Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Popular Culture and Language Etiquette: The Use of formal and informal ‘you’ as Address Forms in selected Russian and Hungarian Films
    Autorzy:
    Csajbok-Twerefou, Ildiko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605618.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    populäre Kultur
    Russland
    Ungarn
    Sprachetikett
    Filme
    Popular Culture
    Russia
    Hungary
    Language etiquette
    Films
    la culture populaire
    la Russie
    la Hongrie
    l’étiquette de la langue
    les films
    массовая культура
    Россия
    Венгрия
    Язык этикета
    Фильмы
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    Address forms, as key expressions of politeness are used in all cultures. They are well displayed in films which exhibit in many cases different societies of different times, and are becoming one of the biggest agents of popular culture, giving great opportunities for their use in sociolinguistic studies. This paper examines the socio-cultural aspects of the use of formal and informal ‘you’ as address forms through films in Hungarian and Russian languages. It explores the main similarities and differences between the studied societies in terms of the use of “Tu-vous” forms (Brown & Gilman, 1975). Formy adresu jako wyrazu uprzejmości są aktualne we wszystkich kulturach narodowych. One są popularne w filmach, które pokazuą zachowania różnych społeczesńtw w różnych okresach historycznych. Formy te są przedstawicielami kultury popularnej. Ich również można  używać w lingwistyce spolecznej.W tym artykule opisaliśmy aspekty spoleczne i kulturowe formalnej i nieformalnej formy “ty” jako wyrazu adresu w filmach węgierskich i rosyjskich. W naszej pracy przedstawiono podobieństwa i różnice między społeczeństwami w stosowaniu formalnej і neformalnej formy “ty” (Brown & Gilman, 1975).
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
    Том содержит аннотацию на английском языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2016, 40, 1
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les convergences franco-polonaises de la Mission militaire française en Pologne à la visite de Charles de Gaulle en 1967
    The convergence of Franco-Polish interests since the time of the French Military Mission French military mission in Poland until the visit of Charles de Gaulle in 1967
    Autorzy:
    Gaymard, Hervé
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216274.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Franco-Polish relations
    geopolitics
    Charles de Gaulle
    Second Republic
    France
    Russia
    Cold War
    Polish foreign policy after 1945
    stosunki polsko-francuskie
    geopolityka
    II Rzeczpospolita
    Francja
    Rosja
    zimna wojna
    polska polityka zagraniczna po 1945
    relations franco-polonaises
    géopolitique
    Seconde République (Pologne)
    Russie
    guerre froide
    politique étrangère polonaise après 1945
    Opis:
    Depuis le XVIe siècle, la France cherchait un partenaire de confiance en Europe centrale. La Pologne semblait prédestinée à jouer ce rôle. La transformation de la convergence franco-polonaise en un destin commun sur la scène européenne était surtout redoutée par Bismarck lorsqu’il réorganisait l’Europe à son profit. Malheureusement, notre profonde connaissance mutuelle n’a que rarement été accompagnée d’une pleine compréhension mutuelle. Le retour de l’indépendance de la Pologne, au cours de laquelle la mission militaire française l’a aidée à former une armée, a été exceptionnelle. L’expérience polonaise a affiné la formation géopolitique de de Gaulle. C’est sa première confrontation avec la Russie, son premier jugement sur les «immuables stratégiques». Il y apprend aussi la culture géostratégique qu’il développera à l’échelle européenne comme un besoin d’armes blindées mobiles. Les chemins de la Pologne et de la France divergent avec le pacte de non-agression germano-polonais et le manque de vision des dirigeants français. De Gaulle est un homme d’histoire vivante, un homme qui sait discerner les continuités profondes sur lesquelles il s’appuie pour anticiper les perspectives d’avenir. C’est pourquoi la Pologne a été son premier engagement hors de France, puis son premier voyage officiel dans un pays sous le joug soviétique. Une visite au cours de laquelle il a rencontré 3 millions de Polonais et dans laquelle il a senti sa dernière initiative internationale. Elle combine des dimensions affectives, une proximité culturelle et intellectuelle et des intérêts politiques potentiels, mais les contraintes de la guerre froide ont dicté ses résultats modestes.
    Since the 16th century, France has been looking for a trusted partner in Central Europe. Poland seemed predestined to play this role. The transformation of the Polish-French convergence into a common destiny on the European stage was especially feared by Bismarck when he reorganised Europe for his own benefit. Unfortunately, our deep knowledge of each other has rarely been accompanied by full mutual understanding. The period of Polish independence, during which the French military mission helped Poland to form an army, was exceptional. The Polish experience refined de Gaulle’s geopolitical training. It was his first confrontation with Russia, his first judgment on “strategic invariants”. He also learned the geostrategic culture that he would develop on a European scale, such as a need for mobile armoured weapons. The paths of Poland and France diverged with the German-Polish non-aggression pact and the lack of vision of the French leaders. De Gaulle was a man of living history, a man who knew how to discern the deep continuities on which he relied to anticipate future prospects. This is why Poland was his first commitment outside France, and then his first official trip to a country under the Soviet yoke. A visit during which he met 3 million Poles and in which he felt his last international initiative. It combined emotional dimensions, cultural and intellectual proximity and potential political interests, but the constraints of the Cold War dictated its modest results.
    Francja od XVI wieku poszukiwała zaufanego partnera w Europie Środkowej. Polska wydawała się predystynowana do tej roli. Przekucia francusko-polskich zbieżności we wspólne przeznaczenie na scenie europejskiej obawiał się przede wszystkim Bismarck, kiedy reorganizował Europę dla własnych korzyści. Niestety nasza głęboka wzajemna francusko-polska znajomość rzadko współgrała z pełnym wzajemnym zrozumieniem. Wyjątkowy pod tym względem był okres odzyskania przez Polskę niepodległości, kiedy Francuska Misja Wojskowa pomagała w formowaniu polskiej armii, a polskie doświadczenie udoskonaliło geopolityczną edukację de Gaulle’a. To była też pierwsza konfrontacja de Gaulle’a z Rosją, pierwszy osąd „strategicznych niezmiennych”. De Gaulle również w Polsce nauczył się kultury geostrategicznej, którą później rozwinął na skalę europejską jako potrzebę mobilnej broni pancernej. Drogi Polski i Francji rozeszły się wraz z polsko-niemieckim paktem o nieagresji i brakiem wizji przywódców francuskich. De Gaulle był człowiekiem żywej historii, człowiekiem, który umiał rozeznać te głębokie ciągłości, na których opierał się, by widzieć z góry perspektywy przyszłości. Polska była pierwszym angażującym go krajem poza Francją, pierwszym krajem pod jarzmem sowieckim, który odwiedził z oficjalną wizytą, podczas której spotkał się z trzema milionami Polaków i podczas której wyczuwał swoją ostatnią inicjatywę międzynarodową. Wizyta połączyła wymiar emocjonalny, bliskości kulturalnej, intelektualnej i potencjalnych interesów politycznych, ale ograniczenia zimnej wojny zdeterminowały jej skromne rezultaty.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 139-149
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
    The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
    La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises
    Autorzy:
    Kiera, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    polityka historyczna
    propaganda
    rosyjska wojna informacyjna
    polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
    stosunki polsko-rosyjskie
    historical policy
    information warfare
    Polish-Russian relations
    foreign policy of the Russian Federation
    politique historique
    propagande
    guerre de l’information russe
    relations russo-polonaises
    politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne
    Opis:
    Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
    The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
    Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
    2956-302X
    2956-3208
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les relatios turco-russes sur fond de la crise syrienne dans la presse internationale
    Turkish-Russian relations on the basis of the Syrian crisis in the international press
    Stosunki turecko-rosyjskie na podstawie syryjskiego kryzysu w międzynarodowej prasie
    Autorzy:
    NDiaye, Bara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166141.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Russie
    Turquie
    relations
    hydrocarbures
    crise syrienne
    médias
    Russia
    Turkey
    oil
    gas
    Syrian crisis
    media
    Rosja
    Turcja
    stosunki
    ropa naftowa
    gaz
    kryzys syryjski
    Opis:
    Les relations entre la Russie et la Turquie ont une longue histoire, et ont traversé des phases de conflits et de longues périodes de paix et de coopération. Les rapports entre Moscou et Ankara sont caractérisés par des liens solides, indépendamment des régimes politiques. Mais dans la deuxième décennie du XXIe siècle la crise syrienne a eu un impact négatif sur les relations turco-russes. Se référant aux archives électroniques des principaux médias du monde entier, l’auteur a fait un examen complet de l’état des relations entre la Turquie et la Russie, depuis le déclenchement de la guerre civile en Syrie, jusqu’à l’incident tragique de l’avion russe abattu par la l’armée turque. Le contexte historique a été analysé afin de mieux comprendre la complexité des relations entre Ankara et Moscou sur la question syrienne. L’auteur s’interroge sur les causes réelles de la guerre civile en Syrie, un pays sous le long règne du clan des Alaouite, du père Hafez al-Assad à son fils Bachar al-Assad. Les questions de conflits d’intérêts des acteurs extérieurs au conflit en Syrie sont également analysés, en particulier les priorités opposées entre les Turques et Russes, qui, entre autres, ont conduit à la rupture diplomatique, pour un temps, entre les deux pays.
    Relations between Russia and Turkey have a long history, including both military operations and long periods of peace and cooperation. Contemporary relations between Moscow and Ankara are characterized by solid bonds, regardless of political regimes. But in the second decade of the twenty-first century Syrian crisis had a negative impact on Turkish-Russian relations. Referring to archives of electronic resources of the world’s leading media, the author made a comprehensive review of the status of relations between Turkey and Russia, since the outbreak of civil war in Syria, until a tragic incident, a Russian aircraft shot down by the Turkish army. It was analyzed historical context to better understand the complexity of relations between Ankara and Moscow on the Syrian issue. The author makes reflections on the causes of the civil war in Syria, a country under a long reign of Alawite clan, from the father Hafez al-Assad to his son Bashar al-Assad. The issues of conflicting interests of external actors to the conflict in Syria are also analysed, especially the variety of Turkish and Russian priorities, which among other things led to the rupture, for a time, of any relationship between the two countries.
    Stosunki między Rosją a Turcją mają długą historię, obejmującą zarówno działania wojenne, jak i długie okresy pokoju i współpracy. Współczesne stosunki między Moskwą a Ankarą charakteryzują się solidnymi więzami, niezależnie od reżimów politycznych. Jednak w drugiej dekadzie XXI wieku kryzys syryjski miał negatywny wpływ na relacje turecko-rosyjskie. Odwołując się do archiwalnych zasobów elektronicznych wiodących mediów światowych, autor dokonał kompleksowego przeglądu stanu stosunków turecko-rosyjskich, od wybuchu wojny domowej w Syrii, aż do tragicznego incydentu samolotu rosyjskiego zestrzelonego przez armię turecką. Został zanalizowany kontekst historyczny, co pozwoli lepiej zrozumieć złożoność stosunków między Ankarą i Moskwą w sprawie problemu syryjskiego. Autor podejmuje rozważania nad przyczynami wojny domowej w Syrii, kraju, w którym od dawna panuje klan alawitów, od ojca Hafeza al-Assada do syna Baszara al-Assada. W polu uwagi znalazły się także kwestie sprzecznych interesów zewnętrznych aktorów konfliktu w Syrii, a zwłaszcza różnorodność tureckich i rosyjskich priorytetów, co między innymi doprowadziło do zerwania, przez pewien czas, wszelkich relacji pomiędzy obydwoma państwami.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2016, Zeszyt, XXX; 441-454
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vers une analyse discursive du nom propre. Quelques remarques sur les dérivés des toponymes Rosja et Russie
    Autorzy:
    Rębkowska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559984.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    nom propre
    Russie
    analyse du discours
    Opis:
    Towards a discursive analysis of proper names. Some remarks on derivatives of the toponyms Rosja and la Russie The purpose of this article is to present our method of analyzing the discursive meaning of the proper names Rosja and Russie, being constructed in the media discourse. The paper also focuses on the lexical meaning of derivatives of proper names, which can hypothetically appear in the paradigms of designation of the proper names. The confrontation of their lexical and discursive meaning could make it possible to formulate hypotheses concerning the relationship between language and discourse.
    Źródło:
    Orbis Linguarum; 2018, 50; 145-156
    1426-7241
    Pojawia się w:
    Orbis Linguarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies