Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian foreign policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 54
Tytuł:
Retrospections and Perspectives of Russian Diplomacy Actions in 2006
Autorzy:
Huashou, Miao
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028536.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
2006
Russian diplomacy
foreign policy
Russian foreign policy
Opis:
According to he author of this article, Prof. Miao Huashou – from the Euro-Asian Social Development Research Institute and from the Development Research Center of the PRCh State Council, Russian diplomacy may boast of many great successes in 2006. Russia once again creates its image of a great empire by demonstrating its geopolitical and economic influences. The country underlines this way its position of an empire equal to the USA. It will continue to strengthen its influences in the Commonwealth of Independent States and undertake all the efforts aiming to development of strategic partnership with the EU on equal rules. It will also develop its contacts with the USA, as well as it will continue political dialogue and economic cooperation with other, great world powers.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2007, 36; 12-25
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania stanowiska Federacji Rosyjskiej wobec kryzysu w Syrii
Determinants of the Russian Position towards the Syrian Crisis
Autorzy:
Tarnawski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850880.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
The Arab Spring
Syria
Russia
chemical weapons
foreign policy of the Russian Federation
Arabska Wiosna
Rosja
broń chemiczna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej
Opis:
W sprawie konfliktu syryjskiego Rosja od samego początku przyjmowała bardzo jednoznaczne stanowisko i wyraźnie akcentowała sprzeciw wobec posunięć Stanów Zjednoczonych i Europy. Rosyjskie stanowisko jest motywowane specyficzną wizją porządku światowego, w którym odrzuca się użycie siły bez zgody Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz jakąkolwiek ingerencję zewnętrzną w sprawy suwerennych państw. Konflikt syryjski, przez rosyjskie władze, jest traktowany jako wydarzenie, które kształtuje nowy ład i porządek międzynarodowy. Ewentualne rozwiązanie problemu Syrii, które byłoby sprzeczne ze stanowiskiem Rosji wiązałoby się z utratą rosyjskich wpływów w tym regionie świata i powodowałoby spadek prestiżu Rosji na arenie międzynarodowej. Rosja postrzega również całość Arabskiej Wiosny jako rewolucję, która mogłaby być zdominowana przez siły ekstremistów, co zresztą budzi pewne obawy również na Zachodzie. Rosjanie obawiają się, że konflikt syryjski mógłby się jeszcze bardziej zradykalizować i rozprzestrzenić na inne państwa regionu. Rosyjska polityka zagraniczna w trakcie wydarzeń z jesieni 2013 r. ewidentnie nie była nastawiona na jakiekolwiek ustępstwa w sprawie ewentualnej interwencji w Syrii.
In the Syrian conflict Russia from the beginning used to have a clear position and also clearly emphasized opposition to the moves of the United States and Europe. The Russian position is motivated by a specific vision of a world order in which the use of force without the approval of the UN Security Council is rejected as well as any outside interference in the affairs of sovereign states. Syrian conflict is treated by the Russian authorities as an event that shapes the new law and international order. Possible solution to the Syrian problem, which would be antagonistic to the Russian position, would lead to the loss of Russian influence in this region of the world and cause the decrease of Russia’s prestige in the international arena. Russia perceives the Arab Spring as a revolution which could be dominated by extremist forces, which, moreover, also raises some concerns in the West. Russians fear that the Syrian conflict could become even more radical and spread to other countries in the region. Russian foreign policy during the events of the autumn of 2013 was clearly aimed at refusing any concessions concerning possible intervention in Syria.
Źródło:
Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 121-137
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca handlowa i gospodarcza państw Ameryki Łacińskiej i WNP na początku XXI wieku
Latin American and CIS Countries` Cooperation in Trade and Economy at the Beginning of the XXI Century
Autorzy:
Plevako, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850887.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
foreign policy
international trade and economic relations
CIS countries: (Ukraine, Belarus, Russian Federation)
Latin American countries
economic partnership
stosunki międzynarodowe
stosunki międzyregionalne
Ameryka Łacińska
kraje Wspólnoty Niepodległych Państw
dynamika handlu
import
eksport
Opis:
Artykuł przedstawia ogólną charakterystykę handlu między państwami regionów Wspólnoty Niepodległych Państw a państwami Ameryki Łacińskiej i jego wpływ na wzmocnienie pozycji geopolitycznych obu regionów. Analiza danych pozwala stwierdzić, iż w latach 2001-2012 zauważalne są wyraźne tendencje wzrostowe w handlu między państwami Ameryki Łacińskiej oraz Ukrainą, Białorusią i Rosją.
The main goal of the research is the analysis of trade and economic relations between CIS and Latin American countries. The author studied trade activities of Ukraine, Russia, and Belarus in the markets of Latin American countries, concluding that in the first decade of the 21st century there was an obvious tendency of increase in trade between Latin American and aforementioned CIS countries. The development of economic cooperation of the USSR with Latin America was unstable and insignificant in scale. The collapse of the Soviet Union and aggravation of economic situation on its territories weakened the established trade ties between the post-soviet countries and LA even further. However, due to transformation processes in the economic and political spheres, new opportunities of deeper cooperation emerged. Thus, Belarus, Ukraine and Russia intensified their trade and economic contacts with Latin American countries relatively late – only at the beginning of the 21st century, making economic cooperation with them an important dimension of their foreign policy.
Źródło:
Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 173-186
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблемные точки «украинского вектора» внешней политики России в 2013/2014 годах
Autorzy:
Савенков, Роман
Куманичкин, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686942.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the foreign policy of the Russian Federation, “Ukrainian vector”
внешняя политика Российской Федерации, «украинский вектор».
Opis:
Ukraine is a key area for the European countries. The specifics of Ukraine’s geopolitical position is the so-called its “middle” position: between Europe and Russia. Official statements by the Russian leadership show a very negative perception of the events in Ukraine. It seems obvious that Vladimir Putin will leave for political activities, resource and information-ideological support of separatist entities of South-East of Ukraine and will use any mistakes and failures of the Ukrainian political and military leadership.
Artykuł zawiera abstrakt w języku rosyjskim oraz angielskim.
Аннотация. Украина расположена на ключевой для европейских государств территории. Специфика геополитической позиции Украины состоит в т.н. ее «срединном» положении: между Европой и Россией. Официальные заявления российского руководства свидетельствуют о крайне негативном восприятии событий в Украине. Представляется очевидным, что В. Путин не оставит действия по политической, ресурсной и информационно-идеологической поддержке сепаратистских образований юго-востока Украины и будет использовать любые ошибки и промахи украинского политического и военного руководства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid Tactics as Part of Russian Foreign Policy and Attempts to Influence Political Discourse in the EU
Autorzy:
Jagersky, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836625.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
hybrid warfare
information operations
Russian foreign policy
propaganda
Opis:
Russian hybrid approach is based on their understanding of threats; Russians feel themselves as victims of Western policies, sanctions and information policy. According to Russian military doctrine and theory, information warfare is conducted continuously in peacetime and wartime alike. The Russian elite consider comprehensive hybrid approach as one of the most important elements in foreign affairs. It uses a combination of tools, such as wide-ranging political and diplomatic commitment, the leverage of the energy, economic retaliation, strengthening of the military capabilities, development assistance, propaganda, intelligence and cyber activities. The priorities of Russian information operations are promoting special bilateral relations with EU member states while exploiting the different interests and contradictions within EU. The goal of mediacampaigns and propaganda is to undermine dominant Western media sources and narratives. As part of information operations Russia has begun to cooperate with and support radical and anti-establishment groups in the EU. The effectiveness of Russian information policy abroad comes at high costs but it is still limited in its outcomes. Russian policy in the EU will be increasingly directed towards polarization of different institutions, countries, parties and particular interest groups.
Źródło:
Security Dimensions; 2016, 20(20); 195-206
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje konfliktu na Ukrainie dla strategii Stanów Zjednoczonych w Europie
Consequences of the Ukrainian Conflict for the United States’ Strategy in Europe
Autorzy:
Michnik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421218.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Bezpieczeństwo euroatlantyckie
strategia bezpieczeństwa narodowego USA
konsekwencje konfliktu na Ukrainie
Conflict in Ukraine
transatlantic security
US foreign policy
security strategies
US-Russian relations
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The basic aim of the article is to address a question about the consequences of the crisis in Ukraine to the security policy of the United States in Europe. In order to fulfill this goal, the article analysis key elements of United States’ foreign policy towards NATO members and Russian Federation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This paper employs concepts of grand strategy; deterrence and security dilemma in order to explain the current strategic choices of the United States in Europe. It is based in the newest secondary sources as well as on primary ones including official speeches and documents of the Obama administration. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is divided into three parts: first, explains terminology and necessary concepts applied in the paper; state of research and overview of subject literature. Second, summarizes United States foreign and security policies towards Europe and Russia till the break out of conflict in Ukraine in February 2014. The third, presents key strategic dilemmas US has faced since the beginning of the conflict. RESEARCH RESULTS: Conflict in Ukraine created the biggest diplomatic rift between US and Russia since the end of the Cold War and resulted in tightening of defense cooperation between NATO member states. The United States returned to the strategy of deterring Russia and reassuring its European allies. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS: There are at least three strategic dilemmas the United States faces in Europe: How to implement American interests in Europe with the heralded strategic rebalancing towards Asia-Pacific region; How to balance a need for more robust defense of NATO European members and a need to normalize relations with Russia;  And how to keep NATO’s relevance as an defense alliance in the times of financial austerity and threat diffusion.    
CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze następstwa, jakie przyniósł konflikt na Ukrainie dla polityki bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych w Europie. W tym celu analizie poddane zostały główne elementy polityki USA wobec europejskich sojuszników z NATO oraz Federacji Rosyjskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcje „wielkiej strategii”, „odstraszania” oraz „dylematu bezpieczeństwa”. Posługuje się analizą krytyczną najnowszych monografii i artykułów naukowych z dziedziny studiów nad bezpieczeństwem międzynarodowym oraz źródeł pierwotnych, takich jak przemówienia prezydenta Baracka Obamy czy strategie bezpieczeństwa narodowego USA. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z trzech części. W pierwszej omówione zostały podstawowe kwestie terminologiczne, stan badań oraz koncepcje kluczowe dla tego artykułu: wielka strategia, odstraszanie i dylemat bezpieczeństwa. Druga część analizuje w syntetyczny sposób politykę zagraniczną i bezpieczeństwa USA wobec Europy i Rosji do lutego 2014 r. Trzecia część przedstawia dylematy strategiczne Stanów Zjednoczonych po rosyjskiej aneksji Krymu i trwającej wojnie we wschodniej Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Konflikt na Ukrainie spowodował największe od zakończenia zimnej wojny zaostrzenie stosunków amerykańsko‑rosyjskich, a z drugiej strony przyczynił się do zacieśnienia współpracy obronnej w ramach NATO. Stany Zjednoczone wróciły do strategii, której centralnym elementem jest odstraszanie Federacji Rosyjskiej i podkreślanie gwarancji obronnych wobec europejskich sojuszników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Strategia Stanów Zjednoczonych w Europie stoi przed kilkoma dylematami: Jak połączyć amerykańskie interesy w Europie, przy jednoczesnym zwrocie Waszyngtonu w kierunku Azji i Pacyfiku? Jak zrównoważyć potrzebę obrony sojuszników europejskich NATO z jednej oraz naprawienie stosunków z Rosją z drugiej strony? Jak utrzymać prężny Sojusz Północnoatlantycki, stanowiący filar regionalnej architektury bezpieczeństwa w Europie, spełniając jednocześnie funkcje obronne wobec swoich członków? Wydaje się, że odpowiedzi na te pytania staną się udziałem dopiero następnej amerykańskiej administracji prezydenckiej.    
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 20; 11-26
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Federacji Rosyjskiej wobec krajów czarnomorskich
Russias policy towards the countries of the Black Sea
Autorzy:
Zima, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540310.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Federacja Rosyjska
kraje czarnomorskie
stosunki międzynarodowe
polityka zagraniczna
Russian Federation
Black Sea region
international relations
foreign policy
Opis:
Akwen Morza Czarnego już w czasach starożytnych oddzielał od siebie ludy należące do odmiennych kultur, a jednocześnie umożliwiał im nawiązywanie wzajemnych kontaktów. Tak samo jest obecnie: wybrzeża czarnomorskie należą do państw reprezentujących rywalizujące ze sobą cywilizacje: rosyjsko-prawosławną i islamską. Ponadto, coraz większy wpływ na rzeczywistość społeczną państw czarnomorskich wywiera cywilizacja łacińska, szczególnie atrakcyjna dla narodów zamieszkujących północne i zachodnie brzegi Pontu. Odmienne opcje geopolityczne poszczególnych państw regionu prowadzą do konfliktów i stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa nie tylko tych państw, a również dla przyległych obszarów. W opracowaniu dokonana została analiza polityki Federacji Rosyjskiej oraz próba wyjaśnienia sposobu podejścia rosyjskich władz do problemów krajów czarnomorskich. Analizą zostaną objęte uwarunkowania historyczne, ekonomiczne i polityczne wpływające na sytuację tych krajów. Zwrócona zostanie uwaga nie tylko na politykę samych państw czarnomorskich, ale również na obecność aktorów trzecich na tym obszarze (Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego).
For centuries, the Black Sea countries have been the area of contact between the zones of different civilizations (Christian and Muslim) and a region of great importance not only due to geopolitical and geo-economic reasons, but also the cultural and social ones. Political instability in the Black Sea countries (conflicts in the North Caucasus, in Abkhazia and South Ossetia, the Nagorno-Karabakh conflict, the conflict on the Crimean Peninsula and Transdnistria) poses a threat to the safety of not only the countries of that region, but also the other countries of Asia and Europe. The primary objective of this article is to analyze the policy of the Russian Federation, as one of the most important regional players and to present and explain the perception of the Russian authorities of the Black Sea countries. The analysis will be covered by historical, economic and political situation conditions in this area. In the course of the analysis of the geopolitical situation in the Black Sea area, it is extremely important to focus not only on the policy of coastal states and those directly associated with that region, but also on the presence of the other players in this area (the European Union and NATO).
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2016, 18; 113-124
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje bilateralne Ukraina–Rosja w trakcie prezydentury Wiktora Janukowycza – miesiąc miodowy czy przymusowe małżeństwo?
Autorzy:
Hurak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687355.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
foreign policy of Ukraine, Ukrainian-Russian relations, European integration, Association Agreement between Ukraine and the EU, integration projects the former Soviet space
polityka zagraniczna Ukrainy, stosunki ukraińsko-rosyjskiej, integracja europejska, Umowa Stowarzyszeniowa między Ukrainą a UE, projekty integracyjne na przestrzeni postsowieckiej
Opis:
The victory of Viktor Yanukovych in the presidential election seemed to have normalized the relations between official Kyiv and Moscow. Yet, a number of strategic issues in bilateral relations were not solved. The Ukrainian leaders were deeply concerned about the Russia’s rigid position in the energy sector. The Russian leadership made little concession in Ukraine’s moving toward European integration. Moreover, at the turn of the summer and autumn of 2013, the Russian Federation totally blocked the movement of goods between the two countries for an uncertain period of time, thus forcing official Kyiv to refuse to sign the Association Agreement between Ukraine and the EU. The growing Russian pressure initially provoked resistance from Viktor Yanukovych. The steps he took proved that the pro-European statements of the Ukrainian leadership were about to be carried out. However, the aggravating tension and increasing pressure from Russia and, to some extent, the reluctance of EU leaders to provide financial guarantees to the corrupt Ukrainian leadership, pushed Yanukovych to abandon the European integration altogether.
Zwycięstwo w wyborach prezydenckich Wiktora Janukowycza sprzyjało normalizacji stosunków między oficjalnym Kijowem a Moskwą. Jednak wiele strategicznych zagadnień w stosunkach dwustronnych nie zostało rozwiązanych. Przywódcy Ukrainy byli niezadowoleni ze sztywnego stanowiska Rosji w sektorze energetycznym. Rosyjskim przywódcom, w przeciwieństwie do tego, nie odpowiadał realny postęp Ukrainy w dziedzinie integracji europejskiej.Na przełomie lata–jesieni 2013 roku Federacja Rosyjska faktycznie całkowicie zablokowała na jakiś czas wymianę gospodarczą między dwoma państwami, zmuszając oficjalny Kijów do tego, aby odmówił podpisania Umowy Stowarzyszeniowej między Ukrainą a UE. Rosnąca presja rosyjska początkowo spowodowała opór ze strony Wiktora Janukowycza. Inicjowane przez prezydenta kroki wskazywały, że proeuropejskie deklaracje ukraińskiego kierownictwa mogą zostać zrealizowane w praktyce. Jednak wzmocnienie i dywersyfikacja presji ze strony Rosji, a do pewnego stopnia niechęć przywódców UE do przyznania skorumpowanym władzom ukraińskim gwarancji znacznej pomocy finansowej, popchnęły Janukowycza do odejścia od kierunku europejskiego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja tradycji. Zwrot konserwatywny jako strategia Kremla w polityce wewnętrznej i zagranicznej
Revolution of tradition. Conservative backlash as a Kremlin’s strategy in domestic and foreign policy
Autorzy:
Sitarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521469.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Russian foreign policy
conservatism
Vladimir Putin
traditional discourse
Opis:
In the paper Autor to explores so called conservative backlash, which took place in 2012 and which is still ongoing. The conservative backlash can be understood as a process of spreading the conservative ideas and traditional values for political purposes – primarily to legitimized Vladimir’s Putin’s third tenure as a President after economic crisis and mass protests. As a consequence of the conservative backslash Duma passed range of law i.e. „foreign agent” law, blasphemy law and forbid of homosexual propaganda among minors. What is also worth emphasising is that the conservative reform created a noticeable split in Russian society (traditional Russians vs. westernized liberals), with is widespread in public and media discourse. As a result some citizens started to be consider as a not only worse citizen, but in fact excluded them from Russian community.
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2016, 10; 257-270
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
South Caucasus in the Foregin Policy of the Russian Federation. Do Doctrinal Assumptions Translate into Reality?
Autorzy:
Kardaś, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641819.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
South Caucasus
Russian Federation
the foreign policy
Armenia
Azerbaijan
Georgia
Opis:
Russian policy in South Caucasus is not a fully effective policy, as Russia’s actions towards Armenia, Azerbaijan and Georgia are dominated by bilateral relations rather than a single, coherent strategy towards the region. The policy towards these countries also bears the hallmarks of an imperial policy, since it boils down to rewards (in the political, economic or military sphere) for cooperation, or punishments for any action against Russian interests. In addition to enhancing bilateral relations, Russia makes efforts (in accordance with documents issued by official bodies) to integrate the CIS area, of course including the Trans-Caucasus, under its leadership. But it comes up short in these efforts, because not all the Caucasus countries are interested in Russian-led economic integration (within the Eurasian Economic Union), or political and military integration (within CIS, CSTO).
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2016, 9; 105-115
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualna polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej a Unia Europejska – podstawowe zagadnienia
The current foreign policy of the Russian Federation towards European Union – basic issues
Autorzy:
Czajkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506734.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Rosja
Rosja – polityka zagraniczna
stosunki międzynarodowe
bezpieczeństwo międzynarodowe
Unia Europejska
Russia
Russian foreign policy
international relations
international security
European Union
Opis:
Celem artykułu jest syntetyczne ukazanie źródeł rosyjskiej polityki zagranicznej, ze szczególnym uwzględnieniem Unii Europejskiej. Zasadniczą tezą jest stwierdzenie, że najważniejszą motywacją polityki zagranicznej Moskwy jest utrzymanie władzy przez obecny rząd. W tym celu Moskwa świadomie kreuje kontrolowany konfl ikt z Zachodem aby wywołać efekt skupienia zagrożonego narodu wobec władzy w celu poprawy jej legitymizacji nadszarpniętej przez trudności gospodarcze.
The main goal of this article is to synthetically depict the sources of Russian foreign policy, especially with regard to the European Union. The central thesis is, that the main driver behind Russian international conduct is the preservation of power by current government. To do so Moscow intentionally orchestrates controlled confl ict with the West to induce the rally-around-the-leaders effect. It is supposed to augment the legitimization of the authorities which has been diminished by the economic hardships.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 2; 115-134
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideologiczne aspekty zaangażowania Rosji w syryjskiej wojnie domowej 2011–2017
The ideological aspects of Russian involvement in the Syrian Civil War (2011–2017)
Autorzy:
Kościelniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506712.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polityka zagraniczna Rosji
polityka zagraniczna USA
wojna domowa w Syrii
alawici
chrześcijanie orientalni
partia Baas
wolność religijna na Bliskim Wschodzie
radykalny
islam
panarabizm
foreign policy of the Russian Federation
foreign policy concept of the US
Syrian Civil War
Alawites
Oriental Christians
The Arab Socialist Ba’ath Party
religious freedom in the
Middle East
political Islam
Pan-Arabism
Opis:
Tekst przedstawia politykę historyczną Rosji w kontekście syryjskiego sekularyzmu – ukazuje nową rundę zmagań pomiędzy anglosaskim optymizmem dotyczącym islamu na Bliskim Wschodzie a historycznym rosyjskim realizmem. Po pierwsze, wspierana przez Rosję świecka partia Baas zapewniła trwałą integrację mniejszości Syrii w pewien typ społeczeństwa i systemu politycznego gwarantującego wolność religijną w przeciwieństwie do systemów radykalnego islamu. Po drugie, Rosja wykorzystuje pamięć zbiorową alawitów i chrześcijan odnoszącą się do sunnickich prześladowań oraz kontrowersyjne alianse USA, utwierdzając swe wpływy zagraniczne, głównie w regionach związanych z prawosławiem. Po trzecie, Stany Zjednoczone i niektóre kraje UE osądzają działalność al-Assada według własnej perspektywy po 1990 r., tzn. eksperymentu wdrażania standardów wielokulturowego społeczeństwa. Z kolei Rosja ocenia sytuację w regionie z perspektywy co najmniej 200 lat, które obfi towały w wiele dramatycznych wydarzeń, z najbardziej bolesnym: ludobójstwem Ormian. Problemem jest to, że w przypadku ewentualnego upadku rządów Baszara al-Asada Zachód nie będzie w stanie zapewnić mniejszościom długoterminowego bezpieczeństwa według swoich demokratycznych standardów. W tej sytuacji alawici i chrześcijanie upatrują w Rosji gwaranta bezpieczeństwa i wolności religijnej. Zachodnie wsparcie dla „demokracji” na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej przerodziło się w pasmo konfl iktów i zaowocowało niebywałym rozwojem radykalnego islamu.
This article presents an overview of the principal results of research on the historically-oriented policy of Russia’s activity in the Middle East in the context of the case of Syrian- Ba’thist secularism. Firstly, supported by Russia the secular approach of the Syrian Baath Party has provided integration of the Alawites, Christians and other minorities into the political system and society. Secondly, Russia has used memories of many religious warfare and Islamic (Sunni) persecution of Alawites and Orthodox Christians. Using this kind of collective memories, Russian policy has linked many Christian nations. Thirdly, one of the misunderstandings is that the United States and some EU countries judge Assad and Syria by the modern standards of post 1990 Western Europe; Putin and Russia are judging matters in the context of over two hundred years of confl icts and persecutions. Probably, it is a new round of competition between the Anglo-Saxon liberal optimism and historical Russian pessimism. The problem is that in the case of Assad’s fall Washington and none of its Western allies are able to provide long-term security for Syrian minorities according to their democratic standards. Paradoxically, the Alawites and Christians automatically see Russia as a natural protector of human rights at least in terms of religious freedom. Unfortunately, today’s western support for ‘democracies’ in the Middle East (Afghanistan, Iraq, Syria, and Libya) has been unsuccessful.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 233-258
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto stoi po stronie dobra? Wartości w rosyjskiej polityce zagranicznej
Who is on the side of good? Values in Russian foreign policy
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973428.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
Federacja Rosyjska
Rosja
stosunki międzynarodowe
Rosja–Zachód
polityka zagraniczna Rosji
Władimir Putin
Russian Federation
Russia
international relations
Russia-West
Russian foreign policy
Vladimir Putin
Opis:
Autor niniejszego artykułu stawia tezę, że podstawowym problemem w relacjach Rosja–Zachód jest odniesienie obu podmiotów do szeroko rozumianej sfery wartości politycznych w obszarze stosunków międzynarodowych. Pogląd ten jest rozwijany na trzech głównych płaszczyznach: 1) podstawowego paradygmatu interpretacji stosunków międzynarodowych w Rosji, czyli realizmu; 2) konsekwencji tego podejścia dla miejsca Rosji w stosunkach międzynarodowych; oraz 3) znaczenia dla Rosji współpracy gospodarczej z partnerami zachodnimi.
The author of this paper argues that the basic problem in relations between Russia and the West concerns political values shared by these entities in the area of international relations. This paper examines the problem on the three basic levels: (1) the basic paradigm of interpretation of international relations in Russia, i.e. realism; (2) the consequences of this approach for Russia’s place in international relations; and (3) the importance for Russia of economic cooperation with Western partners.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2017, 1(39); 83-96
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu
Autorzy:
Kushnir, Ostap
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian crisis
Black Sea Region
Russian geopolitics
Russian foreign policy
Crimean annexation
critical geopolitics
metageography
kryzys ukraiński
region Morza Czarnego
rosyjska geopolityka
rosyjska polityka zagraniczna
aneksja Krymu
geopolityka krytyczna
meta-geografia
Opis:
The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)
The Commonwealth of Poland towards Russia in the final stage of the Great Diet (1791–1792)
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688983.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Straż Praw
polityka zagraniczna Rzeczypospolitej
stosunki polsko-rosyjskie w latach 1791–1792
Great Diet
Constitution of May 3
Guardians of the Laws
foreign policy of the Commonwealth
Russian-Polish relations in 1791–1792
Opis:
When the Constitution was ratified on May 3, 1791, establishing good relations with Russia was the most important issue for the security of the Commonwealth. As leaders of the Great Diet noticed that prosperous situation in the Polish-Lithuanian state’s international relations was ending, they suggested Stanisław August to turn to Russia. Because of their initiative, the king introduced several members of the St. Petersburg court to the Guardians of the Laws. Yet, it did not reorient Polish foreign policy. Having strengthened his position, Stanisław August was delaying direct talks with the empress. He was convinced, that to avoid Russian intervention in the Commonwealth’s internal affairs, one should not provoke Russians and appease any internal conflicts. That assumption turned to be wrong, though. Contrary to the views of the vast majority of Polish historians, who believed that Russian intervention in Poland was predetermined, the St. Petersburg court was divided, when it came to the policy on the Polish-Lithuanian state. Some advisers of Catherine II believed, that without a final agreement with German courts, one should not start a war with the Commonwealth, because it would be hard, long-lasting and costly. Yet, views of Polish malcontents and empress’s favorite, Platon A. Zubov, were taken into account, and a military operation was launched, without looking at Vienna and Berlin’s position. A passive diplomacy turned out to be a fatal mistake of the Polish king and his advisers. The concept of a limited warfare was equally wrong. The weak resistance of the Polish army strengthened the position of the empress’s favorite. When Stanisław August’s letter to Catherine II arrived at St. Petersburg, already in the course of war, at the Russian court a group of war opponents took a final attempt to stop hostilities, and start negotiations with the Commonwealth’s ruler. However, successes of empress’s troops, that rapidly moved towards Warsaw after the withdrawing Poles, favored supporters of an armed intervention. The king and his advisers ceased to believe in the possibility of victory too soon, and capitulated at the time, when there was still a chance to continue the war, a prolongation of which by several weeks might have prompted the empress to start peace negotiations. It was a great political mistake, which turned out to be the beginning of the end of the First Republic.
Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.  
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies