Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sąd Ostateczny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sąd Boży w Biblii jako pozytywne wyczekiwane doświadczenie
God’s Judgment in the Bible as a Positive and Awaited Event
Autorzy:
Rucki, Miroslaw
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375698.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sąd
Sąd Ostateczny
sprawiedliwość
Jezus Chrystus
judgment
the Last Judgment
justice
Jesus Christ
Opis:
Artykuł zawiera przegląd i analizę tekstów biblijnych związanych z sądem od upadku pierwszych ludzi poprzez czasy Mojżesza i proroków aż do Chrystusa i sądu ostatecznego. Analiza wykazuje, że sąd Boży opisywany na kartach Pisma św. znacznie różni się od popularnych o nim wyobrażeń. Niektórzy badacze postrzegają sąd ostateczny jako przekleństwo kontrastujące z wiecznym błogosławieństwem czy też z eschatologiczną mesjańską ucztą, tymczasem wiele biblijnych tekstów podkreśla pozytywny charakter sądu Bożego. Bóg jest ukazywany w Biblii jako sprawiedliwy sędzia, dbający o prawa najsłabszych, do którego zwraca się każdy pokrzywdzony. Kara, wynikająca ze sprawiedliwego osądu, jest ostatecznym zniszczeniem tego, co już zostało zburzone przez złoczyńców. W tym kontekście sąd ostateczny jawi się jako wyczekiwane pozytywne doświadczenie.
In the paper, the overview and analysis of the Biblical texts connected with God’s judgment is presented, starting with the sin of the first humans, through the times of Moses and prophets up to Jesus Christ and the eschatological final judgment. It was shown in the analysis, that the God’s judgment described in the Bible is quite different from its popular understanding. Some scholars see the final judgment as a curse contrasting with eternal blessing or with eschatological Messianic celebration, while many Biblical passages emphasize the positive essence of the God’s judgment. God is presented as a just judge who case about the rights of the weakest ones, and to Him turns every offended one. The punishment resulting from the just verdict means in fact the ultimate destruction of the things damaged by the wrongdoers. In this context, the final eschatological judgment is presented as a positive and awaited event.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 111-130
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara wieczna i jej przeciwwaga w Mt 25,46
Eternal Punishment and Its Counterweight in Matthew 25:46
Autorzy:
Linke, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044259.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Mateusza
sąd ostateczny
przypowieści.
Gospel of Matthew
final judgment
eternal punishment
Opis:
„Kara wieczna” w Mt 25,31-46 to pojęcie symetryczne do „życia wiecznego”. Symetryzm cechuje całą jednostkę kompozycyjną, do której należy ta perykopa . Jest też ona realizacją modelu obecnego już w Ewangelii według św. Marka, ale rozwiniętego w Ewangelii według św. Mateusza. Model składa się z trzech części: przypowieści, separatora oraz alegoryzującej interpretacji początkowej przypowieści. W tym kontekście „kara wieczna” jest odpowiednikiem niedopuszczenia nierozumnych panien na ucztę weselną.
“Eternal Punishment” in Mattew 25:31-46 is a symmetrical concept for “eternal life”. Symmetry characterizes the entire compositional unit to which this pericope belongs. It is also the implementation of the model already present in Mark, but developed in Matthew. The model consists of three parts: a parable, a separator, and an allegorizing interpretation of the initial parable. In this context, the “eternal punishment” is the equivalent of rejecting of sensless girls from a possibility to participate in the wedding feast.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 83-107
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania i konserwacja polichromii na ścianie tęczowej kościoła parafialnego w Płoskini
RECHERCHES ET CONSERVATION DES PEINTURES MURALES SUR LE MUR DE L’ARC TRIOMPHAL DE L’ÉGLISE PAROISSIALE A PŁOSKINIA
Autorzy:
Erdman-Przełomcowa, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535125.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
kościół w Płoskini
polichromia Sąd Ostateczny
barokowe polichromie
badania technologiczne polichromii w Płoskini
Opis:
Au cours des travaux de conservation de la peinture baroque sur le mur de l’arc triomphal de l’église à Płoskinia on a découvert deux couches de peintures murales d’origine antérieure datées de la Renaissance et de l’époque gothique. La peinture gothique présente un programme iconographique assez complexe. Une fois les surpeints éliminés des fragments de peinture décoverts ont mis à jour la scène de l’entrée du Christ à Jérusalem, dans la partie supérieure du mur. Dans les parties inférieures — des anges adorants, le soleil et la lune. Ces derniers motifs ont été réemployés dans la composition baroque du „Jugement dernier”. La peinture murale renaissance, dont les fragments ont été conservés, constitue un ensemble ornemental composé de motifs végétaux et géométriques. Le manque de mention à ce sujet dans les documents écrits ne permet pas de préciser la chronologie de ces peintures. Toutefois elles semblent être liées aux transformations architectoniques successives de l’église de Płoskinia qui trouvent leur attestation dans la documentation archivale. A base de ces indications, on pourrait, de façon approximative, reporter la peinture murale gothique à la moitié du XlVe siècle et attribuer celle de la Renaissance — à la moitié du XVIe siècle et celle du Baroque aux années qui suivirent 11654. Les traits caractéristioues qui ont marqué le style de ces peintures ainsi que les résultats des essais technologiaues effectués sur la matière, l’enduit sec, les liants et les couleurs viennent à l’appui de ces suggestions. Sur la couche baroque de ces peintures on a trouvé des traces de plusieurs repeints et retouches. En vue des valeurs historiques et esthétiques des peintures polychromes antérieures on a limité sciemment la conservation de la peinture baroque aux traitements indispensables. A l’aide de la caséine de chaux, les boursouflures et les soulèvements les plus marquants de la couche diu surpeint, ont été liés au support. On a protégé contre une perte plus grande d’adhérence, les couches d’enduit susjacentes, dans les emplacements les plus susceptibles à se dégraisser, en fixant les bords de ces oouches à l’aide d’une faible solution de la caséine. Les lacunes de mortier ont été complétées par l’enduit sableux de la chaux. La surface fortement salie de la peinture a été nettoyée à l’aide de pinceaux et de mie de pain tout en renforçant les parties écaillées ou effritées de la peinture. Les fragments découverts dans les parties de la peinture entièrement repeints, après un traitement de consolidation par la solution de caséine, ont été recouverts d’une couche protectrice d’enduit sec. On a employé pour les refections et les retouches une couleur plus claire traçant les contours des lacunes par une ligne blanche. Le transfert de la peinture baroque du „Jugement dernier” et des fragments conservés de la composition renaissance ornementale serait indiqué en raison d’une mise à jour de la peinture murale gothique.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1966, 4; 38-50
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Last Judgement as Ordalium. Hans Memling’s Vision
Autorzy:
Jońca, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046747.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hans Memling
Sąd Ostateczny
ordo iudiciarius
proces rzymsko- kanoniczny
ordalia
Last Judgment
legal iconography
Opis:
Hans Memling’s Last Judgement was created at the moment when the dominant form of legal proceedings over the whole European continent was that of ordo iudiciarius. This procedure was based on the principles drawn as far back as Roman law, that is why at present it is described as the Roman-Canonical procedure. It is surprising that the composition of the Last Judgement does not in any way refer to the said procedure, since the imagery of the Last Judgement over the centuries had been shaped on the basis of the solutions practiced in the earthly courts. However, ordo iudiciarius was too rigid and predictable. Its rules did not fit the idea of God’s immeasurable mercy. That is why the artist presented the Last Judgement as ordalium. In this procedure, in turn, God, in accordance with his nature, is not bound by anything, so he can bestow his grace in a sovereign way even upon those who do not deserve it.
Tryptyk Hansa Memlinga znany jako Sąd Ostateczny powstał, kiedy na kontynencie dominowała forma procesu zwana ordo iudiciarius. Procedura ta opierała się na prawie rzymskim, dlatego często nazywa się ją obecnie „procesem rzymsko--kanonicznym”. To zaskakujące, ale przedstawienie Sądu Ostatecznego w ujęciu H. Memlinga w najmniejszym nawet stopniu się do niej nie odwołuje. Powodem tego jest fakt, że ordo iudiciarius był zbyt sztywny i przewidywalny. Jego jasno sprecyzowane zasady pozostawały w wyraźnej sprzeczności z ideą nieskończonej Bożej łaskawości. Dlatego H. Memling ukazał Sąd Ostateczny jako ordalium. W tej „procedurze” wszystko spoczywało w rękach Stwórcy, więc łaskę zyskiwali niejednokrotnie również ci, którzy w ludzkim odczuciu na nią nie zasłużyli.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 75-89
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawiedliwość Boża, jako motyw sztuki eschatologicznej średniowiecza
Autorzy:
Guz, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830521.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Middle Ages
the Last Judgement
justice
sacred art
średniowiecze
sąd ostateczny
sprawiedliwość
sztuka sakralna
Opis:
Artykuł „Sprawiedliwość Boża, jako motyw sztuki eschatologicznej średniowiecza” jest syntetyczną pracą ukazującą wpływ kultury i okoliczności życia na kształtującą się sztukę sakralną. Ukazuje ścisły związek pomiędzy codziennością a przeżywaną wiarą. Dla udowodnienia swojej tezy autor posługuje się konkretnymi przedstawieniami sztuki sakralnej tego okresu. 
The article "The justice of God, as the eschatological theme art of the Middle Ages" is a synthetic work showing the influence of culture and circumstances of life in shaping the religious art. It shows the close relationship between the daily life and lived faith. To prove his thesis the author uses concrete representations of sacred art of this period.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 175-185
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheza o Sądzie Ostatecznym na fresku z SantAgata dei Goti
Catechesis on the Last Judgment and the SantAgata dei Goti Fresco
Autorzy:
Mąkosa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035162.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
ikonografia włoska
Sąd Ostateczny
Sant'Agata dei Goti
Catechesis
Italian Iconography
The Last Judgment
Opis:
Wśród różnych form katechezy średniowiecznej wyróżnia się ikonografia, która ilustrowała podstawowe prawdy wiary i zachęcała do życia zgodnego z tym nauczaniem. Jednym z popularnych tematów ikonograficznych tego okresu był Sąd Ostateczny umieszczany zazwyczaj na tylnej ścianie kościołów po to, aby przypominać wychodzącym z kościoła ludziom o ich ostatecznym losie. Kwestie eschatologiczne cieszyły się zawsze dużą popularnością, bowiem dotyczą osobiście każdego człowieka. Oprócz zainteresowania wiernych treściami eschatologicznymi powodem powstawania przedstawień Sądu Ostatecznego była ich forma wizualna, dostępna dla każdego, nawet dla najsłabiej wykształconych. Jednym z tego typu dzieł jest fresk znajdujący się w miejscowości Sant'Agata dei Goti we Włoszech, który jest przedmiotem analizy w niniejszym opracowaniu. Omówione zostały główne treści przedstawione na fresku i ich forma. Wskazano na teologiczne znaczenie poszczególnych elementów ikonograficznych i ich zgodność z oficjalnym nauczaniem Kościoła. Podsumowując analizę fresku można stwierdzić, że stanowi on ważną formę ówczesnej katechezy, poprawnej teologicznie i mającej duże znaczenie pedagogiczne.
Iconography stands out among the various forms of medieval catechesis. It illustrated the basic truths of the faith and encouraged people to live in accord with this teaching. One of the popular iconographic themes from this period was the Last Judgment. It was usually placed on the back wall of a church in order to remind people leaving the church of their final fate. Eschatological issues have always enjoyed great popularity because they personally relate to every man. In addition to the faithful's interest in eschatological contents, the reason for the creation of Last Judgment iconography was its visual form, accessible to everyone, even the least educated. One of these types of works is the fresco located in the city of Sant'Agata dei Goti in Italy, which is the subject of our analysis in this study. The main contents of the fresco and their form are discussed. The theological significance of individual iconographic elements and their compliance with the official teachings of the Church are pointed out. Summing up the analysis of the fresco, it can be stated that it was an important type of catechesis at that time, theologically correct and having significant pedagogical meaning.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 99-110
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le due vie del Sal 1 nell’interpretazione di san Tommaso d’Aquino
The two ways of the Ps 1 in the interpretation of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Dąbrowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
felicity
impious
just
Law of God
final judgement
szczęśliwość
bezbożni
sprawiedliwi
prawo Boże
sąd ostateczny
Opis:
In the presentation of the subject – preceded by an Introduction, where is presented the Commentary Super Psalmos of the Aquinas – the author examines the saint Thomas’ interpretations of the Psalm 1 texts regarding the topic of this research and presents three points: 1 – The principal characteristic and the division of the Psalm 1; 2 – The processus ad beatitudinem; 3 – The felicitatis eventus. The presentation of subject – who in reality speaks about the two ways: of the just and of the impious, and has the culmination in the final judgment – is enriched whit the Aquinas’ commentaries of the cited texts of saint Paul and saint John, confronted with the contemporary exegesis. All this permits to the author to conclude that the interpretation of the Psalm 1 presented by Saint Thomas is very clear, rich and remains valid and topical and permits to remain in the faith and doctrine of the catholic Church.
Dwie drogi Ps 1 w interpretacji św. Tomasza z  Akwinu We Wstępie - aby rozwiać błędne, ale rozpowszechnione mniemania o działalności uniwersy- teckiej św. Tomasza z Akwinu - Doktor Anielski, który swojej Summy teologii nigdy nie wykładał, jest przedstawiony jako egezegeta Pisma Świętego: tu jako komentator Psalmów, gdyż trzeba pa- miętać, że w Średniowieczu profesor teoglogii był magister in Sacra Pagina, czyli zajmował się właśnie egzegezą Pisma Świętego. W swoim kometarzu św.  Tomasz twierdzi - podobnie jak          i współcześni bibliści - że Ps 1 jest wstępem do całego Psałterza. Akwinata dzieli Ps 1 na dwie główne części: Processus ad beatitudinem, gdzie ukazuje dążenie wszystkich ludzi do szczęśliwo- ści i porównuje dwie drogi: drogę bezbożnych i drogę sprawiedliwych, chociaż używa innych wyrażeń; oraz Felicitatis eventus, gdzie porównuje wyniki tych dążeń i dróg: sprawiedliwi osiąga- ją wieczną szczęśliwość, którą jest sam Bóg; natomiast bezbożni - wieczne potępienie; stąd św. Tomasz wiele miejsca poświęca obrazowi drzewa i sądowi ostatecznemu. Teksty komentarza Akwi- naty do Ps 1, wsparte też jego komentarzami do Ewangelii św. Jana i do Corpus Paulinum, są kon- frontowane ze współczesnymi komentarzami biblijnymi, co pozwala na zauważenie różnic w po- dejściu do tekstów świętych, a także dostrzec bogactwo myśli teologiczno-biblijnej i duchowej Doktora Anielskiego. Ta myśl jest nadal bardzo aktualna i pozwala na ciągłe trwanie w nauce, moralności i duchowości Kościoła katolickiego.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 57-92
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monotrynitarne powitanie w Apokalipsie
Monotrinitarian Greeting in the Book of Revelation
Autorzy:
Rucki, Mirosław
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Apokalipsa
objawienie
Trójca
sąd ostateczny
Book of Revelation
God’s revelation
Trinity
the last judgement
Opis:
In the paper, the attention is paid to the greeting directed to the readers of the Revelation in the passage 1:4-7. Its structure suggests that its source is not John who wrote the Book, but the Gog who presents Himself as a unity of three persons: Father, Son and the Holy Spirit. The greeting focused most on Jesus Christ, his exceptional love towards humans and his mssion. Along with his appearance on the Earth, the process of bringing people back to God started. Monotrinitarian greeting introduces the reader to the reality of the eschatological future which would have been horrible if not the fact of limitless love and care expressed in the greeting.
W artykule zwrócono uwagę na pozdrowienie skierowane do czytelników Apokalipsy św. Jana w wersetach 1,4-7. Struktura pozdrowienia sugeruje, że nie jest do pozdrowienie wyartykułowane przez Jana, tylko pochodzące od Boga jawiącego się jako jedność trzech Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Najwięcej uwagi pozdrowienie poświęca osobie Jezusa Chrystusa, Jego wyjątkowej miłości do człowieka oraz Jego misji, albowiem wraz z Jego pojawieniem się na ziemi rozpoczęło się dzieło odzyskiwania człowieka dla Boga. Monotrynitarne pozdrowienie wprowadza czytelnika w rzeczywistość rzeczy ostatecznych, która byłaby przerażająca, gdyby nie fakt bezgranicznej miłości i życzliwości wyrażonej w tymże pozdrowieniu.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 183-197
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziadowskie pieśni o Sądzie Ostatecznym i końcu świata wobec tradycji biblijnej i apokryficznej
Autorzy:
Janus, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694943.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
eschatology, the Last Judgment, Apocrypha, the Beggar’s song, the prophecy
pieśń dziadowska
apokryf
koniec świata, sąd ostateczny
Opis:
In the late Middle Ages, it was an accepted belief that the end of the world would be announced by fifteen cosmic signs. Similar motifs can be found in relatively numerous beggar’s songs from the 19th century and the first half of the 20th century. Their sources can be located in medieval Latin hymns, Apocrypha, and Old Polish literature. These inspirations include the Bible, Apocrypha, De Civitate Dei of St. Augustine, Crisias of Verecundus da Iunca, The Golden Legend written by Jacobus de Voragine, Przeraźliwe echo trąby ostatecznej (The Terrifying Echo of the Doomsday Trumpet) by Klemens Bolesławiusz and others. This article is an attempt to prove that authors of beggar’s songs establish a dialogue with the tradition and introduce their own motifs, which are characteristic of the times in which they lived.
Artykuł jest filologicznym, źródłowym studium trzech pieśni dziadowskich o końcu świata. W eksplikacji zwrócono uwagę na intertekstualność utworów, które sięgają w warstwie inwencji i obrazowania poetyckiego do tradycji biblijnej i apokryficznej. Rozważania zostały także skoncentrowane wokół funkcji przekazu.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 1
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Me dece ut dicam signorum nunc feritatem”. Proroctwa końca świata w późnośredniowiecznym przekazie. Dialog z tradycją
„Me dece ut dicam signorum nunc feritatem”. Prophecies of the End of the World in the Late Medieval Message. The Dialogue with the Tradition
Autorzy:
Janus, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
hymny średniowieczne
koniec świata
Sąd Ostateczny
apokryfy
Medieval Hymns
The Last Judgment
The End of the World
Apocrypha
Opis:
Studium zawiera przekład wydanego ca 1505 roku hymnu średniowiecznego, w którym anonimowy autor sięga do popularnej w późnym średniowieczu legendy o piętnastu znakach poprzedzających Sąd Ostateczny. Utwór z całą pewnością po raz pierwszy „przemówił” po polsku. W tłumaczeniu zwrócono uwagę na wierność zarówno w zakresie treści, jak i formy wiersza. Interpretacja została oparta na wskazaniu możliwie najszerszej płaszczyzny intertekstualnej oraz na objaśnieniu kontekstów teologicznych i kulturowych. Zwrócono uwagę na obecność tych samych apokryficznych wątków w polskiej literaturze dawnej. Prezentowane w niniejszym szkicu teksty aktualizujące tematykę eschatologiczną wpisują się w dyskurs tożsamości religijnej.
The paper presents one of the anonymous medieval hymns, in which the End of the World is emphasized. In the late Middle Ages it was an accepted belief that the end of the world would be announced by fifteen cosmic signs: The sea will rise above the mountains; it will then subside and sink into the depths of the earth; sea monsters will appear and make frightening sounds;the sea and all the rivers will burn; trees and plants will produce a blood sweat; all the buildings on earth will crumble; stones will collide and break against each other; the earth will shake; mountains will be leveled to the ground.; the living who have hidden themselves in underground shelters will rush out; the earth will vomit up the dead and their bones will come out of their tombs; the stars will fall from the heavens and the beasts will have nothing to eat; all that is living on earth will die; fire will burn sky and earth; the dead will rise to be judged by God. There is a description of these sings in the many sources: Old Testament Apokrypha, De Civitate Dei of St. Augustine, Crisias of Verecundus da Iunca, The Golden Legend written by Jacobus de Voragine and others . The author of the presented hymn makes a dialogue with the tradition and introduces the own motifs.We can also find similar description in the works of old‑Polish authors: Baltazar Opec and Stanisław Słowakowic. In the Polish translation of the hymn special attention is paid to the fidelity in relation to the original version, in respect of such literary skills as a rhyme and a metrical frame.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2018, 2(18); 199-214
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Последние времена этого мира в богословской мысли преподобного Иустина Поповича
The Last Times of This World in Theological Thought Venerable Justin Popovich
Czasy ostateczne w refleksji teologicznej czcigodnego Justina Popovicia
Autorzy:
Sashko, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727474.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
Paruzja
Sąd Ostateczny
Antychryst
rekapitulacja
św. Justyn Popović
eschatology
Parusia
the Last Judgment
Antichrist
anakefalaiosis
Venerable Justin Popovich
Opis:
Учение о последних временах этого мира преподобного Иустина Поповича концентрируется прежде всего вокруг знаков, возвещающих конец света, к которым относится проповедь Евангелия всем народам, обращение Израиля ко Христу, появление Антихриста, космическая катастрофа, а также небесное знамение креста накануне Второго Пришествия Спасителя. По мнению преподобного Иустина, наиболее трагическим моментом в конце этого мира будет появление Антихриста, в котором все зло достигнет своего апогею. Исходя от Священного Писания, а также трудов Отцов Церкви, архимандрит Иустин рассуждает о воскрешении человеческого тела, а также об анакефалаиосисе всего тварного под главою Христом, кода лишь Бог «будет все во всем» (1 Кор. 15,28). Для архимандрита Иустина самым большим даром Воскресшего Богочеловка естеству человеческому является бессмертие тела и материи.
Nauczanie św. Justyna Popovicia o czasach ostatecznych jest skoncentrowane przede wszystkim wokół znaków zapowiadających koniec świata, do których należy głoszenie Ewangelii wszystkim narodom, nawrócenie Izraela do Chrystusa, pojawienie się Antychrysta, katastrofa kosmiczna, a także niebiański znak krzyża w przeddzień powtórnego przyjścia Zbawiciela. Zdaniem św. Justyna Popovicia najtragiczniejszym momentem na końcu tego świata będzie pojawienie się Antychrysta, w którym wszelkie zło osiągnie swój punkt kulminacyjny. W oparciu o Pismo Święte oraz nauczanie Ojców Kościoła, archimandryta Justyn rozmyśla o zmartwychwstaniu ludzkiego ciała, a także rekapitulacji całego stworzenia pod panowaniem Chrystusa, gdy Bóg „będzie wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15,28). Według archimandryty Justyna największym darem Zmartwychwstałego Bogoczłowieka dla ludzkości jest nieśmiertelność ciała oraz materii.
The doctrine of the last times of this world of the Monk Justin Popovich concentrates primarily around the signs announcing the end of the world, which include the preaching of the Gospel to all nations, the conversion of Israel to Christ, the appearance of the Antichrist, a cosmic catastrophe, and also the heavenly sign of the cross on the eve of the Second Coming of the Savior.  According to the Monk Justin, the most tragic moment at the end of this world will be the appearance of the Antichrist, in which all evil will reach its apogee.  Proceeding from the Holy Scriptures, as well as the works of the Church Fathers, Archimandrite Justin discusses the resurrection of the human body, as well as the anakefalaiosis of everything created under the head of Christ, when only God “will be all in all” (1 Cor. 15:28).  For Archimandrite Justin, the greatest gift of the Risen God-Man to human nature is the immortality of body and matter.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 79-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ŚMIERĆ WE WSCHODNIO-CHRZEŚCIJAŃSKIEJ DUCHOWOŚCI HEZYCHASTYCZNEJ
Death in the Eastern Orthodox Hesychastic Spirituality
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595023.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
pamięć o śmierci
duchowość hezychastyczna
zaburzenia psychiczne, fizyczne i duchowe
przemiana umysłu (metanoia)
głęboka skrucha (katanyksis)
uzdrowienie
Sąd Ostateczny
Opis:
The problem death is essential for the therapeutic hesychastic spirituality, because it is one of pre-conditions and a practical recommendation. It is important in the fight with particular mental, physical and spiritual disorders. The process of healing is conditioned by the right preparation, enabling the human person to open more and more to the healing action of God. The process consists in the radical turning towards God, which in practice entails constant striving towards the change of intellect (metanoia) in order to: break off sinful dispositions, receive God’s grace, and acquire the condition of compunction (katanyksis) which is simultaneous awareness of one’s own sinfulness as well as God’s forgiveness. It is of great importance in the process of integral healing the conscious expectation of one’s own death and consideration of the Last Judgment. People, who hold the thought of death at the center of their being, withdraw from being enslaved by the created. St John Climacus teaches that: “To be reminded of death each day is to die each day. Fear of death is a property of nature due to disobedience, but terror of death is a sign of unrepented sins.” The remembrance of death can significantly reduce the amount of eating, and by this some other passions will be correspondingly reduced. It is worthy to remember that the ancient Greeks described philosophy as meditation on death. The same is clear from the Bible: “Remember your last end, and you will never sin” (Sirach 7:36).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 233-246
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anielski śpiew i anielskie trąby w reprezentacjach Sądu Ostatecznego Staroobrzędowców
Angel Singing and Angel Horns in Old Believers’ Images of the Last Judgement
Autorzy:
Sulikowska-Bełczowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566326.pdf
Data publikacji:
2020-01-10
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
aniołowie
Sąd Ostateczny
trąby
Archanioł Michał
staroobrzędowcy
sztuka rosyjska
angels
Last Judgement
horns
Archangel Michael
Old Believers
Russian art
Opis:
The purpose of this paper is to describe the musical concept of angel singing and the iconography of angel horns in the culture of Russian Old Believers in the 19th century. From the mid-17th century, the Old Believers rejected the new customs of the Muscovite official Church, including musical traditions, and accepted only vocal music. Musical instruments in Old Russian and Old Believer art depicted on icons and miniatures were based primarily on Byzantine models. Further examples can be given from the Book of the Apocalypse and on eschatological icons, which show angels playing the horn. The article discusses items from a 19th century Apocalypse from the collection of the National Library in Warsaw and icons from the National Museum in Warsaw. Angels with horns announce the approaching of the Last Judgement. These images are symbolic in meaning and do not refer to musical practices.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2019, 8; 35-52
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludowa wizja życia pozagrobowego w parafii Miłosierdzia Bożego w Brzezinach (diecezja sandomierska)
Folk Views of the Afterlife in the Divine Mercy Parish of Brzeziny (Diocese of Sandomierz)
Autorzy:
Siroń-Tałanda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038092.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Brzeziny
czyściec
niebo
piekło
pobożność ludowa
Sąd Ostateczny
sąd szczegółowy
śmierć
życie wieczne
death
eternal life
folk piety
heaven
hell
Last Judgment
purgatory
Opis:
Artykuł został napisany na podstawie etnograficznych badań terenowych przeprowadzonych w parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Brzezinach. Przedmiot refleksji stanowią ludowe wierzenia i wizje dotyczące życia pozagrobowego. Pierwszą część artykułu stanowi charakterystyka relacji żywych ze zmarłymi. Ludność wierzy w możliwość kontaktowania się dusz z żyjącymi. Zmarli ostrzegają bliskich przed niebezpieczeństwem, śmiercią, proszą o nawrócenie lub modlitwę. W kolejnych fragmentach przedstawiono wizję sądu szczegółowego, na który udaje się dusza w chwili rozłączenia z ciałem oraz Sądu Ostatecznego, który nadejdzie w momencie paruzji. Ostatni paragraf artykułu to charakterystyka miejsc, do których trafia dusza po sądzie szczegółowym. Niebo przedstawione zostało jako stan wiecznej szczęśliwości i oglądania Boga. Piekło jest miejscem niekończących się kar, gdzie trafiają dusze potępionych. Pośrednie miejsce to czyściec, gdzie dusze zostają oczyszczone, by móc przebywać z Bogiem.
The article is based on ethnographic fieldwork conducted in the Divine Mercy Parish of Brzeziny. The paper is about folks’ believes and views of afterlife. First part of paper is about relationship between the living and the dead. The people believe that the contact between souls and living is possible. The departed warn their loved ones of danger or death and beg for the conversion or seek prayer. In the subsequent sections we present people’s views about the particular judgment where a soul will go right after living the body, and about the Last Judgement which will occur after the Second Coming. The last part of paper describes places, where soul is going after the particular judgment. Heaven is described as a place of everlasting happiness and seeing God, whereas hell is described as a place of everlasting punishment, where the souls of condemned people go. Purgatory is an intermediate state where the souls undergo purification in order to be will God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 163-178
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freski z XVI w. z Sali Radnych Ratusza Miejskiego w Świdnicy : kolejna konserwacja
SIXTEENTH-CENTURY FRESCOES IN THE COUNCILORS CHAMBER IN THE TOWN HALL IN ŚWIDNICA. CONSECUTIVE CONSERVATION
Autorzy:
Wantuch-Jurkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539411.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Ratusz Miejski w Świdnicy
freski z XVI w.
Świdnica
późnogotyckie freski
polichromie
sztuka śląska
Sąd Ostateczny
Ukrzyżowanie
konserwacja fresków
Opis:
The author discussed the conservation of sixteenthcentury frescoes in the Councilors’ Chamber in the Town Hall in Świdnica. The scenes depicting the Last Judgment, the Crucifixion and Judgment o f the Harlot present a high artistic level dating from the end of of the Gothic period and the beginning of the Renaissance. The purpose of the conservation, conducted for the fourth time since the discovery of the painting (1960), was to eliminate the effects of the unsatisfactory condition of the building during the past several years. Conservators concentrated basically on aesthetic issues, associated with a special adaptation of the interior for the purposes of a showroom in the Museum of Old Trading, housed in the Świdnica Town Hall. Corrections of old, darkened and lightened retouching were followed by coloured reconstruction on large patches of plaster, which up to now deformed the legibility of the composition. The presentation of the painting - an imitation of stone tracery - whose fragments were earlier discovered on the southern wall, supplements the dominating Gothic nature of the whole composition.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2002, 3-4; 317-325
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies