Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Schizma" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Przestępstwa przeciwko wierze w Normach De delictis reservatis z 2010 roku
Crimes against faith in De delictis reservatis Norms of 2010
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372605.pdf
Data publikacji:
2014-09-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
apostazja
herezja schizma
wina umyślna
Opis:
De Delictis reservatis norms issued in the year 2010 state that crimes against faith, such as heresy, apostasy and schism, come within the Congregation for the Doctrine of the Faith jurisdiction. The fact that these crimes are the first to be listed in the present norms emphasises the gravity of the offences as the ones particularly hurting the unity of the Body of Christ.In the present article, entitled "Crimes against faith in De delictis reservatis norms of 2010, only the issues concerning the objective and subjective side of the crimes against faith are analysed.From the objective point of view there are various forms of crimes against faith, starting from the complete abandoning of the Christian faith, through losing the Catholic faith, to the breaking with the Catholic Church as a result of rupture with the Bishop of Rome. However, it should be emphasised that to commit a crime of apostasy, heresy or schism it is necessary to both manifest heretical or schismatical will and to have that declaration of will understood and accepted.The crimes against faith belong to delicta communia category, which means that all the faithful belonging to the Catholic Church can be their perpetrators. It should be remembered that the ecclesiastical affiliation coming from baptism cannot be annihilated even by a formal act of leaving the Church. From the subjective point of view it is also essential for those crimes to be committed with intentional guilt. This means that they must be a result of conscious and voluntary action intended to commit a specific crime. Thus a conscious intention to commit an unlawful act is a vital element of intentional guilt.While determing criminal responsibility for crimes against faith, one should keep in mind whether a given violation bears all the hallmarks of a specific form of offences against faith. Moreover, it is significant to attribute that violation to the perpetrator as a result of dolus, that is intentional guilt.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2014, 57, 3; 105-126
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci Zachodniej Europy z pierwszego tysiąclecia
Святые Западной Европы с первого тысячелетия
Autorzy:
Karczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171295.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Europa Zachodnia
święci
kanonizacja
schizma
diaspora
Opis:
Присутствие православия в Западной Европе является часто инъекцией духовности для искаженного атеизмом и секуляризацией общества. Восток также обогащается встречей с другой культурой и реальностью. Тем, чем Восток восхитился найболее в последнее годы и десятилетия, являются западные святые. Их почитание начинает увеличиваться и возрождаться в последнее время. Интерес к этой теме имеет свое начало в половине 20-го века. Большим популяризатором почитания западных святых стал недавно прославленный св. Иоанн Шанхайский. Говоря о рецепции почитания западных святых в Православной Церкви, следует отметить причины, проблемы и проявления. Среди причин, которые обосновывают это почитание: причина духовно-молитвенная; вопрос созидания местной идентичности; вопрос убогащения „восточного” православия; вопрос новых имен, которые могут быть использованы в таинстве крещения. Среди проблем, возникающих в почитании западных святых, самым важным является вопрос признания их святости. Почитание многих святых совсем новое для Православия и не проходило процесса рецепции. Среди проявлений почитания в первую очередь можно говорить о помещении имен западных святых в календарях и богослужебных книгах издаванных епархиями и приходами – имена святых упоминаются во время литии и в отпустах. Отдельной проблемой являются богослужебные тексты и акафисты святым. С почитанием святых связано почитание мощей. Приходы получают иногда частицы мощей от приходов римокатолических или посещают римокатолические храмы для молитвы у мощей. Одновременно бывает, что почитание святаго развивается несмотря на отсутствие его мощей.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 85-95
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bp Teodor z Mopsuestii (350-428) - życie i działalność
Autorzy:
Wróblewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810639.pdf
Data publikacji:
2019-06-13
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Nestorianie
Schizma
Ojcowie Kościoła
Patrologia
Biskup
Herezje
Opis:
Postać Teodora z Mopsuesti przez wieki budziła wiele kontrowersji.Przez jednych jest nazywany świętym i ojcem założycielem kościoła, który może byćnazywany zarówno kościołem Teodoriańskim jak i Nestoriańskim, przez drugich jest nazywany heretykiem i obrazoburcą, który odmawia Bogu i jego Matce należnych im tytułów. Niniejszy artykuł ma przybliżyć postać biskupa, który odchodzi w zapomnienie,ale także jego życie i nauki.
Źródło:
Officina Historiae; 2018, 1, 1; 23-30
2545-0905
Pojawia się w:
Officina Historiae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John of Damascus: rewriting the division of heresy and schism
Jan Damasceński o herezji i schizmie: reinterpretacja pojęć
Autorzy:
Keith, Zachary M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613104.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan z Damaszku
herezja
schizma
John of Damascus
heresy
schism
Opis:
Pisma św. Jana Damasceńskiego dotyczące herezji, a konkretnie teksty przeciwko nestorianom i monofizytom, wykazują staranne przemyślenia, jak cienka jest linia między schizmą i herezją. W tekstach o herezjach, Damasceńczyk stara się odczytać na nowo oddzielenie się niektórych Kościołów jako problem eklezjalny, a nie tylko teologiczny. Jego pisma zamazują granicę między herezją – normalnie pojęciem teologicznym, a schizmą – kościelnym terminem zarezerwowanym powszechnie do faktu oddzielenia się od Kościołów chrześcijańskich. Nauczanie Jana Damasceńskiego przeciw herezjom odpowiada dobrze kulturze florilegiów i kompilacji. Wydaje się, że celem Jana, zwłaszcza w traktacie De haeresibus, jest przyczynić się naukowo w rosnącym świecie antyheretyckich tekstów. Jego pisma dodają do szerokiej listy znanych już herezji, także te, które powstały po Soborze Chalcedońskim. Jednak teksty Jana przeciw herezjom nie są przeznaczone jedynie do zwalczania fałszywych nauk. W niektórych przypadkach, zwłaszcza monofizytyzmu, Damasceńczyk twierdzi, że terminy używane przez ortodoksyjnych (pro-chalcedońskich) i monofizyckich chrześcijan oznaczają to samo. Trzeba czytać Liber de haeresibus w kontekście innych jego pism (np. Contra Jacobitas lub Contra Nestorianos), by określić jego prawdziwy cel. Terminy te mają na celu nie dzielić chrześcijan, bazując tylko na nauczaniu, ale pokazać wzajemne rozumienie obecne w chrystologii, mimo różnego słownictwa. Z właściwym rozumieniem herezji, Jan z Damaszku, jest w stanie zapewnić pełniejszy opis schizm w Kościele swej epoki.
St. John Damascene’s writings on heresies – specifically those texts against Nestorianism and Monophysitism – demonstrate a careful consideration of how thin the line is between schism and heresy. In the texts on heresies, Damascenus endeavors to reread the separation of certain Churches as an ecclesial problem and not only a theological problem. His writings blur the lines between heresy, normally a theological concern, and schism, an ecclesiastical term normally reserved for the separation of Christian Churches. St. John Damascene’s teachings against heresies fit well within the culture of florilegia and compilations. John’s goal, particularly in the De haeresibus, seems to have been to contribute scholarly to the growing world of anti-heretical texts. His texts add to the already large list of known heresies, registering heresies that arose after the council of Chalcedon. Yet John’s texts against heresies are not meant simply to combat false teachings. In some cases, particularly Monophysitism, Damascenus contends that the terms used by orthodox (pro-Chalcedonian) Christians and Monophysite Christians mean the same thing. We must read the Liber de haeresibus in the context of his other writings (e.g. Contra Jacobitas or Contra Nestorianos) in order to determine his true purpose. These definitions aim not to divide Christians based only on teachings, but to show the common understanding present in Christology in spite of different vocabulary. With a proper understanding of heresy, John of Damascus is able to provide a more complete description of the schisms in the Church of his time.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 501-512
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herezje wczesnochrześcijańskie – zagadnienia wprowadzające
Early Christian heresies – introductory issues
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612815.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
herezja
schizma
Ojcowie Kościoła
ortodoksja
doktryna
heresy
schism
Fathers of the Church
orthodoxy
doctrine
Opis:
In the times of the Church Fathers the notion of heresy was related to the false doctrine what became the cause of derogations from the unity of the Church. It was a false tenet about God, hence the Fathers of the Church tried to define not only mistakes created within the Church, but also to develop orthodox doctrine. Due to the vastness of the this subject authors and texts defining heresies were selected. Firstly, attention was drawn on the Greek term a†resij contained in pagan literature and the writings of the New Testament, which allowed to see what was the impact, especially the biblical definition of heresy, on the understanding of the early Christian writers, especially before the first Council of Nice in 325. It was also necessary to ask about the origin of heresy and its characteristics. Fathers affirmed unequivocally that their creation were associated mainly with making the wrong choices. The result of this were incorrect relations of heretics to the truth and to the Church, wrong image of God and abiding in stubbornness. Fathers also attempted to define more precisely the scope of meaning of schism and heresy, which are concepts often used as synonyms.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 7-20
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Varii errores qui ab origine mundi emerserunt”. The semantic scope of the term “heresy” in Philastrius’ of Brescia Diversarum hereseon liber
Varii errores qui ab origine mundi emerserunt. Zakres semantyczny terminu „herezja” w Diversarum hereseon liber Filastriusza z Brescii
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612993.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filastriusz z Brescii
herezja
schizma
wczesnochrześcijańska teologia
Filastrius of Brescia
heresy
schism
early Christian theology
Opis:
Biskup Brescii Filastriusz, autor pierwszego łacińskiego katalogu herezji, napisanego między rokiem 380 a 388, przedstawił wyjątkowo dużą ilość ruchów heterodoksyjnych: 28 w łonie judaizmu i 128 we wczesnym chrześcijaństwie. Był to efekt przypisywania terminowi „herezja” (heresis) szerokiego zakresu semantycznego. Dla Filastriusza termin ten pokrywał się znaczeniowo z terminem „błąd” (error), rozumianym jako jakiekolwiek odejście od uniwersalnej prawdy w dziejach świata, inspirowane przez szatana jako „ojca kłamstwa”, pojawiające się przede wszystkim w judaizmie i w chrześcijaństwie. Wśród poglądów wczesnochrześcijańskich, określonych przez biskupa Brescii terminem „herezja”, można wyróżnić pięć grup. Pierwsza najliczniejsza grupa obejmuje błędne poglądy dotyczące zasadniczych kwestii teologicznych zawartych w regule wiary, takich jak: koncepcja Boga stwórcy i Jezusa Chrystusa zbawiciela. Grupa druga to błędne doktryny antropologiczne, np. kwestionujące zmartwychwstanie ludzkiego ciała lub głoszące pogląd o materialności ludzkiej duszy. Trzecią grupę stanowią poglądy związane z błędną, przesadnie dosłowną interpretacją Pisma Świętego, zwłaszcza ksiąg Starego Testamentu, a także idee kosmologiczne, które nie zgadzają się z opisami zawartymi w Biblii. Czwarta grupa obejmuje postawy moralne, związane ze sposobem życia, opartym na laksyzmie lub rygoryzmie, a także z nieprzestrzeganiem praw kościelnych, ale nie zagrażające podstawowym prawdom wiary chrześcijańskiej. Grupę piątą tworzą ruchy określane przez autorów okresu późnopatrystycznego terminem „schizma” (schisma), którego biskup Brescii w swoim dziele w ogóle nie używa. W traktacie Filastriusza znaczenie terminu „herezja” wykracza poza niezgodność z chrześcijańską regula fidei. Według niego każde wykroczenie – czy to w zakresie nauczania doktrynalnego czy praktyki życiowej, a także odnośnie do rozumienia tekstu Pisma Świętego – zasługuje na miano herezji, ponieważ obraża Boga i Kościół. Nie należy więc różnicować błędów na większe i mniejsze, ale w równym stopniu potępiać je jako postawy skierowane przeciw Bogu jako Ojcu Prawdy.
The bishop of Brescia, Philastrius, author of the first Latin catalogue of heresies, written between 380 and 388, presented in his treaty an extremely large number of heterodox movements: 28 within Judaism and 128 in early Christianity. This comes as a result of a wide understanding of the term heresis. For Philastrius this term was synonymous with the term error, recognized as any deviation from the universal truth in the history of the world, inspired by Satan as “the father of lies”, ocurring primarily in Judaism and Christianity. Among the early Christian views defined by the bishop of Brescia as heresy five groups can be distinguished. The first group includes mainly the erroneous views on fundamental theological questions contained in the rule of faith, such as the concept of a creator God and saviour Jesus Christ. The second set of heresies, closely related with the previous one, contains the erroneous doctrines of anthropology, such as questioning the resurrection of the human body or the view of the materiality of the human soul. The third group includes the views related to the misinterpretation of Scripture, especially exaggerated literal interpretations of the texts of the Old Testament, as well as the cosmological views which do not agree with descriptions contained within the Bible. The fourth group contains the moral issues related to the based on laxism or rigorism way of life, as well as to the attitude of lack of deference to the laws of the Church, but non-threatening the primary truths of the Christian faith. The fifth group of heresies includes the movements defined by the authors of the late patristic period as a schizm, while the term schisma is not at all used by the bishop of Brescia in his work. The semantic scope of the term heresis in Philastrius’ treaty went beyond the noncompliance with the regula fidei. According to the bishop of Brescia each offense – whether in doctrinal teaching or practice of life, as well as with regard to the understanding of the text of Scripture – is a heresy because it offends God and the Church. Therefore, in Philastrius opinion one should not differentiate between superior and minor error, but equally condemn them as attitudes directed against God as the Father of Truth.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 315-325
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsza wyprawa krzyżowa i jej następstwa
The First Crusade and its result
Autorzy:
Doroszkiewicz, Warsonofiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420406.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Bóg
krucjata
Frankowie
papież
Konstantynopol
Wschód
Zachód
Anatolia
schizma
God
crusade
Franks
Pope
Constantinople
East
West
schism
Opis:
Wyprawy krzyżowe były pierwszą okolicznością dla pokazania różnic kulturowo religijnych które dzieliły zgermanizowany Zachód od wschodniorzymskiego Wschodu. Cesarzowi Aleksemu przypadła w udziale sposobność zapoznania się z mentalnością i prowadzeniem się ludzi o pochodzeniu germańskim spod znaku krzyża. Co prawda wschodniorzymskie Imperium potrzebowało militarnej pomocy ale nie w formie gwałtów morderstw i okradania bezbronnych ludzi. Wyprawy krzyżowe doprowadziły do powstania antagonizmów pomiędzy chrześcijaństwem a Islamem, które trwają do dnia dzisiejszego.
The Crusades were the first circumstance to demonstrate the cultural religious differences that divided the Germanized West from the Byzantine East. The barbarization of the West had ushered in a feudal military society which sought to justify its habitual pasttime. The Germanic code of civalry gave preeminence to the military hero; in this regard, the papacy itself was barbarized; there was nothing more disconcerning to the Christian of the Byzantine empire than the papal warfere and the idea of Crusade. The Byzantines, in contrast, did not consider death in battle glorious; nor did they they believe that being killed in the field by the infidel was martyrdom. The canons of the Orthodox Church stated that any one guilty of kiling in war must refrain for three years from taking Holy Communion as a necessary sign of true repentance.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 121-126
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura jedności eklezjalnej a wydarzenia roku 1054
The Nature of Ecclesiastic Unity and the Events of 1054
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420338.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Historia Kościelna
Prawosławie
eklezjologia
Wielka Schizma Wschodnia
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój. Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jedności kościelnej jednak nic nie jest w stanie naruszyć…
This article is supplementary in nature and was not written to give a narrative presentation of the well-known events of the Schism between the East and West, but rather, with the assistance of several remarks and little known details, to enable a new dimension of reflection and discussion on the issues mentioned in this work. In modern historiography, the events of 1054 are treated as an absolute end to the “period of the indivisible unity of the Church.” The objective of this article is to reflect on the quality of this unity and the ascertainment that the events described can be acknowledged as a consequence of tendencies already present. On the other hand, the author demonstrates that Church unity is not a lack of separatist tendencies, but that they are not able to destroy one of the most important signs of ecclesiastical reality – unity. This unity situates the Church in the Divine plan of salvation, thus making it independent of human decisions, disagreements and pride. A reflection on unity, based on biblical and patristic analysis, also allows us to relate to the events of 1054 in a different manner. Their “schismatic” character, in the light of texts written at the time, rather appears as a heated discussion, in which both interested sides desire to respond to the challenges of their era in cooperation. It was, after all, the great epoch of the Gregorian reforms in the Roman Catholic Church, the “theological Byzantine golden age” and theology that ensured appropriate development. Therefore, it might be better to treat the “Schism” simply as a division, and in the harsh declarations made by the hierarchs as an expression of care for an appropriate shape of the Church, particularly in the context of the Normans, who were an emerging power and the increasing tendencies of Caesaropapism. The author does not hide in the conclusion that in the “golden age of Byzantium” the first and most important crack appeared, however, nothing was able to break the unity of the Church…
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 9-20
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces o obrazę papieża Urbana VI w świetle historiografii
The trial for insulting Pope Urban VI in the light of historiography
Autorzy:
Kaleta, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545174.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Urban VI
papież
Wawrzyniec z Gołaczów
Wielka schizma zachodnia
obraza
the Pope
Wawrzyniec Of Gołaczów
Great Western Schism.
offending
Opis:
Urban VI był bezkompromisowym papieżem. Doprowadziło to go do skrajnej niepopularności w samym Rzymie. Również jeden z polskich duchownych począł znieważać papieża, że aż został za to aresztowany. W historiografii polskiej owa sprawa nie doczekała się może sporej literatury, ale za to widać doskonale na niej kolejne „warstwy historiografii”, które przez lata rodziła się w umysłach uczonych. W niniejszym szkicu chciałbym odróżnić fakty źródłowe od historiografii, porównując dokument mówiący o tym zdarzenia z dziełami historyków
Urban VI was one of the most adamant popes, which caused his unpopularity in Rome. Polish historiography mentions a Polish priest who was arrested for insulting Urban. Through this case, despite its awakening little interest, the subsequent layers of Polish historiography can be detected, showing the historians’ opinion. In this paper, I would like to focus on distinguishing facts from historiography and comparing primary and secondary sources.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 99-110
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rosyjska Stara Cerkiew Chrystusa Hierarchii Białokrynickiej” – jurysdykcja „biskupa” Alimpiusza (Wierbickiego): historia powstania i stan obecny
The Russian Ancient Orthodox Church of Christ of the Belokrinitskaya Hierarchy” – the jurisdiction of “bishop
«Российская Древлеправославная церковь Христова Белокриницкой иерархии» – юрисдикции «епископа» Алимпия (Вербицкого): история возникновения и современное состояние
Autorzy:
Bočkov, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912806.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Алимпий (Вербицкий)
старообрядчество
раскол
неканонические юрисдикции
Alimpiy (Verbitsky)
Old Believers
schism
non-canonical jurisdictions
Alimpiusz (Wierbicki)
staroobrzędowcy
schizma
jurysdykcje niekanoniczne
Opis:
Artykuł opowiada o historii powstania małej jurysdykcji staroobrzędowców, która pojawiła się w 2010 roku na tle zawirowań administracyjnych i kryzysu wewnątrz Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej. Niewielka grupa wiernych, zjednoczona przez biskupa staroobrzędowca Alimpiusza (Wierbickiego), nadal istnieje i prowadzi swoją działalność religijną na terenie Rosji i Ukrainy. Jest ona również obecna w Internecie.
The article tells about the history of the emergence of a small Old Believer jurisdiction that emerged in 2010 against the background of administrative turmoil and crisis within the Russian Orthodox Old Believer Church. A small group of believers, united by the Old Believer Bishop Alimpiy (Verbitsky), still exists and conducts its religious activities on the territory of Russia and Ukraine. It is also represented on the Internet.
В статье рассказывается о истории возникновения малочисленной старообрядческой юрисдикции, появившейся в 2010 году на фоне административных нестроений и кризиса внутри Русской православной старообрядческой церкви. Незначительная группа верующих, объединенных старообрядческим епископом Алимпием (Вербицким), и в настоящее время существует и ведет свою религиозную деятельность на территории России и Украины. Она также представлена и в сети «интернет».
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 63-67
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea unii kościelnej czy jedności Kościoła? O polisemantyczności dyskursu w polsko-ruskiej polemice religijnej w dawnej Rzeczypospolitej (2 poł. XVI-XVII w.)
The Concept of Church Union or Church Unity? On the Polysemantic Nature of Discourse in the Polish-Ruthenian Religious Polemics in the Polish-Lithuanian Commonwealth (2nd half of the 16th-17th Century)
Autorzy:
Stradomski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52436905.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
literatura religijna
polemika religijna
eklezjologia
schizma kościelna
unia brzeska
religious literature
religious polemics
ecclesiology
Church schism
The Union of Brest
Opis:
Kontrowersje dotyczące proklamacji i skutków unii brzeskiej (1596) znalazły odbicie w bogatej literaturze historycznej, polemicznej i religijnej, jaka powstała na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów na przestrzeni kilkunastu dziesięcioleci (2. poł. XVI-XVII w.). Gorący spór toczył się pomiędzy przedstawicielami Kościoła rzymskokatolickiego, greckokatolickiego oraz prawosławnego. W artykule zwrócono uwagę na posługiwanie się przez każdą ze stron tego religijno-politycznego konfliktu podobnymi argumentami, którym jednakże podstawiano różne znaczenia w zależności od odmiennych perspektyw eklezjologicznych i historyczno-kulturowych autorów wypowiedzi. W ten sposób polemika religijna stała się w praktyce dyskusją skierowaną w stronę utrwalania stanowiska przedstawicieli własnego obozu, a nie pozyskiwania zwolenników ze strony przeciwnej.
Controversies regarding the proclamation and the consequences of the Union of Brest (1596) were reflected in extensive historical, polemical and religious literature that was created in the Commonwealth of Both Nations over several decades (2nd half of the 16th-17th century). There was a heated dispute between the representatives of the Roman Catholic, Greek Catholic and Orthodox Churches. The article highlights the use of similar arguments by each of the parties to this religious-political conflict which, however, were given different meanings depending on various ecclesiological, historical and cultural perspectives of the authors of a statement. Thus, in practice, religious polemics became a discussion aimed at strengthening the position of representatives of one’s own party, instead gaining supporters among opponents.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2021, XVII; 9-31
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Hus – prekursor reformacji XVI wieku
Jan Hus – Precursor of the 16th Century Reformation
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595458.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
autorytet
Jan Hus
Kościół
Pismo Święte
predestynacja
reformacja
schizma
sobór w Konstancji
authority
Church
Scripture
predestination
reformation
schism
Council of Constance
Opis:
The problem being discussed in the article has been developed from two points. The first point contains the description of the historical background of Hus’s life and activity: biographical data, aptitude of Hus to the schism in the Church, to the political and social situation in Bohemia as well as the Council of Constance. In the second point the main reformist postulates over Hus’s theology which is presented as: the understanding of the authority of sources of faith – especially the authority of the Scripture, teachings about the Church and predestination, finally teachings about papacy.
Problem artykułu został rozwinięty w dwóch punktach. W punkcie pierwszym ukazano tło historyczne życia i działalności Jana Husa: dane biograficzne, stosunek Husa do schizmy w Kościele, do sytuacji politycznej i społecznej w Czechach oraz sobór w Konstancji. W punkcie drugim przedstawiono główne reformatorskie postulaty teologii Jana Husa: rozumienie autorytetu źródeł wiary – zwłaszcza autorytetu Pisma Świętego, naukę o Kościele i predestynacji oraz nauczanie o papiestwie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 11-27
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje schizmy kościelnej w Gądkowie Wielkim w latach 1963-1968
Ecclesiastical Schism in the Town of Gądków Wielki
Autorzy:
Śmierzchalski-Wachocz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339879.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
schizma kościelna
Gądków Wielki
zbuntowany kapłan
kapłani kurialni
Wydział do Spraw Wyznań w Zielonej Górze
gądkowski eksperyment
Church schism
Gadków Wielki
rebellious priest
Curia priests
Department of Religious Affairs in Zielona Góra
Gądków experiment
Opis:
In the period between 1963 and 1968 there was an “Independent Autonomous Roman- Catholic Parish” under the protection of State authorities in Zielona Góra as well as security service. The initiator of this schismatic parish was Father Czesław Szczukowski, who was appointed vicar-adiutor by the Curia in 1963, thus superseding the former, unpopular parish priest Fr Barański. However, the popularity and conflicts with the former parish priest led to his dismissal. Fr Szczukowski could not come to terms with this fact and he caused a split in the congregation of the Gądków parish. The local communistic government took advantage of the resulting situation and, with the help of security services, initiated the creation of an “Independent Autonomous Roman-Catholic Parish” in Gądków Wielki in 1963, which was registered and maintained on the initiative of Department of Religious Affairs of the Voivodship National Council in Zielona Góra in cooperation with the regional security office and the governing Workers’ Party. Yet the eagerness and imagination of the priests delegated by the Gorzów Curia and their initiatives which went beyond the normal scope of parish ministry as well as problems with the morality of the rebellious clergymen all led to a slow decline of the schismatic parish. All actions of the communist authorities in order to maintain the schism were fruitless, especially that the very initiator, Fr Szczukowski, entered into a civil marriage, distanced himself from the schism and reconciled with the Catholic Church, baptizing his child, yet being subject to ecclesiastical penalties as a suspended priest. Eventually in May 1968, the “Gądków experiment” failed and the faithful reunited with the Roman-Catholic Church. Father Szczukowski permanently joined his life with Cornelia Twarda, raising their offspring and regretting his acts of the past, trying to do penance for them by lending help to the Church and the Gorzów clergy.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2010, 2; 167-188
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje schizmy pryscyliańskiej (370-385). Dramatyczna likwidacja pryscylianizmu
The history of priscillian schism (370-385). The dramatic elimination of priscillianism
Autorzy:
Sordyl, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613076.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
schizma pryscyliańska
synod w Saragossie
podróż pryscylian do Rzymu i Mediolanu
proces w Trewirze
śmierć Pryscyliana i jego uczniów
Priscillian schism
synod of Saragossa
Priscillains’ journey from Rome to Milan
the trial in Trier
the death of Priscillan and his followers
Opis:
Priscillianism was a serious problem for the church in Spain from the second half of IV century till the end of VI century. In this article there has been discussed the beginning and the development of Priscillian schism and its dramatic consequences for Priscillian himself, his followers and the ancient church. Heterodox trend in Priscillian doctrine, immorality of this community’s life, as well as the errors of the church people and the imperial authority in solving Priscillian controversy have been shown. The first two stages of Priscillian schism have been analysed: the first one starting from Priscillian’s speech in the synod in Saragossa (380), and the second one from the above mentioned synod till Priscillian’s trial and execution (385). The reasons for Priscilllian’s execution and the reaction to his death, both in Christian and pagan world, have been presented.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 317-327
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies