Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Samaritan Woman" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Specyfika dialogów w Ewangelii św. Jana na przykładzie dialogu z Samarytanką
    Spezifikum der Dialoge im Johannesevangelium am Beispiel des Dialogs mit der Samariterin
    Specifics of the dialogues in the Gospel of John the example of the dialogue with the Samaritan woman
    Autorzy:
    Ziaja, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578697.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Jesus
    Gospel of John
    dialogues
    Samaritan woman
    Opis:
    An original feature of the style of the Fourth Gospel are dialogues in which Jesus introduces the content of his teaching. The dialogues represent the majority of the content of John‘s Gospel (60%). Among the so-called large dialogues are texts: 3,1-21 (Dialogue with Nicodemus); 4,5-42 (Dialogue with the Samaritan; 5,16-47 (Jesus power of God); 6,22-59 (Eucharistic speech); 7,1-8,59 (Jesus working in Jerusalem in the octave of the Feast of Tabernacles); 9,1-39 (The Healing of a Blind Born); 10,1-18 (The Good Shepherd); 10,22-39 (Christ One with the Father); 11,17-27 (Jesus Dialogue with Martha); 12,20-39 (The Time of the Son of Man); 13,1-17,26 (The Farewell Speech - in it the dialogues with Thomas, Philip, Judas, not Iscariot, with the disciples). The characteristic feature of the dialogues of the fourth Gospel is misunderstandings in the relation of Jesus – listener. When Jesus says a sentence, the listeners do not understand his intention and they do not understand the meaning of Jesus‘ statement. Only in another part of the dialogue, in which the dialogue becomes a monologue, does Jesus reveal the true meaning of his statement. In the article the dialogue with the Samaritan J 4,1-26 was analysed according to the following structure:The characteristics of the dialogue partner and information about the place and time (J 4,19);Jesus These (J 4:10); the misunderstanding of Jesus‘ statement (J 4:11-12);Jesus explanation (J 4:13-14);the misunderstanding of Jesus‘ explanation (J 4:15);further explanations (J 4,16-26);the dialogue partner disappears, the dialogue merges into Jesus‘ speech (J 4:27-42).
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2016, 20; 107-121
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz jako metafora. Hermeneutyczne ujęcie obrazu „Chrystus i Samarytanka” Jacka Malczewskiego (1912)
    An Image as a Metaphor. A Hermeneutic Reading of Jacek Malczewski’s Painting “Christ and the Samaritan Woman” (1912)
    Autorzy:
    Haake, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23352233.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jacek Malczewski
    Christ and the Samaritan woman
    metaphor
    hermeneutics
    Chrystus i Samarytanka
    metafora
    hermeneutyka
    Opis:
    Celem tekstu jest rozpoznanie możliwości wykorzystania dorobku hermeneutyki historyczno-artystycznej w interpretacji obrazu Jacka Malczewskiego Chrystus i Samarytanka z 1912 r. Obraz jest ostatnim z serii czterech dzieł poświęconych tej zaczerpniętej z Ewangelii św. Jana opowieści, wykonanych w latach 1909–1912. We wszystkich wersjach Malczewski nadał postaci Chrystusa własne rysy, natomiast Samarytance użyczył oblicza Marii Balowej, swojej kochanki. U współczesnych artyście obrazy te budziły na ogół niezrozumienie. Z czasem próbowano je interpretować na rozmaite sposoby. Ostatnio rozpowszechnił się pogląd, że są one formą „spowiedzi artysty” i należy je czytać według klucza biograficznego. Wyjaśnienie to abstrahuje jednak od wizualnej struktury dzieła, na badaniu której skoncentrowana jest hermeneutyka. Podjęta w studium analiza tej struktury doprowadziła do konkluzji, że obraz Malczewskiego jest nowatorską wizualizacją metafory biblijnej, którą posługuje się Chrystus w rozmowie z Samarytanką, przyrównując siebie do naczynia z wodą.
    The aim of the text is to assess the possibility of using the achievements of art-historical hermeneutics in the interpretation of Jacek Malczewski’s painting Christ and the Samaritan Woman (1912). The painting is the last in a series of four works devoted to the story from the Gospel of St. John, which Malczewski executed between 1909 and 1912. In all the versions, Malczewski gave Christ his own features, while the Samaritan woman had the face of Maria Bal, his mistress. Malczewski’s contemporaries generally misunderstood these paintings. Over time, attempts were made to interpret them in various ways. The view that has recently become widespread is that they were a form of an “artist’s confession” and should be read according to a biographical key. However, this explanation ignores the visual structure of the work, which is the focus of hermeneutics. The analysis of this structure undertaken in the current essay has led to the conclusion that Malczewski’s painting is an innovative visualisation of the biblical metaphor used by Christ in his conversation with the Samaritan woman, comparing himself to a vessel of water.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 4; 69-82
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jesus and the Woman of Samaria (John 4:7b–15). From the Heritage of Tradition to the Mystery of Faith
    Autorzy:
    Kot, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178748.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    john 4:1–42
    samaritan woman
    targum
    jacob’s well
    living water
    samaria
    messiah
    Opis:
    The dialogue between Jesus and the woman of Samaria, which is related in detail by the author of the fourth gospel, focuses on the sign of Jacob’s well and the living water in its first part (4:7b–15). The climax of this section combines the well, the gift of God and the identity of Jesus. By way of allusion, Jesus leads the woman to the recognition of His person’s mystery. If readers wish to comprehend the meaning of this conduct, they cannot limit themselves only to the biblical story of the patriarch Jacob. They must consider the Targum traditions. Only thus is it possible to understand how a woman of Samaria could recognize the mystery of Jesus, a Jew. Setting the story in the cultural context sheds light on the author’s intentions behind the inclusion of the narrative of 4:1–42 in Corpus Johanneum. This is important in relation to the land of Samaria which was then inhabited by people who varied in terms of ethnicity and religion. The woman whom Jesus met at Jacob’s well is described in such a way as to represent all Samaritans: descendants of proto-Samaritans and immigrant heathens. All of them were invited to draw from the source of salvation opened up by Jesus Christ.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2020, 10, 4; 615-636
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kobiety głoszące Ewangelię w Nowym Testamencie
    Women Proclaiming the Gospel in the New Testament
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430808.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    przepowiadanie
    Maria Magdalena
    Samarytanka
    Pryska
    Flp 4, 2–3
    preaching
    Mary Magdalene
    Samaritan woman
    Prisca
    Philippians 4:2–3
    Opis:
    Artykuł prezentuje charakteryzację kobiet, które w Nowym Testamencie określone są explicite lub implicite jako głosicielki Ewangelii: (1) Maria Magdalena i inne kobiety przy grobie Jezusa; (2) kobieta samarytańska w J 4, 4–42; (3) Pryska/Pryscylla; (4) Ewodia i Syntyche z Flp 4, 2–3. Artykuł zwraca uwagę na historyczny i teologiczny kontekst ich działalności oraz definiuje treść i przedmiot ich  głoszenia, czyli Ewangelię. W prezentacji każdej z kobiet lub grupy kobiet wskazano na najważniejsze problemy egzegetyczne i współczesne próby ich rozwiązania.
    This article presents a characterization of several women identified in the New Testament, either explicitly or implicitly, as preachers of the Gospel: (1) Mary Magdalene and the other women at the tomb of Jesus; (2) the Samaritan woman in John 4:4–42; (3) Prisca/Priscilla; (4) Euodia and Syntyche in Philippians 4:2–3. The article highlights the historical and theological context of their activity and defines the content and object of their proclamation, i.e. the Gospel. The presentation of each woman or group points out the major exegetical problems presented by the text, and contemporary attempts to resolve them.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2022, 26, 3; 7-28
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafora oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 1. Oblubieniec spotyka Oblubienicę (J 1-4)
    Spousal Metaphor in the Gospel of John. Part 1: The Bridegroom Meets His Bride (Jn 1–4)
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559595.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Ewangelia Janowa
    Kana
    Samarytanka
    metafora oblubieńcza
    mesjańskie małżeństwo
    mesjański oblubieniec
    The Gospel of John
    Cana
    Samaritan woman
    spousal metaphor
    Messianic wedding
    Messianic bridegroom
    Opis:
    Symbolika małżeńska obecna jest w całej Ewangelii Jana, ale zwłaszcza w pierwszych czterech rozdziałach oraz w jej drugiej części (rozdziały 12–20). Celem artykułu jest ukazanie i krytyczna ocena obecności metafory oblubieńczej w J 1,19–4,54. W tej części Ewangelii, Jezus jest wprost nazwany panem młodym (3,29). Jednocześnie perykopa za perykopą zdefiniowana jest obecność panny młodej. Jej pełna prezentacja następuje w czterech pierwszych rozdziałach Ewangelii. Jej ukazanie rozpoczyna się od matki Jezusa i jego uczniów w Kanie (rozdział 2), a następnie prowadzi do Żydów w Jerozolimie, Samarytan i ostatecznie pogan na końcu rozdziału 4. Poprzez swoją wiarę (1,50) Natanael, prawdziwy Izraelita, staje się prefiguracją wszystkich wierzących, oblubienicy Mesjasza.
    Nuptial symbolism permeates the thought of the fourth evangelist throughout his work, but especially his first four chapters plus the entire second part of his gospel (12–20). The main focus of this article is to demonstrate and critically evaluate the presence of spousal metaphor in Jn 1:19–4:54. In this part of the Gospel, Jesus is explicitly presented as a bridegroom (3:29), while at the same time, in pericope after pericope, his bride becomes more and more visible and present. It takes four chapters to define the messianic bride in full. The whole presentation starts with the mother of Jesus and his disciples in Cana in Chapter 2, then continues with Jews in Jerusalem, the Samaritans, and finally pagans at the end of Chapter 4. By his faith (1:50), Nathanael, the Israelite, is the prefiguration of all believers, the bride of Messiah.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 42; 39-65
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezus i Samarytanka. Spotkanie człowieka z Chrystusem w ujęciu Pieśni o blasku Wody, Karola Wojtyły
    Jesus and the Samaritan Woman: Meeting with Christ in Karol Wojtyła’s Song of the Brightness of Water
    Autorzy:
    Bogacz, Roman
    Ligas, Maria Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951875.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Jesus Christ
    Samaritan Woman
    meeting with Christ
    Karol Wojtyła (1920-2005)
    Song of the Brightness of Water
    Polish poetry
    religious poetry
    Jezus Chrystus
    Samarytanka
    spotkanie z Chrystusem
    Pieśń o blasku wody
    poezja polska
    poezja religijna
    Opis:
    In the summary of the reflection on Christ’s dialogue with the Samaritan woman, we should say that the preoccupation with the meeting - awakening explains the absence of philosophical, historical and national topics in the early poetry of K. Wojtyła. It also allows for the conclusion that the probable source of the metaphorical description are the author's own experiences. Individual, unique, and religious experience was the imperative that forced him to write a lyrical diary. It also gave the poems significant testimony of a different reality. The meeting of Christ with the Samaritan woman has an individual dimension. It is connected with the transformation of the life of a human, who turning to the inner self, discovers the richness of the spiritual life. Contact with Jesus, as K. Wojtyła describes in his works, is shaped by the mysteries: the Incarnation, the Cross and the Resurrection, which leads the believer to eternal life. Three Christian virtues play an important role in the dialogue of Jesus with man: faith, hope, and love that shape human behavior. They define a person’s response to the proposal of meeting with God, and actually to the opportunity of seeing Him “face to face” for all eternity.
    Podsumowując rozważania na temat dialogu Samarytanki z Chrystusem należy powiedzieć, że zaabsorbowanie spotkaniem – przebudzeniem wyjaśnia fakt nieobecności we wczesnej poezji K. Wojtyły wątków filozoficznych, historycznych i narodowych. Pozwala również na stwierdzenie, że prawdopodobnym źródłem metaforycznego opisu są własne przeżycia Autora. Indywidualne, niezwykłe, religijne doświadczenie było imperatywem, które nie pozwalało milczeć stało się bodźcem do pisania lirycznego pamiętnika. Ono nadało również tym wierszom rangę świadectwa, za którym stoi inna rzeczywistość. Spotkanie Chrystusa z Samarytanką ma wymiar indywidualny, jednostkowy. Wiąże się ono z przemianą życia człowieka, który zwracając się w stronę własnego wnętrza, odkrywa bogactwo życia duchowego. Kontakt z Jezusem, jaki opisuje w swych utworach K. Wojtyła, kształtowany jest przez tajemnice: Wcielenia, krzyża i Zmartwychwstania, jakie prowadzą wierzącego ku życiu wiecznemu. Istotną rolę w dialogu Jezusa z człowiekiem pełnią trzy cnoty chrześcijańskie: wiara, nadzieja i miłość, jakie kształtują ludzkie postępowanie. To one wyznaczają odpowiedź osoby na propozycję spotkania z Bogiem, a właściwie na możliwość oglądania Go „twarzą w twarz” przez całą wieczność.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 51-71
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jesus and the Samaritan Woman: Meeting with Christ in Karol Wojtyła’s Song of the Brightness of Water
    Jezus i Samarytanka. Spotkanie człowieka z Chrystusem w ujęciu Pieśni o blasku Wody, Karola Wojtyły
    Autorzy:
    Bogacz, Roman
    Ligas, Maria Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951876.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Jesus Christ
    Samaritan Woman
    meeting with Christ
    Karol Wojtyła (1920-2005)
    Song of the Brightness of Water Polish poetry
    religious poetry
    Jezus Chrystus
    Samarytanka
    spotkanie z Chrystusem
    Pieśń o blasku wody
    poezja polska
    poezja religijna
    Opis:
    In the summary of the reflection on Christ’s dialogue with the Samaritan woman, we should say that the preoccupation with the meeting - awakening explains the absence of philosophical, historical and national topics in the early poetry of K. Wojtyła. It also allows for the conclusion that the probable source of the metaphorical description are the author's own experiences. Individual, unique, and religious experience was the imperative that forced him to write a lyrical diary. It also gave the poems significant testimony of a different reality. The meeting of Christ with the Samaritan woman has an individual dimension. It is connected with the transformation of the life of a human, who turning to the inner self, discovers the richness of the spiritual life. Contact with Jesus, as K. Wojtyła describes in his works, is shaped by the mysteries: the Incarnation, the Cross and the Resurrection, which leads the believer to eternal life. Three Christian virtues play an important role in the dialogue of Jesus with man: faith, hope, and love that shape human behavior. They define a person’s response to the proposal of meeting with God, and actually to the opportunity of seeing Him “face to face” for all eternity.
    Podsumowując rozważania na temat dialogu Samarytanki z Chrystusem należy powiedzieć, że zaabsorbowanie spotkaniem – przebudzeniem wyjaśnia fakt nieobecności we wczesnej poezji K. Wojtyły wątków filozoficznych, historycznych i narodowych. Pozwala również na stwierdzenie, że prawdopodobnym źródłem metaforycznego opisu są własne przeżycia Autora. Indywidualne, niezwykłe, religijne doświadczenie było imperatywem, które nie pozwalało milczeć stało się bodźcem do pisania lirycznego pamiętnika. Ono nadało również tym wierszom rangę świadectwa, za którym stoi inna rzeczywistość. Spotkanie Chrystusa z Samarytanką ma wymiar indywidualny, jednostkowy. Wiąże się ono z przemianą życia człowieka, który zwracając się w stronę własnego wnętrza, odkrywa bogactwo życia duchowego. Kontakt z Jezusem, jaki opisuje w swych utworach K. Wojtyła, kształtowany jest przez tajemnice: Wcielenia, krzyża i Zmartwychwstania, jakie prowadzą wierzącego ku życiu wiecznemu. Istotną rolę w dialogu Jezusa z człowiekiem pełnią trzy cnoty chrześcijańskie: wiara, nadzieja i miłość, jakie kształtują ludzkie postępowanie. To one wyznaczają odpowiedź osoby na propozycję spotkania z Bogiem, a właściwie na możliwość oglądania Go „twarzą w twarz” przez całą wieczność.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 27-50
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies