Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian foreign policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 53
Tytuł:
Проблемные точки «украинского вектора» внешней политики России в 2013/2014 годах
Autorzy:
Савенков, Роман
Куманичкин, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686942.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the foreign policy of the Russian Federation, “Ukrainian vector”
внешняя политика Российской Федерации, «украинский вектор».
Opis:
Ukraine is a key area for the European countries. The specifics of Ukraine’s geopolitical position is the so-called its “middle” position: between Europe and Russia. Official statements by the Russian leadership show a very negative perception of the events in Ukraine. It seems obvious that Vladimir Putin will leave for political activities, resource and information-ideological support of separatist entities of South-East of Ukraine and will use any mistakes and failures of the Ukrainian political and military leadership.
Artykuł zawiera abstrakt w języku rosyjskim oraz angielskim.
Аннотация. Украина расположена на ключевой для европейских государств территории. Специфика геополитической позиции Украины состоит в т.н. ее «срединном» положении: между Европой и Россией. Официальные заявления российского руководства свидетельствуют о крайне негативном восприятии событий в Украине. Представляется очевидным, что В. Путин не оставит действия по политической, ресурсной и информационно-идеологической поддержке сепаратистских образований юго-востока Украины и будет использовать любые ошибки и промахи украинского политического и военного руководства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwrot ku Azji – wizja i strategia polityki Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Kozłowski, Stanisław Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568251.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian Federation
policy strategy
foreign policy
retreat from the West
turn towards Asia
Россия,
стратегия
политика, внешняя политика
отступление от Запада
поворот в сторону Азии
Opis:
The author addresses an important question of transformation in the field of foreign policy priorities made by Russian Federation, indicating both the causes, assumptions and ad hoc and prospective objectives of the newly announced strategy, which is a retreat from the West and the intensification of relations with the countries of Asia. This was largely a consequence of the crisis in the relations with the West, due to the annexation of the Crimea and the conflict in the east of Ukraine. However, explaining the motives of this policy, the Russian side tried to ignore the true impact of the Ukrainian crisis. As a whole, this new national strategy has been dubbed PovorotnaVostok. This strategy should boost economic growth, and above all play the role of the one of key instruments restoring Russia’s lost position as a global power. More broadly, the Russian shift towards Asia is based on the assumption that the long-term factor affecting the international situation will be strategic competition between China and United States, and that Asia in the near future will not be able to create of a coherent system of security. With this in mind, the Kremlin is trying to find a place for the realization of its vision of a new multipolar world order and actually is trying to play one state against another one. The leaders of Kremlin are of course aware of the shifting of the global economic balance of power towards Asia – Pacific, and they understand that Russia’s economic integration with the region has an essential importance for successful longterm development.
В статье рассматривается вопрос недавних преобразований в области внешнеполитических приоритетов Российской Федерации. Автор показывает, так причины, как и допущения специальных и перспективных целей стратегии, что фактически означает отход от сотрудничества с Западом c одновременной интенсификацией отношений со странами Азии. Во многом этобыло следствием кризиса в отношениях с Западом, в связи с аннексией Крыма и конфликта на востоке Украины. Тем не менее, объясняя мотивы этой политики, русская сторона пыталась игнорировать истинное влияние украинского кризиса. В целом, эта новая национальная стратегия получила название Пoвoрoт на вocтoк. Эта стратегия должна стимулировать экономический рост, и в первую очередь играть роль одного из ключевых инструментов восстановления утраченные позиции России как мировой державы. В более широком смысле, русский сдвиг в сторону Азии основывается на предположении, что в долгосрочной перспективе фактором, оказывающим влияние на международную обстановку будет стратегическое соперничество между Китаем и Соединенными Штатами, и что Азия в ближайшее время не сможет создать когерентной системы безопасности. Имея это в виду, Кремль пытается найти место для реализации своего видения нового мирового порядка, и на самом деле пытается играть одно государство против другого. Лидеры Кремля, конечно, осведомлены о перекладывание баланса мировой экономической власти в сторону Азии – Тихого океана, и они понимают, что экономическая интеграция России с регионом имеет важность, необходимую для успешного долгосрочного развития.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 1(12); 60-78
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasoby internetowe w badaniach nad polityką zagraniczną Rosji za panowania Mikołaja II
Internet resources to research into Russia’s foreign policy during the reign of Nicholas II
Autorzy:
Budziński, Janusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532973.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Russia
foreign policy
Russian Ministry of Foreign Aff airs
Nicholas II
Internet
Rosja
polityka zagraniczna
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji
Mikołaj II
Opis:
The article concerns Internet resources related to research into Russia’s foreign policy during the reign of Nicholas II. The problem is examined on the basis of websites of two Russian libraries – the National Library of Russia and the State Public Historical Library. The website of the Russian Ministry of Foreign Affairs and the Google Books service were also taken into consideration. This provided the grounds for discussing the available source materials and literature related to the Russian foreign policy in the years 1894–1917
Artykuł porusza kwestię zasobów internetowych związanych z badaniami nad polityką zagraniczną Rosji za panowania Mikołaja II. Problem rozpatrywany jest w oparciu o strony internetowe dwóch bibliotek rosyjskich – Rosyjskiej Biblioteki Narodowej i Państwowej Publicznej Biblioteki Historycznej. Uwzględniono także stronę rosyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i stronę Książki Google. Omówiono dostępne materiały źródłowe i literaturę związane z polityką zagraniczną Rosji w latach 1894–1917
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 356-364
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca handlowa i gospodarcza państw Ameryki Łacińskiej i WNP na początku XXI wieku
Latin American and CIS Countries` Cooperation in Trade and Economy at the Beginning of the XXI Century
Autorzy:
Plevako, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850887.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
foreign policy
international trade and economic relations
CIS countries: (Ukraine, Belarus, Russian Federation)
Latin American countries
economic partnership
stosunki międzynarodowe
stosunki międzyregionalne
Ameryka Łacińska
kraje Wspólnoty Niepodległych Państw
dynamika handlu
import
eksport
Opis:
Artykuł przedstawia ogólną charakterystykę handlu między państwami regionów Wspólnoty Niepodległych Państw a państwami Ameryki Łacińskiej i jego wpływ na wzmocnienie pozycji geopolitycznych obu regionów. Analiza danych pozwala stwierdzić, iż w latach 2001-2012 zauważalne są wyraźne tendencje wzrostowe w handlu między państwami Ameryki Łacińskiej oraz Ukrainą, Białorusią i Rosją.
The main goal of the research is the analysis of trade and economic relations between CIS and Latin American countries. The author studied trade activities of Ukraine, Russia, and Belarus in the markets of Latin American countries, concluding that in the first decade of the 21st century there was an obvious tendency of increase in trade between Latin American and aforementioned CIS countries. The development of economic cooperation of the USSR with Latin America was unstable and insignificant in scale. The collapse of the Soviet Union and aggravation of economic situation on its territories weakened the established trade ties between the post-soviet countries and LA even further. However, due to transformation processes in the economic and political spheres, new opportunities of deeper cooperation emerged. Thus, Belarus, Ukraine and Russia intensified their trade and economic contacts with Latin American countries relatively late – only at the beginning of the 21st century, making economic cooperation with them an important dimension of their foreign policy.
Źródło:
Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 173-186
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises
Autorzy:
Kiera, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
polityka historyczna
propaganda
rosyjska wojna informacyjna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
stosunki polsko-rosyjskie
historical policy
information warfare
Polish-Russian relations
foreign policy of the Russian Federation
politique historique
propagande
guerre de l’information russe
relations russo-polonaises
politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne
Opis:
Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania stanowiska Federacji Rosyjskiej wobec kryzysu w Syrii
Determinants of the Russian Position towards the Syrian Crisis
Autorzy:
Tarnawski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850880.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
The Arab Spring
Syria
Russia
chemical weapons
foreign policy of the Russian Federation
Arabska Wiosna
Rosja
broń chemiczna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej
Opis:
W sprawie konfliktu syryjskiego Rosja od samego początku przyjmowała bardzo jednoznaczne stanowisko i wyraźnie akcentowała sprzeciw wobec posunięć Stanów Zjednoczonych i Europy. Rosyjskie stanowisko jest motywowane specyficzną wizją porządku światowego, w którym odrzuca się użycie siły bez zgody Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz jakąkolwiek ingerencję zewnętrzną w sprawy suwerennych państw. Konflikt syryjski, przez rosyjskie władze, jest traktowany jako wydarzenie, które kształtuje nowy ład i porządek międzynarodowy. Ewentualne rozwiązanie problemu Syrii, które byłoby sprzeczne ze stanowiskiem Rosji wiązałoby się z utratą rosyjskich wpływów w tym regionie świata i powodowałoby spadek prestiżu Rosji na arenie międzynarodowej. Rosja postrzega również całość Arabskiej Wiosny jako rewolucję, która mogłaby być zdominowana przez siły ekstremistów, co zresztą budzi pewne obawy również na Zachodzie. Rosjanie obawiają się, że konflikt syryjski mógłby się jeszcze bardziej zradykalizować i rozprzestrzenić na inne państwa regionu. Rosyjska polityka zagraniczna w trakcie wydarzeń z jesieni 2013 r. ewidentnie nie była nastawiona na jakiekolwiek ustępstwa w sprawie ewentualnej interwencji w Syrii.
In the Syrian conflict Russia from the beginning used to have a clear position and also clearly emphasized opposition to the moves of the United States and Europe. The Russian position is motivated by a specific vision of a world order in which the use of force without the approval of the UN Security Council is rejected as well as any outside interference in the affairs of sovereign states. Syrian conflict is treated by the Russian authorities as an event that shapes the new law and international order. Possible solution to the Syrian problem, which would be antagonistic to the Russian position, would lead to the loss of Russian influence in this region of the world and cause the decrease of Russia’s prestige in the international arena. Russia perceives the Arab Spring as a revolution which could be dominated by extremist forces, which, moreover, also raises some concerns in the West. Russians fear that the Syrian conflict could become even more radical and spread to other countries in the region. Russian foreign policy during the events of the autumn of 2013 was clearly aimed at refusing any concessions concerning possible intervention in Syria.
Źródło:
Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 121-137
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of the European security system in the context of current geopolitical challenges
Przemiany europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych
Autorzy:
Antonyuk, Natalia
Gladysh, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546997.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
European security system
NATO
the European Union
Common Foreign and Defence Policy
the OSCE
Ukraine
Russian Federation
europejski system bezpieczeństwa NATO
Unia Europejska
Wspólna
Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
OBWE
Ukraina
Federacja Rosyjska
Opis:
The article considers the issue of the modernization of the European system of security in the context of contemporary geopolitical challenges, especially the aggressive policy of the Russian Federation. The formation of the system of European security, taking into account the multi-dimensionality and the functionality of the system is analysed in the article, and the factors of threats and challenges that determine its modern functioning are indicated. The authors draw attention to the inefficiency of the European security system, its problems and possible avenues of reform. The main institutions of the European system of security are analysed: NATO (specifically the special contribution of this structure in ensuring peace and security on the European continent, paying particular attention to the experience and strength of this highly organized trans-Atlantic military-political organisation); The European Union and its Common Foreign and Security Policy (reasons for its emergence and development, those advantages and disadvantages which emerged at the time of its inception, the transformation of the CFSP under the Treaty of Lisbon and its prospects. Particular attention is devoted to the issue of its effectiveness in the context of the new threats to regional and global security); the OSCE (its main tasks and functions, achievements and problems). The authors propose possible ways of modernization of European security system, namely a review of relations with those countries which refuse to recognize the agreements governing the relations in the field of security; strengthening the NATO-EU rela tions; work out new strategic documents in the field of security and defence which correspond to modern security challenges in Europe; total reorganization of the OSCE; and the use of regional and sub-regional organizations for the purpose of strengthening the European security system.
W artykule rozważa się problem modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych, zwłaszcza agr esywnej polityki Federacji Rosyjskiej. Przeprowadzono analizę kształtowania syst emu europejskiego bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę wielowymiarowość i zdoln ość systemu, wyznaczono czynniki zagrożenia i wyzwania, które decydują obecnie o jego funkcjonowaniu. Autorzy zwracają uwagę na nieefektywność europejskiego systemu bezpieczeństwa, jego problemy i możliwe sposoby jego reformowania. Przeanalizowane główne instytucje europejskiego systemu bezpieczeństwa: NATO (szczególny wkład tej struktury w gwarantowanie pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie europejskimi, z uwzględnieniem doświadczeń i potencjału tej wysoce zorganizowanej wojskowo-politycznej struktury transatlantyckiego bezpieczeństwa), Unię Europejską i jej Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa (powody powstania i rozwój WPZB EU, jej zalety i wady, które ujawniły się podczas jej stanowienia i realizacji, transformowanie WPZB na mocy Traktatu z Lizbony i perspektywy jej rozwoju). Szczególną akcent położono na kwestie jej efektywności w kontekście nowych zagrożeń regionalnego i globalnego bezpieczeństwa. W artykule uwzględniono także OBWE (jej główne zadania i funkcje, osiągnięcia i problemy). Autorzy proponują możliwe kierunki modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa, mianowicie reorientację stosunków z krajami, które odmawiają uznawania umów regulujących relacje w sferze bezpieczeństwa; wzmocnienie relacji NATO–UE; wypracowanie nowych strategicznych dokumentów dotyczących bezpieczeństwa i obrony, które odpowiadałyby współczesnym wyzwaniom bezpieczeństwa europejskiego; całkowita reorganizacja OBWE; wykorzystanie regionalnych i subregionalnych organizacji w celach wzmocnienia bezpieczeństwa europejskiego.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 99-117
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religion of Victory, the Cult of a Superpower. The Myth of the Great Patriotic War in the Contemporary Foreign Policy of the Russian Federation
Autorzy:
Domańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108332.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Russia
the Great Patriotic War
the Victory of 1945
politics of history
the great power politics
authoritarianism
World War II
propaganda
Russian foreign policy
Opis:
The glorification of the Soviet victory over Nazism is the focal point of Russia’s politics of history and an element of the ideological offensive that aims to legitimise Russian great-power ambitions. The narrative centred on the victory has a strong religious, not to say, messianic dimension. It aims to whitewash the dark chapters of Soviet history and legitimise the wars Moscow waged after 1945. According to the contemporary neo-Soviet interpretations, these wars were always defensive and justified by external circumstances. At the same time, distinctly anti-Western rhetoric is becoming more and more perceptible in Russian propaganda. The repeated accusations of “eternal” attempts by the West to destroy Russia and destabilise the global order are intensifying. The official discourse is marked by the nostalgia for the lost empire and the “concert of powers” that was established at the Yalta conference; it also seeks to justify violence as a tool of foreign policy. Its overriding aim is to legitimise the authoritarian regime and Moscow’s contemporary strategic goals, such as the hegemony in the post-Soviet area and the reshaping of the European security architecture. The official narrative is promoted by the state institutions, the educational system, the Kremlin-controlled media outlets and a network of social organisations subsidised by the state. It is also safeguarded by the administrative and criminal law and the apparatus of repression.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 77-125
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Militarization of Russian Foreign and Security Policy and its Possible Impact on International Security
Militaryzacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa i jej możliwe skutki dla bezpieczeństwa globalnego
Милитаризация российской внешней политики и безопасности и еѐ возможные последствия для глобальной безопасности
Autorzy:
Kaszuba, Malina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565060.pdf
Data publikacji:
2020-01-28
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
foreign and security policy
militarization
armed forces
Russian Federation
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
militaryzacja
siły zbrojne
Federacja Rosyjska
Opis:
The transformation of the Russian foreign and security policy based on a more courageous use of military potential is a fact. Over the past several years, Russia has moved from articulating its interests to their enforcement with the use of military force. This article focuses on analyzing this process and identifying its potential consequences for global security. The conclusions drawn by the author, based on the conducted research, allow to state that the armed forces are and will be an important instrument of the Russian foreign and security policy. This does not mean, however, that the Russian Federation will strive for an armed conflict posing a threat to international security.
Transformacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oparta na coraz odważniejszym korzystaniu z potencjału militarnego jest faktem. Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat Rosja przeszła od artykułowania swoich interesów do ich egzekwowania przez zastosowanie siły militarnej. Niniejszy artykuł został skoncentrowany wokół analizy tego procesu oraz określenia jego potencjalnych konsekwencji dla światowego bezpieczeństwa. Wnioski, które sformułowała autorka w oparciu o przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, że siły zbrojne są i będą ważnym instrumentem rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, co nie oznacza jednak, że Federacja Rosyjska będzie dążyła do konfliktu zbrojnego stanowiącego zagrożenie dla bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2019, 2(5); 66-83
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The issue of Strategic Assumptions of the Russian Federation of Vladimir Putin’s Era in Achieving Objectives of the International Policy
Autorzy:
Wierzbicki, Sławomir
Tarasiuk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Russian Federation
Vladimir Putin
foreign policy
national security
political system
Opis:
An aim of the author is to describe the strategic interpretation in the field of national security adopted by President Vladimir Putin. The third term of the Russian leader is a continuation of the guidelines of vision, which have been appointed in 2000-2008. The common denominator is emphasis the large world power of Russia. However, the strategic objective is aspiration to stimulate polycentral international order. This effort is carried out both in the declarative and doctrinal sphere. Numerous expressions are an illustration of this logic that defies the peaceful coexistence by allowing also the use of force in pursuing their own interests. In practice “the Putin’s system” reviews of post-cold war European order. The reach and effectiveness of achieving this objective are visible in expanding sphere of influence, accompanied by hybrid action and development of military capability.
Źródło:
World Scientific News; 2017, 78; 157-163
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Explanatory Power of Structural Realism in the 21st Century : the Eastern Partnership, Russian Expansionism and the War in Ukraine
Autorzy:
Herbut, Maciej
Kunert-Milcarz, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594821.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
neorealism
structural realism
international relations theory
Russian foreign policy
Eastern Partnership
Opis:
While the scope of the paper is to assess the actions undertaken by the European Union towards the FSU-CIS (the former Soviet Union, Commonwealth of Independent States) which was manifested through the Eastern Partnership Initiative in the years 2008–2014, the focus will be centred on theoretical concepts and their ‘explanatory power’ rather than actions undertaken by European or Russian decision makers. Taking that into the account, this essay will critically assess the explanatory power of the neorealist school of thought which although overtly criticized, still remains a viable tool in explaining the processes occurring in international relations.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2017, 2 (46); 190-204
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Commonwealth of Poland towards Russia in the final stage of the Great Diet (1791–1792)
Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689163.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Straż Praw
polityka zagraniczna Rzeczypospolitej
stosunki polsko-rosyjskie w latach 1791–1792
Great Diet
Constitution of May 3
Guardians of the Laws
foreign policy of the Commonwealth
Russian-Polish relations in 1791–1792
Opis:
Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.
When the Constitution was ratified on May 3, 1791, establishing good relations with Russia was the most important issue for the security of the Commonwealth. As leaders of the Great Diet noticed that prosperous situation in the Polish-Lithuanian state’s international relations was ending, they suggested Stanisław August to turn to Russia. Because of their initiative, the king introduced several members of the St. Petersburg court to the Guardians of the Laws. Yet, it did not reorient Polish foreign policy. Having strengthened his position, Stanisław August was delaying direct talks with the empress. He was convinced, that to avoid Russian intervention in the Commonwealth’s internal affairs, one should not provoke Russians and appease any internal conflicts. That assumption turned to be wrong, though. Contrary to the views of the vast majority of Polish historians, who believed that Russian intervention in Poland was predetermined, the St. Petersburg court was divided, when it came to the policy on the Polish-Lithuanian state. Some advisers of Catherine II believed, that without a final agreement with German courts, one should not start a war with the Commonwealth, because it would be hard, long-lasting and costly. Yet, views of Polish malcontents and empress’s favorite, Platon A. Zubov, were taken into account, and a military operation was launched, without looking at Vienna and Berlin’s position. A passive diplomacy turned out to be a fatal mistake of the Polish king and his advisers. The concept of a limited warfare was equally wrong. The weak resistance of the Polish army strengthened the position of the empress’s favorite. When Stanisław August’s letter to Catherine II arrived at St. Petersburg, already in the course of war, at the Russian court a group of war opponents took a final attempt to stop hostilities, and start negotiations with the Commonwealth’s ruler. However, successes of empress’s troops, that rapidly moved towards Warsaw after the withdrawing Poles, favored supporters of an armed intervention. The king and his advisers ceased to believe in the possibility of victory too soon, and capitulated at the time, when there was still a chance to continue the war, a prolongation of which by several weeks might have prompted the empress to start peace negotiations. It was a great political mistake, which turned out to be the beginning of the end of the First Republic.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 3
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategies and Goals of Russian Diplomacy During the Kosovo Conflict (1998-1999)
Autorzy:
Pawłowski, Konrad Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647595.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Balkans, Kosovo, foreign policy of the Russian Federation, global shift of power, military intervention, NATO, the West and Russia
Opis:
   The article supports the thesis that despite Cold War style oratory and criticism of the NATO's intervention against Yugoslavia, Russian policy on Kosovo armed conflict represented a realistic and pragmatic approach. It points that Russian leadership was conscious of the domestic political and economic problems as well as the unfavourable post Cold War shift of power and changes of the international system and knew that Russia could not reply to the unilateral NATO's air campaign against Yugoslavia. It argues that Moscow admittedly wanted to avoid NATO intervention at the Balkans which inevitably undermined the international position of Russia, but despite some political gestures and claims about the traditional Russo-Serbian friendship had no direct geopolitical interests at the Kosovo conflict, did not believe the Milosevic's 'truths' and actively participated at the high-level international peacemaking initiatives together with the West. It claims that Russia actually supported Western efforts aimed to stop the violence at the province and start political dialogue between Belgrade and Kosovo Albanians about the autonomy of the province. It finally argues that Russian constructive approach 'helped' the Alliance to end its war over Kosovo and stresses that peace proposals offered to Belgrade were collectively worked out and endorsed by the West and Russia.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
South Caucasus in the Foregin Policy of the Russian Federation. Do Doctrinal Assumptions Translate into Reality?
Autorzy:
Kardaś, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641819.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
South Caucasus
Russian Federation
the foreign policy
Armenia
Azerbaijan
Georgia
Opis:
Russian policy in South Caucasus is not a fully effective policy, as Russia’s actions towards Armenia, Azerbaijan and Georgia are dominated by bilateral relations rather than a single, coherent strategy towards the region. The policy towards these countries also bears the hallmarks of an imperial policy, since it boils down to rewards (in the political, economic or military sphere) for cooperation, or punishments for any action against Russian interests. In addition to enhancing bilateral relations, Russia makes efforts (in accordance with documents issued by official bodies) to integrate the CIS area, of course including the Trans-Caucasus, under its leadership. But it comes up short in these efforts, because not all the Caucasus countries are interested in Russian-led economic integration (within the Eurasian Economic Union), or political and military integration (within CIS, CSTO).
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2016, 9; 105-115
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczpospolita wobec Rosji w ostatniej fazie obrad Sejmu Wielkiego (1791–1792)
The Commonwealth of Poland towards Russia in the final stage of the Great Diet (1791–1792)
Autorzy:
Anusik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688983.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sejm Wielki
Konstytucja 3 maja
Straż Praw
polityka zagraniczna Rzeczypospolitej
stosunki polsko-rosyjskie w latach 1791–1792
Great Diet
Constitution of May 3
Guardians of the Laws
foreign policy of the Commonwealth
Russian-Polish relations in 1791–1792
Opis:
When the Constitution was ratified on May 3, 1791, establishing good relations with Russia was the most important issue for the security of the Commonwealth. As leaders of the Great Diet noticed that prosperous situation in the Polish-Lithuanian state’s international relations was ending, they suggested Stanisław August to turn to Russia. Because of their initiative, the king introduced several members of the St. Petersburg court to the Guardians of the Laws. Yet, it did not reorient Polish foreign policy. Having strengthened his position, Stanisław August was delaying direct talks with the empress. He was convinced, that to avoid Russian intervention in the Commonwealth’s internal affairs, one should not provoke Russians and appease any internal conflicts. That assumption turned to be wrong, though. Contrary to the views of the vast majority of Polish historians, who believed that Russian intervention in Poland was predetermined, the St. Petersburg court was divided, when it came to the policy on the Polish-Lithuanian state. Some advisers of Catherine II believed, that without a final agreement with German courts, one should not start a war with the Commonwealth, because it would be hard, long-lasting and costly. Yet, views of Polish malcontents and empress’s favorite, Platon A. Zubov, were taken into account, and a military operation was launched, without looking at Vienna and Berlin’s position. A passive diplomacy turned out to be a fatal mistake of the Polish king and his advisers. The concept of a limited warfare was equally wrong. The weak resistance of the Polish army strengthened the position of the empress’s favorite. When Stanisław August’s letter to Catherine II arrived at St. Petersburg, already in the course of war, at the Russian court a group of war opponents took a final attempt to stop hostilities, and start negotiations with the Commonwealth’s ruler. However, successes of empress’s troops, that rapidly moved towards Warsaw after the withdrawing Poles, favored supporters of an armed intervention. The king and his advisers ceased to believe in the possibility of victory too soon, and capitulated at the time, when there was still a chance to continue the war, a prolongation of which by several weeks might have prompted the empress to start peace negotiations. It was a great political mistake, which turned out to be the beginning of the end of the First Republic.
Po uchwaleniu Konstytucji 3 maja ułożenie stosunków z Rosją było najważniejszą kwestią z punktu widzenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej. Widząc wygasanie pomyślnej dla państwa polsko-litewskiego koniunktury w stosunkach międzynarodowych, przywódcy Sejmu Wielkiego zasugerowali Stanisławowi Augustowi dokonanie zwrotu ku Rosji. To z ich inicjatywy król wprowadził do Straży Praw kilku stronników dworu petersburskiego. Nie pociągnęło to jednak za sobą reorientacji polskiej polityki zagranicznej. Umocniwszy swoją pozycję, Stanisław August zwlekał z nawiązaniem bezpośrednich rozmów z cesarzową. Był przekonany, że wystarczy nie prowokować Rosjan i łagodzić wszelkie konflikty wewnętrzne, żeby uniknąć rosyjskiej interwencji w wewnętrzne sprawy Rzeczypospolitej. Założenie to okazało się błędne. Wbrew twierdzeniu ogromnej większości historyków polskich, którzy uważali, że rosyjska interwencja w Polsce była z góry przesądzona, na dworze petersburskim do ostatniej chwili trwały spory i dyskusje dotyczące kształtu polityki wobec państwa polsko-litewskiego. Część doradców Katarzyny II była zdania, że bez ostatecznego porozumienia z dworami niemieckimi nie należy zaczynać wojny z Rzecząpospolitą, gdyż będzie ona ciężka, długotrwała i kosztowna. Namowy polskich malkontentów sprawiły jednak, że ostatecznie zwyciężyła, lansowana przez faworyta cesarzowej – Płatona A. Zubowa, koncepcja rozpoczęcia działań zbrojnych bez oglądania się na stanowisko Wiednia i Berlina. Bierność dyplomatyczna okazała się fatalnym błędem polskiego króla i jego doradców. Równie błędna była koncepcja prowadzenia wojny w ograniczonym tylko zakresie. Słaby opór polskich armii umacniał bowiem pozycję faworyta cesarzowej. Już w trakcie działań wojennych, po nadejściu do Petersburga listu Stanisława Augusta do Katarzyny II, grupa przeciwników wojny na dworze rosyjskim podjęła ostatnią próbę przerwania działań zbrojnych i rozpoczęcia rozmów z władcą Rzeczypospolitej. Sukcesy wojsk cesarzowej, które w ślad za wycofującymi się Polakami zmierzały szybko w kierunku Warszawy działały jednak na korzyść zwolenników zbrojnej interwencji. Król i jego doradcy zbyt szybko przestali wierzyć w możliwość odniesienia zwycięstwa i skapitulowali w chwili, kiedy wciąż istniały szanse na kontynuowanie wojny, której przedłużenie o kilka tygodni mogło skłonić cesarzową do wyrażenia zgody na rozpoczęcie negocjacji pokojowych. Był to fatalny błąd polityczny, który okazał się w konsekwencji początkiem końca pierwszej Rzeczypospolitej.  
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 53

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies