Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sawa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1943-1945
    Organization and functioning of the Orthodox ministry in the Polish Army in the West in the years
    Autorzy:
    Pyczel, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913319.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    bishop
    Sawa
    Orthodox Christianity
    biskup
    prawosławie
    Opis:
    W 1943 r. doszło do istotnej zmiany w dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego. Funkcję tą objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow). Uznawano go za jedynego hierarchę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawał wierny zasadom autokefalii. Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momencie niezastąpione. Okres pełnienia przez biskupa Sawę funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej Brytanii i kontynencie przyczynił się do rozwoju duszpasterstwa tego wyznania. Sprostał powierzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne. Już po wojnie, biskup Sawa został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jako wojskowy biskup prawosławny dał się poznać jako gorliwy patriota i niestrudzony duszpasterz, który starał się otoczyć należytą opieką duchową wszystkich polskich żołnierzy. Celem poniższego artykułu było przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, okoliczności w jakich podjęto decyzję o mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działań i trudności, które musiał pokonać podczas swojej posługi.
    In 1943 significant change occurred in the history of the Orthodox military pastoral ministry in the Polish Armed Forces in the West. It was related to the appointment of a military Orthodox bishop. This function was taken over by the former Bishop of Grodno-Nowogrodek Sawa (Sovetov). He was considered to be the only hierarch of the Polish Autocephalous Orthodox Church, which remained faithful to the principles of autocephaly. His efforts to defend the independence of Polish Orthodoxy were indispensable at the time. The period during which Bishop Sawa performed the function of military Orthodox bishop in Great Britain and on the continent contributed to the development of this religion’s ministry. He rose to the tasks entrusted to him, which was appreciated by the military and political authorities. Shortly after the war, Bishop Sawa was awarded, among others, with the Gold Cross of Merit with Swords. As a military Orthodox bishop he proved himself as a zealous patriot and tireless priest who tried to provide proper spiritual care to all Polish soldiers. The purpose of the following article is to present the selection process of a military Orthodox priest in the Polish Armed Forces in the West, the circumstances in which the decision was made to appoint Bishop Sawa, his actions and the difficulties he had to overcome during his ministry.
    Źródło:
    ELPIS; 2020, 22; 9-15
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Национальные святые в календаре Сербской Церкви (по средневековым источникам)
    National saints in the calendar of the Serbian Church (according to the medieval sources)
    Autorzy:
    Суботин-Голубович, Татьяна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171315.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Supraska
    Tematy:
    kanonizacja
    kalendarz
    kult
    liturgia
    św. Sawa Serbski
    mineja
    Srbljak
    Opis:
    From the very beginning of the 13th century medieval Serbia moved towards making “national” saints of its own. Emancipation of Serbian church and gaining of autocephaly (1217) gave a strong impulse towards that goal. First national Serbian saint was Stephen Nemanja, founder of the dynasty that has ruled medieval Serbia for almost two centuries. We have taken into consideration the period up to the mid 15th century i.e. till the moment when independent Serbian state ceased to exist. During that period eighteen persons were proclaimed saints, among them rulers (kings, dukes and tsars), archbishops, hermits, amongst them only one woman. Most popular among them, according to the medieval sources, were Nemanja himself, his son Rastko – Saint Sabba (first archbishop of the Serbian autocephalous church) and Saint Arsenios, successor of St Sabba. Such a conclusion can be drawn upon the numerous preserved copies of the church services composed to honor them. Some of the Serbian cults were established under the influence of political issues. Some of the services (eg. to archbishop Nicodemus or patriarch Ephrem) are extremely rare, preserved in small number of copies. Services (akolоuthiai) and Vita of Serbian saints that were imported into the official calendar of the Serbian church during the medieval period are being, from the end of the 15th century, collected in the miscellanea named Srbljak eg. manuscript № 479 from the Chilandar monastery or № 18 from the National Library of Serbia.
    Źródło:
    Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 37-48
    2082-9299
    Pojawia się w:
    Latopisy Akademii Supraskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórczość fortepianowa Mariana Sawy
    Marian Sawa’s piano music
    Autorzy:
    Łukaszewski, Marcin Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495044.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Marian Sawa
    Mazurka
    Study
    piano music
    carol
    neoclassicism
    sacred music
    folklore
    Opis:
    Marian Sawa (1937-2005), composer, organist, improviser and pedagogue, owes his reputation primarily to his prolific organ output (over 200 works for organ solo, including five concertos), choral music (several dozen compositions) and vocal-instrumental sacred music. Pride of place goes to Droga Krzyżowa (The Way of the Cross), Missa claromontana and works for organ: Witraże (Stained-glass), Ecce lignum crucis and Hymnus in honorem sancti Petri et Pauli. Works for piano are modest in number, less known and rather rarely performed but they are hardly of a marginal character. Marian Sawa’s piano output comprises a dozen or so pieces of diverse genres and styles. The earliest compositions, dating from Sawa’s studies at the State Higher School of Music in Warsaw, include Four Etudes, a cycle of Variations and the Prelude and Fugue, all in the neo-Classical style (1966-67). In the etudes the composer explored several problems, such as the technique of double stops and octaves. The later Toccata (1970) and Stylized Prelude (1975) are, by and large, the continuation of the same style. In the Toccata one can notice the genre’s characteristic features including the motoric drive, a sense of mobility and the repetitiveness of notes (similar effects can be found in toccatas by such composers as Bolesław Woytowicz and Sławomir Czarnecki). Sawa’s most interesting piano works date from the 1980s and 1990s, Scherzino (1983) and Four Mazurkas (1993/94) being the most frequently-performed pieces. Sawa’s output also includes compositions which draw freely on the sonata form: Sonatę Ha-Fis (Sonata B-Fsharp) for keyboard instruments (1995, the title refers to the two opening notes), Sonatina for harpsichord, piano or organ (1995) and arrangements of Polish Christmas carols. One of Sawa’s most spectacular pieces is the Fugue-Bolero for two pianos (1996), which is an arrangement of his earlier, highly popular version for organ. Three idioms can be distinguished in Sawa’s piano music: dance/folk, motoric/toccata and sacred. The first employs the dance forms popular in Polish folk music (mazurek, oberek, krakowiak), the rhythm pattern of the ‘mazur’ and bourdon fifths. The main features of the second idiom are the figurative texture, virtuosity, a sense of mobility and, in the majority of works (including those from the 1990s), references to the neo-Classical style. The sacred idiom manifests itself in the use of quotations from church songs. For example, in the Third Mazurka (1993) it is a quotation from the Polish church song to St Joseph, while the musical material of the Three Elegies (1995) is based on the religious song Ja wiem, w kogo ja wierzę / I know in whom I believe. These works are also renowned for their specific mood of meditation and contemplation, creating an aura of spiritual music. The arrangements of Polish Christmas carols also belong to this group (Four Christmas Carols for piano / four hands, 2003; Kolędowe granie / Playing the carols, 2004).
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 29; 317-335
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Żywot św. Sawy” Teodozjusza Chilandarskiego, jako źródło do dziejów Streza, władcy Proseku
    “Life of St. Sava” by Theodosius of Chilandar as a historical source on Strez, the ruler of Prosek
    Autorzy:
    Wolski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909903.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Saint Sava
    Theodosius of Chilandar
    Strez
    Prosek
    Św. Sawa
    Teodozjusz Chilandarski
    Opis:
    The late XII and the early XIII c. were a period of important political changes on the Balkan Peninsula. Strez (1207-1214) was one of the local rulers which emerged in the mountain regions of the central Balkans in that time. We know the outline of his life from the sources such as: “Life of St. Symeon” by Stefan the First-Crowned, “Life of St. Sava” by Domentijan, “Life of St. Sava” by Theodosius of Chilandar and the letter of the Latin Emperor Henry from the January of 1212 or 1213. The paper presented here is divided into two parts. In the first part the Author presents the sources mentioned above and discusses major problems concerning their interpretation: the chronology of Strez’s life, territorial extent of his state, relations with the neighbor countries and circumstances surrounding his death. The second part comprises translation of the excerpt about Strez from the “Life of St. Sava” by Theodosius of Chilandar
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 51-69
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Chilindaru w historii atoskiego monastycyzmu
    A Role of Chilendar in the history of athonite monasticism
    Autorzy:
    Doroszkiewicz, Warsonofiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420232.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Atos
    Cerkiew
    Serbia
    monaster
    św. Sawa
    mnisi
    Athos
    Church
    monastery
    St. Sava
    monks
    Opis:
    Los Serbii od tysiąca lat związany jest z atoskim monasterem Chilandar. Sam monaster do momentu przejęcia przez Serbów istniał już od dwustu lat jednakże w 1198 roku został oficjalnie przekazany przez cesarza bizantyńskiego Aleksego III Angelosa, serbskiemu królowi Stefanowi Nemanii (przyjął mnisze imię Symeon) oraz jego synowi Rastko, który przyjął na Atosie mnisze imię Sawa. Ci dwaj późniejsi święci Cerkwi serbskiej przeszedłszy na Atosie przez wszystkie stopnie życia monastycznego sprawili, że monaster Chilendar stał się centrum życia kulturowo – duchowego, jak również i politycznego czasach niewoli osmańskiej. To tutaj na tle przepięknej atoskiej przyrody w klimacie modlitwy i zaciszu bogatych zbiorów chilendarskiej biblioteki, najwybitniejsze autorytety zarówno duchowne jak i świeckie otrzymały przygotowanie dla pracy zarówno misyjnej jak i politycznej co było bardzo istotne w szczególności w czasach pięćset letniej niewoli tureckiej. Wszelką pomoc przychodzącą z zewnątrz, okupowanej Serbii jak również z prawosławnej Rosji i rumuńsko-mołdawskich możnowładców chilendarscy ojcowie dzielili pomiędzy wszystkie potrzebujące atoskie monastery nie bacząc na pochodzenie etniczne ich mnichów. Te małe sumy przeznaczane było do opłacania drakońskich podatków i renowacji podupadających atoskich monasterów. Po uzyskaniu niepodległości Serbia po okresie pięćsetletniego polityczno-kulturowo- religijnego niebytu musiała utorować sobie drogę do odnalezienia się w nowej europejskiej rzeczywistości. Również los Chilendaru nie pozostał obojętny dla formułującej się na od nowa serbskiej państwowości. Monaster zapełnił się na nowo serbskimi mnichami. Odbudowywali oni nie tylko struktury życia monastycznego ale kładli podwaliny dla dalszego duchowo-kulturalnego rozwoju wyzwolonej z islamskiej niewoli swojej serbskiej ojczyzny.
    The very destiny of Serbia has been connected with the athonite monastery Chilendar since thousand year. Monastery Chilendar since being accepted by the Serbian king had existed for 200 years before as a simple athonite monastery. However in 1198 it was officially given by the byzantine emperor Aleksios III Angelos to the Serbian king Stefan Nemania (his monastic name was Simeon) and his son duke Rastko who later became monk Sava. Those two saints of the Serbian Orthodox Church caused that monastery Chilendar had become the very center of the spiritual and cultural life of the Serbian state and political life during the osman slavery as well. Here in the climate of beautiful athonite nature, in the climate of prayer and in the shelter of the reach collection of libraries. Many of Serbian outstanding personalities received here spiritual and secular training needed for the mission and political work during years of the ottoman slavery. The very help coming from orthodox Russia and Romanian and Moldavian nobility, fathers of Chilendar sheared to the all athonite monasteries being in need regardless of ethnic descend of monks. Those little sums were directed to pay large taxes and renovations of monasteries that were in very bed state. After 500 period of the political-cultural and religious non-existence, Serbia paved the way for new European reality. Also the fate of the Chilendar had not remain neutral for the reconstructed new Serbian state. Once more monastery was filled up the serbian monks. That had rebuild the structures of the monastic life and created the very base for the further development of liberated from the Islamic slavery their Serbian country.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 53-58
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Topos romano‑frankoński na przykładzie „Missa Claromontana” (2005) na chór, organy i kotły Mariana Sawy
    Autorzy:
    Sławecki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669085.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Second Vatican Council
    topos Romano¬ Frankish
    gregorian Chant fondamento
    Marian Sawa
    Missa Claromontana
    word and music
    sacrum
    topos romano‑frankoński
    Opis:
    Missa Claromontana is the last work of Marian Sawa. Perfectly adapted to the liturgy respects its size, formally and stylistically consistent confirms the topical nature of the musical culture of the Western Church. One senses in it all kinds of cultural community with Gregorian chant: idiom, inspiration and fondamento. Composers tools are full of deliberate references to past ages, which is the best guarantee of true authenticity of sacred music. Sawa grew up on the Gregorian chant, which was an integral part of the liturgy before Vatican II. He managed to capture the intimate relationship of music with the word. During listening to the work has a constant feeling that the word determines the music, subjecting him to all the parameters of a musical work. Missa Claromontana is not only an important part of the heritage the composer, but is one of the most outstanding achievements of Polish sacred music of the XXI century.
    Missa Claromontana jest ostatnim dziełem Mariana Sawy. Doskonale dostosowana do liturgii, respektuje jej rozmiary, a formalnie i stylistycznie spójna – potwierdza topiczny charakter kultury muzycznej Kościoła zachodniego. Wyczuwa się w niej wszystkie rodzaje wspólnoty kulturowej ze śpiewem gregoriańskim: idiom, inspiracje i fondamento. Warsztat kompozytora obfituje w celowe nawiązania do wieków minionych, co jest najlepszą gwarancją prawdziwej autentyczności muzyki sakralnej. Sawa wychował się na śpiewie gregoriańskim, który był nieodłączną częścią liturgii przed Soborem Watykańskim II. Udało mu się uchwycić intymny związek muzyki ze słowem. Słuchając utworu, ma się nieustanne wrażenie, że słowo tę muzykę determinuje, podporządkowując mu wszystkie parametry dzieła muzycznego. Missa Claromontana jest nie tylko ważnym elementem spuścizny kompozytora, ale należy do grona najwybitniejszych osiągnięć polskiej sakralnej XXI w.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2017, 15
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kiedy i gdzie została wystawiona Chilandarska povelja Stefana Nemanjicia?
    When and Where Was the Charter for Hilandar of Stephen Nemanjić Given?
    Autorzy:
    Szefliński, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910106.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Stephen Nemanjić
    charter
    Hilandar monastery
    Vukan Nemanjić
    Sava Nemanjić
    hierophany
    St Symeon
    Serbia
    Stefan Nemanjić
    przywilej
    monaster Chilandar
    Sawa Nemanjić
    hierofania
    św. Symeon
    Opis:
    Tak zwana Druga chilandarska povelja Stefana Nemanjicia jest jednym z najstarszych serbskich dokumentów zachowanych do naszych czasów. Jest ona opatrzona datą 29 IX, ale bez żadnego roku ani indykcji. Od publikacji artykułu Aleksandara Solovjeva w 1925 r. powszechnie przyjmowano, że przywilej został wystawiony przed 1202 r., ponieważ Stefan Nemanjić mógł nazwać siebie zięciem cesarza Aleksego III Angelosa jedynie przed rozwodem z Eudoksją Angeliną. Jednak w 2010 r. Đorđe Bubalo zauważył, że dwie późniejsze inskrypcje – odkryte po badaniach Solovjeva – również podkreślają powiązania rodzinne pomiędzy dynastią Nemanjiciów a Aleksym, więc argument Solovjeva nie może zostać utrzymany. Z tego powodu Bubalo ponownie przeanalizował przywilej i zaproponował nowe datowanie – na lata 1207-1208. Jednak jeden z jego argumentów – Druga chilandarska povelja wykorzystana przez Sawę przy pisaniu Żywota błogosławionego Symeona – stracił swoją siłę, gdyż taki związek pomiędzy tekstami został zakwestionowany w najnowszych badaniach. Z tego powodu celem niniejszego artykułu jest dostarczenie nowej analizy Drugiej chilandarskiej povelji skoncentrowanej na tym, kiedy i (po raz pierwszy) gdzie dokument został wystawiony. W konkluzji stwierdzono, że miało to miejsce po hierofanii św. Symeona – najprawdopodobniej 29 IX 1210 r. w Chilandarze.
    The so-called Second Charter for Hilandar given by Stephen Nemanjić is one of the oldest Serbian documents that preserved to our times. It dates itself on 29th September, but without any year or indiction. Since the publishing of Aleksandar Solovjev's paper in 1925 it had been commonly accepted that the charter was given before 1202 because Stephen Nemanjić could name himself the son-in-law of emperor Alexios III Angelos only before the divorce with Eudokia Angelina. However, in 2010 Đorđe Bubalo has noticed that two later inscriptions – discovered after Solovjev's research – also emphasizes family connections between Nemanjić dynasty and Alexios, so the argument used by Solovjev cannot be held. Therefore, Bubalo has reanalysed the charter and suggested a new dating – to 1207-1208. However, one of his arguments – the Second Charter for Hilandar was used by Sava Nemanjić when writing the Life of Blessed Symeon – has lost its strength as such a relation between these texts is questioned in the newest research. Therefore, the objective of the hereby paper is to provide a new analysis of the Second Charter for Hilandar focused on when and (for the first time) where the document was given. The conclusion is that it happened after the hierophany of St Symeon – most probably on 29th September 1210 in the Hilandar monastery.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 93-104
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies