Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Searle" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Kontynuacja sporu o metodę w filozofii realistycznej i realizmie krytycznym
Autorzy:
Zarzecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462035.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
metodologia
morfogeneza
Margaret Archer
John Searle
Opis:
Filozofia realistyczna kwestionując idealizm, racjonalizm, konstruktywizm lub solipsystyczny realizm, czyni fundamentalną kwestią autonomię świata względem jego społecznych konstruktów. Tym samym Margaret Archer interpretuje weberowską koncepcję wpływu historycznych systemów religijnych na ukonstytuowanie kapitalizmu jako przykład cyklu morfogenetycznego, konsekwentnie rugując indywidualizm metodologiczny i metodologiczny kolektywizm z nauk społecznych, i jednoznacznie odrzucając wtręty konstruktywistyczne Webera. Metateoria Margaret Archer wpisuje w istocie klasyczny spór wokół metod poznania w naukach społecznych (Methodenstreit) i w znacznym stopniu jest współczesną wariacją a właściwie rozwinięciem zasadniczego konfliktu w pojmowaniu relacyjności nauk społecznych (szerzej humanistycznych "nauk o duchu" - Geistwissenschaften) do nauk przyrodniczych (Naturwissenschaften). Nawiazując do dylematów swoich poprzedników, Margaret Archer uznaje elementy ich teorii prowadzące do ukonstytuowania opinii o nieredukowalności poznawanego świata, ale akceptuje neokantowską, fenomenologiczną, hermeneutyczną, etnometodologiczną i interpretatywną wątpliwość w zakresie obiektywności instrumentarium poznawczego umożliwiającego "uchwycenie" aspektów rzeczywistości. W podejściu morfogenetycznym Margaret Archer ujawnia się z kolei popperyzm podkreślający analityczną funkcję poziomu kulturowego w poznaniu przyczynowym. Archer przekształca koncepcję Poppera w duchu marksistowskiego funkcjonalizmu Dawida Lockwooda dążącego do integracji systemów społecznych z ideą konfliktu społecznego.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2015, 10; 89-99
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieintuicyjna czy niekonsekwentna teoria intencjonalności? Spór między Dennettem i Searlem
Counterintuitive or Inconsistent Theory of Intentionality? A Dispute between Dennett and Searle
Autorzy:
Gomułka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343088.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
intencjonalność
redukcjonizm
naturalizm biologiczny
John Searle
Daniel Dennett
intentionality
naturalism
artificial intelligence
syntactic machine
John R. Searle
Daniel C. Dennett
Opis:
W artykule zestawiam dwie koncepcje intencjonalności: Johna Searle’a oraz Daniela Dennetta. Wyjaśniam związek pomiędzy teoriami Searle’a w dziedzinie filozofii języka a jego stanowiskiem w kwestii intencjonalności, następnie prezentuję jego ideę trzech rodzajów intencjonalności. W dalszej kolejności przedstawiam Dennetta teorię intencjonalności jako cechy adaptacyjnej, a także jego koncepcję nastawienia intencjonalnego. Podkreślam fakt, że według Dennetta – używając terminologii Searle’a – żadna istota bądź wytwór techniki nie posiada intencjonalności wewnętrznej, a jedynie pochodną, tj. taką, którą przypisujemy danemu bytowi w celu utworzenia lepszych przewidywań zachowania tego bytu. Konsekwencja tej tezy jest nieintuicyjna: Dennett musi przyznać (i faktycznie to robi), że także intencjonalność obserwatora jest intencjonalnością tylko przypisywaną mu przez jakichś innych obserwatorów w celu tworzenia lepszych przewidywań jego zachowania. Searle odrzuca to twierdzenie jako jawnie absurdalne. Staram się pokazać, że stanowisko Searle’a jest zakorzenione w kartezjanizmie i wskazuję na podobieństwa pomiędzy jego krytyką Dennetta i Husserlowską krytyką naturalizmu. Biorąc pod uwagę fakt, że Searle uważa się za naturalistę, należy uznać jego teorię za niekonsekwentną.
The paper compares the conceptions of intentionality held by the two leading figures in the contemporary philosophy of mind: John Searle and Daniel Dennett. I explain the relation between Searle’s theories in philosophy of language and his theory of intentionality and his idea of three kinds of intentionality. Then I present Dennett’s theory of intentionality as an adaptive feature and his idea of intentional stances. I underline the fact that, using Searle’s vocabulary, according to Dennett no creature or artifact possesses intrinsic intentionality — all we deal with is just derived intentionality: the intentionality the observer attributes to a being in order to form a better prediction of the being’s behavior. The consequence of this standpoint is highly counterintuitive: Dennett must (and in fact does) accept a claim that the observer’s own intentionality is also only attributed to one by some other observers in order to form better prediction of one’s behavior. This claim is rejected by Searle as an obvious absurd. I argue that Searle’s standpoint is founded on the Cartesian grounds and point to the similarity between his critique of Dennett and Husserl’s critique of naturalism. Since Searle claims his conception to be naturalistic, his theory is inconsistent.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2016, 4; 119-139
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopoty z inzynierią filozoficzną
PROBLEMS WITH PHILOSOPHICAL ENGINEERING
Autorzy:
Bogacz, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636966.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
ANALYTIC SCHOOL OF PHILOSOPHY
JACQUES DERRIDA
JOHN SEARLE
LINGUISTIC PHILOSOPHY
SEMANTIC WEB
Opis:
Hilary Putnam once wrote that all these very abstract and seemingly idle philosophical arguments eventually lead to major discoveries in the felds of politics, science, etc. Following this remark, I would like to draw a connection between two debates. The first one is the famous exchange between Jacques Derrida and John Searle - perhaps the most important confrontation between continental and analytic school of philosophy. The second one, far less known, took place at the beginning of our century on the www-tag mailing list. Here Tim Berners-Lee, creator of World Wide Web, and Pat Hayes, one of the leading figures in the field of Artificial Intelligence, were discussing the future of Semantic Web - a very ambitious project from the borderland of AI and network science. My goal is not only to highlight some apparent similarities among arguments used in these two debates. Rather, I would like to show that these arguments are embedded in larger discourses, which, consequently, shape the future of our technological environment.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2011, 1(9); 7-23
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywność języka a powinność moralna
Performativity of language and moral obligation
Autorzy:
Rozmarynowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430960.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
performativity
language
obligation
promise
Searle John
Austin John
Reinach Adolf
performatywność
język
powinność
obietnica
Opis:
The topic of this paper is the role of language in creating moral obligation. Drawing upon J. Austin’s and J. Searle’s speech act theory, the author analyzes the power of words to create obligations by using the example of promise-making. She tries to identify the conditions that must be fulfilled for a specific utterance to make a subject morally obligated, and discusses the challenges to Searle’s theory. The author concludes that the performative function of the language can only explain an object dimension of promise-making . Therefore, it is crucial to take a different research perspective to reveal its subjective source.
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest rola języka w tworzeniu powinności moralnej. W nawiązaniu do klasycznej teorii aktów mowy J. Austina i J. Searle’a, autorka, na przykładzie czynności obiecywania, bada, na czym polega „powinnościorodna” moc słów. Zastanawia się również, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby określona wypowiedź nakładała na jej autora moralne zobowiązanie. Przeprowadzone analizy, obejmujące również stanowisko krytyczne wobec koncepcji Searle’a, ujawniają ograniczenia, jakie wynikają z tezy, mówiącej, że to język tworzy powinność. Odwołując się do funkcji performatywnej, jaką pełni język, możemy wyjaśnić jedynie przedmiotowy wymiar obietnicy. Zrozumienie jej podmiotowego źródła wymaga zajęcia odmiennej perspektywy badawczej.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 2; 129-146
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Searle: Od aktów mowy do rzeczywistości społecznej
John Searle: From speech Acts to the Social Reality
Autorzy:
Smith, Barry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015837.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Searle
akty mowy
kolektywna intencjonalność
fakty instytucjonalne
ontologia społeczna
speech acts
collective intentionality
institutional facts
social ontology
Opis:
The paper presents an overview of the development of Searle's philosophical thinking, from Speech Acts to The Structure of Social Reality. It draws out the fundamental naturalism of Searle's approach and illustrates the philosophical methodology that is dictated thereby. The work Speech Acts contains Searle's general theory of regulative and constitutive rules and of brute and institutional facts – all components which play a significant role in the development of Searle's thinking. According to Searle constitutive rules have the basic form: X counts as Y in context C. Speech acts are acts performed by uttering expressions in accordance with constitutive rules of just this type. When one performs a speech act the corresponding system of constitutive rules constitutes what Searle calls an institutional fact. Institutional facts are facts which exist because we are here to treat the world and each other in certain, special (cognitive) ways within certain special (institutional) contexts. In his The Construction of Social Reality Searle utilizes this framework as the basis for a new type of theory of the huge invisible ontology of the social world. The crucial new element in this theory is the notion of collective intentionality. Like other higher mammals, human beings enjoy a certain sui generis capacity for engaging with others in cooperative behaviour in such a way as to share the special types of beliefs, desires and intentions involved in such behaviour. The history has shown that we are able to engage in ever more complex forms of collective intentionality of seemingly inexhaustible variety to perform collaborative actions. Language is conceived by Searle as the basic social institution because it is language or language-like systems of symbolization which enables these new forms of collective intentionality to exist. Searle's ontology of social reality is formulated against the background of the naturalism: everything that exists is part of the natural world that is studied by physics, by biology, by neurology, and by psychology. This is true even of the edifice of institutional facts we call social reality. Money and drivers licenses are parts of the natural world, since they are all portions of physical reality upon which special properties have been bestowed by collective intentionality. But there is a problem with this theory: many parts of social reality are not also parts of physical reality. This applies to debts, relations of ownership, and to many financial instruments. It may also apply to corporations, universities, governments and other higher-order social objects. Searle's social ontology is then not compatible with Searle's naturalism, and the paper concludes with an investigation of the consequences of this incompatibility.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 265-292
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak ‘powinien’ może wynikać z ‘jest’? Reewaluacja tezy Johna R. Searle’a
How ‘Ought’ Can Be Inferred From ‘Is’? John r. Searle’s Thesis Revisited
Autorzy:
Janikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232819.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J.R. Searle
Naturalistic Fallacy
speech acts
promise
motivation
institutional facts
normativity
błąd naturalistyczny
czynności mowy
obietnica
motywacja
fakty instytucjonalne
normatywność
Opis:
W niniejszym artykule omawiam koncepcję zdań normatywnych Johna R. Searle’a. Przeprowadzona analiza ma służyć wykazaniu jej wiarygodności. Również jej autor w 2021r., po ponad pół wieku od jej pierwszego sformułowania, mimo bardzo licznych dyskusji prowadzonych w przeciągu tego czasu, stwierdza, że podtrzymuje twierdzenie o ważności i trafności tej koncepcji, a w szczególności także słynną już tezę o możliwości dokonania inferencyjnego przejścia od zdań o faktach do zdań o powinnościach (Searle 2021, 3–16). Twórca powszechnie znanej teorii czynności mowy przekonuje, że niektóre zdania normatywne wynikają pojęciowo ze zdań faktualnych (opisowych). Analizuję szczegółowo jego argumentację, usiłując wyjaśnić, jak należy rozumieć jego tezę, że mówienie o tzw. błędzie naturalistycznym samo w sobie może być błędem. Skupiam się przy tym na istocie wynikania (poprawnych inferencji) oraz warunkach prawdziwości zdań normatywnych. Rozważenie różnych możliwości interpretacji tezy i argumentów Searle’a jest zarazem uzasadnieniem twierdzenia, że są one poprawne i zachowują swoją aktualność. Wyjątkowym elementem koncepcji Searle’a, z którym polemizuję, jest jego twierdzenie o rzekomo samoistnie motywującej mocy aktów mowy, np. dokonywania obietnicy.
In this article, I discuss the conception of normative sentences by John R. Searle. The conducted analysis is to prove its credibility. Also, its author in 2021, more than half a century after its first formulation, despite numerous discussions over that time, claims that he maintains the statement about the validity of this conception, and in particular also the famous thesis about the possibility of making an inferential transition from sentences about facts to sentences about duties (Searle 2021, 3–16). The creator of the commonly known theory of speech acts argues that some normative sentences result conceptually from factual (descriptive) sentences. I analyze his arguments in detail, trying to explain how to understand his thesis that talking about the so-called Naturalistic Fallacy may itself be a mistake. I focus here on the issue of implication (correct inferences) and the conditions of the truth of normative sentences. Considering the various possibilities of interpreting Searle’s thesis and arguments will also justify the claim that they are correct and retain their importance. A unique element of Searle’s conception that I argue with is his claim about the allegedly intrinsically motivating power of speech acts, such as making a promise.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 133-154
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłamstwo. Analiza terminologiczna
A lie. An analysis of its meaning
Autorzy:
Łukowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428233.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
lie
theory of speech acts
theory of implicature
illocutionary force
Grice
Searle
Vanderveken
Ekman
kłamstwo
teoria aktów mowy
teoria implikatur
siła illokucyjna
Opis:
It seems that a lie is a well-understood term. However, on the scientific ground, there is no precise and commonly accepted definition of a lie. There are various proposals how to understand it in psychology, in the theory of communication, and linguistics. In the paper, there is proposed such a definition which could be useful in the fields just mentioned, as well as in the educational sciences. Especially, from the practical point of view an accurate meaning of lying should be important for pedagogues, educators, and teachers. Moreover, a proposed definition of a lie can become the base to define, as precisely as possible, another apparently vague term: psycho-manipulation.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2017, 3 (20); 9-48
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Moral Norms Cannot be Reduced to Facts: On a Trilemma in Derivations of Moral “Ought” from “Is”
Dlaczego normy moralne są nieredukowalne do faktów: o trylemacie wyprowadzania „moralnej powinności” z „bytu”
Autorzy:
Załuski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531558.pdf
Data publikacji:
2019-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
ought-statements
is-statements
logical derivation
ethical justification
Searle
Anscombe
naturalistic ethics
divine ethics
zdania powinnościowe
zdania faktualne
logiczna derywacja
uzasadnienie etyczne
etyka teistyczna
Opis:
The paper aims at formulating a certain trilemma that applies to justifying moral norms. The trilemma can be succinctly stated as follows: any attempt to derive a “moral-ought-statement” from an “is-statement” with a justificatory goal (i.e. to justify the “moral-ought-statement”), even if it were successful in its “derivation” part (i.e. logically correct), would be unsuccessful in its “justificatory” part for one of the following three reasons: (1) it would consider each human action of which a factual statement can be made as morally obligatory, thus “justifying” a large number of implausible moral norms; or (2) it would presuppose a moral norm not derivable from facts; or (3) it would not explain why the distinction – made based on extra-moral criteria – between those factual statements about human actions from which moral norms can be derived and those from which they cannot be derived should count as morally relevant. The trilemma is illustrated in the paper by an analysis of Searle’s well-known attempt at deriving “ought” from “is”. Some further implications of the trilemma regarding the proper way of justifying moral norms are also examined.
Celem artykułu jest sformułowanie pewnego trylematu dotyczącego uzasadniania norm moralnych. Trylemat ten można ująć zwięźle w następujący sposób: każda próba logicznego wywiedzenia zdania moralnego (formułującego nakaz lub zakaz określonego działania), ze zdania lub zdań faktualnych, nawet jeśli byłaby poprawna w swojej części logicznej, nie mogłaby stanowić jego uzasadnienia z jednego z trzech powodów: albo (1) prowadziłaby do uznania każdego typu czynu za moralnie nakazany lub zakazany, nie pozostawiając tym samym miejscu dla czynów moralnie obojętnych; albo (2) zakładałaby istnienie normy moralnej nie dającej się wyprowadzić ze zdań faktualnych; albo (3) nie tłumaczyłaby, dlaczego dokonana na podstawie poza-moralnych kryteriów dystynkcja między zdaniami faktualnymi mogącymi stanowić podstawę dla derywacji norm moralnych i zdaniami faktualnymi nie mogącymi stanowić takiej podstawy, miałaby zostać uznana za moralnie istotną. Trylemat ten zostaje w artykule zilustrowany w kontekście analizy znanej próby Searle’a wyprowadzenia norm z faktów. Artykuł kończą refleksje na temat implikacji trylematu dla sporu o właściwy sposób uzasadniania norm moralnych.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 2(20); 63-74
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw dualizmowi psycho-fizycznemu. Analiza i porównanie stanowisk Johna Searle'a i George'a Lakoffa
Against psycho-physical dualism. An Analysis and comparison of George Lakoff's and John Searle's accounts
Autorzy:
Milewski, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691106.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
John Searle
George Lakoff
Rene Descartes
mind-body problem
biological naturalism
embodied mind
cognitive metaphor
first-person ontology
philosophy of mind
philosophy of cognitive science
Opis:
This paper discusses John Searle’s biological naturalism and George Lakoff’s embodied mind hypothesis. These theories are presented as examples of a certain part of the philosophy of mind that breaks with the tradition launched by Descartes. In both cases, the break from this tradition is indicated to be a radical one as the theories argue not only against Cartesian dualism - the basic philosophical categories utilized by Descartes are being questioned. This attempt of departure from distinctions that seem to form a great part of the contemporary philosophy of mind may stand for a chance to provide a new perspective for some old philosophical problems.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2014, 56; 57-92
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co mówi autyzm? Spojrzenie filozofii języka w oparciu o myśl Ludwiga Wittgensteina i Johna Searle’a
What does autism say? Philosophy of language perspective based on ideas of Ludwig Wittgenstein and John Searle
Autorzy:
Karaś, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459785.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
autyzm
język
filozofia języka
Ludwig Wittgenstein
John Searle
chiński pokój
żuk w pudełku
komunikacja
autism
language
philosophy of language
beetle in the box
Chinese room
communication
Opis:
Celem tego artykułu jest odniesienie niektórych koncepcji z filozofii języka do kwestii autyzmu. Przykłady osób z różnymi niepełnosprawnościami pokazują, że język nie jest tym samym dla każdego. Osoby z autyzmem są jednym z takich przykładów, który może nam ukazać różnice w postrzeganiu i używaniu języka przez jednostki, co może dać szerszą perspektywę w spojrzeniu na sam język. Artykuł ten jest głównie oparty na dwóch eksperymentach myślowych zaprezentowanych przez Ludwiga Wittgensteina: „żuk w pudełku" oraz Johna Searle'a: „chiński pokój", których zestawienie pokaże, że możemy rozumieć zarówno autyzm, jak i język w odmienny niż dotychczas sposób.
The aim of this paper is to refer some ideas of philosophy of language to autism. People with autism are one of such examples that can show us differences in perceiving and using language by individuals which can give us a broader per- spective on language itself. This paper is mainly based on two mental experiments brought by Ludwig Wittgenstein - "be- etle in the box" and John Searle - "Chinese room", to show that we can understand language and autism in different way.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 54-61
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies