Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "STAINED-GLASS" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Zespół witraży w kościele parafialnym w Mszance koło Gorlic. Przyczynek do dziejów witrażownictwa krakowskiego 2. ćwierci XX wieku
Autorzy:
Laskowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669621.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Stained glass art, 20th-century art, Jan Kusiak, Maksymilian Romańczyk, Teodor Zajdzikowski, S. G. Żeleński, Kraków
Opis:
Windows in the parish church of the Holy Apostles Peter and Paul in Mszanka near Gorlice, which supplements the architecture of the church built in 1938–1940 following the design of Edward Okoń, an architect from Tarnów, comprises 12 stained glass: two figural in the chancel, eight geometrical with medallions in the nave and transept, and two with monograms on both sides of the main entrance. Although plain in the artistic sense, and in the case of the figural ones – mediocre, these stained glass successfully complement the bright and orderly interior of the parish church. The inscriptions on two panels and existing archival sources inform us that the windows were created in 1938 in the Kraków workshop of Maksymilian Romańczyk. The archival documents describe the entire investment process leading to their creation and their repair which was necessary due to their deficient construction. This task was undertaken in 1949 by the renowned Kraków Stained Glass Company S. G. Żeleński, which is also described in detail in the historical records.Stained glass and primarily the archival materials preserved in Mszanka are excellent sources of many valuable details on stained glass workmanship in Poland in the second quarter of the 20th century, the division of tasks within stained glass workshops, the involvement of the clients, and on projects that the above-mentioned workshops were working on concurrently at that time – information which was previously unknown. In turn, the preserved company letterhead authorised with the original stamps provides useful information on the functioning of these types of workshops, their products and achievements. In quite a distinct manner, the letterhead also tells us a little about the history of the workshops.The above example confirms that works of art or archival material stored until this day in locations outside urban areas can valuably supplement and sometimes even alter our knowledge of stained glass art in Poland.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2013, 45
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii sztuki witrażowniczej na ziemiach polskich
Outline of the history of stained glass art in Poland
Autorzy:
Wolska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168993.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
witraż
historia
konstrukcja
światło
sztuka sakralna
stained glass
history
construction
light
sacred art
Opis:
Artykuł ukazuje dzieje witrażu od początków państwa polskiego do chwili obecnej z zaznaczeniem najcenniejszych przykładów ze szczególnym uwzględnieniem okresów największego rozwoju tego rzemiosła, czyli średniowiecza i secesji.
The article presents history of glass art from the beginning of Polish state until present moment describing the most important examples highlighting periods of the greatest development of this craft i.e. Middle Ages and Art Nouveau. The outline contains history of stained glass from the first pieces of stained glass found in Kalisz on which small painted and scratched ornaments were discovered. The composition of used glass is known by chemical analysis what gives us knowledge of contemporary technology. The author discuss also medieval examples of stained glass from Kraków, Toruń, Włocławek and Chełmno. In Modern Times stained glass art lost its importance and is used rarely replaced by other decorative motifs.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2013, R. 64, nr 5, 5; 21-24
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże z Grodźca – badania, konserwacja i restauracja trzech kwater witrażowych ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu
The Grodziec Collection – analysis, conservation and restoration of three stained-glass panels from the National Museum in Wrocław
Autorzy:
Kamińska, M.
Walczak, M.
Płotek, M.
Gajewska-Prorok, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168633.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
konserwacja witraży średniowiecznych
restauracja witraży średniowiecznych
XRF
skład szkła
korozja szkła
conservation of medieval stained glass windows
renovation of medieval stained glass windows
glass composition
corrosion of glass
Opis:
Artykuł dotyczy konserwacji i restauracji trzech kwater witrażowych ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Ukazane są wstępne rezultaty badań wykonanych z użyciem nowoczesnych metod analitycznych, w tym makroskanera fluorescencji rentgenowskiej MA- XRF. Przedstawiony jest ogólny przebieg prac konserwatorsko–restauratorskich, z wyszczególnieniem zagadnień estetycznych.
The paper concerns three stained glass panels from the National Museum in Wroclaw, which have undergone a conservation/restoration treatment. The preliminary results of the analysis performed by means of modern analytical methods such as X-ray fluorescence macro scanner MA-XRF, are outlined. The general conservation/restoration treatment is described, with a particular emphasis on the esthetical matter.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2015, R. 66, nr 3, 3; 14-17
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże w sankturaium świętego Rocha w Osieku. Problem percepcji i komunikacji społecznej
Stained Glass Windows in Saint Rochus Shrine in Osiek: the Question of Perception and of Social Communication
Autorzy:
Ossowski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828699.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
stained glass window
interior arrangement
perception and social communication
witraż
aranżacja wnętrza
percepcja i komunikacja społeczna
Opis:
Urządzenie i adaptacja wnętrz kościelnych dotyczy często wprowadzenia w sakralną przestrzeń elementów, które muszą uwzględnić racje historyczne, funkcjonalne i artystyczne. Jedną z trudniejszych decyzji jest wypełnienie okien świątyni witrażem. Wobec coraz to liczniejszych przypadków stosowania i realizacji tzw. „kiczu sakralnego” w przedmiocie witrażownictwa, autor niniejszego artykułu próbuje przedstawić podstawowe założenia merytoryczne, które mają na celu dostarczyć rządcom parafii elementarnych argumentów w podejmowaniu trafnych, trwałych i pozbawionych kontrowersji decyzji. W realizacji – niekiedy pod wpływem najszlachetniejszych pobudek sztuki witrażowej w kościołach – należy zwrócić uwagę na percepcję społeczną i komunikację interpersonalną. Mogą okazać się one w wielu przypadkach doskonałym argumentem zmierzającym do realizacji najtrudniejszych tematów i wyeliminowania – już na etapie projektu – wszelkich zastrzeżeń i przeciwności, a w rezultacie uniknięcia kłótni czy ostatecznie negatywnych emocji, które z racji pastoralnych nie powinny dzielić wspólnoty parafialnej. Problem ten autor zilustrował na przykładzie realizacji projektu witraży do wnętrza kościoła św. Rocha w Osieku. W oparciu o współpracę z projektantem i wykonawcą, ukazał walory percepcji komunikacji społecznej jako nowoczesnej formy pastoralno-duszpasterskiej. 
Arrangement and adaptation of church interiors often include the introduction of elements related to history, functionality and art into the sacred space. Installation of stained glass windows is one of the hardest decisions to make. Taking into account many cases of “sacred kitsch” designed and produced in the field of the stained glass windows, the article is an attempt to present some essential guidelines, which should provide the parochial decision-makers with the basic information in the process of choosing the correct, long-lasting and non-controversial solutions. No matter how noble your motives are, you should take into account the social perception and the interpersonal communication. In many cases both can become a very useful argument in favour of carrying out even the most complicated tasks. In addition to this, the factors concerning the social perception and communicaton could help to eliminate – as early as in the design stage – all the reservations and obstacles that might arise and consequently to avoid quarrels and negative feelings, which, for pastoral reasons, should never divide the parish community. What serves as a good example is the stained glass project for St Rochus Church in Osiek. Thanks to his personal experience of cooperation with the designer and the contractor, the author was able to present the advantages of the social communication as a vital aspect of the contemporary pastoral ministry. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 371-388
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże w kościele św. Krzysztofa we Wrocławiu – kreacja konserwatorska w dialogu z historią
Stained Glass of the Church of St Christopher in Wrocław. Conservators’ Creation in Dialogue with History
Autorzy:
Gajewska-Prorok, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151109.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Wrocław
kościół św. Krzysztofa we Wrocławiu
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
witraże herbowe
kopie witraży
geometryczne przeszklenia nowożytne
oszklenia ochronne
rekonstrukcja kamieniarki okiennej
aranżacja konserwatorska
Church of St Christopher in Wrocław
heraldic stained glass
stained glass copies
early modern geometric glazing
protective glazing
conservation design
reconstruction of window stonework
National Museum in Wroclaw
Opis:
W zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu przechowywanych jest sześć kwater witrażowych o wymiarach 60 × 40 cm z 1586 roku. Są to trzy pary witraży herbowych małżeństw wrocławskich patrycjuszy: Georga von Rohn i Jemminy von Reichel, Stenzela von Rohn i Susanny Fetscherin, Georga Köÿe i Magdaleny Schreiterin. Witraże malowane są czarną farbą konturową i patyną, żółtą lazurą srebrową oraz niebieską i czerwoną przejrzystą farbą szkliwną. Pochodzą z gotyckiego kościoła św. Krzysztofa we Wrocławiu, dokąd zostały przypuszczalnie przeniesione z kościoła miejskiego św. Elżbiety we Wrocławiu, a w 1884 roku przekazano je do zbiorów wrocławskiego Museum Schlesischer Altertümer (Muzeum Starożytności Śląskich). W latach 2017-2018 wykonane zostały ich kopie, które umieszczono w oszkleniu romboidalnym, w trzech oknach odbudowanego po II wojnie światowej ewangelickiego kościoła św. Krzysztofa, gdzie także odtworzono kamieniarkę z maswerkami, bazując na wzorach z lat 80. XIX stulecia. W dwóch innych oknach kościoła, w roku 2018, umieszczono w oszkleniu gomółkowym czternaście herbów śląskich rodów szlacheckich, wzorowanych na oryginalnych witrażach śląskich i szwajcarskich z XVI i początku XVII wieku. Dwa okna prezbiterium ozdobiono w 2018 roku witrażami figuralnymi z przedstawieniami świętych męczenników katolickich i ewangelickich: księdza Dietricha Bonhöffera i św. Edyty Stein, św. Maksymiliana Kolbe i ks. biskupa Juliusza Bursche. Koncepcja konserwatorska rekonstrukcji okien polegała na umieszczeniu w nich kopii witraży z 1586 roku oraz innych witraży herbowych, inspirowanych witrażami renesansowymi, a także witraży figuralnych w neorenesansowej oprawie architektonicznej. Taka rekonstrukcja oszkleń nawiązuje do funkcjonowania luterańskiej świątyni w czasach nowożytnych i do elementów jej wyposażenia, m.in. późnorenesansowego ołtarza z końca XVI wieku.
The collections of the National Museum in Wrocław contain six stained glass panels dated at 1586 and measuring 60 × 40 cm. These are three pairs of the heraldic stained glass artworks dedicated to the patrician married couples from Wrocław: Georg von Rohn and Jemmina von Reichel, Stenzel von Rohn and Susanna Fetscherin, Georg Köÿe and Magdalena Schreiterin. The glass artworks are painted with black contour paint and patina, yellow silver stain and blue and red, transparent glaze paints. They come from the Gothic Church of St Christopher in Wrocław. They had most probably been moved there from the town Church of St Elizabeth in Wrocław. In 1884, they were bequeathed to the collection of the Wrocław Museum Schlesischer Altertümer (Museum of Silesian Antiquities). In the years 2017-2018, they were copied. Set in diamond-shaped glazing, the copies were installed in three windows of the Lutheran Church of St Christopher rebuilt after World War II. The church window stonework with tracery was also reconstructed, based on patterns from the 1880s. In 2018, fourteen coats of arms of Silesian noble families were placed in two other windows of the church and in crown glass. They were fashioned after original Silesian and Swiss stained glass windows from the 16th and early 17th centuries. Two chancel windows were decorated in 2018 with figurative stained glass depicting holy Catholic and Evangelical martyrs: the Rev. Dietrich Bonhöffer and St Edith Stein, St Maximilian Kolbe and Archbishop Juliusz Bursche. The conservation concept for reconstruction of the windows was to use the copies of the 1586 stained glass artworks and other heraldic glass works inspired by the Renaissance stained glass art, as well as figurative stained glass, in a neo-Renaissance architectural setting. Such a reconstruction of the glazing alludes to the functioning of the Lutheran temple in early modern times and to its equipment, including the late Renaissance altar from the late 16th century.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 1; 131-165
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże w kościele Bożego Ciała na Kazimierzu – fundacja jagiellońska?
Stained-glass Windows in the Corpus Christi Church in Kazimierz: Jagiellonian Donation?
Autorzy:
Horzela, Dobrosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16011599.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
średniowieczne witraże
kościół Bożego Ciała w Krakowie
kanonicy regularni
Anna Cylejska
Władysław Jagiełło
medieval stained glass
Corpus Christi Church in Cracow
Canons Regular
Anne of Cilli
Ladislaus Jagiełło
Opis:
Witraże znajdujące się obecnie w oknie sIV chóru kościoła Bożego Ciała na krakowskim Kazimierzu to niewielka pozostałość po przeszkleniach dziewięciu trójdzielnych i pierwotnie 23-szeregowych okien prezbiterium, a także okien korpusu i kaplic kościoła, który został ufundowany zapewne przez Kazimierza Wielkiego jako fara, lokowanego w 1335 r., miasta Kazimierz. Zespół ten nie jest jednorodny pod względem stylu i czasu powstania; dzieli się na sześć grup świadczących o trwającym około 100 lat (ok. 1380-1480) szkleniu kościoła. Z jego pierwszego etapu, wykonanego w latach 80. XIV w., zachowała się jedna kwatera  przedstawiająca Chrystusa Męża Boleści i ilustrująca wezwanie kościoła. Pierwotnie była ona osadzona zapewne w oknie wschodnim (I) chóru. Nowe szklenie okna I wykonano na początku XV w., bez wyraźnej praktycznej potrzeby. Okno wschodnie (I) wypełnił wielokwaterowy cykl poświęcony życiu Chrystusa i Marii, złożony ze scen narracyjnych skomponowanych bądź każda oddzielnie w całym polu prostokątnej kwatery, bądź w większej liczbie kwater: trzech lub nawet sześciu. Elementem łączącym sceny rozgrywające się w górnej partii okna była malowana, fantazyjna architektura, zajmująca kilka górnych rzędów. Kraków nie znał dotąd takich monumentalnych rozwiązań. Rozkwit tego rodzaju przeszkleń wiąże się z Austrią, gdzie takie cykle wykonywał w ostatniej dekadzie XV w. m.in. warsztat zwany Książęcym (Herzogswerkstatt). W niezbyt obfitej literaturze przedmiotu starano się dowieść czesko-śląskiej genezy artystycznej witraży, datując je na trzecią dekadę XV w. Konstatacje te wynikały z założenia, że artystyczną genezę warsztatów witrażowych warunkowało pochodzenie Kanoników Regularnych, sprowadzonych przez Władysława Jagiełłę w 1405 r. z Kłodzka. Krakowski warsztat faktycznie posługiwał się kanonem postaci oraz konwencją układania szat ukształtowaną w kręgu sztuki praskiej 3. i 4. ćwierci XIV w. Nie wyjaśnia to jednak satysfakcjonująco genezy jego stylu, gdyż na początku XV w. wiele elementów tego języka form było już dobrem wspólnym większości ważnych ośrodków miejskich w Europie Środkowej. Istotniejsze dla określenia kręgu artystycznego, z którego wywodził się witrażysta są te elementy stylu, które wykraczają poza wspólną dla szerokiego obszaru i okresu konwencję. Styl witraży wywodzi się, moim zdaniem, ze sztuki czeskiej, ale w redakcji, jaką nadały mu warsztaty witrażowe działające w pierwszych dwóch dekadach XV w. w Austrii, a przede wszystkim w Styrii. O znajomości przeszkleń z tych terenów świadczy zarówno kompozycja okna, jak i szereg motywów formalno-ikonograficznych. Pod względem stylu małopolskie witraże bliskie są przede wszystkim dziełom powstającym w Styrii w warsztacie (i szerzej kręgu) malarza określonego w źródłach jako pictor Johannes, który w roku 1406 przyjął zapłatę za witraże do kaplicy Św. Krzyża opactwa Benedyktynów w Rein. W wiązanych z nim zespołach można znaleźć źródło kompozycji architektonicznych oraz techniki malarskiej (linearyzm, słabe, niezdecydowane posługiwanie się szrafowaniem, ograniczone lawowanie). Charakterystyczne przerysowanie cech fizjonomicznych i ekspresji postaci odnaleźć można zaś w luźniej z Mistrzem Janem związanych pracach, datowanych na drugą dekadę XV w. Wybór warsztatu reprezentującego habsburski modus stylowy nie wydaje się przypadkowy. Może on wskazywać, że witraże powstały z fundacji jagiellońskiej, zaś o samym pomyśle ich ufundowania i o sprowadzeniu do Krakowa styryjskiego warsztatu zadecydowały kontakty dworskie. W 1412 r. Cymbarka (córka Siemowita IV i Aleksandry, siostry Władysława Jagiełły) została wydana za władcę Styrii Ernesta Żelaznego. Do mariażu tego doszło w ramach budowania koalicji przeciwko Zygmuntowi Luksemburczykowi. Jagiełło, wobec braku potomka, miał nawet początkowo brać pod uwagę Ernesta, nazywanego przezeń „najdroższym przyjacielem”, jako kandydata do tronu. Działania fundatorskie męża Cymbarki w zakresie malarstwa witrażowego (wspomniane witraże w Rein czy przeszklenia w rezydencji w Wiener Neustadt) mogły być wzorem dla Jagiellonów i ułatwić wybór wykonawców. Podjęcie inicjatywy wiązało się, jak sądzę, z osobą królowej Anny Cylejskiej, której inne fundacje dla kościoła są udokumentowane. Małżeństwo Władysława Jagiełły z Anną, wnuczką Kazimierza Wielkiego, było elementem planu politycznego, powstałego tuż po niespodziewanej śmierci w 1399 r. Jadwigi Andegaweńskiej – prawowitej dziedziczki piastowskiego tronu. Zmierzał on do umocnienia prawa Jagiełły do korony, toteż przyjazd Anny do Krakowa propagandowo porównywano do powrotu orła do gniazda. Ugruntowaniu pozycji króla jako naturalnego następcy poprzedników z rodu Piastów służyły liczne działania wizerunkowe, także fundacje malowideł bizantyńsko-ruskich w ważnych kościołach i kaplicach, w tym we wzniesionych przez Kazimierza Wielkiego. W tej grupie szczególnie znaczące są malowidła w kolegiacie w Sandomierzu, których elementem jest fryz heraldyczny zawierający herb królowej Anny Cylejskiej. Wprowadzenie tego herbu służyło zaprezentowaniu ponownego zawiązania ciągłości dynastycznej, a być może wskazuje też na rolę królowej w tej fundacji. Witraże okna I w ufundowanej przez Kazimierza Wielkiego farze kazimierskiej powstały, jak sądzę, z tego samego powodu. Anna jako benefaktorka kościoła Bożego Ciała wpisywała się w dzieło swego dziada, króla Kazimierza Wielkiego, fundatora kościoła i założyciela miasta. Tłumaczyłoby to decyzję o zmianie wykonanego stosunkowo niedawno wystroju okna wschodniego, podjętą w czasie, gdy kanonicy zaangażowani byli w budowę klasztoru, a sam kościół nie był jeszcze ukończony. Decyzja taka nie miała wówczas praktycznego sensu, niosła natomiast znaczne i niekonieczne wydatki oraz uciążliwości organizacyjne. Mogła ona zapaść na wyraźne życzenie fundatora królewskiej rangi, który, nie zadowoliwszy się którymś z okien bocznych, chciał by z jego środków przeszklić okno ideowo najważniejsze, najbardziej prestiżowe i zarazem najlepiej widoczne. Jeśli powstanie przeszkleń okna I w kościele Bożego Ciała wiązać z inicjatywą Anny, to ich wykonanie należałoby datować na lata przed 1416 r., bo w marcu tego roku, Anna zmarła. Zgadza się to w pełni z wynikami analizy stylu.  
The stained-glass that is now found in window sIV of the gallery of the Corpus Christi Church in Kraków’s Kazimierz is merely a small fragment preserved from the glazing of the nine three-partite and originally 23-rowed windows of the chancel, as well as of the body and chapels of the church which was most likely funded  by Casimir the Great as a parish church of the town of Kazimierz granted its privileges in 1335. The set is not homogenous as for style and time of creation; it is divided into six groups testifying to about a 100-years’s time span of the church’s glazing process (ca. 1380-1480). From its first stage, executed in the 1380s, only one panel has been preserved, this featuring the Man of Sorrows and illustrating the Church’s dedication. Originally it had been most likely placed in the eastern window (I) of the gallery. The new glazing of Window I was executed in the early 15th century, seemingly for no practical reason. The eastern window (I) was filled with a multi-panel cycle dedicated to the life of Jesus and Mary, made up of narrative scenes either composed each separately within the whole space of the rectangular panel, or within a larger number of panels: three or even six. The element connecting the scenes taking place in the upper window section is to be found in the painted architecture, filling several of the upper rows. Kraków had not seen similar monumental solutions. The thriving of such glazing is associated with Austria where similar cycles were executed in the last decade of the 15th century in e.g. Habsburg Ducal Workshop (Herzogswerkstatt) In relatively scarce literature on the subject, the Bohemian-Silesian artistic provenance of the stained glass was attempted, dating it to the third decade of the 15th century. Such conclusions resulted from the assumption that the artistic genesis of the stained-glass window workshops was conditioned by the provenance of Canons Regular brought by Ladislaus Jagiełło from  Kłodzko in 1405. Indeed, the Kraków workshop applied the figure cannon and robe draping shaped within the circle of the Prague art in the 3rd and 4th quarters of the 14th century. This does not, however, satisfactorily explain the genesis of its style, since in the early 15th century numerous elements of the language of forms were a shared commodity of the majority of important urban centres throughout Eastern Europe. What is of greater importance for the identification of the artistic circle from which the stained glass painter came are those style elements which exceed the conventions shared by an extensive territory and time span. In my view, the stained glass style stems from Bohemian art, but it was re-edited by stained glass workshops active in the first two decades of the 15th century in Austria, first of all in Styria. The fact that the author was familiar with glazing from that area is testified to by both the window’s composition and a number of formal and iconographic motifs. As for the style, the Małopolska stained glass is close first of all to the works created in Styria, and precisely in the workshop (and the circle) of the painter defined in sources as pictor Johannes, who in 1406 received payment for the stained glass in the chapel of the Holy Cross of the Benedictine Abbey in Rein. It is in the sets attributed to him that the source of the architectural compositions and painterly techniques can be found (linearism, weak indecisive hatching, limited washing). A characteristic exaggeration of facial features and figure expression can, in turn, be found in the works more loosely associated with Master John, and dated to the 2nd decade of the 15th century.   The choice of the workshop representing the Habsburg style modus does not seem accidental. It may point out to the fact that the stained glass windows were donated by the Jagiellons, while the very idea to finance them, and to bring the Styria workshop to Krakow resulted from court contacts. In 1412, Cymburgis of Masovia (daughter of Siemowit IV and Alexandra sister of Ladislaus Jagiełło) was married to Ernest the Iron, ruler of Styria. The marriage was actually concluded as part of the building of the coalition against Sigismund of Luxembourg. Having no heir, Jagiełło is said to have initially considered Ernest, whom he called ‘dearest friend’, as the candidate to the throne. The donation activity of the husband of Cymburgis in stained glass (the above-mentioned stained glass in Rein or the glazing in the Wiener Neustadt residence) could have served as models for the Jagiellons and facilitated the choice of the artists. The initiative may have been connected with Queen Anne of Cilli whose donations to the Church have been documented. The marriage of Ladislaus Jagiełło to Anna, granddaughter of Casimir the Great, was an element of the political plan conceived after the unexpected death of Hedwig of Poland in 1399, the rightful heir to the throne of the Piast Dynasty. It was to consolidate Jagiełło’s right to the crown, so the arrival of Anne in Kraków was compared for propaganda reasons to the return of the eagle to its nest. The consolidation of the King’s position as the natural successor to the Piast Dynasty was boosted by numerous image undertakings, such as the donation of Byzantine- Ruthenian paintings to major churches and chapels, also those raised by Casimir the Great. Among them of major importance are the paintings in the Sandomierz Collegiate Church; their element is the heralding frieze containing the coat of arms of  Anne of Cilli. The introduction of this coat of arms served to present the resumed dynastic continuity, and may have pointed out to the role of the Queen in this funding.   The stained glass of Window I in the Kazimierz Parish Church funded by Casimir the Great was created, as I believe, for the very same reason. Anne as the benefactor of the Church of Corpus Christi, was inscribing herself in the work of her grandfather Casimir the  Great, founder of the church and of the town. This would explain the decision to change the relatively recently executed décor of the eastern window, undertaken at the time when the Canons were involved in the construction of the monastery, while the church itself was not as yet finished. At the time, the decision did not have a practical justification; instead, it implied substantial, though not necessarily essential expenditure, and a logistical inconvenience. It could have been made on a specific wish of the founder of the royal stature who, not being satisfied with one of the lateral windows, desired to glaze the one that was ideologically most important, and most prestigious, while also the best visible at the same time. If the glazing of window I in the Corpus Christi Church is to be associated with Anne’s initiative, it should be dated to before 1416, as that very year Anne passed away. Such dating fully harmonizes with the style analysis.  
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 1; 29-62
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże projektu Zdzisława Kulikowskiego w katedrze św. Mikołaja w Elblągu
Zdzisław Kulikowski’s Stained Glass Window Designs in the Cathedral of Saint Nicolaus in Elbląg
Autorzy:
Hudzik, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147856.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
polski witraż XX w.
katedra św. Mikołaja w Elblągu
Zdzisław Kulikowski
Leonard Brzeziński
ks. Mieczysław Józefczyk
sztuka sakralna XX w.
sztuki plastyczne
20th Century Polish stained glass window
Saint Nicolaus Cathedral
Elblag
Priest Mieczysław Józefczyk
20th Century Sacred Art
Visual Art
Opis:
Zdzisław Kulikowski (ur. 1919 w Wilnie – zm. 1988 w Toruniu), artysta plastyk. W 1951 otrzymał dyplom artysty malarza na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był artystą wszechstronnie uzdolnionym. Zajmował się projektowaniem wnętrz, zarówno kościelnych, jak i lokali użytkowych, projektował scenografie dla teatru lalek, sporadycznie zajmował się także malarstwem i grafiką. Główną pasją, której poświęcił najwięcej czasu było projektowanie witraży. Początkowo współpracował w tej dziedzinie z Edwardem Kwiatkowskim z Torunia, później wszystkie jego projekty wykonywał Leonard Brzeziński z Szamotuł. Witraże projektu Zdzisława Kulikowskiego znajdują się w wielu kościołach w Polsce, m.in. w Bydgoszczy, Elblągu, Gawłuszowicach, Gdańsku, Lipnie, Sochaczewie Węgorzewie i innych. Do największych realizacji artysty należą projekty witraży dla całego kościoła – katedry św. Mikołaja w Elblągu, którym poświecił niemal 20 lat. Witraże do katedry realizowane były w latach 1969–1989. Powstawanie kolejnych projektów poprzedzone było liczną korespondencją, spotkaniami i konsultacjami teologicznymi z ówczesnym księdzem infułatem – dr. Mieczysławem Józefczykiem. Witraże zawierają bogaty program ikonograficzny i historyczny. Są to kompozycje głównie figuralne, ale także geometryczne. Obejmują tematykę od Stworzenia Świata przez dzieje Chrystusa do Sądu Ostatecznego. Zawierają sceny z ważnych wydarzeń z historii Polski, Elbląga i Warmii.
Zdzisław Kulikowski (born 1919 in Wilno – died 1988 in Toruń) Visual Artist. In 1951 he graduated from The Faculty of Fine Arts with a Master’s Degree in Arts from the University of Nicolaus Copernicus in Toruń. He was an accomplished artist who focused mainly on church interior designs and selected commercial spaces. He configured and designed scenography for the puppet theater „Baj Pomorski” in his home city and sporadically took interest in painting and graphics. He dedicated utmost on his primary passion, which was stained glass design. At the beginning, Zdzisław Kulikowski collaborated with Edward Kwiatkowski, who was also from Toruń and later his designs were invigorated by the works of Leonard Brzezinski from Szamotuły.Zdzisław Kulikowski’s stained glass window designs can be conveniently found in a number of churches across Poland including Bydgoszcz, Elbląg, Gawłuszowice, Gdańsk, Lipno, Sochaczew, Węgorzewo and a number of other places. The largest of his projects is the design of the entire stained glass window interior for the Cathedral of Saint Nicolaus in Elbląg which he dedicated 20 years of his life to. These cathedral windows were completed between 1969 and 1989. All information was meticulously gathered from a variety of correspondences, meetings and theological consultations with the Reverend, Dr. Mieczysław Józefczyk. Each stained glass arrangement hasits own rich history and unique background. The designs are essentially figural and geometric layouts incorporating the time of Genesis through to the Final Judgment Day, highlighting the lifeof Christ. They inclusively feature scenes of historical importance for Poland, Elbląg and Warmia.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 173-191
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże koszalińskiej katedry w świetle źródeł archiwalnych
Stained glass windows of the cathedral in Koszalin in the light of archival sources
Autorzy:
Rypniewska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570951.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
katedra koszalińska
witraże
katedra pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Koszalinie
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Koszalin cathedral
stained glass windows, cathedral
of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in Koszalin
the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese
Opis:
W ciągu wielu wieków istnienia obecny kościół pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Koszalinie zmieniał swój kształt architektoniczny oraz charakter wnętrza. Zasadnicze zmiany w jego architekturze dokonywały się głównie w związku z szeroko zakrojonymi restauracjami budowli i licznymi pracami remontowymi o mniejszym zakresie. Z drugą ważną przedwojenną restauracją świątyni, przeprowadzoną w 1914 roku, związane było powstanie – istniejących do dziś – barwnych przeszkleń okien prezbiterium, nawy głównej i naw bocznych kościoła. Przez blisko sto lat witraże koszalińskiej katedry pozostawały anonimowe. Dopiero niedawno odnalezione w kościelnej kancelarii stuletnie akta ujawniły bezcenne, z punktu widzenia badań nad witrażownictwem Pomorza Zachodniego, fakty dotyczące procesu powstania tych interesujących dzieł sztuki. W zachowanej bogatej korespondencji z roku 1914 i początków roku 1915 odnajdujemy informacje o – dotąd nieznanym – wykonawcy katedralnych witraży, których projekt i realizację, po przeprowadzonym wcześniej konkursie, zlecono ostatecznie pracowni Ferdinanda Müllera w Quedlinburgu. Nieznane kościelne archiwalia ujawniają ponadto zleceniodawcę całości prac, fundatora okna prezbiterium oraz wiele szczegółów dotyczących samego procesu powstania projektów w zakresie ogólnej koncepcji i wykonawstwa witraży. Przede wszystkim jednak ten znaczący zespół dokumentów, przechowywany obecnie w Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, istotnie uzupełnia szczegółowo opracowany przez badaczy niemieckich katalog witraży autorstwa pracowni w Quedlinburgu.
During many centuries of existence, the present church under the invocation of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in Koszalin changed its architectural shape and the character of the interior. The principal changes in its architecture were mainly due to the extensive restorations and numerous renovation works with a smaller scope. The second important pre-war temple restoration, carried out in 1914, was connected with the creation of colored glazed windows of the presbytery, the nave and the side naves of the church. For nearly one hundred years the stained-glass windows of the cathedral in Koszalin remained anonymous. Only recently, the hundred-year-old files found in the church’s office revealed priceless facts from the point of view of research on stained glass of West Pomerania, concerning the process of creating these interesting works of art. In the preserved rich correspondence from 1914 and the beginning of 1915, we find information about the previously unknown cathedral performers, whose design and implementation, after a previous competition, was finally commissioned by Ferdinand Müller’s studio in Quedlinburg. Unknown church archives also reveal the client of the whole work, founder of the presbytery window and many details of the process of creating projects in the field of the overall concept and execution of stained glass. Above all, however, this significant group of documents, currently stored in the Archives of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, significantly supplements the catalog of stained glass windows drawn up by the German researchers by the studio in Quedlinburg.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 123-132
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraże kościoła parafialnego pw. św. Antoniego Padewskiego w Osiekach
Stained glass of the parish Church of Saint Anthony of Padua in Osieki
Autorzy:
Rypniewska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570836.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
sztuka witrażowa
pomorskie witraże
Osieki
art stained glass
Pomeranian stained glass
Opis:
W kościele osieckim pośród zabytkowego wyposażenia świątyni znajdują się również ciekawe dzieła sztuki witrażowej. Pochodzą z różnych, wzajemnie odległych w czasie okresów historycznych, zaświadczając o ówczesnych lokalnych społecznościach, kontekście kulturowym, zleceniodawcach, wreszcie artystycznych i warsztatowych umiejętnościach wykonawców. W oknie nawy południowej kościoła przetrwał do dziś jeden z dwóch tu niegdyś istniejących nowożytnych witrażyków pochodzących z około 1600 roku. Pomimo zaistniałych zniszczeń nadal czytelny jest fragment malowanej emaliami kompozycji, której autentyczność potwierdzają zachowane bezcenne źródła, a przede wszystkim inwentarz Rudolfa Hardowa wykonany w latach 30. XX wieku na zlecenie ówczesnego Landesmuseum w Szczecinie. Katalog ów obejmował około 800 pomorskich witraży z XVI i XVII wieku w formie opisowej oraz – dzisiaj istniejącej już tylko szczątkowo – formie rysunkowej. Dodatkowych informacji o nieznanych innych kościelnych renesansowych barwnych szybkach dostarczają nam przeprowadzone w 2015 roku badania archeologiczne oraz pozyskany w ich wyniku bezcenny materiał badawczy. Potwierdził on nie tylko istnienie w oknach prezbiterium kościoła nowożytnych szkieł gabinetowych, ale również witraży późniejszych, pochodzących z końca XIX wieku. Dzisiejsze prezbiterialne witraże związane są z ostatnią przedwojenną fundacją rodziny Hildebrand, ówczesnych właścicieli majątku w Osiekach.
In the historic church in Osieki there are interesting works of stained glass. They come from different, mutually distant historical periods testifying about local communities, cultural context, payers and finally artistic skills of performers . In the southern nave of the church there is one of the two that had once existed modern stained glass dated from around 1600. Despite the damage occurred there is still a readable piece of enamel painted composition which authenticity is confirmed by the preserved invaluable sources, mainly by the inventory of Rudolf Hardowa made in the 30s of the XX century at the request of the Landesmuseum in Szczecin. The catalog included about 800 Pomeranian stained glass of the XVI and XVII century in a descriptive and – now existing only residually – a drawing one. Moreover, we have additional information about other unknown Renaissance colored panes thanks to the archaeological research undertaken in 2015 and the acquired invaluable research material. It confirmed not only the existence of the modern glass cabinet in the windows of the chancel, but also the later stained glass from the late XIX century. The today’s choir stained glass windows are associated with the last pre-war foundation of Hildebrand family, then the owners of the property in Osieki.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2016, 4; 141-158
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witraż – mit światła i koloru
Autorzy:
Adam, Włodarczyk,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487700.pdf
Data publikacji:
2019-08-04
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
WITRAŻ
MIT
ARCHITEKTURA
SACRUM
ŚWIATŁO
STAINED-GLASS
MYTH
ARCHITECTURE
LIGHT
Opis:
Stained-Glass – a Myth of Light and Color The art of stained-glass works has been related to the concept of sacrum for centuries. The genesis of this myth reaches the medieval era, when stained-glass had been one of the primary artistic techniques. The symbol- ism of light and color which has been known since the primeval times, an expression of God’s glo-ry, has perfectly inscribed itself in the program of ideological gothic cathedrals. For hundreds of years stained-glass has dominated church architecture, at the same time solidified the common conviction of its religious purpose. Only after cultural and social changes at the end of 19th century has traditional approach towards stained-glass been broken. It then entered widespread public and everyday space. In the next era, in 20th century, it became an expression of many independent artists. Due to their creative work, mythology of sacral stained-glass has expanded onto new areas. In modern times, stained-glass is a full-fledged art genre, free and in-depend- ent, but still dealing with deeply rooted conviction of the religious charac- ter of the glass masterpiec-es.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 254-265
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż nadzieja, mimo piekła i zdrady. Witraże w kościele św. Macieja we Wrocławiu
More than hope, despite hell and betrayal. Stained glass windows in St. Matthias Church in Wroclaw
Autorzy:
Maliński, Mirosław
Saraczyńska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36079888.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Maciejówka
kościół p.w. Św. Macieja
Św. Maciej
witraż
witraże
szkło artystyczne
rzeźba
gotyk
gotycki
Ksiądz Mirosław Maliński
Saraczyńska Agata
Beata Stankiewicz-Szczerbik
sztuka
artystka
szkło w architekturze
szkło we wnętrzu
unikat
zespół witraży
zwiastowanie
uczta mistyczna
zesłanie Ducha Świętego
St. Matthias Church
stained glass
artistic glass
sculpture
gothic
Priest Mirosław Maliński
art
glass art
architectural glass
unique glass
Annunciation
Mistical Feast
descent to the Abbys
Ascention
Opis:
Projekt witraży w kościele świętego Macieja został opracowany w oparciu o jasną i klarowną myśl teologiczną. W osi wschód-zachód umieszczono przedstawienia symboliczne: na ścianie wschodniej, w prezbiterium – Zesłanie Ducha Świętego, na ścianie zachodniej, nad emporą organową – Wniebowstąpienie. W osi północpołudnie znajdują się przedstawienia figuratywne, których opowieść z reguły wykracza poza jedno okno i przechodzi do sąsiednich, tak jak samo przesłanie zbawcze nie da się zawrzeć w jednej opowieści. Witraże figuratywne zaczynają się od tryptyku przedstawiającego Zwiastowanie. W przeciwnym transepcie południowym znajduje się scena Zstąpienia do Otchłani. Wobec rozbudowanej w polskim Kościele katolickim tradycji Grobu Pańskiego, witraż ten zwraca uwagę na istotne i zaniedbane przesłanie teologiczne, wynikające z dynamicznych wydarzeń tego dnia. W prezbiterium na ścianie południowej umieszczono witraż „Mistycznej Wieczerzy”, rozpisany na podstawie ikony szkoły Nowogrodzkiej. Stanowi on otwarte pytanie o sens tejże Wieczerzy wobec faktu zdrady. Całość domyka umieszczony nad emporą na południowej ścianie witraż św. Macieja. Jest on zawieszony bezpośrednio nad ulicą, nad trotuarem dzięki czemu święty staje się jakoby częścią ruchliwego traktu komunikacyjnego. Dwie techniki witrażownicze, jakimi posłużono się wykonując witraże, mają również pewne odniesienie symboliczne. Wskazują na nieustannie toczący się – uwidoczniony w witrażach kościoła św. Macieja – dialog między tym, co nowoczesne a tym, co zakotwiczone w tradycji i historii. Dialog ten charakteryzuje wzajemny szacunek i uznanie. Jak było to możliwe? Drobna kobieta przyjęła wielkie wyzwanie i wypełniła pustkę gotyckiego kościoła swoimi intymnymi uczuciami i snami. Agata Saraczyńska napisała o Beacie Stankiewicz-Szczerbik, wrocławskiej artystce szkła, autorce witraży w kościele św. Macieja we Wrocławiu. O jej artystycznej drodze do malarstwa monumentalnego – od fascynacji sztuką średniowiecza oraz rzemieślniczymi osiągnięciami witreatorów przez dogłębne badania technologiczne po wypracowanie oryginalnego języka form. Sztuka Beaty Stankiewicz-Szczerbik udowadnia, że ograniczenia sprzyjają rozwojowi.
The design of the stained-glass windows in the church of Saint Matthias was developed based on a clear and theological thought. Symbolic representations were placed on the east-west axis - on the eastern wall, in the presbytery, the Descent of the Holy Spirit, and on the western wall above the organ gallery, the Ascension. On the north-south axis there are figurative representations, whose story usually goes beyond one window and passes to the neighboring ones – just as the message of salvation cannot be contained in one story. The figurative stained-glass windows begin with a triptych depicting the Annunciation. In the opposite south transept, there is a scene of the Descent into Hades (the Abyss). In view of the tradition of the Lord's grave developed in the Polish Catholic Church, this stained-glass window draws attention to the important and neglected theological message of the dynamic events of the day. In the presbytery on the southern wall there is a stained-glass window of the ”Mystical Supper” based on the icon of the Novgorod school. It poses an open question about the meaning of this Supper in the face of betrayal. The whole is closed with a stained-glass window of St. Matthias above the matroneum on the South side. It is located directly above the street, above the footway so that the saint seems to be part of a busy communication route. The two stained glass techniques used to make the stained-glass windows also have some symbolic reference. It indicates the continual dialogue found in the stained-glass windows of St. Matthias Church, between what is modern and what is anchored in tradition and history. A dialogue that is characterized by mutual respect and recognition. How was that possible? A petite woman has taken on a great challenge and filled the void of a huge gothic church with her intimate emotions and dreams. Agata Saraczyńska wrote about Beata Stankiewicz-Szczerbik, a glass artist from Wrocław, the creator of the stained-glass windows in St. Matthew’s Church in Wrocław. The article describes her artistic journey towards creating contemporary monumental paintings, from her fascination for medieval art and the artisan achievements of vitreators, through technological research, to establishing an original language of forms - Beata Stankiewicz-Szczerbik’s art is living proof that restrictions lead to development.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2020, 71, 1; 14-18
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W skali szarości – krótka historia srebrzystego ołowiu łączącego kolorowe szkła witrażowe
In Grayscale – a Brief History of Silvery Lead Used to Combine Color Stained Glass
Autorzy:
Pyka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367521.pdf
Data publikacji:
2021-06-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
lead
stained glass
arts
crafts
glass
Opis:
Katarzyna Pyka discusses lead as a substance which for centuries has made possible stained glass glazing both in sacral and secular buildings. This article focuses on the uses of lead and compares the work of stained glass artists in the past and today. Contrary the associations of this craft with vivid multicolored compositions, Pyka has decided to keep her discussion in grayscale; her purpose has been to emphasize the importance of this silvery metal, which has enriched the history of art from the Middle Ages by making possible the beauty of stained glass compositions.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, specjalny; 291-309
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Dominikusa Böhma na Śląsku. Cz. 3
Dominikus Böhms Artistic Works in Silesia. Pt. 3
Autorzy:
Żurakowska, E. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370180.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura
twórczość
miasto
sacrum
witraż
architecture
artistic works
city
sacred
stained glass
Opis:
Okres śmiałej awangardy architektonicznej pierwszej połowy XX wieku to również czas niezwykłej weny twórczej niemieckiego architekta Dominikusa Böhma. Tworzył on niejako na uboczu owej awangardy. Inspiracji poszukiwał zarówno w historyzmie jak i wkraczających na rynek nowych technologiach dynamicznie pędzącej industrialnej cywilizacji stali, betonu i szkła. Architekt o ugruntowanej w latach 20-tych XX w. pozycji w Niemczech został zaproszony na Śląsk w nadziei zbudowania nowoczesnego założenia urbanistycznego młodego, przemysłowego organizmu miejskiego – Zabrza. Niestety zadanie nie powiodło się. I tak Dominikus Bohm pozostawił po sobie zaledwie kilka budynków użyteczności publicznej i Kościół Św. Kamila - zlokalizowane w obrębie Placu Traugutta oraz kościół Św. Józefa położony w innej części miasta. W kościele Św. Józefa zaś wspaniałe witraże własnego projektu, jako plastyczne dopełnienie zaproponowanej bryły architektonicznej.
The period of daring architectural avant-garde during the first half of the 20th century was also the time of unusual creativity of Dominikus Böhm’s German architect. The artist created, could be said, a bit off the beaten track avant-garde movement. Böhm was seeking inspiration both in history and new technologies coming onto the market as an effect of rapidly developing industrial civilization promoting steel, concrete and glass. Widelyknown and respected German architect in the 1920s was invited to Silesia hoping to establish modern urban conception for the young industrial city of Zabrze. Unfortunately, the not successful task. Dominikus Böhm left behind him only a few public buildings and the St. Kamil’s Church situated within Traugutta’s Square and the St. Joseph’s Church situated in another part of town. There are Dominikus Bohm's stained glass in the St. Joseph Church. These stained glass are gorgeous and they are a complement of the proposed architecture.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2012, 18; 291-304
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczny wymiar programu ikonograficznego Adama Stalony-Dobrzańskiego w cerkwiach w Gródku i Michałowie
The Theological Dimension of Adam Stalony-Dobrzański’s Iconographic Program in the Churches in Gródek and Michałowo
Autorzy:
Naumow, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2169994.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Stalony-Dobrzański Adam
Nowosielski Jerzy
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Powiat białostocki: Gródek
Michałowo
sztuka cerkiewna: polichromie
witraże
liternictwo
teologia prawosławna
Polish Autocephalous Orthodox Church
Białystok County: Gródek
Eastern
Orthodox art: polychromes
stained glass
lettering
Orthodox theology
Opis:
The article is an analysis of the theological program contained in the polychromy and stained glass windows of two Orthodox churches in Podlasie – Gródek and Michałowo, made in the 1950s by Adam StalonyDobrzański (partly with the participation of Jerzy Nowosielski). At the center of the program is soteriology, expressed through Eucharistic, Mariological and apostolic themes. The extraordinary significance of Stalony Dobrzański’s artistic achievements lies in the close combination of ideas, iconography and the written word, as well as the best traditions of the Christian East and West, including the folk tradition.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 243-264
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szklane domy – szkło w architekturze
Glass threads in architecture
Autorzy:
Włodarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36144356.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
szkło
witraż
katedra
gotyk
mozaika
szklarnia
wieżowiec
okno Chicagowskie
szklany dom
glass
stained glass
cathedral
Gothic
mosaic
greenhouse
skyscraper
Chicago window
glass house
Opis:
Szkło może wydawać się zarówno oczywistym, jak i nietuzinkowym materiałem architektonicznym. Przez swoją kruchość raczej nie jest elementem konstrukcyjnym, lecz przezierność i lekkość sprawiły, że architekci wielu epok z chęcią stosowali ten materiał w swoich projektach. Możliwości technologiczne przez stulecia ograniczały projektantów, lecz nie odbierały im fantazji ani rozmachu. Zarówno olbrzymie połacie szklanej mozaiki jak i barwne kobierce witraży zachwycają do dziś rozmiarami, na równi ze szklanymi dachami przełomu stuleci czy fasadami wieżowców. Szkło w architekturze jest obecne od setek lat i stanowi jej nieodłączny element, choć niejednokrotnie nie zdajemy sobie z tego sprawy
Glass may seem to be both an obvious and unusual architectural material. Due to its fragility, it is rather not a structural element, but its translucency and lightness made architects of many eras eager to use this material in their projects. Technological possibilities for centuries limited the possibilities of designers but did not take away their imagination or momentum. Starting from the huge expanses of glass mosaic and colorful ornaments of stained glass windows, which still delight with their size, on a par with the glass roofs of the era of the industrial revolution or the facades of skyscrapers. Glass has been present in architecture for hundreds of years and is its inseparable element, although we often do not realize it.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2023, 74, 3; 30-38
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies