Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian politics" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
Autorzy:
Bohun, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
Opis:
Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
Autorzy:
Boridczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
Federacja Rosyjska
ZSRR
politics of memory
Russian Federation
USSR
Opis:
W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (2009–12)
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108331.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests
politics of history
politics of memory
historical propaganda
active measures in the field of history
information warfare
Dmitri Medvedev
Sergey Naryshkin
Opis:
Abstract: The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (Комиссия при президенте Российской Федерации по противодействию попыткам фальсификации истории в ущерб интересам России), established in 2009, was intended to serve as Russia’s response to similar attempts at institutionalisation in the Central and Eastern Europe region (such as the historical commissions in the Baltic states, and the Institutes of National Remembrance in Poland and Ukraine). At the same time, its activities showed a multidimensional approach, combining elements of security policy with education, culture and media, public and non-public memory policy, and formal and informal activities. Although the official emphasis was mainly on the external (foreign) determinants of the Commission’s genesis, it also became an important element of domestic policy. The Commission only operated for three years (2009–2012), but its importance as a tool of Kremlin policy cannot be overestimated. It turned difficult historical issues into “historical weapons”; introduced international public discourse to the Russian narrative, which was constructed in a spirit of confrontation with the memories of its neighbours; coordinated the activities of formal state organisations, as well as those which operated as nominally non-state bodies but were financed by the state; expanded the community of expert research which argued the Russian narrative while undermining others from abroad; and examined the options for transmitting the desired attitudes and opinions to wider audiences, creating systemic mechanisms of what has been called “counteracting the falsification of history.” The aim of this article is to show the institutional and organisational aspect of this phenomenon.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 127-176
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation
Autorzy:
Domańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy
Opis:
The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publication of Prussian Diplomatic Materials in the Sbornik Imperatorskogo Russkogo Istoricheskogo Obshchestva as a Tool of the Politics of History of the Russian Empire: Remarks on the Completeness of the Edition
Autorzy:
Dukwicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129280.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
SIRIO
Sbornik RIO
Imperial Russian Historical Society
source edition
historical policy/politics
Opis:
At the turn of the nineteenth century many European states began to publish multi-volume editions of sources illustrating the political history of these states in previous centuries (for example, the Prussian Politische Correspondenz Friedrich’s des Großen). The Russian Sbornik Imperatorskogo Russkogo Istoricheskogo Obshchestva published by the Imperial Russian Historical Society is still used by researchers. It seems worthwhile to focus on the Sbornik and to assess its value as a scholarly edition using the Prussian diplomatic correspondence, included in that edition as a test-case.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 4; 47-76
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plac Czerwony jako technologia oporu w rosyjskiej sztuce protestu
Red Square as a resistance technique in Russian dissident arts
Autorzy:
Dynda, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912985.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Russian activism
Red Square in the politics of resistance
public space
Judith Butler
Nicholas Mirzoeff
Opis:
Red Square is a symbolic place for the Moscow dissidence protests. Russian artists, writers and dissidents have frequently used the history of the square’s memory as a crucial and fundamental issue within the framework of their strategy. Haunting images associated with Red Square’s past, permanently returning in the history of the Russian activism, always refer both to universal narratives of the politics of protest and to the specific contexts producing entirely new meanings. Each time, through their public actions artists create new meanings for the Red Square’s space – they expose the existing limits of the power apparatus and call for the right to legitimize it, therefore contesting the links between the theatre of legitimacy and the public space. From this perspective, the space of protest becomes a fundamental instrument of political action, and the square - ordinarily used in the established order to manifest the government’s symbolic authority - this time becomes a kind of technique as well as a material body support in the politics of resistance.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2020, 16, 2; 1-9
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy graniczne między sowiecką Rosją i Ukrainą. Z zagadnień polityki bezpieczeństwa wewnętrznego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckiego w latach 20. XX wieku
Autorzy:
Gil, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
bezpieczeństwo wewnętrzne
granice
polityka
Związek Radziecki
Rosyjska FSRR
Ukraińska SRR
interior safety
borders
politics
Soviet Union
Russian Federal Socialist Republic
Ukrainian Socialist Soviet Republic
Opis:
Artykuł porusza kwestie wyznaczenia granic wewnętrznych między radzieckimi republikami – ukraińską i rosyjską – w procesie budowy państwa sowieckiego do końca lat 20. XX wieku. Granice między poszczególnymi republikami były nie tylko wyznacznikiem ich zasięgu administracyjnego, ale też elementem budującym bezpieczeństwo wewnętrzne ZSRR tego okresu. Zderzały się bowiem wówczas dwie koncepcje, wynikające z charakteru dyskursu politycznego wokół jego kształtu ustrojowego: jedna opierała się na dawnym, przedrewolucyjnym modelu państwa ściśle scentralizowanego, druga głosiła jego klasowy, a więc ponadnarodowy charakter. Ostatecznie oparto się na zasadzie narodowościowej, chociaż z uwzględnieniem potrzeb ekonomicznych, jak w przypadku Donbasu, podzielonego między Ukraińską SRR i Rosyjską FSRR. Podział wewnętrzny między obiema republikami (z wyjątkiem przekazania Krymu USRR w 1954 roku) przetrwał do końca istnienia ZSRR.
The present article is preoccupied with the problem of establishing interior borders between the Soviet Republics – Ukrainian and Russian - in the process of founding the soviet state in the 1920s of the 20th century. The borders between the republics were not only the indicators of their administrative range but at that time, they also constituted an element of the interior safety of the Soviet Union. It was also the time of the clash between two concepts which resulted from a political discourse on the state system: one concept was based on the pre-revolutionary model of a strictly centralized state, the other one favored the class character, and thus – pan-national. In consequence, the national option was chosen, although, as in the case of Donbas, divided between the Ukrainian Soviet Socialist Republic and the Russian Federal Socialist Republic, the economic needs were deeply considered. With the exception of the Crimea Peninsula (handed over to the USSR in 1954), the interior border between the two republics existed till the end of the Soviet Union.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 247-256
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
de-ethnicization
hybrid war
language politics
monocentric languages
non-Russian Russophones
pluricentric languages, Russian language
Russophone states
Russo-Ukrainian war
state varieties of Russian
Opis:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Polish Cyrillic in Independent Belarus
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508860.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian language
Cyrillic
Latin alphabet
Diocese of Hrodna (Horadnia, Grodno)
nationalism
Polish language
religion
politics of script
Russian language
Opis:
The New Polish Cyrillic in Independent BelarusAfter the fall of communism and the breakup of the Soviet Union, the religious life of the Roman Catholic community revived in independent Belarus. The country’s Catholics are concentrated in western Belarus, which prior to World War II was part of Poland. In 1991 in Hrodna (Horadnia, Grodno) Region, the Diocese of Hrodna was established. Slightly over half of the region’s population are Catholics and many identify as ethnic Poles. Following the ban on the official use of Polish in postwar Soviet Belarus, the aforementioned region’s population gained an education in Belarusian and Russian, as channeled through the Cyrillic alphabet. Hence, following the 1991 independence of Belarus, the population’s knowledge of the Latin alphabet was none, or minimal. For the sake of providing the faithful with Polish-language religious material that would be of some practical use, the diocesan authorities decided to publish some Polish-language prayer books, but printed in the Russian-style Cyrillic. This currently widespread use of Cyrillic-based Polish-language publications in Belarus remains unknown outside the country, either in Poland or elsewhere in Europe. Nowa polska cyrylica w niepodległej Białorusi Po upadku komunizmu i rozpadzie Związku Sowieckiego życie religijne wspólnoty rzymskokatolickiej przeżyło odrodzenie w niepodległej Białorusi. Katolicy tego kraju koncentrują się w zachodniej Białorusi, która przed II wojną światową była włączona w skład Polski. W 1991 r. w obwodzie hrodzieńskim (horadnieńskim/grodzieńskim) powstała Diecezja Hrodzieńska. Nieco ponad połowa ludności obwodu to katolicy, a wielu identyfikuje się jako etniczni Polacy. Zgodnie z zakazem oficjalnego używania języka polskiego w powojennej Białorusi sowieckiej ludność wspomnianego regionu zdobywała wykształcenie w językach białoruskim i rosyjskim, oczywiście zapisywanych cyrylicą. Stąd po odzyskaniu niepodległości przez Białoruś w 1991 r. znajomość alfabetu łacińskiego wśród tej ludności była nikła. W trosce o zapewnienie wiernym polskojęzycznych wydawnictw religijnych, które potrafiliby czytać i z nich korzystać w kościele i podczas osobistej modlitwy, władze diecezjalne postanowiły opublikować kilka książek w języku polskim, ale wydrukować je rosyjską cyrylicą. To zjawisko powszechnegokorzystania z książek religijnych w języku polskim drukowanych cyrylicą na zachodzie dzisiejszej Białorusi pozostaje nieznane poza granicami tego kraju, w tym w Polsce.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Инновации в русскоязычном публичном дискурсе (на материале обсуждения важнейших событий 2020–2021 гг. в электронных СМИ)
Innovations in the Russian public discourse (based on the discussion of the most important events of 2020–2021 in electronic media)
Autorzy:
Kapela, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225045.pdf
Data publikacji:
2022-12-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
neologisms
public discourse
mass media
politics
Russian
Opis:
The article describes the new words that appeared in the Russian language public discourse. They are connected with three political events that caused a wide public outcry: the All-Russian vote on the approval of amendments to the Constitution of the Russian Federation, protests in support of Sergei Furgal, the detained governor of the Khabarovsk Krai, and the poisoning of opposition leader Alexei Navalny. The research material was collected from online media from January 2020 to September 2021. It includes neologisms, neosemantisms, and new phrases, many of which are occasional. In the collected material there are innovations formed according to standard derivational models and words and phrases representing the product of wordplay, including lexical blends. The considered innovations, being a manifestation of democratization and carnivalization of public communication, perform not only a nominative function. Due to their novelty, unusualness, and expressiveness, they have an evaluative potential. These innovations often become a linguistic means of speech aggression. In addition, they reflect the current social and political events of concern to the society and the attitude of the linguistic community to what is happening.The considered innovations, being a manifestation of democratization and carnivalization of public communication, perform not only a nominative function. Due to their novelty, unusualness, and expressiveness, they have an evaluative potential. These innovations often become a linguistic means of speech aggression. In addition, they reflect the current social and political events of concern to the society and the attitude of the linguistic community to what is happening.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 2; 131-144
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O polityce Rosji wobec swoich rodaków żyjących na obszarze poradzieckim
About Russia policy towards their compatriots living in post-soviet area
Autorzy:
Karolak-Michalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Białoruś
mniejszość rosyjska
Mołdawia
polityka Rosji
russkij mir
Ukraina
Belarus
Moldova
politics of Russia
the Russian minority
Ukraine
Opis:
This article deepen the study of Russia's policy towards compatriots abroad the country. The author notes that post-Soviet Russia began to look beyond the instruments of political and economic, which could keep influence in the "near abroad." This indicates fact that the change in attitude of Russia in relation to Russians abroad was taking the presidency by Vladimir Putin when Russia decided to exploit the potential of Russian-speaking population abroad, referring to it closer cooperation. Exploring the selected topics, shows that against the background of post-Soviet states Russia's policy towards the Russian minority has a special character in relation to the Russians in Ukraine. The author comes to the conclusion that Russia is protecting the rights of the Russian minority "paves" "paths" to exert influence on the policy of the CIS states, which turn strengthens its position in the post-Soviet area. In turn, the same minority also works to promote the interests of the Russian Federation, which is especially the case in countries of Eastern Europe.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2016, 13; 231-242
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RUSSKIJ MIR – po(d)stępy kultury czy kultura w natarciu? Rosyjska strategia soft power jako element rosyjskiej kultury politycznej
Russian Culture Public Diplomacy Historical Politics Extremism in Russia Soft Power Strategy
Autorzy:
Lachowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42586138.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kultura rosyjska
dyplomacja publiczna
polityka historyczna
ekstremizm w Rosji
strategia soft power
Russian culture
public diplomacy
historical politics
extremism in Russia
soft power strategy
Opis:
Federacja Rosyjska wdraża w polityce zagranicznej narzędzia określane mianem soft i smart power wobec partnerów w skali globalnej. O atrakcyjności idei wspólnoty Ruskiego Miru decydują czynniki kulturowo-językowe wzmacniane elementami natury ekonomicznej i militarnej. Polityka zagraniczna kreowana jest w sposób komplementarny, a proporcje zastosowanych środków zależą jedynie od regionu świata, koniunktury w stosunkach bilateralnych, są procesualne i dynamiczne w czasie. Od 2000 roku władze rosyjskie wykazały wiele determinacji, by wytworzyć sieć efektywnych instytucji, które zapewnią Rosji słyszalny głos w debacie międzynarodowej w warunkach wojny informacyjnej i gry politycznej na rzecz dominacji w świecie.
The Russian Federation implements tools in its foreign policy known as soft and smart power toward global partners. The attractiveness of the idea of the Russkiy Mir community is determined by cultural and linguistic factors, reinforced by economic and military elements. Foreign policy is crafted in a complementary manner, with the proportions of the tools used depending solely on the region of the world, the state of bilateral relations, and being processual and dynamic over time. Since 2000, the Russian authorities have shown great determination in creating a network of effective institutions that ensure Russia's audible voice in the international debate, within the context of an information war and political maneuvering aimed at global dominance.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 133-145
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prometeizm po prometeizmie. Zarys historii ruchu prometejskiego po 1939 roku
Post-Promethean Prometheism. An Outline of the History of the Promethean Movement after 1939
Autorzy:
Libera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
prometeizm
imperializm rosyjski
Rosja
polityka wschodnia
emigracja polityczna
prometheism
Russian imperialism
Russia
eastern politics
political emigration
Opis:
Znaczna część emigrantów politycznych, którzy pojawili siwę międzywojennej Europie, pochodziła z byłego Imperium Rosyjskiego. Składała się ona zarówno z przeciwników nowego państwa bolszewików, dążących do odbudowy imperium carów bez naruszania integralności jego historycznego terytorium, jak i z przedstawicieli narodów, które zostały wcześniej podbite przez Rosję ipo 1917 r. bezskutecznie próbowały odzyskać niezależność, a więc rozbić dawne imperium. Dlatego też chociaż obie grupy były wrogo nastawione do reżimu sowieckiego i zaciekle go zwalczały, w rzeczywistości starały się osiągnąć przeciwstawne cele. Chcąc nadać większą skuteczność swoim działaniom, przedstawiciele drugiej z tych grup zrzeszali sięw organizacjach, które miały mówićw ich imieniu na arenie międzynarodowej i ułatwić osiągnięcie wspólnego celu. Jedną zważniejszych spośród tych organizacji był ruch prometejski. Wokresie międzywojennym zrzeszał on przedstawicieli dwunastu narodówi ludów: Ukraińców, Gruzinów, Azerów, Górali kaukaskich, Tatarów krymskich inadwołżańskich, mieszkańców Turkiestanu, Kozaków dońskich, kubańskich i terskich1 oraz Ingrów i Karelów. Był on wspierany finansowo i organizacyjnie przez władze polskie i funkcjonował przede wszystkim wokresie międzywojennym, chociaż zarówno w czasie II wojny światowej, jak ipo jej zakończeniu podejmowano próby jego reaktywacji. Badania nad prometeizmem cieszą się od kilkunastu lat niesłabnącym zainteresowaniem w kręgach naukowców pracujących w przynajmniej kilkunastu krajach na trzech 1 Należy pamiętać, że większość Kozaków na emigracji była związana z wychodźstwem rosyjskim, a tylko odłamy identyfikujące się z tzw. ruchem wolnokozackim brały udział wruchu prometejskim.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 40-64
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie
German – Russian Relationsships after Merkel and Putin
Autorzy:
Maliszewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941690.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
relacje rosyjsko-niemieckie
Angela Merkel
Władimir Putin
rola jednostki w polityce
german-russian relationsships
Vladimir Putin
role of the individual in politics
Opis:
Stosunki Niemcy – Rosja pozostają kluczowe dla przyszłego, nowego ładu międzynarodowego. Równie kluczowe w tych stosunkach pozostają silne umocowanie kanclerza Niemiec i prezydenta Rosji w systemach politycznym swoich krajów, a co za tym idzie – znacząca rola obecnych przywódców tych państw Angeli Merkel i Wladimira Putina. Tymczasem niezwykle dynamicznie rysuje się perspektywa zakończenia urzędowania przez oboje polityków. Zaakceptowana przez referendum w Rosji zmiana konstytucji tego kraju daje Władimirowi Putinowi możliwość sprawowania swego urzędu do 2036 r. W Niemczech z kolei nie milkną spekulacje co do możliwości zmiany decyzji kanclerz Angeli Merkel w sprawie rezygnacji z kandydowania na urząd kanclerza Niemiec w następnej kadencji, co przedłużyłoby okres jej rządów do 2025 r.
Germany-Russia relations remain crucial for the future new international order. Equally crucial in these relations is the strong legitimacy of the German Chancellor and the Russian President in the political systems of their countries, and thus the significant role of the current leaders of these countries, Angela Merkel and Vladimir Putin. Meanwhile, there is a very dynamic prospect that both politicians will end their positions. The change in Russia’s constitution approved by the referendum gives Vladimir Putin the opportunity to hold office until 2036. In Germany, on the other hand, speculation about the possibility of changing the decision of Chancellor Angela Merkel to resign from her candidacy for the office of German Chancellor in the next term of office, which would extend her term of office until 2025, will continue.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 105-123
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies