Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian foreign policy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Federacja Rosyjska wobec problemu afgańskiego w okresie 2014–2021
The Russian Federation towards the Afghan problem in the period 2014–2021
Autorzy:
Kardaś, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306458.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Afghanistan
Taliban
foreign policy
Federacja Rosyjska
Afganistan
talibowie
polityka zagraniczna
Opis:
Sytuacja wewnętrzna w Afganistanie stanowiła niezwykle ważny punkt odniesienia dla rosyjskiej polityki zagranicznej w XXI w. Rosja od wielu lat uważnie obserwuje wszystko to, co ma miejsce w tym państwie, bowiem procesy zachodzące w Afganistanie mocno wpływają na region Azji Centralnej, a ten, przez władze na Kremlu, jest uznawany za własną strefę wpływów. Na potrzeby niniejszego artykułu została stworzona hipoteza badawcza, zakładająca, że dla Moskwy, przejęcie władzy przez talibów w Afganistanie, jest szansą na zwiększenie swoich wpływów w tym rejonie Azji, ponieważ konsekwentnie od 2014 r. Rosja prowadziła politykę wspierania tej ekstremistycznej grupy. W tekście wykorzystano metodę instytucjonalno-prawną (przy określeniu problemu afgańskiego w dokumencie strategicznym, jakim jest Koncepcja polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej z 2016 r.), a także metodę decyzyjną (przy charakterystyce działań, jakie podejmowane były przez rosyjskie władze wobec talibów w okresie 2014–2021).
The internal situation in Afghanistan has been an extremely important point of reference for Russian foreign policy in the 21st century. Russia has been closely monitoring everything that is taking place in this country for many years, because the processes taking place in Afghanistan have a strong impact on the Central Asian region, and this, by the authorities, in the Kremlin, is considered its own sphere of influence. For the purposes of this article, a research hypothesis was created, assuming that for Moscow, the Taliban’s takeover of power in Afghanistan is an opportunity to increase its influence in this region of Asia, because since 2014 Russia has consistently pursued a policy of supporting this extremist group. The article uses the institutional and legal method (in defining the Afghan problem in the strategic document, the Concept of the Foreign Policy of the Russian Federation of 2016), as well as the decision-making method (in characterizing the actions taken by the Russian authorities against the Taliban in the period 2014–2021).
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2024, 1; 53-63
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje rosyjsko-tureckie w kontekście wojny na Ukrainie
Russian-Turkish relations in the context of the war in Ukraine
Autorzy:
Gardocki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343395.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojna rosyjsko-ukraińska
turecka polityka zagraniczna
NATO
Russian-Ukrainian War
Turkish Foreign Policy
Opis:
The outbreak of the war between Russia and Ukraine has put Turkey in a difficult situation. The Turkish government, which adopted a strategy of ambiguity towards this conflict, tried to maintain good economic relations with Russia while providing military support to Ukraine. Turkey’s policy towards the Russia-Ukraine war refers to the broader context of international rivalry that involves the United States and China. In this situation, Turkey must take into account all circumstances of international competition. The scientific hypothesis refers to the measurable benefits that Turkey derives from applying such a strategy towards the Russian-Ukrainian conflict.
Wybuch wojny między Rosją a Ukrainą postawił Turcję w trudnej sytuacji. Rząd turecki, który przyjął strategię niejednoznaczności wobec tego konfliktu, starał się utrzymać dobre stosunki gospodarcze z Rosją, jednocześnie udzielając Ukrainie wsparcia militarnego. Polityka Turcji wobec wojny rosyjsko-ukraińskiej odnosi się do szerszego kontekstu rywalizacji międzynarodowej, w którą zaangażowane są Stany Zjednoczone i Chiny. W tej sytuacji Turcja musi brać pod uwagę wszystkie okoliczności rywalizacji międzynarodowej. Hipoteza naukowa odnosi się do wymiernych korzyści, jakie Turcja czerpie ze stosowania takiej strategii wobec konfliktu rosyjsko-ukraińskiego.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 9-20
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Policy to Practice: Interpreting Polish Strategic Culture Amidst the Russian Full-Scale Invasion of Ukraine
Inwazja Rosji na Ukrainę i jej wpływ na politykę zagraniczną Polski
Autorzy:
Komarnytskyy, Mykhaylo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147263.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poland’s foreign and security policy
Russian full-scale invasion of Ukraine
strategic culture
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski
wojna rosyjsko-ukraińska
kultura strategiczna
tożsamość narodowa
Opis:
This research analyses the key components of the Polish strategic culture, mainly the national historical memory of previous relations with Russia, the role of NATO in Poland’s security and defence, the country’s objective to become a leading power in the Central and Eastern European, and the concept of strategic culture can become an additional explanatory determinant of Poland’s response to the Russian full-scale aggression against Ukraine. The case study considered Poland’s immediate firm and sweeping support of Ukraine in the first year of the Russian full-scale aggression. This article aims to understand essential determinants in modern Polish foreign and security policy and how they played out during the Russian war against Ukraine. The paper applies the strategic culture as an example of the critical theoretical approach to explain how historically-based context and specific national identical features influence decision-making in present times. The study used a systemic review of related literature, media coverage of the latest Russian war against Ukraine developments, and deductive analysis methods. The central assumption is that the concept of strategic culture becomes a crucial explanatory factor in understanding policy- and decision-making processes in the field of foreign and security policy. The main conclusions of the paper are that Poland’s response and reaction to Russia’s invasion of Ukraine is a continuation of the long-lasting policy maintained by Poland regarding the elimination of military and hybrid threats posed by Russia, reduction of Russian influence in Europe, development of the Eastern European region and strengthening relations with its staunch ally – the US.
Prezentowany artykuł analizuje, w jaki sposób kultura strategiczna kształtuje politykę zagraniczną i bezpieczeństwa. Przykładem empirycznym wykorzystanym w badaniach jest polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Polski oraz analiza wpływu położenia geopolitycznego, tożsamości narodowej, doświadczenia historycznego i pamięci na zachowania państwa. Studium przypadku rozpatrywane w niniejszej pracy to wpływ pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę na politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Polski. Celem artykułu jest zrozumienie, które determinanty są najważniejsze we współczesnej polskiej polityce zagranicznej oraz jak cele polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są ze sobą powiązane. Celami badania są decyzje polityczne i inicjatywy podejmowane przez Polskę w ostatnich latach oraz podejście strategiczne prezentowane w narodowych dokumentach strategicznych. W pracy zastosowano kulturę strategiczną jako przykład krytycznego podejścia teoretycznego w celu wyjaśnienia, jak historycznie uwarunkowany kontekst wpływa na podejmowanie decyzji. W opracowaniu wykorzystano systemowy przegląd literatury pokrewnej i przekazów medialnych dotyczących najnowszych wydarzeń w wojnie rosyjsko-ukraińskiej, a także metody analizy dedukcyjnej. Głównym założeniem jest to, że wojna rosyjsko-ukraińska wzmacnia międzynarodową markę Polski jako wytrwałego i niezawodnego sojusznika na forach bilateralnych i euroatlantyckich. Głównym wnioskiem płynącym z artykułu jest to, że odpowiedź Polski na inwazję Rosji na Ukrainę jest kontynuacją długoletniej polityki prowadzonej przez Polskę w zakresie eliminacji militarnych i hybrydowych zagrożeń ze strony Rosji, ograniczania wpływów rosyjskich w Europie, rozwoju regionu Europy Wschodniej oraz wzmacniania relacji ze swoim zaufanym sojusznikiem – USA.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 309-320
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej jako źródło zagrożeń dla krajów bałtyckich i wpływ tych zagrożeń na bezpieczeństwo Polski
The foreign policy of the Russian Federation as a source of threats to the Baltic states and their impact on the security of Poland
Autorzy:
Jagusiak, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196178.pdf
Data publikacji:
2023-05-24
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej
bezpieczeństwo państw bałtyckich
bezpieczeństwo Polski
Europa Środkowo-Wschodnia
foreign policy of the Russian Federation
security of the Baltic states
security of Poland
Central and Eastern Europe
Opis:
Imperialna polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej spowodowała poważne zmiany w architekturze bezpieczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej. W artykule zostały przytoczone wyniki badań zrealizowanych w latach 2019-2020 metodą sondażu diagnostycznego za pomocą techniki wywiadu eksperckiego. Wzięło w nich udział 11 ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności. Przedmiotem badań były zagrożenia generowane przez Rosję w związku z jej ekspansywną polityką zagraniczną wobec Ukrainy i państw bałtyckich, a także ich wpływ na bezpieczeństwo Polski w perspektywie strategicznej. Na podstawie wyników tych badań oraz analizy literatury zostały opracowane trzy scenariusze (destabilizacyjny, poszerzania strefy wpływów i izolacyjny) dotyczące możliwych działań podejmowanych przez Federację Rosyjską w Polsce i wobec Polski.
The imperial foreign policy of the Russian Federation has led to extensive changes in the security architecture of Central and Eastern Europe. In the article the results of studies were cited. Studies were carried out in the years 2019-2020, by the method of a diagnostic survey using the technique of expert interview. Eleven experts in the field of security and defense participated in the research. The threats generated by Russia in connection with its expansive foreign policy towards Ukraine and Baltic states and their impact on the security of Poland were the subject of the research. On the basis of the results of these studies and literature review, three scenarios were developed (destabilizing, expanding the sphere of influence and isolation) which concern possible actions taken by the Russian Federation in Poland and towards Poland.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 28; 207-232
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Republiki Białoruś w okresie wojny rosyjsko-ukraińskiej
Foreign Policy of the Republic of Belarus during the Russian-Ukrainian War
Autorzy:
Iwanow, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520846.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Białoruś
Federacja Rosyjska
polityka zagraniczna
wojna na Ukrainie
Belarus
Russian Federation
foreign policy
war in Ukraine
Opis:
Polityka zagraniczna Republiki Białoruś zmieniła się zasadniczo w wyniku kryzysu społeczno-politycznego, który nastąpił po wyborach prezydenckich w 2020 r., pod wpływem wyjątkowego zaostrzenia polityki represyjnej państwa białoruskiego wobec własnego społeczeństwa oraz nałożenia sankcji ze strony państw demokratycznego Zachodu. Jeszcze bardziej ta polityka uległa zmianie po wybuchu wojny na Ukrainie. Udział Białorusi w tej wojnie po stronie rosyjskiej jest wskaźnikiem słabości reżimu Alaksandra Łukaszenki „uwięzionego” w sojuszu z Rosją. Artykuł zawiera wnioski odnośnie do korzyści, kosztów i zagrożeń obecnej polityki zagranicznej Republiki Białoruś.
The foreign policy of the Republic of Belarus changed fundamentally due to the socio-political crisis following the 2020 presidential elections under the influence of an exceptional tightening of the Belarusian state’s repressive policy towards its people and the imposition of sanctions by democratic Western states. This policy has changed even more under the influence of the war in Ukraine. Belarus’ participation in this war on the Russian side indicates the weakness of Alexander Lukashenko’s regime, which is ‘trapped’ in an alliance with Russia due to this weakness. The article closes with conclusions on the benefits, costs, and risks of the Republic of Belarus’s current foreign policy.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 2; 235-254
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia w polityce Rosji w latach 1991–2020. Wybrane zagadnienia
Autorzy:
Dutkiewicz, Gracjana
Szydywar-Grabowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44746212.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
religion
Orthodoxy
Russian Orthodox Church
Russian Federation
social and political life
domestic policy
foreign policy
Opis:
The article includes considerations devoted to the place and role of Orthodoxy in the socio-political life and foreign policy of the Russian Federation in the years 1991–2020. It presents the attitude of Russians towards Orthodoxy and the Russian Orthodox Church, the attitude of Russian political authorities towards Orthodoxy and the Russian Orthodox Church and the place and role of Orthodoxy and the Russian Orthodox Church in Russia’s domestic and foreign policy. Due to the authority, Orthodoxy and the Russian Orthodox Church are used for political purposes. In the first case, Orthodoxy refers to the tradition of the Russian Empire and is considered a permanent element of state-building. In this message, Russian statehood does not exist without the spiritual and historical achievements of the Russian Orthodox Church. In this context, Orthodoxy serves, among other things, to emphasize Russia’s historical continuity, the unchanging model of its state, legitimization and maintenance of power, justification of Russia’s dissimilarity to other civilizations, or its aspirations to become a great power. In the second case, the Russian Orthodox Church is one of the pillars of strengthening politics and political power, in particular by spreading content consistent with the interests of the ruling elite. It continues, among other things, the age-old tradition of legitimizing political power and its rule and emphasizes the historical continuity of the state as a community of language, culture and religion, while maintaining its conservative values.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 1/287; 191-201
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises
Autorzy:
Kiera, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
polityka historyczna
propaganda
rosyjska wojna informacyjna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
stosunki polsko-rosyjskie
historical policy
information warfare
Polish-Russian relations
foreign policy of the Russian Federation
politique historique
propagande
guerre de l’information russe
relations russo-polonaises
politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne
Opis:
Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
European imperialism and colonialism in Africa: conceptual lessons for understanding the former Soviet Union and present day Russia
Autorzy:
Yakovlyev, Maksym
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206296.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
African studies
postcolonial studies
Soviet imperialism
Russian foreign policy
post-soviet countries
research methodology
concepts’ studies
Opis:
This article claims that the legacy of European imperialism and colonialism in Africa can be conceptually compared to the legacy of Russian and Soviet imperialism and colonialism in the former USSR republics and the nations of Central and Easter Europe that were under Soviet dominations. Despite the obvious fact that the historical conditions and paths of African nations that were colonized, repressed and ruled by the European empires differ significantly from the experience of the nations of Eastern Europe and Central Asia, that were conquered and colonized by the Russian Empire and later on were subjects to the Soviet rule, it is suggested in this article, that the conceptual lessons drawn from the vast literature dedicated to the studies of the aftermath of colonialism in Africa can enrich the scholarly efforts aimed at understanding the post-soviet spaces and different processes in it. What is meant by “conceptual lessons” is methodological opportunity for a different perspective or even a different lens through which the legacy of the Soviet rule and the current Russian neo-imperial foreign politics can be better understood. Much is written about the European imperialism and its colonial policies, however there is still some reluctance in applying the methodological framework of postcolonial studies to the former Soviet Union and present day Russia. Scholars all over the world studied the colonial legacies that African nations struggled to overcome and there are topics of particular relevance to the study of the post-soviet space: the processes of post-colonial nation building, the roles of new national elites, the ideological choices in foreign policies of newly independent nations, the aftermath of the policies of assimilation, the imperial “ideologies of superiority”, the economic consequences of colonialism, the role of churches and religious organizations in supporting colonial suppression – as conceptual topics, all of them can be studied critically, also in a comparative perspective, to have a much better understanding of the former soviet and current Russian foreign politics and policies.
Źródło:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies; 2022, 1; 31-39
2956-2686
Pojawia się w:
African Journal of Economics, Politics and Social Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Role theory and Russia’s attempts to integrate the post-Soviet space: from internal to international duties
Ролевая теория и попытки России интегрировать постсоветское пространство: от внутренних к международным обязанностям
Autorzy:
Strycharz, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176727.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian foreign policy
post-Soviet space
regional integration
role theory
national role conception
Внешняя политика России
постсоветское пространство
региональная интеграция
ролевая теория
национальная ролевая концепция
Opis:
With the Russian invasion of Ukraine in February 2022, Moscow’s foreign policy towards the post-Soviet space has become an even greater area of concern. In order to better understand Russia’s behaviour in the post-Soviet space, it is worth analysing what led to Moscow’s renewed interest in this area. There are numerous accounts explaining Russia’s policies towards its neighbourhood, but they often focus on material factors or Russian imperial complexes. To address the existing gap and examine changes in Moscow’s attitude towards the region, this paper will use role theory and analyse shifts in Russia’s national role conceptions. It argues that the combination of important external and internal factors led to changes in perception of Russia’s international duties and responsibilities between Putin’s rise to power and his return to the presidency in 2012. Consequently, these changes resulted in different understanding of Russia’s role in the post-Soviet space, which had implications for Russia’s increasingly aggressive actions in the region afterwards.
После российского вторжения в Украину в феврале 2022 года внешняя политика Москвы в отношении постсоветского пространства стала еще более серьезной проблемой. Чтобы лучше понять поведение России на постсоветском пространстве, стоит проанализировать, что привело к возобновлению интереса Москвы к этой сфере. Существует множество версий, объясняющих политику России по отношению к своим соседям, но они часто сосредоточены на материальных факторах или российских имперских комплексах. Чтобы устранить существующий разрыв и изучить изменения в отношении Москвы к региону, в данной статье будет использована ролевая теория и проанализированы сдвиги в представлениях о национальной роли России. Утверждается, что сочетание важных внешних и внутренних факторов привело к изменению восприятия международных обязанностей и ответственности России в период между приходом Путина к власти и его возвращением на пост президента в 2012 г. Следовательно, эти изменения привели к различному пониманию роли России на посту президента. - Советское пространство, что впоследствии повлияло на все более агрессивные действия России в регионе.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 72-100
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian economic nationalism and the vectors of Russian foreign policy
Русский экономический национализм и векторы российской внешней политики
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053367.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian foreign policy
nationalism
economy
Российская внешняя политика
национализм
экономика
Opis:
In this article, the author wants to test the impact of economic nationalism on the change in Russia’s foreign policy. The author will refer to neoclassical realism, which shows how to combine the issues of power distribution in international relations with the influence of the domestic level of the state on the process of creation of the foreign policy. In terms of neoclassical realism, economic nationalism is a variable that shapes the perception of the economic challenges facing Russia. The author also points out that economic nationalism is also related to the protectionist policy of the Russian Federation. Thus, it influences the shaping of processes within and outside the country. The author recognizes that in the process of creating the Russian foreign policy decisions, economic nationalism should be linked to other factors, especially security issues and Russia’s general strategic culture, in order to obtain the final set of premises that will determine Russia’s shifts in foreign policy. The tensions related to the role of the EU and NATO in the countries of Eastern Europe clearly influenced the level of cooperation between Russia and the West. Nevertheless, economic issues in this regard were also extremely important. Russia’s power position was based on the economic potential.
В этой статье автор хочет проверить влияние экономического национализма на изменения во внешней политике России. В своем анализе он обратится к неоклассическому реализму, который показывает, как сочетать вопросы распределения силы в международных отношениях с влиянием внутреннего уровня государства на формирование внешней политики. С точки зрения неоклассического реализма, экономический национализм это переменная, которая формирует восприятие экономических вызовов, с которыми сталкивается Россия. Автор показывает также, что экономический национализм связан с протекционистской политикой Российской Федерации. Таким образом, он влияет на формирование процессов внутри страны и за ее пределами. Автор признает, что в процессе формирования российских внешнеполитических решений экономический национализм должен быть cвязан с другими факторами, прежде всего с вопросами безопасности и общей стратегической культурой России, чтобы получить окончательный набор предпосылок, определяющих сдвиги России во внешней политике. Напряженность, связанная с ролью ЕС и НАТО в странах Восточной Европы, явно повлияла на уровень сотрудничества между Россией и Западом. Тем не менее экономические вопросы в этом отношении также были крайне важны. Силовое положение России основывалось на экономическом потенциале.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 2(33); 109-130
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation
Autorzy:
Domańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy
Opis:
The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
China as a Strategic Economic Partner in the Concepts of Russian Foreign Policy in the 2020s
Китай как стратегический экономический партнер в концепциях внешней политики России в 2020-е годы
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930228.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
China
Russian foreign policy
Russian Chinese partnership
geopolitics
Россия
Китай
российская внешняя политика
российско-китайское партнерство
геополитика
Opis:
The article presents an idea of the possible Russian - Chinese strategic economic partnership at the beginning of the 21st century. The author indicates the main factors influencing Russian Federation foreign policy towards China from the perspective of a neoclassical realism.The author stands that according to J. Rosenau, the main factors determining the Russian foreign policy are idiosyncratic and role. Then he analyses the Russian documents of foreign policy, economic data and geopolitical ideas. On that ground, he makes a simple analyse using the neoclassical realism model, that’s integrates Foreign Policy Analyse and International Relations Theory, joining independent and intervening variables, to support the article’s hypotheses. That hypotheses say that, firstly, The Peoples Republic of China (PRC) plays a role of diversification of Russia’s international economic ties; and secondly, The PRC status as a Russia’s strategic partner is at issue, despite the official declarations of both sides.
В статье представлена идея возможного российско-китайского стратегического экономического партнерства в начале XXI века. С точки зрения неоклассического реализма автор указывает основные факторы, влияющие на внешнюю политику Российской Федерации в отношении Китая. Ссылаясь на мнение Дж. Розенау, автор считает, что главными определяющими российскую внешнюю политику являются факторы идиосинкразии и роли. Затем он анализирует российские документы внешней политики, экономические данные и геополитические идеи. На этом основании автор проводит простой анализ (используя модель неоклассического реализма, которая объединяет анализ внешней политики и теорию международных отношений), сопоставляя независимые и промежуточные переменные, чтобы подтвердить гипотезы статьи. Первая из них звучит: Китайская Народная Республика играет роль диверсификации международных экономических связей России. Суть второй гипотезы состоит в том, что статус КНР как стратегического партнера России остается под вопросом, несмотря на официальные заявления обеих сторон.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 1(28); 43-65
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conditions of the Russian Federation’s Strategic Culture and Its Impact on Russia’s Foreign Policy
Autorzy:
Zarobny, Stanisław
Sałek-Imińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807661.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
strategic culture
Russian Federation
security policy
foreign policy
strategy
Opis:
Over the last thirty years, the importance and interest in cultural factors in international relations and in international security has increased. The links between culture and security, and in particular the impact of culture on security, are issues whose importance is growing and which are being increasingly studied. They are regarded as a multifaceted problem, as cultural differences have become the cause of conflicts and wars, and tendencies of cultural domination have led to the destruction of cultures and entire civilizations. It therefore seems interesting to reflect on the process of developing an independent strategic culture of the Russian Federation. The purpose of the article is to discuss the process of shaping the independent strategic culture of the Russian Federation and to address four basic research problems: the sources of Russian strategic culture; the indication which of them are primary and which are secondary ones; determining whether Russian strategic culture underwent evolution; and determining whether then Cold War influenced the shape of today’s strategic culture of the Russian Federation. To achieve the intended purpose of the article, critical analysis of literature is applied, which allowed to find answers to the research questions.
Źródło:
Security Dimensions; 2021, 35(35); 65-80
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domestic and International Causes of Russian Military Intervention in Ukraine
Krajowe i międzynarodowe przyczyny rosyjskiej interwencji zbrojnej na Ukrainie
Autorzy:
Romańczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048233.pdf
Data publikacji:
2021-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
post-Soviet area
Russian Federation
Ukraine
foreign policy
military conflicts
geopolitics
Opis:
The collapse of the Cold War order led to a change in the geopolitical environment of the Russian Federation. The declarations of independence of the former Soviet republics and the emergence of the post-Soviet area had weakened the country’s position. As a result, the Russian Federation has been perceiving this new area as a zone of its ‘vital interests’, and attaining and maintaining dominant position in those territories has been considered crucial for the state’s security, its strength and position on the international arena. Russia has been pursuing its goals in the area through numerous reintegration attempts on political, military and economic levels. To achieve the main political goal, which is the control over the post-Soviet area, the Russian Federation has been also using military instruments. The focal point and purpose of this article is to show the internal and external causes of military intervention of the Russian Federation in eastern Ukraine.
Upadek pojałtańskiego porządku na świecie doprowadził do zmiany w geopolitycznym otoczeniu Federacji Rosyjskiej. Pozycja tego państwa uległa osłabieniu m.in. z uwagi na ogłoszenie niepodległości przez poszczególne republiki związkowe. Jednocześnie powstał tzw. obszar postradziecki. Dla Federacji Rosyjskiej wskazany obszar stanowi „strefę żywotnych interesów”, a zdobycie i utrzymanie dominującej pozycji ma zapewnić państwu bezpieczeństwo, wzrost siły i umocnienie pozycji na arenie międzynarodowej. Rosja realizuje swoje cele głównie przez próbę reintegracji obszaru postradzieckiego na płaszczyźnie politycznej, militarnej i gospodarczej. Do realizacji głównego celu politycznego, jakim jest kontrola nad obszarem postradzieckim, Federacja Rosyjska wykorzystuje elementy militarne. Centralnym punktem rozważań i celem niniejszego artykułu jest ukazanie wewnętrznych i zewnętrznych przyczyn interwencji militarnej Federacji Rosyjskiej na wschodzie Ukrainy.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 36 (43); 45-59
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expanding the external ring of Russian defense policy in practice: 2015-2020
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Kasprzycki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920242.pdf
Data publikacji:
2021-09-10
Wydawca:
Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
Tematy:
Russian Federation
defense policy
security doctrine
Russian foreign policy
external defense ring
Opis:
Since 2015, there has been a change in the security doctrine regarding the forms of use of the military potential of the Russian Federation’s Armed Forces, while the use of political-military influence has been transformed. The main thesis of the article is based on the assumption that Russian foreign policy is directed by strategic objectives and achieved through a wide range of projects, including limiting all forms and methods of possible retaliatory action from the international community. One of the most important tasks in the defense effort is to expand the so-called external defense ring, the essential elements of which are coordinated political and economic undertakings (strategic safeguarding of Russian interests) and the development of the armed forces’ combat potential (military deterrence). It should be noted that the priority forms of influence are political-diplomatic and economic instruments, only supported and supplemented by military potential. Within the framework of this military potential, the important elements of the projects are in a wide sense the practical implementation of the idea of non-contact war, the activities of special forces and information warfare.
Źródło:
The Copernicus Journal of Political Studies; 2021, 1; 59-79
2299-4335
Pojawia się w:
The Copernicus Journal of Political Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies