzie Maksymilianie Habsburgu (1832-1867), cesarzu Meksyku (1864-1867) i jego żonie Karolinie Amelii Koburg w ujęciu ich wzajemnych relacji jako małżonków oraz jako osób będących przy władzy. W oparciu o korespondencję prywatną tej pary prowadzoną w latach 1859-1867 oraz o inne źródła z epoki autor stara się odpowiedzieć na pytanie, co tak naprawdę łączyło Karolinę i Maksymiliana? Co było najistotniejsze w ich związku: miłość do siebie, władza (jej posiadanie i sprawowanie) czy może jedno i drugie? Poznajemy Maksymiliana i Karolinę od strony ich osobowości, wykształcenia oraz kompetencji w zakresie polityki, dyplomacji i umiejętności kierowania sprawami państwa. Chociaż, z niewiadomych przyczyn, małżonkowie stronili od intymnych relacji i nie doczekali się wspólnego potomstwa, okazywali sobie wiele czułości, wzajemnej troski i potrafili łączyć miłość do siebie z miłością do władzy.
    The article deals with the Archduke Ferdinand Maximilian Habsburg (1832-1867), Emperor of Mexico (1864-1867) and his wife Amelia Carolina Coburg in terms of their relationship as spouses and as persons who are at power. Based on private correspondence of this couple, kept in between 1859- 1867, and other sources from the era, author tries to answer the question of what really connected Caroline and Maximilian. What was the most important in their relationship: love for each other, the power (its possession and exercise), or perhaps both things? We get to know Maximilian and Caroline from the side of their personality, education, and competence in the field of politics, diplomacy and the ability to manage the affairs of the state. Although, for unknown reasons, the couple abstained from intimate relationships and did not see the common offspring, showed a lot of affection, mutual concern and could combine the love for each other with the love of power.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2015, 23, 2(88); 37-65
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Homme-toupie. Le vagabond comme figure de la subversion dans Le Ventre de Paris d’Émile Zola
    Spinning-top man. Vagabond as a personification of social order’s subversion in Le Ventre de Paris by Émile Zola
    Autorzy:
    Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483441.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Zola
    vagabond
    vagrant
    Second Empire
    Les Rougon-Macquart
    Le Ventre de Paris
    bourgeois
    Opis:
    A vagrant Florent Quenu serves as a methaphor of social-political shift that strikes France in the late XIX-th century. Intimidated by the magnitude of change, upon his return Florent wanders the streets, meanders and strolls in circles which casts a horrendous contradiction with the austerity of Hausmann’s new Paris, aligned with omnipresent straight line forms. This geometrical collision of a straight line and a curve is symptomatic of ferocious conflict between the Second Empire and the alternative social model embodied in the Florent’s attitude.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2014, 4; 28-37
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Anti-heretic Fragments in the 14th Century Bulgarian Canon Law Miscellanies
    Autorzy:
    Tsibranska-Kostova, Mariyana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682152.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Bulgarian anti-heretic texts
    Canon Law miscellanies
    Medieval Heresies
    Orthodox- Catholic relations
    Second Bulgarian Empire
    Opis:
    It is well known that the major anti-heretic written source from the Second Bulgarian Empire is the Tsar Boril’s Synodicon, proved to have been compiled to serve the Synod against the Bogomils, convened in Tărnovo in 1211. However, the subsequent century is also marked by the anti- heretic line in various types of manuscripts which shape the image of the so called Second Golden Age of the Bulgarian literature and culture. The reign of John Alexander (1331–1371) is reputed to be the richest period of compiling miscellanies – encyclopedic, ascetic, and monastic, or for individual reading of the royal family and court. An important account of them is the manuscripts of legal content which vary from functional guides with Canon Law rules to complex compilations of material from diverse sources. They deserve to be investigated not only as a part of the cultural system but also as principal evidences how the mechanism of regulation in the tripartite relationship Law- Society-Culture has functioned. The latest discoveries and the up to day of the catalogued database of Slavonic manuscripts in the Bulgarian repositories and the Russian libraries proved the undisputable role of the Middle Bulgarian written tradition as transmitter of the official attitude against every deviation from the Orthodoxy in three main areas: 1. the traditional so called Christological heresies; 2. the heterodox dualist doctrines of Manicheans, Massalians and Paulicians, including Bogomils; 3. the Latins.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2014, 4; 261-275
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies