Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian politics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 33
Tytuł:
Новые российские исследования no политической лингвистике
Autorzy:
Чудинов, Анатолий П.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925969.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
russ ian political linguistics
language of soviet and post soviet epoch
political tex
political discourse
idiostyle of political leaders
language of politics
russian political speech
comparative research of political discourse
Opis:
The present research investigates the main tendencies of modem Russian Political Linguistics based on the following oppositions:- research in the sphere of Political Linguistics - description of separate elements of the language of politics;- chronological framework of investigation: soviet, post soviet epoch;- levels of analyses: vocabulary, phonological system, word-building, morphology, syntax, text and discourse;- normative approach - descriptive approach which implies pure record and study of new phenomena without their estimation;- research of separate political genres, narratives and texts or study of some features common to the language of politics;- investigation of the idiostyle of some political leaders, political tren ds and parties or study of some regularities of the language of politics;- discourse research of communicative roles, rituals, strategies and tactics i. e. the language of politics under study;- use of the methods of psycholinguistics, cognitive science sociolinguistics, cultural linguistics, structuralism and others;- study of Russian political speech - comparative research of political discourse referred to different country epochs; - special investigations in the sphere of Political Linguistics - Political Linguistics materiał taken from works of other scientific fields.
Źródło:
Stylistyka; 2005, 14; 445-461
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Rising Dragon and Wounded Bear: An Analysis of Modern Sino-Russian Political and Economic Relations
Autorzy:
Niemczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420809.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Russia
China
International Relations
Pipeline
Energy Cooperation
Medvedev
Border Issues
Russian Far East
Xinjiang
Military Relations
Global Politics
Asia
Europe
Beijing
Moscow
Kosovo War
Opis:
This article is an empirical analysis of modern Sino-Russian Economic and Political Relations based on past events and present data. This issue has recently been an important question for many scholars. Both countries became neighbours only in 17th century, but the history of their mutual relations is much deeper. At a time when China is rising and its position in world affairs is getting stronger, analysis of its foreign policy towards its neighbour is extremely interesting. On the other side of the fence, a former great power, is becoming less important on the world stage: its actions may be important for the worldwide community. This analysis covers political relations, connections and ties in present times. It also explains some cultural obstacles in a hard way to achieve equilibrium in the relations. The part which covers economic relations tries to prove, that the trade imbalance is in China’s favour and that common border issues are extremely significant for both countries. Last but not least the importance of energy cooperation and the obstacles in building common pipeline are covered.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2012, 3, 5; 131-159
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
Autorzy:
Bohun, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
Opis:
Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Slavic but not Russian: invisible and mute
Słowiański, ale nie Rosyjski: niewidzialny i milczący
Autorzy:
Thompson, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179514.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slavic Studies in America
postcolonial studies
Central and Eastern European Studies
politics of invisibility
domination of Russian and Sovietology Studies
slawistyka amerykańska
studia postkolonialn
Studia środkowo-wschodnioeuropejskie
polityka marginalizowania
dominacja studiów rosyjskich i sowietologicznych w Ameryce
Opis:
The paper argues that the non-Russian Slavic Studies at American universities exist only virtually. The number of non-Russian Slavic specialists is pitifully small and incommensurate with East Central Europe’s strategic location and cultural identity, while the generally accepted format of university hiring and firing perpetuates this state of affairs. Among characteristic instances is affirmative action concerning certain narrow areas of study, side by side with delayed action (or no action at all) in non-Germanic Central and Eastern European Studies; a pattern of not reviewing in professional journals books
Referat stawia tezę, że w slawistyce amerykańskiej (mowa nie tylko o filologii, ale również o historii, socjologii i politologii), nierosyjskie narody i państwa słowiańskie są jedynie śladowo obecne. Przejawia się to m.in. w nikłej ilości naukowców, zajmujących się niegermańską Europą Środkową i Wschodnią; administracyjnym faworyzowaniem tych naukowców, którzy zajmują się wyłącznie Rosją; ukierunkowaniem grantów i stypendiów głównie w stronę studiów rosyjskich i sowieckich; brakiem recenzji (w czołowych pismach slawistycznych) książek kluczowych dla wizerunku nierosyjskich słowiańskich narodów oraz powielaniem w dyskursie naukowym rosyjskich lub sowieckich interpretacji wydarzeń historycznych w Europie Wschodniej i Środkowej.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 9-18
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O polityce Rosji wobec swoich rodaków żyjących na obszarze poradzieckim
About Russia policy towards their compatriots living in post-soviet area
Autorzy:
Karolak-Michalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Białoruś
mniejszość rosyjska
Mołdawia
polityka Rosji
russkij mir
Ukraina
Belarus
Moldova
politics of Russia
the Russian minority
Ukraine
Opis:
This article deepen the study of Russia's policy towards compatriots abroad the country. The author notes that post-Soviet Russia began to look beyond the instruments of political and economic, which could keep influence in the "near abroad." This indicates fact that the change in attitude of Russia in relation to Russians abroad was taking the presidency by Vladimir Putin when Russia decided to exploit the potential of Russian-speaking population abroad, referring to it closer cooperation. Exploring the selected topics, shows that against the background of post-Soviet states Russia's policy towards the Russian minority has a special character in relation to the Russians in Ukraine. The author comes to the conclusion that Russia is protecting the rights of the Russian minority "paves" "paths" to exert influence on the policy of the CIS states, which turn strengthens its position in the post-Soviet area. In turn, the same minority also works to promote the interests of the Russian Federation, which is especially the case in countries of Eastern Europe.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2016, 13; 231-242
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005
Autorzy:
Rawski, Tomasz
Roman-Rawska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508818.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
national cinema
Russian cinema
imperial nationalism
politics of memory
Opis:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005The paper provides critical analysis of the latest wave of Russian national cinema (2005-2013), considered one of key instruments of Vladimir Putin’s nation-building cultural policy. The analysis, focused mostly on historical film and war film, reveals the concept of an ‘imperial nation’ as the main concept underlying this policy. The new Russian nation-concept is calculated to binding elements from two former Russian imperial traditions: tradition of the Russian Empire and the Soviet tradition, thus trying to overcome the identity crisis in contemporary Russia. Imperium kontratakuje. Rosyjskie kino narodowe po 2005 rokuArtykuł zajmuje się krytyczną analizą filmów najnowszej fali rosyjskiego kina narodowego (2005-2013), uważanej tu za jedno z kluczowych narzędzi polityki kulturalnej Władimira Putina obliczonej na budowanie narodu. Autorzy artykułu skupiają się przede wszystkim na filmie historycznym i wojennym, odsłaniając pojęcie „imperialnego narodu” jako konceptu stojącego u podstaw oficjalnej polityki. Nowe rosyjskie pojęcie narodu łączy w sobie dwie tradycje rosyjskie: tradycję Imperium Rosyjskiego oraz tradycję Związku Radzieckiego, próbując w ten sposób przezwyciężyć kryzys tożsamościowy współczesnej Rosji.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy graniczne między sowiecką Rosją i Ukrainą. Z zagadnień polityki bezpieczeństwa wewnętrznego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckiego w latach 20. XX wieku
Autorzy:
Gil, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
bezpieczeństwo wewnętrzne
granice
polityka
Związek Radziecki
Rosyjska FSRR
Ukraińska SRR
interior safety
borders
politics
Soviet Union
Russian Federal Socialist Republic
Ukrainian Socialist Soviet Republic
Opis:
Artykuł porusza kwestie wyznaczenia granic wewnętrznych między radzieckimi republikami – ukraińską i rosyjską – w procesie budowy państwa sowieckiego do końca lat 20. XX wieku. Granice między poszczególnymi republikami były nie tylko wyznacznikiem ich zasięgu administracyjnego, ale też elementem budującym bezpieczeństwo wewnętrzne ZSRR tego okresu. Zderzały się bowiem wówczas dwie koncepcje, wynikające z charakteru dyskursu politycznego wokół jego kształtu ustrojowego: jedna opierała się na dawnym, przedrewolucyjnym modelu państwa ściśle scentralizowanego, druga głosiła jego klasowy, a więc ponadnarodowy charakter. Ostatecznie oparto się na zasadzie narodowościowej, chociaż z uwzględnieniem potrzeb ekonomicznych, jak w przypadku Donbasu, podzielonego między Ukraińską SRR i Rosyjską FSRR. Podział wewnętrzny między obiema republikami (z wyjątkiem przekazania Krymu USRR w 1954 roku) przetrwał do końca istnienia ZSRR.
The present article is preoccupied with the problem of establishing interior borders between the Soviet Republics – Ukrainian and Russian - in the process of founding the soviet state in the 1920s of the 20th century. The borders between the republics were not only the indicators of their administrative range but at that time, they also constituted an element of the interior safety of the Soviet Union. It was also the time of the clash between two concepts which resulted from a political discourse on the state system: one concept was based on the pre-revolutionary model of a strictly centralized state, the other one favored the class character, and thus – pan-national. In consequence, the national option was chosen, although, as in the case of Donbas, divided between the Ukrainian Soviet Socialist Republic and the Russian Federal Socialist Republic, the economic needs were deeply considered. With the exception of the Crimea Peninsula (handed over to the USSR in 1954), the interior border between the two republics existed till the end of the Soviet Union.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 247-256
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious Representation in Russia-EU Relations: “Traditional Values” Problem
Reprezentacja wyznaniowa w stosunkach Rosja-UE: Problem „tradycyjnych wartości”
Autorzy:
Zhuravlev, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625725.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religion in Russia
Russian Orthodox Church
Russian politics
traditional values
religia
Rosyjski Kościół Ortodoksyjny
polityka rosyjska
wartości tradycyjne
Opis:
Autor analizuje, w jaki sposób pojęcie „tradycyjnych wartości” wykorzystywane jest w politycznym dyskursie władz rosyjskich. Od trzeciej kadencji Władimira Putina zauważalny byl neokonserwatywny zwrot w rosyjskiej polityce, wyrażony zarówno w umacnianiu wpływów religii, jak i w zaostrzaniu ustawodawstwa. Aktywną rolę w tym odgrywa hierarchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który otwarcie popiera obecny reżim i wzmacnia własny wpływ na życie publiczne. Pojęcie „tradycyjnych wartości” jest zatem motywowane politycznie, interpretowane jako sprzeciw wobec wartości liberalnych (przykładem jest homofobiczna polityka władz rosyjskich) i ma na celu przeciwstawienie wartości rosyjskich wartościom zachodnim. Autor opisuje, w jaki sposób dyskurs ten ma na celu przede wszystkim skonsolidowanie konserwatywnego elektoratu w kraju i rozprzestrzenienie rosyjskich wpływów na konserwatystów z innych krajów. Odzwierciedla to potrzebę poszukiwania skutecznych sposobów przeciwdziałania populistycznej retoryce.
The author analyzes how the concept of “traditional values” is used in the political discourse of the Russian authorities. Since the third term of Vladimir Putin, there has been a noticeable neo-conservative turn in Russian politics, expressed both in the strengthening of the influence of religion and in the tightening of legislation. An active role in this is played by the leadership of the Russian Orthodox Church, which openly supports the current regime and strengthens its own influence on public life, regardless of the absence of direct religious demands of Russian society. The concept of “traditional values” is thus politically motivated, interpreted as an opposition to liberal values (an example is the homophobic policy of the Russian authorities) and is aimed at contrasting Russian values with Western ones. The author describes how this discourse is aimed, principally, at consolidating the conservative electorate within the country and spreading Russian influence on “conservatives” from other countries. This reflects the need to search for effective ways to counter populist rhetoric.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 295-309
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbiórka byłego soboru Aleksandra Newskiego na placu Saskim w Warszawie. Studium przypadku z dziedziny polityki i administracji władz centralnych i samorządowych odrodzonej Rzeczypospolitej
Demolition of the Former Alexander Nevsky Cathedral in the Saski Square in Warsaw. Case Study in the Field of Politics and Administration of Central and Local Government Authorities of the Reborn Polish Republic
Autorzy:
Zarychta, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478080.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
II Rzeczpospolita
Imperium Rosyjskie
magistrat warszawski
Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
polityka symboliczna
sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie
urbanistyka
Second Polish Republic
Russian Empire
Warsaw City Hall
Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment
symbolic politics
Alexander Nevsky Cathedral in Warsaw
urban planning
Opis:
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w ramach oczyszczenia przestrzeni publicznej Warszawy z pozostałości zaborczej polityki symbolicznej podjęto decyzję o rozbiórce soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego. Sprawa ta była szeroko komentowana zarówno pośród elit politycznych II RP, jak i mieszkańców Warszawy, a informowani o niej byli mieszkańcy całej Polski. Pierwsze kwestię zburzenia soboru podjęły organizacje społeczne oraz magistrat Warszawy. Informacje na ten temat pojawiły się w prasie, a także dotarły do rządu RP. Stanowisko w tej sprawie zajęło Prezydium Rady Ministrów na wniosek swego prezesa Ignacego Jana Paderewskiego. Było ono jednoznaczne – sobór należało zburzyć, a dokonać tego miało Ministerstwo Robót Publicznych. Ze względu na interwencje Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministerstwa Spraw Wojskowych rozbiórkę wstrzymano. Jej temat został ponownie podjęty przez Sejm Ustawodawczy, który, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i żywej dyskusji na posiedzeniu plenarnym, przesunął rozbiórkę na okres późniejszy (co ciekawe, wnioski o zburzenie i o zachowanie soboru przedstawiali sejmowi przedstawiciele jednej partii). Następnie sprawę rozbiórki podjął rząd gen. Władysława Sikorskiego (co spotkało się z nieudaną kontrakcją posłów mniejszości narodowych) i zlecił ją Ministerstwu Robót Publicznych. Podwykonawca wybrany przez ministerstwo zawiódł i dopiero magistrat Warszawy zakończył prace rozbiórkowe, a następnie oddał plac Saski na potrzeby reprezentacyjne władz RP w lipcu 1926 r. Pracami tymi kierował przyszły prezydent Warszawy Zygmunt Słomiński. Artykuł jest case study rozbiórki byłego soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego jako działania wymagającego współpracy wielu instytucji rządowych i samorządowych odrodzonego państwa polskiego, działania, które spowodowało polaryzację poglądów, często niepokrywających się z sympatiami politycznymi.
When Poland regained its independence, a decision was made to pull down the Orthodox St. Alexander Nevsky Cathedral as part of clearing Warsaw’s public space from the remains of the symbolic politics of partition. This matter was widely commented on both among the political elites of the Second Polish Republic and the residents of Warsaw, and the inhabitants of whole Poland were informed about it. Social organisations and the Town Hall of Warsaw were the first to take the issue of demolition of the Cathedral. Information on this subject appeared in the press and reached the Government of the Polish Republic. The Presidium of the Council of Ministers took a stand on this matter at the request of its Chairman, Ignacy Jan Paderewski. It was unambiguous – the Cathedral had to be demolished, and the Ministry of Public Works was to do it. Due to the interventions of the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment and the Ministry of Military Affairs, demolition was ceased. This subject was again taken up by the Legislative Sejm which, after conducting public consultations and lively discussions at the plenary session, postponed the demolition for a later period (interestingly, requests for demolition and maintaining the Cathedral were presented to the Sejm by representatives of one party). Then, the issue of demolition was taken up by the government of Gen. Władysław Sikorski (which met with a failed counteraction of members of national minorities) and commissioned to the Ministry of Public Works. The subcontractor chosen by the Ministry failed and only the City Hall of Warsaw completed the demolition works, and then gave the Saski Square for the representative needs of the Polish authorities in July 1926. These works were managed by the future Mayor of Warsaw, Zygmunt Słomiński. The article is a case study of demolition of the former Alexander Nevsky Cathedral as an action requiring the cooperation of many state and local government institutions of the reborn Polish State, an action which resulted in the polarisation of views, often not coinciding with the political affinity.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 416-439
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
de-ethnicization
hybrid war
language politics
monocentric languages
non-Russian Russophones
pluricentric languages, Russian language
Russophone states
Russo-Ukrainian war
state varieties of Russian
Opis:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebrations of the 60th Anniversary of the World War Two Victory Day in Moscow in 2005: Commentaries in the Polish press
Moskiewskie obchody 60. rocznicy zakończenia II wojny światowej w świetle polskich komentarzy prasowych z 2005 roku
Autorzy:
Zackiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075172.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Politics and history
Polish-Russian relations after World War II
Polish press coverage of the 60th Anniversary of the World War II Victory Day in Moscow
prasa polska
komentarze
60. rocznica zakończenia II wojny światowej
Moskwa
9 maja 2005 r.
Opis:
This is an analysis of the commentaries published in the Polish press in the wake of the celebrations of the 60th Anniversary of the World War II Victory Day in Moscow in 2005. In Poland these commemorations triggered a live debate which focused on the future of Polish-Russian relations, Russia’s strategic goals on the international scene, the Polish Eastern policy and the uses of history as a tool of state policy.
W niniejszym artykule została podjęta próba zanalizowania komentarzy, jakie w 2005 r. były publikowane w polskiej prasie w kontekście moskiewskich obchodów 60. rocznicy zakończenia II wojny światowej. Wspomniane wydarzenia wzbudziły nad Wisłą dużo kontrowersji, stając się punktem wyjścia do rozważań między innymi na temat perspektyw stosunków polsko-rosyjskich, strategicznych celów polityki rosyjskiej na arenie międzynarodowej, polskiej polityki wschodniej oraz polityki historycznej jako jednego z instrumentów realizacji celów państwa.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2019, 22, 1; 81-96
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History as an Apology for Totalitarianism
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956288.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
USSR
Communism
Russian ideology
politics of history
Imperialism
Opis:
This article discusses selected publications which reinterpret Russian history in a spirit of rehabilitating the Soviet past and highlighting the USSR’s role as a vehicle for Russia’s assumed historical role (including Utkin 1993, Utkin 1999a, Utkin 1999b, Solzhenitsyn 1995, Solzhenitsyn 2001–2002, Mel’tyukhov 2001, Narochnitskaya 2005c, Narochnitskaya 2005a, Mitrofanov 2005). In addition to this, it contextualises them with initiatives undertaken by the Russian Federation’s government (including the standardisation of history textbooks’ content and the activities of the Presidential Commission to counteract attempts to falsify history to the detriment of Russian interests). The points of view presented here, which are considered representative for a certain part of the historical discourse in contemporary Russia, integrate Russia’s totalitarian period (the USSR from 1917 to 1991) into the course of its broader history, as the basis of an interpretation which accepts a priori statements regarding the sense of Russia’s history and her role in world history. Among the observed trends, this text highlights the approval of certain features of the communist dictatorship as corresponding to Russian ideology; the adaptation of Soviet ideology to Russia’s policy of memory; the emphasis on ideological, political and military confrontation with the Western world as a permanent feature of Russian history; and the reinterpretation of Russian history in such a way as to continuously justify all the actions of the Russian state over the centuries, both externally (interpreting Russian aggression and imperialism as a means of defence against her enemies, liberation, or the reintegration of the Russian community) and internally (presenting terror as a means of defence against an alleged ‘fifth column’, or as the modernisation of the country).
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 311-349
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obszar Czarnomorski i Morze Śródziemne w polityce Rosji
The Black Sea Region and the Mediterranean Sea in Russian Politics
Autorzy:
Mickiewicz, piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140817.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
polityka
Federacja Rosyjska
Ukraina
Może Śródziemne
obszar Czarnomorski
politics
Russian Federation
Ukraine
Mediterranean Sea
the Black Sea Region
Opis:
Wywołanie konfliktu na wschodnie Ukrainie, a zwłaszcza aneksja Krymu jest jawnym pogwałceniem zapisów prawa międzynarodowego oraz porozumień, których stroną była i pozostaje Federacja Rosyjska. Zasadne jest zadanie pytania, z jakich powodów władze Rosji zdecydowały się na taki krok, będący w istocie dowodem, że umowy których sygnatariuszem jest państwo rosyjskie, nie mają dla niego żadnego znaczenia. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na powyższe pytanie, wykorzystując analizę rosyjskich dokumentów strategicznych. Konkluzją tej analizy jest stwierdzenie, że działania podjęte wobec Ukrainy – w rosyjskim rozumieniu – stanowią element prowadzonej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej i są działaniem ukierunkowanym na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa państwa.
Invoking the conflict in the Eastern Ukraine, in particular the annexation of Crimea, is a clear violation of the wordings of the international law and the agreements, whose party has been the Russian Federation. It is justified to ask about the reasons of such a decision of Russian authorities, which in fact proves that the agreements whose signatory is the Russian state, mean nothing to them. The article attempts to answer the above question using the wordings of Russian strategic documents. The conclusion is a statement that the actions undertaken in regard to Ukraine, as understood by them, are an element of the security policy carried out by the Russian Federation and aim at increasing the state security level.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2016, 10, 1; 67-81
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
Autorzy:
Boridczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
Federacja Rosyjska
ZSRR
politics of memory
Russian Federation
USSR
Opis:
W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies