Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian Primary Chronicle" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Откуда есть пошла «беременная вдова»? Древнерусский источник очерков А. Герцена „С того берега”
Wherefrom Comes the ‘Pregnant Widow’? An Old Russian Source for the Author of “From the Other Shore”
Autorzy:
Gonneau, Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968429.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
пародия
имитация
"Евгений Онегин" А. С. Пушкина
"Евгений Вельский" М. И. Воскресенского
«беременная вдова»
очерк
а. герцен
с того берега
пoвecть врeмeнныx лeт
‘pregnant widow’
herzen
‘from the other shore’
‘the russian primary chronicle
Opis:
В статье на материале стихотворного романа М. И. Воскресенского “Евгений Вельский” (1828–1832) прослеживается типология движения литературы «второго ряда» к освоению классической словесности – средствами пародии и подражания, с одной стороны, и лирической переработки материала – с другой. Развивается мысль о закономерности неоднозначной рецепции “Евгения Онегина” А. С. Пушкина в его «двойнике» – “Евгении Вельском” М. И. Воскресенского. Показано, что таким образом получает развитие концепция проф. Э. Малэк о «контрапунктном» движении литературы XVII–XVIII вв. «от пользы к забаве и утехе». «Разделение» писательских предпочтений на области «серьезной» и «развлекательной» словесности оказывается «затруднительным» в рамках процесса развития классики и беллетристики в их постоянном взаимодействии.
On the material of the novel in verse “Eugene Velsky” (1828 – 1832) by Mikhail Voskresensky the author of the paper traces the dynamics of how ‘second-rate’ literature assimilates the achievements of the classics – by means of parody and imitation on the one hand, and by lyrical processing of the material – on the other. The author puts forward the idea that the ambiguous reception of Pushkin’s “Eugene Onegin” in its ‘double’ “Eugene Velsky”, is a regular phenomenon. In his transposition of “Onegin” Voskresensky applied techniques of writing typical of the ‘easy reading’ literature, but he could not reconcile them with the universal humanist reflection which he also included. Aware of the imperfection of his poetic experiments, Voskresensky sought to support his endeavours with the authority of the great poet himself, by referring to the human right to leave behind an ‘inconspicuous trail’, mentioned in “Onegin”. Thus, the case in hand corroborates Eliza Małek’s thesis about the ‘counterpoint’ character of the development of literature, ‘from the beneficial to the amusement and fun.’ The differentiation in writers’ preferences between the fields of ‘serious’ and ‘entertaining’ literature proves ‘difficult’ within the framework of the dual process of the development of the classics and low-brow fiction in their constant interaction.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 235-241
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Enemies to Allies: the Mystery of Prince Oleg’s Campaign against Constantinople
Autorzy:
Romensky, Aleksandr A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027741.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Prince Oleg
Byzantium
Khazaria
Russian Primary Chronicle
Byzantine-Arab wars
Rus-Byzantine treaties
Opis:
This article proposes a rethinking of the main patterns of Rus-Byzantine relations at the turn of the 9th–10th centuries. The Christianization of some groups of Rus’ elite after 860 seems to be plausible, but short-lived. The crisis in relations with Khazaria prompted a search for new trade privileges in Byzantium. The so-called Oleg’s campaign on Constantinople was nothing other than his joining the military service. During the constant struggle with Arabs, the Empire needed to receive new military forces from Rus’. Possibly the recruitments were accompanied by a provocative demonstration of strength. This action was rethought in Rus’ian chronicle writing as the great victory of “Oleg the Prophet”. The joining of Rus’ troops to the Byzantine navy occurred no later than 906, when logothetes Himerios was able to defeat the Muslims. The Rus-Byzantine treaty of 911 strengthened the partnership and fostered the baptism of some Rus mercenaries.
Źródło:
Studia Ceranea; 2021, 11; 697-719
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies