Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian history" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wychowanie według Aleksieja S. Chomiakowa (1804-1860)
Education according Aleksey S. Khomyakov (1804–1860)
Autorzy:
Aleksiejuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104581.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
historia pedagogiki
Aleksiej Chomiakow
edukacja
pedagogika rosyjska XIX w.
pedagogika słowianofilska
history of pedagogy
Aleksey Khomyakov
education
19th century Russian pedagogy
slavophile pedagogy
Opis:
Aleksiej Chomiakow (1804–1860) to jeden z najwybitniejszych rosyjskich myślicieli połowy XIX wieku, czołowy przedstawiciel słowianofilstwa – nurtu ideowego w rosyjskiej myśli politycznej, społecznej i filozoficznej, powstałego w Rosji w pierwszej połowie XIX wieku. Myśl tego wszechstronnie wykształconego, obdarzonego wyjątkową przenikliwością umysłu i erudycją filozofa, teologa, poety, publicysty i działacza społecznego, pod koniec lat 50. XIX wieku, podobnie jak u wielu innych przedstawicieli rosyjskiej inteligencji, skierowała się ku problematyce pedagogicznej. Swoje rozważania na ten temat zawarł w tekście pt. O wychowaniu społecznym w Rosji, który powstał w roku 1858. Chomiakow przedstawił w nim swoje poglądy na temat wychowania, nauczania i priorytetów ówczesnej polityki oświatowej w Rosji. Prezentowany artykuł jest jednym z ważniejszych tekstów źródłowych z zakresu historii rosyjskiej pedagogiki połowy XIX wieku. Jest to jego pierwsze tłumaczenie na język polski.
Aleksey Khomyakov (1804–1860) is one of the most outstanding Russian thinkers of the mid-nineteenth century, the main representative of the Slavophile movement, an intellectual movement in Russian political, social and philosophical thought that originated in Russia at the first half of the 19th century. Khomyakov, a philosopher, theologian, poet, publicist and social activist at the end of the 1850s, who was comprehensively educated, and gifted with exceptional mental acuity and erudition, focused his attention on pedagogical matters as was the case with several other representatives of the Russian intelligentsia. He included his reflections on this topic in an article entitled On Public Education in Russia, which appeared in 1858. Khomyakov presented in it his views on questions related to education, teaching and the priorities of the educational policy in Russia. The presented article is one of the most important source texts on the history of Russian pedagogy in the mid-nineteenth century. This is the first translation into Polish.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2022, 1; 9-29
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ivan Ivanovich Lappo’s Views on the Circumstances of Establishing the Union of Lublin in the Context of Pre-Revolutionary Russian Historiography
Autorzy:
Ambroziak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178395.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Polish-Lithuanian Commonwealth
Grand Duchy of Lithuania
Union of Lublin
Ivan Ivanovich Lappo
Russian historiography
history of historiography
Opis:
The aim of the article is to analyze the views of Ivan Ivanovich Lappo regarding the circumstances of the conclusion of the Union of Lublin. The opinions of this historian were presented in the context of the views of Russian pre-revolutionary historiography, especially of such authors as Nikolay Gerasimovich Ustryalov, Mikhail Osipovich Koyalovich, Nikolay Alexeyevich Maksimieyko, Matvey Kuzmich Lyubavskiy and Fedor Ivanovich Leontovich. The article belongs to the vast area of studies on the history of historiography, the undertaking of which allows the assessment of the current scholarly achievements and research methodology, and thus making new research postulates. It should be noted that, despite some evolution, the fundamental assessment of the Union of Lublin in Russian pre-revolutionary historiography remained negative. However, the circumstances and reasons for its conclusion were perceived differently. Although the description of the conclusion of the Union of Lublin was not the main research goal for I. Lappo, he carried out a fairly detailed reconstruction of the Sejm of Lublin and the circumstances of the conclusion of the Polish-Lithuanian union in 1569. It seems that the aim of such a procedure was not only to explain the attitude of Lithuanians towards Poles and the legal relationship between the Grand Duchy and the Crown, but first of all to support of the historian’s fundamental thesis that, as a result of the Union of Lublin, the Grand Duchy did not lose its independence and distinctiveness. This historian not only reported the course of the Sejm of Lublin and the decision of the Act of the Union of July 1, but also confronted the views of Poles and Lithuanians concerning the conditions of the Union and the way it was concluded. According to him, the historical reality and the political system of the Grand Duchy until 1569 corresponded to the project of a union presented by Lithuanians. In his opinion, the aim of Poles was not to bring about real unification based on the principles of equality and fraternity, but to force Lithuanians to enter into a union through the implementation of old rights and privileges. In some parts of his research, however, the scholar differentiated between the radical attitude of the Chamber of Deputies of the Crown and the more conciliatory position of the Senate. The description of King Sigismund Augustus’s activities presented by I. Lappo turned out to be quite paradoxical and partly incoherent. On the one hand, the historian claimed that the monarch was under the influence of Poles and betrayed the Grand Duchy. On the other hand, he quoted a number of cases in which the king’s attitude contradicted this general opinion. Lappo’s general attitude towards the Union of Lublin remained negative. The historian clearly sympathized with Lithuanians, seeing Poles as merely caring for their own interests to the detriment of the Grand Duchy. The analysis of Lappo’s views made in this article shows that there are elements in his concepts that testify to the connection with the traditional narrative of Russian historiography, as well as new and original ideas.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2019, 84, 4; 97-122
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska myśl kryminologiczna w XIX w.
Russian criminological thought of the 19th century
Autorzy:
Arsoba, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26372466.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
kryminologia rosyjska
historia kryminologii
teorie kryminologiczne
Russian criminology
the history of criminology
criminological theories
Opis:
Niniejszy przeglądowy artykuł o charakterze historyczno-prawniczym przedstawia początki dziedziny nauki, jaką była kryminologia w przedrewolucyjnej Rosji. Jego celem jest wpisanie rosyjskiej myśli kryminologicznej XIX w. w kontekst światowy danej dyscypliny, wskazując na jej spektakularne oraz ważne osiągnięcia na tle międzynarodowym. Aby zrealizować ten zamiar, wydzielono i przedstawiono trzy etapy rozwoju refleksji nad prawem karnym w Rosji. Zaczynając od opisania pierwszego z nich, czyli poglądów Aleksandra Radiszczewa, autor przechodzi do omówienia: pierwszych publikacji badań statystycznych z dziedziny kryminologii, pojawienia się pierwszej ustawy prewencyjnej w Rosji (w tym także na świecie), pierwszego kodeksu karnego, utworzenia szkoły socjologicznej z Michaiłem Duchowskim, Iwanem Fojnickim na czele oraz antropologicznej z Dymitrem Drilem. Wnioski płynące z rozważań przedstawionych w artykule wskazują, że rosyjska kryminologia jako dyscyplina wyrasta głównie z dziedziny prawa karnego, jako swego rodzaju refleksja wyodrębniająca się z nauk prawniczych. Posiada ona swoje osiągnięcia objawiające się chociażby w sferze zainteresowań profilaktyki kryminalnej oraz wkładem w rozwój światowej szkoły socjologicznej czy również antropologicznej. Co więcej, można powiedzieć, że Rosja była także państwem, w którym doszło do symbolicznych momentów przełomowych dla kryminologii na świecie, i wpisała tym samym swoich przedstawicieli na listę prekursorów danej nauki.
Michał Arsoba presents the beginning of criminology in Russia in the period before the Revolution of 1905 in terms of a general historical and legal overview. His aim is to locate 19th-century Russian criminological thought in the global context of this discipline and to identify its major achievements within the international context. For this reason, Arsoba highlights three stages of the development of reflection on criminal law. The first stage concerns the views of Aleksander Radiszczew and the first publications on statistical research. The second stage includes the first legal act on prevention and the first criminal code. The third stage focuses on the emergence of the sociological school represented by Michaił Duchowski and Ivan Fojnicki and the anthropological school, represented by Dymitr Dril. Arsoba argues that Russian criminology as a discipline stems mainly from the field of criminal law, acting as its isolated reflection from legal sciences. It has its own achievements, manifested by the realization of ideas contained in the preventive act and criminal code, as well as making the contribution to the development of the global sociological and anthropological research. Furthermore, it can be said that Russia saw the occurrence of symbolical, ground-breaking moments for the criminological thought globally, aspects of which pioneered in that country.
Źródło:
Forum Polityki Kryminalnej; 2022, 1(3); 1-17
2720-1589
Pojawia się w:
Forum Polityki Kryminalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępczość wojsk garnizonu krakowskiego na przełomie XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Baczkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923555.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
military crime
history of krakow
napoleon’s army
the russian army
punishment
order
military justice
Opis:
In 1796–1815 Cracow had a relatively large military garrison, composed at first (until 1809) by the Austrian, and later (until 1813) by the Polish army. The garrison was eventually (until 1815) made up of the Russian troops. The presence of the military units caused conflicts with the civilians mostly due to the assignment of living quarters, arbitrary seizure of apartments by the officers and due to drunkness. What was also reported were the robberies, batteries and, in single cases, the homicide. The largest incidence of offences as committed by the Austrian army was reported in 1809 during its war against the army of the Duchy of Warsaw while the largest number of offences commited by the Russian soldiers was observed at the time when they occupied the town (1814–1815). This shows that the scale of crime was bound with the current political situation and with the absence of supervision as exercised by the officers over the soldiers, the officers’ attitude toward the inhabitants of Cracow being, as a rule, hostile.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zwiastun burzy” kontra „Boża nawałnica”. Spór o Rosję, inteligencję i rewolucję
„The herald of the storm” versus „God’s tempest”: Controversy over Russia, intelligentsia and revolution
Autorzy:
Bohun, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15040294.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
civilization
first Russian revolution
M. Gorky
history
Russian intelligentsia
L. Tolstoy
cywilizacja
M. Gorki
historia
inteligencja rosyjska
pierwsza rewolucja rosyjska
L. Tołstoj
Opis:
Artykuł rekonstruuje spór, jaki toczyli w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku Maksym Gorki i Lew Tołstoj – nie tylko znani i uznani na świecie beletryści, ale też ważne postaci ówczesnych rosyjskich debat filozoficznych i politycznych. Wybuch i przebieg pierwszej rosyjskiej rewolucji (1905–1908) skłoniły obu myślicieli do wykrystalizowania opozycyjnych stanowisk w najważniejszych dla myśli rosyjskiej kwestiach. Gorki reprezentował w tym sporze stanowisko socjalistycznego humanizmu, rozwoju cywilizacyjnego, aktywizmu i kulturotwórczej roli inteligencji, rewolucji społecznej, modernizacji na wzór zachodni. Tołstoj opowiadał się za archaicznym anarchizmem, negacją cywilizacji, chłopskim prymitywizmem, jednostkowym perfekcjonizmem moralnym, rosyjską Sonderwege. Autor twierdzi, że ta debata stanowi ważne dopełnienie dla głośnej dyskusji wywołanej publikacją almanachu Wiechi („Kamienie milowe”) w 1909 roku.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2021, 2; 207-227
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clausewitz odwrócony. Bolszewizm, rewolucja i wojna w myśli Mikołaja Bierdiajewa
Autorzy:
Bohun, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Erster Weltkrieg, Revolution, Bolschewismus, moderne Politik, Geschichtsphilosophie, russische Philosophie
the First World War (WWI), Revolution, Bolshevism, modern politics, philosophy of history, Russian philosophy
Pierwsza wojna światowe, rewolucja, bolszewizm, nowoczesna polityka, filozofia dziejów, filozofia rosyjska
Opis:
Der Artikel enthält einige Bemerkungen über den Einfluss des Ersten Weltkrieges auf die russische Revolution und das Nachkriegsleben in der Sowjetunion. Meines Erachtens beleuchten die Ideen, die Nikolai Bierdiajew während des Krieges und der Revolution formulierte, den grundsätzlichen Aspekt der Politik und des Soziallebens im 20. Jahrhundert sowohl in Russland als auch in anderen Ländern. Ich meine hier den Krieg als das Wesen moderner Politik. Die Überlegungen Bierdiajews zum Großen Krieg und zur bolschewistischen Revolution sind seiner Zeit voraus und bestätigen die Ansichten solcher Denker wie Jan Patočka, Alain Finkielkraut oder Pierre Hassner. Sie meinten, dass im 20. Jahrhundert die berühmteste Maxime des Generals Clausewitz umgekehrt wurde: Nach dem Ersten Weltkrieg wird die Politik zur Fortsetzung des Krieges mithilfe anderer Mittel.Bierdiajew denkt über die Revolution als „Zerfall des Krieges“ nach und betrachtet den russischen Kommunismus als „Kriegswirklichkeit“, für die solche Erscheinungen wie Dehumanisierung, Herrschaft der Massen, Totalitarismus, allgemeine Mobilmachung, Militarisierung der Zivilsphäre, Macht der Technik und das Erscheinen eines „neuen Menschen“ charakteristisch sind. Seiner Meinung nach haben der Krieg und der Nachkriegsmilitarismus Ideologie, kulturelle Leitbilder und die Art der Machtausübung in Russland, aber auch im Westen bestimmt.
This paper presents some remarks on the influence of the First World War on Russian Revolution and post-war life in Soviet Russia. In my opinion, the ideas formulated at the time of war and revolution by Nikolay Berdyaev (1874-1948) shed light on the fundamental aspects of 20th century politics and social life both in Russia and other countries. Here, I understand war as the essence of modern politics. Berdyaev’s reflections on WWI and Bolshevik revolution prefigure and confirm the belief shared by such thinkers as Jan Patočka, Alain Finkielkraut or Pierre Hassner, that the 20th century brings the inversion of the most famous Clausewitz’s maxim: after WWI, politics becomes the continuation of war conducted by other means. Berdyaev thinks about revolution as the “decay of the war” and analyses Russian communism as a “war reality” which is characterized by such phenomena as dehumanization, mob rule, totalitarianism, total mobilization, militarization of civil sphere, the rule of technology and, last but not least, the appearance of the “new man”. In his opinion, war and post-war militarism have determined the ideology, cultural patterns, and the means of wielding political power both in Russia and in the West.
Artykuł zawiera kilka uwag na temat wpływu pierwszej wojny światowej na rewolucję rosyjską i powojenne życie w Związku Sowieckim. W moim przekonaniu idee, które sformułował w czasie wojny i rewolucji Mikołąj Bierdiajew (1874–1948) naświetlają zasadniczy aspekt dwudziestowiecznej polityki i życia społecznego zarówno w Rosji, jak i innych krajach. Mam tutaj na myślę wojnę jako istotę nowoczesnej polityki. Rozważania Bierdiajewa o Wielkiej Wojnie i rewolucji bolszewickiej wyprzedzają i potwierdzają przekonania podzielane przez takich myślicieli, jak Jan Patočka, Alain Finkielkraut czy Pierre Hassner, według których wiek XX przynosi odwrócenie najsłynniejszej maksymy generała Clausewitza: po pierwszej wojnie światowej to polityka staje się kontynuacją wojny prowadzoną za pomocą innych środków.Bierdiajew myśli o rewolucji jako o „rozkładzie wojny” i analizuje komunizm rosyjski jako „rzeczywistość wojenną”, którą charakteryzują takie zjawiska jak dehumanizacja, rządy mas, totalitaryzm, powszechna mobilizacja, militaryzacja sfery cywilnej, władztwo techniki oraz pojawienie się „nowego człowieka”. W jego przekonaniu, wojna i powojenny militaryzm określiły ideologię, wzorce kulturalne i sposób sprawowania władzy w Rosji, ale także na Zachodzie.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2015, 14
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skazani na imperium. Wizja rosyjskiej drogi dziejowej w Jeźdźcu miedzianym Aleksandra Puszkina
Doomed to the Empire. A Vision of the Russian Historical Path in Alexander Pushkin’s The Bronze Horseman
Autorzy:
Bortnowski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148677.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alexander Pushkin
The Bronze Horseman
Russian imperialism
Russian historiosophy
the sense of rebellions in Russian history
Opis:
The article is an attempt to explore the vision of Russian history in Alexander Pushkin’s The Bronze Horseman. The key role in the poem is played by the figure of Peter I, who is shown as a despot on the one hand, and a bold visionary on the other. In The Bronze Horseman, Pushkin presents a suggestive image of the flood in St. Petersburg, referring to such problems as the clash between an ordinary man and history or the essence of rebellions and revolutions. Deciphering the meaning of individual motifs allows us to perceive Pushkin’s coherent and multidimensional historiosophical vision. The main conclusion of the article is the statement that Russian imperialism in The Bronze Horseman is shown as an organic element of Russianness, without which Russia could not have formed as a strong and modern state. Moreover, the poem can invariably be seen as a key to understanding the essence and vitality of Russian imperialism.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2023, 25; 31-46
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powtórzenie jako konsekwencja zapomnienia w powieści Wiaczesława Rybakowa „На мохнатой спине”
Repetition as a Consequence of Oblivion in Viacheslav Rybakov’s Novel “Na Mokhnatoi Spine”
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52482662.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Wiaczesław Rybakow
literatura rosyjska
proza rosyjska
historia alternatywna
Pakt Ribbentrop – Mołotow
Viacheslav Rybakov
Russian literature
Russian prose-fiction
alternative history
Molotov – Ribbentrop Pact
Opis:
Tło powieści На мохнатой спине stanowi kluczowe dla okoliczności wybuchu II wojny światowej wydarzenie: Pakt Ribbentrop – Mołotow. Wiaczesław Rybakow, historię prawdziwą przeplatając wątkami fikcjonalnymi, przeszłość z teraźniejszością, stworzył dzieło nie tyle z gatunku „historii alternatywnej”, co tekst wysoce aluzyjny. Odwołując się do kwestii, które bądź to ze względów ideologicznych, bądź w planie polityki historycznej, wpierw pomijano milczeniem, a w konsekwencji zapomniano, Rybakow dowodzi, jak ważną rolę odgrywa niczym niezafałszowana pamięć. Autor powieści stawia tezę, zgodnie z którą wyłącznie zgodny z historyczną rzeczywistością przekaz pozwala wysnuć z historii właściwe wnioski. W przeciwnym razie człowiek dopuszcza się powtórzeń przeszłych schematów, popełnia te same, zgubne w skutkach czyny, o których pamięć próbowano zatrzeć lub zniekształcić. Świadczą o tym nawiązania do bliższej Czytelnikowi płaszczyzny temporalnej.
In the background of the novel Na Mokhnatoi Spine is one of the key events for the outbreak of World War II: the Molotov – Ribbentrop Pact. Viacheslav Rybakov, by interweaving true history with fictional threads, the past with the present, created a work not so much in the genre of “alternative history” as a highly allusive text. By referring to issues that, either for ideological reasons or in the plan of historical policy, were first ignored in silence and, consequently, forgotten, Rybakov proves the importance of unadulterated memory. The author of the novel puts forward the thesis that only a message consistent with historical reality allows to draw adequate conclusions from history. Otherwise, an individual keeps repeating past patterns and commits the same disastrous deeds, the memory of which was meant to be obliterated or distorted. This is evidenced by references to the temporal level of the novel closer to the reader.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2022, XVIII; 241-250
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Domenico De Vivo in Developing Russian and Italian Language Studies in the Second Half of 19th Century
Autorzy:
Cifariello, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754110.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia
rusycystyka
filologia włoska
Odessa
Neapol
history
Russian studies
Italian studies
Naples
Opis:
Very little is known about Domenico De Vivo (1839-1897). He was a disciple of the Italian linguist Giacomo Lignana and worked as a professor of Russian and English language at the Asiatic College in Naples from 1868 to 1870, and then as an Italian language lecturer at the universities of Dorpat and Odessa in the Russian Empire from 1879 until his death in 1897. De Vivo championed his ideas on language teaching and learning in his books Grammatica della lingua russa [Russian Grammar for Italians] (Dorpat, 1882) and Prakticheskoe rukovodstvo dlya izucheniya ital’yanskogo yazyka [A Practical Guide to Learning Italian] (Odessa, 1886; Odessa, 1890), and in his Dizionario Italiano-Russo. Slovar’ ital’yansko-russkiy [Italian-Russian Dictionary] (Odessa 1894). The purpose of this article is to examine De Vivo’s life and works, which represent the first recorded attempt – in De Vivo’s own words – “to promote Russian language learning in Italy and Italian language learning in Russia.”
Rola Domenico de Vivo w rozwoju filologii rosyjskiej i włoskiej w drugiej połowie XIX wieku O Domenico De Vivo (1839-1897) wiadomo niewiele. Był uczniem włoskiego lingwisty Giacomo Lignany. Pracował jako profesor języka rosyjskiego i angielskiego w Asiatic College w Neapolu w latach 1868-1870, a następnie – od 1879 aż do śmierci w 1897 r. – jako wykładowca języka włoskiego na uniwersytetach w Dorpacie i Odessie w Cesarstwie Rosyjskim. De Vivo bronił swoich pomysłów dotyczących nauczania i uczenia się języków w swoich książkach Grammatica della lingua russa [Gramatyka języka rosyjskiego dla Włochów] (Dorpat, 1882) i Prakticheskoe rukovodstvo dlya izucheniya ital’yanskogo yazyka [Praktyczny przewodnik do nauki języka włoskiego] (Odessa, 1886; Odessa, 1890), a także w Dizionario Italiano-Russo. Slovar’ ital’yansko-russkiy [Słownik włosko-rosyjski] (Odessa 1894). Celem niniejszego artykułu jest zbadanie życia i twórczości De Vivo, stanowiących pierwszą zarejestrowaną próbę – według jego własnych słów – „promowania nauki języka rosyjskiego we Włoszech i nauki języka włoskiego w Rosji”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 117-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (2009–12)
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108331.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests
politics of history
politics of memory
historical propaganda
active measures in the field of history
information warfare
Dmitri Medvedev
Sergey Naryshkin
Opis:
Abstract: The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (Комиссия при президенте Российской Федерации по противодействию попыткам фальсификации истории в ущерб интересам России), established in 2009, was intended to serve as Russia’s response to similar attempts at institutionalisation in the Central and Eastern Europe region (such as the historical commissions in the Baltic states, and the Institutes of National Remembrance in Poland and Ukraine). At the same time, its activities showed a multidimensional approach, combining elements of security policy with education, culture and media, public and non-public memory policy, and formal and informal activities. Although the official emphasis was mainly on the external (foreign) determinants of the Commission’s genesis, it also became an important element of domestic policy. The Commission only operated for three years (2009–2012), but its importance as a tool of Kremlin policy cannot be overestimated. It turned difficult historical issues into “historical weapons”; introduced international public discourse to the Russian narrative, which was constructed in a spirit of confrontation with the memories of its neighbours; coordinated the activities of formal state organisations, as well as those which operated as nominally non-state bodies but were financed by the state; expanded the community of expert research which argued the Russian narrative while undermining others from abroad; and examined the options for transmitting the desired attitudes and opinions to wider audiences, creating systemic mechanisms of what has been called “counteracting the falsification of history.” The aim of this article is to show the institutional and organisational aspect of this phenomenon.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 127-176
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation
Autorzy:
Domańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy
Opis:
The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Разработка вопроса синтаксиса малых числительных в русских грамматиках XVIII-XIX веков
Studies on the Syntax of “Small” Numerals in Russian Grammars of the 18th-19th Centuries
Autorzy:
Duszkin, Maksim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
“small” numeral
syntax of the Russian numeral
the history of grammatical studies
18th and 19th century grammars of Russian language
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 2; 365-378
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ОСОБЕННОСТИ ЛЕКСИКОГРАФИРОВАНИЯ МНОГОЗНАЧНЫХ СЛОВ В «ЦЕРКОВНОМ СЛОВАРЕ» ПРОТОИЕРЕЯ ПЕТРА АЛЕКСЕЕВА
FEATURES OF LEXICOGRAPHIC DESCRIPTION OF POLYSEMOUS WORDS IN THE CHURCH GLOSSARY BY ARCHPRIEST PETER ALEKSEEV
Autorzy:
Feliksov, Sergej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444327.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
the history of Russian lexicography
P.A. Alekseev
Church Vocabulary
18th century
polysemous words
Opis:
This article discusses features of the lexicographic description of polysemous words in one of the most valuable works in eighteenth-century Russian culture – The Church Glossary by Archpriest Peter Alekseev. It is the first work in the history of Russian lexicography that provides the most comprehensive description of church terms.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2017, XIX/1; 147-158
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izhorians: A disappearing ethnic group indigenous to the Leningrad region
Autorzy:
Fell, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676866.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Izhorians
Ingrians
Ingrian Finns
Finno-Ugric peoples
Finnic minorities
Russian history
the USSR
Second World War
Opis:
Izhorians: A disappearing ethnic group indigenous to the Leningrad regionThere is no body of research focusing specifically on Izhorians, a Finno-Ugrian minority group indigenous to the Leningrad region. Information about them is usually embedded in wider studies investigating Finnic minorities living at the intersection of Russia, Estonia and Finland. Consequently, it is fragmented, disjointed and marginalised, and available almost only in Russian, Estonian or Finnish. However, the most recent report on the state of the Izhorian language (which is part of a general study of Finnic minority languages in Russia) is available in English. Even though information about Izhorians lacks unity and cohesion, all researchers share the same concern, namely that Izhorians are disappearing as a distinct ethnic group. This concern manifests itself as a tendency to follow the dynamics of the Izhorian population, paying special attention to statistical data. Accordingly, this paper begins with a presentation of those data as a feature that connects all available research and proceeds to a commentary clarifying the reasons for the decline of this ethnic group. It also evaluates the current state of the Izhorian language. This review article presents a concise overview of selected research findings related to various issues concerning the study of Izhorians, including works by A. I. Kir′ianen, A. V. Labudin and A. A. Samodurov (2017); A. I. Kir′ianen (2016); N. Kuznetsova, E. Markus and M. Muslimov (2015); M. Muslimov (2005); A. P. Chush′′ialova (2010); F. I. Rozhanskiĭ and E. B. Markus (2013); and V. I. Mirenkov (2000). Iżorowie – zanikająca rdzenna grupa etniczna w regionie leningradzkimJak dotąd, nie ma literatury badawczej skupiającej się na Iżorach, rdzennej ugrofińskiej grupie etnicznej żyjącej w regionie leningradzkim. Informacje na ich temat zwykle stanowią część szerszych prac dotyczących mniejszości bałtofińskich na pograniczu Rosji, Estonii i Finlandii, są zatem fragmentaryczne, rozproszone, zmarginalizowane i dostępne niemal wyłącznie w językach rosyjskim, estońskim lub fińskim. Najnowsze studium dotyczące stanu języka iżorskiego (stanowiące część ogólnego opracowania na temat bałtofińskich mniejszości językowych w Rosji) jest dostępne w języku angielskim. Pomimo tego, że badania dotyczące Iżorów cechuje brak spójności, wszyscy badacze podzielają obawę o ich przetrwanie jako odrębnej grupy etnicznej, co przejawia się w tendencji do śledzenia dynamiki populacji, ze szczególnym uwzględnieniem danych statystycznych. Autorka wychodzi od przedstawienia tych danych jako elementu łączącego wszystkie dostępne badania i omawia przyczyny zanikania Iżorów jako odrębnej grupy etnicznej. Artykuł przedstawia również ocenę obecnego stanu języka iżorskiego. Zawiera też zwięzły przegląd wyników wybranych badań dotyczących Iżorów i omawia prace takich autorów jak: A. I. Kir′ianen, A. V. Labudin i A. A. Samodurov (2017); A. I. Kir′ianen (2016); N. Kuznetsova, E. Markus i M. Muslimov (2015); M. Muslimov (2005); A. P. Chush′′ialova (2010); F. I. Rozhanskiĭ i E. B. Markus (2013); V. I. Mirenkov (2000).
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2019, 43
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies