Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian politics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-34 z 34
Tytuł:
How the natural resource curse contributed to the autocratic developments in Russian politics since the fall of the USSR
Autorzy:
Serres, Dominic
Lehtosalo, Lotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10491231.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
Russian Federation
energy
natural resources
Russian politics
Russian economy
Opis:
The natural resource sector has become a dominant part of the Russian economy and thus affected the political developments of the state greatly. Understanding of the interplay of Russian politics and economics after the fall of the Soviet Union is integral for understanding why Russia has developed steadily into a more autocratic direction during the past few decades. The phenomenon through which we will be analyzing the intertwining of political and economic spheres of Russia is the natural resource curse concept. We seek to understand what factors have contributed to Russia’s failure to avoid the natural resource curse and give examples on how the natural resource curse manifests itself especially in today’s Russia political reality. Does the abundance of natural resources contribute to the emergence of a hyper-presidential, autocratic regime in Russia?
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 2(38); 37-50
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious Representation in Russia-EU Relations: “Traditional Values” Problem
Reprezentacja wyznaniowa w stosunkach Rosja-UE: Problem „tradycyjnych wartości”
Autorzy:
Zhuravlev, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625725.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
religion in Russia
Russian Orthodox Church
Russian politics
traditional values
religia
Rosyjski Kościół Ortodoksyjny
polityka rosyjska
wartości tradycyjne
Opis:
Autor analizuje, w jaki sposób pojęcie „tradycyjnych wartości” wykorzystywane jest w politycznym dyskursie władz rosyjskich. Od trzeciej kadencji Władimira Putina zauważalny byl neokonserwatywny zwrot w rosyjskiej polityce, wyrażony zarówno w umacnianiu wpływów religii, jak i w zaostrzaniu ustawodawstwa. Aktywną rolę w tym odgrywa hierarchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który otwarcie popiera obecny reżim i wzmacnia własny wpływ na życie publiczne. Pojęcie „tradycyjnych wartości” jest zatem motywowane politycznie, interpretowane jako sprzeciw wobec wartości liberalnych (przykładem jest homofobiczna polityka władz rosyjskich) i ma na celu przeciwstawienie wartości rosyjskich wartościom zachodnim. Autor opisuje, w jaki sposób dyskurs ten ma na celu przede wszystkim skonsolidowanie konserwatywnego elektoratu w kraju i rozprzestrzenienie rosyjskich wpływów na konserwatystów z innych krajów. Odzwierciedla to potrzebę poszukiwania skutecznych sposobów przeciwdziałania populistycznej retoryce.
The author analyzes how the concept of “traditional values” is used in the political discourse of the Russian authorities. Since the third term of Vladimir Putin, there has been a noticeable neo-conservative turn in Russian politics, expressed both in the strengthening of the influence of religion and in the tightening of legislation. An active role in this is played by the leadership of the Russian Orthodox Church, which openly supports the current regime and strengthens its own influence on public life, regardless of the absence of direct religious demands of Russian society. The concept of “traditional values” is thus politically motivated, interpreted as an opposition to liberal values (an example is the homophobic policy of the Russian authorities) and is aimed at contrasting Russian values with Western ones. The author describes how this discourse is aimed, principally, at consolidating the conservative electorate within the country and spreading Russian influence on “conservatives” from other countries. This reflects the need to search for effective ways to counter populist rhetoric.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 295-309
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Инновации в русскоязычном публичном дискурсе (на материале обсуждения важнейших событий 2020–2021 гг. в электронных СМИ)
Innovations in the Russian public discourse (based on the discussion of the most important events of 2020–2021 in electronic media)
Autorzy:
Kapela, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225045.pdf
Data publikacji:
2022-12-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
neologisms
public discourse
mass media
politics
Russian
Opis:
The article describes the new words that appeared in the Russian language public discourse. They are connected with three political events that caused a wide public outcry: the All-Russian vote on the approval of amendments to the Constitution of the Russian Federation, protests in support of Sergei Furgal, the detained governor of the Khabarovsk Krai, and the poisoning of opposition leader Alexei Navalny. The research material was collected from online media from January 2020 to September 2021. It includes neologisms, neosemantisms, and new phrases, many of which are occasional. In the collected material there are innovations formed according to standard derivational models and words and phrases representing the product of wordplay, including lexical blends. The considered innovations, being a manifestation of democratization and carnivalization of public communication, perform not only a nominative function. Due to their novelty, unusualness, and expressiveness, they have an evaluative potential. These innovations often become a linguistic means of speech aggression. In addition, they reflect the current social and political events of concern to the society and the attitude of the linguistic community to what is happening.The considered innovations, being a manifestation of democratization and carnivalization of public communication, perform not only a nominative function. Due to their novelty, unusualness, and expressiveness, they have an evaluative potential. These innovations often become a linguistic means of speech aggression. In addition, they reflect the current social and political events of concern to the society and the attitude of the linguistic community to what is happening.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 2; 131-144
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History as an Apology for Totalitarianism
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956288.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
USSR
Communism
Russian ideology
politics of history
Imperialism
Opis:
This article discusses selected publications which reinterpret Russian history in a spirit of rehabilitating the Soviet past and highlighting the USSR’s role as a vehicle for Russia’s assumed historical role (including Utkin 1993, Utkin 1999a, Utkin 1999b, Solzhenitsyn 1995, Solzhenitsyn 2001–2002, Mel’tyukhov 2001, Narochnitskaya 2005c, Narochnitskaya 2005a, Mitrofanov 2005). In addition to this, it contextualises them with initiatives undertaken by the Russian Federation’s government (including the standardisation of history textbooks’ content and the activities of the Presidential Commission to counteract attempts to falsify history to the detriment of Russian interests). The points of view presented here, which are considered representative for a certain part of the historical discourse in contemporary Russia, integrate Russia’s totalitarian period (the USSR from 1917 to 1991) into the course of its broader history, as the basis of an interpretation which accepts a priori statements regarding the sense of Russia’s history and her role in world history. Among the observed trends, this text highlights the approval of certain features of the communist dictatorship as corresponding to Russian ideology; the adaptation of Soviet ideology to Russia’s policy of memory; the emphasis on ideological, political and military confrontation with the Western world as a permanent feature of Russian history; and the reinterpretation of Russian history in such a way as to continuously justify all the actions of the Russian state over the centuries, both externally (interpreting Russian aggression and imperialism as a means of defence against her enemies, liberation, or the reintegration of the Russian community) and internally (presenting terror as a means of defence against an alleged ‘fifth column’, or as the modernisation of the country).
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 311-349
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005
Autorzy:
Rawski, Tomasz
Roman-Rawska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508818.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
national cinema
Russian cinema
imperial nationalism
politics of memory
Opis:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005The paper provides critical analysis of the latest wave of Russian national cinema (2005-2013), considered one of key instruments of Vladimir Putin’s nation-building cultural policy. The analysis, focused mostly on historical film and war film, reveals the concept of an ‘imperial nation’ as the main concept underlying this policy. The new Russian nation-concept is calculated to binding elements from two former Russian imperial traditions: tradition of the Russian Empire and the Soviet tradition, thus trying to overcome the identity crisis in contemporary Russia. Imperium kontratakuje. Rosyjskie kino narodowe po 2005 rokuArtykuł zajmuje się krytyczną analizą filmów najnowszej fali rosyjskiego kina narodowego (2005-2013), uważanej tu za jedno z kluczowych narzędzi polityki kulturalnej Władimira Putina obliczonej na budowanie narodu. Autorzy artykułu skupiają się przede wszystkim na filmie historycznym i wojennym, odsłaniając pojęcie „imperialnego narodu” jako konceptu stojącego u podstaw oficjalnej polityki. Nowe rosyjskie pojęcie narodu łączy w sobie dwie tradycje rosyjskie: tradycję Imperium Rosyjskiego oraz tradycję Związku Radzieckiego, próbując w ten sposób przezwyciężyć kryzys tożsamościowy współczesnej Rosji.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Politics of History of the Third Polish Republic: ReOrientation (1989–2007)
Autorzy:
Nowak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
USSR
Communism
Russian ideology
politics of history
imperialism
Opis:
This article summarises the concepts behind the direction of Polish politics towards Ukraine, Lithuania, Belarus and Russia in placing Poland’s new international relations in Central and Eastern Europe due to its historical ties with the countries of the region. A significant verbal role was played by the reception in Polish politics of the doctrine of Mieroszewski and Giedroyc—the so-called ULB (Ukraine–Lithuania–Belarus). It assumed the establishment of special relations with these countries, and, at the same time, waiving claims to territories lost by Poland after 1939. The application of this idea was conditioned by the internal political dynamics of Ukraine, Belarus, Russia, and Lithuania, and their mutual relations that determined the effectiveness of this doctrine. A key role in shaping Poland’s policy towards these countries was played by an “historical factor”—the exchange of mutual declarations concerning the past; this sometimes included the transmission of documentation—for instance the Katyn massacre evidence documents were transferred to Poland in 1990 by the Russian authorities. These actions served as tools of political rapprochement, and they sometimes resulted in opening the way to re-examine previous historical interpretations (especially in Polish–Lithuanian and Polish–Ukrainian relations). The question of investigating the crimes of the USSR against Poles, including above all the Katyn massacre (1940), played an important role in the rapprochement in Polish–Russian relations in the early period of President Yeltsin’s rule. One of the repercussions of implementing this concept and its conciliar priorities in Polish foreign policy and in its internal formal discourse was the suppression of some recently recreated areas of collective memory and currents of historical discourse; this especially concerned Polish–Ukrainian relations, in the context of, among others, the massacre in Volhynia in 1942–1943. Another result was transferring possible settlements to the responsibility of the state and the Polish community—a particular example of which was a resolution of the Polish Senate concerning Operation “Vistula” (Akcja “Wisła” in 1947) that was adopted in 1990.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2020, 2; 225-261
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Myth of the Great Patriotic War in Post-Communist Russian Cinema: Causes, Effects, Perspectives
Autorzy:
Tsibets, Ilya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108325.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Great Patriotic War
Russia
Russian cinema
ideology
politics of history
Opis:
This article is an original attempt to define the main features of the myth of the Great Patriotic War in post-Communist Russian cinema. By combining historical, cultural and film studies, the author defines the reasons for the appearance of the above-mentioned myth and its popularity, and indicates the effects of the ideologisation of an event which has been important for politics of history during the rule of Boris Yeltsin and Vladimir Putin. The article will cite examples of films containing repetitive narrative elements that appear with varying intensity and regularity in the Russian political and public discourse on the Great Patriotic War. The author will also refer to how such films have been received, and will define a potential perspective for the further development of this theme.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 245-271
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wagina zniszczy to państwo”. Praktyki oporu w działalności rosyjskiego feministyczno-poetyckiego kolektywu F-Pis’mo
“Vagina will destroy this state.” Practices of resistance in the activities of the Russian feminist-poetry collective F-Letter
„Вагина погубит это государство”. Практики сопротивления в деятельности российского феминистско-поэтического коллектива Ф-письмо
Autorzy:
Pisarska, Justyna
Roman-Rawska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
F-Letter
feminist poetry
politics of literature
Russian literary field
Opis:
The article deals with the activities and work of the Russian feminist-poetry collective F-Letter (2017−2021). It analyses both the institutional dimension — that is, the milieu location of the phenomenon within the contemporary Russian literary field — and the ideological dimension — in which the most important goal of the feminist poets was to create an emancipated active lyrical-political subject. The theoretical perspective that constitutes the basis of reflection in the article grows out of the inspiration of Rita Felski’s research manifesto Uses of Literature and Jacques Ranciere’s perspective on the politics of literature.
В статье рассматривается деятельность и творчество российского феминистско-поэтического коллектива Ф-письмо (2017−2021). В ней анализируется как институциональное измерение — то есть место явления в современном русском литературном поле — так и идеологическое измерение, в котором важнейшей целью поэток-феминисток было создание эмансипированно активно лирической и политической субъектки. Теоретическая перспектива, которая лежит в основе размышлений в статье, выросла из вдохновения исследовательским манифестом Риты Фельски Литература в использовании и перспективой политики литературы Жака Рансьера.
Artykuł dotyczy działalności i twórczości rosyjskiego feministyczno-poetyckiego kolektywu F-Pis’mo (2017−2021). Analizie poddany został zarówno wymiar instytucjonalny — a więc środowiskowe usytuowanie zjawiska w ramach współczesnego rosyjskiego pola literackiego, jak i ideowy — w którym najważniejszym celem poetek-feministek było wykreowanie wyemancypowanej aktywnej podmiotki liryczno-politycznej. Perspektywa teoretyczna stanowiąca bazę namysłu w artykule wyrasta z inspiracji manifestem badawczym Rity Felski Literatura w użyciu oraz perspektywą polityki literatury Jacquesa Ranciere’a.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 190-205
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka historyczna Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego wobec Polski na przykładzie opisu agresji ZSRR na Polskę w świetle narracji podręcznikowej
Russians and Soviets historical policy towards Poland: description of the Soviet invasion of Poland in textbook narrative
Autorzy:
Boridczenko, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935963.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
Federacja Rosyjska
ZSRR
politics of memory
Russian Federation
USSR
Opis:
W niniejszym artykule omówiono rosyjską narrację historyczną w rodzimym szkolnictwie. Poruszony temat polega na badaniu polityki historycznej Federacji Rosyjskiej i Związku Radzieckiego. Uwagę skupiono na zawartym w podręcznikach Federacji Rosyjskiej oraz Związku Radzieckiego opisie 17 września 1939 roku. Podstawą analizy stała się szeroko zakrojona kwerenda, w trakcie której zanalizowano teksty obowiązujących od 1954 roku podręczników szkolnych. Główne uzasadnienie podjętej tematyki stanowi cieszący się popularnością w polskiej publicystyce dyskurs nawiązujący do polityki historycznej Rosji. Zgodnie z założeniem artykułu historyczna wiedza przekazywana w szkołach Rosji cechuje się starannym pomijaniem wątków związanych z radziecką agresją na Polskę.
The article discusses the presentation of events from September 17, 1939 in the textbooks of the Russian Federation and the Soviet Union. Thematically, the topic is related to the politics of memory in Russia. The research is based on a wide-ranging analyses of the texts of the school literature published after 1958 in the USSR and in the Russian Federation. Constant discourse on the Polish political scene creates a vision of Russia neglecting Poland. As a main thesis a problem was selected concerning the indoctrination in a Russian school, which is based on ignoring the Soviet aggression on Poland.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 61; 74-91
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Democratization and federalization. A comparative perspective between Russia’s and Spain’s early forays into a federal system
Autorzy:
Suárez, Adrián Peñate
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10492877.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
Russian Federation
democracy
autocracy
federal state
federation
federal system
politics
Opis:
Undoubtedly, Russia occupies a distinct position within the political landscape, differentiating it from Western democracies that themselves exhibit considerable variation. This uniqueness can be attributed, in part, to Russia’s geographic characteristics, encompassing diverse subdivisions characterized by variations in population, natural resources, territorial expanse, and distance from the central authority. However, what truly distinguishes Russia is its contemporary history and recent experiences with federalization— a framework that has defined its operations since it became the Russian Federation following the dissolution of the Soviet Union. The objective of this paper is to analyze the distinctive features of Russian federalism in its early stages, employing a comparative perspective against the Spanish case, in order to ascertain the consequences of the legal, organizational, and territorial arrangements established during Russia’s early democratization period. The focus is to evaluate the implications of these changes on the establishment of a legally-binding democracy and a well-functioning federation, ultimately questioning whether Russia genuinely qualifies for either of these classifications.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 2(38); 51-61
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publication of Prussian Diplomatic Materials in the Sbornik Imperatorskogo Russkogo Istoricheskogo Obshchestva as a Tool of the Politics of History of the Russian Empire: Remarks on the Completeness of the Edition
Autorzy:
Dukwicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129280.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
SIRIO
Sbornik RIO
Imperial Russian Historical Society
source edition
historical policy/politics
Opis:
At the turn of the nineteenth century many European states began to publish multi-volume editions of sources illustrating the political history of these states in previous centuries (for example, the Prussian Politische Correspondenz Friedrich’s des Großen). The Russian Sbornik Imperatorskogo Russkogo Istoricheskogo Obshchestva published by the Imperial Russian Historical Society is still used by researchers. It seems worthwhile to focus on the Sbornik and to assess its value as a scholarly edition using the Prussian diplomatic correspondence, included in that edition as a test-case.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 4; 47-76
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
de-ethnicization
hybrid war
language politics
monocentric languages
non-Russian Russophones
pluricentric languages, Russian language
Russophone states
Russo-Ukrainian war
state varieties of Russian
Opis:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plac Czerwony jako technologia oporu w rosyjskiej sztuce protestu
Red Square as a resistance technique in Russian dissident arts
Autorzy:
Dynda, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912985.pdf
Data publikacji:
2020-10-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Russian activism
Red Square in the politics of resistance
public space
Judith Butler
Nicholas Mirzoeff
Opis:
Red Square is a symbolic place for the Moscow dissidence protests. Russian artists, writers and dissidents have frequently used the history of the square’s memory as a crucial and fundamental issue within the framework of their strategy. Haunting images associated with Red Square’s past, permanently returning in the history of the Russian activism, always refer both to universal narratives of the politics of protest and to the specific contexts producing entirely new meanings. Each time, through their public actions artists create new meanings for the Red Square’s space – they expose the existing limits of the power apparatus and call for the right to legitimize it, therefore contesting the links between the theatre of legitimacy and the public space. From this perspective, the space of protest becomes a fundamental instrument of political action, and the square - ordinarily used in the established order to manifest the government’s symbolic authority - this time becomes a kind of technique as well as a material body support in the politics of resistance.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2020, 16, 2; 1-9
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation
Autorzy:
Domańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy
Opis:
The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prometeizm po prometeizmie. Zarys historii ruchu prometejskiego po 1939 roku
Post-Promethean Prometheism. An Outline of the History of the Promethean Movement after 1939
Autorzy:
Libera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
prometeizm
imperializm rosyjski
Rosja
polityka wschodnia
emigracja polityczna
prometheism
Russian imperialism
Russia
eastern politics
political emigration
Opis:
Znaczna część emigrantów politycznych, którzy pojawili siwę międzywojennej Europie, pochodziła z byłego Imperium Rosyjskiego. Składała się ona zarówno z przeciwników nowego państwa bolszewików, dążących do odbudowy imperium carów bez naruszania integralności jego historycznego terytorium, jak i z przedstawicieli narodów, które zostały wcześniej podbite przez Rosję ipo 1917 r. bezskutecznie próbowały odzyskać niezależność, a więc rozbić dawne imperium. Dlatego też chociaż obie grupy były wrogo nastawione do reżimu sowieckiego i zaciekle go zwalczały, w rzeczywistości starały się osiągnąć przeciwstawne cele. Chcąc nadać większą skuteczność swoim działaniom, przedstawiciele drugiej z tych grup zrzeszali sięw organizacjach, które miały mówićw ich imieniu na arenie międzynarodowej i ułatwić osiągnięcie wspólnego celu. Jedną zważniejszych spośród tych organizacji był ruch prometejski. Wokresie międzywojennym zrzeszał on przedstawicieli dwunastu narodówi ludów: Ukraińców, Gruzinów, Azerów, Górali kaukaskich, Tatarów krymskich inadwołżańskich, mieszkańców Turkiestanu, Kozaków dońskich, kubańskich i terskich1 oraz Ingrów i Karelów. Był on wspierany finansowo i organizacyjnie przez władze polskie i funkcjonował przede wszystkim wokresie międzywojennym, chociaż zarówno w czasie II wojny światowej, jak ipo jej zakończeniu podejmowano próby jego reaktywacji. Badania nad prometeizmem cieszą się od kilkunastu lat niesłabnącym zainteresowaniem w kręgach naukowców pracujących w przynajmniej kilkunastu krajach na trzech 1 Należy pamiętać, że większość Kozaków na emigracji była związana z wychodźstwem rosyjskim, a tylko odłamy identyfikujące się z tzw. ruchem wolnokozackim brały udział wruchu prometejskim.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 40-64
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamics of Change in the Political Identity of Ukrainians as a Result of the War with Russia
Dynamika zmian tożsamości politycznej Ukraińców w wyniku wojny z Rosją
Autorzy:
Valevskyi, Oleksii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28395190.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Pomorski w Słupsku
Tematy:
wojna rosyjsko-ukraińska
tożsamość ukraińska
polityka tożsamościowa na Ukrainie
Russian-Ukrainian war
Ukrainian identity
identity politics in Ukraine
Opis:
Russia’s military invasion of Ukraine provided the impetus that radically contributed to the consolidation of Ukrainian society and the formation of new valuable identity structures for citizens. The massive transformation in the social consciousness of Ukrainian society caused by the military aggression is still ongoing. The results of sociological research indicate that significant value transformations have been recorded in the social consciousness, the content of which gives grounds to conclude that a process of formation of new socio-cultural identity structures is taking place. Therefore, there is a need to study the dynamics of political changes and value attitudes of social consciousness under the conditions of resistance to the military aggression of the Russian Federation. The research task is to determine the direction of the formation of new identity components under conditions of military aggression. Also, there is an urgent need to investigate the conceptual basis for the formation of a renewed identity in the post-war period, which will aim to restore the economic and social foundations of society. Therefore, attention should be paid to identifying the strategic directions of identity politics in the post-war period. The conclusions obtained will be useful in the formation of state identity policy, which is relevant for Ukrainian society in the context of the implementation of the state’s integration with the EU.
Wojskowa inwazja Rosji na Ukrainę stała się impulsem, który radykalnie przyczynił się do konsolidacji społeczeństwa ukraińskiego i ukształtowania nowych wartościowych struktur tożsamości obywateli. Wciąż trwają ogromne przemiany w świadomości społecznej ukraińskiego społeczeństwa, spowodowane agresją wojskową. Wyniki badań socjologicznych wskazują, że w świadomości społecznej odnotowano istotne przemiany wartości, których treść daje podstawy do stwierdzenia, że zachodzi proces kształtowania się nowych struktur tożsamości społeczno-kulturowej. Istnieje zatem potrzeba zbadania dynamiki zmian politycznych i wartościowych postaw świadomości społecznej w warunkach oporu wobec agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej. Zadaniem badawczym jest określenie kierunku kształtowania się nowych komponentów tożsamości w warunkach agresji wojskowej. Również istnieje pilna potrzeba zbadania koncepcyjnych podstaw kształtowania się odnowionej tożsamości w okresie powojennym, która będzie miała na celu przywrócenie ekonomicznych i społecznych podstaw społeczeństwa. Dlatego należy zwrócić uwagę na określenie strategicznych kierunków polityki tożsamościowej w okresie powojennym. Uzyskane wnioski będą przydatne w kształtowaniu państwowej polityki tożsamościowej, która jest istotna dla społeczeństwa ukraińskiego w kontekście realizacji państwowego kursu integracyjnego z UE.
Źródło:
Studia nad Bezpieczeństwem; 2022, 7; 83-93
2543-7321
Pojawia się w:
Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obszar Czarnomorski i Morze Śródziemne w polityce Rosji
The Black Sea Region and the Mediterranean Sea in Russian Politics
Autorzy:
Mickiewicz, piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140817.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
polityka
Federacja Rosyjska
Ukraina
Może Śródziemne
obszar Czarnomorski
politics
Russian Federation
Ukraine
Mediterranean Sea
the Black Sea Region
Opis:
Wywołanie konfliktu na wschodnie Ukrainie, a zwłaszcza aneksja Krymu jest jawnym pogwałceniem zapisów prawa międzynarodowego oraz porozumień, których stroną była i pozostaje Federacja Rosyjska. Zasadne jest zadanie pytania, z jakich powodów władze Rosji zdecydowały się na taki krok, będący w istocie dowodem, że umowy których sygnatariuszem jest państwo rosyjskie, nie mają dla niego żadnego znaczenia. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na powyższe pytanie, wykorzystując analizę rosyjskich dokumentów strategicznych. Konkluzją tej analizy jest stwierdzenie, że działania podjęte wobec Ukrainy – w rosyjskim rozumieniu – stanowią element prowadzonej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej i są działaniem ukierunkowanym na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa państwa.
Invoking the conflict in the Eastern Ukraine, in particular the annexation of Crimea, is a clear violation of the wordings of the international law and the agreements, whose party has been the Russian Federation. It is justified to ask about the reasons of such a decision of Russian authorities, which in fact proves that the agreements whose signatory is the Russian state, mean nothing to them. The article attempts to answer the above question using the wordings of Russian strategic documents. The conclusion is a statement that the actions undertaken in regard to Ukraine, as understood by them, are an element of the security policy carried out by the Russian Federation and aim at increasing the state security level.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2016, 10, 1; 67-81
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O polityce Rosji wobec swoich rodaków żyjących na obszarze poradzieckim
About Russia policy towards their compatriots living in post-soviet area
Autorzy:
Karolak-Michalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Białoruś
mniejszość rosyjska
Mołdawia
polityka Rosji
russkij mir
Ukraina
Belarus
Moldova
politics of Russia
the Russian minority
Ukraine
Opis:
This article deepen the study of Russia's policy towards compatriots abroad the country. The author notes that post-Soviet Russia began to look beyond the instruments of political and economic, which could keep influence in the "near abroad." This indicates fact that the change in attitude of Russia in relation to Russians abroad was taking the presidency by Vladimir Putin when Russia decided to exploit the potential of Russian-speaking population abroad, referring to it closer cooperation. Exploring the selected topics, shows that against the background of post-Soviet states Russia's policy towards the Russian minority has a special character in relation to the Russians in Ukraine. The author comes to the conclusion that Russia is protecting the rights of the Russian minority "paves" "paths" to exert influence on the policy of the CIS states, which turn strengthens its position in the post-Soviet area. In turn, the same minority also works to promote the interests of the Russian Federation, which is especially the case in countries of Eastern Europe.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2016, 13; 231-242
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Polish Cyrillic in Independent Belarus
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508860.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian language
Cyrillic
Latin alphabet
Diocese of Hrodna (Horadnia, Grodno)
nationalism
Polish language
religion
politics of script
Russian language
Opis:
The New Polish Cyrillic in Independent BelarusAfter the fall of communism and the breakup of the Soviet Union, the religious life of the Roman Catholic community revived in independent Belarus. The country’s Catholics are concentrated in western Belarus, which prior to World War II was part of Poland. In 1991 in Hrodna (Horadnia, Grodno) Region, the Diocese of Hrodna was established. Slightly over half of the region’s population are Catholics and many identify as ethnic Poles. Following the ban on the official use of Polish in postwar Soviet Belarus, the aforementioned region’s population gained an education in Belarusian and Russian, as channeled through the Cyrillic alphabet. Hence, following the 1991 independence of Belarus, the population’s knowledge of the Latin alphabet was none, or minimal. For the sake of providing the faithful with Polish-language religious material that would be of some practical use, the diocesan authorities decided to publish some Polish-language prayer books, but printed in the Russian-style Cyrillic. This currently widespread use of Cyrillic-based Polish-language publications in Belarus remains unknown outside the country, either in Poland or elsewhere in Europe. Nowa polska cyrylica w niepodległej Białorusi Po upadku komunizmu i rozpadzie Związku Sowieckiego życie religijne wspólnoty rzymskokatolickiej przeżyło odrodzenie w niepodległej Białorusi. Katolicy tego kraju koncentrują się w zachodniej Białorusi, która przed II wojną światową była włączona w skład Polski. W 1991 r. w obwodzie hrodzieńskim (horadnieńskim/grodzieńskim) powstała Diecezja Hrodzieńska. Nieco ponad połowa ludności obwodu to katolicy, a wielu identyfikuje się jako etniczni Polacy. Zgodnie z zakazem oficjalnego używania języka polskiego w powojennej Białorusi sowieckiej ludność wspomnianego regionu zdobywała wykształcenie w językach białoruskim i rosyjskim, oczywiście zapisywanych cyrylicą. Stąd po odzyskaniu niepodległości przez Białoruś w 1991 r. znajomość alfabetu łacińskiego wśród tej ludności była nikła. W trosce o zapewnienie wiernym polskojęzycznych wydawnictw religijnych, które potrafiliby czytać i z nich korzystać w kościele i podczas osobistej modlitwy, władze diecezjalne postanowiły opublikować kilka książek w języku polskim, ale wydrukować je rosyjską cyrylicą. To zjawisko powszechnegokorzystania z książek religijnych w języku polskim drukowanych cyrylicą na zachodzie dzisiejszej Białorusi pozostaje nieznane poza granicami tego kraju, w tym w Polsce.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie
German – Russian Relationsships after Merkel and Putin
Autorzy:
Maliszewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941690.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
relacje rosyjsko-niemieckie
Angela Merkel
Władimir Putin
rola jednostki w polityce
german-russian relationsships
Vladimir Putin
role of the individual in politics
Opis:
Stosunki Niemcy – Rosja pozostają kluczowe dla przyszłego, nowego ładu międzynarodowego. Równie kluczowe w tych stosunkach pozostają silne umocowanie kanclerza Niemiec i prezydenta Rosji w systemach politycznym swoich krajów, a co za tym idzie – znacząca rola obecnych przywódców tych państw Angeli Merkel i Wladimira Putina. Tymczasem niezwykle dynamicznie rysuje się perspektywa zakończenia urzędowania przez oboje polityków. Zaakceptowana przez referendum w Rosji zmiana konstytucji tego kraju daje Władimirowi Putinowi możliwość sprawowania swego urzędu do 2036 r. W Niemczech z kolei nie milkną spekulacje co do możliwości zmiany decyzji kanclerz Angeli Merkel w sprawie rezygnacji z kandydowania na urząd kanclerza Niemiec w następnej kadencji, co przedłużyłoby okres jej rządów do 2025 r.
Germany-Russia relations remain crucial for the future new international order. Equally crucial in these relations is the strong legitimacy of the German Chancellor and the Russian President in the political systems of their countries, and thus the significant role of the current leaders of these countries, Angela Merkel and Vladimir Putin. Meanwhile, there is a very dynamic prospect that both politicians will end their positions. The change in Russia’s constitution approved by the referendum gives Vladimir Putin the opportunity to hold office until 2036. In Germany, on the other hand, speculation about the possibility of changing the decision of Chancellor Angela Merkel to resign from her candidacy for the office of German Chancellor in the next term of office, which would extend her term of office until 2025, will continue.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 105-123
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
Autorzy:
Bohun, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
Opis:
Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy graniczne między sowiecką Rosją i Ukrainą. Z zagadnień polityki bezpieczeństwa wewnętrznego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckiego w latach 20. XX wieku
Autorzy:
Gil, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
bezpieczeństwo wewnętrzne
granice
polityka
Związek Radziecki
Rosyjska FSRR
Ukraińska SRR
interior safety
borders
politics
Soviet Union
Russian Federal Socialist Republic
Ukrainian Socialist Soviet Republic
Opis:
Artykuł porusza kwestie wyznaczenia granic wewnętrznych między radzieckimi republikami – ukraińską i rosyjską – w procesie budowy państwa sowieckiego do końca lat 20. XX wieku. Granice między poszczególnymi republikami były nie tylko wyznacznikiem ich zasięgu administracyjnego, ale też elementem budującym bezpieczeństwo wewnętrzne ZSRR tego okresu. Zderzały się bowiem wówczas dwie koncepcje, wynikające z charakteru dyskursu politycznego wokół jego kształtu ustrojowego: jedna opierała się na dawnym, przedrewolucyjnym modelu państwa ściśle scentralizowanego, druga głosiła jego klasowy, a więc ponadnarodowy charakter. Ostatecznie oparto się na zasadzie narodowościowej, chociaż z uwzględnieniem potrzeb ekonomicznych, jak w przypadku Donbasu, podzielonego między Ukraińską SRR i Rosyjską FSRR. Podział wewnętrzny między obiema republikami (z wyjątkiem przekazania Krymu USRR w 1954 roku) przetrwał do końca istnienia ZSRR.
The present article is preoccupied with the problem of establishing interior borders between the Soviet Republics – Ukrainian and Russian - in the process of founding the soviet state in the 1920s of the 20th century. The borders between the republics were not only the indicators of their administrative range but at that time, they also constituted an element of the interior safety of the Soviet Union. It was also the time of the clash between two concepts which resulted from a political discourse on the state system: one concept was based on the pre-revolutionary model of a strictly centralized state, the other one favored the class character, and thus – pan-national. In consequence, the national option was chosen, although, as in the case of Donbas, divided between the Ukrainian Soviet Socialist Republic and the Russian Federal Socialist Republic, the economic needs were deeply considered. With the exception of the Crimea Peninsula (handed over to the USSR in 1954), the interior border between the two republics existed till the end of the Soviet Union.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 247-256
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska „polityka historyczna” wobec Polski. Kwestia „Anty-Katynia”
Russian “historical policy” towards Poland. The “Anti-Katyń” issue
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647948.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
wojna informacyjna
jeńcy
geopolityka
Putin
„Anty-Katyń”
Federacja Rosyjska
historical politics
information war
prisoners of war
geopolitics
“Anti-Katyń”
Russian Federation
Opis:
The Russian Federation ruled by Putin seeks to rebuild the superpower position of the USSR, formerly the Russian Empire. A certain difficulty for her is Poland’s attitude and its eastern policy. Hence the use of information warfare means to combat it, including a specific “historical policy” whose origins date back centuries. Due to the need to admit to committing the Katyn massacre, in order to weaken its meaning, the “Anti-Katyń” issue was promoted, based on the alleged genocide of Poles on Russian prisoners of war in 1919–1920. This is a propaganda invention not confirmed by historical facts.
Federacja Rosyjska rządzona przez Putina dąży do odbudowy mocarstwowej pozycji ZSRR, wcześniej Imperium Rosyjskiego. Pewnym utrudnieniem dla niej jest postawa Polski i jej polityka wschodnia. Stąd używanie w walce z nią środków mieszczących się w wojnie informacyjnej, także swoiście uprawianej „polityki historycznej”, której geneza sięga stuleci. Wobec konieczności przyznania się do popełnienia zbrodni katyńskiej dla osłabienie jej wymowy wylansowana została kwestia „Anty-Katynia” zasadzająca się na rzekomym ludobójstwie Polaków na jeńcach rosyjskich wojny 1919–1920 r. Jest to wymysł propagandowy nie mający potwierdzenia w faktach historycznych.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 73-94
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Rising Dragon and Wounded Bear: An Analysis of Modern Sino-Russian Political and Economic Relations
Autorzy:
Niemczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420809.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Russia
China
International Relations
Pipeline
Energy Cooperation
Medvedev
Border Issues
Russian Far East
Xinjiang
Military Relations
Global Politics
Asia
Europe
Beijing
Moscow
Kosovo War
Opis:
This article is an empirical analysis of modern Sino-Russian Economic and Political Relations based on past events and present data. This issue has recently been an important question for many scholars. Both countries became neighbours only in 17th century, but the history of their mutual relations is much deeper. At a time when China is rising and its position in world affairs is getting stronger, analysis of its foreign policy towards its neighbour is extremely interesting. On the other side of the fence, a former great power, is becoming less important on the world stage: its actions may be important for the worldwide community. This analysis covers political relations, connections and ties in present times. It also explains some cultural obstacles in a hard way to achieve equilibrium in the relations. The part which covers economic relations tries to prove, that the trade imbalance is in China’s favour and that common border issues are extremely significant for both countries. Last but not least the importance of energy cooperation and the obstacles in building common pipeline are covered.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2012, 3, 5; 131-159
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RUSSKIJ MIR – po(d)stępy kultury czy kultura w natarciu? Rosyjska strategia soft power jako element rosyjskiej kultury politycznej
Russian Culture Public Diplomacy Historical Politics Extremism in Russia Soft Power Strategy
Autorzy:
Lachowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42586138.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kultura rosyjska
dyplomacja publiczna
polityka historyczna
ekstremizm w Rosji
strategia soft power
Russian culture
public diplomacy
historical politics
extremism in Russia
soft power strategy
Opis:
Federacja Rosyjska wdraża w polityce zagranicznej narzędzia określane mianem soft i smart power wobec partnerów w skali globalnej. O atrakcyjności idei wspólnoty Ruskiego Miru decydują czynniki kulturowo-językowe wzmacniane elementami natury ekonomicznej i militarnej. Polityka zagraniczna kreowana jest w sposób komplementarny, a proporcje zastosowanych środków zależą jedynie od regionu świata, koniunktury w stosunkach bilateralnych, są procesualne i dynamiczne w czasie. Od 2000 roku władze rosyjskie wykazały wiele determinacji, by wytworzyć sieć efektywnych instytucji, które zapewnią Rosji słyszalny głos w debacie międzynarodowej w warunkach wojny informacyjnej i gry politycznej na rzecz dominacji w świecie.
The Russian Federation implements tools in its foreign policy known as soft and smart power toward global partners. The attractiveness of the idea of the Russkiy Mir community is determined by cultural and linguistic factors, reinforced by economic and military elements. Foreign policy is crafted in a complementary manner, with the proportions of the tools used depending solely on the region of the world, the state of bilateral relations, and being processual and dynamic over time. Since 2000, the Russian authorities have shown great determination in creating a network of effective institutions that ensure Russia's audible voice in the international debate, within the context of an information war and political maneuvering aimed at global dominance.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 133-145
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (2009–12)
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108331.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests
politics of history
politics of memory
historical propaganda
active measures in the field of history
information warfare
Dmitri Medvedev
Sergey Naryshkin
Opis:
Abstract: The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (Комиссия при президенте Российской Федерации по противодействию попыткам фальсификации истории в ущерб интересам России), established in 2009, was intended to serve as Russia’s response to similar attempts at institutionalisation in the Central and Eastern Europe region (such as the historical commissions in the Baltic states, and the Institutes of National Remembrance in Poland and Ukraine). At the same time, its activities showed a multidimensional approach, combining elements of security policy with education, culture and media, public and non-public memory policy, and formal and informal activities. Although the official emphasis was mainly on the external (foreign) determinants of the Commission’s genesis, it also became an important element of domestic policy. The Commission only operated for three years (2009–2012), but its importance as a tool of Kremlin policy cannot be overestimated. It turned difficult historical issues into “historical weapons”; introduced international public discourse to the Russian narrative, which was constructed in a spirit of confrontation with the memories of its neighbours; coordinated the activities of formal state organisations, as well as those which operated as nominally non-state bodies but were financed by the state; expanded the community of expert research which argued the Russian narrative while undermining others from abroad; and examined the options for transmitting the desired attitudes and opinions to wider audiences, creating systemic mechanisms of what has been called “counteracting the falsification of history.” The aim of this article is to show the institutional and organisational aspect of this phenomenon.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 127-176
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Новые российские исследования no политической лингвистике
Autorzy:
Чудинов, Анатолий П.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925969.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
russ ian political linguistics
language of soviet and post soviet epoch
political tex
political discourse
idiostyle of political leaders
language of politics
russian political speech
comparative research of political discourse
Opis:
The present research investigates the main tendencies of modem Russian Political Linguistics based on the following oppositions:- research in the sphere of Political Linguistics - description of separate elements of the language of politics;- chronological framework of investigation: soviet, post soviet epoch;- levels of analyses: vocabulary, phonological system, word-building, morphology, syntax, text and discourse;- normative approach - descriptive approach which implies pure record and study of new phenomena without their estimation;- research of separate political genres, narratives and texts or study of some features common to the language of politics;- investigation of the idiostyle of some political leaders, political tren ds and parties or study of some regularities of the language of politics;- discourse research of communicative roles, rituals, strategies and tactics i. e. the language of politics under study;- use of the methods of psycholinguistics, cognitive science sociolinguistics, cultural linguistics, structuralism and others;- study of Russian political speech - comparative research of political discourse referred to different country epochs; - special investigations in the sphere of Political Linguistics - Political Linguistics materiał taken from works of other scientific fields.
Źródło:
Stylistyka; 2005, 14; 445-461
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz granicy i pogranicza polsko-rosyjskiego. Historia i współczesność – przyczynek do badań
The image of the Polish-Russian border and borderland. History and modernity – a contribution to research
Autorzy:
Miroński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40211401.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
borderland
border
Polish-Russian border
small border movement
security
economy
media
politics
border municipalities
refugees
geopolitics
pogranicze
granica
granica polsko-rosyjska
mały ruch graniczny
bezpieczeństwo
gospodarka
polityka
gminy pogranicza
uchodźcy
geopolityka
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie ewolucji obszarów przygranicznych między Polską a obwodem kaliningradzkim w Federacji Rosyjskiej oraz wstępnej analizy społeczno-ekonomicznej pogranicza polsko-rosyjskiego w latach 1945-2022, która posłuży do dalszych dociekań naukowych. Granica ta na początku swojego funkcjonowania stanowiła zamknięty, a nawet wręcz wrogi obszar. Rozpad Związku Radzieckiego pozwolił na nawiązywanie i rozwijanie wzajemnych relacji. Ich apogeum stanowiło wprowadzenie w 2012 r. zasad małego ruchu granicznego. Pandemia, a później wojna w Ukrainie zmieniły granicę w trudną do przekroczenia barierę. To dla powiatów przygranicznych spore wyzwanie. Od początku przemian ustrojowych znajdują się w krajowej czołówce stopy bezrobocia, a granica przez dwadzieścia lat była motorem rozwoju społeczno-gospodarczego. Była też nieformalnym, ale największym zakładem pracy mieszkańców pogranicza. Zupełne zamknięcie granicy pokazało, jak jej otwartość była ważna dla mieszkańców polskiego i rosyjskiego pogranicza.
The purpose of this article is to show the evolution of border areas between Poland and the Kaliningrad District and the initial socio-economic analysis of the Polish-Russian border in 1945-2022, which will be used for further scientific research. The Polish-Russian border at the beginning of its functioning was closed or even a hostile area. The breakup of the Soviet Union allowed to establish and develop mutual relations. Their apogee was the introduction of the principles of small border traffic in 2012. The pandemic and later the war in Ukraine changed the border into a barrier that is difficult to cross. This is a big challenge for border poviats. From the beginning of political changes, they have been at the national lead of the unemployment rate, and the border has been the driving force of socio-economic development for twenty years. It was also an informal, but the largest workplace of the borderland residents. The complete closure of the border showed how important its openness was for the inhabitants of the Polish and Russian borderland.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2022, 19, 19; 132-151
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Slavic but not Russian: invisible and mute
Słowiański, ale nie Rosyjski: niewidzialny i milczący
Autorzy:
Thompson, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179514.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slavic Studies in America
postcolonial studies
Central and Eastern European Studies
politics of invisibility
domination of Russian and Sovietology Studies
slawistyka amerykańska
studia postkolonialn
Studia środkowo-wschodnioeuropejskie
polityka marginalizowania
dominacja studiów rosyjskich i sowietologicznych w Ameryce
Opis:
The paper argues that the non-Russian Slavic Studies at American universities exist only virtually. The number of non-Russian Slavic specialists is pitifully small and incommensurate with East Central Europe’s strategic location and cultural identity, while the generally accepted format of university hiring and firing perpetuates this state of affairs. Among characteristic instances is affirmative action concerning certain narrow areas of study, side by side with delayed action (or no action at all) in non-Germanic Central and Eastern European Studies; a pattern of not reviewing in professional journals books
Referat stawia tezę, że w slawistyce amerykańskiej (mowa nie tylko o filologii, ale również o historii, socjologii i politologii), nierosyjskie narody i państwa słowiańskie są jedynie śladowo obecne. Przejawia się to m.in. w nikłej ilości naukowców, zajmujących się niegermańską Europą Środkową i Wschodnią; administracyjnym faworyzowaniem tych naukowców, którzy zajmują się wyłącznie Rosją; ukierunkowaniem grantów i stypendiów głównie w stronę studiów rosyjskich i sowieckich; brakiem recenzji (w czołowych pismach slawistycznych) książek kluczowych dla wizerunku nierosyjskich słowiańskich narodów oraz powielaniem w dyskursie naukowym rosyjskich lub sowieckich interpretacji wydarzeń historycznych w Europie Wschodniej i Środkowej.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 9-18
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relations between the RSFSR and the Ukrainian SSR in the 1920s: diplomatic and administrative-institutional aspects
Stosunki między Rosyjską Federacyjną Socjalistyczną Republiką Radziecką a Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką w latach dwudziestych XX w.: aspekty dyplomatyczne i administracyjno-instytucjonalne
Autorzy:
Sokyrska, Vladylena
Krupenya, Iryna
Didenko, Kateryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130042.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
stosunki rosyjsko-ukraińskie
polityka centralizacyjna
władza radziecka
stałe przedstawicielstwo
RSFSR
Ukrainian SSR
Union SSR
Russian-Ukrainian relations
centralized politics
soviet power
permanent representation
Opis:
The article discusses the specifity of the relations between the RSFSR and the Ukrainian SSR in 1919–1929. The authors present the relations between the goverments of the two republics and actions of the Russian side aiming to transforme into the unitary state, initially rather loosely connected among them the constituent elements of the Soviet state. Relations between RSFSR and the Ukrainian SSR were burdened with significant disavantages from the very beginning, as the former appropriates the rights of the union center. The article explains also the role and the place of the permanent representations of the union republics in Moscow, as well as the influence of the commissioners (Ukrainian government representatives in Moscow) on Soviet Russia’s policy towards Ukraine. Permenent ignoring by the government in Moscow of Ukraine’s needs and expectations, prompted the leadership of the party and the government of Ukrainian SSR to seek protection of its economic interests at the institutional level. With the creation of the USSR, the legal status of the republics included in that state changed. Relations between the republics lost their interstate character. In place of the existing ones, new representations were established to ensure the maintenance of permanent ties between the government of the RSFSR and the governments of the union republics.
Stosunki między Rosyjską Federacyjną Socjalistyczną Republiką Radziecką a Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką w latach dwudziestych XX w.: aspekty dyplomatyczne i administracyjno-instytucjonalne W artykule omówiono specyfikę stosunków między RFSRR a Ukraińską SRR w latach 1919–1929. Autorzy przedstawili stosunki pomiędzy rządami obu republik oraz działania strony rosyjskiej zmierzające do przekształcenia w państwo o charakterze unitarnym dość luźno powiązane ze sobą początkowo elementy składowe państwa radzieckiego. Stosunki między RFSRR a Ukraińską SRR od początku obarczone były istotnymi wadami, ponieważ ta pierwsza przywłaszczyła sobie prawa przynależne związkowemu centrum. W artykule wyjaśniono też rolę i miejsce stałych przedstawicielstw republik związkowych w Moskwie, jak również wpływ komisarzy (reprezentantów rządu ukraińskiego w Moskwie) na politykę sowieckiej Rosji wobec Ukrainy. Permanentne ignorowanie przez rząd w Moskwie potrzeb i oczekiwań Ukrainy, skłoniło kierownictwo partii i rząd Ukraińskiej SRR do poszukiwania ochrony jej interesów gospodarczych na poziomie instytucjonalnym. Wraz z utworzeniem ZSRR zmienił się status prawny republik wchodzących w skład tego państwa. Stosunki między republikami straciły charakter międzypaństwowy. W miejsce dotychczas funkcjonujących, utworzono nowe przedstawicielstwa, które miały zapewnić utrzymywanie stałych powiązań między rządem RFSRR a rządami republik związkowych.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2021, 20, 2; 79-101
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebrations of the 60th Anniversary of the World War Two Victory Day in Moscow in 2005: Commentaries in the Polish press
Moskiewskie obchody 60. rocznicy zakończenia II wojny światowej w świetle polskich komentarzy prasowych z 2005 roku
Autorzy:
Zackiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075172.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Politics and history
Polish-Russian relations after World War II
Polish press coverage of the 60th Anniversary of the World War II Victory Day in Moscow
prasa polska
komentarze
60. rocznica zakończenia II wojny światowej
Moskwa
9 maja 2005 r.
Opis:
This is an analysis of the commentaries published in the Polish press in the wake of the celebrations of the 60th Anniversary of the World War II Victory Day in Moscow in 2005. In Poland these commemorations triggered a live debate which focused on the future of Polish-Russian relations, Russia’s strategic goals on the international scene, the Polish Eastern policy and the uses of history as a tool of state policy.
W niniejszym artykule została podjęta próba zanalizowania komentarzy, jakie w 2005 r. były publikowane w polskiej prasie w kontekście moskiewskich obchodów 60. rocznicy zakończenia II wojny światowej. Wspomniane wydarzenia wzbudziły nad Wisłą dużo kontrowersji, stając się punktem wyjścia do rozważań między innymi na temat perspektyw stosunków polsko-rosyjskich, strategicznych celów polityki rosyjskiej na arenie międzynarodowej, polskiej polityki wschodniej oraz polityki historycznej jako jednego z instrumentów realizacji celów państwa.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2019, 22, 1; 81-96
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbiórka byłego soboru Aleksandra Newskiego na placu Saskim w Warszawie. Studium przypadku z dziedziny polityki i administracji władz centralnych i samorządowych odrodzonej Rzeczypospolitej
Demolition of the Former Alexander Nevsky Cathedral in the Saski Square in Warsaw. Case Study in the Field of Politics and Administration of Central and Local Government Authorities of the Reborn Polish Republic
Autorzy:
Zarychta, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478080.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
II Rzeczpospolita
Imperium Rosyjskie
magistrat warszawski
Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
polityka symboliczna
sobór Aleksandra Newskiego w Warszawie
urbanistyka
Second Polish Republic
Russian Empire
Warsaw City Hall
Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment
symbolic politics
Alexander Nevsky Cathedral in Warsaw
urban planning
Opis:
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w ramach oczyszczenia przestrzeni publicznej Warszawy z pozostałości zaborczej polityki symbolicznej podjęto decyzję o rozbiórce soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego. Sprawa ta była szeroko komentowana zarówno pośród elit politycznych II RP, jak i mieszkańców Warszawy, a informowani o niej byli mieszkańcy całej Polski. Pierwsze kwestię zburzenia soboru podjęły organizacje społeczne oraz magistrat Warszawy. Informacje na ten temat pojawiły się w prasie, a także dotarły do rządu RP. Stanowisko w tej sprawie zajęło Prezydium Rady Ministrów na wniosek swego prezesa Ignacego Jana Paderewskiego. Było ono jednoznaczne – sobór należało zburzyć, a dokonać tego miało Ministerstwo Robót Publicznych. Ze względu na interwencje Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministerstwa Spraw Wojskowych rozbiórkę wstrzymano. Jej temat został ponownie podjęty przez Sejm Ustawodawczy, który, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych i żywej dyskusji na posiedzeniu plenarnym, przesunął rozbiórkę na okres późniejszy (co ciekawe, wnioski o zburzenie i o zachowanie soboru przedstawiali sejmowi przedstawiciele jednej partii). Następnie sprawę rozbiórki podjął rząd gen. Władysława Sikorskiego (co spotkało się z nieudaną kontrakcją posłów mniejszości narodowych) i zlecił ją Ministerstwu Robót Publicznych. Podwykonawca wybrany przez ministerstwo zawiódł i dopiero magistrat Warszawy zakończył prace rozbiórkowe, a następnie oddał plac Saski na potrzeby reprezentacyjne władz RP w lipcu 1926 r. Pracami tymi kierował przyszły prezydent Warszawy Zygmunt Słomiński. Artykuł jest case study rozbiórki byłego soboru prawosławnego pw. św. Aleksandra Newskiego jako działania wymagającego współpracy wielu instytucji rządowych i samorządowych odrodzonego państwa polskiego, działania, które spowodowało polaryzację poglądów, często niepokrywających się z sympatiami politycznymi.
When Poland regained its independence, a decision was made to pull down the Orthodox St. Alexander Nevsky Cathedral as part of clearing Warsaw’s public space from the remains of the symbolic politics of partition. This matter was widely commented on both among the political elites of the Second Polish Republic and the residents of Warsaw, and the inhabitants of whole Poland were informed about it. Social organisations and the Town Hall of Warsaw were the first to take the issue of demolition of the Cathedral. Information on this subject appeared in the press and reached the Government of the Polish Republic. The Presidium of the Council of Ministers took a stand on this matter at the request of its Chairman, Ignacy Jan Paderewski. It was unambiguous – the Cathedral had to be demolished, and the Ministry of Public Works was to do it. Due to the interventions of the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment and the Ministry of Military Affairs, demolition was ceased. This subject was again taken up by the Legislative Sejm which, after conducting public consultations and lively discussions at the plenary session, postponed the demolition for a later period (interestingly, requests for demolition and maintaining the Cathedral were presented to the Sejm by representatives of one party). Then, the issue of demolition was taken up by the government of Gen. Władysław Sikorski (which met with a failed counteraction of members of national minorities) and commissioned to the Ministry of Public Works. The subcontractor chosen by the Ministry failed and only the City Hall of Warsaw completed the demolition works, and then gave the Saski Square for the representative needs of the Polish authorities in July 1926. These works were managed by the future Mayor of Warsaw, Zygmunt Słomiński. The article is a case study of demolition of the former Alexander Nevsky Cathedral as an action requiring the cooperation of many state and local government institutions of the reborn Polish State, an action which resulted in the polarisation of views, often not coinciding with the political affinity.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 416-439
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykończymy tych Polaków na dobre...
We will finish off these Poles for good…
Autorzy:
Odziemkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028892.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
polityka w Europie po pierwszej wojnie światowej
rewolucja bolszewicka
radiowywiad
odbudowa państwa polskiego
Polish-Soviet War
politics in Europe after the First World War
Bolshevik revolution
radio intelligence
reconstruction of the Polish state
Polish-Russian war 1918-1920
wojna polsko--rosyjska 1918-1920
Opis:
W artykule autor przedstawił sytuację polityczną po pierwszej wojnie światowej, jaka panowała w środkowej Europie. W listopadzie 1918 roku Niemcy ogarnął płomień rewolucji. W interesie wszechświatowego przewrotu leżało połączenie rewolucji rosyjskiej z rozpoczynającą się niemiecką. Na drodze marszu Armii Czerwonej do Niemiec leżała odbudowująca swoją państwowość po 123 latach niewoli Polska. Musiała zatem zniknąć jako państwo niepodległe – mogła istnieć wyłącznie jako Republika Rad w braterskim związku z Rosją. Przed partią bolszewicką nie stało pytanie „czy”, ale „kiedy” ma nastąpić likwidacja niepodległej Rzeczypospolitej. Po przegranej bolszewików latem 1920 roku Włodzimierz Lenin nie pozostawiał złudzeń, że Polska nie ma prawa istnieć, że on nie spocznie aż wykończy tych Polaków na dobre!
The paper presents the political situation in Central Europe after the First World War. In November 1918, Germany was in the flames of revolution. It was in the interest of the communists to link the Russian revolution with the beginning German revolution. But in the way of the Red Army’s march into Germany was Poland, rebuilding its sovereignty after 123 years of captivity. This meant that Poland had to disappear as an independent state - it could only exist as a Soviet Republic in a brotherly union with Russia. For the Bolshevik party, the question was not ‘whether’ but ‘when’ the liquidation of the independent Republic of Poland should take place. After the Bolsheviks defeat in the summer of 1920, Vladimir Lenin left no illusions that Poland had no right to exist and he would not rest until ‘we finished off these Poles for good!
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 7-18
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-34 z 34

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies