Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "SYNOD" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 144
Tytuł:
Традиції та новації в системі управління духовними навчальними закладами Російської імперії (XVIII – початок ХХ століття)
Autorzy:
Нижнікова, Світлана
Посохова, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian Empire, the Holy Synod, spiritual education, management system
Російська імперія, Священний Синод, духовна освіта, система управління
Opis:
The article deals with the research on the process of creating a system of management of spiritual educational institutions in the Russian Empire in the 18th – early 20th centuries. There were defined the traditions and formed innovations in the created management system. The conclusion was made that the system of management of spiritual educational institutions passed several stages of development, which differed in their characteristics.
Стаття присвячена дослідженню процесу створення системи управління духовними навчальними закладами в Російській імперії в XVIII – на початку ХХ ст. Були виявлені існуючі традиції і сформовані новації у створеній системі управління. Зроблено висновок про те, що система управління духовними навчальними закладами пройшла кілька етапів розвитку, які відрізнялися своїми характеристиками.Artykuł dotyczy badań nad procesem tworzenia systemu zarządzania duchownymi instytucjami oświatowymi w Imperium Rosyjskim od XVIII w. do początku XX w. Zostały przedstawione tradycje i uformowane innowacje w stworzonym systemie zarządzania. Stwierdzono, że system zarządzania duchownymi instytucjami oświatowymi przeszedł kilka etapów rozwoju, znacząco różniących się między sobą.
Źródło:
Res Historica; 2017, 44
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Совѣтованіе о благочестіи (1621) – zbiór postanowień soboru czy postulaty wiernych?
Sovetovanie o blagočesti (1621) – Collection of Local Council’s Decisions or Postulates of Lay Believers?
Autorzy:
Hodana, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168710.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kościół prawosławny
sobór lokalny (synod)
bractwo Podwyższenia Krzyża Świętego w Łucku
Совѣтованіе о благочестіи
Opis:
Sovetovanie o blagočesti (Совѣтованіе о благочестіи) is an anonymous text preserved in the archive of Lutsk Brotherhood of the Elevation of the Cross. It includes an internal renewal programme of the Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth, which supposed to guarantee continuity of Orthodox hierarchy, restored during 1620–1621 by the Patriarch of Jerusalem Theophanes. Most scholars have treated the document as the collection of decisions of the local council deliberated in Kyiv under the chairmanship of Metropolitan Job Boretsky and was treated as an effect of the activity of new bishops. However, there are no historical sources confirming that such council actually took place. What is more, the document itself does not look like council’s resolutions. This is rather a list of recommendations and postulates prepared by believers, probably representatives of Lutsk Brotherhood. The document points out that on the one hand bishops are necessary for the normal functioning of the Church, on the other hand, puts forward a list of demands to them and emphasizes an important role of the laity.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 73-80
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Прп. Паисий Величковский и последний Кошевой атаман Запорожской Сечи П. Калнышевский: малоизвестные письма
Autorzy:
Шумило, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686323.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paisius Velichkovsky
Petro Kalnyshevsky
Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church
Паисий Величковский
Питер Калнышевский
Священный Синод Украинской Православной Церкви
Opis:
The article, based on the archival material from Ukrainian Archives, is devoted to little‑known correspondence between Paisius Velichkovsky and Petro Kalnyshevsky. The study is important especially in the light of the decision made by the Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church to canonize Petro Kalnyshevsky.
В статье на основе архивных материалов украинских архивов посвящена малоизвестной соответствия между Паисий Величковский и Петр Калнышевский. Исследование особенно важно в свете решением Священного Синода Украинской Православной Церкви канонизировать Петра Калнышевского.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовные миссии России в Японии и Иерусалиме: грани соприкосновения
The Ecclesiastical Missions of Russia in Japan and Jerusalem: The Edges of Convergence
Autorzy:
Smirnova, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374301.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russian Ecclesiastical Missions
Ministry of Foreign Affairs
Holy Synod
Saint Nicholas of Japan
Archimandrite Antonin (Kapustin)
Opis:
Based on new archival materials, the article reconstructs the picture of the Russian Church presence in Japan and the Holy Land at the end of the 1870s and early 1880s. This was a key period in the fate of the Japan and Jerusalem Russian Ecclesiastical Missions, when both Missions suffered crises that brought them to the verge of closure. The author considers the characteristic features and general patterns of the Russian Ecclesiastical presence abroad in the context of interfaith competition and inter-agency contradictions. The article reveals the reasons that hindered the effective work of Russian Church representatives abroad and pays special attention to the political importance of the Japan and Jerusalem REM.
Źródło:
Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 1; 69-81
2081-1128
Pojawia się w:
Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki II Synodu Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej z Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu
Relationships of the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese with the Sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz
Beziehungen der Zweiten Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg mit der Wallfahrtskirche Unserer Lieben Frau der Schmerzen in Skrzatusz
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138207.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
synod
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Kościół
formacja
wierni świeccy
sanktuarium
Skrzatusz
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Church
formation
lay faithful
sanctuary
Opis:
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu jest ściśle związane z II Synodem Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, który został zwołany 11 czerwca 2016 r. i otwarty 25 lutego 2017 r. Opiece i wstawiennictwu Pani Skrzatuskiej powierzane są wszystkie etapy prac synodalnych oraz związane z nim poszczególne osoby i gremia. Istotny element tych powiązań stanowi także eklezjalna formacja wiernych świeckich, której szczególnym miejscem jest właśnie skrzatuskie sanktuarium.
The Sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz is closely related to the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, which was convened on June 11, 2016 and opened on February 25, 2017. The care and intercession of the Lady of Skrzatusz are entrusted all stages if the synodal works as well as people and groups involved in the synod. An important element of these ties is also the ecclesial formation of the lay faithful, a special place of which is the Skrzatusz sanctuary.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2022, 10; 51-63
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie instytucji Synodu Biskupów dla współczesnego Kościoła
Significance of Synod of Bishops for the present Church
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147640.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
biskup rzymski
episkopat
pomoc
II Sobór Watykański
Synod Biskupów
Bishop of Rome
episcopate
help
Second Vatican Council
Synod of Bishops
Opis:
Instytucja Synodu Biskupów została powołana do życia przez papieża Pawła VI w jego motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 roku. Sukcesywny obraz prawny instytucji został określony przez posoborowy Kodeks prawa kanonicznego z 1983 roku w kan. 342-348; opublikowane zostały także regulaminy Synodu Biskupów w latach 1966, 1969, 1971 oraz 2006. Można zatem powiedzieć, że wszyscy soborowi papieże, tj. św. Paweł VI, św. Jan Paweł II oraz Benedykt XVI, kształtowali obraz prawny oraz praktyczne funkcjonowanie instytucji Synodu Biskupów. Nie należy także pomijać bardzo ważnego faktu, że obecny papież Franciszek opublikował 15 września 2018 roku Konstytucję apostolską Episcopalis communio o Synodzie Biskupów. Do chwili obecnej odbyło się 28 zgromadzeń różnych zebrań instytucji Synodu Biskupów; przy czym należałoby do wskazanej grupy dodać jeszcze tzw. synod holenderski. Instytucja Synodu Biskupów jest szczególną oraz wyróżniającą się instytucją w Kościele posoborowym. Składa się na to wiele elementów, nie tylko regularność zwoływania zebrań Synodu Biskupów, ale także podejmowana oraz analizowana problematyka synodalna, która dotyczyła różnych i ważnych zagadnień życia i funkcjonowania współczesnego Kościoła. W tym kontekście szczególnego podkreślenia wymaga wskazanie na naturę teologiczno-prawną instytucji, która sprawia, że mamy do czynienia z instytucją dynamiczną, kształtującą życie Kościoła posoborowego oraz swoją strukturą zachęcającą do zainteresowania się Synodem Biskupów zarówno na płaszczyźnie doktrynalnej, jak i tej faktycznej. Już samo zwołanie każdego zebrania Synodu Biskupów jest dużym wydarzeniem eklezjalnym, które angażuje nie tylko osobę biskupa rzymskiego, od którego zebranie Synodu Biskupów w sposób totalny zależy, oraz jednocześnie uczestników zgromadzonej instytucji, ale także w mniejszym lub większym wymiarze praktycznie cały Kościół – w szczególności episkopat – równolegle do wyodrębnionych etapów Synodu, tj. jego przygotowania, samych obrad zwołanego zgromadzenia oraz etapu posynodalnego, który związany jest z realizacją postanowień synodalnych. W tym nurcie należy także wymienić przesłania doktrynalne Synodów Biskupów wraz z ich propozycjami, które ukierunkowywały Magisterium biskupów rzymskich na obszary uznawane za konieczne jako przedmiot jego wypowiedzi, przede wszystkim przez publikowanie posynodalnych adhortacji apostolskich, które z kolei – mówiąc bardzo ogólnie – w wielu jego obszarach miały sukcesywny wpływ na codzienne życie Kościoła po II Soborze Watykańskim.
Institution of the Synod of Bishops was established by Pope Paul VI in his motu proprio Apostolica sollicitudo dated 15 September 1965. Successive legal image of the institution was defined by the Post-Conciliar Code of Canon Law of 1983, in can. 342-348. Also, in the years 1966, 1969, 1971, and 2006 there were published rules of the Synod of Bishops. Therefore, one may say that all Popes who ruled during councils, i.e. Paul VI, John Paul II, and Benedict XVI shaped the legal image and practical operation of the institution of the Synod of Bishops. One cannot also ignore a very important fact that on 15 September 2018 the present pope, Francis, published the Episcopalis communio apostolic constitution about the Synod of Bishops. Until now, there have been twenty-eight congregations of various meetings of the institution of the Synod of Bishops. However, the mentioned group should also be enlarged by so-called Dutch Synod. The institution of Synod of Bishops is a special and standing out institution in the Post-Conciliar Church. This is due to several elements, namely, not only the regular character of having meetings of the Synod of Bishops, but also the undertaken and analysed synodal problematic aspects that concerned various and important issues of life and functioning of the current Church. In this context, a special accent must be drawn to the indication of the theological and legal character of the institution that causes that we deal with a dynamic institution that shapes the life of the Post-Conciliar Church and by its structure encourages to have interest in the Synod of Bishops both on the doctrinal and factual level. Convening the Synod of Bishops is itself a major ecclesiastical event that engages not only the person of the Bishop of Rome, who is utterly responsible for its convention, but also the entire Church to a greater or lesser extent, and specifically the episcopate that is engaged in parallel in relation to the distincted stages of the Synod, i.e. its preparation, deliberations during the convened assembly, and the post-synodal stage that relates to fulfilment of synodal decisions. Considering this mainstream, one should also mention doctrinal messages of Synods of Bishops together with their propositions that directed the Magisterium of Bishops of Rome towards these areas that were considered a necessary aspect of their deliverance, essentially by publishing post-synodal apostolic exhortations which, in turn, very generally speaking had a successive influence on everyday life of the Church after the Second Vatican Council in many areas of the Church.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 33-54
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej
The Forgotten Synod of 1938. The Course and Content of the Statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804758.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bp Franciszek Lisowski
historia diecezji tarnowskiej
prawo partykularne
synod
Bishop Franciszek Lisowski
history of the diocese of Tarnów
particular law
Opis:
Wydarzenie soborowe to na ogół wielki namysł ludzki nad problemami doktrynalnymi i nad praktykami, które Kościół powinien uwzględnić w swojej misji. Rolę analogiczną do soborów powszechnych na poziomie regionalnym i lokalnym odgrywają synody plenarne, metropolitalne, diecezjalne. Szczególną rolę należy przypisać synodom diecezjalnym, ponieważ wyrastają one z potrzeb konkretnego Kościoła partykularnego, a przez formułowane propozycje dyscyplinarne, pastoralne i duchowe, najbardziej wyraźnie kształtują rzeczywistość eklezjalną, docierając do bardzo podstawowych środowisk kościelnych i społecznych. Każdy synod posiada swoje specyficzne znaczenie w dziejach diecezji, a jego oddziaływanie na pewno nie wyczerpuje się tylko w literze sformułowanych propozycji. W 1938 r. mijało dziesięć lat od Pierwszego Synodu, i zgodnie z zaleceniami Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., Biskup był zobligowany do zwołania II Synodu Diecezji Tarnowskiej. Nie był to jedyny motyw, gdyż w 1936 r. odbył się Pierwszy Polski Synod Plenarny. W związku z tym wydarzeniem czymś naturalnym było, aby dostosować prawo diecezjalne do uchwał tegoż Synodu. Temat artykułu został sformułowany następująco: „Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej”. Dlaczego zapomniany? Dotychczas w diecezji odbyły się cztery synody. Wszelkie opracowania na temat ustawodawstwa synodalnego w diecezji tarnowskiej opierały się tylko i wyłącznie na trzech synodach. Przy omawianiu drugiego Synodu często pojawiało się lakoniczne stwierdzenie, iż „statuty tego synodu zaginęły”. Zabrakło badań nad rekonstrukcją statutów tego Synodu. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie czytelnikowi motywów zwołania, przebiegu i głównej problematyki podejmowanej podczas II Synodu Diecezji Tarnowskiej.
A council is in general a great human reflection on doctrinal problems and on practices that the Church should incorporate in its mission. At a regional and local level, plenary synods, provincial synods and diocesan synods play an analogous role to ecumenical councils. A special role should be assigned to the diocesan synods because they stem from the needs of a concrete particular Church and by means of formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, they are instrumental in shaping the ecclesial reality, reaching the very basic Church and social environments. Each synod has its own specific meaning in the history of a given diocese and its impact most definitely is not exhausted only in the letter of formulated proposals. In 1938, it was ten years since the first synod and, according to the directives of the Code of Canon Law, the bishop of Tarnów was obliged to convene the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Polish Plenary Synod was held. Therefore, it was only natural to adjust the diocesan law to the resolutions of that synod. The subject of this article was formulated as follows: „The Forgotten Synod of 1938. The course and content of the statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów”. Why forgotten? So far, four synods were held in our diocese. All studies on synodal legislation in the diocese of Tarnów were based exclusively on three synods. When the second synod was discussed, a laconic comment often occurred that „the statutes of this synod were lost”. There was no research on the reconstruction of that synod’s statutes. The aim of this article is to present the reader with the motives for convening, the course and main problems addressed during the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 129-150
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamość Style Unification: Liturgicon and Euchologion in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in Second Half of the 18th Century
Autorzy:
Almes, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112131.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zamość Council 1720
Basilian monasteries
Lviv eparchy
liturgical books
inventory descriptions
protocols of visitations
Synod Zamojski 1720
klasztory bazyliańskie
eparchia lwowska
księgi liturgiczne
inwentarze
protokoły wizytacji
Opis:
The paper studies the problem of the unification of the liturgical books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the second half of the 18th century. Research concentrates on the problem of Zamość council resolution implementation by analyzing the “church books” in the monasteries of Basilians. Investigating the “book lists” from inventory descriptions and protocols of visitations allows to trace changes in the monasteries concerning the “church books” as it was fixed in the documents, a major part of which used for this research are from the Lviv archives. Among the main indicators of a certain liturgical tradition are the texts of the Liturgicon and the Euchologion. In the second half of the 18th century, the presence of Univ and Pochaiv Liturgicon and Euchologion was selective since we do not have data for all decades for all monasteries. At the same time, such an analysis allows tracing a clear tendency – the full-fledged unification of liturgical literature in Basilian monasteries can be noted at the start of the 1760s.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2024, 18, 1; 167-177
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad polskim nurtem starokatolicyzmu
Research on the Polish branch of the Old-Catholic Church
Autorzy:
Wysoczański, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494620.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kościół Starokatolicki w Polsce
historia
Leon Grochowski
V Synod i konsekracja biskupów w 1966 roku
Old-Catholic church in Poland
history
5th Synod and bishop consecration in 1966
Opis:
Do zainteresowań autora niniejszego artykułu (od 1971 roku) należy historia, nauka i położenie prawne Kościołów Starokatolickich Unii Utrechckiej, ze szczególnym uwzględnieniem Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego (PNKK) w USA i Kanadzie oraz Kościoła Polskokatolickiego w Polsce. Publikacja przedstawia wzajemne relacje między PNKK w USA i Kanadzie a Kościołem Polskokatolickim oraz miejsce tegoż Kościoła w Unii Utrechckiej. Autor zwrócił szczególną uwagę na wpływ pierwszego biskupa PNKK Leona Grochowskiego na dzieje Kościoła Polskokatolickiego w Polsce, zwłaszcza na przebieg obrad V Synodu Ogólnopolskiego i wybór biskupów.
The History, the teaching and legal status of Old Catholic churches belonging to the Union of Utrecht has been the subject of research of the author of this article since 1971.n Since then the author has also put particular emphasis on the history of the Polish National Catholic Church in the U.S.A. and Canada and also on the Polish Catholic Church in Poland. This publication presents mutual relations between the Polish Catholic Churches in the U.S.A. and Canada and the Polish Catholic Church in Poland and also the position of the latter one in the Union of Utrecht. The author focuses particular attention on the influence of the first bishop Leon Grochowski on the history of the Polish Catholic Church in Poland, especially on the course of the session of the 5th all-Poland Synod and election of bishops.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 4; 637-656
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania współczesnej rodziny
Challenges Facing Contemporary Family
Autorzy:
Zając, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503219.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Rodzina
wychowanie
Synod Biskupów
family
education
Synod of Bishops
Opis:
The challenges facing contemporary family come from the fact that all events related to political, social, cultural and religious changes cumulate in this basic human community. The role of a family is particularly significant in those places where anti-religious regulations make it difficult for parents to educate their children in faith according to their will. The primary challenges of a contemporary family may be balanced applying the principle of a Christian organization Jeunesse Ouvriere Chretienne (JOC). This method first asks one to see (voir) various threats to a family which are related to cultural changes, progressive dechristianization and new trends which are against the Christian vision of family and marriage. Not only should the threats be seen but one should also collate and assess them (juger), i.e. point out how they harm a family and why one should radically object to them. On the third stage one should act (agir) and take concrete pro-family measures in order to prevent significant erosion of sacramental marriage which form the foundation of the Catholic family. The community of family life advocates is looking forward to concrete proposals connected with the Synod of Bishops on family which started in Rome in 2014. They should present the range of activities in defense of family and new formation perspectives.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 3; 75-88
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymogi prowizji na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym
Requirements for the Office of Pastor in Contemporary Law of Polish Synods
Autorzy:
Wnuk, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804734.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diocesan bishop
pastor
candidate for the office
diocesan synod
entrusting of the office
Opis:
Przy dokonywaniu prowizji na urząd proboszcza należy zachować przepisy powszechnego prawa kanonicznego i partykularnego. Ustawodawca kodeksowy w kan. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 odsyła do regulacji obowiązujących w Kościołach partykularnych. W polskim ustawodawstwie synodalnym doprecyzowano wymogi dotyczące aktu administracyjnego związanego z powierzeniem urzędu proboszcza. Dotyczą one władzy kościelnej, kandydata na proboszcza, powierzanego urzędu oraz formy, jaką należy zachować przy tym akcie. W większości uchwał synodalnych dokonano powielenia lub parafrazy przepisów prawa powszechnego. W niektórych jednak zawarto innowacyjne dyspozycje dotyczące biskupa diecezjalnego czy wymogów stawianych kandydatom na proboszczów. W większości jest to ukończenie przez tych kandydatów odpowiedniej formacji i zdanie „egzaminu proboszczowskiego”. Do ważności prowizji konieczny jest wakans powierzanego urzędu. W ustawodawstwie synodalnym również określono przyczyny utraty urzędu. Ponadto wśród przyczyn w szerokim zakresie uregulowano złożenie rezygnacji przez proboszczów, którzy osiągnęli odpowiedni wiek. Jedynie kilka synodów wskazało na zachowanie formy pisemnej przy powierzeniu urzędu proboszcza.
In the provision of the office of the pastor norms of universal law and particular law must be observed. The legislator in can. 521 § 2-3; 522; 527 § 2-3; 538 § 1 refers to regulations being in force in particular Churches. In the law of Polish synods were clarified requirements for administrative acts of the provision of the office of the pastor. There are pertain to ecclesiastical authority, candidates for the post of pastor, the entrusting of the office and the formalities of these acts. Universal law was manifolded or paraphrased in the most of regulations of synods. However, innovative directives about the diocesan bishop or requirements for candidates for the office of the pastor are set in some of them. Typically it is finishing by these candidates a special formation and passing “the examination for pastors”. For validity of the provision it is necessary for the office to be vacant. Reasons of loss of office also are defined in the law of synods. Moreover, among causes in broad range submitting resignation by pastors who have completed appropriate age is regulated. Only a few synods writing form of entrusting of the office of the pastor is emphasized.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 171-193
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymóg zachowania rygorów techniczno-prawnych w pełnieniu władzy ustawodawczej w Kościele partykularnym. Wybrane elementy
Requirement of preserve the technical-juridical rigour in the exercise of legislative power in the particular Church. Selected items
Autorzy:
Sitarz, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806939.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stanowienie prawa
prawodawca
dyrektywy legislacyjne
II Polski Synod Plenarny
lawmaking
legislator
legislative directives
II Polish Plenary Council
Opis:
Jednym z aspektów władzy biskupa diecezjalnego jest sprawowanie władzy ustawodawczej po-przez wydawanie aktów normatywnych – dekretów ustawodawczych i dekretów wykonawczych, które rządzą się przepisami o ustawach. Kongregacja ds. Biskupów w dyrektorium z 2004 r. Apostolorum successores określiła ogólne wytyczne, jakie powinny zostać zachowane przy redagowaniu aktów normatywnych. Również w dokumentach roboczych II Polskiego Synodu Plenarnego ojcowie synodalni zwrócili uwagę na to, aby wszystkie ustawy partykularne były redagowane popraw-nie, pod względem merytorycznym i formalnym. Jednak do tej pory nie udało się określić konkretnych wymogów, jakimi powinien się kierować biskup diecezjalny. W związku z tym Autor w artykule proponuje sięgnąć do aktualnych i przyjętych dyrektyw prawodawczych, wypracowanych na gruncie prawa świeckiego, zgodnych jednak z powołaniem i misją Kościoła, które służyłyby pomocą prawodawcy partykularnemu, wskazując mu, w jaki sposób rozwiązywać typowe problemy legislacyjne. Jeden z podziałów dyrektyw wydaje się odpowiedni do próby dostosowania go do wymogów prawodawcy kościelnego, zawiera on pięć typów kryterium podziału dyrektyw, mianowicie: 1) język; 2) jednolitość i kompletność; 3) systematyka; 4) adresat; 5) forma regulacji.
One of the aspects of authority of the diocesan bishop is to exercise legislative power through the issuing normative acts – legislative decrees and executory decrees governing the legal provisions of the Laws. Congregation for the Bishops in the Directory from 2004 Apostolorum successores, has defined general guidelines which should be complied with drafting normative acts. Also in working documents of II Polish Plenary Council, the Synod Fathers, drew attention to the fact, that all particular Laws should be drafted correctly in terms of the substance and the procedural. But until now, did not determined the specific requirements which should be guided by the diocesan bishop. Consequently, the Author in the article proposes to reach for a current and adopted legislative directives, developed on the basis of state law, however, according with the vocation and mission of the Church, which would serve the particular legislator, pointing him how to solve common problems of legislative. One of them seems appropriate to try to adapt it to the requirements of ecclesiastical legislator, it contains five types of criterion of division directives and it is as follows: 1) language; 2) the uniformity and completeness; 3) systematics; 4) the addressee; 5) the form of regulation.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 163-176
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne uwarunkowania posługi wobec małżeństwa i rodziny
Contemporary Pastoral Considerations Towards Marriage and Family
Autorzy:
Lubowicki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917415.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
synod
family
marriage
body
sacramentality
evangelization
pastoral care
rodzina
małżeństwo
ciało
sakramentalność
ewangelizacja
duszpasterstwo
Opis:
Since the convocation of the third extraordinary synod, the reflection on the pastoral service of marriage and the family has been dominated by the issue of the Eucharistic Communion for the divorced people who have remarried. It has been going on for over six years. Although this is a very serious doctrinal issue, it cannot overshadow other important problems and challenges related to the new pastoral situations. There is a need to overcome this deadlock. All the more so that the discussions are fuelled rather by journalists or certain circles trying to impose their own narrative on priests. Meanwhile, the objectification of God and human being deepened, and consequently followed the depersonalization of the relationship with God and the relationship in the body, and the desacralisation of the institution of marriage. Negative ideas have their negative consequences against which one must save the family with “the Church’s powers”, that is shaping family life in the perspective of faith, and thus in the sacramental and Eucharistic key. At the same time it is necessary to explore the theological truth about relationships in the body and explain the meaning of the sacramental life in marriage. The apostolate of lay people, understood not as aid for the clergy but as a proper marriage and family commitment to the service of the Gospel, is an irreplaceable factor here.
Od czasu zwołania III synodu nadzwyczajnego refleksję nad posługą wobec małżeństwa i rodziny zdominowało zagadnienie Komunii eucharystycznej dla rozwiedzionych, którzy zawarli ponowne związki cywilne. Trwa to już ponad sześć lat. Chociaż to bardzo poważna kwestia doktrynalna, to jednak nie może ona przysłonić innych istotnych problemów i wyzwań związanych z nowymi sytuacjami duszpasterskimi. Trzeba przezwyciężyć ten impas. Tym bardziej że dyskusje są podsycane raczej przez dziennikarzy czy pewne środowiska, usiłujące narzucić duszpasterzom własną narrację. Tymczasem postąpiło urzeczowienie Boga i człowieka, a w konsekwencji depersonalizacja relacji z Bogiem i relacji w ciele oraz desakralizacja instytucji małżeństwa. Negatywne idee mają swoje negatywne konsekwencje, przed którymi trzeba ratować rodzinę „mocami Kościoła”, czyli kształtując życie rodzinne w perspektywie wiary, a zatem w kluczu sakramentalnym i eucharystycznym. Równocześnie trzeba zgłębiać prawdę teologiczną o relacjach w ciele oraz tłumaczyć sens życia sakramentalnego w małżeństwie. Apostolstwo świeckich rozumiane nie jako pomoc duchownym, ale jako właściwe małżeństwu i rodzinie zaangażowanie się w służbę Ewangelii ma tutaj niezastąpioną rolę do spełnienia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 113-134
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka stronnictw o tron biskupi w Rzymie w drugiej połowie IV wieku, czyli od papieża św. Juliusza przez Liberiusza do św. Damazego
Autorzy:
Spychała, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631344.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
CHRISTIANITY
POPE
ANTIPOPE
PETER’S PRIMACY
ARYANISM
ANOMEISM
HOMEISM
HOMOOUSIANISM
ORTHODOXY
COUNCIL
SYNOD
BISHOP
EXILE
RIOTS
MASSACRE
Opis:
In the 4th century AD, with the ongoing Christological debate, personal ambitions, political, ideological and economic problems came to the surface, which ravaged the structure of the Universal Church. The east of the Empire was a particularly susceptible area, but similar phenomena were also taking place in the Eternal City.  In the latter half of the 4th century, against the backdrop of debate sparked by the teachings of Arius and the intervention of Constantius II in the internal matters of the Roman Church, divisions ensued.  The causes behind such state of affairs appear so complex that one cannot conclusively state whether this resulted from personal ambitions or whether the issue of maintaining orthodoxy was at its roots.  It seems that in the discussed events the Aryan affair was merely a pretext for pursuing now indeterminable goals of the groups into which the community of Roman Christians had been split.               
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2012, 5; 213-238
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W przeddzień triumfu. Cerkiew unicka w Rzeczypospolitej w końcu XVII i początkach XVIII wieku
On the eve of triumph. Uniate Church in the Commonwealth at the turn of 17th and 18th century
Autorzy:
Gil, Andrzej
Skoczylas, Ihor
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352282.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Cerkiew unicka
Kościół unicki
synod zamojski
unia brzeska
unici
Opis:
Nowa unia, którą na przełomie XVII i XVIII wieku przyjęły cztery eparchie prawosławne polsko-litewskiej części metropolii kijowskiej, oznaczała w praktyce zakończenie procesu katolicyzacji społeczności ruskiej Rzeczypospolitej. Cerkiew unicka między synodem zamojskim (1720) a pierwszym rozbiorem Polski (1772) osiągnęła status największej instytucjonalnie wspólnoty wyznaniowej. Istotną cechą katolicyzmu obrządku wschodniego tego okresu było mocne wpisanie go w krajobraz kulturowo-religijny nie tylko ówczesnej Rzeczypospolitej, ale i całej nowożytnej Europy. Unici stali się bowiem częścią tej światowej przestrzeni, która po soborze trydenckim zjednoczona została wokół instytucji papiestwa i doznawała – poprzez włączenie w Kościół powszechny – wszystkich związanych z tym kulturowych profitów. Barok, niekiedy w najlepszym artystycznie wydaniu, stał się istotnym czynnikiem konstytuującym tożsamość wiernych Cerkwi unickiej, a ona sama stała się znaczącym czynnikiem wpływającym na cywilizacyjne oblicze wschodniej części naszego kontynentu, zmieniającym go w stopni znacznie większym, niż się dotychczas sądzi. To właśnie ten wyzwolony wówczas ogromny potencjał, wypływając tak z kijowskiej tradycji, jak i z dziedzictwa europejskiego Zachodu, spowodował, że śmiało można nazwać to postzamojskie (po synodzie w Zamościu) półwiecze okresem triumfu Cerkwi unickiej w Rzeczypospolitej.
The article focuses on the breakthrough period in the history of Uniate Church in the Commonwealth – the turn of 17th and 18th century. The “New Union” effected at that time, manifested by four eparchies – Przemyśl, L’viv, Lutsk and Kiev – communing with Rome, has made the Eastern Catholic community the largest religious community in Polish-Lithuanian Commonwealth. At the same time, within the Uniate Church itself, a fundamental ecclesiastic and cultural change took place, bringing it into the orbit of various processes characterising the Western Christianity of the time. Eastern Catholics of the Commonwealth have then entered a phase of rapid development, and not just institutional. It was characterized by adoption of baroque civilization models and baroque type of piety on one hand, and on the other, retaining those elements of the old, Ruthenian tradition, which were not in conflict with its new identity. At the same time, the Uniate Church has become an important element of the religious, cultural and socio-political order of the state; wherever the structures of Catholic Metropolis of Kiev reached, there was a guarantee of peace and perspectives for future development. A good example was the situation of lands recovered from Turkish hands (Podolia), or liberated from under Russian occupation (the Right Bank), where intensive settlement efforts were made, accompanied by establishment of Uniate parishes. An important element constituting the new Uniate identity was the Synod of Zamość in 1720, through which the Eastern Catholics were fully included in legal and liturgical order of the Catholic Church. This event has become a sort of a cornerstone of the Uniate Church, amalgamating universal elements with particular ones. Those transformations have prepared a true ground for a phenomenon which the authors dubbed “Uniate triumphalism”.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 584-599
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 144

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies