Temat: Sacred Music - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Antyfony maryjne Antona Aschnera
Anton Aschner’s Marian Antiphons
Autorzy:: ZAHRADNÍKOVÁ, Zuzana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/454026.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: słowacka muzyka kościelna XVIII wieku
antyfony maryjne
18th century Slovak sacred music
Marian antiphons
Opis:: Artykuł omawia postać mało znanego słowackiego kompozytora Antona Aschnera (ur. 1732 roku) oraz wybrane aspekty jego twórczości. Na początku autorka przedstawia stan badań nad tym tematem. Następnie przybliża dzieje życia i twórczości, z której zachowały się tylko kompozycje sakralne, a wśród nich opracowania maryjnych antyfon. Antyfony maryjne w XVIII wieku należały do najbardziej lubianych form muzycznych w gatunku muzyki sakralnej. Miało to związek z rozpowszechnioną wówczas duchowością maryjną, jak również z codzienną praktyką liturgiczną w ramach oficjum modlitewnego. Z tego punktu widzenia nie dziwi fakt, iż niemal połowa kompozycji sakralnych Antona Aschnera – kapelmistrza, kompozytora i nauczyciela muzyki w Kremnicy – to utwory o tematyce maryjnej. Wśród nich znajdują się opracowania czterech wielkich antyfon maryjnych – Alma Redemptoris Mater, Ave Regina coelorum, Regina coeli oraz Salve Regina, których omówienie stanowi główną refleksję niniejszego artykułu. Opracowania muzyczne Aschnera tych modlitw skierowanych do Matki Bożej przeznaczone są na skład tzw. kirchentrio, które w pewnych przypadkach poszerzone zostało o instrumenty dęte blaszane oraz kotły. Warstwę wokalną tworzą głosy solowe i chóralne.
The article introduces the figure of Anton Aschner (born in 1732), a barely known Slovak composer, as well as the selected aspects of his artistic creation. The Author starts with the presentation of the state of research on this subject. Further she brings closer the history of Aschner’s life and creation from which only the sacred works have survived, including the arrangement of the Marian antiphons. In the 18th century, Marian antiphons were among the most appreciated musical forms of the sacred music. It had to do with the Marian spirituality, which was widespread at this time, and also with the daily liturgical practice within the prayer office. In this sense, it is not surprising that nearly half of the sacred pieces by Anton Aschner – bandmaster, composer and music teacher at Kremnica – are devoted to Marian themes. They include the arrangements of four great Marian antiphons – Alma Redemptoris Mater, Ave Regina coelorum, Regina coeli oraz Salve Regina. These works are the main focus of the article. The musical arrangements of the Aschner’s prayers to the Blessed Mother were intended to be part of the so called kirchentrio, that was extended in some cases by brass instruments and kettledrums. The vocal layer is built by solo and choral voices.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 19-33
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Teologiczno-uniwersalna misja muzyki i śpiewu w ujęciu Jana Pawła II
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158478.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: John Paul II
instrumental music
religious inspiration
the Church and music
sacred music
liturgical music
universal mission
ecclesial mission
peace
Jan Paweł II
muzyka i śpiew
Kościół i muzyka
muzyka sakralna
muzyka liturgiczna
misja teologiczna
misja uniwersalna
pokój
Opis:: Autor tego artykułu ukazał na podstawie przemówień Jana Pawła II wygłoszonych po ofiarowanych mu koncertach muzycznych pewien rozdział jego myśli na temat dziedziny nie zawsze dostrzeganej przez publicystów, jaką jest muzyka i śpiew. Zebrane w całość ukazują bogactwo treści jego nauczania o tej dziedzinie kultury europejskiej i chrześcijańskiej. Uwidoczniona została osobista więź papieża z tą dziedziną twórczości, a w sposób szczególny z udziałem w niej Polaków. Uwypuklone zostały też chrześcijańskie inspiracje największych dzieł muzyki światowej. Nicią przewodnią przemówień papieskich była misja, jaką ma do spełnienia w Kościele i świecie muzyka i śpiew. Ta misja ma charakter uniwersalny i teologiczno-eklezjalny, przy czym nie są one odseparowane, lecz ściśle złączone. W przemówieniach do młodzieży niemal zawsze papież zwracał uwagę na zadanie, jakim jest udoskonalanie pod względem profesjonalnym, ale też formacja integralna człowieczeństwa, kulturowa i religijna. Muzyka podnosi ducha ku temu, co transcenduje egzystencję ziemską. Poprzez harmonię nut i dialog z instrumentami muzyka prowadzi do kontemplowania piękna Boga i Jego uwielbienia.
The author of this article presented a large chapter of John Paul II thoughts on instrumental and vocal music based on his speeches delivered after the music concerts dedicated to him, a domain not always perceived by the journalists. Combined together they reveal his abundant teaching on this area of European and Christian culture. The personal bond of the Pope with this area of creativity has been highlighted, and in a special way with the participation of Poles in it. The Christian inspirations of the greatest works of world music has been emphasized. The leitmotif of the papal speeches was the mission that both, instrumental and vocal music has to fulfill in the Church and in the world. This mission has the universal, theological and ecclesial character. They are not separated, but closely connected. In his speeches to the youth, the Pope almost always paid attention to the task of professional improvement, but also of integral human, cultural and religious formation. The music lifts the spirit to what transcends earthly existence. Through the harmony of music notes and dialogue with the instruments, the music leads to contemplation of thebeauty of God and His adoration.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 65-110
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Autorzy:: Tyrała, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Benedict XVI
sacred music
honoris causa doctorate
Cracow
Caste Gandolfo
theology of music
way of noble beauty
liturgy
Benedykt XVI
muzyka kościelna
doktorat honoris causa
Kraków
Castel Gandolfo
teologia muzyki
droga szlachetnego piękna
liturgia
Opis:: On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching: May the Lord bless you all!
Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: REGULAMIN BUDOWY, REMONTU I SPROWADZANIA Z ZAGRANICY INSTRUMENTÓW W ARCHIDIECEZJI KRAKOWSKIEJ Z 2007 ROKU
THE 2007 CRACOW ARCHDIOCESE GUIDELINES FOR CONSTRUCTION, RENOVATION AND IMPORT OF PIPE ORGANS
Autorzy:: Tyrała, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/946883.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:: Organy
soborowa odnowa muzyki kościelnej
regulamin budowy remontu i sprowadzania z zagranicy organów z 2007 roku
archidiecezja krakowska
Pipe organ
the Revival of sacred music after Vatican Council II
The 2007 Cracow Archdiocese Guidelines for Construction Renovation and Import of Pipe Organs
Opis:: Drawing on the musical tradition of the Church, the Vatican Council II stated that: “In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church’s ceremonies and powerfully lifts up man’s mind to God and to higher things” (CSL 120). The instruction Musicam Sacram specified this even more explicitly: “Musical instruments can be very useful in sacred celebrations, whether they accompany the singing or whether they are played as solo instruments” (MS 62). The instruction of 1987, regarding concerts in churches, reaffirmed the conciliar stipulation that the proper church instrument is a pipe organ: “It is of considerable importance that in all churches, and especially those of some importance, there should be trained musicians and instruments of good quality. Care should be given to the maintenance of organs and respect shown towards their historical character both in form and tone” (no. 7). Thereby the Church’s stance on the matter of sacred music is rigid. On 18 March 2007 Cardinal Stanisław Dziwisz signed The Cracow Archdiocese Guidelines for Construction, Renovation and Import of Instruments of 2007. The document is divided into the following chapters: General rules, Construction of new organs, Reconstruction and renovation of existing organs, Transfer of organs, Post-renovation quality acceptance, Final stipulations. In the years 1997-2015, in the Cracow Archdiocese there were constructed 15 new pipe organs, 40 instruments were imported from abroad, 70 were renovated and restored. Currently, we are carrying out the renovation and reconstruction of pipe organs in 17 churches of the Archdiocese34, including the two new instruments in two leading sanctuaries: of the Divine Mercy and of John Paul II. It is possible thanks to the dedicated work of the members of the Archdiocesan Commission for Church Music and to the approbation of the Church Administrators.
Źródło:: Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 77-83
2353-6985
Pojawia się w:: Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wychowanie i formacja na przykładzie federacji Pueri Cantores
Autorzy:: Tyrała, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669301.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: education
tutoring
formation
Pueri Cantores
Rev. Ferdinand Maillet
sacred music
choral music
Christian values
Memorandum on The Identification and the Essence of Pueri Cantores
edukacja
wychowanie
formacja
ks. Ferdynand Maillet
muzyka kościelna
muzyka chóralna
chrześcijańskie wartości
Memorandum O identyfikacji i istocie Pueri Cantores
Opis:: Education and formation are the two key words of tremendous importance in the activity of the International Federation of Pueri Cantores. Learning the Christian values and deepening faith both derive from the identity of and identification with the group which Pueri Cantores is. Creative education, commonly associated with musical formation of young people, is a peculiar quality characterizing this church movement. The Pueri Cantores actions performed in many countries of the world, counting today almost 40, prove the growing effectiveness and popularity of this Federation. And such is are the aims which were officially approved by its Presidents in the document ratified in Paris last year.The history of the Pueri Cantores community has featured a great number of excellent tutors and educators. Their remarkable activities are certified by their living pupils, acting and developing worldwide. Amongst these magnificent pillars of the Federation was Siegfried Koesler, deceased two years ago, a great friend of the Polish Federation of Pueri Cantores and of the main celebrator of today’s anniversary. The entire international community of Pueri Cantores Presidents, Correspondents and Guests shall meet on 24–26 October 2014 in Würzburg so as to commemorate this great and good teacher. At the funeral service of Siegfried Koesler at Würzburg cemetery on 5 December 2012 I said on behalf of the International Federation of Pueri Cantores: „Thank you fory your shiny example. You were for us a living sign of God’s presence amongst us. Your thoughts and deeds shall remain in us for they have stayed alive in our hearts. You will live in us. Your remarkably good manners, culture and life, permeated with God’s presence, will always be an inspiration and encouragement for us in our aiming at ideals, to which you were invariably faithful” (R. Tyrała, The 10th Letter of President of FIPC, Kraków 2014. Archives of the International Federation of Pueri Cantores in Rome). It is a matter of undeniable certainty that the modern world, the modern Church and we ourselves need such authentic educators and authorities.May the conclusion of these few thoughts on educating through music, as exemplified by the Federation of Pueri Cantores, be the words expressed by the man who, like anyone else, knows how to run a choir, and educate and form young people: „I believe, working with a choir in respect of human activity belongs to a hierarchy of values. Because man as such is a value himself. And this man, whether a child or an adult singing in our choir, whom God provided with abilities to sing and with musical sensitivity, and whom He entrusted to us, choirmasters so we would educate, tutor and form, is truly worth a trial” (A. Zając, Chór kościelny – środowiskiem edukacyjnym, wychowawczym i formacyjnym. Sacred Choir – An Educational, Tutorial and Formative Environment, w: Pro Musica Sacra, t. III, Kraków 2006, p. 80).
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi
Great musical forms dedicated to St Joseph
Autorzy:: Towarek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2146956.pdf
Data publikacji:: 2021-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: Święty Józef
liturgia
muzyka sakralna
msza
oratorium
motet
hagiologia
St Joseph
liturgy
sacred music
mass
oratorio
hagiology
Opis:: Przedłożony artykuł prezentuje w zarysie wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi. Rozwinęły się one na gruncie kościelnym zwłaszcza w XVI i XVII w. wraz ze wzrostem kultu i czci wobec osoby Opiekuna św. Rodziny (1621 r., papież Grzegorz V). Dotyczy to proprium Missae (introity, alleluja, sekwencje, communiones) a także barokowego ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) oraz litanii (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). Rozkwit tych ostatnich związany jest zwłaszcza z ustanowieniem św. Józefa patronem państwa i monarchii habsburskiej (1676). Do muzycznego dziedzictwa związanego ze św. Józefem należą też oratoria okresu włoskiego baroku (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), a zwłaszcza dzieło G. B. Pergolesiego (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Ślady muzycznych odniesień do osoby św. Józefa odnajdujemy też w epoce klasycyzmu (bracia Haydn, Albrechtsberger), a także romantyzmu (Elsner, Ravanello). Do kompozycji dedykowanych świętemu w XX oraz XXI w. należą msze (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) oraz dzieła oratoryjne (Frisina, Goliński, Pałka, Schmid). Są one współczesnym świadectwem przekuwania wiary na kulturę (papież Jan Paweł II).
The submitted article presents in outline the great musical forms dedicated to St Joseph.They developed in the Church especially in the 16th and 17th centuries with the increase ofthe cult and veneration towards the person of the Guardian of the Holy Family (1621, PopeGregory V). This applies to the proprium Missae (introits, alleluias, sequences, communions) as well as to the Baroque ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) and litanies (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). The heyday of the latter is especially associated with the establishment of St Joseph as the patron saint of the Habsburg state and monarchy (1676).To the musical heritage connected with St Joseph belong also the oratorios of the Italian Baroque period (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), especially the work of G. B. Pergolesi (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Traces of musical references to St Joseph can also be found in the Classical (Haydn brothers, Albrechtsberger) and Romantic (Elsner, Ravanello) eras. Compositions dedicated to the Saint in the 20th and 21st centuries include masses (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) and oratorio works (Frisina, Golinski, Pałka, Schmid). They are important contemporary testimonies of transforming faith into culture (Pope John Paul II).
Źródło:: Studia Elbląskie; 2021, 22; 227-257
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zagadnienie cierpienia w misyjnym projekcie redukcji jezuickich w Ameryce Południowej
The Problem of Suffering in the Mission Project of the Jesuit Reductions in South America
Autorzy:: Szyszka, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480128.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Cierpienie
Katechizmy
Liturgia
Muzyka
redukcje jezuickie
sztuka sakralna
Suffering
Catechisms
Liturgy
Music
Jesuit reductions
the sacred art
Opis:: Praca misjonarzy Towarzystwa Jezusowego realizowana w ramach ewangelizacyjnego projektu redukcji jezuickich w Ameryce Łacińskiej była skoncentrowana na krzewieniu wiary i kultury chrześcijańskiej, jakkolwiek tematyka cierpienia (duchowego i cielesnego) stanowiła jeden z istotnych wątków przepowiadania. Temat ten był poruszany w nauczaniu katechetycznym i homiletycznym, jak również akcentowany w okresie Wielkiego Postu oraz podczas liturgii Wielkiego Tygodnia. Na uwagę zasługuje umiejętne i efektywne odwoływanie się jezuickich misjonarzy do sztuki, muzyki i śpiewu, aby ukazać głębię zbawczego cierpienia Jezusa Chrystusa oraz Maryi, a zarazem włączyć Indian w intensywne przeżywanie tych prawd. Wiele ówczesnych tradycji liturgicznych oraz pozaliturgicznych przetrwało do czasów współczesnych, czego przykładem są sermones w Boliwii. Misjonarze i Indianie byli też konfrontowani z cierpieniem fizycznym, którego źródło stanowiły częste wojny, dolegliwości oraz choroby. Aspekt cierpienia pojawia się też w kontekście stosowanych ówcześnie kar cielesnych, traktowanych jako jeden z elementów wychowawczych i dyscyplinujących.
The work of missionaries of the Society of Jesus, carried out as part of the evangelization project of Jesuit reductions in Latin America, focused on the promotion of faith and Christian culture, although the theme of suffering (spiritual and physical) was one of the important elements of preaching. This subject was discussed in catechetical and homiletical teaching, as well as stressed during Lent and the Holy Week liturgy. Noteworthy is the skillful and effective referral of Jesuit missionaries to art, music and singing, to show the depth of the saving suffering of Jesus Christ and Mary, and at the same time to involve the Indians in the intense experience of these truths. Many of the then liturgical and non-liturgical traditions have survived to the present day as exemplified by the sermones in Bolivia. Missionaries and Indians were also confronted with physical suffering, the source of which were frequent wars, ailments and diseases. The aspect of suffering appears also in the context of corporal punishment used at the time, treated as one of the educational and disciplinary elements.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 2; 41-66
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Inspiracje w kompozycji sakralnego dzieła muzycznego
Inspirations in composition of sacral piece of music
Autorzy:: Szymański, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2232937.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: creator
composer
creative process
inspirations
sacred piece of music
twórca
kompozytor
proces twórczy
inspiracje
sakralne dzieło muzyczne
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie znaczenia inspiracji w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym dla kompozycji sakralnego dzieła muzycznego. Wzięcie pod uwagę takich cech inspiracji, jak ewokacja, transcendencja oraz motywacja postawy kompozytora, sprzyja głębszemu rozumieniu procesu twórczego w powiązaniu z etapami jego indywidualnej, artystycznej drogi, co wyraźnie można dostrzec w analizie twórczego doświadczenia Wojciecha Kilara. Warto zauważyć, iż inspiracje pojawiające się spontanicznie domagają się realizacji w postaci konkretnego wytworu, a zatem i sakralnego dzieła muzycznego. Proces jego tworzenia jest specyficzny dla kompozytora, który cechuje się określoną dojrzałością na danym etapie życia.
Article is aimed at showing the meaning of inspirations seen in the inner and outer dimensions for composer’s sacred piece of music. Taking into consideration such qualities of inspiration as evocation, transcendence, and motifs of creator’s attitude fosters deeper understanding the creative process in relation with states of his/her individual creative path, what can be observed in analysis of Wojciech Kilar’s creative experience. It is worth noticing that inspirations appearing spontaneously demands realizing in the concrete piece of work, also in sacral piece of music, as well. The process of its creation is specific for composer who characterizes with an appropriate maturity on concrete stage of life.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2020, 18; 37-45
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Trzynastowieczny graduał Ms. 205 z Biblioteki Klarysek Krakowskich w świetle polskiej i europejskiej tradycji liturgiczno-muzycznej : studium źródłoznawcze : część druga - aneksy
Autorzy:: Szczotka, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038197.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: muzyka sakralna
zabytki
rękopis
kościół
sacred music
antiquity
manuscript
church
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1999, 72; 353-443
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Piosenka religijna na festiwalu Sacrosong w latach 1969–1978
Religious Songs at the Sacrosong Festival from 1969 to 1978
Autorzy:: Śnieżek, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26731702.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: festiwal
muzyka religijna
piosenka religijna
popularna muzyka chrześcijańska
PRL
Sacrosong
II Sobór Watykański
festival
sacred music
religious song
popular Christian music
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
Opis:: Festiwal Pieśni i Piosenki Religijnej Sacrosong (1969–1999) powstał w czasie, gdy stopniowo wchodziły w życie postanowienia Soboru Watykańskiego II, a wśród nich to dotyczące otwierania Kościoła katolickiego na nowe formy ewangelizacji. Równocześnie olbrzymią popularność w świecie zyskiwała muzyka rockandrollowa. Znalazła ona entuzjastów także wśród muzyków chrześcijańskich, którym rockowe brzmienia posłużyły do przekazywania treści religijnych. Lata 60. XX wieku to również czas, w którym znacząco wzrosło zainteresowanie gatunkiem piosenki, której w twórczości religijnej dały wyraz m.in. utwory francuskiego jezuity Aimé Duvala. Pomimo trudnej sytuacji społeczno-politycznej PRL, zarówno moda na muzykę młodzieżową jak i na piosenkarstwo religijne bardzo szybko dotarły do grona zainteresowanych. Pierwszą sceną dla repertuaru religijnego w Polsce był festiwal Sacrosong, który w założeniach miał nie tylko sprzyjać powstawaniu i promocji nowych utworów w języku polskim, lecz również angażować w działalność religijną środowisko artystów i młodzież i w ten sposób przeciwdziałać ateizacji społeczeństwa. W ciągu trzydziestu lat podczas ogólnopolskich Sacrosongów można było usłyszeć zarówno piosenki konkursowe, jak i pieśni, kantaty czy oratoria powstałe na zamówienie organizatorów. Wydarzeniom muzycznym towarzyszyły spektakle teatralne, wystawy, wieczory poezji, konferencje i dyskusje. W jury konkursu zasiadały takie osobistości, jak Wojciech Kilar czy Stefan Kisielewski, muzykę na zamówienie pisali m.in. Jerzy Bauer, Marian Sawa, a teksty – Roman Brandstaetter, Ernest Bryll czy ks. Jan Twardowski. Artykuł porusza zagadnienia dotyczące historii Sacrosongów, repertuaru oraz społecznej i kulturotwórczej roli tego wydarzenia. Całości dopełniają refleksje związane z samym gatunkiem „głównej bohaterki” festiwalu – piosenki religijnej.
The ‘Sacrosong’ Festival of Religious Songs and Hymns (1969–1999) was established at a time when the resolutions of the Second Ecumenical Council of the Vatican were gradually being implemented, including the decision to open the Catholic Church up to new forms of evangelisation. With rock music gaining huge popularity worldwide, it also found enthusiasts among Christian musicians, who employed rock to convey a religious message. The 1960s also saw increased interest in the song genre, represented in the field of sacred music by the French Jesuit Aimé Duval, among others. Despite the difficult social and political situation in communist Poland, the fashion for teenage music and religious songs soon reached that country’s youth. The Sacrosong festival was Poland’s first platform for the presentation of religious repertoire. It was created not only to support the composition and promotion of new works sung in Polish, but also to involve artists and youngsters in religious life and thereby counteract the atheisation of Polish society. Over the thirty years of Sacrosong’s history as a nationwide festival, its repertoire included songs submitted for the festival’s competition, as well as songs, cantatas and oratorios commissioned by the organisers. Musical events were accompanied by theatre shows, exhibitions, poetry evenings, conferences and debates. The competition jury featured celebrities like Wojciech Kilar and Stefan Kisielewski, while the commissioned works were written by such artists as Jerzy Bauer and Marian Sawa (music), Roman Brandstaetter, Ernest Bryll and Revd Jan Twardowski (lyrics). This article discusses Sacrosong’s history and repertoire, as well as its social and cultural role. It also includes reflection on the genre of religious song as the ‘chief protagonist’ of the festival.
Źródło:: Muzyka; 2021, 66, 2; 162-176
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Działalność Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti o charakterze międzynarodowym w latach 2007-2017
International activity of Mulierum Schola Gregoriana “Clamaverunt Iusti” in the years 2007-2017
Autorzy:: Sławecki, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944033.pdf
Data publikacji:: 2018-10-22
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: Mulierum Schola Gregoriana
Clamaverunt Iusti
muzyka sakralna
kultura Kościoła
promocja muzyki sakralnej
śpiew gregoriański
starorzymski
ambrozjański
mozarabski
Mulierum Schola Gregoriana
Clamaverunt Iusti
sacred music
Church culture
promotion of sacred music
Gregorian
Old Roman
Ambrosian
Mozarabic chant
Opis:: Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti is a group with a 10-year history of promoting sacred music – the oldest monodic tradition of the Western Church. In addition to compositions from the Gregorian repertoire, the group chooses also prepolifonic works, including later compositions inspired by Gregorian chant. The proposed interpretation is based on the oldest available liturgical and music sources with a paleographic notation, in the spirit of semiological discoveries initiated by Dom Cardine. The concerts are an attempt at reviving and preserving the music accompanying the liturgy until the times of the Second Vatican Council.
Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti to zespół z 10-letnim stażem promocji muzyki sakralnej – najstarszej monodycznej tradycji Kościoła Zachodniego. Oprócz kompozycji z repertuaru gregoriańskiego, zespół sięga po utwory prepolifoniczne, w tym późniejsze opracowania inspirowane śpiewem gregoriańskim. Interpretacja oparta jest na najstarszych dostępnych źródłach liturgiczno-muzycznych z notacją paleograficzną, w duchu odkryć semiologicznych, zapoczątkowanych przez Dom Cardine’a. Koncerty są próbą wskrzeszenia i zachowania muzyki towarzyszącej liturgii do czasów Soboru Watykańskiego II.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 197-209
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Henryk Mikołaj Górecki i jego muzyka
Autorzy:: Siedlik, Włodzimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669039.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: choral music
poetry
sacred music
religious concentration and meditation
musical composition
simplicity
logic RT
Opis:: Henryk Mikołaj Górecki, one of the most renowned Polish composers, died on 12 November 2009. Athough he is no longer present among us, his music lives on. Sadly, many of contemporary musicians did not or did not want to notice the music composed by Professor Górecki. Some listeners got shocked, others were astonished by it. The music, aesthetic and philosophical values of his III Symphony were only discerned after 17 years. The triumphal return to Poland of the III Symphony’s scores arouse the great, unprecedented worldwide, interest in H. M. Górecki’s compositions. This unbelievably modest artist, both in life and in art, remained uncompromising until the end.Henryk Mikołaj Górecki created his compositions while being deeply rooted in the Polish tradition, particularly folk and religious, which was his source of inspiration. Before developing his own style he went a long artistic way. Always openly declared his origin that can be heard in his compositions and in his views of which he was never ashamed. He lived an austere life among his highlanders, disregarding his fame, solemn banquets and presents.During the last 20 years I have been privileged to perform Professor Górecki’s choral music with ten choirs, including 4 professional ones at the distinguished concerts, competitions and festivals. The choral music has been recorded on 12 CD records featuring various performers. With the assistance of the Choir of Polish Radio and as requested by the composer, I delivered several first performances of his works.I am a great debtor to the Professor for his teaching me humbleness towards music, humbleness towards every artist, co-performer and myself.
Henryk Mikołaj Górecki, one of the most renowned Polish composers, died on 12 November 2009. Athough he is no longer present among us, his music lives on. Sadly, many of contemporary musicians did not or did not want to notice the music composed by Professor Górecki. Some listeners got shocked, others were astonished by it. The music, aesthetic and philosophical values of his III Symphony were only discerned after 17 years. The triumphal return to Poland of the III Symphony’s scores arouse the great, unprecedented worldwide, interest in H. M. Górecki’s compositions. This unbelievably modest artist, both in life and in art, remained uncompromising until the end.Henryk Mikołaj Górecki created his compositions while being deeply rooted in the Polish tradition, particularly folk and religious, which was his source of inspiration. Before developing his own style he went a long artistic way. Always openly declared his origin that can be heard in his compositions and in his views of which he was never ashamed. He lived an austere life among his highlanders, disregarding his fame, solemn banquets and presents.During the last 20 years I have been privileged to perform Professor Górecki’s choral music with ten choirs, including 4 professional ones at the distinguished concerts, competitions and festivals. The choral music has been recorded on 12 CD records featuring various performers. With the assistance of the Choir of Polish Radio and as requested by the composer, I delivered several first performances of his works.I am a great debtor to the Professor for his teaching me humbleness towards music, humbleness towards every artist, co-performer and myself.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2012, 10
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Ks. Jerzy Pikulik, Polskie graduały średniowieczne, Warszawa 2001, ss. 456, il.
Autorzy:: Rozen, Fryderyk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039911.pdf
Data publikacji:: 2008-06-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: średniowiecze
liturgia
muzyka sakralna
Middle Ages
liturgy
sacred music
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 89; 427-434
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Hymn „Omni die dic Mariae” w kontekście zabiegów z początków XVII wieku o kanonizację Kazimierza Jagiellończyka
The Hymn Omni die dic Mariae in the Context o Early Seventeenth-Century Efforts to Canonise Prince Casimir Jagiellon
Autorzy:: Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
Jarmiński, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25806559.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Św. Kazmierz
kanonizacja
muzyka religijna
Omni die dic Mariae
kancjonały staniąteckie
Hieronim Powodowski
Stanisław Grochowski
Krzysztof Klabon
Diomedes Cato
Zygmunt III Waza
St Carimir
canonisation
sacred music
Staniątki Cantionals
Sigismund III Vasa
Opis:: W relacji z pobytu w Krakowie w 1597 r. Giovanni Paolo Mucante poinformował, że Hieronim Powodowski jakiś czas wcześniej odnalazł pergamin z zapisem nieznanego wówczas w Rzeczpospolitej tekstu Omni die dic Mariae i poprosił kapelmistrza królewskiego (Krzysztofa Klabona) o napisanie do niego muzyki, a następnie dał utwór do druku. Czterogłosowe opracowanie muzyczne tekstu, opatrzone polskim tłumaczeniem Stanisława Grochowskiego i Przecława Mojeckiego, bez wskazania autora muzyki, zostało wydane w Krakowie w 1598 r. Kancjonały staniąteckie zawierają anonimowe zapisy tego utworu, które powstały zapewne przed ukazaniem się druku. W 1601 r. król Zygmunt III wraz z wileńskimi hierarchami Kościoła katolickiego podjęli starania o wprowadzenie przez papieża Klemensa VIII Kazimierza Jagiellończyka do kalendarza rzymskiego, co stanowiłoby jego tzw. kanonizację równoznaczną. Efektem tych działań było brewe Klemensa VIII z 1602 r., które zawierało jedynie zgodę na kult św. Kazimierza w Polsce, na Litwie i w krajach podległych. Na tej podstawie urządzono jednak w 1604 r. w Wilnie uroczystości ku czci św. Kazimierza. Zostały one opisane przez kanonika Grzegorza Święcickiego w wydanym w tym samym roku Theatrum S. Casimiri. W publikacji tej Święcicki zawarł m.in. także tekst Omni die dic Mariae, nazywając go modlitwą ułożoną przez św. Kazimierza i informując, że została ona odnaleziona przy jego grobie. Od tego czasu zaczęły się ukazywać liczne edycje tekstu łacińskiego i jego tłumaczeń oraz nowe opracowania muzyczne określane jako hymn lub modlitwa św. Kazimierza, a często też jako hymn ułożony przez św. Kazimierza. Te publikacje, podobnie jak wydawane żywoty św. Kazimierza czy jego wizerunki, miały służyć rozbudzeniu przygasłego w XVI w. kultu, istotnego dla osiągnięcia celu, jakim było ostateczne uznanie Kazimierza Jagiellończyka za świętego w Kościele powszechnym, o co, jak pokazują przytaczane w artykule dokumenty, Zygmunt III i biskupi wileńscy nadal się starali i co osiągnęli w 1621 r.
In an account of his 1597 stay in Kraków, Giovanni Paolo Mucante reports that Hieronim Powodowski had discovered, sometime earlier, a piece of parchment containing record of a text then unknown in the Polish-Lithuanian Commonwealth, Omni die dic Mariae, and addressed the royal Kapellmeister (Krzysztof Klabon) with a request to set it to music. He then had the work printed. The four-part musical setting, complete with a Polish translation by Stanisław Grochowski and Przecław Mojecki, was published without naming the music composer, in 1598 in Cracow. The ‘Staniątki Cantionals’ include anonymous records of this piece, probably made before it was printed. In 1601, King Sigismund III Vasa and the Vilnius Catholic church hierarchs undertook efforts to have Prince Casimir Jagiellon entered in the Roman calendar, which would be tantamount to the so-called equipollent canonisation. This led to a brief issued by Pope Clement VIII (1602), which, however, only permitted the cult of St Casimir in Poland, Lithuania, and the dependent countries. On this basis, celebrations in honour of St Casimir were organised in Vilnius (1604) and described by canon Grzegorz Święcicki in his Theatrum S. Casimiri, published in the same year. It contains, among others, the text of ‘Omni die dic Mariae’, referred to in the Theatrum as a prayer composed by St Casimir himself, with the information that it was found next to his grave. From that time onwards, numerous editions of the Latin text and its translations began to appear, along with new musical settings variously described as St Casimir’s hymn or prayer, frequently – as a hymn composed by St Casimir. These publications, similarly as printed lives of the saint and his images, served to revive the cult, which had waned to some extent in the sixteenth century. The cult was important for the aim of having Prince Casimir eventually named as a saint of the universal Church, which, as demonstrated by the documents quoted in this paper, continued to be the subject of King Sigismund III’s and the Vilnius bishops’ efforts, eventually crowned with success in 1621.
Źródło:: Muzyka; 2022, 67, 3; 3-32
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: W poszukiwaniu miejsca dla koncertów muzyki popularnej w świątyni katolickiej
In a search for a place for popular music concerts in the Catholic Church
Autorzy:: Późniak, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558838.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: koncerty w kościołach
muzyka sakralna
piosenka religijna
concerts in churches
religious song
sacred music
Opis:: Artykuł podejmuje tematykę organizowania koncertów w kościołach. Re;ektuje jednakże nad specyczną twórczością muzyczną – popularną muzyką chrześcijańską i piosenką religijną. Zasadniczym punktem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: Jakie warunki winna spełniać piosenka religijna, aby można było ją wykonywać podczas koncertów w kościołach? Odpowiedź i wszelkie uwarunkowania zostały przedłożone w treści podzielonej na następujące części: 1. repertuar; 2. „intencje” wykonawców; 3. akustyka przestrzeni kościelnej; 4. stylistyka muzyczna; 5. ekspresja wykonawców – ekspresja odbiorców.
The article focuses on the issue of organizing concerts in churches. More precisely, it concerns a specific musical creativity, that is, popular Christian music and a religious song. The starting point of this paper has its source in the letter written by the bishop of Cracow, Card. S. Dziwisz, published on the day commemorating St. Cecilia, the patroness of Church music. Among other issues, Card. Dziwisz points to the church environment as the one designed exclusively for sacred music. Speaking about sacred music leads to a distinction in music between the categories of sacrum and profanum, to which the author refers. However, the fundamental point of this article is an attempt to answer the following question: what are the conditions that a religious song should comply with in order to be appropriate to be performed during concerts in churches. The answer as well as all of the conditions are presented in the following parts of the article: 1. repertoire; 2. performers’ “intentions”; 3. acoustics of the church space; 4. music stylistics; 5. the expression of performers vs. the expression of receivers.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2012, 31; 301-313
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Sacred Music" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język